Opera quae supersunt

31쪽

XXVI PR0LEGOMEN A in omninus sero cui codico F hunc codicem conspira re intelleximus nee quicquam continere quin melius in Faraullium git, totum consore operas pretium non esse duximus et ex apparatu critico exclusimus indicem tantum Drorum quos continet o loco subscripsi numeris codicis

16 30J. περὶ μέθης.

32쪽

ex risino lidromna et sorina titulorum apparat codicem artissime coniunctum esse cum codico . sed simul cum vulgata textus Philones Π eniserit illIudam modo conaeret, si quidem Parisinus L, cui sons prirnarius fuit editionis principis, ex eo coπectus et suppletus est codicem I. Inuuis locis correctum esse et inrane duos lidros in codicem et ceterissius fatalia codicinus desideratos si s diverso sonto descriptos adero supra diximus scriptus autem est a Nicola Sopniano, qui possessor sui Vaticani 379. o no intur codico Sopnianus cousicen I, correxit atque in fine legum allegoria manrities sit de reial ra egurus in i II initium addidit. in ergo explicandum est quod V i. e. I, com ectus tibimas uni sorea textus in is travita conspirat et legum allegoria an

τερου nam noc titulo salso liber instructus est in riticano 329. Hic locus idoneus est quo commemorentur tres codices cum classe UFex parte conexi. Quoriim primus est Laurentianus con v. soppr. 59 olim De eoilies Addatias Florentinae una 270 siniatus , nartaceus sorinae etRVae, ebur sopp 9 saeculo XIV variis mani Dus exaratus, lol. 211. I. Rostagno ea in Indire

dei eodie greei Murenaiani non eo preti ne eatri logo de Bandini in Studi liani di siologia lassica vol. I p. 145. insunt fol. 1-26 excerpta Dioscoride περὶ βοτανω συναrωr ωφέλεμος), sol. 27-211 decem liniet Philonsi in codiceanilone vero duae discernendae sunt partes, quaIum una solia 27 18 altera soli 18 21 comprehendit, quod ex indica titulorum statim perspicitur: 1. λό*ος δεύτερος i. s. de usta Moris sive II. explici sol. 34 med., deinde post lineam vacuam relictam sine titulo incipit 2 de in Mosis liver III. 3. Φίλω- περὶ του βίου -σέως λόrος α'.4. βίος του πολιτικού περ ἐσet περὶ Ἱω φ.

33쪽

intercideriint.

rodata nunc Driam non integriim codex exniuet, inter verna

αἰσθάvεσθα ' κινεῖσθα et verva ἐπεiθὰ rάρ et συμβη p. 203, 1 - 231, 2 magna a lacuna nullo veru vel sinio in codice indicata hoc Dro adsoluto sine titulo, una linea tantum vacua interposita, sequitur initium Edri4. Quod deterius potiori imidiari soleas explicit sol. 211 mod. in modio versu : det μουσικ' ἀμούσως υτε ραμματtκhv

p. 262, 15 .

de parte priore disserendunt erit, cum in edendo nilon ad vitas patriarcnarum pervenerimus in altera parie codex plane congriait cum familia . namoue eundem piae se seri titulum idri de aer is Mis et Caini ternauic familiae proprium esse vidimus deinde eandem exnidet distinctionem legum allego mo=rum libri primi, in quo ante Verua ou inetis

natur καὶ ς μεὶαλοπρεπῶς ... περὶ τούτω καταvo σωμε et liuor de gare sciso Abelis et Cain vernis odio δὲ et frεμovtκh διακεχώρηκεv. contuli dimidiam sero partoni iiDries lemum allegoriarum et Dri plod deterius potiori insidiari soleat omnia quas in codico sei Vata sunt sorina scripturii proximo accedit ad codicem , quocum vel in apertis ei roridus consentit, ut ex eodem arenotypo quin utervae descriptus sit nullus duduena itaque eius lectionum varietatem integram enotare necessarium non duxi.

34쪽

Iscernuntur:

relicto significata, uuae pertinet usaue ad veru εἰ πορεύσουταt

et secuntam partem, etsi ordo Eurorum initio paululum immutatus est, cum Murentiano conV. 80ppr. 59 Innino congriter perspicuumpst o Iocis nonnullis a Veniliandi collatis in pari secunda textus latinam eandem aluus in codico Vaticano V exstare intelleximus. itaque nunc codicem et altei' uni diu in Laurentianum ex uno eodenulus exemplo

35쪽

XXX PROLEO OMEN A

certissimum videtura edit uuod eadem lMlina, quam codicem Laur conmi in iuri de sa imis Aialia et Cain nabero supra diximus, in Laur. LXIX 11 comparet. - tertia pars nutus codicis eum Veneto artiore vinculo coniuncta et ex eodem arcnetvpo descripta esse videtur, id uod memorabili nn sensu omini qualis in libro de opifirio mundi cernitur os quae dixi in edition eius id p. XIV . certo com- pro Datur quod si verrum est, statim hic uno veru duo codices adsolvendi sunt, Vaticano Palatinus 1b2 cnartaceus saec. XIV et taurentianus conV. oppr. 107 cnartaceus saec. XV): uoriam posterior sex

eadem scripta nilonis eodem ordine digesta eisdemuus titulis instructa continet quae tertia pars Laurentiani lanci 1, prior et ipse eadem addito tantuna post liorum περὶ της Μωσέως κοσμοποιίας lidro primo de vita Moris. Tertius nuc pertinet codex atra tensi si 12, nartaeeus sorinae ini maximae sol. 66l duadus manidus saeculo XVI exaratus continentur eo primum sol 1-408 Ioannis Cnrysostomi commentarii in Psalmos, deinda Philonis lives quindecim iidem omnes quos Laurentianus LXIX 11 tradit in eo tantum Matritensis a Laurentiano differt, quod libros deuit Mosis non in initio sed in no xnidet ceteriam et in ordinoli Dromina et in forma titulorum ita consentiunt, ut dubitare non possim uuin Matritensis e Laurentiano descriptus sit quae sententia inprimis eo comprobiit in quod atritensis libri de Abraham nunc titulum inrificum prae se ser βίος σοφῶ eto κατὰ διδασκαλία ἐκθέοω ' ὀμωvἀrραφω ὀ ἐσrt,eρὶ του Ἀβραάμ, quem explicaro nullo modo possis, nisi

sormam tituli copioveris in Laurentiano traulitam, cuius Drarius κατὰ διδασκαλία εκθέvτω scripsit pro τελεiωθέvetoc, quod voca Dulum in arcnetvpo ex parte evaniduni videtur suisse accedit argumentul alterum. in codice Laurentiano Diagnam exstare et iri licata ui esse lactinatu vidimus post initium Edri II legum allegoriai m eadem lacuna comparet in Matritonsi, cuius iiDrarius totum foliorum quaternionem ad lacunam ali-

ouando explendam vacuum reliquit quod do no codico certo iudicare

endlana Ne entdrehta Fragm. Philo' p. 126' Laurentianum eonv. 59 8 Murentiano LXIX I deseriptum esse dixit quas opinio ideo sustineri nequit, quia posterior eodex uno minimum saeculo post alterum scriptus est.' notandum est quod hi liber ληος ε nuncupatur, quocum conferas invicemlidrorum Veneti .

36쪽

PRO LEGOMEN A XXXI possum, Denevolentiae deDeoitionis eunti, cui notitiam ossicis mihi suppeditavi accuratiorem ea uuam . ille, intalogus cossicum Matri- tensim praebuit. Tres igitur codicum familias Α, Η, D discernendas esse vidimus et omnes quotquot adnu commemorati sunt codices ad unam eariam vel integros vel ex parto pertinero demonstravimus restant tres codices certo generi nulli adsignaruli, do quidus nunc singillatim exponendum est celeberrimus Indo a Mangeli aetate sui codex Medicetis sive Laurontianus di t. X G d. 20 memoranaceus sorinae duodecimae, is odiee sol. 399, saeculo XII ineunt litigris minutissimis axarastus olim suit Francisci Filolfi in pagina enim altera solii alterius nare verua leguntur:

usum angelio Coccnius messicus Florentinus, qui in codice ipso naeo adnotavit A. GYMM Mugellanus ontuli M. MDCCXXXIII eum sem resuo Turnin denuo inrum de opifeio mundi anno 1887 ipso contuli, ceteros libros vendian et S. Miter contuleriint, locos nonnullos vero anni 1893 uertit inspexi simulacrum scripturiis codisis c. Τiscnendor lidro qui inscribitur Philone adiecit scribendi codicis adoremiturarii tres inter se diviserunt: primus exaravit soli 1-135 lidros

tertius reliqua. codex duodetriginta iuros nilonis complectitur nos:

38쪽

PRO LEGO Η ΕΝΑ XXXIII

De loe odio si quo duplici natura si indolo in Prolegonionis oditioni libri deis et mundi praemissis p. IV sqq. iam verba seci.

quidus io loco pauca auidere opus est, Ioniam iudicium meum ex uno libro nilonis tunc haustum et ipse interim aliis libris omnino confirmatum vidi et F. Cuinon in dendo idolio de aetern te mundi et F. C. Conybeare nuper in editione opusculi de sta contemplatis comproumerrunt arcnetypum tu o ouo fluxit M vetustissimus optimaeque notae liner sui litteris uuae sic solent uncialidus exaratus, in ovo singula verta nec dirempta neu uo accentivus aliisuu notis prisodiacis

distincta ei'ant quo actum est ut ui primit nunc vetusitIn libriim litteris minusculis expressu, uni non satis graece doctus S get in dissolvendis vocistulis multa vitia committoret sed idem, sicubi verba tradita non intellexit, suo ingenio sententi mutavit et interpolavit nec raro verua scriptoris depravavit. ipse codicum librarius exemplum Tio usus est fidelissimo videtur expressisse noc ipsum vero lectu dissicillimum eiusque scriptura multis locis vanida vidola suisse: animae interdum M vocabula a litiaras cum indicio lacunae onait tui certo quia librarius in exemplo suo quid scriptum fuerit sinoscere non potuit sed uuamvis multis mendis corruptus in summa tamen in recensendis niloni lium eius utilitas omni dubitatione exempta in tonina tam muli et Donas lectiones uestiue suppeditia ac solus in saepe vero genuina scriptoristra sit vel restituenda vermo scriptura priviost, in optimis textus Ρndono testinus iuro numorandus si et quod in aestimando noc codice maxime respiciendum est, de Ferialitrua Noua librum II cuius exigua tantur Dagmenta in alii codici Dus exstant, Μ solus omnium integrum servavit itaque singularem otiun in numero codicum nilonis uiccodici induendum esse consentaneum videtur sed necessitudine lutulam cum eo Iamilia, A coniuncta est, si quidem in eis inris uos Metis

simul tradunt inrem plerumque inter se consontiunt; ita tamen disserunt, ut in familia A saepe textu depravationem etiam latius grassatam Videamus consensus ita explicandus videtur, ut vetustum illud arcne- typum e uo codicem viderivandum osse dixi classis A quoque fundi

39쪽

classon A pereenisse censeamus.

D. Odies O Secundo loco post ediceum nominandus est codex Vati ea no- Palatinus graecus 24M G), formae maximae sol. 326, in charta bombycina saeculo XIV scriptus cs lavenson, Codd. alat. biblioth. Vat. graeci p. 13b collicem ontulit endland insunt undeuinta libri Philonis numeris α' -κθ' notati: 1 περ βίου Μωυσέως λο7ος α'.2. περὶ του βίου Μωυσέως λhoc ' . 3. περὶ του νίου Μωυσέως λόroor'. 4. περὶ της του Μωσέως κοσμοπotίας. 5. περὶ A, δέκα λοris es sic κεφάλαια νόμω εἰσί. s scriptio: περὶ etω δέκα όμω es κεφάλαια νόμω alas. 6. et προ δικαμή χε --, hoc opusculum eo uitur omisso titulo, uno versi tantum vacuo relicto, liber de humanuate cum initio opusculi depamuentia usque ad Verba συμφέρου-θ μολεῖv.

18. περὶ μέθης.

40쪽

26. περὶ φυτης καὶδευρέσεως. N. περὶ του τίς ὁ ω θείω πρα μαω κληρογεμος καὶ περὶ της σακαὶ Davetis τομης.28. περὶ της προς et προπαιδεύμαet συνόδou. 29. περὶ του θεοπέμπιου Hini τους ὀνείρους de somni se Iid. D. in ordino librorum G cum nullo alio codico vel codicum genere plane conspirat tituli aliouo eandem sorinam ostendunt ouam in codice

exstare vidimus cs. 6 24 27 , alii propius ad II accedunt 7 23 vel ad F

ευρέσεως inscriptionem genuinam esse, non ea in si ui in ceteri codices praebent περὶ φυ7άδων, testantur Eusebius Hist. ecl. II 18,2 et excerpta in Sacris Parallelis servata. ouod ad scriptura sorinam attinet, singuli libri multum inter o variant, ut modo ad noc modo ad illud genus codicum textus proxime accedat sed generauni observandum est codicem saepius meliorem sequi memoriam quam deteriorem in Dro de opiscis munia per omnia sere cum codicea consentit a te in aliis lidris eundem consensum exstare veri simillimum est at in linris de Ciam an et de

mori si Abelis et Carint a textu odicum II plano discedit et in illo

quidem cum familia I plerumoue convenit, in no eandem sere atque Metis textius formam exniuet nec raro vel una cum optimis et anti-ovissimis testiuus vel etiam solus veram scripturam servavit. s. etiam quae scripsit ConvDeare Philo abovi tae eontemptatis life p. 14. itaque recte secisse milii videor, uod nul quoque codici singularem in nulnerucodicum Moneorim locum adsignavi. Omnivin es in no volumine diadendi erant codicum Hlonis optimus et vetustissimus est codex bivliotnecae Caesareae Vindo Donensis De codie V