장음표시 사용
31쪽
χον , τούς τε ἄνδρας μεις τοῖς παρὰ σφίσιν αιχμαλώτους αφίεσαν καὶ πέμψαντες ἐς τα ἐπὶ Θράκης πρέσβειρ 'Hχαγόραν και μνῶν και Φιλοχαρέων εκέλευον τον Κλεαρίδαν την --φέπολιν παραδιδόναι τοῖς Ἀθηναίοις, και τούς ἄλλους τὰς σπονJὰς ώς εῖρπo ἐκάστοις δέχεσθαι. οι δ' Οὐκ ῆθελον, νομίζοντες οὐκ επιτηδείας εἶναι ' ot δὲ ὁ Κλεαρίδας παρέδωκε την πόλιν, χαριζόμενος τοῖς λαλκιδευοι, λέγων ώς Οὐ δυνα- τος εἰη βη εκείνων παραδιδόναι. Γλθών δῶ αυτος κατὰ τάχος μετὰ πρέσβεων avxόθεν, ἀπολογοσόμενός τε ἐς τὴν --κεδαίμονα, ῆν κατηγορῶσιν οἷ περι τον 'Dχαγοραν δει o ἐπείθετο, καὶ ἄμα ξουλόμενος εἰδέναι ει ετι μετακιν τ' εχη θολογία, επειδο ευρε καfειλυμένας, αὐτος μεν πάλιν προ- πόντων των -κεδαιμονίων και κελευόντων μάλιστα μεν καὶ το χωρίον παραλῆναι, εἰ δὲ μ', οπόσοι IIελοποννγίων ενει- 22 σιν ἐξαγαγεῖν, κατὰ τάχος ἐπορευετο. οἷ δε ξύμμαχοι εν τvAακεδαίμονι αυτοι ετυχον οντες, καὶ αυτῶν τούς μο δεξαμ τους τὰς σπονδὰς ἐκέλευον οἱ Αακεδαιμόνιοι ποιεῖσθαι. ordi τη αυτ, προφάσει ηπερ καὶ τὸ πρῶτον ἀπεώσαντο -κεφασαν δέξασθαι, ὴν μὴ τινας δικαιοτέρας τούτων ποιῶνται. ῶς δ' αὐτῶν οὐκ ες κουον, ἐκείνους μεν ἀπέπεμψαν, αυτοὶ δὴ προς τούς Αθοναίους ξυμμαχίαν ἐποιούντο, νομίζοντες ηκμοτα ῶν σφίσι τούς τε Ἀργείους, επειδὴ οὐκ εθελον Ἀμπελι- δου καὶ Auo υ ελθόντων ἐπισπένδεσθαι, νομίσαντες αυτούς ἄνευ Ἀθηναίων οὐ δεινοῖς εἶναι, καὶ τὸν ἄλλην Πελοπόννη
σον μάλιστ δε οσυχάζειν' προς γὰρ ἄν τοῖς πιοναίους, εἰ
ν'tζοντες - ησυχάρεινJ Onani molestia Thucydides Interprelos liberasset, si vocabulum ἐπισπένδεσθαι suo Ioco posuisset. Dissicultas horum vectoriam posita est iu striacturix ἀπὸ κοινοῖ, qua vectum illud bis cogitati Ihun est: νομίζοντες εκισrci αν σφίσι τούς τε Ἀσείους ἐπισπένδεσθα/, ἐπειδῆ οὐκ ῆθελον - ἐπισπένδεσθαι, ν μίσαντες αὐτobe se. Αακεδαιμονίους areu 'Aθηναίων ob δεινούς ε7ναι
ete. Et sufficiebat sen et Poni, modo statim post τούς Te ' -
32쪽
ἔξην, χωρ. . παρόντων οὐ πρέσβεων ἀπδ των Ἀθηναίων καὶ γενομένων λόγων, ξυνέ ων, καὶ ἐγένοντο ὁρκοι και ξυμμαχία ηθε κατὰ τάδε. , ν
ειμμαχοι εσονται Αακεδαιμόνιοι πεντηκοντα ἐτ'. ην δε 23 τινες λων ἐς την γον πολέμιοι Tvν Αακεδαιμονίων και κα
κῶς ποιῶσι Aακεδαιμονίους, ἀφελεῖν 'Aθ'ναίους Αακεδαιμονίους τρόπω ὁποίω aν δύνωνται ἰσχυροτατω κατὰ το δυνα-
vet e poneretur. Accedit hic Iocus ad illos, quibus explicatiolirniatur Teooriun I, 134. καὶ αυrὸν ἐμέλλησαν μεν ἐς τον πιάδαν, Οἴπερ τους κακοεργους ἐμβάiλειν εἰώθα Οιν, i. e. καὶ αυτὸν - πιάδαν ἐμβάλaειν, Ουnee - ἔμβάλλειν εἰώθασιν, tilii vide ait ilotata. StrἔIt . . , P. 10. C. ομοίως δε και κατορθώματα οπου τε κατορθωθηναε Gυνέβη παρa την ἐμπειρίαν των τόπων. Duplex ea illa profertur, Cur Lacedaenionia curn Allieniensit, Is praeter pacem foedus societatis inierint; nani iiiiiiiisse dicuntur, ne Α vi inducias non renovarent, q ita nolueriint nuper renovare, putantes νομίσαντες .Lacedaemotius cum Allieniensibus non iunetis sese pares nitII POResse; altera causa ibit, sitio 1 tini Phant, ne Peloponnesia, si liceret, i. e. AI Lacedaen onii cuin Atheniensibus non iuncti essent, Allieniensium societati se adiungErent. At Die ita cepit etiari Scholiastes r ου βουχομένων των ἄλλων συμμάYων σπένδεσθαι προς τοῖς Ἀθηναίουν, οἱ Αακεδαιμόνιοι καν μυτους ἐσπείσαντο, νομίζοντες ικιστα ἄν ουτω προς 'Aθνροσίους χωρησειν et συς 'Αργείους προςθοσομέ- . νους αὐτοῖς. πεποιομένοι γὰρ εμπροσθεν πρὸς Aaκεδοιμονίους σπονδάς, τότε των 'Aθοναίων - φερομένων συκ ἐβουλοντο προς Αακεδαιμονίους δ πισπένδεσθαι, ἐλθόντων Ἀμπηχίδου καὶ Αἴγου. otia ιβούλοντο δὲ ἐπισπένδεσθέι οἱ Ἀργεῖοι, νωμίζοντες meὶς 'Aθηναίων Ου δεινους εινοι Αακεδαιμονίους. προς τούτω δε κἄὶ τον aianν Πελοπόννησον οἰ --κεδαιμόνιον ror Io ἡσυχάζειν, γενομένων των σπονδων. ει γae μ' ἐγε- ωόνεοαν, ἀχλω ἐζην neoαωρεῖν τοῖς 'Aθοναίοις, τούς τε ' γείους και Σοῖς υχαίους πρὸς Αθηναίους αν αποστῆναι. Ilis ita expositis reiicio sentem
tiani Popponis proleg. t. I. p. 109. Pii post parenthesin δαει ὁ ο --ισπένδεσθοι vertunt νομίζονΤες alia tornia, auristi in litaIn νομίσαντες repeti putans anacoluthon quod darii inesse statuit, quasi scriptor ita se pergere voluisse sint latet: νομίζοντες vκιστα ta σφίσι et σύς τε Ἀργείους nνευ 'Aθοκαίων δεινοῖς Πναι. Sed ne dicana,
et repetitione ni participii, et anacoluthon brevitate parentii psis minimam Excusationem habere; cur pro νομίζοντες post parenthe-ain altilat teni pus intulisse iudicetur, plane nihil est. Inio αυτούς non ad Argivos redit, sed ad Iaacedae in Onios, Et Vecto νομίσαντες non L.aceu aemonior uni sed Argivor uni opinio significatur. Νο-Iuerant Algivi inducias instaur iI'e, quia putabant, sine Athenien sium auxilio I acedaeniunt Os non esse linteii 1os, utpote bello decenni attritos , et variis calatuitati luis existi inutione et pristina gloria PIivatos. 23. ὼνελεῖν Ἀθηναίους -κεδαιμονίους I Thon . Μ. et ex eo Pliavorin. in cψελέω habent τοῖς Λακεδαιμονίοις es io Pro o ποίω ἄν, docentuue dφελεῖν eum dativo apti l solos poetas inveniri, se 1 Thucyclidem lite quoque dativum ei a litere. Dativit in 1iail, et nul- iis liber acriptus, Ilisi P. et S. Αακεδαιμον ve detot Scliaesur a
33쪽
-λ ῆν δε δρώσαντες οἴχωνται, πολεμίαν εἶναι ταύτην Tqν πόλιν Αακεδαιμονέοις και 'A ναίοις καὶ κακῶς πάσχειν -δἀμφοτέρων, καταλύειν δἐ ἄμα ἄμφω τὼ πόλει. ταύτα δ' εἶναι δικαίως και προθύμως και ἀδόλως. καὶ ην τινες ἐς τνν- ναίων γον ἰωσι πολέμιοι και κακῶς ποιῶσιν Ἀνναίους, ἀφελεῖν Λακεδαιμονίους τρόπω οτω ἄν δύνωνται ἰσχυροτατω κατὰ τὸ δυνατόν. ην δε θώσαντες οἴχωνται, πολεμίαν εἶναι, ταύτην την πόλιν Αακεδαιμονίοις και 'Aθηναίοις και κακῶς πάσχειν ὁπ' ἀμφοτέρων, καταλυειν δε ἄμα ἄμφω τὼ πόλεε.ταὐτα δ' εἶναι δικαίως και προθυμως και ἀδόλως. ην δε ηδουλεία ἐπανιστῆται, ἐπικουρεῖν Ἀθηναίους Αακεδαιμονίοις παντὶ σθένει κατὰ τό δυνατόν. οὐνται δε ταυτα ῶπερκαι τὰς ἄλλας σπονδὰς - ον εκατέρων. ἀνανεοῖσθαι I δεκατ ἐνιαυτόν -κεδαιμονίους μεν ιόντας ἐς Ἀθήνας προς - ονυσια, Ἀθηναίους δε ἰόντας ἐς Αακεδαίμονα προς τὰ 'T κίνθια. στήλην δε εκατέρους στῆσαι, τ μῖν ἐν Αακεδαίμονι παρ' Ἀπόλiωνι ἐν Ἀμυκλαίω, τον δε ἐν 'μήναις ἐν πόλει παρ' 'Aθονῶ. ῆν δε τι δοκῆ -κεδαιμονίοις και ' Ἀθηναίοις προς- θεῖναι και ἀφελεῖν περι τῆς ξυμμαχίας, o,τι ἀν δοκῆ, ε ροκον ἀμφοτέροις εἶναι. 24 Toν δε ορκον ἄμνυον Αακεδαιμονίων μεν oῖδε, Πλειστοάναξ, Ἀγις, Πλειστόλας, Λαμάγητος, πιονις, Μεταγένης, ωκανθος, Λάχος, Ἀπαγόρας, Φιλοχαρέως, Ζευξίδας, 'A . τιππος, Ἀλκινάδας, Tαλις, Ἐμπεδίας, μνῶς, αμφιλος, Mov- ναίων δε Aάμπων, Ἱσθμιόνικος, A 'ci Nικίας, Εὐθί μος, Προκλῆς, IIυθόδωρος, 'Aγνων, Μυρτιλος, Θρασυκλῆς, Θεαγένης, 'Αριστοκράτης, Ἀώλκιος, Tιμοκράτος, AM' Aάμαχος, Λημοσθένος. Αἴτη ἡ ξυμμαχία ἐγένετο μετα τὰς σπονδὰς Ου nox υστερον, και τούς ἄνδρας τοὐς ἐκ της νῆσου ἀπέδοσαν ol'Aθηναῖοι τοῖς Αακεδαιμονίοις, καὶ τὸ θέρος ῆρχε τού ενδ κύτου ἔτους. ταὐτα δε τὰ δέκα ἔτι ὁ πρῶτος πόλεμος ξυν
2β Μετὰ δἐ τὰς σπονδὰς και την ξυμμαχίαν - των -κεδαε- μονων και τῶν 'A ναίων, αι ἐγένοντο μετὰ τον δεκαετῆ πόλεμον επι Πλειστόλα μεν ἐν Αακεδαίμονι εφόρον, 'Aλκαίου δ'
Musativomina excipientium invicem, turn ut congruat cum fi quenti ἀφελεῖν Αακεδαιμονίους τρόπω οτα ἄν δύνωντσι. Ceteriam o labent I. L. O. S. e. h. se d. i. ἀποίω his est e. 47. Μonitit Helcia cerus. De masculino nonpre dualis in ἄμφω τὼ πό- vid. Matth
34쪽
μι ἔξ ἴτη μεν καὶ δέκα μῆνας ἀπέσχοντο μῆ επὶ τὴν εκατέρων γῆν στρατεῖσαι, ἐ ξωθεν δε μετ ἀνακωχῆς Ου βεβαίου
Lβλαπτον ἀλλ χους τα μάλιστα ' ἔπειτα μέντοι και ἀναγκασθέντες λυσαι τὰς μετὰ τὰ δίκα ἰτο σπονδὰς αυθις ἐς πόλε- iμον φανερὸν κατέστησαν. h
εξῆς Aς εκαστα ἐγένετο κατὰ θέρη καἰ χειμῶνας, μεχρι Ου τήν τε αρχὴν κατέπαυσαν των A,οναίων -κεδαιμόνιοι και οἶtύμμαχοι, καὶ τὰ μακρὰ τείχη και τον Πειραιῶ -τέλα ori. xv δε ἐς τούτο τὰ ξύμπαντα ἐγένετο τῶ πολέμω επτὰ καὶ ε κοσι. καὶ τὸν διὰ μέσου ξύμβασιν εἰ τις μὴ αξιωσει πόλεμον ri νομίζειν, οὐκ ὀρθῶς δικαιώσει. τοῖς τε γὰρ εζργοις ώς δη-
οπται ἀθρείτω, καὶ εἱο σει Ουκ εἰκὸς δε ειρ νην αυτὸν κρι- θῆναι, εν η Ουτε ἀπίδοσαν πάντα ουτ απεδ ξαντο α ξυναθεντο, ζξω τε τούτων προς τον Μαντινικὸν καὶ Ἐπιδαυοιον πόλεμον καὶ ες ἄλλα ἀμφοτέροις αμαρτὸματα εγένοντο, καὶ οἷ
ἐπὶ Θράκης ξύμμαχοι οὐδεν ἐσσον πολέμιοι ἰσαν, Βοιωτοί
Donn. t. II. p. 696. Ieget cluin putat καὶ επτ. ἔr ν μεν καὶ δυο μῆνσς. Falsus uterque. Atictoris coinputatio unitorum progreditur usquctat annunt Ol. 91, 2. 414 et niensem Febraiarium , auo tenipor Iciacedaenionii ali Alcibiade exstiniulati mirsus ad bellum appris lini Atheniensnatis gerer, turn se accinxeratnt. Vid. Thiu 3 1. VI, 93. Exelint ipsi sex anni et menses deceIn; Ilain nil ne Aprilis agitur. IIox pateticula με post ἀπέσχοντο vid. Matth. Gr. P. 764. De genitivo ILDιστόλα ibid. p. 66. 26. κατέλαβον J Si ianua alter τε honao nota c, Ie eum ea scariptura, Ulain eoreector tu Gr. inter versus scripsit fac. κατέβαλον, maoci liabet etianI L J, com entiret, eani non reiiciendam putarent. 1'Iutaret . Lavsun tr. p. 806. τα δε τέλη των -κεδαιμονιων ἔγνω, καββαλοντες τον Πειoαια καὶ τω μα ὰ σκέλη. κἄθελεῖν dicit Xenoph. nisi. gr. II. p. 460. ἐποιουντο εἰρξνην, ἐφ F τά τa μακρὰ τείχη καὶ τον Πειραιω καθελόντας. I iodor. Sicul. p. 389. περιεχεῖν. Dial er. - ΜΟΣ διείρηται vitiose L. O. c. d. i. vid. I Orv II l. ad Giariton. p. .595. Et pro oot ἀπεδέξαντο Bel verus acriptum vula oυδ' ἀπεσιξαντο. αμαρτῆματα ἐγένοντοJ A. H. F. II. I. R. I . O. P. R. S. e. d. f. g. h. i. n. Vulgo ἐγένετο. Dixi ait I, 126. II, 8. Adde quos laudat K eger. aa Dionys. p. 247. not. Μox de 1 orn a δεκαεσε Pro ea quam Graminatici cistumendarit δεκετεῖ, vid. Pllo uicit. P.
35쪽
MB. v. CAP. 27. τε ἐκεχειρίαν δεχ μερον ηγον. ἄπε ξύν τψ πρώτω πολεμ- δεκαετεῖ καὶ τῆ μετ αυτον υπόπιω ἀνακωχῆ καὶ τψ ἴox εον εξ αυτῆς πολέμω ευρ σει τις τοσῶτα cxv, λογιζόμενος κατὰ τους χρόνους, και ημέρας ου πολλὰς παρενεγκούσας, καὶ τοῖς απι λοοχῶν τι ἰσχυρισαμένοις μόνον δ' τουτο εχ ρῶς ξυμβάν. αεἰ γὰρ ἔγωγε μέμνομαι, καὶ ἀρχομένου τού πολέμου καὶ μέχρι Ου ἐτελευτησε, προφερόμενον υπό πολλῶν ὁτιτρος ἐννέα ἔτη δέοι γενέσθαι αυτόν. επεβίων δε δια παντὸς αυτοὐ, αισθανόμενος τε 6 ἡλικία, και προςέχων την γνώμν,οπως ἀκριβές τι εἷσοραι' και ξυνέβη μοι ψεύγειν την ἐμαυ- τού ἔτη είκοσι μετὰ την ἐς Ἀμφίπολιν στρατηγίαν, καὶ γενομενω παρ' ἀμφοτέροις τοῖς πράγμασι, καὶ οὐχ ησσον τοῖς Πελοποννησίων διὰ τον φυγην, καος ησυχίαν τι αυτῶν μῶλ- χον αἴσθεσθαι. την οὐν μετὰ τα δέκα ἔτη διαφοράν τε καὶ
ξύγχυσιν τῶν σπονδῶν καὶ τὰ μειτα ῶς ἐπολεμῆ ἐξ γῆ-
et Ἐπειδὴ γὰρ αἰ πεντηκοντούτεις σπονδαὶ ἐγένοντο καὶ
υστερον αἱ ξυμμαχίαι, καὶ αἶ απb τῆς Πελοποννησου πρεσβεῖαι, αιπερ παρεκλῆθησαν ἐς αὐτά, ἄμ εχώρουν εκ τῆς Α νεδαίμονος. καὶ οι μεν ἄλλοι επ' οἴκου ἀπηλθον, Κορίνθιοιδε ἐς Ἀργος τραπόμενοι πρῶτον λόγους ποιοῖνται πρός τινας
τῶν ἐν τέλει ὁντων Αργείων Ae χρῆ ἐπειδὴ Aακεδαιμόνιοι Ουκεά ἀγαθῶ αλλ' επι καταδουλώσει τjς Πελοποννησου σπονθας καὶ ξυμμαχίαν πρὸς Gθοναίους τους πρὶν ἐφθίστους πεποληνται, ὁρῶν τους υργείους οπως σωθήσεται ἡ Πελοπόννησος, καὶ ψηφίσασθαι τζν βουλομένην πόλιν τῶν Ἐλλῆνων, ἡ τις τόνομός τέ ἐστι και δίκας ἔσας και ὁμοίας δίδωσι, πρὸς Ἀργείους ξυμμαχίαν ποιεῖσθαι, Aςτε τν ἀλλ λων επιμαχεῖ ἀποδεῖξαι δε ἄνδρας ολίγους αρχῆν αυτοκράτορας, καὶ μVπρὸς τον δῆμον τοὐς λόγους εἶναι, του μῆ καταφανεῖς γίγνωοθαι τους μῆ πείσαντας τὸ πλῆθος. ἔφασαν de πολλοῖς προς-
ad Nauli. Gr. g. 487. 2. I.Exicon Sturali Xenophonti t. IV. P. 208, 13. Et de vectis Ae ἐπαλε- θη adiri iubet Aristoph. Pap. 264. Vesse l. ad Herculol. I, 163. VIII, 67. Matiis. Gr. I. 295. Ela AI. ad Eurip. Med. 440.2r. ἐπειδὴ - Αακεδαωονoe J Haec enuntiatio initiunt apodosis
habet vectis καὶ αἱ από etc., tibi καί respondeὲ voci Latinor iraeontinuo, nostrae fictoria i .
36쪽
χωρέσεσθαι μίσει τῶν Αακεδαιμονίων. καὶ or μῖν Κορίνθιοιοιδάξαντες ταντα ἀνεχώροσαν επ' οἴκου. οἱ δε των ' γείων 23 ἄνδρες ἀκούσαντες, επειμ ἀνήνεγκαν τους λόγους ἐς τε τὰς ἀρχὰς καὶ τον δομον, ε*qφίσαντο Ἀργεῖοι, καὶ ἄνδρας ειλοντο δώδεκα προς ους τον βουλόμενον των Ἐλλῆνων ξυμμαχίαν ποιεῖσθαι πλῆν υθοναίων καὶ Αακεδαιμονίων ' τούτων δε μηδετέροις εζεῖναι ἄνευ τοὐ δῆμου τῶν υργείων σπείσασθαι. ἐδέξαντό τε ταὐτα οἱ Ἀργεῖοι μῶλλον, ὁρῶντες τόν τε τῶν --κεδαφονίων σφίσι πόλεμον ἐσόμενον, ἐπ εξίω γὰρ πρὸς αὐτοῖς αἱ σπονδαὶ ῆσαν, καὶ ἄμα ἐλπίσαντες τῆς Πεioπονήσου ἡγήσεσθαι. κατὰ γὰρ τὸν χρόνον τουτον ἡ τε Αακεδαίμων μά
λιστα δὴ κακῶς ῆκουσε και ὁπερώφθο διὰ τὰς ξυμφοράς, or
τε ' γεῖοι ἄριστα επον τοις πῶσιν, οὐ ξυναράμενοι τοὐ G τι κοὐ πολεμου, ἀμgοτέροις δε μάλλον ἐδεσπονδοι ἔντες εκκαρπωσάμενοι. οἱ μεν ουν Ἀργεῖοι Οὐτως ἐς τὴν ξυμμαχίαν προς- εδέχοντο τοῖς ἐθέλοντας τῶν 'Eλλήνων. . Mαντινῆς δ' αὐτο 29 καὶ οἱ ξύμμαχοι αυτῶν πρῶτοι προςεχώρζων, δεδιότες τοῖς Αακεδαιμονίους. τοῖς γὰρ Μαντινεῶσι μέρος τι τῆς 'Αρκαδίας αατέστραπτο ὁπηκοον ἔτι του πρὸς Ἀθηναίους πολέμου ὁ τος, καὶ ἐνόμιζον οὐ περιόψεσθαι σφῶς τοὐς Αακεδαιμονίους ἄρχειν, ἐπειθῆ καὶ σχολῆν ηνον ' ἄπε ἄσμενοι πρὸς τοὐς Ἀργείους ετράποντο, πόλιν τε μεγάλον νομίζοντες καὶ Αακεδαιμονίοις ἀεὶ διάφορον, δομοκρατουμένον τε ἄπερ καὶ αυτοί. ἀποστάντων δε τῶν Μαντινέων καὶ 4 ἄλλο Πελοπόννοσος ἐρθρουν καθίστατο Aς καὶ σφίσι ποιοτέον τοὐτο, νομωαντες πλέον τέ τι εἰδότας μεταστῆναι αυτούς, καὶ τοὐς Αακεδαιμονέους ἄμα δι οργῆς εχοντες, εν ἄλλοις τε καὶ Oτι εν ταῖς σπονδαῖς ταῖς Ἀττικαῖς ἐγέγραπτο εἴoρκον εἶναι προςθεῖναι καὶ ἀφωλεῖν ο,τι ἄν ὰμφοῖν τοῖν πολέοιν δοκ', Αακεδαιμονίως καὶ
θηναίοις. τοὐτο γὰρ τὸ γράμμα μάλιστα τὸν Πελοπόννη σον διεθορύβει καὶ ἐς υποψίαν καθίστο μὴ μετὰ Mθηναίων σφῶς βούλωνται Μακεδαιμόνιοι δουλώσασθαι ' δίκαιον γὰρ εἶναι πῶσι τοῖς ξυμμάχοις γεγράφθαι τὸν μετάθεσιν. τε φοβούμενοι οἷ nouo. ἄρμηντο πρὸς τοῖς Ἀργείους καὶ αυτοὶ εκασtοι ξυμμαχίαν ποιεῖσθαι. Αακεδαιμόνιοι δἐ αἰσθό-D, μενοι τὸν θροοῦν τὸν εν τῆ Πελοποννεσω καθεστῶμα, και τολπ1ῆθος vide dicta IV, 46. super vectis τοῖς λχθόντας. Causam velim docera, cur Rr eger. l. 1. P. Ibo. Et Pra Post τραπόμενοι eontina ponat. Hoc dicit scriptor, Corinthioa non Protinus domum atriisse, sed prius Argos profectos Argivia persuadere studuisse, ut civitates eraecas nilnorea in foediis reciperent. 28. τούτων - oneωἄσθαι I citant an dota Be c. I. p. I73. miasi e libro qustrio.
37쪽
34 LIB. V. CAP. 30. 3I. ρινθίους διδασκάλους τε γενομένους καὶ αὐτους μέλλοντας σπείσασθαι προς το Αργος, πέμπουσι πρέσβεις ἐς την Κόρινθον , βουλόμενοι προκαταλαβεῖν τὸ μέλλον, καὶ τιῶντο τῆν τε ἐς γοσιν τοὐ παντις καὶ εἰ Ἀργείοις σφῶν ἀποστάντες ξύμμαχοι ώσονται, παραβήσεσθαί τε ἐφασαν αἰπούς τοὐς ὁρκους, και ξδ' ἀδικεῖν οτι οὐ δέχονται τὰς Gθοναίων σπονδάς, εἰρημένον κύριον εἶναι ο,τι αν τό πλῆθος των ξυμμάχων ψο-
παρόντων σφίσι των ξυμμάχων, ὁσοι οὐδ αυτοὶ ἐδέξαντο τὰς σπονδάς, παρεκάλεσαν δε αυτούς αυτοὶ πρότερον, ἀντέλεγον τοῖς Αακεδαιμονίοις, δ μεν ξδικούντο, οὐ δολούντες ἄντικρυς, ὁτι οἴτε -όλLον σφίσιν ἀπέλαβον παρ' Ἀθηναίων Οἴτε 'Aνακτόριον, ει τέ τι αλο ἐνόμιζον ελασσούσθαι, πρ Πημα δε ποιούμενοι τούς ἐπι Θρύνης μ' προδωσειν ' ὁμοσαι γαρ αὐτοῖς ὁρκους ἰδία τε, ὁτε μετὰ Ποτιδαιατῶν το πρῶτον
ἀφίσταντο, καὶ ἄ1λους υστερον. οἴκουν παραβαίνειν τοὐς των
ξυμμάχων ὁρκους ἔφασαν, Οὐκ ἐςιόντες ἐς τὰς των Ἀθηναίων σπονδάς. θεῶν γὰρ πίστεις ὁμόσαντες ἐκείνοις οὐκ ἄν εὐορκεῖν προδιδόντες αυτούς. εἰρῆσθαι δ' ἔτι ἐν μὴ θεῶν ξ ηρ
ων κώλυμα ρ' φαίνεσθαι οἶν σφίσι κώλυμα θεῖον τἀτο. και περὶ μεν τῶν παλαιῶν ὁρκων τοσαῖτα εἶπον, περι δε τῆς
Ἀργείων ξυμμαχίας μετὰ τῶν φίλων βουλευσάμενοι ποιοσειν δ,τι ἀν δίκαιον καὶ οἱ μεν Αακεδαιμονίων ' πρέσβεις ἀν- χώροσαν επ' οἴκου. ε πον δε παρόντες ἐν Κορίνθω καὶ ' --γείων πρέσβεις, οι ἐκέλευον τούς Κορινθίους ἰέναι ἐς την
ξυμμαχίαν καὶ μῆ μέλλειν ' οἱ δε ἐς τον ἴστερον ξύλλογον 3I αὐτοῖς τον παρὰ σφίσι προεῖπον ῆκειν. ῆλθε δε καὶ Ῥίλείων
πρεσβεία εὐθύς, καὶ ἐποιὴσαντο προς Κορινθίους ξυμμαχίαν πρῶτον , επειτα ἐκεῖθεν ἐς Αργος ἐλθόντες, καθάπερ προείρητο, Ἀργείων ξύμμαχοι ἐγένοντο. διαφερομενοι. γαρ ἐτύγχανον τοῖς λκεδαιμονίοις περὶ AEπρέου. πολέμου γὰρ γενομένου ποτὲ προς υρκάδων τινὰς Aεπρεάταις, καὶ Ἐλείων παρακληθέντων υπὁ Λεπρεατῶν ἐς ξυμμαχίαν ἐπὶ τν ἡμισεία
τῆς γῆς καὶ λυσάντων τον πόλεμον, Unεῖοι τὴν γην νεμομένοις αὐτοῖς τοῖς AEπρεάταte τάλαντον ἐταξαν τῶ Λ a MOλυμπίω ἀποφέρειν. καὶ μέχρι τos Ἀττικοὐ πολέμου ἀπέφερον, επειτα παυσαμένων διὰ πρόφασιν τοὐ πολέμου or'Hλεχι ει νάγκάζον, οἱ δ' ἐτράποντο προς τοὐς Αακεδαιμονίους. καὶ δίκης -κεδαιμονίοις ἐπιτραπείσης, υποτοπῆσαν-
38쪽
τες Οἶ 'Πλεχι μη Boν αειν, Gνέντες Πν επιτροπ*ν - ε τῶν την γον ἔτεμον. οδ δε Αακεδαιμόνιοι Οὐδἐν nasoν ἐδίκασαν αυτονόμους εἶναι Aεπρεάτας καὶ ἀδικεῖν 'Niμείουρ καὶ ὐς ουκ ἐμμεινάντων τη επιτροπν φρουρὰν οπλιτῶν ἐςέπεμψαν ἐς Aέπρεον. οἱ δε 'Πλεῖοι νομίζοντες πόλιν σφῶν ἀφωστηκυῖαν δέξασθαι τους Αακεδαιμονίους καὶ τον ξυνθοκην προφέροντες εν η εψητο, δ ἔχοντες ἐς τον Ἀττικὸν πόλεμον καθίσταντο τινες, ταὐτα εχοντας καὶ εξελθεῖν, ὰς οὐκ Aoνυοντες ἀφίστανται προς τους ' γείους, καὶ την ξυμμαχίαν, ἀπερ προείρητο, καὶ ουτοι εποιησαντο. ἐγένοντο δε καὶ οδ ρίνθιοι ευθύς μετ εκείνους, καὶ οἷ επὶ Θράκος Σαλκιδοῦς, 'Aργείων ξύμμαχοι. Βοιωτοὶ δε καὶ νεγαρῆς το αυτἰ λέγομτες ησύχαζον, περιορώμενοι υπό των -κεδαιμονίων καὶ νομίζοντες σφίσι τον 'Αργείων δημοκρατίαν αὐτοῖς ὀλιγαρ. μένοις ησσον ξύμφορον εἶναι τος -κεδαιμονίων πολιτείας. Περὶ δε τοὐς αυτούς χρονους τοὐ θέρους τουτου Σκιω- 32 ναίους μεν ' - αῖοι ἐκπολιορκησαντες ἀπέκτειναν τοὐς τας, παῖδας ει και γυναῖκας ηνδραπόδισαν, καὶ την γην Πλαταιεῖσιν Iδοσαν νέμεσθαι ' Ahλίους δο κατηγαγον πάλιν ἐς
Βῆλον, ενθυμούμενοι τάς τε ἐν ταῖς μάχαις ξυμφορὰς καιτού εν Λελφοῖς θεοῖ χρῆσαντος. καὶ Φωκῆς καὶ Αοκροὶ ηρ-
ξαντο πολεμεῖν. καὶ Κορίνθιοι καὶ ' Αργεῖοι ηδο ξύμμαχοιεντες ερχονται ἐς TOεαν, ἀποστησοντες Αακεδαιμονίων, ὁρῶντες μέγα μέρος ἄν, καὶ εἰ σφίσι προπένοιτο, νομίζοντες ἁπασαν ἄν ἔχειν Πελοποννησον. ώς δἐ ουδὲν ἀν ἐλασαν . ἐναντιωθηναι Οἱ Tεγεῆται A εθαιμονίοις, οἷ Κορίνθιοι μέχρι
Vid. I.amor. ad L,ys. conti'. Paneleon. p. 728. Aleici'. de lionis et innat. p. 52. not. 165. Eos tamen irini linte civitate donatos
i iisse, Thucydides declarat IlI, 55. 63. At pie liaud scio, an
Plus auctoritati huius, quan Olatomini testiuioniis etrali ii Iini. Non preverim tanten e R rationen , ii la dissens uni tollit me emisi. I., qui civitatis no Inine ἐπιγαμίαν, ἔγκενοιν, σιέλειαν et os μειοικεῖν, ισοτέχειαν alia cori prehendisse oratores coniicit. Erme Icr.
ad Herodot. II, I75. Ceteritui de regini ille veri i id. Matili. Gr. P. 447.
39쪽
MB. v. CAP. 33. II. τούτου προθυμως πράσσοντες ἀνεῖσαν τῆοῦ ς Δονεικίας, καὶ ἀρρώδοσαν μη ουδεὶς οφίσιν ἔτι τῶν υλλων προδωρῆ. ομως δἐ ελθόντες ἐς τους Βοιωτους ἐδέοντο σφῶν τε καὶ Ἀργείων γίγνεοθαι ξυμμάχους καὶ ταλλα κοινy πράσσειν ' τας τε δεχ μέρους ἐπισπονδάς, H ῆσαν '- ναέοιις καὶ Βοιωτοδ προς ἀλληλους Οὐ πολλῶ ὐστερον γενόμεναι τούτων των πεντηκονταετίδων σπονδῶν, ἐκέλευον οἱ Κορίνθιοι τοὐς Βοιωτούς ἀκωλουθῆσαντας Ἀθήναζε καὶ σ*ἰσι ποιῆοαι, ἄπιερ Βοιωτοὶ εἶχον. μο δεχομένων δὲ Ἀδοναίων ἀπειπεῖν την εκεχειρίαν καὶ τὸ λοιπον μη σπένδεσθαι ἄνω αὐτῶν. Βοιωτοὶ di δωμένων
των Κορινοίων περὶ μεν τῆς 'Αργείων ξυμμαχίας ἐπισχεῖν αὐ- τοὐς ενέλευον, ἐλθοντες δε 'A νάρ νετὰ Κορινθιων ουαευροντο τὰς δεχημέρους σπονδάς, ἀλλ απεκρίναντο οἱ Ἀθη
33 Αακεδαιμόνιοι δε του αυτοῖ θέρους πανδημεὶ ἐστράτευσαν, Πλεισχοάνακτος του Παυσανίου -κεδαιμονίων βασιλέως ηγουμένου, τῆς Αρκώδως ες Παρρασίους, Μαντινέων in κόους οντυς, κατὰ στάσιν επικαλεοαμένων σφῶς, ἄμα δὲ καὶ τὁ εν κυφέλοις τεῖχος αναιοησοντες, ἐν δύνωνται, ὁ ἐτεί - χισαν Μαντινῆς καὶ αυτοὶ εφρούρουν, εν τῆ Παρρασικῆ κείμενον, επὶ τῆ Σκιρίτιδι τῆς Aaκωνικῆς. καὶ οἱ μεν Θακεδαιμόνιοι τὸν γῆν τῶν Παρρασίων ἐδiουν, οἱ δῶ Μαντινῆς την πόλιν Ἀρνέοις ς υλαξι παραδόντες αυτοὶ τὸν ξυμμαχίαν ἐφρούρου αδύνατοι δ' ὁντες διασῶσαι τό τε εν ψέλοις τεῖχος καὶ τὰς εν Παρρασίοις πόλεις, ἀπῆλθον. Αακεδαιμό-- νιοι δὲ τούς τε Παρρασίους αὐτονόμους ποιῆσαντες καὶ τό τεῖχος καθελόντες ἀνεχώρησαν επ' oδου. aa Καὶ του αυτοῖ oέρους, μη ἡκόντων αὐτοῖς τῶν απὴ Θρέκης μετὰ Βρασίδου εζελθόντων στρατιωτῶν, ola o πιε
δ4. τῶν ono Θράκης - ἐξελθόντωνJ i. e. qutun ad ipsoa iam ex Thraeia rediis nι militea, qui e in Brasida illuc pro ieeti Itierant. Est nota priIepositionunx et allage, do dia vide Buttiri. Gr. I. 138. 8. et 'latth. Gr. p. 877., Orta ex larmiloquentia, vel ut hoc Ioeo dicendum erat: ξδ' ἡκόντων αἰτοῖς etων εἰς Θράκην
40쪽
LIB. V. CAP. 34.37ρίδας μετὰ τὰς σπονδας ἐκόμισεν, or Αακεδαιμόνιοι ἰφηφίσαντο. τους μεν μετὰ Βρασίδου Κολωτας μαχεσαμένους ἐλευθέρους , ἶναι, καὶ οἰκεῖν oπου ἄν βούλωνται ' και υστερον οὐ
πολλυῆ αυτούς μετὰ των νεοδαμώδων ἐς Aέπρεον κατέστησαν, κείμενον ἐπὶ τῆς Aακωνικῆς καὶ τῆς 'Πλείας, οντες sen διά-ςoροι 'Πλείοις' τοὐς δ' ἐκ τῆς νήσου ληφθέντας οφῶν καιτα οπλα παρα όντας, δείσανrες μὴ τι διὰ τον ξυμφορὰν
'OωεMmran, nam sequi cap. 5. οἰ δ' ἐκ των Ἀθηνῶν πρέσβεις ἄς οὐδὲν ἐλειν πράξαντες.
μοδαμώδων J -Ab uelotibus manumissis Νendanio des uir in , ut e VII, 58. coIligas, nihil dis erant, an, lii Od verba h. l. leguntur probabile riui linit , disreinion ciuod lani Poriin fuerit, non ait ni desiliare. vid. Schneidem in Indic. φd Xenoph. hist. gr. et manson. Spari. I, i. p. 234. Ρopp. proleg. t. I l. p. Ill. IIel Otibues lege transiius ait lil ei lateria, ouin ad ii vitaten pate-1,at. Nulli qui ei ant iid scenil parili ad illitu ius gratius arte quadam constitii funi piet inedios status transit uni fuisse coη ineunε. Goγεῖσι clicebantur Ilelotes, in vii hus Praecipitan idian lani fiduciana Putiebant, quali in bellis ιευκιῆρες Diliti fuisse videntur;
tur, in classibus niditat,ant, sinities, ut videtur, Isbertis Atticis, iubi χωρὶς oiκοῖντες ilicebantur. Plena libertate qui donat,antur, inulent concessunt erat, vi ocunque vellent aliare liabitatun , simulque agelli ali si id as ignabatur praeter sortem a Pristino herotrit utant. I .ibet'tate ali Diatnitiu usi νεοδαμώδεις videntur a 1 Iivisse, quoru in multitudo prope ad civiuna num mini accreverat. Ac ne Μοiliones inii leni et 'Iouincas perio comina coiulition emini pe moesi liui Spartani facti sint, nus Piam ni Pn Oma tra litii In , sed uel Otuna, qui aeti uali coanni unique Dun Νparianis e lu-Catione quem adni odii ni in praedim Uyssis Euu aeus educatus est libet talent nanciscebantur sine civitate. νόθων enim est verrea; per Oeci auteni hoc nonien ha, 1 e non poterant, ut uui Prorsus penes nullurn Spartanu ut essent. Oportet, posteros MO- tha uni civitatis ius adeptos esse, cuni I, Vsander, Callicratidas et
Gulippus olligine Μοsiaces fuerint. Epeti nactae, Π1 Hs ex elvari colligas, civ hs i lii appellati sulit, isti i tu an ile functi ex iurem reditui io antiquo duxissent. RiiOd seni et sera is obtigisse, Ilieo- poni pus traitit. Odois. Μuelleriis d. Dorer t. II. p. 45, cons. HI-terpP. ad II erodot. IX, II.