장음표시 사용
171쪽
την γωλίαν καὶ Σικελίαν τρεῖς ναύς εἰσομένας αἴτινες σφῆς τῶν πόλεων δέξονται. καὶ ε ητο αὐταῖς προαπαντῶν, ὐπως 43 επιστάμενοι καταπλέωσι. μετὰ δἐ ταῶτα τοσῆ& ῆδη τη παρασκευῆ Αθηναιοι ἄραντες εκ τῆς Κερκυρας ὲς τον Σικελίαν
επεραιο uno, τριξρεσι μεν ταῖς πάσαις τέσσαρσι καὶ τριάκοντα καὶ εκατον και δυοῖν 'μδίοιν πεντηκοντόροιν ' τούτων Ἀττικαι μεν ἰσαν εκατόν, ων αἱ μεν εξῆκοντα ταχεῖαι, αἱ δ' ἄλλαι στρατιώτιδες ' τό δε ἄλλο ναυτικον πίων και των ἄλλων ξυμμάχων' ὁπλίταις δε τοῖς ξύμπασιν εκατὸν και πεντακιπιχίοις ' και τούτων - ναίων μεν αυτῶν ησαν πεντακόσιοι μεν και χίλιοι ἐκ καταλπου, επτακόσιοι δε θῆτες επιβάται των νεῶν, ξύμμαχοι δε οἱ ἄλλοι ξυνεστράτευον, οἱ μεν τῶν - κόων, οἱ δ' Ἀργείων, πεντακόσιοι, και Μαντινέων καὶ μισθοφόρων πεντῆκοντα καὶ διακόσιοι ' τοξόταις δε τοῖς πῶσιν
ὀγδοήκοντα καὶ τετρακοσίοις ' και τούτων Κρῆτες οἱ ὀγδοήκον-
43. I nun ero navium et copiarum ali Atheniensi nas In Sleuiarn trainissaraim vid. Messet . ad Diodor. XII, 84. XIII, 2. noeckh. Siaalah. c. Ath. t. I. P. 287. 313. t. II. p. I94. Poδίοιν J 'μδέαιν c. Sed nihil tentanduin. v. Matth. Gr. p. 601. ἔ:ιιβάται rectores. Scia esser. de Milit. nav. II, 3. p. 103. BThueyaido VIII, I. et auctoro de heli. Ais. c. m. disputat ἐπιβά-
τώς non seni per i istos ni ilites significare, et sic dictos Videri. Du, tituIn necessitas remureret, Vice ni ilitii in piignaluint. Sed haec non everiunt sentetitia n Tranam uti comam ΓΕustath. in Odyss. e p. 1447. et Thomae II. p. 317. qui docent ἐπιβάrας esse, qui cti avi latis pugnatat, aPt in Atticos .4 de usu et significatione huius vocis apud Atticos. Ea ni Cilniirniat liic locus Tliucydidis, ubi ἐπιβάται ex ona ιαις At lieniensiuni esse ilicuntur; et auer eius- deni VIII, 29. Hνον δε ἐπιβάτος τῶν οπλιτῶν ἔκ καrαλόγου ἀναγκα-οτούς. Eoque etiani reseret Putsst, quod Aristoteles re inpuhlicana Allieniensi uir , ut puto, respiciens Polit. VII, 6. scribit: τομεν γαρ ἐπιβατικὸν ἐλεύθερον καὶ χῶν πεζευόντων ἐστί. Nec diibito. ouin inllatur Scholiastes Tlium didis III, s5. Let. τας exponens ἐρέτας. Dulcer . - Vide Boeckli. l. I. p. 30 I. t. I. Ilaeves tutus recte: iiii Iairoient se servire de 3 oldata de marine. De milititius ἐκ κα et αλόγου V. I Os l. ti ilat Κrateger. ad Dionys. p. IOU. II e insteiqi. ad Lucia n. t. I. P. 425. Schneidori ad Aristot. Polit. V, 2, 8. Stui E. lexie. X nOPh, t. II. p. 688. BOeckla. l. l. t. II. P. 35., qui ita de nostro loco disputat: ,,Thetae ex loco de peruito Aristo- Phariis peri libentur non nillitasse , cpienia ini Oiluni ne capite censi mi idem et plo letarii aphid ROnianos: quod ut ita 1 uel it vetustiora uetato, sine cunctatione tanten statui potest, eos brevi leviter
amitatos et in classibus ni eritisse; quin necessitate urgente graviter arinati en issi sunt, ut vel inquilinorunt ni ulti, non tanIEn Ob atricti hoc ni unere, q lare publico eos urinatos esse credeIe licet, at ille Thucydides in Hoplitis Tlictus enmnerat, quibus ex ud EI- o ponit graviter Rruiatos , liti Omiliὲ delectus ex censu ἐκ καταλό
172쪽
τα ἰσαν ' καὶ σφενδονῆταις Ῥοδίων ἔπτακοσίοις, καὶ Μεγαρεῖσι ψιλοῖς φυγάσιν εἰ κοσι καὶ εκατόν, καὶ ἱππαγωγῶ μιατριάκοντα Θοώση ἱππέας. σαντ' η πρώτη παρασκευο προς τον πόλφον διέπλει. 44
τούτοις δε τα επιτ δεια ἄγουσαι ὁλκάδες μεν τριακοντα σιτ γωγοί, καὶ τους sιτοποιοῖς εχουσαι καὶ λιθολόγους καὶ τεκτονας καὶ ὁσα ες τειχισμόν εργαλεῖα , πλοῖα δε ἐκατόν, ἁ εξανάγκος μετὰ των ὁλκάδων ξυνέπλει ' πολλὰ δε καὶ ἄλλα πλοῖα καὶ ὁλκάδες εκούσιοι ξυνγολουθουν τῆ στρατια εμπορίας εν κα' ἀ τότε πάντα εκ τῆς Κερκυρας ξυνδιέβαλλε τον Κνιον κολπον. καὶ προς λούσα ἡ πῆσα παρασκευὴ πρός τε ἄκραν
πυγίαν καὶ πρὸς Τάραντα καὶ Aς εκαστοι ευπόροσαν, παρεκομίζοντο τqν 'Iταλίαν, των μεν πόλεων οὐ δεχομενων αυ-
Qt de toto hoc capite viem idem Iaudat Sluiter. Iec . Andocid. p.30. Navi s in Ν, 'ilia antissae sinit in universun pliis ducentae. qilites sospites praestitos esse a Callistrato ex Pausania VII, 16.3. docet ΚmIegeriis in Addendis p. LXI. De clade ista adiri iu-h et Areian . exped. I, 9, 3. , εια οφ I Iure I inertis, non obsecutiis Schessero d. in ille. naval. IV, 1. p. 258. discernit naves στρατιωτιδος et ἱππαγωγούς, allato loco Thuc II, 56. d expeditione Periclis in Pelo-Ponnesiam anno 2. helli Pelop. facta, et altero IV, 42. ubi dis- .cernuntur naveS οπμαγωγοί ab iis, quae equos et equites Veliebant. Idem Putet ex h. l. , ubi quae dicuntur 40. στρατιώHδες eaedent sunt, quas C. 31. dixerat scriptor 40. όπλοαγωγούς. Idem ex Diodoro Polybio vae e locet, negativi Νchesseri sententiam Eoinprobari verisia Tnucydidis VIII, 30. Apiid Sclioliasten ad I,
II 6. verba ας καὶ In παγωγους καλεῖ, addita illa verbis oτρατιώτιδας ωαῖς a sciolo alui'IO adiecta esse suspicat hir. Tu vide Hoeckii. I.
I. t. I. p. 310. et Valchen. ad Herodot. VI, 48. 44. θουσαι - τέκτονας η Thoni. m. p. 570. Vide queni Du-ker. laudat Iungerim. ad Pol Iuc. VII, 118. ct ἐξ ανάγκος J is onituit Ν. Articulum istum orationem In inpeditam reddere, iunx Aeni. Porius adnotavit. Nolitii tanaen ex uni eo cod. deleri . t uae autern illa necessitas 1 tremit, non liquet. Dulcerus existiniat, haec privatoruni navisti a suisse, et auetoritate publica classent sequi coacta, quod Tomprehendere nares I,utinioicant. Nani si phiblica fuissent, nullain Causan esse, cur id n R-gis de his solis diceret, quani de Onaiailius aliis. - Id sane tirmare videntur sequentia. ubi de navibus privatoruni dieit nIer-Caturae causa sponte expellitionen secutis. At Meilniani lis pro
173쪽
λεως, ῶς αὐτούς εῖσω ουκ εδέχοντο, στρατόπεῖόν τε κατεσκευάσαντο ἐν τῶ τῆς Mρτέμιδος ἱερω, ου αυτοῖς καἰ ἀγοραν παρεῖχον, καἰ τὰς ναῖς ἀνελκύσαντες ησύχασαπι καὶ πρός τε τους ' P γένους λόγους εποιήσαντο, ἀξιαύντες χαλκιδέας ον- τας λαλκιδεύσιν ουσι inoντίνοις β o. . οἷ δἐ Ουδῶ μεθ' ετέρων εφασαν δεεσθαι, ἀλλ' o,τι αν καὶ τοῖς ἁλλοα 'Irαλιώταις ξυνωκῆ τουτο ποιῆσειν. οἱ δε προς τα εν τῆ Σικελία πράγματα εσκόπουν δτω τρόπω ἄριστα προπίσονται' καὶ τὰς
πρόπλους ναῶς εκ τῆς Ἐγέστος ἄμα προοίμενον , βουλόμενοι Gδέναι περὶ των χρωάτων εἰ εστιν ἁ ελεγον εν ταῖς Αθήναις οἱ ἄγγελοι. 45 TOR M Συρακοσίοις ἐν τούτω πολλαχόθεν τε ξδη καἰ απὸ των κατασκόπων σαφῆ ξγγέλλετο ὁτι εν 'I' - αἰ νῆές
εἰΠι, καὶ Aς επὶ τούτοις παρεσκευάζοντο πάση τῆ γνωμη, καιουκέτι ξπίστουν. καὶ ες τε τους Σικελούς πεθιέπεμπον, ενθαμεν φύλακας, προς δε τους πρέσβεις ' καὶ ες τὰ περιπολια τὰ εν τῆ χώρα φρουρὰς ε κόμιζον ' τα τε εν τῆ πόλει απλωνεξετάσει καὶ 7ππων εσκόπουν εἰ εντελῆ εστι' καὶ τἄλλα ὰς επὸ
ταχεῖ πολεμω καὶ ὁσον Ου παρcντι καθίσταντο.
46 Αἱ δ' εκ τῆς Ἐγέστ ς τρεῖς νῆες αἱ πρόπλοι παραγίγνονται τοῖς Ἀθηναίοις ες τὀ 'Pσιον, ἀγγέiλουσαι orι τἄλλα
μεν οὐκ εστι χρήματα ἁ ὐπέσχοντο, τριάκοντα δε τάλαντα μόνα φαίνεται. καὶ οἷ στρατηγοὶ εὐθυς εν αθυμία ησαν ἔτι αὐτοῖς τοὐτο τε πρῶτον ἀντεκεκρούκει καὶ οἱ 'Pηγῖνοι οὐκ εθμχ σαντις ξυστρατεύειν, οἶς πρῶτον ῆρξαντο πείθειν καὶ εἰκυ
174쪽
LIB. VI. CAP. 16. III γῆν μάλιστα, λοντίνων τε ξυγγενεῖς οντας καὶ cφίσιν αεὶ επιτηδείους. καὶ τῶ μεν νηία προςδεχομένω ήν τα παρα των πιεσταίων, τοῖν δε ετέροιν καὶ ἀλογώτερα. οἱ δε φεστανοι τοιόνδε τι εξετεχνῆσαντο τότε δτε οἱ πρῶτοι πρέσβεις τῶν Ἀθηναίων ἡλθον αυτοῖς ἐς τον κατασκοπὸν των χρημάτων. ες τε το ἐν ' φυκι ἱερόν τῆς Ἀφροδίτης ἀγαγόντες αὐτους επέδειξαν τὰ αναθίροατα, φιάλας τε καὶ οινοχόας καὶ θυμιατήρια καὶ ἄλλην κατασκευῆν οὐκ ὀλίγην, α δοα ἀορορῶ πολλῶ πλείω τον ὀφιν ωι ολίγης δυνάμεως χρημάτων παρείχετο ' καιιδία ξενίσεις ποιούμενοι τῶν τριοριτῶν τά τε εξ αυτῆς ' Gqς ἐκπώματα και χρυσῶ καὶ αργυρῶ ξυλλέξαντες, και τα- τῶν εγγυς πόλεων καὶ Φοινικικῶν και Ἐλληνίδων αἰτησα- μενοι ες ερον ες τὰς εστιάσεις ώς οικεῖα εκαστοι. καὶ παντω
ώς επὶ το πολύ τοῖς αυτοῖς χρωμένων καὶ πανταχοῖ πολλῶηφαινομένων μεγάλην την ἐκπληξιν τοῖς εκ τῶν τριορων 'AOq-
ναίοις παρεῖχε, καὶ ἀφικόμενοι ἐς τὰς Ἀθὴνας διεθρόοσαν ως i
G. ἐς τον κατασκοπὸν τῶν χρημάτων I Thom. II. p. 509.
θυμιατερια ' Moeris Att. προπεμ, υττικῶς, τά θυμιατήρια πHτας χέρνιβας , ως Θουκυδίδος. Eadem hula et Thon . II. in πομπο Dukerus in praes . ante omitos pittat grinitan laticu in liabuisse Verin Thiicydidis Ili 13. Deci oωεύη nερί τε τος προπας καὶ Τους ωρον ς. At Valet enar. apud Pierson. ad h. i. oro noni ine Thucydidis rerpori tiran voluit Andos idis non e n. Cons. Rulinlc. his t. erit. Ornt. Er. P. LVI. At Pierson. ipso vel laa Graniniatiei sui ad nostrai ni socii in reforri vult. I iocus Ai, Iocidis extat p. 154, 29. De sigarificarii vocis κατασκευο dictum est ad I, 10. ab interpretibus ad
quae voealnila vulgo ignota Pollux VI, 177 183. pereenset cons. Aneed. Bokk. l. I. p. 438. ubi leg. νεχχησις), parti in eun onysio damnat, de toto hoc genero verboruni lectu φ issima coli nilisetatio L.ol, ec ii ad Plirynieli. p. 35 i. 'Aγάπηοιe e nostro scriptore excitat Greg. Cor. p. 59. Illud autem neque hic, ne sie veteI um
τριήρων J-σριηρων, latroque modo acribitur. 1iΩ. Butin . r. Ina . t. I. Addendis ad p. 18o. διεθρόησανJ Suidas in v. citat vecta διεθρόοσαν - ωοιεν. cons. ZoIuir. in ead. voce, qui explicant Per διελάλησαν, o inoeυ-
175쪽
των στρατιωτῶν. οἱ δε στρατηγοὶ προς τα παρόντα εβουλεύ-
47 oντο, καὶ πικίου μεν ην γνώμη πλεῖν ἐπὶ Σελινοῶντα πάσν τῆ στρατιῶ, ἐφ ὁπερ μάλιστα επέμφθ σαν, κaὶ ῆν μεν παρέχωσι χρηματα παντὶ τῶ στρατεύματι Ἐγεσταῖοι, προς ταὐ- τα βουλεύεσθαι, εἰ δε μή, τής εζὴκοντα ναυσὶν ἔσαςπερ ἡτη- σαντο ἀξιούν διδόναι αυτούς τροφῆν, καὶ παραμείναντας Σω
λινουντίους ἡ βία ε ξυμβάσει διαλλάξαι αὐτοῖς, καὶ Ουμ
παραπλεύσαντας τὰς ἄλλας πόλεις, και ἐπιδείξαντας μεν τον δύναμιν τῆς Ἀθqναίων πόλεως, δολώσαντας δε την ἐς τούς φίλους καο ξυμμάχους προθυμίαν, ἀποπλεῖν οἱκαδε, ἐν μὴ τι δι ολίγου καὶ ἀπο τοὐ ἀδοκῆτου ' Aεοντίνους οἷοί τεοῦσιν ἄφελῆσαι ἡ των ἄλλων τινὰ πόλεων προς αγέοθαι,48 καὶ si πόλει δαπανῶντας τὰ οἰκεῖα μῆ Mνδυνεύειν. Ἀλαι- μαδος δε οὐκ ετο χρῆναι τοσαυry δυνάμει εκπλεύσαντας αἰσχρῶς καὶ ἀπράκτως απελθεῖν, ἀλλ' ἐς τε τὰς πόλεις επι-κqρυκεύεσθαι πλῆν Σελινοῶντος καὶ Συρακουσῶν τὰς ἄλ- ας, και πειρῶσθαι καὶ τοὐς Σικελοῖς τους μεν ἀφιστάναιαπό τῶν Συρακοσίων, τοὐς δε qέλους ποιεῖσθαι, ἶνα σῖτον καὶ στρατιὰν εχωσι, πρῶτον δε πείθειν Μεσσονίους, εν πόρω
γὰρ μάλιστα και προσοχ, εἶναι αὐτοῖς τῆς Σικελίας, και
tivo Moιεν vinii pi aeteriti teniporis I etine lite V. Μatili. ar. P. 70O. Si initos fiuitiles illi, qua Atheniciis es decepti sunt, e n e-ntoria vetustatis repetit alckeii. ad II erodot. III, 123. i47. ἐφ onen I RelativiIn non resertiir ad sin ulum aliquod aut itanti vitan in proxiniis, nemIE ad infiniti uni alimi ni, sed universe a 1 rem, quae in tota praecedente sententia declaratur. Cons. Matthi. Gr. p. 609. et Thuc . I, 59. τρέπονται ἐπὶ τον μακεδονιαν, ἐφ' o περ καὶ τ5 πρότερον ἐξεα noντο. Κrii Nemas Aciden dis ad p. 225, 20. I, i iii v. I istoriographicorum p. LVI. ad infinitivos πλεῖν et τεμεοθαι his locis relativum refert. At quis i laeso dicat ἐπέμφθvo αν ἐπὶ τὸ πιεῖν sive ἐπὶ τὸ τρέπεσθαι ἔς τινα
χώραν - Saee hic nihil aliud est, nisi nostriini icoetu. Cons. Bupra ad cap. Io.κοὶ τη πόλει - μὸ κινδυνεύειν J Infinitivus iste , ut illi ceteri πλεῖν - ἀξιοῖν - διαχλαξαι - ἄποπλεῖν pendet ab ἐν γνώμη, et ordo VPrboriani hic est: καὶ γνώμη ῆν, μὴ κινδυνεύειν τῆ πόλεε
te mi pra cap. Io. est μετεώρφ τῆ πόχει κινδυνευεινὶ , δαπανῶντας τὰ οἰκεῖα, citreiii a lino duin ia in Scholiastes ordinavit: semimιt aerat Aleiae, urbem in perie rum non adducendavι et e, dum ex propriis auin tua Mnpendunt.
176쪽
λιμένα και χόρμισιν Π στρατιοῦ ἱκανωτάτην. ἔσεσθαι ' προς- αγαγομένους δε τὰς πολεις, ειδότας μεθ' ων τις πολεμ σει, ουτως μη Συρακουσαις καὶ Σελινούντι ἐπιχειρεῖν, ῆν μ' Οἰμεν Ἐγεσταίοις ξυμβαίνωσιν, οἱ δε Λεοντίνους ἐῶσι κατοικίζειν. Θάμαχος δε ἄντικρυς ἐλη χροναι πλεῖν ἐπὶ Συρακούσας, 49 και προς V πόλει ώς τάχιστα την μάχην ποιεῖσθαι, Γως ετιἀπαρασκευοί τέ εἶσι καὶ χάλιστα ἐκπεπληγμένοι. το γὰρ πρῶτον παν στρατευμα δεινοτατον εἶναι ' ῆν δε χρονίση πριν ἐς oψιν ἐλθεῖν, τν γνώμη ἀναθαρσοῖντας ἀνθρώπους καὶ τῆοψει καταφρονεῖν μὰλλον. αἰφνiδιον δε ῆν προπιέσωσιν, Γως ἐτι περιδεεῖς προςδέχονται, μάλιστ ἄν σφεῖς περιγενέσθαι καὶ κατὰ πάντα ἄν αυτούς ἐκφοβῆσαι, ττε σφει, πλεῖστοι γὰρ ἄν νυν φανῆναι, καὶ τῆ πρ δοκίε ων πείσονται, μάλιστα δ' ἄν τῶ αὐτίκα κινδύνω τῆς μάχqς. εἰκος δε εἶναι καὶ ἐν τοῖς Θραχ πολλοῖς ἀπολειφθῆναι ἐ ξω διὰ το ἀπιστεῖν σφῆς μη ῆξειν ' καὶ ἐνομιζομένων αὐτῶν τὸν στρατιὰν Ουκ ποροσειν χρηματων, ξν προς τῆ πόλει κρατοῖσα καθέζοται. τους τε ἄλλους Σικελιώτας Οἴτως ξδη μὰλλον καὶ ἐκείνοις οὐ ξυμμαχῆσειν καὶ σφίσι προςιέναι, καὶ οὐ διαμελλῆσειν περι---οὐντας οποτεροι κρατῆ σουσι. ναύσταθμον δε ἐπαναχω-
onσαντας καὶ ἐφορμισθέντας Μέγαρα Igο χρῆναι ποιεῖσθαι,ἀ ῆν ἐψημα, ἀπέχοντα Συρακουσῶν οὐτε πλois πολῶν Οἴxa
καὶ ἔςκομιζομένων αἰτῶν J Helim annus: ecenn arith aber dieae aueh in die Stara et ren; ao wiirde ea coeli dem mere ni hi unden nyttagem Bedis rasen fellen, trenn ea im Felde mister bliebe, und ateli unter den Sta imauern aetate , ubi v. notant eius. Vriai uulit erant, sensunt esse opinor, non poteratnt urbis accolae sua flecun portare, utpote nimis celeriter Masugete coacti repentina Atheniensi iam advectione. καὶ ἐφορμισθέντος J Vulgo ἐφορμμέντα e. Cor rexit Sohaeseri in . lndic. ad Porson. ad vera. p. 345. not. Iden, Io vidit, cap. praeced. Currigenitum esse καὶ λιμένα καὶ ἐφόροισιν , pqO Vulgiita ιιι όρμησιν, ex Regio, quihuscunt consentiunt S. d. e. h. Hoc loco ἐφορμεῖν τα Misaea re. h. habet. Eniendationis ratione n , nge, Paulo accuratius Exarni nemus. Ab ὁρμος ducuntur Tecta ὁρμεῖν et
177쪽
LIB. VI. CAP. 5st. 50 Aάμαχος μεν ταύτα εἰπών νως προςέθετο καὶ αυτος τῆ δλκιβιάδου γνώμη. μετὰ M τοὐτο Ἀλκιβιάδος τν αυτοὐ νηῖδιαπλευσας ἐς Μωσονην καὶ λόγους ποι θοάμενος περι ξυμμα-
Ορμος est statio naris, tot x, ubi commode in alatione meatur naris. V. Schweigh. lexi c. Polybian. s. v. ρμέω naves in alatione habere, in aneoris atare. v. I laticy l. V Il, 30. Gri inni
, in oninibus et eduis et seristis reperitur, Iailiit Oni iniis ἔνοριιοῖ Πιν
178쪽
ροὶ κὰὶ τὰ επιτήδεια λαβόντες παρεπλεον εο αξον, την ἁλμ
λπν στρατιὰν εν ' Pnyis καταλιπόντες καὶ ἔνα σφῶν αυτῶ R. παξιων δε δεξαμενων τη -χει παρέπλεον ἐς Κατάνον. καὶ Aς αὐ-τους οἱ Καταναῖοι Ουκ εδέχοντο, εννσαν γὰρ αυτόθι ἄνδρες τὰ Συρακοσίων βουλόμενοι, ἐκομίσθqσαν επὶ τον Tηρίαν ποταμόν, καὶ αὐλισάμενοι τa υστεραία επι Σουρακουσας ἔπλεον επὶ κέρωἐχοντες τὰς ἄλλας ναλ, δεκα δε των νεῶν προύπεμψαν ες τον
μεγαν λιμένα πλεῖσαί τε καὶ κατασκέτασθαι εἴ τι ναυτικόν ἐστι καθειλκυσμένον, καὶ κορυξαι ob των νεών nso λεμ σαντας ὁτι Aθοναῖοι ηκουσι Θεοντίνους ες τον εαυτῶν κατοικιοὐντες κατὰ ξυμμαχίαν καὶ ξυγγένειαν ' τους ουν ὁντας
ἐν Συρακούσαις -οντίνων ώς παρὰ φίλους και ευεργέτας Αθ ναίων ἀδεῶς ἀπιέναι. επεὶ δ' εκορ on καὶ κατεσκεUαντο
τῆν τε πόλιν καὶ τοὐς λιμένας καὶ τὰ περὶ τ ν χώραν , ἐξ ἐσ
φορμιζειν norinian qua In ea len Sigitis ri titione dic i, Mia ἐφορμεῖν, vereor ut exeniplis Drobare possit. II Oe i itiir erat Lania clii 'consiliitri , ut ab urbe Gyracusetnorrem reversi in castra liaberia i , at tionerri. naniurn eapere ni Megaram, Niae deserta erat, a de ultio non antea urniis vitulica Hlix, et a Syramggis nego mara, neque tereti mustum distabat.
unum P., in quo Pst Aθοναίους. Qua n amularatii eni tuiti soliturium suspeetani sequi si liceret, strii etiara niret illa Graecis as- csolita v. ait I ionys. le C. V. p. 180. Ien. tutini idoctissinio illustrat Κrueger. ad Dionys. p. 259., Pro : nae' Aθονα υς, ὰς raraea φίλους και εὐεργέιας, cons. I, 84. αεὶ δὲ ως προς ευ βουλευομένους τοὐς ἐμαντίους γω παρασκευαζόμεθα, Ut a strucretira Ita utuntur, ut titio I explicatur postponant, quibus verbis explicant, Da praemit aut et repetitioneni praepositionis negligant, quae tunien interdum ad littar ut VI, M. ιnὲ τον reo noλιν ἐφ huae. Sed troia
179쪽
si I κατάνqν. καὶ ἐκκλγίας γενομενος την μεν στρατιὰν Ουκ ἐδέχοντο οἷ καταναῖοι, τους δε στρατογους εςελθόντας ἐκέλευον, ει τι βούλονται, ειπεῖν. και λέγοντος τοὐ 'Aλκιβιάδου, καὶ των ἐν τy πολει προς την εκκλοσίαν τετραμμένων, oro τρατιῶται πυλίδα τινὰ ἐνωκοδυομένον κακῶς ελαθον διμλόντες, καὶ ελθόντες 'γόραζον ἐς τον πόλιν. των δε Κατα- ναίων οἷ μεν τὰ των Συρακοσίων qρονουντερ ῶς sἶδον τοστράτευμα ενδον, ευθὴς περιδεεῖς γενόμενοι υπεξῆλθον ου πολλοί τινες' οι δε ἄλλοι ἐφοφίσαντό τε ξυμμαχίαν τοῖς Ao ναίοις καὶ το ἄλλο στράτευμα εκέλευον εκ I πίου κομiζειν. μετὰ δε τούτο διαπλεύσαντες οι Aθοναῖοι ἐς το ' 'γιον, πάσy
on τν στρατιῶ ἄραντες ἐς την Κατάνην, ἐπειδη ἀφίκοντο,
κατεσκευάζοντο τὸ στρατόπεδον.
προδωροῖεν ἄν, καὶ ἔτι Συρακόσιοι πiηροῖσι ναυτικόν. μά-sI ουν τη στρατιs παρέπλευσαν πρῶτον μεν επὶ Συρακολοας ' καἱ ώς ουδιν ευρον ναυτικὸν πλορούμενον, παρεκομί- 'ζοντο αυθις επὶ Καμαρίνης, καὶ σχόντες iς τον αἰγιαλον ἐπεκηρυκεύοντο. οἱ δ' οὐκ ἐδέχοντο. λέγοντες σφίσι τὰ Ορκια εῖναι μια νοὶ καταπλεόντων Ἀθηναίων δέχεσθαι, ην μη αυτοι πλεχυς μεταπέμπωσιν. ἄπρακτοι δε γενόμενοι ἀπεπλεον '
καὶ ἄποβάντες κατά τι τῆς Συρακοσίας, καὶ αρπαγὴν ποιησάμενοι, και τῶν Συρακοσίων ιππέων Drθησάντων κώtem erct sat tum puto, ut rin omni uis scriptis genitivus rell-neretur, que n ego ab ἀδεῶς verulere rutiis et ipse retineo. ΛΩt Is en in istis it axiiii e tragicorun , genitivunt adiectivsset advolatis cuni si privativo iunctis itingendi, velut Sophocl. Oed. R. 885. dixit A κας αινόβοτος. vide Matth. Gr. I. 322. 323., citi adde Sei ille r. ait Eurip. Electr. 308. Alia tuliectiva velut κρύφa , λάθρα etiiun prosa8 Oiationis scriptore i e in1 genitivo e Dinputant. I id. Μatth. g. 603. Nolo uti advectio ινδεῶς apud Lilician. t. III. p. 2ll. τῆς χρείας ἐνδεῶς.51. nυλίδαJ v. Polyaen. d. strategem. I, 40, 4. Μox κακῶς Schol. interpretuitur μουνως. σαθρῶς, in Oil ipsum vo Niluitum DO lva niis posuit. Diodor. XIII, 4. talitti in διελόμre; πυaca. ηγόρα ν J Schol. ἐν αγορῶ διέτριβον. quae est explicati' etiam Hesychii, Alii lae h. v. Eii statilia in Honier. H. β'. p. 192. Sch Iuistite Aristopli. Equ. 1370. Actiarn. 720. Salii asii de L sit r. p. 339. in foro versam et agere. Iae. Gion Ovii ad Iaucian. Toxar. t. VI. p. 462., quos indicavit Dul erus. Add. Αnec 1. Be h. t. I.
180쪽
LIB. VI. CAP. 53. 54. IN τῶν ψιλῶν τινός ἐσκεδασμένους διαφθειράντων, ἀπεκομί
σθοσαν ες Λατάνον. καὶ καταλαμβάνουοι τον Σαλαμινίαν 53 πιὼν εκ των Ἀθηνῶν ηκουσαν επί τε Ἀλκιβιάδον Aς κελεύσοντας ἀποπλεῖν ἐς απολογίαν ων η πόλις ἐνεκάλει, καὶ ἐπαλλους τινὰς των στρατιωτῶν των μετ αυτοὐ μεμρου--κ περὶ τῶν μυστηρίων ῶς ασεμυντων, τῶν δε καὶ περιτων''μων. οἱ γὰρ Ἀθηναῖοι, ἐπει- η στρατιὰ ἀπέπλευσεν, Ουδεν ησσον Στοσιν ἐποιοῖντο τῶν περὶ τὰ μυστορια και τῶν 'a περι τούς 'Eρμῶς δρασθέντων , καὶ οὐ δοκιμάζοντες τοὐς μζ- νυτάς, αλλὰ πάντα ὁπόπτως αποδεχόμενοι, διὰ ποηρῶν aνθρώπων πίστιν πάνυ χρηστούς τῶν πολιτῶν ξυλλαμβανοντες κατέδουν. χρησιμώτερον ηγούμενοι εἶναι βασανίσαι τοπρῆγμα καὶ εἴρεῖν ' διὰ μονυτοὐ πονορίαν τινα και χρηστὸν εδοκούντα εἶναι αἰτιαθέντα ανέλεγκτον διαφυγεῖν. ἐπιστάμε- i νος γὰρ ὁ δομος ακοῆ την Πεισιστράτου και τῶν παίδων τυ- κωννίδα χαλεπον τελευτῶσαν γενομένον, καὶ προςέτι οὐδ' ὐφἐαυτῶν καὶ Ῥρμοδίου καταλυθεῖσαν ἰλr υπὁ Αακεδαιμονίων, i
ἐφοβεῖτο αεὶ καὶ πάντα bπόπτως ἐλάμβανε. I ὁ γὰρ χριστογείτονος καὶ Ἀρμοδίου - γα δἰ εoωτι-54κὸν ξυντυχίαν επεχειρηθ', ῆν εγῶ επὶ πλέον διογησόμενος
Qtοφανῶ Οἴτε τοῖς ἄλλους Οἴτε αυτοῖς -οναίους περὶ τῶν σφετέρων τυράννων ουδὲ περὶ τοὐ γεννίνου ακριβῶς ουειν λέγοντας. Πεισιστράτου γὰρ γοραιοὐ τελευτησαντος εν Tη τυ
ραννίδι οὐχ fἹππαρχος, απερ οἱ πολλοὶ oῖονται, ἀλλ' 'Iππίας πρεσβύτατος ἀν ἐζσχε τὴν απῆν. γενομένου ει Ἀρμοδίου ἄρ ηiικίας λαμπρού Ἀριστογείτων ἀνῆρ τῶν aστῶν μίσος πολλ