장음표시 사용
21쪽
LIB. V. CAP. I 5. 16.1oν σπένδεσθαι ol Ἀργεῖοι. εἰ μη τις αλοῖς μν Κυνουρίαν γην ἀποδώσει ' -τ αδύνατα εἶναι ἐφαίνετο Ἀργείοις καὶ Ἀθ7-
πτευόν τινας ἄποστ σεσθαι προς τοῖς Ἀργείους' δπερ καὶ 15 ἐγένετο. ταυτ οὐν αμφοτέροις αυτοῖς λογιζομένοις ἐδόκει πομ έα εἶναι η ξύμβασις, καἰ ora vaσον τοῖς Θακεδαιμονίοις, επιθυμία των ἀνδρῶν τῶν in της ν σου κομίσασθαι ' ἰσαν γὰρ οἷ Σπαρτιῆται αυτῶν πρῶτοί τε καὶ oμοίως οφίσι ξυγγενεῖς. ῆρξαντο μἐν Ουν και εὐθυς μετὰ τον ἁλωσιν αυτῶν πράσσειν, ἀλλ' οἱ Ἀθηναῖοι οἴπως ἐθελον, ευ φερόμενοι, ἐπὶ τῆ Ap καταλυεσθαι. σφαλέντων δε αυτῶν εni τω Λολίν παραχρημα οἷ Αακεδαιμόνιοι γνόντες νύν μῶλλον ἄν ἐνδεξομενους
ποιοίνται τ ν ενιαύσιον εκεχειρίαν, ἐν γ εω ξυνιόντας και
Isi περὶ τοὐ πλείονος χρόνου βουλεύεσθαι. επειδὴ di καὶ ξ ἐν
poni κατώλίεσθαι haec contra iiDros Oinnes inserit: μάλισεα δε οι τῶν δεδεμένων συγγενεiς ἐνῆγον καὶ αοίδα ν , ὼς ων εἰρῆνο γινοται. De verbis ἐπιθυμία - κομίσασθαι vi I, Matth. Gr. p. 9οι. καὶ Ῥοίως σφίσι ξυγγενεῖςJ i. e. et qui inter eva erant Spartanc primores erant crritatis et pariter sibi cognati, ita ut onines Spartanoriam Iochi ali litot inter eos lia ieieiit sibi comitatos. Nam IV, 8. scriptor Metillit, illos Spartylios in Spliaet ma captos ex
o Intrahitis Iochis sorte iliactos esse. Antiquit is autern hoc Pe etain Nint, ut in iis letii litori A lii cliis iue coaeuati eum ponor utur, PHLn-
quii in paulatim laic mos olbsolevit. Vid. Odois. Μuester. d. Dorert. II. p. 237., qui non det e It σφίσι interpretari: unier et nander, Iarn non inter se cognati et filii, ut siti liliisque loelii aniliti tuis.
ἀκτ' ἐλευθερίας προςδεξομένας. Vide ΡοPp. prol. i. I. p. 160. Vide dicta ad I, 140. 16. ἐπειδο δ δέ cum I. . O. P. h. ornittit qui liis tisus est
Schol. ad Aristopti. Equit. 790. , ubi est urτα. γένero, Teyνήκει, Ωμφ4reoo , et θυτυχίας pro ησυχίας et τε νομίζων ὐμαι, et ἀξιοπισrότερος διαβ. OI issa voco μάλισra. De apodosi huius enunciati ninna quaeritiir, ea vel propter parti titulit τόta initi ilia nitu fiata re Potest PDst τὸν ἡγευονίαν, tillia non intelli itur, si verba τό te δὲ Q - ηγεμονίαν ad Cleonem et II misi i ini res miniur, citr τότε ud- Iectum sit, utpote plane otiosia in , cuni principatu ni civitatis suactnon alio te pore attractare possent, Piulia cluni in vi is erant,n di ira n , hoc tralaticii mi pas , apollosin vectis τότε δέ incipei e , non solum pDst Λειδῆ, se i etiarii post participia. V. I, 40. 58.
II, 12. 18. 70. alibi. Ruratis, si apodosin ali nectas inde a verbis Diuitiaco bu Corale
22쪽
πιέων τε καὶ Βρασίδας. οἴπερ αμφοτέρωθεν μάλιστα θνα- τιο-- τῆ ειρήνν, ὁ μεν διὰ το εὐτυχεῖν τε και τιμῶσθαι εκ τοὐ ποιμεῖν, ὁ δε γενομένqς ησυνας καταφανέστερος ν μιζων αν εἶναι κακουργῶν καὶ απιστοτερος διαβάλλων, τότε δε οἱ ἐν ἐκατέρα τῆ πόλει σπεύδοντες τὰ μάλιστα τον πεμονίαν Πλειστοάναξ τε ὁ Παυσανίου βασιλευς -κεδαιμονίων καὶ Nμωίας ὁ κηράτου, πλεῖστα των τότε ευ ψερόμενος εν στρα- τογίαις, πολλω δο μὰλλον προεθυμούντο, Mκίας μεν βουλα μενος , εν ω απα ς ὴν και ηξιοῖτο, λαοώσασθαι τρο ευτ
χίαν, καὶ ες τε το αυτίκα πόνων πεπαῖσθαι και αυτος καιτούς πολίτας παυσαι, καἰ τρο μελλοντι χρόνω καταλιπεῖν ἔν μα ως οὐδ εν σφήλας την πόλιν διεγένετο, νομίζων εκ τούακινδυνου τούτο ξυμβαίνειν καὶ τις ελάχιστα τύχθ αυτὸν παραδίδωσι, τό δε ακίνδυνον την ειρῆνον παρέχειν Πλειστο
ναξ δἐ υπὸ των ἐχθρῶν διαβαλλόμενος περὶ τῆς καθόδου, καὶ ες ἐνθυμίαν τοῖς Αακεδαιμονίοις αεἰ προ iiόμενος sae
aυτῶν, ὁποτε τι πταίσειαν, ῶς διὰ την ἐκείνου κάθοδον παρανομηθεῖσαν ταλα ξυμβαίνοι. την γὰρ πρόμαντιν τον ἐν Βελφοῖς ἐπητιῶντο αυτόν πεῖσαι μετ' Αριστοκλέους τού αδελ-
τότε δέ, in verbo προμανίαν est, quod offensiorii est; etenim qui
principatu in civitati suae paIaro student, eos belli magis mi an Pacis pupillos esse consentaneuni est. Quod repli tanti apparebit, naec de Patisania Nicidi lue, PIOs uitetores pacis extitisse Thu-eydides dicit, praedicam non posse. Cons. Heunt. p. 653. Haedinicultate permotus Reificius ησυχίαν ut Ῥόνοιἄν corrareen luna Pro ηγεμονίαν esse Ausp catus est. Reis ii Coniectiaris potius via sum est Din torno, legere ομολογίαν. Utut est, certe vulgaris scriptitra stare non Potest. Videtur non opus esse, quidquam invitis libris novara, nain eti In in K. f. legatur τό re δ οἱ ἐν ἐκατέρα τη πόλει pro volgata: τότε δε ἐκατέρα τη πίχει, liac scriptura ' recepta oninia plana iiiint et explicita. Principes suae uterque ei vitalis esse volti uIIt, Patis auias Niciasque, idvie sutantum pacem republica agente ConsecutuI OS esse Sperabant, diis versa titeritu e ratione sed in iden consiliuni pacis conciliandas conspirante. Quo valet etiari i IIuit ad litan enluni: naεῖστα των τότε ευ φερόμενος ἐκ στρατηγιαις, UIO SB Eunxn E B inter O nnes auctoritatis 1 utui uni esse Nicias putabat, Et Vectunt προεθυμοῖντο, scilicet perstare in proposito principatus Obtinendi causa pacein restituendi. Fort. leg. φερόμενοι.
23쪽
20 LIB. V. CAP. II. -υμένοις Λιος υἷοῖ πιθέου το σπερμα ἐκ τῆς ἀλλοτρίας
εἰς την εαυτῶν ἀναφέρειν' εἰ δι μ' , ἀργυρεα ευλακα εLλάξειν πόνω δε προτρέψαι τους Αακεδαιμονίους φεύγοντα αυτον ἐς Αυκαιον δια την ἐκ τῆς Acτικῆς ποτε μετὰ δώρων δοκοὐσαν ἀναχώρησιν. καὶ ἡμισυ της οἰκίας του ἱεροῖ τοτε του Λιος Οἰκουντα φόβω τῶν Λακεδαιμονίων, ετει ἐνος δέοντι εἰ κωτο τοῖς Ομοίοις χοροῖς καὶ ουσίαις καταγαγεῖν απερ ὁτε το πρω- Iz τον Αακεδαίμονα κτίζοντες τους μοι λέας καοὶτoro. πιο ι μενος ουν τῆ διαβολὴ ταύτy καὶ νομίζων εν ειρηνy μεν δενὸς σφάλματος γιγνομένου καὶ ἄμα τῶν Αακεδαιμονίων τους ανδρας κομιζομόνων καν Ουτος τοῖς ἐχθροῖς ανεπίλοπτος εμαι,
Tuni p. III. Neier. et Sc sol in ann. d. Att. Proetera. p. 35 l. Id n-ler. d. Ath. GerichIsrerf. p. 154. Uuleatani ita interpretatur Acacius: propter auspicionem acceptae ob diεcessum pecuniae, et Ia uis Icerus conseri Tliucyd. II, 2 l. δ--καὶ η. φυγὰ αὐτῶ ἐγένετο ἐκ Σπάρτης δόξαντι τρῆυασι πεισθῆναι τὸν ἀναχώρησιμ et III, l0. αρ- τὸν δοκοῖσαν. oynionem virtutia, quamluunt durior est omissio vecti γεγενῆσ9αι. Mox ἔτει ενός H. L. O. P. R. et ex correctione S.
24쪽
πολεμου δε καθεστῶrος αεὶ ἀνάγκον εἶναι τους προυχοντας
ἀπο των ξυμφορῶν διαβάλλεσθαι, προὐ μεθη τρν ξύμβασιν.
και τόν τε χερμῶνα τοὐτον ῆεσαν ἐς λόγους και προς το εαρεμ, παρασκευή τε προεπανεσείσθο ἀπο των -κεδαιμονίων, περιαγγελλομέν' κατὰ πόλεις ώς επὶ τειχισμόν, οπως οι χθο- ναῖοι μῶλλον ἐπικούοιεν π και ἐπειδὴ ἐκ των συνόδων δμα πολλὰς δικαιώσεις προενεγκόντων ἀλλήλοις ξυνεχωρεῖτο ω εα ἐκάτεροι πολεμω ἐσχον ἀποδόντας τον ειρῆν'ν ποιεῖσθαι, πίσαιαν δ' εχειν Ἀθηναίους ' ἀνταπασούντων γαρ PIλάταιαν οἰ Θοβα ι ενασαν Οὐ μα άχx Ῥολογία αυτῶν προδωρο-
σαντων και οὐ προδόντων εχειν το χωρίον , και οι Ἀθοναχιτω αὐτῶ τρόπω τον πισαιαν ' τότε δῆ παρακαλέσαντες τούς εαυτῶν ξυμμάχους οἶ Αακεδαιμόνιοι και η οφισαμενων πλῆν Βοιωτῶν καὶ Κορινθίων και 'Hλείων και Μεγαρέων των Ω- λων ῶςτε καταλύεσθαι, τουτοις δε οὐκ ἐρεσκε τὰ πρασσόμενα, ποιουσαι τον ξύμβασιν κω εσπείσαντο προς τοὐς Αθ ναίους.και ἄμοσαν, ἐκεῖνοί τε προς τοὐς Αακεδαιμονίους,,
Σπονδα ἐποιο σαντο Ἀθηναῖοι και Αακεδαιμόνιοι καὶ Ιου . οἱ ξύμμαχοι κατὰ τάδε, και οσαν κατώ πόλεις. περι μεντων ἱερῶν τῶν κοινῶν, θυειν καὶ ἰέναι και μαντεύεσθαι καιθεωρεῖν κατὰ τὰ πάτρια τον βουλόμενον και κατὰ γην καικατὰ θάλασσαν ἀδεῶς. το δ' ἱερὸν και τὸν νεὼν τὸν ἐν Λελ- ψοῖς τοὐ G λλωνος και Λελφους αυτονόμους εἶναι και αὐ-
ἐλπίδας ευον, auroc τε αυτοῖς, οἱ δυναTia τῶν πολιτῶν, τὰ πράγματα, Draee καὶ ταλαιπωρουνται μάλιστα, ἐς εαυTobς περιποιήσειν, καὶ τῶν
25쪽
LIB. V. CAP. IB. 22τοτελεῖς καὶ αυτοδίκους και αυτων καὶ τῆς γῆς της εαυτῶν κατὰ τὰ πάτρια 4 ετ δἐ εἶναι τὰς σπονδὰς πεντεκοντα Ἀθηναίοιις και τοῖς ξυμμαχοις τοῖς Ἀθηναίων και ΑακεδαιμονίοιMκαι τοῖς ξυμμαχοις τοῖς Αακεδαιμονίων ἀδολους καὶ αμαβεῖς και κατὰ γον καὶ κατὰ θάλασσαν. Oπλα δε μ' εξέστω επι- Ψερειν επι πημονῆν μὴ τε Αακεδαιμονίους καὶ τους ξυμμαχους
--χρῆσθων καὶ ὁρκοις, καθ' o,τι ἄν ξυνθῶνται. ἀποδόντων δε - - ναχας -κεδαιμόνιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι Ἀμφίπολιν. oσας δῶ πόλεις παρέδοσαν Αακεδαιμονιοι Ἀθηναίοις, ἐξέστω ἀπιέναι oποι αν βούλωνται, αὐτους καὶ τὰ εαυτῶν εχοντας ' τὰς M πόλεις φερου-οας τον φόρον τον ἐπ Ἀριστείδου αὐτονόμους εἶναι. ὁπλα δε μὴ
ἔξέστω επιφέρειν Ἀθηναίους μοδὲ τους ξυμμαχους ἐπὶ κακῶ, ἀποδιθόντων τον φόρον, επειδὴ αἱ σπονδαὶ εγένοντο. εἰσὶ δῖαῖδε, ' γιλος, Στάγειρος, ' κανθος, Σκῶλος, 'Oλυνθος, Σπάρτωλος. ξυμμαχους δ' εἶναι μηδετέρων, μήτε Αακεδαιμονίων μὴ τε Ἀθνναίων ' ξν di Ἀθηναῖοι πείθωσι τὰς πόλεις, βουλομένας ταυτας ἐξεστω ξυμμαχους ποιεῖσθαι αυτοῖς 'Aθηναίοις. Μηκυβερναίους δῶ καὶ Σαναίους καὶ Σιγγαίους o
Driacuit ut Delphicum et spolia variis ex Iocis aeripiebat IV, I 34.
Orac aliun de in illis dii is ri litis coiisuli utilenius, ut ab Epidati ni , cuinani traderent ii Hien I, M., a I. Pellae nonias, nu In belluna cum Atheniensibus gererent I, II 8. Itaque lestiam in P clomin exordiis tutiis et catuli dus eius ustis Concessitur Oni nil us,
Veliit hic et IV, 118. Ροpp. prol. t. II. p. 207. Adde noeckh.
Siaatali. d. Ath. t. II. p. 146. not. Proteguin. v l I En OA l . orat. d. rep. habitas lase. I. p. 14. Iu ,et antiir I elphi esse obtor ελεῖς, Muis solis vectigalea, aurόνομοι καὶ αὐτόδικοι, i. e. aucta ipsi legesseruerent sivg auia ipsorem legitus τλerent et secrenion eas in propriis ivdieras eatlasa dueeptarent. V. IIarpocr. Sivit. Eoliar. in . .hν δε - Ἀμω ολινJ Tlioni. Μ. p. 922. intermissis vocibus καὶ Oeκοις, καθ' o, τε ον ξύνθωνται t και οἱ ζῶμμαχοι. I leni δώ- καίω agnoscit, ἔit I ulcero et Haackio huic loco iii agis δίκαις, mrod est in Κ. Li. f. g., convenire vi letur, viant δικαίω, et Thucydidem etiani alibi dicunt δἰκ ν, δίκας et διάφooci coniunmere, velut I, 78. τὰ δ. διάφορα δίκη λίεσθαι et I, 140. εἰρημένον γὰρ δίκας μεν των διαφόρων ἀλλ ήχοις διδόναι καὶ δέχεσθαι. ΝOlinimmin mutari; δίκαις t inien etiaIn Schol. legit exponens δίκαιςIργουν κρίσει δικαία. Ruidni Tlluc 'di I s, licet si niel vel raro , di- Ceret rure utuntor δικαίω), pi o iudi 'io δίχαιρ diseeptanto 'arx υριστείδουJ Ab Aristille sociis sclipitini e I at trihutum qua Irin εntum sexaginta talentum. V. Thucyd. I, 96. II, 13. Id Postea auctu in ad seΣcenta talenta. Adde Diodor. XII, 40. et Inaxime Boeci li. Staalah. d. Ath. t. I. p. 427.
26쪽
κετν τὰς πόλεις τὰς ἐαυτῶν, καθάπερ χλύνθιοι καὶ 'Aκά θιω. ἀποδόντων δε 'Aθηναίοις Αακεδαιμόνιοι καὶ οι ξύμμαχοι Πάνακτον. ὐποδόντων δε καὶ Ἀθηναῖοι Αακεδαιμονίοις κορυφάσιον καὶ κω ρα καὶ Μεθώνην καὶ Πτελεὸν καὶ Ἀταλάντην, καὶ τους ἄνδρας οσοι εἰσι -κεδαιμονίων εν - δο-
μοσίω των Ἀθηναίων, ' ἄλλοθι που oσης Ἀθηναῖοι ἄρχου
σιν ἐν δημοσίω ' καὶ τους ἐν Σκιώνη πολιορκουμένους Πελωποννησίων ἀψεῖναι, καὶ τούς ἄλλους O σοι Αακεδαιμονίων ξυμ- .
μαχοι ἐν Σκιώνη εἰσὶ και ὁσους φασέως ἐμπεμψε, καὶ M V 8 si iti l . τις των ξυμμάχων των -κεδαιρονίων ἐν 'Aθῆναις ἐστὶν ἐν- δομοσίω, n ἄλλοθί που ης Αθηναῖοι ἄρχουσιν ἐν μ
sis. ἀποδοντων δε και Αακεδαιμόνιοι και οἷ ξύμμαχοι οἴγτινας ἔχουσιν Ἀθηναίων καὶ των ξυμμάχων κατὰ ταὐτά. Σκιωναίων δε και Tορωναίων καὶ 'μυλίων και εἴ τινα ἄλλην πόλιν εχουσιν Ἀθηναῖοι, 'Aθναίους βουλεύεσθαι περὶ αὐτῶν ixαι των ἄλλων πολεων o,τι ἔν δοκη αὐτοῖς. ὁρκους δε ποιο- lσασθαι 'Aθηναίους προς -κεδαιμονίους και τοῖς ξυμμάχους, - κατὰ πόλεις. ὀμνύντων de τον επιχώρων ορκον εκάτεροι τον
μέγιστον ἐξ εκάστος πόλεως. ὁ δ ὁρκος ἐστω ὁδερ Ἐμμε
ἐποχοαν. Paulo ante de verbis ἐν etω δημοσλο haec ita γε t I like- , - . UIA: ,, HBri tatis Elnendat. Et Obs. cap. 37. putat lioc laxius ac- ikM .a a 3 cipiendunt, quana laci lint interpretes Thm ymitis et vertit: qui 1 picto athmitensi publice semivnt Athenis. Repreliendit euin EU- nasius Observ. ad Ius Atticunt et Ron . p. 642. ac negat ἐν δ μοσίω εἰναι dici eos, Uri publice semiunt: δημόσιον auten Sclio. lius te ad h. l. et L es venio auctoribus esse carcerem. Rect Nainiustus. Agit Tliucydides de tris praecipue, qui an Sphaeteria , Capti silerunt, de malinas recipiet, lis valde laborasse I.uce laenionios , supra pilis se uel dixit. Hi autem non sei vi publici facti, sed in vincula publica coniecti erant IV, 41. et 57. Aημόσιον hic clini aliis etiani Pricaeus ad Acta Apost. V, 18. careerem interpretatur. - κον - τον μέγιστον I In sorrn ilis iurisiurandi varii et confidi mandi . t fidein detincti gradus erant. Praeter usitatum testiti in iusiurandum aliiId erat sanctius, qui, na is, Uiam ulla, lidem obstriligere videbatur, quale prapstant Areopagitae, dum et se et O in in pri,genient dii is devovent, quod DI ut Praecipua gravitate et vi prae liturit nien oratur. In primis illana ibrantilam obli- stare Plitaverunt, qua per liberos iurat,arat. Vide Plati, T. c. Pror. una d. Magen h. d. Att. l. I. p. 223. et Valescenar. d. ribtibiis iturisiur. in opusculis t. I. ed. Lips.
27쪽
εστω δε Αακεδαιμονίοις καὶ τοῖς ξυμμάχοις κατὰ ταυτὰ ὁρκος προς Ἀθηναίους, τον δε ὁρκον ἀνανεούσθαι κατ' ἐνιαυτόν ἀμφοτέρους. στῆλας δε στησαι ' Oλυμπίαοι καὶ IIυθοῖ και' ἔσυφ καὶ 1ν Ἀθήναις εν πόλει και ἐν Αακεδαίμονι εν' υκλαίω. εἰ δέ τι ἀμνημονουσιν ὁποτεροι οὐν καὶ ὁτου πέρι, λόγοις δικαίοις χρωμένοις εύορκον εἶναι ἀμφοτέροις ταυτy μεταθεῖναι tan αν δοκῆ ἀμφοτέροις, 'AOqναίοις καὶ ΑακεδαιμονίοιK. I9 Ἀρχει δε των σπονδῶν εφορος Πλεισrόλας, Ἀρτεμισίου μηνὸς τεταρτη φθίνοντος, εν δε ' - ναις ἄρχων Αλκαῖος, 'Eλαφηβολιῶνος μηνὸς εκry -ίνοντος. νυον δε οἶδε καὶ i SH ἐσπένδοντο, Αακεδαιμονίων μεν Π στολας, Λαμάγ'τος, πινις, μεταγενος, Aκανθος, Λάῖθος, Ἀσχαγόρας, Φιλοχαρίδας, Ζευξίδας, Ἀντιππος , I 'αλις, Ἀλκινίδας, Ἐμπεδίας, Mηνῶς, Aάμψaος, 'Aonrαίων δε oῖδε, -μπων, δεθμιόνικος, -
κίας, λχης, Moύδομος, Προκλῆς , Πυθόδωρος, πινων, Μυρτίλος, Θρασυκλῆς, Θεαγένης, 'Αριστοκράτης, 'Nλκιος, Tιμοκράτης , Aόων, Aάμαχος, Aημοσθένης.
me deIa adhiinenda est verbo eap. 47. Mox ex hoc Ioco ἀνανει octa, excitavit Atticias in voce. στῆλας tu στῆσαι J Vid. I a1 Iin ann. Herodot. p. I 8. Nox recipIn ali ni conieeturam Porti Ἀσθμοῖ pro Vova. Et fortaras otiam Αθῆναιe pro ἐν Ἀθήναις rectitis scrillitur ex A. II. F. II. I. R. Ν. t. c. d. e. s. li. l. h. cons. iiisra cap. 23., utra it iii ἐν omittit t. Vide dicta ad I, 73. super voce R Iaea H. Lye 'Dθμοῖ t naen consule Iacobs. ad Anthol. 1 alatii . p. 837. Paulo inseritia ἐν πόλει intellige in arce, sic enim usitatium in aetis publicis. Vide quae notavi ad II, 15. Cons. infra c. 23. et 47. Aristoph. Qqitit. IO . καί μοι 'δόκει αὐτὸ ἐκ πόλεως ἐχ δεῖν, ubi Schol. ἐκ τῆς ωκροπόλεως. De Ani elaeo vid. Pol 3 3. V, 19. εἰ δέ τι - ου , οτου πψιJ Sic ex fit. Pro vulgata es του, quae sensu cassa e t, En En ita erunt Helcher. et Lin)avius spicit. cratis in Thucyd. et Liv. p. s. et ipse Olim conieceraan. οἱ οὐ A. B. F. του li., qui libri omnes correctioneIn iuvam. Vid. Matth. Gr. I. 153. not. I. 19. Ἀπεψ i. e. habent foedera initium ab Ephoro Pleiatois etc. Sic supra IV, 118. καὶ ωμολόγοσαν - ωρχειν τενδε τὴν ἡμμεαν, et eonvenit, ut induciae ab hac die inciperent. Quod se pratur nomen Ἀριστοκοίτης inuli littInx est, et Ἀριστοκer e est in A. H. F. II. I. Κ. N. fit. S. c. d. e. f. h. i. h. In a Cay. 23. , tibi Eadem non ina repetuntur, 'Aροσιο άτ νες legitur, quod in hune qu qu8 Iocum revocavi vel invitis collicibus. De noniine Μονας monuit L.obeck. ad 1'hrynich. P. 434. 20. Coni putatio annoruin huius lipiti, quam paulo accuratius examineuius. Belli tuiti viii iactum est Pelopoli uesiorum in Attimuit Zoo n. Cooste
28쪽
LIB. v. CAP. 20. διελθόντων καὶ ημερῶν oλίγων παρενεγκουσῶν η ως τὁ πρω
ων τεκόμενα ἡμέρα ὀγδονοστη μάaιστα, του θέρους καὶ. του scroυ ἀκμαζοντος i. e. tirarend der Getrat eblime , ἐςέβαχον ἐς τὸν Ἀττικήν. Initi una in onysiorian uiua anomina in d a d. 12. EIaphebo-lionis Martio 'suit. v. Boeckli. Staalah. d. Ara. t. II. p. 176. et de Dion3 sias in liniversu ni Rulin Ic. Addendis ad Hes vel . t. I. p. 999, IV. Boeckli. in Con nient. Acad. Berolin. I 817. Bittin ann. e Curs. I. ad I en ostii. orat. in Mid. p. II s. Accensitis festi di laus et sacris festi induciis Dodi 'elliIs enici putat , ut ad diem mensis Elapii e ,olionis sere 24. pertigerint, citio die Dτη φθίνοντος Ἐλαφηβολιῶνος μηνός pacein rutant habitam esse scribit cap. I9. Quare hic dicit: αἶτα, αι σπονδαὶ ἐγένοντο - ἐκ Aιονυσίων εὐθὴς τῶν ἀστικῶν. Quanquani non opus est, sestum Bacchi eo usque exterrili , cum mearitibus remeantibusque legatis post primas transactiones Allieitis factas ali ritot dies consti Intos esse con- e viliae uni sit. Iani et in niense Iulio 1 ellunt inceperat, Martio illa piic exitu in ii ilHierat iii aliquantum terra poris, apparet non paucoruna die-Tu III disterentiarii essΡ, sed integroriam ni tisium, nur IIecaton lyae quartus ab Elapi et Olione Iii elisis est; hoc eni Inn udo se excipiunt r
xv του πολέμου τουδε γένero. quae eum ita sInt, talio ni Odo comis pittatio instituet, 1 1 est. Niniimini tenet dum, quod Dod veIliis ni Oniiitr ., Ionet Uiuc ides hoc ipso in loco Per anni non qua-diantes sed partes dimidias, aestates scilicet ii 'eni estiue seni estres decennium illud se nunierasse, ut scilicet decent istiugni odi aest tes layemesque ante hanc, de qua Io nuinur, Paee In belliani im-Pleverit. Sic recte eius consilio respondebit, si undecimae meritaestatis lito p icis Elaphebolion. Νec eninx perpetua sin utor uni anni ru In ex Drilia ali uno aliqui belli facto, quod prirn ii in belli fuerit, eius itu tenipore arcessit Thucydides. Id enI enim ille, qui hoc in loco belli initi uni a priina Lacedaeen Oniorum in Atticam in pressione deducit, eiusdem tanten belli initium ab insidiis in Plataeani, Areliori te Athieniensiuin alio, et ante diem Rauenx octogesiniunt alibi deducendurn consuit. Ita incertum fecisset ut, utri
dent ratio nulla erat mir prior illa rei ad Plataeana gestae epOelia per singulos l3elli Peloponnesiaci annos declirreuut . Nani ThebanoruIii illae erant in Plataearn iiisidiae , non Lacedἱ en Oniori a neduni corporis Peloponnesiaci. Inio vigente ad liue foedere neo bello a Mitie de nunciato illas insidias fuisse nion et ipse Tluicyclides: Da ἐν eieξκη τε καὶ τοῖ πολέμου μῆπω φαν οὐ καθεστῶτος II, 2. Hac de causa alios pleros iue , praeter V iIcydidelit, at chorea iiiiiiiiin belli ad Archontem potitis Euth ydeni viii, sub quo Prima Peloponnesioruni erat irruptio, retillisse crediderim potius quan ad Pylliodoruni , propter insidias Plataeenses. Satis auteni aperinle consilium suu in exponit Tliucydidi s annales suos per ten pe-atates aeuinstres distribuendi, et quidem ita ut Praecedant aest
29쪽
tes, gem antur autem hymnes. Rio ergo toneIIIandus erit MIM, MPm aestatis sentesima ni tis ital, eantur alia i ita illitia a Thucv Iicle n enlorata. Ut ne uipe pranian la elli aestatent, qua pati'sat,
univei sani desim arint a iiii Be illae notar; νεπnani enini R Atatis sentesit is parte ii designat arit insidiae in Inatarum; parete in au tem plasterio n , quae aestas ei ut pri,pite sic ilicta, I elopolin si omini in Attica ipsa it prixeilatio. Initi lini aut in aequenti tau aestatuni a neutro praedictoruin Lictorian repetetuliani emit Pru uente Ut acyrilidis, cuni certe ab litriu te repoti non potu επit. Ita ille non uti inde qu. ni ab aestivi ni P nais pristit, qui hie vernus erat prinitis. Prinio die. C ,epit aestan illa priniit anilo me. tonico Pranio, tilia coli In unis emit, a die et iuni Aprilis Itiliani optuvo, i. e. a n ense Ilunyclitone. Acidit I odis ellus: oste duae fulissent uuia decenniuin ital iune Pareni liriqli lies naemeraeo
scia, milleni in fornia Iuliana. Scilicet L, ut , elli calci illis hio est: Initi lini aestatis prirnae IIunvellionis niensis initio sit. Aive Aprilis Iuliani die octavo anni Ol. 87, I. 43 I. . At Dτην φθίνον-τoe Ἐλαφοβολιῶνος μνὸς Ponit ille in 24. Εlapliei Olion in. Mensementin istitin litic anno caulini suisse dicit Propter niensis clienI no-nuni exeniti leni. Alioqui sinetit dies M. Elapii et otionis, cunimensis sit traginta diemini. I ido prologon . nil Deniost h. orat. cl. Top. laabitas sane. II. p. 40. L iein auteni 24. Elapliet, Olionis 1 od ellus respondere ait ili et Aprilis Iuliani declino. Sic igitur ιliearitio sitissent ultra decenni illi . At in hac re euin salsiini esse, ipsi his vel bis arguarii. Nulli qiii iiii Ol. 89, 1. Elapii sebolionis dioni 12. respoiulere saeiat diei Mairtii I iiiiiiiii vicesinio auero ad vicesii nunt tertiunt, ipse ostendit, ilieni Elapiael, alionis ciuartum
ieest in uni non possct excurrere ultra ili in Aprilis Iuli alii quarta in . Itaque non duo dies suissent ultra decennii tui, sed quatuor infra. Νilii toniinun titi Mii in verba Dodvelli iurati Oraculorum Iuco pri,ntiscue calculos eias Italient, in quit,us etiani alia, quae niuuuni ab pst, clitoni iniis explorata sint, tanti iani Certi, ponunt hir; ituque etiani Mansu Νpuieta l. II. P. I 53. nillil ite chro nolo. gia istoiuIn ten poruni ucidens ad I Oil Ilii in abii gat. Eius maximus error cera itur in e Pliganda Voce πσοενεγκεῖν, de cultis significatu haec dis et ut ,,E VDee παοενεγκουσῶν colligimus, addendos intelligi dira, non emera os. Sie enini certe
26. HPsyelatus: nanei , noeoαθεῆναι, nancisi χεῖν. Ilesycliti Ioeus nillil prol3at, nani ne tuo dubitat, neque ii iis tua In , vel j otl-wel IO non docente, dui it ibit, παρενεγκεῖν veri, int transitivunt eum significat uni ItalaeIe posse addendi. Atqui hic ne iue vectiun
tia Burini anni exc. III. ad Dein Osth. Orat. in Nid. p. 127., nequct iurecte explicat per dira elapsos, prareterlvεos, sed huψαι ὀλίγαε παρενεγκουσαι sunt diea pauci vel addendi rel demendi, i. e. -nrga Tage Urainter oder drliber, eo te inque sensu dicas διας eoυσαι. Ita lue hoc loco dies intelligeniti sunt paulo minus, quan 'ran in mense luit nyclitone praeteriti illo anno, quo Peloponnesii ita Atticii ni invadentes bellunt gerere coeperunt. Tunc eniim Μiinvehi inceperat, Et aestas priani anni; quo tenipore autent pax Niciacte DInposita est, prope ident teinpus erat, nonduni innien totus Elasticholio emuxerat. litiare, cuin tu Fert G παρενεγκεῖν CDn P
ratio insit, Thucydides uti poteraa Particula 4, ita scribens:
30쪽
εκασταχου η αρχόντων η απὸ τιμῆς τινος ἄγαινόντων την ἁπαρίθμησιν των ονομάτων ἐς τὰ προγεγενομένα πιστεύσας
μῶλλον. οὐ γὰρ ἀκριβές εστιν, οἶς και ἀρχομένοις καὶ μεσολ i l
μῶνας αριθμων ωςπερ γέγραπται εὐρῆσει, εξ hμισείας ἐκατέρου του ενιαυτos τὸν δύναμιν εχοντος, δέκα μεν θέρη, Pota δε χειμῶνας τω πρώτω πολέμω τῶδε γεγεωγένους.
παρενεγκουσῶν ξ ώς, illud ωe autem secunditin adhuc dicta nihil
ali ut significat nisi es aximo quo etc. Totum iεitur locunt ita interpretor: Mee foedera paeta sunt exeunte hieme alatina ineunte vere , statim a Dion valla urbania, praeteratis ipsis decem annis, paucos dies vel adaaa vel demas ita qui praeterierant Πιο anno prima in Atticam innaaia a Peloponnesiis faeta est et bellum ratudinitium habuit, sive: nhit et eni er TMe Unteraeived von der ZeitDnea Iis es, da et c. scilicet mit dem linterschted eon uter Tagen .eniger, nisi nos fallit diemini ratio ni Odo exposita. Contrix fit in altero loco V, 26. vectis sit pra adscriptis, qitibus docet, bel-
Iu in Peloponnesiacum gestuna esse Per viginti Reyt In annos. Paucis diebiis exsuperantibus. Quippe initiit in belli deducit a Munyclitone Ol. 87, I. 43I Athenae a I. visitit mi captae sunt eiusdem mensis ili ε 16. Ol. 93, 4. 304. Vid. Plutarch. it. I sandri cap. IS. - ΜΟΣ Ηekkeriis ex A. H. F. h. edidit h ἐσολὴ ἡ ἐe την
Ἀττικήν, addito articulo, uu Od iusserat etiarn Sclia fer. nielet. crit. p. 8., non a Iditu in vult Krueger. a lI IOnys. p. 153. Articulus et abest recte, et ii iiii r post ἐσολὴ, sed diversa interpretatione: prius si sit, haesi erat interpretatio: quo pravium 1nnasto in Atticam faeta est, alterun si praefertur, haec : quo primum invasio in Atticam facta contigit. σκοπεύrω δέ τις - πιστεύσας μαλχον J Vulse hic Iocus ita e
hibetur, ut σωσικόντων post ἐς τα πeorere ημένα legatur, quo error unde illitae nato inere dis ins Obscuritas his verbis circumlata est. Non potest auteni aliter steti, ciliarii ut σημαινόνTων Post an . τιμῆς τινος ponatur; facile autein istitit participium explicatiir stip-Pleto sive et is Iro, Sive τους χρόνους. 'Ονομάτων Ruteni genitivus est . unde ceteri pendent; ne die aliter hunc locunt cognitum suisso solioliastae, apparet ex eius alli 0tationer κατα θέρη καὶ κρομωνας τὰ δέκα tro σκοταίι ω τις, καὶ μο ἐξαριθμεισθω μη re τους ἄρχοντας μη re τους ἀπὸ Mavς τινος τιμῆς ἐπωνυμους τοῖς Ileos γεγρονημένους. οὐ γὰρ ἀκρέως ἐν εῖθεν οἱ χρόνον των πράξεων λαμβάνονται, ἐπειδὴ καὶ καχὰ et ovς πρώτους χρόνους των σσόντων καὶ κατατους μέσους καὶ καrα τους τελευταίους πολλὰ ἐπράrθν. Fortasse hoo ipsum ansani dedit veId O σομαινόντων non suo loco ponendo, quod Casus eius Ormissus est. Ceterunt hanc rationein Tlluc dictis dividendi narrationein historiae per aestates et hientes valde in inprobant Dionys. Hati c. p. 820. et Theo progrann. c. 4. p. 43. Cons. Dalilniann. Herodot. p. 224. ευρήσει, ἐξ ἡμισείας - ἔχοντοςJ i. e. da Ie e ron heiden δελ- restriten tur Hii me daa Iahr auaviaelit; Iiani ἐξ ἡμισείας est ea dimidia parte. Longe in aliud abieruut interpretes et ινιαυτos