Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo ad optimorum librorum fidem, ex veterum notationibus, recentiorum observationibus recensuit, argumentis et adnotatione perpetua illustravit, indices et tabulas chronologicas adiecit atque de vita auctoris

2쪽

LIBRI OCTO

ATQUE DE VITA AUCTORIA PRAEFATus Esi

4쪽

annuae inter Laceda unonios Atheniensespie indiretae finitae, Delios Athenienses ex insula sua eiecerant I. Cleon Ath niensis dux. Toronen Galepsiimpie capit: ad Miplupolin aBrasida proelio devincitur, in eo utervie dux ceculit 6. I 0. Post haec fessi utrinque classibus Lace laemonii et AllienteIia ea Paeeni fecerunt IB. Cum in I laraeia non statim omnia ET paeto Allieniensibus tradi possent, sociique Lacedaem0nio In nonnulli paceni abnuissent; Lacedaemonii vel Deiliis cum Αλω niensibus inierunt 23. Corintilia Argi is ad societatem etinxDInnibus, quae vellent, liberis civitatilbus ineunilani incitant et persuadent iisdein tuni temporis florentibus, ut praeter Is

te laenionios et Atheuienses viandit et civitatern ad societatem suarii admittant. Primi Mantinenses ad Argivos se conferunt, ut eontra Lacedaeniolitos cani Area liae partem, quam Per belli Pelopolinesiaci priores annos situ siiliaee erant, defentlant. Deinde pleraevie Peloponnesiae civitates illor in exemplum ecutae, eosPIe Plus Rapere putantes, multae oro etiam L

cedaemonios odio habentes, ad Argivos transiere 29. Statimet Dei cum Cori illi ila et mox eunx Argivis societatem ineunt et ipsi Coritillisi eum Argivis; item Uialcidenses in Thracia. Boeoti tamen et Megarenses mitesci int 31. Scio-nani Athenienses capiunt 32. Corintlisi et Argivi mistra Tegeatas ad bellium cum Lacedaenionias eoni pellunt; nee pro- Pensiores nil suaru societatenx Boeotos habent. Ex Eplioris recentii ius duo, foederi inito adversaria, clam tentant Boe

tomini legatos, ut cum Boeotis Argivos concilient Spartanis. εAc lanx inter Boeotaretios et Argivos, his Itortantii,us, illis et ipsia cupientibus, convenerat. Cum autem Boeotarchi consilium eum Argivis paciscendi ad viatiior Boeotormin eo cilia retulissent, Iii metia Lacedaemonioriun refragantu

5쪽

ARGUMENTUM

selli et ignorantes, viae illi diio Ephori mun ipso ni legatis

eonini inicaverant. Ita res tota irrita laeta 33. Boeoti uitta eum I.tra ilaean Oii KR ROei tate. Pan urtum liis rea lenitam eve tunt. ua re permoti Argivi, eum I ace lae inonios mini J'egeatis, Boeotia et Athenienassilia iunetos uri, itrarentur, etonini se aiixilio destitutos, ait Iba cellaenionion mittero proporant, lux laedus icerent. Lacedaei nonii postrenio latatu ut Argivis toti litione ni coneediunt, tit utrisule de agro vn imo conuoveri contoultro, Pro ocat ne sticia, lieeret ἔ ne i men victor fines alterius in pers Paetulo traiinire t 4 I. l lini ex pucto Ι,acedaemonii bel Io clipton a Boeotus et Panaetii uiat, iis leni eversant tritileri ni Alluuii misi iniη, lii in lipiati, quo llae teris leges at, illis niale servatas putarent, legatos cum asperiore responso leniis erunt. Interani Athenis Alei adeaAthpnienses eontra Ibate laemonios, ut infideles et in sexto irritat, et elatu Argoa mittit, qui Argivos et Eleos et uantinenses ad foetetatem runx Acteniensi litis invitent. Argivi ata tim mini Eleis et Mantinensibus legatos Athenas mittunt, itit enique Lace lamnonii, uri et prohibeant illani societatem et PuIuni pro Panaeto reposcant , facta nutu e cuni Boeotis aciei late in excugent. Hos nptui populum Alcibiades erant inattiri Nicia sua lente, ipso cum aliis legittis Spartani mittitur, vilite laedero eum Boeotis separatim facto conmierat ir, Pt p stulet, it illitii lae lus, nisi Boeoti eum Allieniensi nis quovi lii ieisci vellent, missum faciant; sin minus, of ipsos Atheni conses eunt Argivris De lux esse icturos. Npartani eum in gententia perstarent, Athenienses cum Armvin Pomini' ae goei in 1οe liis et societatem Panpint; Corintlisi in priori inin eum Argivis Deileribus acquieseentes h Iius nocietatis participes egse ooIueriint, se ii niagis ad Iunce laenionios iterat in ani inunx

converterunt all. I leo ni mini Spartanis ile Iitilis Olynipi eis xlxae 50. Boeoti Hermel eam in I rael inia oeeupane 52. Bellani inter Epidaurios et Argivos ortuni, Alcillimi e concitante. Argivi emit Atlieniensit, iis, Ilantii H nsi hus et Eleis Orchonienum capiunt, Tegeam Oppii mant GI. 65. Eo moti Meedae

monii, Exercitu Eliticio, Argivos pucioquie ad Mantinearn Inagna pligna deviceriant 69. Argi Voη nil paceIn societatemque fac ictui finx mlegoriant 77. l,nec laenronii et Argi et elini I liraciae populis et curii Per licca eontra Atheni nses societa tes inire stir lent et ab hiis petunt, ut ex Epii lauria cellant. Quoil postea factium est. Et iani Mantinenses mirn I,acellaenioniis paciscunttir. Laee daemonii Sievone et Argia oligar.elliani rotistit uini BI. Mox vi pulsis optiniati hiis plebsi Argi vomitu ad Allieniensium societateni revertit 32. Meluin Athenienses obsessani expugnarunt Ba.

6쪽

Arehidamiunia ellum pax Niciae finivit, de qua vide Thu-eydidem V, I 6. et seqq. Pliit. Vii. Νiciae cap. 9. Vii. Alei-l,lad. c. I 4. Aristoph. Pae. 269. 280. Seliol. mi Aristoph. Equites 790. Pae. 466. 480. 1050. Diodor. XII, 74. quod sequebatur belluni, Decelio an appellabant, τον ἐκ Λεκελείας πόλεμον apii 1 I huevd. VII, 27. Λεκελεικὸν πόλεμον Isoerat. depae. I 4. I emostia. pro Cor. XXVIII, 3. Beu. IVesseI. ad Diodor. XIlI, D. Harpocration: Λεκελεικός, IIελοποννησιακὸς πόλεμος, από μερους τοὐ τελευταίου, Piam glog sana repetunt Anec t. Belch. I. p. 231. sed confusam: Λεκελεικὸν πό1εμον Λεκελαικὸν πόλεμον λέγουσι τον Πελοποννησιακόν. τον αυτὸν

σειχίσθη, ubi cons. Titim. p. 474. ' Ideni beIluin significas Xenoph. histi gr. II, 4, 2I., de quo loco vide Κmegeram ad

7쪽

ae ἐπιγιγνομένου θέρους αδ μεν ενιαύσιοι σπονδαὶ λειλέλυντο μέχρι Πυθίων ' και ἐν τν ἐκεχειρέα Ἀθηναῖοι isse

secto διελέλυντο vide Mattii. Gr. q. 505. III, 2. In veritia μ ea

sic interpretatus cum Lobeckio, ut dii pliceni firmet aram mixtam Putaren : παρέτεινεν ως σφι et ou δ νυχεύεα. Sed crum putationeni temporii ni instituenti et tern pus Pythi omini soletine reptitantin unam mmcultateni existere, es vanii iii illii in brevilondientiae

observationen , laute quidem loco ad libitant, esse apparebat. Etenini qui dicto modo accipiunt, Petit uni de legit iis Atti c. p. I 34. sequuntur, cuius haec eri a sunt: ,,quod ait Pythia uitinet, longe fallitiir meo tu ilicio Ur illustris , qui celebrata seri-hit anno tertio Olb nipiadis vertente: quanquant eni in Buctoren Iaudet Euselii lini, qui ad annuin tertium Olyn piadis 48. notiit prima Puthia celeibrata suime stolis. Hoeckh. ad Pindar. Ρvlli. vol. II. P. II. p. 206 J, tanu u potior apud nie est auctoritM TMicydidis, e quo discinius Pythia celebrata fuisse seeundo Pioquennno vertente Olyinpia lis: Nam ineunto anno nono belli Ρeloponnesiaci annuae titiluciae inter Allienienses et Iciaceda monios pactae sunt. Ihucvclides IV, 117. II 8. καὶ τοῖ χειμῶνος διελθόνetoe

Cepi que hic annus induciarum a quarto decimo n ensis Elaph bolionis clier habes in psephisuiate Athenietisi uni ibi lenir καὶ ἄμο- λύγοσαν ἐν τῶ δῆμν τον ἐκεχειρων εἶναι ἐμισούν , ἄρχειν δε τήνδετον ἐμέραν, et ereάδα ἐπὶ δέκα του Ἐλαφυολιῶνος μζνός. Annus erat Pranius vertens Ol3nipiet dis octogesimae nonae, Isarcho Athenis praetorer inciditqtie lite dies iiuartusdecimus, Eive PO-tius te istius decimus Elaphebolionis in ili mii septinHim Aprilis, lituli bi dixinius. iiiiiir annus induciarum liniebatur die riuarto feci-n O Elapi eboIionis, vertente atino secundo eiusdem Ol rinpiadis Uctogesin ae nonae, Aminia Archonte. Atqui dui amant inutietae

8쪽

Spartu III, 2. p. I94. 257., Baiierus, qui comparat vertia r ἡ μώ-

χη ἐτελεύτα ἐς νύκτα , i. e. norae veniente Inem habuit. Naaricitas, qui Histeii aker i nota tisiis, Pythia ver acta esse olicit, potitas, quo anno Olyni piaclum acta sint, docere debebat. Porro ex hoc loco et IV, 1l7. Petaviuni d. doctr. temp. I, 33. recte colligere, Ρ3 thia secundis annis VI via piaduni exeuntihuis, non tertiis ineuntibus fuisse actar se i Potavium ea non recto inensi Elapheboli 3-ni, ciuo sit perioris ai ni induciae saetae erunt, ad sa3nare, disputat I Oi, elliis Hi Annal. Thucy I. at, ut nil In 2. Ol. 89., qui Praeterea de calculo diemini et naensis a Potno dissentit. Ρonu eni in die in iraitii iii luciarurn Μartii vice Arinuni alterii in . Probavit deni tuo li omini rationent etiani Poppo pm,l O . t. I. p. 292. et in t hulis chronolog. P. 576., viae totae ex uuctoritate Do livelli, plemili, M male tuti ductoris Penitent. Etenim et veri,a μέροι Πυθίων spati illi supra annuas iii luctus r qtiarunt, ut Wesset Magius

quoquo sensit, cuni inde ab Elapii eliolio iris d. Id. 22 Mart., nuntnilissi est Potiti comitientia in ite d. I 3. Elapii Oholionis et, ouen1 respondere ilicit, Aprile Ol. 89, I. us Die ad ii leni tenipus Olunt Piadis 89, 2. anulis ad finena exciirrerit, retitia aute in Pt ii, it riag cuni iis iunctuc itulo a die 29. Μartii usque .HI d. April. 2. acta fuerint. Intelligis, sic et dies, Pii ultra d. 22. Mai lii sunt, annuuin spatiunt excedere, et accedere praeter aspatium feriarunt Puttito ruin. Et fioc lani extra dubitationent Pi Ritu in est a Corfinio et Titiinanno de laed. Anipli ci. p. 8 . et v eis kio de hiyperbole in hist. Philippi, Alex. II. patris particu-Iae ui. P, 23. nota, lyythia tortio quoque anno inunipiaduni cel brata esse. Quirit curii ita sit, alia loci explicandi ratio circvm- ' spicienda est. Nani inde a Mart. d. 22. Ol. 89, 1. ad eiusdma mensis eundem di Ean Ol. 39, 2. arinuurn induciarum spatiuIn Praeterierat, Pythia dein irati Ol. 89, 3. vore celebrabantur. Recte igitur IIei liii annus lociini intellexisse videtur, et post eum Gottie-ber., et octois. Μueller. d. Dorer II, 1. p. 329, 3. I eiliai annus ita interpretatus est: In dent naehaten Aomnier Mard der flikrige

est Plusquam perfecti διελέλυντο, ut sensus illein sit, ac si dixi BEt: at σπονδαὶ διελυδούαν καὶ πόλεμος αἶθις vν μέχρι Πυθίων. SU Iennibus eoini ἰraecorurn Iullis ex instituto universis cortinuini bella inde a die, vio solennia iudicebantur, interni issa es e, uni aliunde constat, tuni ex liuilis libri cap. 40. Hic igitur est Bensus verborunt, quae nOA in ipso limine his i iis libri ni orata sunt:

Indo a tuense Martio Ol. 89, 2. induciao sinitae oranti rursus Ι ellunt g ri poterat usque a i Ρvthia OI. 89, 3.. Hinc rursus perbrevo I vlHoruni spatiunt induciae.

πησάμενοι ' ἰερῶσθαίJ Suidas et Pliotius voce ἱερῶσθαι habent

9쪽

6 LIB. V. C A P. u. εIriti τούro της καθάρσεως, ' πρότερόν μοι δεδ λωται ώς

ἀνελόντες τὰς θήκας τῶν τεθνεώτων ὀρθῶς ενόμισαν ποι - σαι. καὶ οἱ μεν Λήλιοι Axραμύττιον Φαρνάκου δόν roς αυ- τοῖς εν τῆ Ἀσία ἄκοσαν, ουτως Aς εκαστος λμοτο. et Κλέων δε ' Αθηναίους πείσας ες τα επὶ Θράκει χωρία

ἐξέπλευσε μετὰ την εκεχειρίαν, 'Ao ναίων μεν οπλiτας εχων διακοσίους καὶ χιλίους καὶ ιππέας τριακοοίους, τῶν δε ξυμμα-χων πλείους, ναῖς di τριακοντα. πῶν δε ες Σκιωνον πρῶτον ετι πολιορκουμένον καὶ προςλαβῶν αὐτόθεν οπλίτας τῶν

φρουρῶν, κατέπiευσεν ἐς τον Κολοφωνίων λιμένα τῶν To-

κατὰ δὴ τινα et νομίσαντες. Etum. M. p. 468, 37. citans elid In

Iaaeiauar erba ἱερεύεσθαι, ἰεoῶσθαι et ἱεροῖσθαι sic dister aut, ut prinui in de victin is illini olan iis, ulterii u de sacerit Otihus iliaugurat, lis potius: de functione sacer lotii), terii uni de rebus holitiniabusve diis consecranilis dicatur'. - Vide A in montulit d. dii L vG-cala. p. 72. unde Thon . M. initio glossae laudatae et, qui exini exscripsit Ρhavorinus Dinendari possunt; scrahelidunI enini upini

Apini Etyniol. II. Sylburipus legit is δε Θουκυδί3ος Pro κοὶ Soυκ., robante Dukero. Aliani causam eiectorum ub Atheniensibus Dei Oruni re Mit Diodor. XII, 73. 33 πρόrερονJ Reiskius emendavit εν πρόνεεαν. Male. Nam, ut sieri solet, casus pendet ex participio Et ait ποιῆσαι supplondii ina υτξν. Cons. II, 41. λύαν - ου ἄν ἐγως γενόμενος ἀφαιρεθῆ. Vt, II. VII, 5. extr. I, 105. τοῖς ἄλλοις ξυμβἄλόντες ἐκράr Οἄν. I, 20. 144. et alibi ni ultis locis, o uos in licat Κ effer. ad Dion Va.

P. 119.

10쪽

LIB. V. CAP. 3. 4.

προ πόλιν, ναλ δε περιέπεμψε δέκα τον 1ιμένα πὲριπλάν. και προς το περιτείχισμα πρῶτον ἄφικνεῖται, ὁ προμεριμ λε τῆ πολει ὁ Βρασίδας, εντός βουλόμενος ποιῆσαι To πῖο--τεων, καὶ διελὼν του παλαιοὐ τείχους μων αυτὸν ἐποίησε

πόλιν. βοηθῆσαντες δε ες' αυτό Πασιτελίδας τε ὁ Αακεδαιμό- 3νιος ων καὶ ἡ παρούσα φυλακῆ προσαλόντων των Mθηναίων ημύνοντο. καὶ λ ἐβιάζοντο καὶ αἱ νῆες δμα περι πλεον ἐς τον λιμένα περιπεμφθεῖσαι, δείσας ὁ Πασιτελίδας μὴ αῖ τε νῆες φθάσωσι λαβοῖσαι εργον την πόλιν καὶ τοὐτειχίσματος ἁλισκομένου ἐγκαταλοφθῆ, ἀπολιπών αυτό μό-

μω εχώρει ες την πόλιν. οἱ δε ' Αθηναῖοι φθάνουσιν, οἶ τε απο τῶν νεῶν ελόντες την Toρώνην, καὶ ὁ πεζός επισπωμνος αὐτοβοεὶ κατὰ τό διηρημένον του παλαι- τείχους ξυνε πεσών. και τους μεν ἀπέκτειναν τῶν Πελοποννοσίων καὶ To-ρωναίων ευθὴς ἐν χερσι τούς δἐ ζῶντας ἐ λαβον, καὶ Πασιτ λέων τον ἄρχοντα. Βρασίδας δ. ἐβοήθει μἐν τῆ Tορώνη, αἰσθόμενος δὲ καθ' o&ν ἐαλωκυῖαν ἀνεχώροσεν, ἀποσχὼν τε Παράκοντα μάλιστα σταδίους μῆ φθάσαι ἐλθών. ὁ δἐ Λλέων καὶ οἱ 'Aθηναῖοι τροπαιά τε ἐστησαν δυο, τό μἐν κατὰ τον λιμένα, τὸ δ. προς τῶ τειχίσματι, καὶ τῶν Ἀρωναίων γυναῖκας μεν καὶ παῖδας 4νδραπόδισαν, αυτοὐς δἐ καὶ Πελοποννησίους καὶ εἴ τις ἄλλος λαλκιδέων ῆν, ξύμπαντες ες επτα- ωοσίους, ἀπέπεμψαν ἐς τὰς Ἀθῆνας ' καὶ αὐτοῖς τὸ μἐν Πελοπονν σιον ἴστερον ἐν ταῖς γενομέναις σπονδαῖς ἀπῆλθε, το

εἶλον δε καὶ Πάνακτον Go να-ν εν μεθορίοις τεῖχος Βοιω τοὶ υπὸ τον αυτόν χρόνον προδοσί . καὶ ὁ μἐν Κλέων φυλακὴν καταστησάμενος τῆς Toρώνος ἄρας περιέπλει τον Αθων in επὶ τον Ἀμφέπολιν. Φαίαξ δὲ ὁ 'φασιστράτου τρίτος αυτὀς Ἀθηναίων προ- πόντων ναυσὶ δυο ἐς 'Ιταλίαν καὶ Σικελίαν πρεσβευτὴς υπὸ