Opera quae supersunt

81쪽

LXXVI

PROLEG0ΗΕΝΑ nam praeter Palatinum 152 in libro de ori et mundi Vaticano-Palatinum 48 G Mangs adhibuit et quas in discrepantes a codico B notavi lectiones non sunt alatini 152 sed Palatini 248. is autem, quem largam messem Variarum lectionum sibi suppeditasse prontetur, ne ipse ouidem Palatinus 15 sui sed Vaticanus 381 U . nam omnes quas inlidris legun algegoriarum I de Chemisim, de sae eras Abelis et Caini, quod deterius potiori insidiari soleat et aliis proseri e Vati no lectiones sunt Vaticani V donicus ni illic scriptumas codicis Vaticano-Palatini 183 ouem

apograpnon codicis cesse supra dixi commemorare videtur si utilem confusionem commisit in enotandis codicum inliolusca Murentiana lectionidus codicem ediceum ouem relio uortim omnium et antio uissimum

et praestantissimum dicit, ad Antonio Cocchio medico Florsntino in usum suum collatum esse refert itauit sinstaudio codicem Laurentianum X 20 M intellegi voluit at non modo nuius sed etiam Laurentiani F collationem adnibuit, uippe cuius scripturus couunonistro in libris nilonis oui in codicem desunt ut in Edro peto detis ius potiora inridiari soleat. praeter eos suos tibi dixi codices ange usurpatos a se esse testatur hos tres codices lusiothecae regis Christianissimi 1895 2250. 225 1 i. e. o lices arisinos 33. 434. 43M, Coistinianum 3, Augustanum i e Monacensem A), uomam collationes aliis acceptas rettulit ipso contulit xonienses codices tres, unum Bodleianuim Seldenianum , unum

Collegii incolniensis, unum Collegii Novi v. supra p. XIX), et Cantauri-giensem Collem S. Trinitatis de quo s. roleg ad inmani de opsemo mundi p. XXX). apparatiam igitur nauuit sat amplum et egregium, sed

recta via et ratione uti eo nescivit. Quae de codicum lectione cognoverat ouanta socor licet neglegentia saepe tractaverit, permultis exemplis demonstrari potest auod cum operae pretium non sit, ut narta par

82쪽

164 . . . earum nullsi ea ciniustum muto nec ea uno tantum cotam

manu Uti de nisi Medicet, petem reliquorum omnium longe optimum esse Mistimo et ea peto solo Mutua bene metiatos supplere in eis non dumtari attamen an norinam non stricte Dservavit, sed saepe textum tacite mutavit et scripturam vulsi'trina non modo cor rexit, ii quod sane munis locis secit, sed interdum etiam depravavit. PIoniam Vero coinplures samiliae A codices adniduit, norum auctoritatem secutus multa mutavit et textum nonnusquam diversum constituit ad eo quem editiones priores ostendunt, vias a memoria familiaem pendere constat sed contracodicum consensum textum mutare noluit; nam uiusmodi quae comparent plerauue vel o lapsu calvini vel ex uotiuus typotneruriam orta esse utent Lia coniecturas et suas et aliorum plerasque vel in notis voli addendis commemoravit atque in nis non minima laus angeli posita est erat enim Philone sermonis adeo peritus ac tanto opere in doctrinam Pnilonis penetraverat, ut facili negotio multas coi ruptelas et lacunas textus detegeret ac saepissime coniectaudo veram scripturani indagaret vel ad veram proxime accederet etsi eius coniecturae non omnes ita comparatae sunt, ut in textum recipi possint, ac nonnullae vel salsam

sententiam ingerunt, multae tamen ac rem tetigeriant, quas omnino recipientias esse nemo dubitauit eadem ai sortasse etiam Instiore laudo

dignae sunt animadversiones et emendationesciere Iniae arx landia a Mangelo in addendis commemoratae, quarum plerisque in veruis Philonis emendarusis et restituendis uti licet maxima illum imam fuisse sagacitato et in coniiciendo felicitato optimo arguitur eo, quod multa inventa eius meliorum codicum testimonio postea confirmata sunt in angeli notis passim laudatur etiani ricu Benete ius opiscopus Incopensis,

83쪽

LXXVIII PRO LEGOMEN Acuius ouservationes et coniecturas quasdam ille acceperat, Quae ad emendationem nilonis non multum conseriant. denique Ioannis Cnrasto - pnorsoni coniecturae, quM am Davus mani Dus amplexus est anm, nihili aestimandae sunt.

De editionibus aditio Matasiana quae prima suit critica usoue ad nunc diem unica

reliquis

mansit nam uui postea Philonis opera ediderunt Mangeli textum integrum expressisse satis habiterunt ac Fridericus P se irier quidsint, cuius oditio' impersecta amissa est anni 1785-1792, in praelations so Mangeli speciosam in iamlue e sitionem vel plano immutatam recudendam curravisse liuere latetur ipso ni nil praestitit nisi haec errata typograpnica uidus sane essitio Mangeiana scatet non pauca cori exit sed uilla intacta reliquunec pauca nova ipso admisit , angeli notas ex auidendis collectas textuisu cripsit, tres ossices Monacenses quos ange neglexerat ipse contulit

et eo missi tactiones varias adnotavit. sed valde erravit aro ut ex eorum collatione imamentum novum accedere niloni ratus est. nam quos

saeculo XIV eleganter satis exaratos dicit ac de codicinus optimae notae summa cum cum et siligentia descriptos esse videri codices re vera sunt saeculi XV et summa cum neglegentia scripti et nullius pretii primus

eodex aikiffero notatus num 52 signatus , qui Plissonis libros pleros- qua continet e MDliotneca Bessarionis cardinalis descriptos, nunc est Monacensis graecus 124 v. supra p. XIV sq. . alter codex B num 3 signatus , qui inros continet de vita Mosia, de Dicit udine, de vita Iosephi, de

Ab ahamo, nunc est codex Monacensis gr. 19 cs. Hard Catal codd. mas.

graeo. ML Bavarieae t. I p. 98sqq. tertius codex e num ii signatus nunc est Monacensis 113, cui sol. 225-233 nilonis opusculum de sep ario Mang. II 277-291 continet: s. aruli l. l. LII p. 38. tertium nunc codicem addidere non iam potuit, quoniam in edendoinuone usque ad iuro de specialiam se Ga non pervenit. Qui hoc saeculo Philonis opera imprimenda curaverunt init ore praestiterunt, nisi quod uros per I. B. Aucherium ex Armenio puniicii Philonis Adam opera omnia grare et latine. Ad editionem Thomae Mangm eouatis aliquot M. edenda Gravit Augustus rideriora Dissis MI lavae, aismptu Vol avi Nahhem 1785-I792. I vidi in Oetavo, quibus continentur Scripta omnia quae in editionis angeianae volumine primo exstant et e volumine altero vita ΑDrananti. editio fertur repetita esse anno 1820.

84쪽

iuris tactos et optigculti de ci hin festo et de parentibtra olendis ab Angelo Maio e Laurentiano medita ' libris antea cognitis tuli emant ossitio Lipsiensis Scn-kertiana quam M. Car. m. Ricnter curavit anuis I 828 18304rmisit octo voluminidus . oditor, ouemadmodum ipse in praelatione prosessus est, textum a ei secutus est, ouocum editionem Ρspilyprianiim tot hi ae deficit editionem Parisiensem anni 1640 contulit scriptis a Mangelo clitis suo loco insemii opuscula de in eophimet de parent a colendis et in fine adiecit Iidiis ab Aucnerio latino redditos declaratris utem sese esticors studuisse, ut mendis innumeris alvus pristinae editiones scateant textus purgaretur; Iod, si menda typograpnica et lapsus calami uoslim exceperis, pariam vere dictum est, Vitia enim pleravis editionum prioriam in nac uoque redeunt: s. Proleg inlidrum de opifeio mundi p. XXX lV udi exempla nonnulla contuli quae lacile augeri possunt denique commoditati legentium eo prospectum voluit, quod summaria singulis iuris praeposuit, textum in paragrapnos distinxit et ouam aptissime neri potuit in teipunxit sed neque distinctionidus nouus interpunctioni Dus textus Philone d ficultates levavit, immo

Vero saepius auxit nam pari grapnis suis textum interdum omnino depravavit, cum sententi artissime inter se conexas discerperet es e gr.

p. 62, 16. b, 23. 39, 30. 143,29 14b, 2. 166, 28 178,16. 286, 6 in interpungendo autem tanta neglegentia usus est, ut multis locis verna scriptoris omnino intellegi nequeant, nisi interpunctiones innutaveris. ouod in praelatione promisit iust uno volumini se tuli cel rerum et veri oriam graecum adduinim, ut promisso non satisfecit, sed indicem remam latinum ex angeli editione repetitum dedisse satius libuit novissima operiam talonis editio aucti nitiana' sero integra ex editione Ricnteriana expressa est. nam et universa cum illa conspirat si in singulis voluminibus omnia eadem continet et textum in par rapnos a Ricntero

i Philonia Iudaei de eophini festo et de colendis parrauitiis mun brevi aerapto a Iona. Misora ae intes preta Angelo Maio Ad Leopol in principem Etruria heredem Medio-

ρη regiis pia MDCCCXVIII in octavo. 36 pag.

85쪽

PRO LEGO Η ΕΝΑ inductas sistinctum praedet ea re tantum discrepat, quod editor anonymus interpunctionem sane meliorem et accommodatio rein re Uero studuit

et coniecturas nonnullas a Mangelo in notis significatas, quae quidem ei

certae vide Dantur, in textiuia recepit.bli illae in editionum numero nonunanda videtur Ioannis Christiani

Gulielmi Danlii Chrestomatnia niloniana duoviis volumini Dus ista et lactis adnotationibus instriacta, cuius volutano priore capita selecta evanisanilonis libris, posteriora libri adorem Flae,m et de legatione ad Gatiun illustrantur textum oditor angeianum secutus est. neque nocloco silentio praetereunda sunt constantini is c non dorsia Philonea )identutem 1am a me laudata, 1 liber primum nilonis opusculum de posterilate Cain continet o Vaticetino 38 accuratius descriptum quam apographon amangelo ad niuitum, deinde de speriamus legitis libriam ΙΙ

integruin e Laurentiano Meditum, cuius antea partes tantum valde corruptas et in Dreve contractae cognitae ueriant adiectum est si agnienturn aestionum in Modum in Vaticano 379 servatum, finem aciunt sen-tontias Pnilonis aQotileno Cani in lauod cum Maximi Eclon conspirare

videtur excerptae. De versionibus D editionidus disputatione adsoluta pauca a si ungenita sunt de ver-

reeentioribus

sioni Dus recentiore tempore lacus primus quod sciam Lilius Aegi dius idollius isornas opera nilonis latino reddenda suscepit iussu Ν uolato papae: s. Dominicus eo us Vita Nicola Visoni mar. Ruinii 1742 p. 192. eius translationis etiam nunc in Di Diiotnec Vaticana exstant septem to In nuxnu ipsius annis 1479-1484 elegantissimo exarati et Sixtora vel Innocentio VIII dedicati, ouidus octavus accedit in Dibliotneca aruerina uiservatus cs Pitra Anal Saor. II p. 331. paulo post editione in principem ab Adriano urneu in lucem emissam Ioannes Christopnorson Anglus quattuor Euros nilonis in linguam

i cirratomathi Philoniana sive loei lustres eae Philon Alexandrino de remi vi timani aduersionatis editi a Ioanne tristiano su Dahi Ham&ι sumptu Caroli Mnasti

' Philonea, inedita altera, altera nune demum recte ex vetera seriptura emta. Edidit Constantinus iactendors. I. sine Gieae iacet eurient I868. ' Philonis Iudaei seriptoris elopsentissim gravissimique libra quatuor, quorum Prunu asti mundi ab alione, quae ratis mi se descripta, secundus De decem praeceptis, saeeapita lemum unt, tertius Da mutatratu seu primope deligendo, 7 aratus De ininio vineis,

86쪽

latinam conversos edidit anno post omnium operum Philonis quotquot ediderat Tui nodus translata latina Basiloae prodiit a Sinsmundo Goloniolacia' . quae et identidem repetita, Digduni 1Mb Lurauni 1561

Aniserpta 1614 ) si omni Dusis aeci textus editionidus inde ad oditione Colon Allobr. 1613 usque ad seisserianam adiecta est opuscula ab Hoescnelio edita rodericum Morellum interpretem latinum nacta sunti gallico nilonis opera suus Bellier anno 1M edidit ), in sermonem angli una noe saeculo transtuli C. D. Yongo gemanico ianuae pauca seripla Philonis reddita sunt .

tam prinium de Graeco in Latinui conversi Ioanne Christophorsono nolo interprete. Errata suoque fere uadrinoenia, quae in eisdem suariis lirere ver Parassis Graece impressis eae collatione Xemplarium manu deseriptorum deprehensa sunt, notata Orrectactu et in In uoluminis posita. Antvmpiae. Exe detis Ioannes Vertomaclen Anno 1553. in

quarto 12 fol. 149 pag. 4 fol.

δὲ Philonis Iudaei seriptoris elapsentissimi M philosophi ιmmi lucis rationes omnea OuoιPso na rei potuerent, nune primum Latinae ex Graeeis faeta per Sisis undiam Getinium, addito in ne rerum memoranda ni Indie foecundissimo. Basileae apud

holaum 'iseopium iuniorem M. D. LIIII in solio. 65 pag. 1 fol. - uitio plana repetita Lugduni, Apud Ioannem retonium, IIII. in octavo. 32 sol. 870 pag.

Philonis Iudaei, sunt i philosophi, a seraptoris Aouentissunt, Opemun, uotouo ad hune diem aDeri potuerunt, Tonius prior alter), interprete Sigismundo Gelanio Ioannemristophoraon et Ioanna risuraeo. Cum turmissu Tomi singularibus ei amplisaimia indicimis Lugdunt, apud Ioannem restinium, DLXI. 2 volt in octavo, bl 2 at 48042g. na editione continentur ptat nul Sig. Geleni translatio omnium operitui nilonis, deinde Io cnristopnorsoni translationes quattuor librorum, tun Ioannis oeurae Galii interpretatio libri de decalvo. Opere Philonis Iudae exegetaea in i ros mala, a pisci mundi, Historieos et

Lesaias suae partim ab Adriano Turneos, Professore et Timographo Resto, a Chri stianissinit Regia Baliotheea, partim a Davida meaehelio a uouatana, edita et Eustrata Eunt. Accessera extra superiorem ordinem eiusdem Philonia eae optraeuta, suorum lia uni int-θtixtixu, alia δασκαλικά, adi denique historica res suae Iudaei Auctoris aevo contigere descrinentia. Nun noviter additis vetaminativus in lueen emissa eae ac ratissima Sigismundi selent interpretatione, e m rerum Indae loci letiMuno. Anti viae, Apud

Mannem Meroeronum, M. DC. XIV. in viario. II pag. 24 , nae editio accurate expressa est ex parte latina editionis graeeae et latinae quae prodiit coloniae Allo-Drogum . I 613 v. supra p. LXXII .

87쪽

LXXXII PROLEO0ΗΕΝΑΝovain et criticam operum Philonis editionem no saeculo miliet, tur Ulir G. I. Gros Aman ineologus Lipsiensis quod ad consilium per- sciendum Constantino Tiscnenularsio perati it ut in itinere uod anno huius saeculi uadi agesimo in Galliam et Italiam suscepit dris nilonis

manuscripus excutiendis operam daret. Quem auorem ita ille exsecutus ost, ii codices Parisinos sere omnes explorraret et cum editione Mangeiana conferret atouo Raliae bibliotnecis eclustratis multos codices perscriItaretur et investigaret' ouo factum est ut Grossinanno supellectilis critica pretiesto esset locupletissima. sed morte Dreptus est anno 18bi , priusnuam vel initium edendi Philonis secisset apparatus criticus ab eo comparatus nucusque neglectus in ivliotneca Universitatis Lipsiensis Mitescit post romnaanni obitum idem consilium persecutus est Carolus Gulielmus Orio ineologus Glaucnaviensis, uuem ad finem et apographa ischendorisi collationum codicum arisinomina et collationes aliu uot codie uiri Vind. Donensium comparavit. sed ne is uidem eo pervenit, ut ad opus perficiendum accederet nova nilonis edendi spes excitata est, cum anno 188 Academia. Regia Berotinensis ut certamen de praemio Cariottiano sudeundum Philonis librum de opilio mundi critico tractandum proposuisset ouo in certamine aulo Vend-landio miniuite contigit, ut Academia pellas nostras praemio dignas iudicaret ouo facto uteruue nostratin editionis omnium opertim nilonis

novis curis parandae consilium cepit mox vero, ne diutius opus dudum desidet alunt tardaretur et quo citius res ad finem permici posset, consilia nostra communicavimus es consociato labore nilonem edere constituimus apparati plenissimo per nos annos conquisito et omni studio pertractato nunc volumen primum in lucem mittimus. line ratione De ratione nutus editionis haec animadvertenda sunt ordinem

iiiiiiis editiovis .... . . . . . .

librorum in universum sequimur eum quem ange constativi, quamquam non per omnia eum recte sese nauere naud ignoramus. sed quoniam editio Mangeiana in omnium Inani Dus est et omnes erua Pnilonis secun

et quas dixi in nilol. t. L p. 274.

88쪽

dum eam laudare consueverrunt, lectoriini commoditati consuluisse nobis videmur, quod risinem editionis angeiana quoad fieri potuit retinuimus quo facilius vorda scriptoris ilicubi laudata reperiri possent, numeri paginarum editionis angeianae in. in mamne interiore adnotati sunt nec minus propter verDa secundum editionem Ricnterianam lau-paragraphos eius editionis in textum recepimus cancellis rotundis inclusas sed ut dissicultat anilonis legendi aliquanto sudlevarentur et singula sententia magis essent perspicuae textiun in nova et Ini-n0res paragrapnos distinximus in margine exteriore notatas textui duplicem adnotationem suinunximus, unam qua codicum varietas lectionis enotata est, alteram qua loci memorias quae dici solet indirectae congesti sunt et scriptoriim loci quos hilo laudavit vel perstrinxit significati in textu constituenula quantum fieri potuit fidem et auctoritatem

lilsrse Iin manuscriptotum seviendam esse duximus, sed simul at emendatione in script γro tam corrupto non prorsus austineri posse novis persuasimus, in ova tamen a certa Via et ratione nos non recessisse spe ι-nius equidem coniecturas vel meas vel aliorum in iuxtum non recepi, nisi ubi et verda tradita aperte corrupta sunt et emendatio certa minivisa est sicubi rem dubiam esse nec medelam certam aestu inventam existimavi, textum liuris traditum ouamvis cor ruptum retinere malui quam coniecturis ocrum concedere pariun ri, Dauilidus ceterrum praeter Mangelum et vilis eo laudantur Cesistopnorsonum Marxlandium Bengelium vix quisquam nominantiis est, qui in mendandis libris ninus voluminis ali pii l praestitetit, nisi quod ridericus Cretiger locos aliquot illustravit

et emendare conatus est etiam in reuus grammaticis et rinograpnicis codicum optimorum fidem plerumque secutus sum. M tantum sors mas vernorum quas ex usu hilonis ot illius aevi scriptoriam communi mittendas non esse censeo, ubi mutatione levissima vitium tolli potuit, emendare et iustas formas suustituere non uditari velut betosi pro uetou, ubi pron semen reflexivum necessarium Videtur, set inuetou σαuetou pro αυτου ubi sententia loci pronomen secundae personae postulat, et similia. do legidus quas talo in niatu vitando et admittendo

89쪽

socutus si alio loco latius disserendum strat. nani uuae I Iessen Ddo hac uaestion investigam si di videtur, 3 in una omnia diibanda sunt, si uidem iustas latus excusationes apud nilonem inulto latius patent uuam ille putavit in universum sic iudico, propter hiatum solum verba minua non esse corrigenda a no gravissimos quidem hiatus tollendosesso, id si levissilii mutatione neri non possit. 4 quod dicitur Magogicum in codici dus vetustioridus ante consonas saepe emptum reperit Irr. anto vocales rursus interdum ommuni sed uoniam ossicum seri' iura nuctuat, propter aequa Diluatem norinam vulgatam secutus ante consonas illud visusQuam scripsi. υτως ante consonas uouue tantu In non

uDiuus in ona nil ui codici Dus scriptum est uuae scriptura nescio an a Philon omnino praelata aluus etiam paucis locis illis udi ut lentur in libris deterioribus restituenda sit. votoris Testamenii locos uos attulit vel perstrinxit nil uuam accuratissimo signincavi LXX interpretum venionis editione novissima Cantaur ensi ed. Wete usus, iuxta syram Lagardi editionem Geneseos a. 1868 adni Des in scriptum loco-riun Didlicorum constituenda codicum Philoneoriam fule in ubivus secutus sum ac ne tum uidem ad ea discedendum esse iudicavi, ubi codices a Versione graeca discrepant scripturiin traditam id tantum e I, vir ,rum interpretatione correxi, ubi codices corruptos esse manifestum est. sicunt codices Philonis in laudandis veruis inlicis inter se dilDNint, eam scripturaim praeserendam esse duxi uuae ad versionem graecani proximo accedat. itaque non paucis locis codicum familiae F lectionem aspernatus ceteroriam codicum 1eu oriaIn secutus sum. nam ut ceteroquinnaan II sirrectrix in alnilia I grassata est V supra p. XV, ita et verba Diblica corrector ille interdum immutavit ortasse alia quavam veteris Testamenti versione usus. ceterum studiis di blicis maximeque eis qua ad originem et istoriam LXX viromam interpretationis pertinent e textuanilonis fructum non exiguum redundare consentaneum est. sed do rations quae inter nilonem et veteris Plisthinenti versionem graecam interceuat an demum iuste et copiose disputari poterit, cum editio nae operum nilonis ausoluta erit.

90쪽

Haec nactonus de universa Ptaonis librorum memoria cetorisque suu-sidiis criticis et do ration nisi s editionis singulis linta in hoc volumino editis pauca praemittenda sunt.

Euseditis in recens iturorum Philonis Hist eccl. II 18 nunc li Drum non commemorat, scilicet quia pariem esse putii vi operis illius quoi nurnine νόμω ieρῶ ἀλλη*ορία complexus est, id quod verbis expressis dicitaraep. Evang. VIII 13, uni verva nilonis o ζdro de opWrio mundi excerpta sic inducit πάλι οδ ἐπὶ Θ το Φιλω, παριτέο απ του πρώτου seu icth Νόμοv. textum pleriamque secundum editionem priorem recensui nonnunq'Iam vel ipse δευτέραic φροντίσι edoctus vel suadento Vendlandio aliter constitui, quo facto Euriini nunc emendatiorem prodire iure speratomini videor o codice , cum anno 1890 denuo consenem, mini contigit ut aliquot novas et partim Donas lectiones eruerem: si 11 p. 3, 11 κατασκευάco non κατασκευάζεtu . 49 p. 19, 1 ἀηθεστέρω, non ληθε- στερω, . codicis V auctoritatem secutus sum otiani nis locis: I p. 6 4