장음표시 사용
11쪽
IAB. V. CAP. 5.τον αυτον χρόνον έπλευσε. -οντῖνοι γὰρ απελθόντων Ἀθηναίων εκ Σικελίας μετὰ την ξύμβασιν πολίτας τε ἐπεγράψαντο πολλούς καὶ ὁ δῆμος την γον ἐπενόει ἀναδάοασθαι. οἱ δε δυνατοι αἰσθόμενοι Σπανοσίους τε ἐπάγονται καὶ ἐκβάλλουσιτον δῆμον. καὶ οἱ μὲν ἐπλανξθησαν Ac ἔκαστοι ' οἱ δε δυνατοὶ ὁμολογῆσαντες Συρακοσίοις καὶ την πόλιν ἐκλιπόντες καὶερημωσαντες, Συρακούσας ἐπὶ πολιτεία ωκησαν. καὶ υστερον πάλιν αὐτῶν τινες διὰ το μῆ ἀοέσκεσθαι ἀπολιπόντες εκ των Συρακουσῶν Φωκαίας τε τῆς πόλεως τι τῆς Aεοντίνων χωρίον καλούμενον καταλαμβάνουσι καὶ Βρικιννίας σν ερυμα εν τ1 A- .οντίνη, καὶ των του ὁ μου τότε εκπεσόντων οἱ πολ λαι ηλοονώς αυτούς, καὶ καταστάντες εκ των τειχῶν ἐπολέμουν. δ πυ- θανόμενοι οἱ Mθηναῖοι τον Φαίακα πέμπουσιν, εἰ πως πείσαντες.τοὐς σφίσιν δντας αυτόθι ξυμμάχους καὶ τοῖς ἄλλους ῆν δύνωνται Σικελιώτας κοινῆ ώς Συρακοσίων δύναμιν περιποιουμενων μιστρατεύσαι, διασώσειαν τον δῆμον τῶν Aωντίνων. o δὲ Φαίαξ ἀφικόμενος τοὐς κεν Καμαριναίους πείθει καὶ . 'Aκραγαντένους, εν δε αλα ἀντισταντος αὐτῶ τούπραγματος οὐκέτι επὶ τοῖς ἄλλους Γρχεται, αἰσθόμενος Οὐκ
ἄν πείθειν αὐτούς, ἀπ ἀναχωρῆσας διὰ τῶν Σικελῶν ἐς K τάνην, και ἀμα εν τῆ παρόδω καὶ ες τὰς μικιννίας ελθὼν 5 καὶ παραθαρσύνας, ἀπέπλει. ἐν δε τῆ παρακομιδῆ τῆ ἐς την Σικελίαν καὶ πάλιν αναχωρῆσει καὶ εν τῆ 'Iταλία ισέ πόλεσιν ἐπ μάτισε περὶ φιλίας τοῖς 'Aθηναίοις, καὶ Αοκρῶν ἐντυγχάνει τοῖς in Μεσσῆνος ἐποίκοις ἐκπεπτωκόσιν, or μετὰ τον τῶν Σικελιωτῶν ομολογίαν στασιασάντων Μεσσηνίων και ε--
eontra neeo τῆς nun ero singulari, non πρέσβυς. sic Proque Animonius. Sed cretuni est, scriptores Atticos etiani πeεσβευταί in plurali dicere. Apud Aninionitin πρέοβεις, οι πρεσβευταί Vel ita accipiendum est, ut in Etun . M. οἱ νυν πρεσβευταί, vel pro or lingendum est οὐ. Dulcer. vid. Buum. Gr. Diax. t. I. p. 238. Dor-vili. ad Chariton. p. 638. -οοῖνοι - ἀναδάsas εἰ Dionys. P. 802., tibi v. Kria memini P. 235. Videtur Dionys. opinatus esse, τον δῆμον Ilic intelligi Popili an , eum nonnisi pletis dicatur. Μox ώς Καστα est pro asguι agris. V. Hermann. ad Viger. p. 853. .
12쪽
. LIB. v. CAP. G. 9ναγομένων ταν ετέρων Aoκρούς μοικοι εξεπέμφθησαν, και ἐγένετο Μεσήνη -κρῶν τινα χρόνον. τούτοις οὐν ὁ Φαίαξ ἐντυχὼν τοῖς κομιζομένοις οὐκ hδίκησεν ' ἐγεγέν ο γὰρ τοῖς -κροῖς προς αυτὸν ομολογία ξυμβάσεως πέρι προς τοὐς Ἀθηναίους. μόνοι γὰρ των ξυμμάχων, οτε Σικελιῶται ξυνηλλάσσοντο, οὐκ ἐσπείσαντο ' - ναίοις δ' - τότε, εἶ μῆαυτοὐς κατεῖχεν ὁ προς Ἀτωνέας και Μελαιους πόλεμος ομόρους τε δντας και ἀποίκους. και ὁ μεν Φαίαξ ἐς τὰς Ἀθ - νας χρόνω υστερον ἀφίκετο.
O M Eλέων ως αὐ τῆς Toρώνης τόπε περιέπλευσεν ἐπὶ si τὸν Ἀμφίπολιν', ὁρμώμενος - τῆς πιόνος Σταγείρω μεν προς- βάλλει υνδρίων αποικία, και οὐχ εἴλε, οληψὸν δε τὴν Θα
σίων αποικίαν λαμβάνει κατὰ κράτος. καὶ πέμψας Aς Περδίκκαν πρέσβεις, οπως παραγένοιτο στρατιῶ κατὰ τὸ ξυμμα
χικόν, και ες τὸν Θράκην ἄλλους παρὰ Πολλῆν τον 'Oδομά των βασιλέα, ἄξοντα μισθοὐ Θρῆκας - πλείστους, αυτὸς
ησύχαζε περιμένων in τῆ 'mori. Βρασίδας δε πυνθανόμενος ταὐτα ἀντεκάθοτο και - τός επι τω Λερδυλέω ' εστι δε τδ χωρίον τούτο υργιλίων επὶ μετεώρου πέραν τοὐ ποταμοῖ , οὐ πολύ ἀπέχον τῆς Ἀφιπολεως, και κατεφαίνετο πάντα αὐτόθεν, ῶςτε οὐκ ἄν ἔλαθεν αυτόθεν ὁρμώμενος ὁ Κλεων τω στρατω ' ὁπερ πρ ὰέχετο ποι σειν αυτὸν ἐπὶ τῆν Ἀμφίπολιν, υπεριδόντα σφῶν τό πλῆθος, τῆ παρούση στρατιῶ ἀνα-
βῆσεσθαι. ἄμα di καὶ παρεσκευάζετο σκάς τε μισθωτοὐς
13쪽
LIB. v. CAP. 7. πεντακοσίους καὶ rιλέους, και τοὐς πιδῶνας πάντας παρακαλῶν, πελταστὰς και ἱππέας ' καὶ Μυρκινίων κώ Xαλκιδείων χιλίους πελταστὰς εἶχε προς τοῖς ἐν ' φιπόλει. το δε ὁπλιτι
κὸν ξύμπαν ἡθροίσθο λςχίλιοι μάλισxα, και ἱππῆς Ἐλληνες
τριακόσιοι. τούτων Βρασίδας μεν πων επι Κερδυλέω ἐκάθητο ἐς πεντακοσίους καἰ χιλίους, οἱ δ' ἄλλοι εν ' φιπόλει με-
γ τὰ Aλεαρίδου ἐτετάχατο. ὁ di Κλέων τέως μεν ἡσύχαζεν, ἐπειτα ῆναγκάσθο ποιῆοαι οπερ ὁ Βρασίδας προςεδέχετο. τῶν γὰρ στρατιωτῶν δε μένων μῖν τῆ ἔδρα, ἀναλογιζομένων δό
την ἐκείνου ηγεμονίαν προς ozαν.εμπειρίαν καὶ τόλμαν μετὰ οῖας ανεπιστημοσύνοοῦ και μαλακίας γενήσοιτο, και Οἰκοθεν ῶς ἄκοντες -- ξυνῆλθον, αἰσθόμενος τον θροον, καὶ ob βουλόμενος αὐτους διὰ τό ἐν τῶ αυτῶ κ μέσους βαρύνεσθα , ἀναλαβών ῆγε. καὶ ροσατο τω τρόπω ωπερ καὶ ἐς την IIύλον ευτυχησας ἐπίστευσέ τι φρονεω ἐς μάλην μὲν γὰρ Ουδἐηλπισέν οἱ επεξιεναι Ουδένα, i κατὰ θέαν δῶ μῶχλον iis' ἁναβαίνειν του χωρίου, και τον μες ο παρασκευῆν περιέμενεν,
κύκλω περιστὰς βία αἱρῆσων την πόλιν. ἐλθών τε καὶ καθίσας επὶ iόφου καρτεροῖ προ τος ωμφιπόλεως τον ονραν ναυτος εθεῶτo το λιμνῶδες τοὐ πιρυμόνος καὶ την θέσιν τῆς πόλεως επὶ τῆ Θράκν ῶς εχοι. ἀπιέναι τε ενόμιζεν , οπόταν βούληται, ἀμαχεί' καὶ γὰρ οὐδἐ εφαίνετο OA επὶ τῶ τείχους Ουdεἰς Οἴτε κατὰ πύλας ἐξ ε κεὐ μένω τε ησαν πῶσαι. ω εκαὶ μοχανὰς orι Ουκ ἀνῆλθεν εχων, ὼμαρτεῖν εδόκει ' ελεῖν γὰρ
14쪽
IIύν τὴν πόλιν δια νο εργον. ὁ δε φασίδας ευθὴς se εἶδε a
κινουμενους τοὐς Αθ ναίους, καταβὰς καὶ αυτος ἀπο τοὐ κερδυλίου ἐςέρχεται ες τον Ἀμφίπολιν. καὶ επεξοδον μεν και ἀν- τέrαξιν οὐκ ἐποιήσατο προς τοὐς Ἀθηναίους, δεδιως προ αυτοῖ παρασκευὴν καὶ νομίζων υποδεεστέρους εἶναι, ob τω.πλη- θει. αντίπαλα γάρ πως ήν, αλλὰ τω ἀζιωματι ' των γαρ - ναίων οπερ εστράτευε, καθαρον εξῆλθε, καὶ μνίων καὶ Ἱμβρίων τὁ κράτιστον ' τέχνy δε παρεσκευάζετο επιθοσόμενος. εἰ γὰρ λέξε1ε τοῖς ἐναντίοις το τε πλῆθος καὶ τον ὁπλισιν ἀναγκαίαν οὐ σαν των μεθ' εαυτοῖ, Ουκ ἄν πεῖτο μὰλλον πε-
ἀποζῆν καὶ περιουσίαν χρημάτων οὐκ ἔχον reς. Contraria sunt Toἄναγκαῖον et περιουσία sive ἐξουσία, iii VI, 31. versus sin. ξυνέβοδὲ - ἐς et Οὐe ὀχλους γλλονας ἐπίδειξιν μὰλλον εἰκασθῆναι τῆς δυνάμεως καὶ ἐξουσίας θ ἐπὶ πολεμίους παρασκευῆν. Postrent a VOX fcουσίας fiat et a Iiε et lini notione ni fastus et elati potentia animi. tuae notio locunt non liabet in verbis VIII, 27., ouare tit glitἐr i retineo: καὶ et ην πίχιν, Phryniclitis aiebat, ob μονον - αἰσχρῶdλλα και τῶ μεγίστεω κινδίνω περιπίπτειν, η μόγις δαὶ ταῖς γεγενωμναις ξυμφοραῖς ἐνδέχεσθαι μετὰ βεβαίου παρασκευῆς καF ἐκουσίαν, ηπάνυ γε ἀνάγκη, ποοτέρα ποι ἔπινειρεῖν, που δῆ, μν βιαζομένη γε προς oί ιρέι Ους κινδύνους υναι; ibi contraria ponuntur καθ' ἔκουσίαν se. γνώμνν v. Sophocl. I'rach. 727. et ανάγκη. uti a Contrariorum positione iiii id est verius i Sunt qui praeserant libi oriant L. O. Ρ. h. g. OInittunt C. N. e. e. f. - κουσίαν uno tenore Ν. scripturam καet ἐξουσίαν, in rerrani abundantia. Quid quaeso tunc obstat, quominus priores hi osteni arat edia itur, tii Cot Post insigne theatanti talein Valla rocte interpretatus est: msi eum propter cla des aeeeptas viae liceat e vi frπιο apparatu 1ua a ponte, vel etiam magna necessitate eoactae alipeos Ra re i, iam ver γ ς.πι modo ei non coactae peram Ia arua sponte auaripere liceret ' Thuc. VI, 37. ῶςre παρὰ τοσοῖτον γιγνώοκω, μόλις ἄν μοι δοκοῖσιν, σι
15쪽
τος καταφρονοσεως. ἀπολεξάμενος Ουν αὐτὸς πεντ κοντα καὶ
eεἰν. ΝtInc dicit nia is so sperare, sole iit stiperior rit, si ill non ntea quani ini put Liui sacoret, Atlas cupius conspexissent, neque se in conte nitii haberent, faeto suas vires ci ni pertas i .
- ει μιιυ, et κατaφρόνησις ἀno Tod ον roe, est eonteu tua reae vera res notitio ortus, cum Mila conteni nil quod coiiternui Posse expertus est. Adliue Cleon a iversaritim eo usque de-εpiciebat, ut ne ad Proelium exiturunt iiiii letu putaret, non duni praeiadiis eius expluratis, sed solo ἀζώώματι conii Aus; ete- i iii 44μώμοτι vidinius Cleonem praestitisse et apparatu i no alte iii ni ultitudine. In hoc contenatu permanere Atlieni eus aurasidas voluit, non in conspectum udducere apparatian uulus ne qua parte vere inferior esset appareret, astu noste in aggres
Do qua omissione participii veri,i substantivi Gixi Ad IV, 85. Terrore i itur subiti et nec opinati tui petus Cleoneni vincero de creverat, ita fientiens: εἰ ἴδοιεν παρὰ γνώμην τολμῆοαoa , του ἀδοκῆτν μῶλλον ἄν καταnλαγεῖεν ξ τη lao et ob stanθους δυνάμει, ut ip
16쪽
LIB. v. CAP. D. ra πάντας στρατιωτας, καὶ βουλόμενα παρ θ σύνα. τε x τον επίνοιαν φράσαι, ἔλεγε τοιάδε. 'χνδρες Ilελοποννησιοι. απὸ μεν οἴ- χωρας ηπομεν. ο 0 αεὶ διὰ το ευτυχον ἐλευθέρας, καἰ οτι Λωριης μέλλετε ' σι μάχεσθαι, ων εἰώθατε κρείσσους εἶναι , -κείτω βραχε ως δε - μένον ' τζν M. μεχείρησιν ω τρων διανοουται ποιεῖσθαι, διωξω, ἶνα μη - im κατ ιλέγον καὶ μη απαντας κινδυ- νενειν ενδώς φαινόμενον ἀτολμαν παράσχy. τους γὰρ εναντίουςθεικάζω καταςsονήσει τε πων καὶ οὐκ is ἐλπέσαντας
ῶς ἄν ἐπεξέλθοι τις αὐτοῖς ἐς μάχον, ἀναβῆναι τε προς
χωρέον καὶ νυν ἀτάκτως κατὰ θέαν τετραμμένους ολιγωρεῖν.oςτις δε τὰς τοιαυτας αμαρτέας των παντέων κίλιστα uων αἱ δμα πρὸς τqν ωοοὐ δύναμιν τρο ἐπιχείρ σιν ποιεῖται μη ἀπο του προφανους μῶλλον καὶ ἀντιπαραταχθέντος η ἐκ του προς το παρὸν ξυμφέροντος, πλεῖστ ἀν Ορθouo' καὶ τὰ κλέμματα ταῖτα καλλίστην δόξαν ἔχει α τον πολέμιον μάλιστει τις ἀπατησας τους φίχους μέγιστ ἄν ἄφελήσειεν. εις Ουνε Γι α παράσκευοι θ σοὐσι, καὶ τού -απιέιαι πλέον η τοὐμένοντος, α --εμοι φαίνονται, Μν διάνοιαν επυσιν, - τω
D. Brasidae ad utilites oratio, via consiliitan suturae pugnae aperit. orro μεν ο ς - nev*otri I. E. απὸ μὲν ome rώρας εκομεν. or ἀπο ἀεὶ δια το εἴφυρον ἐλευθέρας, αρκάδεω Dor ωe δεδηλωμένον. Haes liani explicationeni liubent in verbis I, Ni . . ubi Arctii danius rex r
tata. Dum Iones pacis urtibus alvio elegantiae et lautitiae invictu ot cultii strudebant. Dorienses so iis sortiores e Ae glo ia- Mintur, et I, 124. Corintllii aegre serunt, vi ad Dori al, Ionilnia obsiderentur, cititiis rei pri Is contrariti ni vicunt evenisse. Et iura Ν Tacit sanis noli id igrion iniostini videtur, quod Ionibus, iii ulo Medis nini in liliis dominis servir paratis lilbertas erepta sit, M lmiod ident ni et hie ut uni sit Doriensilius, qui I ilieri e littera Peloponneso profecti Siciliam habitent VI, 77. Popp. pri, lem. t. II. p. 23. Nox Δ τρόπs ex A. B. F. II. I. Κ. L. D. P. t. c. d. e. li. i. Ic., itini us nunc accedit S., Helcherus scripsit pro vulgata Oro1. N. τω. De particula ce post ἐλπῖσανται vide Mariti.
17쪽
6qιπολίτας καὶ τούς ἄλλους ξυμμάχους, ἄγων αἰφνιδδες τὰς πύλας ἀνοίξας επαθεῖν, καἰ ἐπείγεσθαι vi τάχιστα ξυμμῖξαι. ελπὶς γὰρ μάλιστα - bς ουτω Co θῆναι. vo γὰρ
ἐπιον υστερον δεινό τερον τοῖς πολεμίοις του παρόντος και
λουθῆnατε ανδρείως, καὶ νομίσατε εἶναι τού καχῶς πολεμεῖν τό ἐθέλειν και τό αἰσχύνεσθαι καὶ τοῖς ἄρχουσι πείθεσθαι καὶ τ δε υμῖν τη ημέρα ἡ ἀγαθοῖς γενομένοις ἐλευθερέαν τευπάρχειν καὶ Αακεδαιμονίων ξυμμαχοις κεκλῆσθαι, η 'Ast ναέων τε δούλοις, ην τὰ ἄριστα ἄνευ ανδραποδισμῶ η θανατωσεως πράξητε, καὶ δουλεέαν χαλεπωτέραν η πρὶν εἰχετε, τοῖς δε λοιποῖς Ἀλλησι κωλυταῖς γενῆσθαι ἐλευθερώσεως. ἀλ-λα μήτε υμεῖς μαλαχισθοτε, ὁρῶντες περὶ oσων ὁ ἀγων ἐστινι εγω τε, δείξω ου παραινέσαι οἷος τε ἄν μαλλον τοῖς πίλας η καὶ αὐτός εργω επεξελθεῖν. Io 'O μἐν Βρασίδας τοσαύτα εἰπὼν τον τε Ποδον παρεσκευ
άζετο αυτὸς καὶ τους ἄλλους μετὰ τού Κλεαρίδα καθίστη επιτὰρ Θρακίας καλουμένας των πυλῶν, ὀπως ἄπιερ ε γο
18쪽
MB. V. CAP. Io. II εξλιελέ in Κλέωνι, φανερού γενομένου αυτου -ὁ τούπιρδυλίου καταβάντος και ἐν τη πόλει επιφανει Οἄση ἔξωθεν περὶ το ἱερὸν τ et υθηνῶς θυομενου και ταὐτα πράσσοντος γέλλεμι, προυκεχωρμει γὰρ τότε κατὰ την θέαν, ἔτι ' τε στρατιὰ ἄπασα φανερὰ των πολεμίων ἐν τη πόλει, καὶ bub τὰς πύλας Hπων τε πόδες πολλοὶ καὶ.ανθρώπων ως ἐξιόντων υποφαένονται. ὁ δε ἀκούσας in με ' και ώς εἶδεν, Οὐβουλόμενος μάχη διαγωνίσασθαι πρίν οι και τους Dnoo 'κειν, καὶ οἰδιιενος - ἐσεσθαι ἀπελθών , σημαίνειν τε ὁμαἐκέλευεν ἀναχωρ σιν καὶ παρεγγειλε τοῖς ἀπιουσιν, ἐπι το
εὐώνυμον κέρας, si ερ μόνον οἷόν τ ην, μάγειν ἐπὶ τῆς Ῥανoe. iae δαὐτφ ἐδόκει σχολὴ γίγνεσθαι. αὐτὸς ἐπιστρέψας τό δεξιὸν και τὰ γουμνὰ προς τους πολεμίους δους ἀπῆγε
του καὶ τοῖς ἄλλοις ὁτι οἷ ἄνδρες ημὰς Ου μένουσι ' δῆλοιδε των τε δοράτων τῆ κιήσει και των κεφαλῶν' οἷς γὰρ ἄν τοὐτο γίγνοται, οὐκ εἰώθασι μένειν τούς ἐπιόντας. αλλὰ τάς τε πύλας τις ἀνοιγέτω moὶ εψηται, καὶ ἐπεξίωμεν ἄρ τάχιστα θαρσοῖντες. καὶ ὁ μεν κατὰ τὰς επὶ τὸ σταύρωμα πύλας και τὰς πρώτας τοὐ μακροὐ τείχους τότε δντος εξελθὼν ἔθει δρόμω τῆν οδὸν ταύτvν ευθεῖαν, νπερ νυν κατὰ τό καρτερωτατον του χωρίου ιόντι τροπαῖον ἔστοκε ' καὶ προς -
λῶν τqῖς Ἀθηναίοις πεφοβημένοις τε ἄμα τῆ σφετέρα αταξire καὶ τὴν τόλμαν αὐ-0 ἐκπεπλογμένοις κατὰ μέσον τό στράτευμα, τρέπει. καὶ ὁ Κλεαρέως, ἄςπερ ειρητο, ἄμα κατὰ τὰς - κίας πύλας επεξελθῶν τῶ στρατω επεφέρετο. ξυνέ τε τω ἀδοκῆτω καὶ εξαπίνης αμφοτέρωθεν τοῖς Ἀθηναω θορυβ θῆναι ' καὶ τὸ μεν εὐώνυμον κέρας αυτῶν, τό προς
τὴν Hῖόνα, μερ δῆ καὶ προκεχωρήκει, ευθὴς ἀπορραγεν
19쪽
ντες ὁπλῖται επι τον λόφον τόν τε Κλεαρίων ἡμίνοντο καιδὸς ἡ τρὶς προσαλόντα, καἰ οὐ πρότερον ένέδοσαν πρὶν ἡ τε
σασα μετὰ τοὐ Κλεαρίδου - τῆς διώξεως νεκρούς τε ἐσκυ- II λευοε καὶ τροπαῖον οῦστησε. μετὰ δε ταῶτα τὸν Βρασίδαν οι ξυμμαχοι πάντες ξὐν οπλοις επισπόμενοι δημοσία ἐθαψαν ἐν τῆ πόλει προ τῆς νῆν αγορῶς oύσης ' καὶ τὸ λοιπον οι A φιπολῖται, περιερξαντες αυτοῖ τό μνημεων, ας ξραγέ τε ἐντέμνουσι καὶ τιμὰς δεδώκασπ αγῶνας καὶ ἐτησίους θυσίας, και τὴν αποικίαν ώς οἰκιστα προςέθεσαν, καταβαλόντες τὰ ' Ayν
νεια οἰκοδομ ματα, και ἀφανίσαντες εἰ τι μνημόσυνόν που ίμελλεν αυτοὐ τῆς οικίσεως περιέσεσθαι, νομίσαντες τὸν μεν
Βρασίδαν σωτῆρά τε σφῶν γεγενῆσθαι καὶ ἐν τῶ παροντι ἄμα τὸν τῶν Αακεδαιμονίων ξυμμαχίαν φόβφ τῶν Ἀθροαίων θεραπεύοντες, τόν δε υγνωνα κατὰ τό πώέμιον τῶν Ἀθγναίων οὐκ ἄν ομέως σφίσι ξυμφόρως ουδ άν δέως τας τιμὰς ἔχειν. καὶ τοῖς νεκροῖς τοῖς Ἀθηναίοις ἀπέδοσαν. - Οανον δε Ἀθηναίων μεν περὶ ἐξακοσίους, τῶν δ' εναντίων
20쪽
LIB. v. CAP. II. II. Id. IIεπτά, διὰ τό μ' εκ παρατάξεως, απὸ δε τοιαύτει ξυντυχίας καὶ προεκφοβῆσεως Μν μ 'ν μἀλλον γενέσθαι. μετὰ δὲ τον
ἀναίρεσιν οἱ μεν ει οἴκου απέπλευσαν, οἱ δὲ μετὰ τοὐ Κλεα ρίδου τὰ περὶ την Ἀμφίπολιν καθίσταντο. Καὶ υπό τους αυτοῖς χρόνους του θέρους τελευτῶντος II μφέας καὶ Αὐτοχαρίδας καὶ Ἐπικυδίδας Αακεδαιμόνιοι ἐς τὰ επι Θράκος χωρία βοηθειαν ηγον ἐνακοσίων Οὐιτῶν, καὶ
ἀφικόμενοι ἐς Ῥράκλειαν την εν Παχῖνι καθίσταντο O,τι α
τοῖς ἐδόκει μο καλῶς ἐχειν. ἐνδιατριβόντων M αυτῶν ἔτυχενη μάχ' αυτη γενομένη, καὶ τὸ θέρος ἐτελεύτα. Tos δ' ἐπιγιγνομένου χειμῶνος ευθὼς μέχρι μεν Παρίου la τῆς Θεσσαλίας διῆλθον οἱ περὶ τον ' P φίαν, κωλυόντων M. τῶν Θεσσαλῶν, καὶ δμα Βρασίδόυ τεθνεῶτος, ωπερ ηγον
ν στρατιάν, απετράποντο ἐπ οἴκου, νομίσαντες οὐδένα καμεον, ἔτι εἶναι. των τε Ἀθηναίων ῆσσν ἀπεληλυθότων καὶ οὐκ
Gξιόχρεων. αυτῶν ὀντων ὁρῶν τι ἄν' κἀκεῖνος επενοει. μάλι- .
στα δἐ ἀπῆλθον εἰδότες τους Αακεδαιμονίους, ὁτε εξξεσαν, προς τον ειρήνην μῶλλον τον γνώμον ἐχοντας. ξυνέβη τε ευ-I4θυς μετὰ τον ἐν ' Ἀμφιπόλει μάχον καὶ την 'Pαμφίου ἀναχώ-o σιν εκ Θεσσαλίας inra πολέμου μἐν μηδἐν ε τι ἀφασθαι μηδετέρους, προς ει τον ειρήνην μῶλλον τον γνώμ)ν εἶχον, οἱ Mν Αθηναῖοι πληγέντες επὶ τῶ Βηλίω καὶ δἰ ολίγου αυθις ἐν ' φιπόλει, καὶ Ουκ ἐ:χοντες την ελπίδα τῆς νώμης πιστὸν
ἔτι, ηπερ οὐ προςεδέχοντο πρότερον τὰς σπονδάς, δοκούντες τῆ παρούσy ευτυχία καθυπέρτεροι γενήσεσθαι' και τοὐς ξυμμάχους ἄμα ἐδέδισαν σφῶν μη διὰ τὰ σφάλματα ἐπαιρόμμνοι επὶ πλέον ἀποστῶσι, μετεμέλοντό τε ἔτι μετὰ τὰ ἐν Πύλ- καλῶς παρασχόν οὐ ξυνέδοσαW οι δ' αυ -κεδαιμόνιοι παρὰ γνώμην μἐν ἀποβαίνοντος σφίσι τοὐ πολέμου, ἐν Agοντο ὀλίγων ετῶν καθαιρὴσειν τqν τῶν Ἀθηναίων δύναμιν,ει τον γον τέμνοιεν, περιπεσόντες δι τῆ ἐν τῆ ν σω ξυμφορῶ ori ουπω γεγένητο τῆ Σπάρry, καὶ ληστευομένος τῆς χώρας εκ τῆς Πύλου καὶ Κυθ ρων,' αὐτομοίούντων τε τῶν Εἱλώτων, καὶ αεὶ προςδοκίας ουσος μὴ τι καὶ οἷ υπομένοντες τοῖς ἔξω πίσυνοι προς τὰ παρόντα σφίσιν ἄπερ καὶ πρότερον νεωτερίσωσι' ξυνέβαινε δἐ καὶ προς τους Ἀργείους αυτοῖς τὰς τριακονταετεις σπονως ἐπ εξόδω εἶναι, και ἄλλας οὐκ γε-