Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo ad optimorum librorum fidem, ex veterum notationibus, recentiorum observationibus recensuit, argumentis et adnotatione perpetua illustravit, indices et tabulas chronologicas adiecit atque de vita auctoris

발행: 1826년

분량: 562페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

εστησε παρὰ την θάλασσαν ὁ Νικίας, ἐκλιπὼν το μέγα στρατόπεδον καὶ τὰ τείχη τὰ συνάπτοντα προς το Πράκλειον ω ε μο τεθυκότων την εἰθισμέν ν θυσίαν τω πιρακλεῖ των Συρακουσiων θυσαι τότε τους ιερεῖς και στρατηγους ἀνα-

βαν τα ς. V. Guvo. Sic. Ant. p. 222. uno vecta de ino strant non id quod Letronn. voluit, fanum iuvit in australia Iitoria portus niagni angulo prope Olympium ponendum eme, aeta vel postre ni Ini vocalualum evinoit, tu editioribus oceasum spectanti Mas Ioeis, urbi eontiguia situni fuisse. Neo Vero Pitit arctius, vaae erat 'Lereonii p. 68. sententia, lio e loco dicit, aut gratione n1 easreorum a I leni inurio in Dageonem laetatuesse, sed idem hic narrat, quod I luievit. VII, 60., eas reaanis τοὐ προς - πιλυμπιείω et ex opertinas obsidionalilius ad

Plemniurium translata.

Ibi tua australe tenninatur promontorio Plem myrto li die maga d Olivera. v. Dore. Sicul. p. ID IJ, dum propius

ad Ortygiam Recedit, portusvae mittunt coarctat, spatio oet fonte stadiorum. Id duae pareae insulae attiacent, mare Inaior Ionium spectans hodie San Mamrian ambitum habenaeentum lamne Pedunt, minor intra portum sita, liodie it C stellucis. In alteriitra liariani insularii in tropaea erexerene Atlienter ses. Thirc. VII, 23. Plenini tum a Nicia commani- tu u Efit, utpote commeatui recipiendo aptissimum. Tria sileastella eXstruxit, Iliue. VII, 4., quomin nIa in lim Decaffumspectans VII, 23. onuiem belli apparatus victusque Copiam eontinebat, ubi omnia exercitus eonsedit, navibus ad radice promontorii atationenx habentibus. Anapis a, cui paulo aupra ostium rivus cyane miseetur, in Portun1 magnum incureit, eursu vicies viater ferme milictyasguum absoluto. Inua Uvanen et ostiunt, decem ab uisoatadiis ponte Iungebatur, per Paem ab licte ad Olynipium et Polichnen via Helorina ducebat. IIodie Anapus A eo appe

Iatiar. Via auteni illa Heloro profecta oram uaque maritimam Iegena procureebat nil suviuin Cacuparin, ho die Eecundum nonnullos Falconara. Τhuc. VII, 30. Tum ocea unx versuutisque ad radices Olunipii vergens trans Anapunx per Portari Tente itidas in iactem dueebat. Praeter ripam Anapi pratun fuit, vio Soaeligant nil liturn ee unx agere eonsueverant. THaeyd. VI, 96. 97. Hoe partim rederibus aedificiorum, Pa tini fluini ne et rupit, is niunituni fram1e belli ea per otium et sine a gangliine Nicias oecupavit, ponte pone Re llesimoto accitia facillime ab hoste potuisset i Inplignari, vallo ducis.

Thucvd. VI, 63 - GT. Plui. Vii. Νie. e. I 6. Inter Anapum et urbem praeter rupes Epipolarum et

112쪽

moenia Temenitis palua Lysimo Ita late, quae naturali vi

dant aggere divisa altera parte ad sumen Anapum, altera ad 1ires maris pertinebat. Memoratur etiam stagn Inx Syraco, unde urbs non1en necepisse fertur; quae an pars tantum magna paludis, an ipsa alio nomine Lusi melia fuerit, illibitatur. Certe nonnisi fierioris aetatis seraptores, velut Vibius

Seli ter, Stephanus Buzantinus, Scymnus Chius λίμνην Συρ κώ eommemorant. POpp. prol. t. II. p. 5IT. observavit, legi apti l Τhu lide in etiam nomen ἔλος, palas VI, IDI., ubi de Suraea cogitari posse putat, iubet pie conferri Manson. Sparti. II. p. 447. Paliutis huius pars, addit, ali pia lutosa et solida erat ita, ut lignis substratis transiri posset. Supra palmiem

fuit mapes, κρημνός, ος των Ἐπιπολῶν ταύτη προς τον μέγαν λιμένα δρῶ. Maiie. I. I. το κρημνῶδες e. Is3. - Ceterum

Συράκουσαι apud probatos seriptores solenne urbis nomen es

sed extat etiatu Συράκουσα, velut apti l I iodonim XIII, 75. XIV, I 4. fragm. I. 22. e. IX. p. 300. 306. I. 24. p. 337. I. 25 . p. 360. At vid. IVesseling. t. VI. p. 560 Νomen incolamini up HI alios Συρακουσιοι, apti 1 Unicydidem ex opti-- libris Συρακόσιοι V. Popp. ed. Mnac. II, I. P. I 55.

vieinia vero stagni illitis et pallulis magna Itomim Deorum geniper insalubritas erat, de qua re vide Cluver. Sie. Ant. p. 213. eoll. IVesset. ad Diodor. t. VI. p. 560. et ante Omnia Livium XXIV, 26. et Ioeum de otiti lion Mareelli XXIV, 33. XXV, 23., maeni confer cum descriptione Pefitia i Ientiae Attieae apti l Thuev lutem. Quare mo bufi etiam exercitum Acteniensilini invasit, id Pod Niciain commovere dc- bellat, ut quani prini Im Stellia excederet; sed elim superatiatio retinuit. v. IDiodor. XIII, I 2. XIV, 70. PIiit. Vii. Nie. . e. 22. 23. Thue. VII, 50. Tametsi coelum Syacrisantim gratissimunt, amoenissim Ini lite titit, teste AEleerone in Verrem

hoc natura loci coelique dicitur, ut nullus unquam dieatam magna turbulentaque tempestate fuerit, pιin aliqPotempora eius diei solem homines viderent. Hine Plin. H. MII, 62. Rhodi et Syracusis nunquam tanta nubila ait, ut non alipta hora sol cernatur, ubi v. 1 arilliin. Cons. Hevn. Opuge. acad. e. II. p. 179. not. Bmon. t. I. p. 246. SMnburi . t. III. p. 395. in libr. de sit. et . Orig. Syr. p. 83. Ab Anapo austriini versus me lio eri collis altitudine est, praeeeps fluvio imniinen η, reli pus partissius lente nRsurgens. In hoo colle vieus Polichne situs fuit, et prope eum nobile Iovis templuin, unde ipse collis nonien Olympii accepit. In eo tabula

servabantur, qui ibua nornina cunctorem civi iam inscripta erant.

113쪽

ARGUMENTUM

e tollo Lalutato exstructo, ad latam deaeendentea mur mini a itum eeleriter Redificarent VI, 93. Conlaeta imisa 'γνω us die ad magnum Portum elaeumvallatione VII, 2. a. iam pariun aberrat, Pitu murem Reptentrioneni versus iri Ion Trogilo duetum abaoIverent VI, 99. I 0 I. Κρημνός late

pars crepidinis Epipolamam praemaptissima, Temeniti prope-nioiluni eontigua. VI, IDI. I 03. Ab hao parte urbs Rit munitissima teste Plutarcho Vit. TimoIe. e. 2I. Syrac

vallationeni, exeunti ali liostilitas millimi facto, iam fere t eam confecissent; Gylippus a Laceilaenioniis dux Syracusanisti sus advenit Ii 2. I 03. I 04. VIL 2. At lienienses Lae nicae parte vastata propἔιIani foe lus I uocilaemonioriani map xunt VI, I 05. - Iaargius haec exseeutus sum et tabula topo aptii ca ait ocul Oriun sensum deInonsuavi in libro do situ

et origine SVacusarum iude a P. 37. cons. Poppon. Pri,1eg. t. II. p. 510. Restat, ut de Oaaestione historica dicam, Piam in Iloo Iibro inde a eap. 54. auctor super caedo Pisistrati filii insti tuit. Plato, pii vulgo fertur, in Hipparclio, et eum secutus Aelianus V. II. VIII, 2. secus ac Tla Ievdidos Hipparetitiauoecisum esse meniorant in tyrannide. Auetor Hippareia p. 228. Steph. Hipparchus, ait, των Πεισιστράτου παίδωνην πρεσβυτατος καὶ Goφωτατος. Minus certo hoc confici putat Diiicer. ad Thucyd. VI, 54. e Clitodenii, an Oitodonii historici, verbis apud Athenae. XIII. p. 609. C. εξόδωκε δέ Pisistratus Ἱππάρχω τω υἱεῖ Φυην, - μετὰ αυτόν τυραννεύσαντι. Sed apti l isthian nuIIo rectuls e litium: εξέδωκε δε καὶ Ἱππάρχω τω υἱεῖ - ουον - καὶ χάρμου - θυγατερα

Γλαβεν ειπία - τω μετ αυτῆν τυραννεί σαντι. Exiniendus igitur lito qui lexit scriptor aut utSSini ra e Iiuinero eomun, vilia Ttnicydi te dissenti uiit. Hipparci iunx nlitent dialogum liodio omnes in Platonia lectione assidue et Vei non assidue versati pro spurio I iube iit. Superest Heraclides Ponticiis in fragni. de rep. Athen. P. 232. Tuischn., tui nec cuni Pseudoplzitone, nee cuni no8tro lustOIico facit, nec, quod sciant eunt alio quoquant, nani Tli Ssallinx t raui uni facit: τουτον τυραννου

αυτού. Nam quod post Pisistratuni ab eo primo loco Hipparchus ponitur, secundo Tliessalus memoratur, tertio uidin cons. Diod. XIII, 3-7. Plutarch. Vit. Nic. c. I I9.

114쪽

pias; non eatalopim decessorum importi dare volitit, aed εἰκη

seri Heraelides, ipsius istius verba seeu 1 pug Iant. Nempe, si prinius post patrem I Uparehus domnatus est, non potuit aut t manno fratre interimi. De auctoritate Inodori fragm. liinrita. t. IV. p. GI. Argent. iudicare non Ileet, vita, vos dueessecutus sit, non constat. Ne*ie is adversatur Uitimi di seri

I, Ens: οἱ δε αλλοι 'Iππαρχος και ' πως βίαιοι και χαλκωὐἐτυραννουν τος πολεως, sivii lem ipso scriptor Attieus PI danimo lo ita Iovi itur α 55. de Hipparetii ἀρχ p et de retriis gestia institutisque non vetanni Hippiae se 1 tyrannorum

Patiam 1 Iisse nauat cap. 57. Statiun viaestionis totius oninium sit uberetnie et planissimo declaravit Evers. de prooem. Thu- d. p. 21., euius PIae verba Ruper hae re extant, hi quoniam Iss,er in paucomun manilnas videtur esse, adliciam: Semptorii In veterinu do dominatu Hippiae et Hipparetia testinionia ,,inter se comparanti tres niaxini viaestione e Plicandae ossemantur: primunt quinam Pisistrati Aliorrent Iu rst natu marimu8 - deinde quaenam vera caedis Ilippa cheae causa - tum Hippiasne solus an Hipparchus etiam et Thessalua dominationem exercuerist y - Ιnter Pisistrati filios e iustis nuptiis susceptos fuit enim et notitus, cui Ιle gestareato nomen) freqtienti Veterii in conunemoratione nullaviunt notiores alvio illustii ores, luani quos a prima I Oro

habuit, Hippias et Hipparctius. Praeterea Thucydides nostro Ioeo LI, 20.3 et VI, 55. Diodor. excerpt. P irese. p. 557. floe

supra ex ed. V esset. Λι genior. ni loratoJ et Τlieopli rast. in hist. planti do I hessalo laviuntur, cui uniis PIutarchus f it.

Cat. Mai. e. 24.J addit Ioplionten , et utraimque ex stiteria uxore natiInx praedicat. At vero natu ni inimus eum nulli alia veterum laudetiir, nec elua nomen coliunnao illli, Iusto in perpetuanx u rannulis nieInomani exstrueta fuit I lute. VI, 55. inscriptum fuisse videatur, eunt vel Priina aetato morte ulis imp tuin vel in legitin1oriim Pisistrati filioriun uti moro prorsus non fuisse erodiderim. Εor Πι igitu/', quos ex uinore primu Pi8i8tr a tua aua pit, ulo' fuerit natιι auctior, quaestio exoritur, non dissicilia Uina quidetu diiudicatu, dumniodo testes ait exanien voeevinxaccurarunt, et suo Itiis P e Ponderetur momento. Sed eunt testes diomari temporum aequales nulli Ioperiuntur, eunI prinioloeo adire oportet, qu i ait eVranno In aetatem Proxime ae

115쪽

ARGUMENTUM

Parchna natu malor serebatur, non sollini disertis v Is r futat, sed etiaIli arguntenta n lii 'it, quae etsi non ciuitatem aingula montenti, ad sontentiani tanten eonficinandani idonea videant ire. Nam primim de Hippia natu priore si ipsitan auditu ni illo magis enueleate viam ceteros cognovisse profit tur, id quoil untian Rane litii e sententiae fidem et a uetorii e In mill ngit, quoniam non euique sernioni temere credidisso ἀκριβέστατον auctorem, a 4 il gingula montenta lance eriti Sponii rasa credibile est. eriun aecedit publiei nioni menti

περὶ τυράννων αδικίας positi siles, in quo post Pisistratum prono loco Hippias et deineeps Hipparebi et I liessali nominat empta Diemant. Qui ly annon consentaneum est, Eum fuisse natu maximum, cuius nomen proxime patrem incisum

Iegeretur Ita promas est, neque ullani rationeIn habet Meu sit fin libr. de Pisistrato c. IIJ commentuni, propter insignem Hippiae saevitiam illud laetum esse actitrantis. Nam si ut quisque saevior erat, ita alterius nomen alteri Praep aitii in fuisse credamus; illud tandeni est, quod patrem, Plemenidelitate Hippias longissime antecelluisse fertur, nee ipso

Ioco antecesserit 3 Leviora sunt argumenta reliqua, ut eomimeomnienioratione facile supersedeam. Ianx altilianitra eos, PIi Hipparili lini natu maiore ni eenseant, teste ni illi vi idem Ioeupletem et Idive vili li ali Platenus conserendum in medium Pr

ducendo impares. Etenim ad untini Platonia dialonini illum Pro Oeant, unde ea n leni sententiam halisit Aelian. V. H. VIII, 2. ita tamen ut de istius dialogi γνοσιότητι duintare videatur

adiectis verbis his: εἰ δο ὁ 'μπαρχος Πλάτωνός ἐστι τω

οντι. Huiusniodi ad litan enta, viae apud inferioris aevi sere plores hinc in te reperiuntur, e criticae disquisitionis, quam ipsi instituerunt, lante Iiavid viaviain ProInanant, aeti Viscum vestigia aereant veterum eriti comi in Alexandrinorum, quilius

sensum praebuisse Aelianuni vel in te apparet, quo ii XL DBJ,

ubi eae lis causam enareat, non istius ilialogi auctori sed Thueydidi sitffragatur. Et vero etiam lilii h Alexandrinorem iudicio praeter alia vestigia favent ni iniae istae disputationis anit, ages et circuitiones, omnis Ne forina dialogi et faeien, quae eurn divino Platonis ingenio nilial habet sinii litudinis, sed fere ubivae servilem pro sit imitatorem. At . Platoneni facian us auetorem - viiii 3 num iu I hucydi de loeupletior ΡIatonem dieo, Pii ut Oninino pulchriani magis PIarn veram, d Iectationeni magis Fam eroditionem Iectoris spectat, ita et

sae, colligere licet. F. G.

116쪽

in enarrandis antiquae laistoria o Iocis veram nilnus curat, sed -Igareni opinioneni ninplexim i l pleminique agit, ut Oxor notit Iam, ver boriun et sententiar n Iu niblis illustret, consilioque suo acco anni odet. Attamen Meuratus Platonis caiisam noem inie defertilens in auxilimn vocat Clitodemum v ot 1 oraclidem Ponticunt, vior ni cmn ne verbiun Paulem istius opinioni faveat, liano pluribus renuere taedet. Νdiit linitii rhabet, vio se tueatur vulgaris Otinio, Prain equi dem in Ie ritii xini e natam arbitror, Piod Hippias ante fratris eao dein ni itisne lenis, hae perpetrata ita In omne mi delitatis genus emipit, ut donil nationern antea pIahe non Xerctiisse cretior tur. A vie adeo scriptores aetate muto inferiores ad I huevitidis ali-etoritat in sese contuleriint, velut Polvae ruis V, Id. Solioliast.

ad Aristoph. Vesp. 500. sadde ad I Vsistr. Glsd aliique svios

v. apti l ales. ad I io lor. excerpt. Iegae. l. I.J, qtios a 1 rem magis probandam nihil facientes commernorare non attinet. In causa caedis constitigenda palleis defunm IIcet, dum quae de dialogi , eui Hipparchus index, fi de supra dicta sunt, dii bitationem tollant, utrum isti Psemlo-Platoni, quem et Plutarch. in ἐρωτ. se Nitur, magis adsentiamur, an vero Thucydidi, mi praeter Aristotelem Politi V, I 0. D. I 20. Sohaelii

Aelianus I. 1. et Maxlinus Tur. disserti 24. adstipulantur. In Isto igitin dialogo in lueitur Socrates cum Hipparetio quodani

eoIIoviens, cui Minianitate diictus nescio via tyranni Dees tinerata summa laudibus extollit, eulpani eliis onuitinis nio 'Iseonunt ero adnititur, coore nanationem illam de Harmodii sorore in lignius tractata malo sermonibus celebratam, ne tiro tamen τοῖς χαριεστέροις Probatam asstinat. Verani erat ne-eesse fuit ut de singulis, viae eae lis initia et causae fueriin diversissimi spargerentur mimores, tempore Procae lento magis magisque illi quidem immutati; hos innien a I huevdido ea qua solet ακριβεία pensitatos, vereniriue quoad eius fieri posset Indagareni fuisse consectaneum est. Nemie adeo hnie in singulis nilem liabendan esse equidem receperiri, moilo illlulteneatur, communi veterram consensu firmat ini, qnod Aristoia

telis Illictor. II, 24. verbis sic expresserint: ὁ Ἀρμοδίου και Αριστογείτονος ἐθρως κατέλυσε τον τύραννον Ἱππαρχον, sive ut Platonis in symposio scap. 9. p. al. IMITJ verbis utar: o

μένο κατέλυσεν αυτῶν την αρχῆν. 11 is similitis et fixis illvit excutien illim est, quod, cum

117쪽

ARGUMENTUM

auetor Ioeupletissiuma Ipllo allii manifesto repugnare videatur, disseile est extrieatu. Nam exoritur quae alio: Hippiaana solus fuerit dominatus, an Hippar chum et Thessalum foetas hal,ruerit ν Iani oro I liue udi dea I, 20. Athenienatum, inquit,

multitudo Hippari,inum tan eam tyrannum interfectum e8.1s

ἀλλα 'μπίας πρεσβύτατος ων εσχε τον αρχην eou. Dap. 55. Extr. - At eodem cap. de Hipparchi aρχῆ et de retriis gestis institutisque non tyranni Mippiac sed tyrannorum Mippiae et Hipparethi loquitur, adeoque Hipparchum δορυφόροις sti

patuni fuisse nauat e. 57. Quae qui deni traii disiuncta nescIoan inter se iungantur, dii innio io lilius tyrrann lilia 1 oratiani non monarellicam sed Oli archicam statueri nius. Siquidem non unus, sed tota Pigilatrati larem prosapia occupaverat domina tionem, oppressa reli Pior im nolsili Omni inpriniisque opulenti si ina Alcmaeonidarum familia. Sed ut in quavie societate unus

est, vii praestet eeteria, ita in liuius vioPIe gentis co oei, tione. Nam Pisistratus princepa fuit familiae pariter atmietvrannidis, viani vitilem ut liberia tutius firinius pie tra teret, filiuiti natu maxintu', si scholiastae ad Aristoplianis esp. l. l.J ere Meris, linperii participem foeit. At uuua illo κατεξοχῆν turanni non1ine dignua nillil habuit anti Pilus, quam ut . quos sit,i vel generis vel officii neeessi titiline devinctos tenuit,

eos aniplissimis magistratibus honoribusvie ormaret, eoqDe Hippiae filiuni natu ni iniunx sunimo magistratui praefuisse i venimus. Cons. Miuc. VI, 51. Donsinationis autem modum et rationem, qualis euique hae atirpe nato fuerit, enueleandi facultate in a leniit scriptor Im, quae de hac re memorarent, tristissinia iactura. Attamen in republica remanda non levis potestas assignatula vi letur Ilipparclio, quem Hippiae valde ilia lectum fuisse evincit saevitia, ad quam Dareis caede instigatiis fertur. Nequo scio an, secutus Pauca quae Passim reperiuntur vestigia, cuiusque fratris in rebus publicis gul, eris nandis momentum ita recte ponderaverinx, ut Hippiam αὐτοκράτορος et tyranni nota praecipuo insignieri lunae putent. IIuius

igitur ductu auspicioque magistratus electi, lieua eonunissa, oinniaque ad externam reipublicae adiuinistrationem pertine tia gesta sunt, licet ea, qua Dater praecelluit, Pr lentia atque peritia satis adiutus videatur. Hipparetius autem literrarunt 1irti iiii ille amore sagrans vi sua, qua in in Dalreni ex- aerarit, ita usus esse Videtur, ut et hunc niansuctioren1 reiΙ-deret et ea Inarime institueret, quae vel ad uri, ni exornandam et amplifieaiulam, vel ad civium Veii pulchriqite Sensuin Ex eitaiulunt et ilirigendum, mores sormaniloη animos tuo excolendos facerent. Tanta igitur vi eum posscret, eum δορυτό-

118쪽

II 5 LIBRI VI.

Pori insIgnes turannidis testes nit Hippia necepisso non magis animini est, quani Thucydi tern et αρχὴν tribuere cap. 54. et foeilissinii nonianis ignoni iniam inurer . I li exsatus, si I io loro filios, honorat, iis et romini publicamim n inlinistratione prorsiis at, stiliuit, Iample aplul PIemPlani Veteriim scriptoriani Euni Ionii nationis consortem suisse nie moratum legi nitis. Se i itutent, nonien cote eius ae Ie ut pN Hippiae filioriani noni inae luinnae isti incisum filii. Nevie hoc ni imini videbiti ir cui- tiara in reputanti, tota ni Pisistratidariun familiain unitis turanni Ioeo Italutant fuisse, unde sacriani, tit ean leni reni a i Pisistrati lasnlii, alii ad Pisistratum referant. V. IIero lot. V, 62., tibi l. V esses. I eclaratiir ulmi illii lerii vel iris I liticyili lis vectis:

ἐπιστάμενος γὰρ.ο δῆμος ἄκοῆ, την Πεισιστράτου καὶ των παίδων τυραννίδα χαλεπὸν τελευτῶσαν γενομένον VI, 53. Αe

cedit Herodotus, qui non t annuin Hippiain, se i t annos Athenis eleetos esse nareat V, 64. coni. VI, Ira.

119쪽

i Ios δ' -τοὐ χειμῶνος Ἀθηναῖοι ἐμυχοντο αυθις μειγνι παρασκευῆ τῆς μετὰ Ah τος και Εὐρυμέδοντος επὶ Σικελίαν

πλεύσαντες καταστρεφασθαι, εἰ δύναιντο, ωπειροι οἱ πολλοι

όντες του μεγέθους τῆς νῆσον καὶ των ἔνοικούντων τοὐ πλj-θους καὶ Ἐλλήνων καὶ βαρβάρων, καὶ ο τι Ου πολλω τινι υn

δεέστερον πολεμον ἀνηγῶντο ξ τον προς IΠελοποννησίους. Σικελίας γὰρ περίπλους' μέν ἐστιν ὁiκάδι οὐ πολλα τινι ἔλα- soν ῆ οκτὼ ἡμερων, και τοσαύτη ουσα ἐν εῖκοσι σταδίων μάλ

I. oκτὼ ἡμερῶν J Quinque die ins et totidem nocinnis , Epho,

Ephorus eum nostro scriptore consentiat. Cluverus Sic. ant. I, 3. ego vero, inquit, insulani pede n eu totan , uno certo aequo qu8 gr ssu, ei cun iens nil ut III eius diligentissima citra obseria

vavi; tei reno itinere erit passiitim DC. - Adnotavit Aeaeius equintiliano I. Or. I, 10. sin. , rpyrehensos a Geometris esse historicos, qui magnitudinem insulariam satis significari navigationis IIni itii crediderint. Ratiotieni reprehensionis addit Quintilianus subi Pistoeus h. l. citans reprehensione in illam etian M1 Thuc clident pertinere Videt ire existi in asse. Sed Thucydides, ut Dia keriis obsera avit, tantuni aniliatu Siciliae IOq ratur, novie ex Eocitat illi uani de magnitudine illius Colligit. Adde Popp. ProleR.

l. II. p. 497. εἴκοσι σταδιωνJ Viae respexit Aristides e. I. p. 417. Cantea'.

E. F. n. s. In hoc spatio di in tiendo sal sunt esse Thucydi domni guit Uuver. Sic. ant. I, 5. Duodecim vel tredeci In strati ix nu- Π in rant plerique. Cons. esset. ait Diodor. IV, 22. IIodierni geographi de stimulio ni illiario germanico sive geographico Io-quuntur, quo Thum didis coiitirniari eoni putationem Popp. I. I. D. 498. anini Mivertit. Qui ἐχάσσων pro ἔλασσον emendum vult, Benedicti non nilniinth usus Graecor in , VIo, ut Latini minua, plua dicunt et similia, pro quovis casu his neutris ἔλασσον, πλέον etc. utuntur in numeris definiendis. Cons. Thuc d. cap. 25. τριῆρεσε μὲν οὐκ ἔλασσον ῆ εκατον πλευστέa εἶναι. cap. 67. Tobς δ

120쪽

LIB. VI. CAP. 2.

λιστα μέτρω τῆς θαλάσσης διείργεται το μη μειρος ου 'ώκίσος δε αδε το αρχαῖον, καὶ τοσάδε ἔθνο ῶσχε τα ξύμπαν- 21M. παλαιότατοι μεν λέγονται ἐν ρέρει τινὶ της χώρας Λύκλω

πες και Ααιστρυγόνες οἰκῆσαι, ων πώ Ουτε γένος εχω εἰπεῖν

ποι ταῖς τε Γ vται και Aς ἔκαστός πο γιγνωσκει περὶ αυτῶν. ηανοι δε μετ αὐτους πρῶτοι φαίνονται ἐνοικισάμενοι, ώς εν αυτοί φασι, καὶ πρότεροι δια τὸ αυτόχθονες εἶναι, ως δε et αλοθεια ευρίσκεται, ' noες ἄντες καὶ ἀπο τού Σικανοῖ ποταμοῖ του εν ' πία υπὸ Aιγύων αναστάντες. και -' αυτῶν μ

κ2ωπες καὶ Λαιστρυγό, ee J Dixi de sedimus liorum Popul mini in libro de sit. et uri . Ν Taeus. p. 4., ibiden, Ie iudicia Uet 'mini do hac digressions protuli p. t 39., quibus adde Valchen. ud Herodot. V, 71. Livilis IX, 17. , quod Tlluc idea facto praestitit, ite ni de sese profitetur Ilis verbis: Nihil minus quaesitum G praneistis huius operia sideri potest, quam ut plus iusto ab rem ut Ordiale declinarem, varietaιibusque Gatingue iis opere et tegenti bol velut deperticula amoena et requiem animo meo guaererem.

SEARCH

MENU NAVIGATION