장음표시 사용
161쪽
LIB. v I. CAP. 32. ἀπό τε ἄλλων, τῶν μῖν πιστευόντων - περὶ τος στρατείας τῆς τῶν Ἀθηναίων, των δὲ τα εναντία λεγόντων, καὶ E μοκράτqς ὁ ' μωνος παρελθὼν αυτοῖς, ῶς σαφῶς οἰόμενος εἰδέναι τὰ περὶ αυτῶν ἐλεγε καὶ παρ νει τοιάδε. 33 πιστα μεν ἰσως, si ερ καὶ αλλοι τινἐς δόξω υήν περιτού ἐπίπλου τῆς αλοθείας λέγειν, καὶ γιγνώσκω ο τι οἱ τα μὰ πιστα δοκοῖντα εἶναι ἡ λέγοντες ἡ ἀπαγγέλλοντες Ου μόνονου πείθουσιν αλλὰ καὶ αφρονες δοκοῖσιν εἶναι ' νως δε οὐ καταφοβηθεὶς επιπῆσω, κινδυνευουσος τῆς πόλεως, πείθων γε ἐμαυτιν σαφέστερόν τι ἐτερου εἰδως λόγειν. ωθοναῖοι γὰρ ἐφ η ς, o πάνυ θαυμάζετε, πολλῆ στρατιῶ ἄρμηνται καιναυτικῆ καὶ πεζικῆ, πρόψασιν μεν φεσταίων ξυμμαχέε καὶ Αεοντίνων κατοικίσει, το δε αληθἐς Σικελίας επιθυμία, μάλιστα δἐ τῆς ἡμετέρας πόλεως, ποιμενοι, εἰ ταὐτον σχοῖεν, ραδέως καὶ τἄλλα αειν. ώς Ουν εν τάχει παρεσομένων, ὁρατε ἀπό τῶν υπαρχόντων ὁτω τρόπφ κάλλιστα ἀμυνεῖσθε αυτούς, καὶ μῆτε καταψοον σαντες ἄτρακτοι ληφθῆσεσθε, μῆτε ἀπιστήσαντες τοὐ ξύμπαντος αμελήσετε. εἰ δέ πω καὶ πιστά, τον τολμαν αὐτῶν καὶ δύναμιν μῆ ἐκπλαγῆ. οἴτε γὰρ βλάπτειν ημῆς πλείω οἷοί τε εσονται fi πάσχειν , οἴθ' οτι μεγάλω στόλαν ἐπέρχονται, ανωφελεῖς, ἀλλα πρός τε τους ἁλλους Σικελιώτας πολύ ἄμεινον, μάλλον γὰρ ἐθελῆσουσιν εκπλαγέντες
' ἡμῖν ξυμμαχεῖν, καἰ ῆν αρα ξ κατεργασώμεθα αυτούς ξ απράκτους Αν εφίενται ἀπώσωιιεν, οὐ γὰρ δο μ, τύχωσί γε ἄν
προςδέχονται φοβούμαι, καλλιστον δὴ εργων ημιν ξυμβῆσεται,-ὶ οὐκ ἀνέλπιστον εμοιγε. ολίγοι γὰρ δῆ στόλοι γεγάλοι nwλὶ νων ῆ βαρβαρων πολυ ἀπο τῆς εαυτῶν ἀπάραντες κατώρθωσαν. οἴτε γὰρ πλείους τῶν ἐνοικούντων καὶ ἀστυγειτόνων ερχονται, πάντα γὰρ υπὸ δέους ξυνίσταται, ξν τε διειπορίαν τῶν επιτοδείων ἐν ἀλ- τρία γῆ σφαλῶσι, τοῖς ἐπι-- μωλευθεῖσιν ονομα, κἄν περὶ σφίσιν αὐτοῖς μα πλείω πταμ
33. Syracusas de adventu classis Atheniensium mimores an ferebantur, mi iluas alii fidem liabellant, alii contrii licebant. Ilimni ut utes orixtione non sollina credit,ileni et cellani esse rem de in onstravit, fieti Et iani ni inini e timeridam, si quidem navi Minonini luis celeriter collectis Diri uini ire Athe triensibus usmie Tu rei tun ululerent. Ita enini fore ut necopinatos ac dispei sos in aderent, certe delessos; ipsis auteni Tarent uni se reciperis It cerea
καὶ ναυτικὴ καὶ πεζικῆ J nea g. Ttioni. Μ. p. 609., ubi adscri
162쪽
ζώμεθα και ἐς τους Σικελους πέμποντες τούς μεν μαλλον βμβαιωσώμεθα, τοῖς δε φιλίαν καὶ ξυμμαχίαν πειρωμεθα ποιεῖσθαι, ἔς τε την ἄλλην Σικελίαν πέμπωμεν πρέσβεις, δηλούμ
τες Aς κοινὸς ὁ κίνδυνος, καὶ ἐς την 'Iταλίαν, ὁπως η ξυμμαχίαν ποιώμεθα ημῖν ῆ μη δέχωνται Ast ναίους. δοκεῖ δέ μοι καὶ ἐς μοχηδόνα ἄμεινον εἶναι πέμψαι. οὐ γὰρ ἀνέλπιστον αυτοῖς, ἀλλ' αεὶ διὰ φόβου εἰσὶ μ ποτε Ἀθοναλι αυ- τοῖς επὶ την πόλιν ἔλθωσιν , τε τάχ ἄν λως νομίσαντες,
Οι κρύφα σε η φανερῶς ο α ενός γέ του τρόπου ἀμυναι.
tibi rursus I aoniam se Di intur II. h. invit in I Pliti liis Oinnibus. mox recte edi lemini καrοικίσει, I olentibiis libris plerisque, qua κατοικεσει Prii ebent. Nostrant scriptura ni etiani I olluci IX, 7. restituerunt, vii vocabului. ex h. l. citat. Ubi V. interpretes. δπερ καὶ Ἀθηνἄῖοι - ηἰ4 θησαν I T iucydides in niente Italae. iat seri here o meo καὶ Ἀθηναῖοι επαθον, M il tu sine ipsant ex plw liorieni eius veriti, aerabeiis ηυξῆθοσαν, adllit. Aliis locis et xer-hllu , quod explicatur, exprinii ur, et verbum explicans adiici-ttia', ut docui ad IV, 125. Cons. I .an b. Bos. eli. gr. p. 655. Mal igitur agat, si turis euin Lolinero in Act. phn l. t Ionac. t. III. p. 32. onee PIO δι οπερ dictuin esse velit. Bene de consilio liomini vertior iii oratorio disputat Νelioliastes: Πία πραγματεύεται διώτούω is μεν ιν ἐλπίσι ποιῆσαι τους Συρακουσίους τvς νίκος, ῶς σνα- λοσομένων τῶν Ἀθηναίων περὶ αὐτούς, ἴνnee τρόπον ἐσφάλγαν οἱ Μῆδοι στρατεύσαντες πὶ τον Ελλάδα Irερον δέ, eto μόνους Συρα
τὸν δόξαν τῆς νίκος ἐκείνοις προςέθηκεν. οὐκ ἀνέλπιστον - ξυμβῆναι δ Thon . Μ. p. I 67., ubi est τοι o τον, ut in K. Ia. Ν. O. d. e. g. i. v. Adde S. 31. ξυμμαχίαν ποιώμεθαJ A. B. E. F. H. Κ. L. M. N. O. P.
h. o. e. f. g. i. h. et D P. h. ξυμμαχωσιν correctus h. Filigo ξυμμαχίαν ποιῶνται. Praetuli scripturan explicatu cliniciliore Iii. Eυμμαχία est lii: t in pri, ξύμμανοι, ut Ioeis sexcentis. Curaes tentavit ξυμμαχίδα ποιωμεθα, scit nil tu opus coniectara in loco Plans, ex librisque seraptis constituto. Duillaeci dy Corale
163쪽
καὶ ἄργυρον πλεῖστον κέκτηνται, oθεν ο τε πόλεμος καὶ τἄλλα ευπορεῖ. πέμπωμεν δε καὶ ἐς την Αακεδαίμονα καὶ ἐς κόρι
Ooν δεόμενοι δάρο κατὰ τάχος βοηθεῖν καὶ τον εκεῖ πόλεμον κινεῖν. o δε μάλιστα πώ τε νομίζω ἐπίκαιρον, υμεῖς τε διὰ το ξύνηθες ἡσυχαν εὐστ' ἄν ὀξέως πείθοισθε, δμως εἰρησμται. Σικελιῶται γὰρ εἰ θέλοιμεν ξυμπαντες, εἰ de μ', ὁτι
πλεῖστοι μεθ' ημῶν, καθελκυσαντες ἀπαν τὸ υπαρχον ναυτι
κὸν μετὰ δυοῖν μηνοῖν τροφῆς ἀπαντῆσαι Aθοναίοις ἐς T
ραντα καὶ ἄκραν Ἱατωγίαν, καὶ 'λον ποιῆσαι αυτοῖς μι Ουπερὶ τα Σικελία πρότερον εσται o αγῶν ῆ του ἐκείνους πω
Dαιωθῆναι τον δόνιον, μάλιστ ῶν αυτούς ἐκπλήξαιμεν καὶ ἐς 1ογισμὸν καταστήσαιμεν ἔτι ὁρμώμεθα μεν εκ φίλως χώρας Ψύλακες, υποδεχεται γὰρ ωῆς αρας, το δε πέλαγος αυτοῖς πολὐ περαιολθαι μετὰ πάσος τῆς παραοκευῆς, χαλεπὸν ει διὰ πλοὐ μῆκος εν τάξει μεῖναι, καὶ ἡμῖν ἄν ευεπίθετος εἰη, βραδεῖα τε καὶ κατ' Oλθον προπιίπτουσα. εἰ δ' αυ τῶ ταχυναυτοῖντι ἀθροωτέρω κουφίσαντες προσάλοιεν. εἰ μεν κώπαις
καὶ ἡμῖν - εχ I Thorn. II. p. 38 I. ubi ei anonoe explicat pers atao1oc εἰς λαίθεσιν, eroι ό evanueceor . steatita Te - προςπίπτουσα J Onines Issori κατα χόρον praeter marg. Ν., ubi Pst κατ' oλθαν. Hane scripturani firmat Solioliastae xpositio οὐκ α όα, quarn Dulcerus vivit ex ipso scriptore sum- earn, qui mox vecti βραθεῖα contrarium ponit To ταχυναυτοῖν, et niteritis illi is contramuni To αθροώτερον. Huic recte opponitur κατ' oλθον, UIenia in odiim his locis, ab eodem allatis Iri Ioeres et oasro. et πολλοὶ μαχόμεναι et V, 9. καρ oλθον et ἄπωντες κινδυνεύοπιες. Attan en tuetur vulgatum, di ens esse: et ratio aenatura rei ita fert, ut mai na classia multis onerariis aliis gue rimaeibus imperita et eo Mneatu atque apparamus brili grauia lentenariget ac late insundatur, nee eonserta progressi possit. Sed hoc si volitisset scriptor, certunt est, elin dicturiant fuisse βρα- θεῖα κατὰ λόγον προς πεινουσα, ne Irgeam, ita Potius eius usun sapitare, ut legeret irr βραθεῖα καrὰ το εἰκός, sive iae εἰκὸς προς π. in il auteni si eo uentius sornaula illa; sic Hirsus III, 11 l. exta..παπηεσαν κατ' oλίγους et IV, 11. κατ δaerae ναύς διελόμενοι. Et ait Herodotus quo nue et nullus non pro Hitus scriptor. V. Resinael. ait Herodot. VIlI, Ila. Aόγος et oiθος perinutantur etiRn apti l Zonarain, ut titilicavit Iacolis. in Luci an is pone Porsoni Advers. p. 30 l. et haec ipsa καta λόγον et κατ' ὀλίγον perni utatan ant apud Diodoruin locis indicati a lx Sellaesero ait Dionys. cI C. V. P. I l9. et apud IIem, lotuit . Vid. iii, beni p. 44. , ubi plura exenipla forni illae κατ' ὀλιγους. Itidem λόγος et ὀλίγος coli luna Rpi in Plutaret, ini; v. Reislc. t. V. p. 703. et Schnoider. ad Ara Blui. H. A. p. 524., quos citat Schaeser. in bidicE ad Porsoni κε - era. a. v. λόγος, ubi sine cunctatione nostro loco κοτ oiθον r.
164쪽
χρήσαιντο, επιθείμεθ' ἄν κεκμηκόσιν, εἰ δε μ' δοκοί', Dra καὶ υποχωρῆσαι ἡμῖν ες Ἀραντα. o. δε μετ ολέγων εφοδίων Aς επι ναυμαχία περαιωθέντες ἀποροῖεν ἄν κατὰ χωρία ερη- μα , καὶ η μένοντες πολιορκοῖντο ἄν η πειρωμενοι παραπλεῖν τῆν τε ἄλλον παρασκευὴν ἀπολίποιεν ἄν καὶ τὰ των πόλεων οὐκ ἄν βέβαια ἔχοντες, εἰ ὁποδέξοιντο, ἀθυμοῖεν. ωπε ἐλωγε τούτω τω λογισμῶ πουμαι ἀποκλyoμένους αυτo ota' ἄν ἀπῆραι απὸ Κερκύρας, ἀλλ' η διαμυλευσαμένους καὶ κατα- σκοπαῖς χρωμενους ὁποσοι τ ενἐν και ἐν ω χωρίω εξωσθῆναι ἄν τη ἄρα ες χειμῶνα, η καταπλαγέντας τω ἀδοκήτφκαταλῆσαι ἄν τον πλοῖν, ἄλλως τε καὶ του εμπειροτατου τῶν
στρατηγῶν, ἄe ἐγὼ ἀκούω, ἄκοντος ηγουμένου καὶ ἀσμένου ἄν πρόφασιν λαβόντοe, εἴ τι αξιόφρεων ἀφ' ημῶν ὀφθεί . ἀγγελio εθα δ' ἀν εὐ οἶδ' ἔτι ἐπὶ τό πλεῖ- τῶν δ' ἄν-
θρώπων προς τὰ λεγόμενα καὶ αἱ γνῶμαι Ἀτανται, καὶ τους προεπιχειροῖντας η τοῖς γε επιχειρουσι προδηλοῖντας ἔτι ἀμυ--υνται μῶλλον πεφόβονται, ἰσοκινδύνους ηγούμενοι. μερ ἄννῖν ωθηναῖοι πάθοιεν. επέρχονται γὰρ ἡμῖν ώς οὐκ ἀμυνουμένοις δικαίως κατεγνωκότες ὁτι αυτούς Ου μετὰ Αακεδαιμονίων ε φθείρομεν εἰ δ' ἰδοιεν παρὰ γνώμον τολμῆσαντας, τῶ ἀδοκῆτφ μἀλλον ἄν καταπλαγεῖεν ἡ τν απὸ του αληθοῖς δυνάμει. πείθεσθε οὐν, μάλισIα μἐν ταὐτα τολμῆοαντες, ia da
cipi Hiluu. Si quis oblotimitur, ait choritatem libromina adversari,ntini in πε ιοργῆς quaeso aliter factuni est, citi Od turn ollinea editiones feriant alictoritate unius Photii, pro Vialmata περὶ Oeγῆς -- Atqui causa illi non niugis idonea nilitatuli fuit, qualii hic. πολιορκοῖκτο ἄν J i. e. Iume ad deditionem cogerentur. Nam modo dixerat μετ' ὀλίγων poδίων - περαιωθέντες. Ea auten est,requens veria gignificatio, iit Inon iit Hellii annus ex I, I 31. ἐουτου Βυζαντίου βία υα Ἀθηναίων ἐκnολιορκ θείς. Uhi de Pausania lo- suitur, quem urniis petitu ni Pssct tib Atheni nsi His VPI gat. Et do sanie res manifesta est I, l35., tibi iter iiii do Νpartano illor ἐξεπολιόρκοσαν auro ν ain o. Adde VII, I 5. et δὲ προαγενῆσε rasis ἔτι τοῖς πολεμίοις, ῶςre τα τρέφοντα ἡμας χωρία - προς ἐκ νου Σωροσαι, διαπολεμῆσεταε αυτοῖς Uarei ἐκπολιορκηθέντων ημῶν. διαβουχευσαμένουςJ Ap HI Suid;in est διαβου ομαι, αναπείσω, Θουκυδίδης. E 1 lent glossa apud Zonaram, i isi qiuod ibi Est ἀνα-nείθω, ut nescias, et ex utro sit corrigendus. Sed apti l hunc scriptori In illust vell, u Iii lii e sensti non reperim, iani a Dukero in praos. ninnituni est. Alio significatu Praeterquam hoc loco exstat II, 5. VII, 50.
καὶ Παραστημαι παντί J παραστητω IL. O. P. R. περιπιῆναι h. Illud ex iliter' pretatione est. Παραστοναι lioc sensu rursus legitur
IV, 61. 05. VI, 78. Α πείθεσθε, quae Dulceri sententia fuit, hic infinitivus penitere non potest. Iino infinitivus loco i inperativi est. Vid. Μauli. Gr. p. 785. Fisch r. ad Weller. III, 2. p. 27. Aliter se res liabet in Ioco Diodori XIII, M., ubi cum ante Me
165쪽
μὴ, οτι τάχιστα τἄλλα ἐς τον πόλεμον ἔτοιμάζειν, καὶ παραστῆναι παντὶ το ι ἐν καταφρονεῖν τοὐς ἐπιόνzας ἐν τῶν επων
τη αλκῆ δείκνυσθαι, το δ' ξδη τὰς μετὰ φόβου παρασκευὰς
ἀσqαλεστάτας νομίσαντας Aς επι κινδύνου πράσσιεν ποσιμαγ- τατον ἀν ξυμβῆναι. Οἱ δἐ ἄνδρες καὶ επέρχονται καὶ εν πλωευ oi δ' o τι ηδ' εἰσἰ καὶ ὁσον Οἴπω πάρει ιν. . 35 Καὶ ὁ μεν Ἐρμοκράτης τοσαύτα εἶπε. τῶν δε Σπακο
σίων ὁ δῆμορ ἐν πολλ' προς ἀλλήλους ἐψιδι ἰσαν, οἱ μεν Aς
selingiuin legeret ar retinuiτε σθαι, non in i Ima ale noearieti γpmio Diti , quia in perativi sorn a in antecedentibus est. Apud x nopia ontein Anab. V, 6, m. ita legerina 4 ei 3- βούλεσθε τῆe κύκλω
κόμπος et άδε μῶχλον ξ ἔργων ἐσιὲν ciλήθεια. Nevis iiiiis oliti ei at illa I. 23. init.: των δ nρε ερον ἔργων μέγιστον ἐπράχθη το IIηδικόν, Baverus ibi iure aismnat res sive facta esse. 35. et ἄν Συρακοσίων - ησανJ Dionys. p. 802. ubi strii eiura n αξηυαγμένην mi sens uiri suciani notat, qua tan oti ipse ii ntiir p. 468. Gn. Eunilem usiani e Thuc didis Ill 70. enotavit Gregia cor. p. II. ide Mattii. Gr. p. 418. 660. Ceter in oratiovam utur, ut ni uuis locis; scripsit οἱ μέν, in niente habens a γοντες, et etiae δέ, cogitans ἐδόκει. Porro . oratio triinsit iii recta in diro tam his verbis otiδ' cia θὴ isτιν. Νliniliter VII, 74. in vo
166쪽
λέγει, τοῖς δε, εἰ καὶ ἐλθοιεν, τί ἀν δράσειαν αυτους ἔτι Ουκαν μεῖζον ἀντιπαθοιεν ; ἄλλοι δε και πάνυ καταφρονούντες ες γέλωτα ἐτρεπον τὸ πρῆγμα. Oλίγον δ' ην - πιστεύω τῶ Ἐρμοκράτει καὶ go υμενον τό μέλλον. παρελθὼν δ' αὐτοῖς - νπορας, δς ὁ μου τε προστάτqς ην και ἐν τω παρόντι πιθανωτατος τοῖς πολλοῖς, ἐλεγε τοιάδε. Tους μἐν Ἀθηναίους οςτις μο βούλεται Ουτω κακῶς φρο- 36νῆσαι καὶ υποχειρίους ημῖν γενέσθαι ενθαδε ἐλθόντας, ' δειλόρ ἐστιν ξ τῆ πόλει Οὐκ ευνους ' τους δ' αγγέλλοντας τα τοιαυτα καὶ περιφομυς υμῶς ποιολτας τῆς μἐν τόλμης Ου θαυ
μάζω, τῆς M ἀξυνεσίας, ει μῆ οῖονται ἔνδηλοι εἶναι. οἱ γὰρ
δεδιότες ιδία τι βούλονται την πόλιν ες ἐκπληξιν καθισταναι, ὁπως τω κοινω g ω το Og έτερον ἐπολυγαζωνται. καὶ νυν
δἐ ἀνδρῶν, ολερ αεὶ τάδε κινοsσι, ξύγκεινται. υμεῖς M ῆνευ βουλεύησθε, ουκ ἐξ ων ουτοι ἀγγέλλουσι σκοπούντες λογιεῖσθε τὰ εἰκότα, ἀλx ἐξ ων ἀν ἄνθρωποι δεινοὶ καὶ πολλῶν ἐμπειροι, ἄμερ θω Ἀθηναίους ἀξιῶ, δράσειαν. Ου γαρουτοῖς εἰκὸς Πελοποννοσίους τε ὁπολιπόντας καὶ τὸν ἐκει πό-
E., ubi est οἱ δ' αληθῆ etc. ἐς γέλωτα ἔτρεπον I V. IVesset. ad Herodot. VII, 105.
36. Hermocratis orationi cuni pauci fident haberent, aliis rem fictant, aliis etiani si vera esset, non periculosam sibi existini ἔintiluas , Prodiit vir sitanniae apud populum auctoritatis, Aste-nagoras, qui turi u lenta oratione suspicionem movebat in nuntii illius auctores, cita ,s Stiis rebus naetii Entea POpillo terrore u inaiicere, mini nillil iiii eiuliani eAset, et principatii ni in repulaticans clare dicebat: quibus, ne de iii ociatui hontini onivibus saliat Te everteretur , resistenilii ni esse docet. ἐπηλυγάζωνται J Schol. ἐπικρυπτωνται. IllinitIr vocat,ulo suidas, Aristoteles, Diogenes Laeri., Synes. Et Moeras. Glossae, quas profert Dulcerus : nvλυγάζεσθαι, obnubilare, ab hiυγῆ, ut Plitant, I es velitu in teste in advocantes. Erotianus Iocuin laudans scri lii τον σφέτερον, meliore ni Scra Plura ni praestat in τα ἐπροενια, t stranque voce Ilippocritieiii dicit pro ιμποδίζον taι, procul dubio ut ΝDη : sieli ian Lichte stehen. Cons. i leni in λελυγισυένα. Addit D liceriis, Verinini ala Eustathio in I l. p. 809. e Platone asse Ti. COIis. Etyni. Μ. in V., Budae. Conan enlar. I. gr. p. 346. Praesertim vero Rulinken. ad Tiniae. p. 117. qui propriani verbi potestatem docet esse obumbrandi, atque adeo occilliandi.
167쪽
ἐλάσσω ἔκοντας ἐλθεῖν, ἐπεὶ εγωγε αγαπῶν οἴναι auroὴς οτε οὐχ ημεῖς ἐπ ε ἐκείνους ἐρχόμεθα, πόλεις τοσαύται και οἴτω 37 μεγάλαι. εἰ δε δ' ἄπιερ λέγονται Γλθοιεν, ἱκανωτέραν ηγο- μαι Σικελίαν Πελοποννησου διαπολεμῆσαι ὁσω κατὰ πάνrα ἄμεινον εξ πτυται, την δε ημετέραν πόλιν αυτην τρο νυν στρατιῆς ως φασιν επιουσης καὶ εἰ δὶς τοσαύτ' ἔλθοι πολύ κρείσσω εἶναι. οἶς γ ἐπίσταμαι οὐθ' -πους ἀκολουθ σοντας οὐδ' αὐτοθεν πορισθοοομένους ει μη ολίγους τινας παρ Ἐγεσταίων,
Οἴὼς ὁπλίτας ἰσοπλῆθεις τοῖς πετέροις ἐπι νεῶν γε ἐλθόντας.
μέγα γάρ - και αυταῖς ταῖς ναυσὶ κούφαις τοσοῖτον πλo, δεῖρο κομισθῆναι, την τε ἄλλην παρασκευῆν os ν δεῖ επὶ πλλιν τοσῆνδε πορισθῆναι, ουκ οχθον ουσαν. ῶςrε, παρὰ τοσουτον γιγνώσκω, μόλις ἄν μοι δοκολιν, εἰ πόλιν ἐτέραν σαύτον oσαι Συρακοῖσαἱ εἰσιν ἔλθοιεν νχοντες, καὶ δμορονοικῆσαντες τον πόλεμον ποιοῖντο, οὐκ ἄν πανrάπασι διαφθα-
ροναι , ῆπου γε δη ἐν πάση πολεμίs Σικελία ξυστῆσεται γὰρ θ
οτρατοπέδω τε ἐκ νεων Τδρυθέντι καὶ ἐκ σκονιδίων καὶ αναγκαίας παρασκευης oin επὶ πολύ υπό των ημετέρων ἱππέων εξιόντες. τό δε ξύμπαν οὐδ' ἄν κρατῆσαι αυτοῖς τῆς γης ηγοῖμαι ' τοσοίτρο33 τὸν ἡμετέραν παρασκευῆν κρείσσω νομίζω. αλλὰ ταὐτα ωςπεο I- λέγω οι τε πιοναλι γιγνώσκοντες τὰ σφέτερα aυτῶν ευ οἶδδτι σώζουσι, καὶ ε νθένδε ἄνδρες Οἴτε ὁντα Οἴτε ἄν γενόμενα χοροποιοῖσιν. Ους πώ ου νυν πρῶτον, ἀλx Gεὶ επίσταμαι ἐτει
pungitur. Porro . idern Scholiastes ἀναγκαως interpretatur: ob τῆς ἐκ περιουσίας, ἀλλο τῆς Ουδὲ αὐr ρκους. et ad froαzonum supplet χρώμενοι, qui in non necesse est; ite in ad ὐπα - ἱαnων 'intelligit εἰργόμενοι. Graeci etian ne iura ita constriIunt cuni υπό et genitivo. Vid. supra ad cap. I 5. et de Voce αναγκαῖος, nothdiissigad V, 8. erba λκ νeῶν ἱδρυθέντι falluntur qtii mi in IIre Iovio intelligitnt castra ex naribus etc. constraκω. Prappositio ἐκ iungitur veri, o sessionein qui leni significanti, Ra tarnen ut actus pugil ndi e navibus simul intellitatur. Vid. Μatth. Gr. p. 878. Σιρατόπεδον igitur hoc qui de iii loco est eaercitus, quanquan alibi eo eastra significari non nego, velut L 117., ubi castra nainvi uni sive classis stationeni intellige. ΜuItus de illa praepositionum enallage Domiti. est ad Cliarato n. p. 263. 38. OMe ἄν γενόμενα I v. Matth. Gr. p. 880.
168쪽
λόγως γε τοιοῖςδε καὶ ἔτι τούτων κακουργοτέροις ἡ εργοις μυλωμένους καταπλήξαντας το ἡμέτερον πληθος αυτούς της πόλεως
ἄρχειν. καὶ δεδοικο μέντοι μ ποτε πολλὰ πειρῶντες καὶ κ τορθώσωσιν, ημεῖς δε κακοι πριν ἐκ τω παθεῖν ἀμεν προφυλάξασθαί τε και αισθόμενοι επεξελθεῖν. τοιγάρτοι δι αυτὰ v
πόλις πων ὀλιγάκις μεν ησυχαζει, στάσεις δε πολλὰς καὶ ἀμ-
νας οὐ προς τοὐς πολεμίους πλείονας η προς αυτον αναιρε ται, τυραννίδας δε ἔστιν οτε καὶ δυναστείας ἀδίκους. ἄν εμπειοάσομαι, se γε υμεῖς ἐθέλγε επεσθαι, μήποτε ἐφ ημῶντι περιιδεῖν γενέσθαι, Ῥῆς μεν τοῖς πολ λοῖς πείθων, τοὐς δε τὰ τοιαύτα μπανωμένους κολάζων , μ' μόνον αυτοφώρους,
χαλεπόν γὰρ ἐπιτυγχάνειν, αλλὰ καὶ δν βούλονται μεν δυνα ται δ' οὐ ' τον γὰρ εχθρόν Οὐχ ων δρῶ μόνον αλλὰ και της διανοίας πρ μύνεσθαι χρε, εἴπερ καὶ μj προφυλαξάμενός τις--εἰσεται ' τούς δ' αδ oλίγους τὰ μεν ελέγχων τὰ δἐ φυλάσσων, τὰ δε καὶ διδασκων ' μάλιστα γὰρ δοκῶ αν μοι οἴ-
τως ἄποτρέπειν τῆς κακουργίας. καἰ δῆτα, ο πολλάκις ἐσκ
λον ξ δυναμένους ετέθη ἀτιμάζειν. ἄλλὰ δὴ μὰ μετὰ πολλῶν
ἰσονομεῖσθαι; καὶ πῶς δίκαιον τούς αυτούς μῆ τῶν αὐτῶν ἀξι-ουσθαι; φήσει τις δομοκρατίαν ούτε ξυνετὸν οἴτ Aoν εἶναι, as
τούς δ' ἔχοντας τὰ χρὴματα καὶ ἄρχειν ἄριστα βελτίστους. - δέ φημι πρῶτα μεν δῆμον ξυμπαν ἀνομάσθαι, ολιγαροχίαν δε μέρος, ἔπειτα φύλακας μεν ἀρίστους εἶναι χρημάτων τούς πλουσίους, βουλεῖσαι δ' ἄν βέλτιστα τούς ξυνετούς, κρῖναι δ' ἄν ἀκούσαντας ἄριστα τούς πολλούς, καὶ ταλα ομοίως
ώυτονωeo De J V. interproles ad Polluc. VIIl, 69. Nox Reislc. cum Seholiasta legia arwάζων, mio Participi a facile carenatis. 39. δέ - ἄνεχομένη IN. J Stobaipiis p. 246. tanquam exeoncione Alcubiadis, ubi κατὰ μέρη est et τῶν δε ωφελίμων. De re cons. Isocr. Panathen. e. 52.
169쪽
LIB. VI. CAP. 40. καὶ κατα μέρη καὶ ξύμπαντα ἐν δημοκρατια ἰσομοιρεἴν. oIιγαρο
χία δε των μεν κινδύνων τοῖς πολλοῖς μεταδίδωσι, των δ' ωφελφων Ου πλεονεκτεῖ μόνον, αλλὰ και ξύμπαν ἀφελομένοεχει ' α υμῶν bes τε δυνάμενοι και οἱ νέοι προθυμοὼνται, αδύνατα εν μεγάλη πόλει κατασνῖν. ἀλλ' ἔτι και νύν, ώ πάντων ἀξυνετωτατοι, ει μη μανθάνετε κακὰ σπεύδοντες, η αμα στατοί ἐστε ών εμ οἴδα 'αλῆνων, η ἀὁικώτατοι, εἰ εMότες τολμῶτε. ἀλλ' ητοι μαθόντες γε ο μεταγνόντες το της πόλεως ξύμπασι κοινὸν α σε, η σάμενοι Οὐτο μεν ἄν και ἴσον καιπωλν οἱ παθοὶ υμῶν ηπεο το της πόλεως πλῆθος μετασχεῖν, εἰ δ' ἄλλα μυλ σεσθε, και τοὐ παντὸς κινδυνεῖσαι στερqθῆναι ' καἰ των τοιῶνδε αγγελιῶν ώς προς αἰσθομένους καὶ μὰ
ἐπιτρέφοντας ἁπαλλάγητε. ἡ γὰρ πόλις με, καὶ εἰ ἐρχονταιωθοναῖοι, ἀμυνεῖται αυτοῖς ἀξίως αυτῆς, καὶ στρατ ro. εἰσὶν μῖν es σκέψονται αυτά. και εἰ τι αυτῶν αλσές ἐστινla
Vale Icen. ad I erodot. VII, 53. Μatth. Gr. p. 574. 40. καὶ ωον I B. E. F. II. Κ. L. Ν. O. Q. S. e. d. e. g. h. Ita
vulgo xat omittiint, mi Od Seholiasta quo nia a noscit. Οἰ ἀγαθώuerum Mint optimates. Νonii nativo autoni pro uerat sativo usus est, quia eorun , qtios allo illi itur . illi ὼγαθοί sunt. μετέχειν auteni cuni accusativis hic constiuntur; nam τούτου quiden dicere hie licebat, scit non ἴσου et πχανος, quia li Oe si fix mulit es et, senstis non alius esse Posset, ac si sempSi linet: τοήτου καὶ ἴσου καὶ πχιονος ον roς, i l quod su Sun foret, ei ab sententia alienulit. IaIn sicut graece dici potest μετέροιν μιος τινος vide Mattii. Gr. p. 484. not. l. 2.), ita licet dicere ἴσον καὶ πλέον se. μέρος τινος μετέχειν, quia sic nillil nisi partis n itio diserti iis delinitur. Toυτο μετέχειν Rute In , pro et oύτου fi cI'ipsu ex unaὶogia eo miri Ioc Tum , ubi κοινων ω σοι et oῖτο , κοινωνῶ ooι Ουdo legitur, et ex tral licio illo usu pronomiii uni neutrius generis, de liuo dicit AIMti . Gr. p. 563. nut. 3. Ita s itis liuius loci se litenti alii et graniniat casti mitioilem vindicavit Poppo proleg. t. I. p. 13 l. προς αἰσθομένους l c. E. Neoςαισθσειένους B. E. προαισθsuένους H. b. προς αἰσθανομένους H Κ. Vulgo ποοαισθανομένους, qua II h huerat acrit,itimini etiarii S., sed syllaba αν postea erasa est. Iam vulgatani qui leni explices ex usu accusativi, queni dicunt, alas O-
Iuli, de illio vide Matth. Gr. p. 829. et Aeta plii tui. Nonac. t II. p. 332. et collato loco IIII, 60. vii ἐλους γαρ απανιες υπόareos
Praesertini 'et oratio luculentior fiat, Et sucilis sit error ille prae-Positionis neός cum neό COlimSue.
170쪽
-περ οἶκ ολμοι, οὐ πρὸς τὰς et ετέρας αγγελίας καταπλαγεῖσα και ἐλομένη νής αρχον ζας αὐθαίρετον δουλείαν ἐπιβαλεῖται, αὐτο δ' εψ αυτης σκοπουσα τούς τε λόγους ἀφ υμῶνῶς εργα δυναμένους κρινεῖ και την ὁπαρχουσαν ελευθερίαν οὐχὶ εκ του ἀκουειν ἀφαιρεθῆσεται, εκ δε τos εργω φυλασσομενομη επιτρεπειν πειράσεται σωζειν.
Toιαύτα μεν Αθοναγόρας ειπε. των δε στρατηγῶν εἴς 1 Iάναστὰς ἄλλον μεν οὐδένα ετι ε σε παρελθεῖν, αυτος δε προς τὰ παρ τα ἐλεξε τοιάδε. Λιαβολὰς 'ἐν οὐ σῶφρον Οἴτε λέγειν τινὰς ἐς ἀλληλους Οἴτε τοὐς ακουοντας ἀποδέχεσθαι, προς δε τὰ εςαγγελλόμενα μῶλλον δρὰν , οπως εἷς τε εκαστος και οξυμπασα πόλις καλῶς τοὐς επιόντας παρασκευασόμεθα ἀμί
νεσθαι. καὶ ῆν ἄρα μοδεἐν δε σν, ουδεμία βλάβο τοὐ τε το
κοινὸν κοσμοθοναι καὶ Ἀποις και οπλοις καὶ τοῖς ἄλλοις οἷς ὁ πολεμος ἀγάλλεται. τον δ' επιμέλειαν καε εξέτασιν αὐτῶν ημεῖς εξομεν, καὶ των προς τὰς πόλεις διαπομπῶν ἄμα ἔς τε fκατασκοπὴν καὶ ην τι ἄλλο φαίνηται επιτ δειον. τὰ δἐ καὶἐΚιμεμελήμεθα μη , καὶ o,τι ἄν αἰσθώμεθα ἐς Ῥῆς Οχομεν. Καὶ οἱ μεν Συρακόσιοι τοσαύτα εἰnόντος τοῖ στρατο-
μαχοι απαντες ἰσαν' καὶ πρῶτον μεν ἐπεξέτασιν τού στρατεύματος καὶ ξύνταξιν ἄμερ ῶμελλον ὁρμιεῖσθαί τε καὶ π α-τοπεδεύεσθαι οἱ στρατηγοὶ εποιῆσαντο , καὶ τρία μέρη νείμαντες εν ἐκάστω ἐκλῆρωσαν, ἶνα μῆτε δμα πλέοντες ἀπορῶσινύθατος καὶ λιμένων καὶ των επιτοδείων ἐν ταῖς καταγωγαῖς, πρός τε τἄλλα εὐκοσμότεροι καὶ ράους ἄρχειν ωσι, κατὰ τέ-χet στρατογῶ προςτεταγμένοι' ἐπειτα δε προύπεμψαν καὶ ἐς