장음표시 사용
141쪽
καὶ βούλει γενέσθαι πολίτης παθός, επιφντιζε, καὶ γνώμας προτέθει αὐθις - αίοις νομίσας, ει ορρωδεῖς τι ἄνα ili gμμαι, το μεν λύειν τους νόμους μο μετὰ τοσῶνδ' ἄν μαρτύρων aιτίαν σχεῖν, τος δε πόλεως κακῶςJ βουλευσαμεν ς ἰατρὸς ἄν γενέσθαι. καὶ τό καλῶς ἄρξαι τοῖς εἰναι, υς ει τον πατρίδα
II ' O μν κέας τοι αὐτα ειπε ' τῶν δε χθοναίων παριόντες οἱ μεν πλεῖστοι στρατεύειν παρννουν -ὶ τὰ ε νοφισμένα μηλύειν, οἱ δε οες καὶ αντέλεγον. ενηγε δε προθυμότατα την
στρατείαν Ἀλκιβιάδος ο Κλεινίου, βουλόμενος τω τε Nixta εναντιούσθαι, ἄν καὶ ες τἄλλα διάς ορος τὰ πολιτικά, καὶ ὁτι αὐτon διαβόλως εμνησθη. καὶ μάλιστα στρατηγησαι τε επιθυμῶν καὶ ελπίζων Σικελίαν τε ε ι αὐτοὐ και Γαρχρων
hus, pupulium iterat ii iii s istiugi uin nititore de re, ite qtia iam Ps Pyliis It a scriptuIn esset. Esse taliten illustro ex Inpluui in cor irari ii in iii de Teto ite AI etilenaeis interiiciendis .ipud Tliticvdi-4le in III, 36., niuiiiiii Dukeriis. Tu vid accuratissiniuIn expositium te in Schoenianti. de coniit. Allien. p. 128. το μεν λύειν -- alrGν σχεῖνJ I. e. του μεν λύειν τους νόμους μηρετῶ το νῶνδ' ἄν μαρτύρων σε σιτίαν πειν. vid. Mituli. Gr. I. 542. Nol. 3. P. 78 I. κακῶς βουλευσαμένηςJ κακῶς oniniunt A. B. E. F. II. I. L. N.
D. P. Ν. h. e. e. s. g. h. L. Benedici. iiulicat, ni odestiae oratoris ad cives verita facieritis vocabulu In non Psse a corni Mululatu . Interpretibus debem, coit. L. indicare idetur, qui liabet Voculari in argine. Sequentia καὶ ro καλως ἄoξαν etc. Coraes censet Mias Iocuni contritu ne in tu ne sitisse haust uni e scriptis ni edicorun .
πιειν. Ceteruiu lle conati ixtione duarunt locutionunt: το καλῶς
142쪽
ωφελησειν. ἄν γὰρ εν ἀξιωματι Dab των αστῶν, ταις επιθυμίαις μείζοσιν η κατὰ την bπάρχουσαν ουσίαν ἐχρῆτό ἐ) τε τὰς ἱπποτροφίας και τὰς ἄλλας δαπάνας' δπερ καὶ καθεῖλεν ἱότεροντην των Aθοναίων πόλιν Ουχ ηκιστα. φo θέντες γὰρ αυτούoὶ πολλοὶ τό μέγεθος τῆς τε κατα το ἔαυτου σῶμα παραν μίας ἐς τὴν δίαιταν, καὶ της διανοίας ων καθ' se ἔκαστον ἐν ὁ ρ γίγνοιτο επρασσεν, ἄψ τυραννίδος επιθυμούντι πολέμιοι καθίστασαν, καὶ δομοσέα κρατιστα διαθέντι τα του nολέμου, ἰδία ἔκαστοι τοῖς ἐπιτηδεύμασιν αυτοῖ ἀχθεσθέντες, καὶ Quoi et ἐπιτρέψαντες, οὐ δια μακροῶ ἐζσφηλαν τὴν πόλιν. τότε δ' οὐν παρελθὼν τοῖς Ἀθηναίοις παρήνει τοιαδEL
Nαὶ προς κει μοι μαλλον ετέρων, ά Ἀθηναῖοι, ἄρχειν ' IGαναγκη γαρ εντεμεν ἄρξαoθαι, ἐπειδὴ μου κὶς καθῆ φατο καὶ ἄξιος ἄμα νομίζω εἶναι. ων γὰρ πέρι ἐπιβόοτός εἰμι, τοῖς
IG. καὶ προς, γκει μοιJ Ilaec laudat Aristides in Alcibiad. p. 651.
143쪽
MB. VI. CAP. I g. μεν προγόνοις μου και ἐμοὶ δοξαν φέρει ταύτα, τη πατρίδι καὶ ωqέλειαν. Οι γὰρ 'Eλληνες καὶ υπio δι ναμιν μεέζω ζμῶν την πόλιν ἐνόμισαν τω ἐμψ διαπρεπεῖ τος ' Oλυμπίαζε οεωρίας.πnότερον ελπίζοντες αυτην καταπεπολεμῆσοαι, διότι ἁρμαται ἐν ἐπτὰ καθῆκα, ὁσα Ουδείς πω ἰδιώτος πρότερον, ἐνίκοσαδε καὶ δεύτερος καὶ τεταρτος εγενόμην, καὶ τἄλλα ἀξίως τῆς νίκος παρεσκευασάμην. νόμω μεν γὰρ τιμὴ τὰ τοιαυrα , 'κ δετοῖ δρωμενου καὶ δυναμις ἄμα υπονοεῖται. καὶ ὁσα αὐ εν
τῆ πόχει Nρπίαις ἡ ἄλλω τω λαμπρύνομαι, τοῖς μεν ἀστοῖς
καὶ ουκ ἄχροστο; η διανοια, Oς ἄν τοῖς ἰδίοις τέλεσι μῆ εαυτόν μόνον, clita καὶ τὴν πόλιν ἄφελῆ. Ουδί γε ἄδικον ἐφ εαυτυῆ μέγας ρονοῶντα μὴ ῖσον εἶναι, ἐπεὶ καὶ ὁ κακῶς πράσσων πρὼς οὐδένα τῆς ξυμφορῶς ισομοιρεῖ ἀλλ' ἄζπερ δυήτυχοῖντες οὐ προς ορευομεθα, ἐν τω ὁμοιω τις ἀνεχέσθω καὶ Dab των
144쪽
M B. VI. CA P. 17.11 IPν ποτντων υπερφρονούμενος, η τὰ ἴσα νέμων τα ὁμοῖα ἀντάξιούτω. οἶδα δῶ τους τοιουτους, καὶ ἶσοι ἴν τινος λαμ- όr τι προέσχον , ἐν μἐν τῶ κατ αυτohς βίω λυπνρους ὁ τας , τοῖς ομοίοις μἐν μάλιστα, ἐπειτα δε καὶ τοῖς ἄχλοις ξυνόντας, των δε επειτα ἀνθρώπων προςποψσίν τε ξυγγενείας τισὶ καὶ μ' ουσαν καταλιπόντας, καὶ ης άν ωσι πατρίδος, ταυτη αυχ tu , ῶς οὐ περὶ ἀλλοτρίων οὐδ' ὁμαρτοντων, ἀλλ' ώς περὶ σφετέρων τε καὶ καλὰ πραξάντων. ων ἐγὼ ὀρεγόμενος, καὶ διὰ ταυτα τὰ Πια επιμώμενος, τὰ δομόσια -οπεῖτε εἰ του χεῖρον μεταχεερίζω. Πελοπονν σου γὰρ τὰ δυνατωτατα ξυστήσας ἄνευ μεγάλου ὁμῖν κινδύνου καὶ δαπάνος Αακεδαιμονίους ἐς μίαν ημέραν κατέστησα ἐν Μαντινεία περὶ των απάντων ἀγωνίσασθαι ' ἐξ ου καὶ περιγενόμενοι τη μάχη ουδέπω καὶ νυν ρεβαίως θαρσοὐσι. καὶ ταῖτα η εμο νεότ ς καὶ ἄνοια II παρὰ φυσιν ὁ Οὐσα εἶναι ες τον Πελωοννοσίων δύναμιν χλ
145쪽
LIB. VI. CAP. II. γοις τε πρέπουσιν As a'σε, καὶ oem πίστιν παρασχομένη ἔπεισε
1icare potest. IIoc qitosue ani bi plur, ὀργῆ latini dativus sit, uti ut Iativiis, et praeterea noc, citi illuit sive stulti uin, sive illa irat rabi eiula sit, Argivis et Mantinensibus an Alcibiadi, an Atlie Di. ensibias Illiui certe extra illit,itationem poniti ni est, D in is nollopus suisse Atlaeniensibus lici Peloponia si os illos is eculii foedere iiin men los. Magis en ini eriit, cur Argivi societateni quaererent Athenionsium, Plani ιDioci lii illo 'uIn anticitiani anilairent. Vid. Ilio ici V, 4O. 44. Et sola astutia, qua Laco laena Onios Iemato Alcibiades falli hiat, facit uti est, tit foetitis cuIn Argivis eoruntque Parii in sociis iceretur, ut narratiant ii, iden cap. 45. Ut paucis ni solvan , neve reliqua percurran , quae ite hoc loco Iulii tanter proferri P issent, una verissili a videtiir 1 Ieilinantii Asententia, uitistii inini Alcibi;Hlis et ar tureni, quo illos popillos Athoniensit iis conciliavit, qiiovie ipsis illis si leni laciebat, titios fore per societateni Atlieniensit ini, et certo DP liis isti ad interce donte ipso ictu in ira, intolligenti uni esse vidit. lii;ire pii Atti ac vi Oqχict Alci- his lis gratia iii Sicilia nillitabarit, ut i, revi apti l ipsu in auctorcni relatirati iiivenies. I ritusquam mi reliqua pergo, ni unendii ni illud Atiliose per lii in latii ilice tuli brevi intena ut lite nrettitiἱiria pro όυι- ahsana ἔπραξε ilictu In videri, patito illilii ἐκφοβουσι fuit, cpiti l supra
ponnesii et prius, cuili liriritus Ine auct ire nisi i scuti icerunt, conlisi sunt, et nunc considunt, nain nobis coitiites erunt ut1 Nit i. Iiani expugnandant. Vid. inis. cap. 29. Veria in curia stati in ora. t uno ad Allienietis es convertati ir, sic nos ulli ilu ns: ὁλλ' i e ιγὼ ἀκμάζω μει αυτῆς - ἀπ e σασθε τη εκατερου μῶν ἀφεχεία, ibi Hiά indiearo videtur, uti Diiii PraeceAsisse, qui it no suciant ii leni Athe ilienses, orator li Ortatiir; nilnioduni prolaal ilis est Iovissi inaverboruin nititatio, a uel Icero saeua, ut sic Io' atur: καὶ Ooγῆ πί
146쪽
ξυμμίκτοις πολυανδροῖσιν αὶ πόλεις, καὶ ραδίας εχουσι τῆν πολιτειῶν τὰς μεταβολὰς καὶ επιδοχάς. καὶ Οὐδεις δι' αὐτο ἄρπερι ωκείας πατρHος Ουτε τὰ περι vo σῶμα οπλοις εξῆρτυται Οἴτε τὰ εν vi χώρε νομίμως κατασκευαῖς ' ο,τι de εκαστος ηἐκ του λέγων πείθειν οἴεται η στασώζ ν ἄπο του κοινού λαβὼν ἄλλην γον. μ' κατορθώσας, οἰκοσειν, ταύτα ετοιμά - ται. καὶ Οὐκ εἰκός τον τοιούτον Ομιλ- ου τε λόγου μια γνώμη ἀκροῶσωι , Ουτε ες τὰ εργα κοινῶς τρέπεσθαι ' ταχύ ὁ ' ἀνώς εκαστοι, εἴ τι καθ' v&νῆν λέγοιτο, προδωροῖεν, ἄλλωἔτε καὶ εἰ στασιάζουσιν, ἄπερ πυνθανόμεθα. και μον Οἴδ σπλῖται Ουτ εκείνοις δύοι περ κομποῖνται, Οἴτε οι ἄλλοι Eλλονες διεφάνοσαν τοσούτοι ἔντες ὁσοι eκ στοι σφῆ κυτοῖς
ῖμ τε etc. turni proprie nullam mutationem esso, qui libros
II. I iv. XXII, 57. Dionys. p. 874.
147쪽
ηρίθμουν, ἀλλα μέγιστον δ' αὐτούς ἐψευσμένη η Ἀχλὰς μόλις
εν τῶδε τω πολέμω ἱκανῶς Απχiso'. τώ τε Ουν ἐκεῖ ύνεγῶ ἀκοη αἰσθάνομαι τοιαῖτα, και ετι εὐπορώτερα Lσται '
βαρβάρους τε γὰρ πολλούς ε ξομεν οῖ Συρακοσίων μίσει ξυνε
ὀρθῶς βουλεύησθε. οἱ γὰρ πατέρες ημων τους αυτους τολ
τους ολπερ νῆν φασι πολεμίους υπολείποντας ἄν ημῶς πλεῖν ναὶ προςέτι τον Μῆδον εχθρὸν ποντες την αρχον εκτήσαντο, οὐκ ἄλλω τινι η τν περιουσία τοὐ ναυτικού ἰσχίοντες. καὶ νὼν Οἴτε ανέλπιστοί πω μῶλλον Πελοποννήσιοι ες γῆς ἐγένοντο, εἰ τε καὶ πάνυ ερρωνται, το μεν G τ ν γον ημῶν εσάλλειν, κἄν μ' εκπλεύσωμεν, ἱκανοί εἰσι, τω δε ναυτικω ουκ ἀν δ ναιντο βλάπτειν ' υπόλοιπον γὰρ πῖν ἐστιν αντίπαλον ναυτι-
adnuulian etiam Hau emis voluit et videtur Plodammodo necesso osse sic legi. Verunt C in , qui numerrunt iide int, qui numeraritur, videtiar no ni nativus sture posse. Deinde auroύι anto ἐνευσμένη recte L .eves iiiiiis retulit ad όπλαας, aprea avoir mentianere tant caudaee gur is nouare de aes soldata. NOS , utri uecti. nativus Otriecti liuic verbo ilingitiIr, AOleni in reddepe Pere tur
cemi de εν τε, ac si en deuae mota. Illitii εἴ et e ni ite iii sic se iii olpositi ini enunciationes coPiit ut, ut docuit Iilii Itis Κi ueger. ait Dion 's. p. 268. An se ut nunc res sitant, nunquavi minus spei a veratra n Og conceperrexit Lacedae nonii: quod si etiarn ralde sint alii-mati, regionem vini em nostram, etiamsi navalem hane experitionent non Rugopis Iu s, inradere possunt, at claxse nihil nobis noeeant. Ita in latintina serniori in convertit Ii. Stephalius. At Krueger. l. l. δνέλπιστοι censet passive capion dii iii esse , sicut VI,
VII, 71. Plat. Μenex. XlI . p. 212. F., hoc si risit: nunet tam minus, ne Peloponnesii nos adorarentur, metuendum frit. Seu et illiui ἐς ἡλιῶς videtur huic intei pretiationi Obstiiro. tiuoniam sic poti iis Οιν debebat s i ibi, et illuit ad litanient una H ete καὶ πάνυ ψῆωνται,
quod si nificat, Peloponii estos nunc niugis quunt Un llinitI Spri expertes esse, ac si valde sint animati, ac si maXHilain sp in Concipiant, eos nisi ii nisi region elix Atticani invasui'os. Potro Κrue eriis υδωνται in ἐδίιῶνται ni utatii in villi, Curiis Isti P O ne
necessitate ni video, nec εἰ nisi uno loco Thucydidis VI, 21. cuni Coniunctivo iunctiani reperitu I , tibi cuna Poppono ἐν de li. s uuilleniere factu ni iton puto, ubi pauculi Ioel perpetito uinii adversantur, iique ipsi ciuili Invitu coniguntur. 'Pώννυμ animvin sa- Dissili ou ny Ooste
148쪽
LIB. VI. CAP. IB. 146κόν. ωςτε τέ αν λέγοντες εἰκος η αυτοὶ ἄποκνοῖμεν η προς Isτους ἐκεῖ ευμμάχους σκηπτόμενοι μη μζθοῖμεν; οἷς χρεών, ἐπειδή γε καὶ ξυνωμόσαθεν, ἐπαμύνειν, καἰ μη λειτιθέναι oτι οὐδε ἐκεῖνοι ἡμῖν. ου γαρ ἶνα δεὐρο ἀντιβο θῶσι προςεθεμεθα αυτ ρ, ἀλλ' ινα τοῖς ἐκεῖ ἐχθροῖς ημῶν λυπηροὶ δντες δεῖροκωλύωσιν αυτοῖς ἐπιέναι. τήν τε αρχὸν Ουτως ἐκτησάμεθα καὶ
μεῖς καἰ oσοι ὁ αλλοι ηρξαν, παραγιγνόμενοι προθύμως τοῖς αεὶ βαρβαροις η Hλπιν ἐπικαλουμενοις, ἐπει εγε ησυχάζοιεν πάντες η φυλοκρινοῖεν οἷς χρεών μοθεῖν, ρρα, αν τι προς-
κτώμενοι αὐτῆ περὶ αὐτῆς ἀν ταύτης μαλλον κινδυνεύοιμεν. Toν γαρ προποντα οὐ μόνον επιόντα τις ἀμύνεται, ἀλλα καὶ μ' -- ἔπεισι προκαταλαμβάνει. καὶ Ουκ ἔστιν ἡμῖν ταμιεύ
εσθαι ἐς ὁσον βουλόμεθα ἄρχειν, ἀλλ' ανεικ', ἐπει3ἡπερ ἐν
τωδε καθεσταμεν, τοῖς μεν ἐπιβουλεύειν, τοὐς δε μῆ ἀνιέναι, διὰ το ἀρχθῆναι ἄν υφ' ἐτέρων αὐτοῖς κίνδυνον είναι, ει μηαυτοὶ ἄλλων ἄρχοιμεν. καὶ Ουκ ἐκ τos αυτού ἐπισκεπτέονυμῖν τοῖς ἄλλοις το ἡσυχον, εἰ μῆ καὶ τὰ επιτηδευματα ἐς τοομοῖον μεταλήφεσθε. λογισάμενοι Ουν τάδε μῆλλον αὐξοσειν, ἐπ ἐκεῖνα ξν ἰώμεν, ποιώμεθα τον Mois, Da Πελοπον m
φυλοκρινοῖεν J Sie dedi pro φιλοκεινοῖεν ex Α. B. E. F. H. Voca-huIuna agit oscunt Hesych. et Pollux VIII, II 0. Sensunt explanant
Aneed. Helcher. t. I. P. 71. φυλοκρινεῖν, κυρίως μεν r o τὰς φυλας τὰς δν ταῖς πόλεσι διοκρίνειν, Oημαίνει δε καὶ To ἀuo τι διατά tet ειν καὶ διακε νειν .' Et fietisu Proprio et non proprio al3 oratore vocabu- Iii in hic usurpa 'i poterat, sed sensu Proprio dictum exissima cum respectu ad gentes Dorican st Ionicani, Graecam et Bartiaram. Adde Et n . m. p. 802, 32. φυλοκeινῶ, διaπίνει, καταδικάγε προρέργως. oτορέσωμενJ Proprie dicitur de Riraglilis, transfertur ad ventos et fluctus, ut apti l luatinus aterno. Ilinc facile ad antini procellas detortuna est. I id. Selio l. ad li. l., qtii uti lucissiniunt Iliu-c3 didis trovoruni liunc dicit, sed nilniruiti Alcibiadis ore proseris Ti. Addo Bloinneid. ad Apscfi3 I. Ρroni. glos ἔir. v. I98. Matth. Gr. p. 9 ., qui de Iliutata in lauc loco Etructura monuit, cuiu
149쪽
ἐν τρο παρόντι ησυχίαν καὶ επι Σικελίαν πλεύσαι ' καὶ ἔμα nτῆρ Ἐλλάδος των ἐκεῖ. οπενομένων πάσ ς τ6 εἰκότι αρξομεν, ξ κακώσομέν γε Συρακοσίους, ἐν ω καὶ αυτοὶ καὶ σιξύμμαχοι ωφελ σομεθα. το δε ασφαλες καὶ μένειν, se τι προς- χωρῆ, καὶ ἀπεχθεῖν, αι νῆες παρέξουσι ' ναυκράτορες γὰρ ἐσμμεθα καὶ ξυμπάντων Σικελιωτῶν. καὶ μὴ υμῶς ἡ κχυ των λόγων ἀπραγμοσυνη και διαστασις τοῖς νέοις ἐς τους πρεσβυτέρους ὰποστρέψ', τω δε ειωθο κόσμω, ω ερ καὶ οἱ πω - τέρες ημῶν ἄμα νέοι γεραιτέροις βουλεύοντες ἐς τάδε ηραν αὐ- τα, καὶ νῶν τέ αυή τρόπω πειρῆσθε προαγαγεῖν τ ν πόλιν,
ωαὶ νομέσατε νεότητα μεν καὶ γῆρας ἄνευ ἀλλ λων μωἐν δώ- . νασθαι, ὁμού δε τό τε φαῆλον καὶ τό μέσον καὶ τό πάνυ Δαριμς ἄν ξυγκραων μάλιστ ἄν ἰσχύειν, καὶ τὴν πολιν, αν ἐν ἡσυχάζ', τρίφεσθαί τε αυτὸν περι αυτὸν ἄπιερ καὶ ἄλλο
τι, καὶ πάντων τὴν επιστημην εππάσεσθαι, ἀγωνιζομέν ν δῶ αεὶ προβῆψεσθαί τε τὴν εμπειρίαν καὶ τό ἀμύνεσθαι οὐ λόγω ἀλλ' ἔργω μῶλλον ξύνηθες εξειν. παράπαν τε γιγνώσκω πωλιν μὴ ἀπράγμονα τάχιστ ἄν μοι δοκεῖν ἀπραγμοσύνης μεταβολῆ διαφθαρῆναι, και των ανθρώπων ασψαλέστατα τολτους οἰκεῖν es ἄν τοῖς παροῖσιν μεσι καὶ νόμοις, se καὶ χείρω ὴ, μιστα διαφόρως ποῖατεύωσιν.
Is Toιαλα μεν ὁ Ἀλκιβιάδης εἶπεν. οἶ δ' Ἀθην χι ἀκού
σαντες εκείνου τε καὶ των 'Eγεσταίων καὶ Αεοντίνων ψυγάδων, es παρελθόντες εδέοντό τε καὶ των ὁρκίων υπομιμνε-
οντες ἱκέτευον μοθῆσαι σφίσι, πολλω μῶλλον ῆ πρότερον
ὐπεριδό-ες J A. B. E. F. II. K. L. Ν. O. q. s. c. d. e. s.
150쪽
ἄρμηντο στρατεύειν. καὶ ὁ Νικίας γνους οτι από μεν τωναυτῶν λόγων Ουκ αν ετι ἀποτρέφειε, παρασκευ ς ει πληθε , εἰ πολλην λιτάξειε, τάχ αν μεταστήσειεν αυτους, παρελθών
Ἐπειδο πάντως ὁριο υμῶς, ω Mθηναιοι, ἄρμημένους 20 στρατεύειν, ξυνενέγκοι μεν ταῶτα ώς μυχόμεθα, επὶ δε τψπαροντι ά γιγνωσκω, σημανῶ. επι γὰρ πόλεις, ῶς πώ ακοῆαἰσθάνομαι, μέλλομεν ἰέναι μεγαλας καὶ ουθ' υπηκόους ἀλλ λων ου τε δεομένας μεταβολος, ν ἄν εκ βιαίου τις δουλείας οσμενος ες ρύω μετάστασιν χωροιο, οὐδ' ἄν την αρχον τονημετέραν εἰκότως ἀντ ελευθερίας προέδεξομένας, τό τε πλq- θος, ῶς εν μια νοσω, πολλὰς τὰς 'Eλλονίδας. πλον γὰρ Nάξου καὶ Κατάν ς, ὼς ελπίζω ημῖν κατὰ τὁ Αεοντίνων ξυπε-
τες προςέσεσθαι, ἄλλαι εἰσὶν επτά , καὶ παρεσκευασμέναι τοῖς πἀσιν ὁμοιοτρόπωe μάλeστα τῆ ημετέρα δυνάμει. καὶ ora ηκιστα επὶ ἀς μῶλλον πλέομεν, Σελινους καὶ Συράκουσαι. πολλοὶ μεν γὰρ ὁπλῖται ἐζνεισι καὶ τοξόται καὶ ἄκοντισταί, πολ
λαὶ δἐ τρι ρεις καὶ δελος ὁ . πληρώσων αυτάς. χροματά τι εχουσι, τὰ μεν Πια, τὰ δῶ καὶ εν τοῖς ἱεροῖς εστι Σελινουμ
gno - τῶν αὐτῶν λόγων I Recte Scholiastes oντὶ οὐ τοῖς αὐτοῖς χρωμενος λόγοις. μπαρελθὼν αὐτοῖς αὐθις J B. E. F. H..K. L. N. O. P. R. e. d. e. f. g. h. i. h. αυθις A. vium αὐτοῖς. Nihil liurui clin perni ut . tione fremaentius. Vid. ad III, 36. IV, 54. IIaach. ad VIII, 72. I . Krueger. ait Dionys. p. 132. Παρελθὼν αὐτοῖς rursu4 infr. e. 72. ite ni cap. 35. et 32. legitur. Cons. Dulcer. 20. PIumniis expeditionen in Siciliani sua Ionii HI , nonnullis vero etiarn dissuaderitibus Alcibiades, vii ex illa gloriam et opestitui pati tae tum sibi quaerebat, Inaxi in B institerat, prae ceteria dignutu se essct gloriatus, Cui l Oc ini periunt ni atrita et u ', nevae linteiritarn esse Siciliensiuni niniis iactatam potentiani locens, sed ad ipsorum Atheniensi uni securitatem Νvracusarios de H Ilatulos et sociis Similis opem ieron lani esse. uua oratione et Segestan r In precibus eum Allienienses niaior etiarii pugnandi aria a re ini- pleri intellexisset Nicias, sperans fore iit apparatus niagnitimi in everbis an prisi cartila ab in copto detinerentui , iteriin vMNI facit, et opibus Aviacusano i uni et Selinuntiorii in dent Oi Atriitis, non ΘXaeviandunt solii in illis Atheniensiuni exercitu in sed etiani uni plioren retriisque necessat iis omnibus maxillio iustructunx EIuiuen-d ii iii esse edocuit.
noo:ειζομένας I A. B. h. nd de S. ninoeευζαμένας Κ. Vulgo προ δεξομένας. Sic participia a risti pro praesentis stant II, 18. δεῖσαν et II, 20. δαφθαρέντα. V. POpp. prole . t. I. p. 156. Praesertini a Itern IIern . ad Viger. p. 774. ΓΝ illii tanten est, cur vulgatiin relinquanitas.Jἄλλαι ἔατάJ Syracusae, Selinus, Gela, Agrigentum, Messene, II iniera, Caniarina.