Opera quae supersunt

21쪽

XVI PRO LEGO ENA

Vaticanus Monensis graecus 4, nartaceus saec. XVI. continet sol si Munniis nilonis litaria in περ του et χεῖρο et ρ κρείτ ut δεῖ ἐπα θεσθαi larina scriptumio valde coimpta cum codice congruit. De odie L Singularem in numero codicum nutus familiae lociun ontingi ari-

sinus graecus 433 Ι0, olim Regius 1895, primum quod e codice divom generis conectus et in fine suppletus est, tum quod Adriano urite Do

pro undamento fuit in ditione principe nilonis adormanda oodex estcnartaceus, formae uariae mMoris sol. 567 saeculo XVI a Nicola So- pniano exaratus descripti sunt sol 1-552 eodem ordine atque in miadri ginta tres libri nilonis περὶ Μωσέως κοσμοποtίας - νόμων iερῶ ἀλλη*ορία δευτέρα), deinde euvuntur duo liliri qui a codico II ceterisque eius familiae codicibus adsunt:

descripsit, opuscula duo extrema ex alio codico adiecit atque eodem adhibito in ceteris iuris pristinia scripturam multis locis corritror conatus est alteriit codiconi Vaticanum 329 suisse infra videDimus codicem Lutpote vulgati textus sontem primarium in apparatu critico Dique respiciendum duxi, sed eis tantuna locis nominatim laudavi, uui scripti fili eius a codicam discrepat, consensum in no volumns non notavi nisi in Euro pio detreius potiori 1-iari soleat, in quo non tanta est interutrianique codicem necessitindo uuanta in ceteris uris ne raro L meliorem codice II scripturam servavit correctas lectiones V omnes notavi. ollatione uius codicis usus sum a Constantino Tiscnendorso anno 1842 arisiis pro Cn. G. L. Grommanno Lipsiensi acta, illuus exhereditate C. O. Ottonis tui relictam Cn. s. aliger prator Varusdorfi-Diuili ocim Corale

22쪽

Postiam singulos utriusque lamilia codices enumeravimus, nunc duo codices ex utrivio genere mixti nominaruli sunt quomin alter est Ρ stropolitanus XX Αa1 ri in bibliotheca acadensia imperialis etro De eodiee Ppolitanae adservatus, chartaceus, formae octavae sol. 446, saec. XII vel XIV scriptus, olim monasterii montis Athus alopeilli. cf. . de Muralimur e , adtectat ratur oet Ρelamburg 1844 4. 17 sqq. codicem bis liberaliter prolinu in transmissum e n tulit vendi alui continentur eo undetriginta libri hilonis sol. 1 exstat nomen Ἀρσενίου. rraemissus est sol 2'-δαξ muri et δε η φλφ ἐμφερομέvω λόrisv ου σοφωτάτου φίλωvoς. indicem libronimis iunxi numeris additis codicis De codicis Η:

Τ Ηune odisem olim tractavit Christ. Fril de Matinari, ut ibertus satin Bernensis nos monuit in litteras ad Rendlandium datis nae enim Matinae scripsit in praelation libri XX veterant et clarorum me oram graeeorum varia Pusemia . . . yraee ed. trist. Frac de mulam Mosolua 1808 p. VII . . . livoraliter et uinaniter mecum ent Nicolaus Nicolaides domoNostlgoπ, si illustrissimus atque Excelle tissimus, cuius grauia et Denefiet ad me nucinosquam missus est codex Philonis Alexandrini, ii ad eodem Alexio Michaelido Rossorum imperatore emtus est ex monasterii montis iniis Batopedii Dibliotheca continet iste codex, cui saec. XIV in naris noui dycina scriptus est, XXIX liori, Philonis, me nullo in otio deterior est codico edimo, cuius altiles ange tanto opere praedicat per plures menses ni codex Petropolitanus fuit penes M. Diu eum a principio ad finem cum uitione Londinensi eoua paravi et lectiones discrepantes diligenter notavi curam geram ut me vila functo istae animadversiones cum reliquis omni dus quas siclJ ex diversis didliothecis tri in ossicis quam Germanicis collegi quaeque satis multa aenotadilia uni in lustra liqua Dibliotheea reponantur. collatio illa quo parvenerat indagare non eontini in diuliotheca regia res 1ensi, udi nulli lidri manuscripti et collationes Matinaesi adservantur, eam non exstare rogsuti mini Senno de Carolsseid proelectus didliothecae Dresdensis enimissime rescripsit.

PMlonia opera voLI B

23쪽

περὶ συὶχὐzεως διαλέκτων. περὶ φθαρσίας κόσμου. cossicen e duabus parti Dus compositum esse apparet in parte priore, uua pii inos libros quinquo complectitur omnino cum codicii, A conspiriit, ut eius gemellus sero dici possit. In parte altera descridenda. 6-29 libratius exemplo usus est codicis simillimo, in vi sine duuio scripta omnia hilonis exstaDant eadem atomo in II; quae tamen ille non omnia transcripsit, sed primum insit eos lidros quinque quos codico cum A cognato iam descripserat, tum aliis II GlitI praetermissis iuro περὶ φθαροίας κόσμου operae suae finem imposuit huius codicis lectionum varietatent, etsi vel imo vel unam plerum Pieconsenui, in apparatum criticum recipere non luditavi, Ioniam aetate

24쪽

PRO LEGOMEN Aa e laesin Α sero aeuuiparii et codicenim superat in meliorem et into- morem inter dum utrouue se praestat ius etiam quae scripsi F. Cumonti oditions libri de aeternuat mundi p. XXVI. Alter codex mixti argumenti est Oxoniensis Collegii ovi 143,

quem partim eum codicara partim eum Veneto B cohaarer isti in Philol. ol. M p. 27 demonstravi constat codex o lIanus partiDus, quarum una solia 181, alteri soli 21 comprenendit utraque pars saeculo XV exarata est priore iri partem Arsenius episcopus Monem- Dasiae ut et tu scripsisse in ne alterius nae legitur gu eripuo Patausi Macriptum anno ab incarnatione Sematoris et domini nostri nexu Chriati

M. D. XXXIII. me XXIII Decen a scriDa, nutus partis, cum aestato anni 1891 codicem terrum inspiciebam, ruisse nini videbat ira Barinolomaeus comparinus, quem multos codices atavii transcripsisse constat pars prior quattuordecim iuros Philonis continati quos oeodico ad familianara pertinente descriptos esse iam demonstrant numeli

libri in odice II his numeris si ii 4. 11. 12. 13. 16 17. 18. 20. 29. 30 31. 32. 33. 34. ivrarius vel codice II ipso vel eius gemello

Venetora videtur usus esse alteram partem e Veneto B compilatam esse Lan in praelatione editionis lihra de ori se mundi p. XIII Meui. postea eo die aliis locis inspecto eundem utat pie cui codihora consensum repperi atque eundem in libro de ua contemplarem exstare connrinavit Conybeau e continentur altera parto vi uti uinuo libri Philonis

in indica lidrorum dies B nis numeris notati: . . . 10. 11. 12.23. 13. 14. 15. 16 17 18 19 30 5. 24. b. 26 27. 28. 6. m. i.

nas nactenus de duadus insicum deterioriim familiis.

Iam ad inros melioris notae transeamus. in is tertiam quasi D libris familiam officiunt codices V et cui cum eis artior vinculo coniuncti . famili, GF sunt ouorrum vetustissimus ac pretiosissimus est codex Vaticanus graecus 381 U , larinas octavae in naria Dombycina saeculo XII 4. Odies UvALXIV manu ineleganti scriptus, lecti dilucillimus scripturae specimensxstat in Uscnendorsi Philoneis contuli 'Vendland do multis Iocis, ubido scriptura codicis dubitatiopes mini occurrerant, Ionannes Mniede et Allaedus Solii Denevolentissimo certiorem me secerunt. continet eodex

25쪽

montarii in Aratum.

insitis est colla II praeter ceteros omnes eiusdem uouue lamiliae , quod in eo solo servatus est liuor de posteritate Gairit 6 , quem post Mangi itu paulo accuratius edidit C. iscnendori in Philone a suis. Da eoale Rocentior sed plenior est Vaticano V alter codo nuius lamiliae maximi faciendus Laurentianus plut LXXX cod. 10 D latinae

26쪽

duabus Munus, quariam antiquior saec. XV scripta in initio 3 iurans inutila soli 15-412 comprenendii, altera manu recentiore saec. XVI)suppleta soli 3-14 et 413-559 complectitur sol. 1- exstat πίναξ εἰς et βιβλία ου φίλωvος ἰουδαίου . cum alios libros tum lihi ut de op o mundi contulit Wendlandi, relicuos libros huius voluminis ipso vero anni 1893 contuli a primum de an 'uiore parte codicis dicamus ea continentur trapnta sex humanilonis, quomini tituli partim a ceteris codicinus valde discrepant: 1. de visa Moria Dores, cuius maior pars cum titulo Φίλωνος ἰουδαίου περὶ βίου μωυσέως, περ ἐστὶ περὶ θεολο*ίας καὶ προφη- etεία λόro α' manu recentiore suppleta est.2. περὶ ἀρeetav ανδρείας καὶ υσεβεια καὶ μετανοίας καὶ λανθρωπίας. λόrος εὐπρος i. e. de fortes: in . 3. περὶ M-σέως νομοθετικης λόrnc ' de usta Mosis in II).4. περὶ τη Μωυσέως εροσυγης λόrος δ' de visa Mosis lib. III . b. περὶ A αναφερομένω ἐ ειδε νέμω εἰς δυο έv τῶ δέκα λογίων, et et ς' καὶ et ζ' καὶ et κατὰ μοiχῶ κα παveth ακολαστο καὶ et κατὰ ἀνδροφόνου και πάσης βίας.

6. περὶ ἄθλων και metit tau veru extrema ὁ προφήτης ο θεουἐμπεριπαetsi κetλ. Mang. II 428, 10 a prima manu Ossa sunt, a manu recentiore addita. 7. περὶ ' του Μωσέως κοσμοπotίας.

supplevit recentior manus.12. περὶ καetαστάσεως ἀρχόντωv. 13. περὶ ου πάvet σπουδαῖον εἶναι ἐλεύθερον.

27쪽

XXII PRO LEGOMEN A

22. κερὶ θυό, v. in hoc libro inter verva ορατ φέrr et ρ λεπομένω et tis ἄλλα et περὶ Mang. II 254, 45 leguntur verna πά- καλῶς κολάσεω ἐπάξια καὶ ri piau, quae in ossicivus deteriora Diis et in ditionidus initium opusculi περ του μίσθωμα περνης εἰς et ἐερο μ προσῖέχεσθαι Mang. II 264-265, 28 efficiunt. s. IVendlland Neienta Fragm. Philo p. 138. reliqua pars opusculi περ θυόvetω exceptis vernis extremis infelici Mu intercutiti pergit enim F post verna illa, καὶ τιμωρta sic: ἄλλα is περὶ τουνωμόv. πυρ, φησί, καιέσθω ἐπὶ του βωμου καὶ ἔστω διαπαυτὸς ἄσβεσmv, εἰκότως οἶμα καὶ προσηκόντως Mang. I 2b4,47).

28쪽

PRO LEGO MENAXXIII

dcianu sol. 12' verbis οὐκ ἐφ' siσείας στοργης Mang. II 444, 1M. relimia nutus libri manu recentiore suppleta sunt.

vides codicem F in ea parte iam cum codice V communem navet eandem prae se ferre Droriin distinctionem, eosdem titulos, easdem lacunas nec scripturae forma in no deterior est uam in ill n. nam ut nouis vitiis omnino caret et sua uteruus libet propria, ita modo nio

modo illo veram scripturam tradit, ut iuro codices aeuuales dicere possis. itauus in ceteris iuris ui a codice V adsunt codex F tostis optimus eius quae uti'imae sudes memoriae censendus est quantam asserat uiselitatam in hilonis lidris recensendis et restituendis, luculenter demonstravit Nendland Neu Md. Fra n Philos cap. I et VI . solus enim opusculi de istimis particulam servavit in ceteris iuris manuscriptis omnidus omissam atoue in Dro de victimas sterentiari a verba ouae-laia recte tradidit in codicidus deterioridus alio loco scripta, oua re tandem uomouis opusculum auod inter scripta nilone sertur περὶ etου μίσθων πόρvης εἰς et ἐερὸ μὴ προσδέχεσθαι compilatum si intellegi potuit deinde graivissimi momenti sunt tituli et distinctio dromini 16-22. a lidri septena re vera nun Edriam emciunt, videlicet de speetalibus legum lidrum prirnunt mulus enim περ eta αvαφερομέvωvi εἰδε υόμω εἰς δύο κεφάλαια τῶ δέκα λorων, τό et μ' ομί ei εξω ουενὸς θεους αρους αὐτοκρατῶς κα et μ' oφετμητα θεοπλαστεῖ ad septena

29쪽

XXIV PRO LEGO Η ΕΝΑomma quae sequuntur opuscula pertinet quidus duo prima praecepta Decalogi explicantur, tituli mi sequuntur singuli περὶ περιτομῆς, περὶ μοναρχίας ὀμοι πιρὶ epou περὶ eμων, ἐπ πέων, περὶ ω εἰς τὰς Ιερουρris c ρω καὶ τίνα - θυσιῶ et eiδη, περ θ vetvi partes singulas illius inti indicant tituli vero περὶ ερο et περ ἱερέω rectius se naventis ui in titulus quem exhibent ossices deteriores περὶ μοναρχίας it undo editores de monarchia iiDNam alteriun effecerunt. s. IVenmand l. l. p. 136. atqus aec quidem nactenus de antiva parte codicis . noe addendum est passim occurrere correctoris manum liliraret coaevi, qua pallidiore atriimento usa in textu vel in margine nonnulla coirexit eadem finem libri de σι ei mundi a prima manu missum indo a verDis Metοχος αυτος η κακίας p. 2, 11 nutus editionis sol. 104 in - 106 med. supplerit. Recentio rei partem codicisa me lio sere saeculo XVI exaratam nulla

esse utilitate cuIn iam prulei suspicatus essem, nulli argumento validissimo demonstretire licet. nam ut Banilini auctor egregii catalogi eodicum manuscriptorum Di Diiotnecae Laurentianae in descridendo no comesaecurrat rettulit, ad calcem codicis sol b57' idem recentior Graiscus, qui soli 413-5b exaravit Dagmentum adiecit aattuor circiter paginatu in tamquam ad eundem nilonem pertinens, sequenti monito instar tituli praemisso: αλα ἐν ἐν τῶ αvΠ7ρα-ν υρομε παρεμβεβλημενα φπερ του et ἄτρεπτο et θεῖον, οὐ προσηκόντως οὐδὲ προσφυῶς ἀπερῆμεῖς δμως ἀπασι ὐπετάξαμev Φίλωνος elvα νομίσαντες incipit fragmentum: πληθυ lmivει φάσκωv, ἐπληρώσατε ἀς χειρας ἔκαστος σήμερον κυρίω ἐυ

παρὰ ευνηetοῖς καθεστῶτα ὀμιμα ' pertinet fragmentum ad Draini de ebrietate ang. I 366, 3, 369, 34 et videtur salsa solioriani transposition in libro D deua, immutu si collocatum esse . iani vero

idem si a Tnient um cum eodem praemonia reperitur in line editionis principis ab Adriano Turnelio curatae p. 734-736). mini quidem verna illa Ταύτα νομίσαvete a Turneuo ipso potius ramento praemonita esse semper visa sunt quam e codico aliquo transcripta et re vera si Vmentum illud quidem exstat in codice Parisino 33 Q a tamquam fundamento editionis sua Turnouus usus est, medio in dro περὶ Ουὀet ἄτρεπτο et θεῖον in solio postmodum interposito descriptum, sed sine

30쪽

illo monito e codies L. ivtur sino dubio Turirebus fragmentum nausit. etenim codicem is uritet, adnibuum esse veri dissimillimum est. itaqua in odice F Dagmentum illud ex editione principe transcriptum eme duitu In suspicatus sum eamque suspicionem codice ipso anno 1893 examinato egregio conticinatam vidi. nam statim cognovi manum recentiorem ess Iaco bi lassorini, quem cum Constantino alaeocappacirciter annum 1550 Missis degisso constat conseras commentationem meam supri p. VIII laudatam . iassorinus tu cum in possessionem

codicis F venisset, lacunas odicis in initio et in fine truncati explevit et scripta nonnulla adieci oua in codico deesse videdat:

s. περὶ ἀρετῶ καὶ πρεσβείας προς Γάiov. nas omnia Diamorinus non e codice aliquo sed ex editione principstranscripsisse mini videtur undo etiam Dagmentum illud deprompsit qua de re alio loco accuratius exponam. Tertius familia II adsignandus est codo oticanus graecus 379 De Vaticanosorinae octavae, in naria DomDycina saeculo XIV scriptus sol. 386. ineunte saeculo XVI eum possideDat Nicolaus Sopnianus, ut ei Da sol. 1adscripta testantur et μα tκολάου σο*tavo καὶ τῶ ovetως Γλωv. codex variis mani Dus varie irractatus et pessumdatus est, at genuina script ura

multis locis paene evanuerit. Droriam tituli primo omissi videlico uta 1Dricator adderentur postea Vel ad eadem manu atramento diverso adniduo vel ab altera mus coaeva suppleti sunt, sed partim salsi tum vero manu recentiore tituli plerique e codice classis Η coi recti vel ampliscati sunt eadem recentior manus totum codicem pertractavi et permultis correcturis ex illo codice sumptis ita inuuinavit, ut pristinam scripturam investigare interit una su dissicillimum liuriam de astrifctias Abelia et Cain et ceteros plerosque contulit Vendland quoniam vero