Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo ad optimorum librorum fidem, ex veterum notationibus, recentiorum observationibus recensuit, argumentis et adnotatione perpetua illustravit, indices et tabulas chronologicas adiecit atque de vita auctoris

발행: 1826년

분량: 562페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

ρεται. ω δε μάλιστα ημῶν προέχουσιν, Ἀπους τε πολλους 2i κέκτηνται καὶ σέrω οἰκείω καὶ οὐκ επὰκτῶ χρῶνται. προς ουν τοιαύτην δύναμιν οὐ ναυτικῆς καὶ φαύλου στρατιῆς μόνον δεῖ,

αλλὰ καὶ πεζὸν πολύν ξυμπλεῖν, εἰπερ μυχόμεθα ἄξιόν τι τῆς διανοίας δρῶν καὶ μη υπὁ ἱππέων πολλῶν ύργεσθαι τῆς γης, ἄλλως τε και ξν ξυστῶσιν αὶ πόλεις φοβοθεῖσαι, και μη

ἀντιπαράσχωσιν ἡμῖν φ aoι τινες γενόμενοι αAλοι η Ἐγεσταῖοι ω ἀμυνούμεθα ἱππικόν αισχρον δε βιασθέντας ἀπελθεῖν ηυστερον ἐπιμεταπέμπεσθαι, τb πρῶτον ἀσκέπτως βουλευσαμένους' αυτόθεν δε παρασκευῆ ἀξιόχρεω ἐπιέναι, γνόντας ora

πολύ τε ἄπο τῆς ἡμετέρας αυτῶν μελλομεν πλεῖν, καὶ οὐκ εν

τῶ ὁμοίω στρατευσαμενοι, και εἰ εν τοῖς τῆδε ὐπηκόοις Κύμ

μαχοι ξλθετε επί τινα δειν ράδιαι αἱ κομιδαὶ εκ τῆς φιλίας

ἄν προςέδει, ἀλλ' ἐς αλλοτρίαν πῆσαν ἀπαρτῆσαντες, ἐξ ῆς

p. 352.2l. ναύλου στρατιῶς I vid. POpp. proleg. L I. p. Iol.

ἄξιδν τι J τι oni utunt A. B. E. F. II. L. N. O. P. S. d. e. s. p. h. i. h. 'Iox καὶ εἰ ξυπτῶσιν vulgo legitur, ubi ξν liata erat L. O. P. Apud Triagicos et idiiin coniunctivo a lilii uitur; Anec I. Illia L. t. I. p. lει. exenipla I abent eius lisus etiani ex prosae oratiotiis simplorilaus I I'ecentiorat lis hoc usitatissint i ii Dicat sio, Diodoro, Luciano. V. POP p. proleg. t. L p. l39. E ii Ostro scriptore hoc in uni exen plun af Itur. Cons. Mureli. Gr. I. 525, 7. b. Titiemes i. Gr. q. 329. Cuin liba i aliquot piiti 1 itur, εν recepi, quamluan nolente Κmi egero ad Dionys. p. 270. αὐτόθεν δὲ - ἐπιέναι J Hέiec vecta peIHlent ex praegresso

supra δει, citi an illiint pluribus InterPositis, quar PaululuIn inter-Punctionein iutavi, nant Ierba MVρόν - βουλευσαμένοις in P renthesi sunt. γνόντας oet ι - δπαρτῆσαντεςJ I DIgo scribitiir καὶ Ουx ιν τῶ σίω, και οὐκ ὸν τοῖς τῆδe etc. Verba οὐκ ἐν et νόμοω mille liabuerunt oditores, e quibus Bauerus perpet an intctrpretatus est: su terra simili, robra cognata. erit ni viilit Dukeriis in t rpretatus: non part conditione; quibus alite iii retriis peior hi tura tuerit cot ditio Allieitiensiunt, ante Acriptore In ostendisse dicit. At sequentia indicant, cui conditioni non aequalis sutura seu rit conclitio in Sici

152쪽

ουτῶν καὶ των ξυμμάχων, τῶν τε ὐποκόων καὶ ην τινα εκ Πελοποννησου δυνώμεθα η πεῖσαι η μισθῶ προς πέσθαι, καὶ τοξότας πολλους καὶ σφενδονητας, οπως προς τὸ εκείνων ἱππικὸν ἀντέχωσι, ναυσέ τε καὶ πολύ περιεῖναι, Λα καὶ τὰ επιτήδεια ρῶον ἐς κομιζώμεθα, τον δε καὶ αὐτόθεν σῖτον εν φλκάσι, πυρούς καὶ πεφρυγμένας κριθάς, ἄγειν, καὶ σιτοποιους

ἐκ τῶν μυλώνων προς μερος ξναγκασμένους εμμίσθους, ζῖνα ξν

rectant v am ducere poterat; nam illud ad sui tiram expeditionem a pectare non posse, sponte Patet. Quare καὶ εἰ ἐν ταῖς τῖδε bn πόσις ex coniectui a Sc 'ipsi. erba καὶ οὐκ Inodo pi necessemani; Id quod corruptelae locum dedit. Non ea rara conditione bellum gerrantis. qua in terris nobis oubi eda auailio venturva contra ammtem. Inlia cap. 64. Allieniensium di ces sub noctem euim classe Iraeterveeti locu Pt castris idon lin Oecupare statii int, hoste nul- uni negoti tini su i tacessente, ειδδru Ουκ αν Oμοίως δυνηθέντες, καὶ et ἐκ τῶν νεων πeος πgρεσκευασμένους ἐκβιβάζοιεν, ξ κα τα γην ἰόντες γνωσθείησαν etc. H. l. auteni et deest in Cod. c . et h. i. habentos. Et on nino facile confunduntur ει et os. ut ilo citit RaM. enmment. Palae oer. p. 760. Ν'stro loco Scholiastes et αἱ κομιδae, ait, οἱ πορίσεις. osae ομοίως Mnaere quidni μέλλετεyJ στρατεύεσθαι flet, Σικελίαν, inee ἐνταυθα επηκόοις συμμαροῶντες στρατε εσθε ἐπί τινας

δὴν ἐκ τῆς οἰκείας γος. Porro anaerῆσοντες habent E. F. 11. Κ. Irio. Ρ. e. d. e. h. cinaeτίσοντες f. Sci Oliastes αντὶ του ἀπαρτηθέντες και πολυ τῆς οἰκείας χωρισθένε ες. Deleto οὐκ ante ἐν τοῖς τῆδε υ - ωόοις, Piod nou humiit Scholiasten, vet' a Herm. ad Viger. p. 774. ita interpI etatur: Sed statisι oportet mean idoneo apparatu princiam, reputantea, et procul a Mibua noatria nos esse navigaturoa, et non simili faeta expeditione, ut in regionibus hic nobis parentitatis socii aliquem bello petiistis, ubi facilis aliareerio eoruin, Ptibus opus erat, sed in peregrinam digressos terranι, unde per quatuor menses hibernoa ne nunesus Petidem facile veniat. Utrouue loco Roristos Potin στρατευσάμενοι, ut est in A. H. E. F. II. R. g. et vi παρτῆσανιες, Certe magis filii constans simini Heli Emis, qui στρατευσόμενοι et tant en Postea απφρτῆσαντες. Apparet, IIe n. Φιλdit, recte hic norastor uni participia posita esse, ut In quilitis i uc

Pibi, mim nexu futuri exacti si iiiii catio insit. Vidit hos Abresch. dilucid. p. 587. - Cons. ad II, 7. de participio ελομένοις. 22. ναυσί τεJ Belcher. vult ναυσὶ δέ. πεφονγμένας κριθάς J ΜΟeris p. 213. κάαρυς, λτικῶς ' κριθαὶ πεφρυγμέναι, ' Ελὶ νικῶς. Alii libri κάχρυς, et sic edidit Pierson. Exh ic auteIn glossa ei dena in mentena venit, hoc loco lossema Cis genuinae locum occupasse et pro πεφoυγμένας κριθός Sem Pto-TEm reliquisse κάχρυς. In libris eius rei neque vola neque Vestigium. iπρος μέροςJ Valla: quorum para molare eoetatur. Acariust fpratoribus avis eoaetia, aliis vrereede eonduetis. Irii erus dui, itat,

153쪽

δεια, πολλὴ γὰρ oῖσα οὐ πάσqς εσται πολεως ὁποδίξασθαι, τά τε ἄλλα ὁσον δυνατον ἐτοιμάσασθαι, και μη επι ἐτέροις γίγνεσθαι, μάλιστα δε χρηματα αὐτόθεν ἄς πλεῖστα πεισ. τὰ δε παρ' Ἐγεσταίων, δ λέγεται ἐκεῖ ἐτοῖμα, νομίσατε καὶ

23 λόγω ἄν μάλιστα ἐτοῖμα εἶναι. ῆν γὰρ αυτοὶ nθυμεν ἐνθένδε

μ' αντίπαλον μόνον παραοκευασάμενοι πλήν γε προς τὸ μάχιμον αυτῶν τὸ ὁπλιτικόν, αλλὰ καὶ υπερβάλλοντες τοῖς πῶσι, μόλις Ουτως ODI τε εσόμεθα των μεν κρατεῖν, τὰ δἐ καὶ δι σῶσαι. πόλιν τε νομίσαι χρῆ εν ἀλλοφύλοις καὶ πολεμίοις oia κιοῖντας ἰέναι, οἶς πρέπει Π πρώρο ημέρα η ἄν κατάσχωοινευθύς κρατεῖν τῆς ρος, ἡ εἰδέναι ἔτι ῆν σφαλλωνται, πάντα πολέμια ἔξουσιν. μερ εμ φοβούμενος, καὶ εἰδὼς πολλὰ μεν γῆς δέον βουλεύσασθαι, ετι δἐ πλείω ευτυχῆσαι, χαλεπόν δὴ ανθρώπους ἔντας, ἔτι εχ ιστα τν τὰν παραλύς εμαυτὸν βούλομαι εκπλεῖν, παρασκευν ει απι των εἰκότων ασφαλῆς

an site pro numero as multiturine hominum, Picta navibus impon anus y Hoc mi idem siem ne iiiiii. Veri a cum ἡναγκασμένους urete iungenda sunt; pistores dicit ex parte vi cogendos, ut exercituni seqtiantur, niercede tamen sustententur; nan Oluntarios deesse, unde nunteriis necessarius exercitui expleri possit.

υπὸ ἀπλοίας ἀπολαμβανώμεθα ' V. Domiti. ad chariton. P.

363. 567.

πολλῆ -n Οισα J Seraptor pergere volebat: non poterit exe ἐ

tiar, et sit πολλῆ γὰο ουσα οὐ πάσης ἔσται πόλεως, ατε ὐποδέεασθαι αυτ ν, Pro πολλὸν γὰo ουσαν etc., PI eniMIn Odiuii explicat Metius . Gr. p. 497. collato AOplioci. Oed. R g. 393. καίτοι τί γ a,rmo ἐχὶ τοὐπιόντος ἐν ἀνδρος διειπεῖν. Atque haec ratio ni agis placet. 23. οἰκειοῖνταςJ Be ker. recepit οἰκιοῖντας ET L. O. Hiit in alin. Gr. Inax. t. I. p. 403. vulgatam tuetur eunt aliis, tuni illo δε μού re III, 58. quod ite ni futuri sensunt habet. Cons. Iauli. Gr. p. 2l3., qui tali Od his accenset etiam ἐλευθεροῖτε II, 8., vide IIerin. ad Viger. p. 90I., vii tanten et ipse interpretatiar liberaturos raro. Baiiemis nosti O loco se legere malle dicit οἰκισῶντας, suppleto iaci tanquam condituros, neque enini sacere hoc volebant Allienienses, sed ita coni pariiri a vie instrari iubet Nicias, iit qui tui, e in velint

inter infesta oninia condere. Futuro cum Opus fili, Curii vere unxistud propi iam fiat iri forniani hal, eat, a eun aliquot certe librieani Prii ebeant, Heli erum sequor, reseribens olκιοῖντας ut I, I . ῶς οἰκιουν et ες ex A. B. C. II. K. Ia. O. R. Ceteris οἰκειοῖν-

τας ferentin . Secus scilicet se res habet in sequoῖre. Paulo ante de articulo repetuo post et o μάχιμον συνῶν V. Matth. Gr. p. 385. et Popy. Proleg. t. I. P. 201. σνάλχωνται J Viligo per barbarismuni σφέλωνται. Vide Buum. l. I. p. 413. not. olani acripturant Λ. B. E. F. II. E. g. h. habent.

154쪽

ἐκπλεῖσαι τ-τα γὰρ U τε ξυμπάσy πόλει βεβαιότατα που-

ἐκπλευοαι ' τoia ψν γὰρ πρεσβυτέροις ώς η καταστρεψοιώνοις εφ ἁ επλεον η Οὐδεν ἄν σφαλεῖσαν μεγάλην δύναμιν, τοῖς δ' ἄν τῆ πλικία τῆς τε ἀπούσης πόθω οψεως καὶ θεωρίας, καἰ εὐέλπιδες ἄντες σωθῆσεσθαι' ὁ δὲ πολύς ομιλος καὶ στρατιώ- -

της εν τε τω παρόντι ἀργυριον ολειν και προςκτῆσασθαι δα

ναμιν οθεν ἀί διον μισθοφορὰν υπάρξειν. ἄςτε διὰ την ἄγαν των πλειόνων επιθυμίαν, εἰ: το ἄρα καἰ μὴ ξρεσκε, διδῶς

155쪽

25 και τέλος παρελθών τις των ωροναίων και παρακαλέσae τον Νικίαν οὐκ ἐλη χρῆναι προφασίζεσθαι οὐδἐ διαμέλλειν, αλλ', ἐναντίον απαντων ἡδο λέγειν ἡντινα αὐτῶ παρασκευῆν - - ναῖοι vqφίσωνται. ὁ δε ακων μεν εἶπεν, ὁτι και μετὰ των ξυναρχόντων καθ' ησυχίαν μἀλλον βουλεύσοιτο, ὁσα μέντο ημ δοκεῖν αυτῶ, τριήρεσι μῶν οὐκ ε ασσον η εκατόν πλευστέα εἶναι, αυτῶν δ' Ἀθηναίων ἔσεο ι ὁπλιταγωγοῖς ὁσοι ἄν δ κῶσι, και ἄλλας ἐκ των ξυμμάχων μεταπεμπτέας εῖναι ' -λέταις δε τοῖς ξύμπασιν Αθοναίων και τῶν ξυμμάχων πεντακις- χιλίων μεν οὐκ ἐλάσωσιν, ῆν δέ τι δύνωνται, καὶ πλείοσι 'την δε ἄλλον παρασκευ ν ώς κατὰ λόγον, και τοξοτῶν τῶν αὐτόθεν και ἐκ μὴτης, και σφενδονοτῶν, και ῆν τι άuo 26 πρέπον δοκῆ εἶναι, έτοιμασάμενοι ἄξειν. ἀκούσαντες δ' οἶἈθοναῖοι ἐψηφίσαντο ευθὼς αὐτοκράτορας εἶναι καὶ περὶ στρωτιὰς πλῆθους και περὶ του παντός nuo τοῖς στρατογούσπράσσειν ν ἄν αὐτοῖς δοκῆ αριστα ευαι Ἀθηναίοις. και μετὰ ταὐτα η παρασκευῆ ἐγίγνετο, και ες τε τοῖς ξυμ ιους ἐλεμ- Q πον καὶ αὐτόθεν καταλόγους εποιοῖντο. ἄρτι δ' ἄνειλῆφει ππόλις εαυτῆν από τῆς νόσου και τοὐ ξυνεχοὐς πολέμου ἔς τε

ἡλικίας πλῆθος επιγεγενημένος και ἐς χρ μάτων ἄθροισιν διὰ τον εκεχειρίαν, τε ρῆον πάντα ἐπορίζετο. κω οἷ μἐνl ἐν

παρασκευὴ ησαν.

2r μ δε τούτω, οσοι ' μει ἐσαν λίθινοι εν τῆ πόλει τῆἈθηναίων, εἰσι δε κατὰ τὸ επιχώριον, ἡ τετράγωνος ἐργα-i σία, ποLλοὶ και εν Hχις προθύροις και ἰν ιεροῖς, μια νυκτι

explicandi sunt loci, ouos affert Mattii. Gr. 3. 56l. I. p. 817. Cous. Duker'. ad VII, 42. 70. 25. v φίσωνται J De hoc coniunctivo v. Matth. Gr. p. 725. et deinde de osci - δοκεῖν ibi leni p. 784.27. De Veranis ni utilatis cons. ait Tiniaei D. 88. ἡ τετράγωνοe ἐργασία J Vid. quos Dulcerus laudae Ρetav. nix

Tlientist. orat. 26. p. 3l6. Μenag. ad Diogen. Liaere. V, 82. me γασία et ἐργάσασθαι θεόν ap. Polluc. I, II. I S. sunt inter vocabula propria de his, qui statuas deorum faciunt. Cur in προθύροις ae diu ni positi fuerint, exponit IIeralitus advers. II, 1. Ad de Pausan. I. p. 577. Fae. Suidas : Ἐσαῖ ὁσαν ἐν τη Ayγαίων πόλει λίθινσεδν neo eοις καὶ ἔν Deore ' δπειδῆ πισι τὸν 'Eeμην λόγον καὶ ἀλι - ως ἔφορον, διὰ τobro καὶ τὰς εἰκόνας abrosi τετραγώνους καὶ πυβοειδεῖς κατεσκεύαζον, αἰνιττόμενοε - τοιοῖτον προω, ἐν ε μέev nωm

156쪽

M πχεῖστοι περιεκόπησαν τὰ πρός-α. καὶ τοὐς δράσαντας νμει οὐδείς, ἀλλα μεγάλοις μννύτροις δομωέα Οἶroέ τε ἐζ A.' I τοὐντο καὶ προςέτι εφηgίσαντο καὶ εἴ τις aiio τι ouεν ἀσε- β μα γεγενημενον, μονύειν ἀδεῶς τον βουλόμενον καὶ αντῶν καὶ ξενων καὶ δούλων. και τὁ πρῆγμα μειζόνως ἐλάμβανον ' τού τε γὰρ Lκπλου Οιωνός ἐδόκει εἶναι, και ἐπὶ ξυνωμοσί* I Q o ἄμα νεωτέρων πραγμάτων καὶ δῆμου καταλύσεως γεreres ei μηνυεται Ουν απι μετοίκων τέ τινων και ἀκολούθων περὶ μἐν 28 τῶν Ἐρμων οὐδέν, ἄλλων δ. αγαλμάτων περικοπαί τινες προ- τερον υπὸ νεωτέρων μετὰ παιδιὰς καὶ Οἰνου γεγενημέναι, και . τὰ μυστήρια ἄμα ῶς ποιεῖται ἐν οἰκίαις εφ' ρει ' ων καὶ τὸν 'Aλκιβιάδον ἐποητιῶντο. καὶ αὐτὰ -oλαμβάνοντες οἱ μάλιστα λτῶ ' Αλκιμαδη ἀπόμενοι ἐμποδὼν ἔντι σφίσι μῆ αυτοῖς του μου βεβαίως προεστάναι, καὶ νομίσαντες, εἰ αυτὸν ἐξελά- ειαν, πρῶτοι ἀν εἶναι, ἐμεγάλυνον, καὶ ἐβόων Aς επὶ ὁ μου καταλύσει τά τε μυστικὰ καὶ ἡ τῶν Ἐρμων περικοπὴ γένοιτο καὶ οὐδἐν ε* αὐτῶν Ο,τι οὐ μετ' ἐκεῖνου ἐποous', ἐπιλέγον

τες τεκμήρια τὴν ἄλλον αυτοῖ ἰς τὰ επιτοδεύματα οὐ δω

p. b3. Hudson. Νihil de hac re aut Plutarch. Vii. Alcibiad. , aut Diud. Sie. habent. C. Nep. ab reliquis abit: accidit una noete, et omnea Heranae deiiserentur. μ-άλοις - syropino J Thom. Μ. p. 615. cons. Polluc. VI, I 87. Erant τὰ μήνυτρώ ceotum minae apti l Andocid. de Musi. p. 97. Ben. 28. ἀ-2ούθων J Servos intelligo pedissequos, qui heros sectati testos et sol lassis adiutores eoruni petulantiae ac lasciviae suerant. Nani ἀκύλουθοι propriin dicebantur servi, sui heri a secti hantur. Vid. int pp. aa Tlieophr. Cliaraci. c. ll. ΡemEon. ad Aeliati. V. H. XIV, IL, quos Dulcer. Iaudavit. Glossar. vetus1ωκόλουθος, εecutor, pedissequva. Ae ποιεῖται J E. F. II. c. s. g. h. h. ποιωντα l. V ligo ποιῆ-τοι. I e accusatione Alcita iactis diligentiastitiam quaestionen ii stituit Meier. de bonis dari nat. p. 17s. not. σφισι μῆ avro ις J A. B. E. F. H. R. L. O. P. b. e. d. e. f. g. h. L. vulgo ἀυτήρ μι Meliorem fieripturam etiani S. serunt. Dissiligod bu Cooste

157쪽

I54 LIB. VI. c AP. 29. 30. I 29 τικὸν παρα--αν. ἡ δ' εν τε - παρόντι προς τὰ μηνύματα ἀπελογεῖτο, και ἐτοῖμος ἡν πρὶν ἐκπλεῖν κρίνεσθαι, ει τι To των εἰργασμένος ξη, ξδο γὰρ καὶ τα τῆς παρασκευῆς ἐπεπόριστο, και ει μεν τούτων τι εἰργαστο, λκον λῖναι, ει δ' ἀπολυθε', ἄρχειν. καἰ ἐπεμαρτυρε- μη ἀπόντος πέρι αυτosi διαβολὰς ἄποδέχεσθαι, ἀλλ' ἡδη ἀποκτείνειν, ει ἀδικεῖ, καιοτι σωφρονέστερον reo μη με- τοιαύτης αἰτως πριν διαγνῶσε πέμπειν αὐτον επὶ τοσούτω στρατεύματι. οἱ δ' εχθρά δελ-

γνετο ες τὸν Σικελέαν. των μεν οὐν ξυμμάχων τοῖς πλείοτοις καὶ ταῖς σιταγωγοῖς Oλκάσι καὶ τοῖς πλοίοις καὶ ὁση ἄλλη παρασκευῆ ξννείπετο, πρότερον ειροτο ες Κέρκυραν ξυλλέγεσθαι, ῶς ἐκεῖθεν ciθρόοις επὶ ἄκραν Ιαππέαν τον γόνιον διαβαλο σιν αυτοὶ δ' Ἀθζναῖοι καὶ εἰ τινες των ξυμμάχων παροο ἐς τον Πειραιῶ καταβάντες εν ημέρα ροτῆ ἄμα εω επλῆρουν

τὰς ταῖς in ἀναξόμενοι. ξυγκατέ=ο ὐε καὶ ὁ ἁiλος ὁμιλος ἄπας ώς εἰπεῖν ὁ ἐν τν πόλει καὶ αστῶν καὶ ξένων, or μἐν

επιχώριοι τούς οφετέρους αυτῶν ἔκαστοι προπέμποντες, οἱ μενεταίρους, οἱ δε ξυγγενεῖς, οἷ δἐ υἰεῖς, καὶ μετ ελπίδος τε α ἰόντες καὶ ολοφυρμῶν. τα μεν ώς κτήσοιντο, τους δ' ε. ποτε ἔφοιντο, ενθυμούμενοι ὁσον πλών εκ τῆς σφετέρας ἀπε

Tas: ωποσπεύδοντας, κωλύοντας.

158쪽

στον διάνοιam παρασκευὴ γαρ αυτη πρωτο ἐκπλευσασα μιας 3Iπόλεως δυνάμει Ἐλλονικὴ πολυτελεστατο δη καὶ ευπρεπεστατο των ἐς εκεῖνον τον χρόνον ἐγένετο. ἀριθμῶ δε νεῶν καὶ ὐπλιτῶν και η ἐς Ἐπίδαυρον μετα Περικλεους και η αυτη ἐς Ποτίδαιαν μετα 'Aγνωνος ουκ ἐλάσσων ὴν ' τετράκις γαρ χίλιοι ὁπλῖται αὐτῶν Ἀθηναίων καὶ τριακόσιοι Ἀπῆς καὶ τριήρεις ἐκατόν, καὶ Αεσμων και πίων πεντῆκοντα, καὶ ξυμμαχοι i a

πολλοὶ ξυνέπλευσαν. ἀλλα ἐπί τε βραχεῖ πλῶ ἄρμήθοσαν και

παρασκευῆ ς αυλῖ. ουτος δε o στόλος ως χρόνιός τε εσόμενος καὶ κατ ἀμφότερα ου ῶν δέν, καὶ ναυσὶ καὶ πεζῶ ἄμα εξαρτυθεές , τὸ μεν ναυτικὸν μεγάλαις δαπαναις των τε τριηράρχων και τῆς πόλεως ἐκπονηθέν, του μεν δομοσίου δρανὸν τῆς ημέρας τω ναίρο εκάστω διδόντος καὶ ναῶς παρασχόντος κενὰς εζῆκοντα μεν ταχείας, τεσσαράκοντα δὲ ὁπλιταγωγούς,

καὶ υπορεσίας ταυταις τὰς κρατίστας πων τριηράρχων, επι

φοράς τε προς - ἐκ δομοσίου μισθῶ διδόντων τοῖς θρανίταις

3 I. aroe δὲ ὁ στόχoe J Tliueydides ita orationem instituit,

quasi in sine veri iam addere voluisset, sed et Ia se Oblituni sin uis Ians, sine illo orationeni continitat. Sed facile cogitati lo repeti-

dio nautaruni T. ibidem i. I. P. 290.

triri ni un ταχειῶν et olearιωτίδων sive οπλιτἄγωγων ROecia . l. l. t. I. v. 3 . sq., ibideri que de υπηρέταις sive remigibus, qui interclun iidem sunt ac νaΘωι, i. e. cuncti qui praetQr milites, ἐπιβάτας navibus vehuntur, quos nautas nos dictilius Matroaen. Inter turn . xemiges discernuntur ab hyperetis et nautis, appella littir Itie ἐρέται, κωπηλάται. mi Plice igitur lio Ininuni genere coii stabat totum ni ρωμα sive die Schuyamannactast, nil litibus et nautis, qui latiora fiensu appellantiir, qui die aut ναῖrαι strictiori sensu dicti, aut bri ρέδαε, 1. e. ministIi EOr Im, aut ren iges vant. Triplex igitur rursus genus Ilauturum SiVe non nillitum. Magnopere auteni falluntur, qui hoc loco I on ines putant designara voce δπηρεσίαι. Potitasve naves nefCi O ilua , quan urn antenta naviun , i. e. Schi ge- gerathe. Qui en ini NaaeSO singuli cives, trierarclii, inquani, ipsos ais o utilites, sive nautas, quibus I ax es in plet, alitu I' , Praeberis poteranti In O respublica naves vacuas, stipeniti lini Die uat; trierarctiorum est, aris antenta Et, si Iuhet, extrabrilinuri u In stipen

159쪽

των να πω καὶ ταῖς - μεσλις, και ταλλα π μείοις και --τασκευαῖς πολυτελέσι προαμένων , καὶ ἐς τὰ μακρότατα προ- OUFέντος ενὸς εκά-οὐ οπως αὐτῶ τινι εὐπρεπ1ία τε ἡ ναῆς μάλιστα προέξει καὶ τω ταχυναυτεῖν, το δε πεζὸν κατα1όγοις τε χροστοῖς εκκριων και ὁπλων. καὶ των περὶ το σῶμα σκευων

μεγάλη σπουδη προς ἀλληλους ἁμιλληθόν. ξυνέβη δε πρός τε

σφῶς αυτοὐς ἄμα εριν γενέσθαι ω τις ἐκαστος προςετάχθο, καὶ ες τους ἁiλους 'Ελληνας ἐπίδειξιν μῶλλον εἰκασθῆναι τειδυνάμεως και εξουσίας ' επὶ πολεμίους παρασκευῆν. εἰ γάρ τις ἐλογίσατο την τε τῆς πόλεως ἀνάλωσιν δνοσέων και των στρατευομένων τὸν ἰδίαν, τῆς μεν πόλεως, δοα τε Mn. προ τετελεκει και δ ἐχοντας τούς στρατηγούς ἀπέστελλε, των δὲ ἰδι--τῶν, ἁ τε περι το σῶμα τις καὶ τριπαρχος ες τὸν rata ἀναλώκει καὶ ὁσα ετι εμελλεν ἀναλώοειν, χωρὶς δ' ἔ εἰκὸς ξν καἰ ἄνευ τοὐ εκ δημοσίου μισθοὐ πάντα τινὰ παρασκευάoασθαι εφόδιον Aς επὶ χρόνιαν στρατείαν, και οaα επὶ μεταβολὴ τις

ἡ στρατιώτης - εμπορος εχων επλει, πολλὰ ἄν τάλαντα εὐ- μέθη ἐκ τῆς πόλεως τὰ πάντα εξαγόμενα. καὶ ὁ στόλος Ουχησσον τόλμης τε θαμβει καὶ ἴφεως λαμπρότοτι περιμοτος

ἐγένετο ξ στρατιῆς πρὸς Ους ἐπιω- ωπερβολῆ, καὶ ἔτι μέλ- στος εδο διάπλους απὸ τῆς Οικείας καὶ επι μεγίστρ ἐλπίδι τῶν μελλόντων πρὸς τὰ υπάρχοντα ἐπεχειρ θο.

ari de nancis uote et tutelia navium. Coin XVeMel. ad Diodox. XIlI, 3., vii dulaitat, an non σομεῖα sint quae lani ori an enta, ex prora pruni inentia, cuiusnio li 4κροστόλιον, de quo schol. Apollon I fit, . I. I 089. aut παράσομεν, aut eius gl ite in alia, de quibun

Tliueydivis, apti l quent προςτάσσεσθαι ubique est praeesse, praesei, sensit A lioruhi Veii Omin non alius potest esse, nisi: contigitavieni, ut airnul et iri infer ge certarent in illo munere, meta quiaque Derat praefeetris et etc. ΜοX sunt, qui interpretentur: quae ante erogaverat, iiiii προεrεrελέκει legerunt. Vulgatani Scholiastes mi ovie agnoscit explicans Per προςανήλωσε, quant ni retinenius, non erit intelligeiula: quae praeter alia impensit, sed Pιae in empeditionem impenderant; id quod ferri posse existimo. Mox deau Fnientia in ἀναλεύκει vid B Hutini. Gr. niax. II, I. p. 77. Hatu .

nus. P. 118. In verbiA προς τα υπάρχοντα comparatione in inesse, vers sensit Scholiastes, cuius liaec NUt,a sunt: μείζονα ἐλπίσἄντες

160쪽

ὁσα ποντες εμελ χον ἀνάξεσθαι, τη μεν σάλπιγγι σιωπ' υπε σομάνθη, εὐχὰς δε τὰς νομιζομενας προ τος αναγωγης ου κατὰ ναῖν εκάστη ν ξύμπαντες de υπὁ κῆρυκος ἐποιοῖντο, κρα- ρας τε κεράσαντες παρ' ἄπαν τό στράτευμα και εκπωμασι χρυσοῖς τε καὶ ἄργυροῖς es τε ἐπιβάται καὶ οἱ ἄρχοντες σπέν-

-ντες. ξυνεπεύροντο δε καὶ ὁ ἄλλος ὁμιλος ὁ ἐκ της γης των

τε πολιτῶν καὶ εἴ τις ἄλλsς ευνους παρην σφίσι. παιωνίσαντες δε καὶ τελεώσαντες τὰς σπονδὰς ἀνηροντο, καὶ επὶ κερως τὸ πρῶτον εκπλευσαντες ἄμιλλαν ημ μέχρι Αἰγίνης ἐποιούντο. καὶ οἱ μεν ἐς την Λέρκυραν, kνθα περ καὶ τό ἄλλο στρατευμα των ξυμμάχων ξυνελεγετο, 'πείγοντο ἀφικέσθαι. . t Ἐς δἐ τὰς Συρακούσας ηγγέλλετο μεν πολλαχόθεν τὰ περὶ του επειλου, οὐ μέντοι ἐπιστεύετο ἐπὶ πολυν χρονον Οὐδέν, ἀλλ καὶ γενομενος ενκλοσίας ελέχθοσαν τοιοίδε λόγω

Ibi leni Scit Mei fiaeus. adnotavit, /nὶ κέρως reae, naves non sol una alia in post alia in , sed etiani aliana iuxta aliam positas, quia quae eontinua longa serie incedunt; paede in levi facta conversione eodeni Iongo orta ine stant alia iuxta aliam, ut apiul Thii d. VIII, 104. et apti l Athetiae. XIII. p. 568. E. et p. 569. B. puellae ἐφεξῆς tris κέρως et erαγμέ-s sui t lon a serie alia Iuxta ali ini stantes. Apud Hero totum VI, I 2. id ilicitur ιαὶ κ nως. Ap Hi Xenoption- teni liist. gi'. I, 6, 22. Athenienses ad Argiliusas aciem ita instruxeriint ut Mures navi uin or lines alius pust alii ni starent, non ἐπὶ κέρωe igitur, sed iiii od ident scriptor vl, 2, 18. ἐπὶ φάλαγγοedicit. Muosonus ait opponi ἐπὶ κέρως et εὶς μέν υπον, quorun illuldiei a Ia sis, hoc de frone. Dictioneni ex Tucticoruni usu Petitam scribit Νcli, et gli. ad Allietine. XIII. p. 5 . E. upini quos τοκέρας si niticet latus amisi, in quo unus post alterum locutus est, euin in ison te ἐν μετώπουὶ unus stet iuxta alter an . Tnὶ κέρως et

ἐπικαίρως cuna perpetuo perinutari docet, tum nostro loco Peran uintant Ir. Paulo ante, quod extat κρατῆeae τε κεράσαντες etc. Dul. viis illustrat: -Illiastrarunt hunc in ora In Veteriini Murctus V. L.

XIV, 2. et Cerda ad Virgil. Aen. III, 776. Adde Arman. Exp. Alex. VI, 3. καὶ ἐπιβὰς τῆς νεως, ἀno τῆς πρώρας ἐκ χρυσῆς φιάλος

SEARCH

MENU NAVIGATION