장음표시 사용
91쪽
sero secutus aclidissi, etsi eam nullo niti teStimonio non ignoro nam et in version Armeni in codicea sine titulo cin Edro priori coniunctus est atque in codico M ita inscriptus, ut in eius innetypo cum Dropriore unum Edraim effecisse iudicanditas sit et re vera si ambitumnoriun opusculorrum respicimus, unum olim fuisse libriu consentaneum videtur sed maoniam inter no opusculum et iiDmina senuentem interiisse nonnulli videntur desideratur enim expositio allegorica versuum Genes. 3, 1 -3, 8 nequo ita exploratum est, ubi line I desierit si linor I inui uni ceperat, divisionem vulgatam quamvis partim coiTectam retinendam esse censui.
meliora notae liber deest titulum ossices prae se serunt όμω ia vi hine gli a in explicandum est quod eodex , huius libri lilii lii ni praebet 6 vinρῶ, ἀλλητορως τῶ μετὰ τη ua μερο τὸ εὐτερο, naui in eo lico Vaticano 379, quo usus est librat ius eo licis I. is titulus ad teram partem uius libri pertinet.' L . Senurer esehielit dis θω. ossi ita niti iner rim Christi II p. 840 sq.
92쪽
notata ait p. 114, 2. 115, 11. 23, 13. 128, 18. 29, 26 130, 9. 136, 22.148,25 153, 19 162,26 legum allegoriarum liber ouarum interiit, pauca
fragmenta eius in excerptis D servata sunt s. Miris Fragmenta os Philop. 6sqq. CHERUBIM. Codices ABGΗUF. textus urinaIn genuinam Iriodo odiosis Η G modo codices V servarunt, nonnusquam utra memoria praeserenda sit dissiliari potest in te id uin arcnetypi codicum t Flextum docii correctoris manu tractatum esse supra monuimus p. XL . neque integer hic liber in arcnetypo illo triuiuiis fuit, anmanipuur enim in codicibus G si 84 ordo πιανοήσω v. operis legum ad oriarum pariem fuisse certum est, sed nescimus utriana singularem liorum ouintum videlicet sormaverit an cum dro quarto qui perii aliouo uulon exus fuerit titulum proprium triduunt uic libro testes omnes codices Am inscriptionem exhinent περὶ τω χερουνὶ καὶ της λογίνης ρομφαίας καὶ Ου et σθέveto πρώτου ἐξ ανθρώπου Καiv, codices IJ περὶ τω χερουβὶμ καὶ ης φλογίνη ρομφαίας. excerptam brevila lautiant περὶ - χερουβίμ cs adnotata ad p. 196, 1. 199, 25. semel verba qua tam asserent ἐκ etω αυτῶ, ad p. 176, 3 , Di generaliter legum allegoriarum opus signisi riri videtur, cum praecetat excerptum ἐκ του ' καὶ θ της ὁ Μ ερῶ ἀλληzορίας i. e. de poster te Carm.
memoria in duas partes arsus discedit, quartim unam siciunt codices ΗΑGΗΡ, alteram m. accedit papyrias, cuius scriptura proxime acceditai codicos UF. o ni uuidem livor Nota pars isum, allegoriarum fuerit certo scimus. Divae liner titulo singulari vel inscriditur vel lautatur. titulum genuinum περὶ ευέσεως Ἀβελ καὶ δ αυτός et καὶ Ἀθελεδ αθt65 Κῶ iερουρrοῖσι o codicidus II rostitui, uiuusciam sere consentit papyrus idem confirmatur excerptis , quibus sontentiae nutus ituri laudantur ἐκ o περὶ εvέσεως Ἀβελ cs adnotata ad p. 207, 6 238, 1. 247, 12. vel ἐκ τω εἰ eto, Ανελ cs adnot. ad p. 238, 1. 247, 9. 252, 4. sormam nutus Edri genuinam nunc primum revocavi, si quidem eam partem quae nucusquo in editioni Dus omissa erat codicum meliorum auctoritatem secutus inseriti namque in codicum familia Mideoque in ui nebi edition desunt omnia uae in nutus editionis paragrapnis 21-32
93쪽
LXXXVIII PRO LEGO ΕΝΑ p. 10,1 - 2lb, 20 leguntur recurra1nt enim eadem in opusculo inu-
265 26M. ouod cum mimadvortimo is cui arcnotypum familias conscripsit: in noc lidrocilla onsittenta esse inepto putavit ceteri codicos
omnes, quamquam pusculum illud seudis Ρndoneum in nonnullos eorum AG irrepsit, emina formam libri de sacri iis bella et Cain se vavorrunt. Mange cuna in ossici Dus suis an particulam repperisset, recte uidem nuc eam pertinere cognovi et ad morosi agnosci videnodservavit, tamen ordinem libri a Turmodo receptum invertero noluit.
Vandian Neu enta. Fragm. Philo p. 125 sis larinam iuri codicinas plerasoue traditarn veram iustamque emo egregis demonstravit et simul opusculum περ του μισθωμα πόρνης εἰς et teph μὴ προσδέχεσθαι quomodoni ii in sit ostendit bis igitur particula illa legitur in codico omni- nusquo codicinus qui ad eo pendent et in codico O lectionis varietatem ua significavi, ut A et O textum qui xstat in linio de saeriferi Abelis et Cain notarem. G textum qui legi tui in opusculo de mercedemeretricis cum ' plerum.1 consentit B in ovo lino de suo, ins Abelis et Cain omnino deest, opusculum illud exstat in II et in familia
V opusculum περὶ του μίσθωμα πόρνης εἰς et teph μὴ προσδέχεσθαι non
exstat codicum Mota lectiones ex opusculo de remeede nem ela tria notavi in eis bis leguntii tantummodis ver Da quae particulae illi praecedunt p. 209, 11-16 δύο αρ ημῶ - ἐστὶ ἀρε et quae sunsequuntur p. 21 b, 20-216, 3 utαυtα- δυνηθείη , udi noti H et toxius forma qua exstat in dro de saeripe a Meta et Cain significatur, noti H et
Ρ ea quas in opusculo de meraede meretrie tradita est.
titulus Piem codices ti adunt περὶ Ου et χεῖρο et ρ ρεί ovi φιλεῖ ἐπit - θεσθαι iam Origeni cognitus fuit: s. adnot. ad p. 297, 19. eundem noverat Eusenius, qui cum nullum uius voluminis iturum suo titulo commemoret, nunc nominatim laudataraep. vang. XI 15 αυet μοι ἀπὸ τούἘβραίου Φίλωνος ἐυetαὐθα κείσθω, ληφθέντα ἐκ συΠράμμαeto v estaieta ἐπιγραφὴ περὶ του et χεῖρο et ρ κρείττο ut tλεῖ ἐπι et θεσθα t. sed erravit Eusebius nam quae de hoc Dro sese desumpsisso id dicit, re vera deprompta sunt o dro de eonfurione x uarum alter titulus compaIet in excerptis D pleraque nini ex noc Dro excerpta laudantur ἐκ το
94쪽
mana numeratum esse apparet ouod verrum esse utetur, si librum decimi et partem quintam et iuriina de sae feta Aialis et Cain partouisextam suisse censemus quid auten sibi velit notatio illa et ζ' κα η' της ὀμω ieρῶ αλληγρίας et similis libri de posteritate Caini notatio ἐκ του ' καὶ ὁ Π νόμω ἱερῶ αλλη*ορίας), adnuo non si iudiealita est. o nuius modi titulis no videtur colligendum, legum allegoriametu opus
ab aliis aliter esse divisum. lani lil in eo sit ut primum hoc nilonis volumen in puniiciam prodeat, Mere non possum ni in omni Dus at in laboro meo perficiendonio adiuveriant gratias agam quam maximas, i in viris doctissimis vii rogati nostro illi si olli e garii in exterariam iuris manuscriptis examinan lis et conserendis officiosissimo operam impenderunt tum Di Diiotnecarum praesectis vitibus vel intercedentinus vel permittenti Dus ipsis codicibus utinodis licuit in prinus autem multam debemus gratiam Hermanno I)ielesio, quo auctor et adiutore proprio conti ut opus no susciperetur et perficeretur idem cum plagulas aliquot perlegeret, Denignissime observationes
Suas Laecu In OIDB u Iii 'avit deinde Iinna Benevolentia et amicitia mosi Di devinxit Fred C. Conydear Oxoniensis, ii cum Oxonii me conti ter receptum opera et consilio adiuvit tum iis libris Philonis ui in Areneniunt sermonem translati exstant opem tulit maximam. Vendlandio amico carissimo et assiduo socio auolet quantum deueam, dicere vix possum; noque enim illa tantum ei triduenda sunt qui Dus nomen eius Miscriptum est, sed cum plagulas et priusquam prelo traderentur et typis expressas
pertractaret et corrigeret, in perpolierulo hoc volumino consilio suo nun-il tui in mini defuit nec raro ad ei rore me avocavit. ScriDedan Viatistaviae m. Aprili a. n. s. Ι. XXVI. L. CoΗN.
95쪽
P. 2, 16-3, 19 cs Anaros Dis 44, 1 . . . non enim sua Moyses sed infusa et revelata sibi seripsit, ea praecipue quae sunt de constitutione mundi quae clivisio operatorem atque opera distinxi nam ut aliud impassinite esset, aliud passionis receptavile, ii ol erat impassidue, ad Deum operatorem rettulit, quod autem passibile, sine anima, sine motu proprio motum et a ni man et fimram cereatore accipiens suo, deputavit ut munula quem laetum non oportuit sine rudernatore et quodam patre indefensum relinqui et ideo invisivilem euin visibilis nutus mundi reetorem esse et quasi tu lorent apertissime descridit quod e in invisidue, senapueriluin, quod autem
videtur, temporale. 4. 1-4 f. uibros Epist. 44,2 Sex itaque tedus laetum nundua exprimu non quod Deus tempore indligueri ad constitutionem eius, cui intra momentum suppetu facere quae velit, . . . Red quia ea qua fiunt rati ne in quaeriant; molo autem et ten pus et numerum pleriamque exigit. II, 10 corr. T i T.
19, τὰς Moo seridendum fuit eum odie V. 20, 822, 13 orta ob ἐστε. 23,9 sqq. s. Ambros Epist. 43, II amque ut mi imaginem eius et si inlituesnem, sicut eripvum est, praesumamis dicere . . . Ra obc Daunis videt innia et non videtur, hanens sui invisiouein sudstantiam, disciplinis et consiliis a sensivus eo inprehendit atentia, penetrat occulta maris atque ninnium itissita terrarum latiuula utriusoue serrutator naturae, . . . elevans quouus se in aerem et eius nuditosa pratetergressiens ad eaeli alta se dirigit studio eognitionis et ardore sapientias udi paulisper stupefaetiis ad auratione stellariani eaelestium et unianum delectatius claritate, prospiciens desuper mundana ista, conserens quoque se ad nosperum atque arcturum et ceteros illos πλαvεῖς et πλα, etα . . . maiore se cupivitate attollit ad ipsum greauuln
96쪽
26,1- es Ambroa Epiri. 43, 10 . . . dedit enim nobis da eo gnationa sua, ετ rationadisits sessidetis ira eL. . . II. 'im uisio ontulisset Domini quod est gr tiarum maximum, quasi arissimo et domestico animanti oncessit ea quae in oeni Indo sunt curatia lit nullius indigero quot esset neeessarium vel ad uuam vel ad Donam vitam; quorum alia ministraret adundantia optamina terrestrium ad voluptatis perfunetionem, alia cognitio se: etorum molestium, quae mentem inflammmi hominis amor et desiderio disciplinariun per os ad sudiimo illud divinorum penetractum
26, 9 15 cf. Mibros Epiri. 43,3 Etenim qui eonvivium adornat . . . utique omnia prius praeparint, tauris et saginata occidit, et uno amicos ad enam invitat. prius ergo quain leviora sunt parantur', et tune opitur nonoratior unde et Dominus nomini ante animalium eterorum praeparavit epulas, tune ipsum ruasi Mawuin ul
28, 18 sqq. f. Ambros E a 43, Specta aliud in omninus redus praestantiora sunt principia et finis . . Ra ergo et caelum primo est conditum, novissimus nomo
quasi quaedam molestis in terris erct tum . 29, 3- es Ambriis Epist. I, 14 rmeessu tamen postremus reaturaruin omnium nouio, specie gratias, mente sublimis, ut omni esset creatura miraculo. 29,5- ei. An os Epiri. I, 16 Hoc igitur mentis vigor . . ., qu . . . et alidiora vicinus animalia gladiicit, tantam ceteris venerationem sui infudit, ut 8rtali in minia in doedivit, voci eius Oseeunulant. . . enim videntes fera eius mansuetudinem eius tu perio mansuescunt.
30, 15 cf. Anibros Epist. I, II Quid vero do muneribus loquar nutrit aries vellera ut placeat omni . . . tauri depresso sulcis per initu diem aratro gemunt. cameli pretiete subeundi oneris obsequia tondendos se exnibent ut arietes quo velut regi diversa animalia tri biIlut suum eonferant pendan a vectigal annuum equus tanto se laetans equite glomerat gressus superdos atque ad domini ascensum dorsa inuatn nerili terga substemii sedili . . . uno momento nona longinqua odit, circumena distantia, tua equis singularibus tum quadrio triumpnalidus. 30, 7 eorr. τὸχῆ. 36, 9 sqq. s. Ambros Epist. 44, 11 Solon autem decem feeit aetatum ordines per annos septenos, ita ut prima aetas insantiae usque ad emissionem sit dentium, quidus eonneiat eidum ferinonemque distinguat, ut possit en aditis videri pueritia quoque usque ad annos pudertatis procedit et genitalia testamenta amitescentu usque ad Darda lanuginem iuventus usque ad perfectae virtutis processum quinta aetas virilis est apta opulis oniugalidus per tollim ne loniadem sexta quoque neddomas virili deputatur aetati et ad priuientia processum nabili et ad agendum strentiae; septima quoque eddornas et octava aevi maturita et sensu vigentem Et sermonem item non insuavis alloquii gratia praeditum produnt nona neodomas reliquias ad nucluinat aliquas virium, lingua ac sapientia mollior decima vero eddomas mensurami in pl8t, quam is qui pervenire potuerit, non inamaviro temporiam cursu pulsavit mortis sera vestidula. 37, 10 sqq. f. Anibros Epist. 44, 10 celedretur itaque ne odornas, eo quod per septem aetatum cursus vita nominum usque ad senectutem trans etlrritur sicut Hippocrates medicinae magister seriptis explicuit suis prima aetas inlantia est, secunda pueritia, tertia astulescentia, quarta iuventus, quinta virilis aetas, sexta aevi matu-
97쪽
ritas, seplinia senectus est ergo insans, puer, Mulescens, iuvenis, vir veteranus, 38, 12 eorr. M'. 41, 12-I ef An ros Epist. 44,4 Deseonvit nae de melo in terras praveronitiva
41,19-23 f. uibros Epist. 44, 13 Est etiam in viseeridus nostris eddomadis explorata gratia , ferant enim septe in quouus esse in nobis interiora viscera stoma-cnum, cor pulmonem, en, ne par, renes duos septem quoque exteriora, eaput, posteriora, ventrem, binas manus et Dinos pedes. 4l, 23-25 cs Ambros Epist. 44,4 ... nam ut minseam septiforinem eapitis nostri gratiam, in oculis duo dus, auridus et aridus Dinis, oro quoque per quod magnam suavitatem percipimus . . 43,1-3o's. Anibros Epist. 44,4 ... quantum istud viraculi, quod seplina mense in pleris vi origo legitima formatur si qui fuerit editus vitalis generationis euri lcula sortitur octavo autem mense interdicta naturali lege pariendi ermimus tempora, . .
49,17 sqq. f. . it ibros Diti. 45, 14atenim si magnetis apis tantam naturae vini hadet, ut ferriti ad se tranat et transfundat se in illius poetem, ita ut plerisque experiri volenti Diis cum plures annulos ferreos eum lapidem admoverint omnes pari teneat modo, deindo si ei annulo cui adhaeserat lapis alium amnoveas annulum et rursus per or linem singulis suos titutis, licet in omnes penetret per ordinem ex illo lapule vis naturae, tamen priores nexu venementiore constringit, posteriores remissiore quanto magis numani generis condicio atque natura ex puriore statu in deteriorem lapsa est, ouanto ne uuiorem attigit i50, 2 sqq. f. Andros Epist. 45,16 Ninlia igitur mundum ereavit, deinde nauitatorem mundi, cui totus mundus patria laret. nam si hodie quocumque acci ,serit sapiens unicuo civis est . . ., quanto magis ille primus nomo totius erat inuruli ineola et ut Graeci die uni κοσμοπολl et opus I ei recens consanulator assiduus, civis sanctorum, complantatus virtutidus, praepositus omnibus ter renis animantilius, marinis, volatili blas, tolui mundum suam possessionem putauat. 5l, I 2-22 es Ambros Epist. 43, 19 Recte ergo novissimus quasi totius suinna a operis nomo , quasi causa mundi, propter quem acta sunt omnia quasi omnium navitator elementorum inter feras vivit, cum pisci Dus natat, super aves volat, eonve satur in angelis, terram inhabitat et caelo militat, sulcat mare, aere pascitur, ultor soli viator profundi, piseator in fluctibus, in aere auceps. . . 52 12lt 3 nescio an rectius fecissem, si codicis A et prioris editionis seripturam πρός et τω οἰκε ω Mangeli coniecturae πρις ἐπίοε leti τω olxe in praetulissem et da
saeris. ωis et Caini I p. 233, πρό et τω olvi vἈκάστη τε&ασα lρris et soddeter pol insta solea Di 2 p. 287, πρός et τω οἰκειω ὁρμη λάλ53,25 sqq. s. Ambros Epist. 45,7 Ergo paradisus in principali nostro est, sit vescens plurimarum opinionum plantariis, in quo principaliter lignum vitae eonstituuDeus, id est pietatis radieem ea a enim vitae nostrae suustantia, si Domino et Deo nostro deditos cultus deseramus. 54,4 sqq. f. Ambridis Epiri. 45, Sed quia scientias eapax nominis affectus cognitus est Deo, quod citius ad aestutiam inclinaretur quam ad summum prii lentiae neque enim iudicem, qui fines certos in anima nostra onstituit, operis sui qualitas latere Diqilige i
98쪽
poterat , eliminare voluit istutiam a parauliso, qu i providus auctor nostrae
5b, I sqq. f. Ambros Epist. 45, 10 Sed quia creatura omnis passioni obnoxia, ideo delectatio sicut serpentino illapsu numanis ii repsit affectivus itaque non immerito sanctus o se delectationem serpentis oravi similitudine prona est enim in
ventrem sicut serpens, non pedidus incedisns, aut ullis elevata cruridus, sed sinuosostea totius velut orporis sui lud rica ei terra eidus est sicut serpenti, quoniam eseam nescit caelestem corporalidus enim praeitur atque in varias mutatur species cupiditatum Et tortuosis angulatur antraetinus venenum in dentinus adet, quidus unusquisque se evnceriit luxuriosus, enuo intemecat, abligurator periunt.