Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo ad optimorum librorum fidem, ex veterum notationibus, recentiorum observationibus recensuit, argumentis et adnotatione perpetua illustravit, indices et tabulas chronologicas adiecit atque de vita auctoris

201쪽

επὶ τουτο το εἶδος τρεπομένως ωςτε τους μεν λόγοις ημῶν διιστάναι, τους δε ξυμμάχων ἐλπδι εκπολεμοὐν προς ἀλληλους , τοῖς δε ἄρ ἐκάστοις τι προς νες λέγοντες δύνανταa κακουργεῖ, ; καὶ οἰόμεθα του ἄποθεν ξυνοίκου προαπολλυμ- νου Ουκ ες αυτόν τινα εξειν τὼ δεινόν, προ δε αυτοὐ μῶλαν I9 τον πάσχοντα καθ' αὐτὸν δυππεῖν; και εἰ τω ἄρα παρ- - κε τον μεν Συρακόσιον, εαυτὸν δ' οὐ πολέμιον εἶναι ταν'Aθ ναίω, και δεινόν vrεῖται υπέρ γε τῆς ἐμῆς κινδυνευειν, ἐνθυμηθῆτω ου περὶ της ἐμῆς μὰλλον, εν ῖσω δε καὶ τῆς εα-τοὐ ἄμα εν τῆ εμη μαχούμενος, τοσούτω δε καὶ ἁσgαλέστερον δσω Ου προδιεψηθαρμένου εμού, ἔχων de ξυμμαχον εμa καὶ Ουκ ἔργος αγωνιεῖται ' τόν τε Ao o ν μη την τει Συρακοσίου ἐζχθραν κολάσασθαι, τν δ' ἐμῆ προφάσει την αελτου qιλίαν οὐχ ἡσσον βεβαιώσασθαι βούλεσθαι. εἴ τέ τις φθονεῖ μεν η και ς οβεῖται, ἀμφότερα γὰρ τάδε πάσχει τὰ μείζ o, διὰ δὲ αυτὰ τὰς Συρακούσας κακωθῆναι μεν, ἶνα σωφρονισθῶμεν, βούλεται, περιγενέσθαι δε ἔνεκα τῆς αὐτoc

V, 87., ubi pleravis praeterea invenies ad explicandri In loeum I, G. ubi dE vestinientis Ionum scriptor noster loquitur. Addo Eunde ni ait Herod. III, 56. v μένομενδ η μένωμεν suspicatur Valchen. ad Herodoti V, 82.

Indicativuin tuentur Platonica ,1 πῶς λέγομεν, Pianquam ε tiam coniunctivus in ea leni somnula coni paretὶ et τί δο καὶ λέγομεν id. Hei nil. ad Plat. Gorg. p. I . ad Theaetet. P. 44l. . tibi, ,, attuli haec, ait, ne eui in mentem Veniat corrigere λέγωμεν, quo in genere saepius ereavit Stephanus. Ι aulo insemiis veris

utim δίνανται delet in mulini.

78. καὶ er τον δρώ - κοχάσασθαι J Dionus. p. 936. et marsua p. 798. usque a d τῶ - ναίφ, tibi in I nuc3 dide reprehendis nivi iunx usu ni singularis pro plurali, Piod ni nil mini dixit τον δε- ρακούσιον. et iis 'Aθννσω, t. Se I hoc non eius idionia esse, Maia est, vii ignoret id. Greg. Cor. p. 126. qui liunc usum Attrucis asserin, ibiPie hinterpretes . Popp. proleg. t. I. p. 91. Κm geri ad Diona s. p. 229. duintilia . I. O. VIII, 6. 2I. Maxime amte in in oranda patebit nilninroratin illa lisertas. Nam et Livius saepe tae Geter Romanu 1 proelia vi e tor, quum Romanos vicisae sWniscet; et contra Cicere ad B tum, populo, inpιrt,

ivi p o guimul et oratore a viax auinus, Gn da ae tantum queretur. Quod genua non orationea modo ornat, ted etiam guo. ridiani raran mia usus reeipit. En tibi Roin antim hominent paulo minus fastidios im, iniam Graeculias Inagistelliis est, Qui, qnantavis eius de nobis merita sunt, interdum turnen Succense Ob istam stolidam et arroganteni calutant an . ει Te τις - ταμίαν γενέσθαι J I i Onyx. p. 934. Suidas σωφρονισθωμεν Tan εινωθῶμεν ea aesolita ad ii. l. Vid. not. ad III, 65. exu.

202쪽

γὰρ οιόν τε ομα τῆς τε επιθυμίας καὶ τῆς τυχης τον αἰ-TOν ομοίως ταμίαν γενέσθαι. καὶ εἰ γνώμν ομάρτοι, τοῖς

αὐτοῖ κακοῖς ὀλοφυρθεὶς τάχ αν λως καὶ τοῖς Ῥοῖς ὼγ Οοῖς ποτε βουλοθεί' αὐθις φθονῆσαι. αδύνατον δε προρ- μενω. καὶ μ' τούς αυτοὐς κινδυνους οὐ περὶ τῶν ονομάτων αλλὰ περι τῶν επων εθελῆσαντι προςλαβεῖν ' λόγω μεν γὰρ την ἡμετέραν δύναμιν σώζοι ἄν τις, ερὶφ δε τον αυ- τοὐ σωτηρίαν. καὶ μάχιστα εἰκὸς ἐν Ῥῶς, ω Καμαριναῖοι, ομορους δντας και τὰ δεύτερα κινδυνεύσοντας προορῶσθαι

Gφίκοντο οἱ Ἀθηναῖοι δεόμενοι ἄν ἐπεκαλεῖσθε, ταὐτα εκ τουνοίου και νῖν παρακελευομενους λως μοδεν ενδώσομεν φαίνεσθαι. ἀλλ' o ἴθ' υμεῖς νὼν γέ πω οὐθ' ol ἄλλοι επὶ ταύταμμησθε. δειλία δε ισως το δίκαιον πρός τε qμῶς καὶ πρὸς79τους ἐπιόντας θεραπεύσετε λέγοντες ξυμμαχίαν ειναι bμῖν προς ωοοναίους' ἐν γε Ουκ επὶ τοῖς qίλοις εποιῆσασθε, τῶν δε

-οντίνους ἐθέλουσι ξυγκατοικίζειr. καὶ δεινὸν εἰ εκεῖνοι μἐντο εργον τού καὶοὐ δικαιώματος υποπτεύοντες ὐλόγως σωμφρονοοῦσιν, υμεῖς δ' εὐλόγω προφάσει τοὐς μεν φύσει πολε -

οι σν υn ἀλλων, καὶ μή - ἀδικῶσιν J Simictura ἀπο κοινod. Supple: oraν ὐn ἀχλων ἀδικῶνται, καὶ μὴ - τοὶς πέaας ἀδικῶsιν. uriis elim L Oederi. confert Tacit. V. Asp . c. 10. Utina es asministrationibus potius non pereat troa, quam damnare, olim Pee- eassent. Ego Vero verbani in illis excidisse persuasunt laus eo. Ubi similiti lo mi in nostrast ulli cognatuni in L .utinis veri, in , unde cognatum arcessaturi cons. Illinc . II, II. τὸν τῶν πέλας ουν μυλλον ῆ τὸν ἐσυιῶν ὁραμ, δηουμένην se. ἀλόγως σωφρονοῖσι ν l Acliol. ἀντὶ του παρὰ λόγον. η δε διανοια

203쪽

200 LIB. v I. CAP. 80. μέους μολεσθε ἄφελειν, τους δε ετι μαλλον φύσει ξυγγενε μετὰ τῶν εχθέστων διαφθεῖραι. αλx ου δίκαιον, ἀμυνειν δἐ καὶ μη φοβεῖσθαι την παρασκευ ν αυτῶν ov. γὰρ ην ημεῖς ξυστῶμεν πάντες δεινή ἐστιν, αλx ῆν - ουτοι σπεύδουσι τἀναντία διαστῶμεν, επεὶ ουδε προς ηυῶς μόνους ελθόντες και μάχν περιγενόμενοι in αξαν α ἡβ αντο, ἀπῆλθον δε 'B0 διὰ τάχους. Aύτε οὐκ ἀθροους γε οντας εἰκος ἀθυμεῖν, ἰέναι δἐ ες τὸν ξυμμαχίαν προθυμότερον, ἄλλως τε και από Πελ επονν σου παρεσομέν ς ἄφελείας, Οἶ τωνδε κρείσσους εἰσὶ τὰ παραπαν τα πολέμια ' καὶ μὴ εκείνην τὴν προμήθειαν δοκεῖν τω ἡμῖν μεν ἴσον εἶναι, Ῥῖν δε ασφαλῆ, τὸ μηδετέροις di ως καὶ ἀμφοτέρων ὁντας ξυμμάχους βοηθεῖν. ου γὰρ ε πω ισον ἄπερ τω δικαιώματί εστιν. εἰ γὰρ δι υμῶς μὴ ξυμμαχῆσαντας δ τε παθῶν σφαλῆ σεται καὶ ὁ κρατῶν περιέσται, τέ ἄλλο η τῆ αὐτῆ απουσία τοῖς μεν Ουκ -υνατε σωθῆναι, τούς da Ovκ ἐκωλυσατε κακούς γενέσθαι : καίτοι κάλλιον τοῖς ἀδικου- μόνοις καὶ ἄμα ξυγγενέσι προςθεμένους τήν τε κοινῆν ωφέλειαν τη Σικελία φυλάξαι, καὶ τοὐς Αθηναίουρ φίλους δὴ ὁ τας μὴ εῶσαι ἁμαρτεῖν. ξυνελόντες τε λέγομεν' οἱ Συρακόσιω

ἄλλους περὶ ἄν αυτοὶ Ουδεν χεῖρον γιγνώσκετε δεόμεθα δῖκαὶ μαρτυρόμεθα ἄμα, ει μῆ πεωγεν, ὁτι επιρυλευόμεθα μἐν υπό Ἀώνων αεὶ πολεμίων, προδιδόμεθα δε υπὸ ωμῶκ

μενον εἴλπον ἰδιοπραγούντες ' Vela D, δια πρόφασιν πιθανεν, -'et ναιους μεν βούλεσθε ἄφελεῖν, τους de συγγενεῖς μετο των ἐχ&ίστων ῆιανθεῖρα . Aliquani dui,itationern habet illi in ἀλortiae, ite quo in diversa abiisse intelligo interpletes. Νerupe ἀλόγως σωφρονεῖν caute agere, ita tarnen ut rationem agendi tuam dessedere non possis, litiud tanten ceris fore, ut Illi egini piissint, praedicat Orator. Eodeni sensia intefit tu reehiferιwen ἄλογον mi erat I, 32.

204쪽

LIB. v I. CAP. BI. B2.20 I ριης Λωριέων. καὶ H καταστρέφονται ἡμας '- ναῖοι, ταῖς

μεν υμετέραις γνωμαις κρατῆσουσι, τφ δ' αὐτῶν ὀνόματι τιμηθησονται, καὶ τει νίκος οὐκ αλλον τινὰ αθλον η τον την τέκον παρασχόντα λήψονται ' καὶ εἰ av γεῖς περιεσόμεθώ, τῆς αἰτίας των κινδύνων οἷ αυτοὶ τον τιμωρίαν υφέξετε. σκο

πεῖτε Ουν καὶ αΦρεῖσθε ῆ τὸν αὐτίκα ἀκινδύνωρ δουλείαν, ἡ κάν περιγενόμενοι μεθ 'μῶν τούςδε τε μη αισχρῶς δεσπο- τας λαβεῖν, και τὸν προς ,ἀο εχ αν μὴ ἄν βραχεῖαν γεν

μόνον διαφυγεῖν.

Τοιαύτα μεν ὁ Ἐρμοκράτης εἶπεν ' ὁ δ' Εὐφημος ὁ τῶν si

, μικόμεθα μεν ιπὶ τῆς πρότερον ούσης ξυμμαχίας ἀνα- 82

νεωσει, τού δε Συρακοσίου κα φαμένου ανάγκη και περι τ'αρχῆς εἰπεῖν Aς εικότως εχομεν. τό μεν ουν μεγιστον μ ετ ριον αυτὸς εἶπεν ὁτι Οἱ Ἱωνες αεέ ποτε πολέμιοι τοῖς Λωθιε σίν εἰσιν. ἐχει δε καὶ ουτως ' ημεῖς γὰρ 'χωνες ἔντες Πελοποννησίοις Λωριεῖσι καὶ πλείοσιν Ουσι καὶ παροικούσιν εσκ νάμεθα oτω τρόπω ξκιστα αυτῶν υπακουσόμεθα. καὶ μετηοὐκ ἄλλον ἄλλον τινα αθaoνJ Jθχον neutrius generis est, nequasum eo iungendiina silaoν τινά, sed ita intelligeruluni: non alium siuempiam praemium l. e. pro praemis aecipient. Nox de ἐπιβουλευόμεθα V. Matili. Gr. p. 680. 82. Hermocratem excipit Atheniensis legatus Riaphenius, non tam redii rgii ns illi iis crinii nationes, m an Athmen Silani it periunt deseruiens et demonstrans, necessitate ad bellu in eum Syracusanis cogi se, ut tuti et ipsi vivant et socii sinuit con nati Uie in Nicilia fiat, itantes, mathus praetEI' Athenienses uti xiiiii Iunuli una sit contra inini tuenteni S Tacusariorum do ninationen . μνες οντες I His respondet ad ista Syracusani Herniocratis c. 80. ἐπιβουλευόμεθα μεν uno Ἀώνων etc. Vid. Vulck. I IIerodot. III, 56.

205쪽

202LIIs. VI. CAP. 83. τα Μοδικὰ ναῖς κτqώμενοι τῆς μεν Αακεδαιμονων ωπῆς καὶ ηγεμονίας ἀπολλα μεν, ουειν οροςῆκον μάλλον τι εκείνους ἡμῖν ξ καὶ γῆς εκείνοις ἐπιτασσειν, πλὴν καθ' ὁσον ἐν

τω παρόντι μεῖζον ἰσχυον, αὐτοὶ δε των υπι βασιλεῖ πρότε

ρον ὁντων πεμόνες καταστάντες Οοκουμεν , νομίσαντες qκισ1

νούμεθα, καὶ ἐς τό ακριβες εἰπεῖν οὐJε αδίκως καταοτρεψάμενοι τούς τε ' Ιωνας και νοσιώτας. ολ ξυγγενεῖς φασιν οντας

πῶς Συρακόσιοι δεδουλῶσθαι. ηλθον γὰρ ἐπὶ τον μητρό

πολιν ετ ημῶς μετὰ του Μήδου, και Ουκ ετόλμοσαν υποστάντες τὰ οἰκεῖα φθεῖραι, ῶςπερ ημεῖς εκλιπόντες τον πόλιν, &B3λειαν di αυτοι τε ἐβουλοντο και ἡμῖν τὁ αυ ro επενεγκεῖν. ἀνσων ἄξιοί τε ἔντες ἄμα ἄρχομεν, δει τε ναυτικὸν πλεῖστόν τε και προθυμίαν ἀπροφάοιστον παρεσχόμεθα ες τους Ἐλλοπας,

καὶ διότι και τω M G ἐτοίμως τοῖτο δρῶντες - τοι πῶς

eo casu triti possit, vi m verba plenum egre significantia requi

loco nuper egit filerna. ait S , phocl. Philoclet. 3l5. Vi l. Urote-fend. gri Lat. g. l 45, 3. Ea letii Iepetitio pi o nominis etiarii pose nonii ita sit. Vi l. interpretes ad Lucian. t. I l. p. 355. Fisulier. ad Vellei'. II. p. 235. ap. Matth. l. l. Singillaris ratio loci IV, 1O.

83. Nexus sententiarunt hic esse villetur: Dignos, ait, nos Censen us esse in perio, quod in socios exercein iis, dua uas de Causis, qllia ut nos uni ni uni maxili e strenuunt in bello I ersico exilibu inius, ita hi in serviliun regis et iii dant ni v nostrum proni erant. Dei tule, ut tuti simus a Peloponi eso, socios tui Perio cOἡrce lius. Neque verum consiliunt, qui id tuentur, speci sis ocabulis obtegimus, uiliit nisi salini nostrae Cniisulentes. Qita de causa hue Pro die veni niun, cerniniusque, nobis utrisqu eadent conducere. Id quod inteIligi inua ex iis, tDiae IIeini crates nuulo nobis exprobra it, nos Siciliani in servitilini ope vostra redacturos adesse. Cuius licet caluniniis perieri iti paulisper nutabitis; postremo tamen, euna rei gerendae toni puA ademe, et tilitatis stii liunt vincet, a nobisque stabilia illius vetitio runi obistiti. quippe nos et in Graecia ini periun1 securitatio Causa CO

206쪽

I. IB. VI. CAP. Ba. 203εβλαπτον, αμα δε τῆς προς Πελοποννησίους ἰσχυος ὀρεγόμενοι. καὶ ου καλλιεπ-μεθα ως ἡ τον βάρβαρον. μόνοι καθελόντες εἰκότως ἄρχομεν η εά ελευθερία τῆ τῶνδε μῶλλον ητων ξυμπάντων τε καὶ τη ἡμετέρα αὐτῶν κινδυνεύσαντες. -- σι δὲ ἀνεπίφθονον την προς κουσαν σωτηρίαν εκπορίζεσθαι.

και νῶν τῆς ἡμετέρας ασφαλείας ἔνεκα καὶ ενθάδε παρόντες ὁρῶμεν και υμῖν ταυτα ξυμφέροντα. ἀποφαίνομεν χε εξ ων οἶδε τε διαβάλλουσι καὶ Ῥεῖς μάλιστα ἐπὶ τό ς ερώτερονυπονοεῖτε, εδότες τους περιδεῶς ἡ-πτεύοντάς τι λογου μὲν ηδονῆ τὸ παραυτίκα τερπομένους, τῆ ν εγχειρήσει υστερον τὰ ξυμφέρον xα πράσσοντας. τήν τε γὰρ εκεῖ αρχὸν εἰρῆκαμεν διὰ δέος εχειν καὶ τὰ ενθάδε διά τι αυτό ῆκειν μετὰ των ὐίλων ασφαλῶς καταστησόμενοι, καὶ ου δουλωσόμενοι, μῆπαθεῖν δε μὰλλον τοὐτο κωλισοντες. υπολάβy δε μηδεὶς ως 34 δεν προς κον υμῶν κζωμεθα, γνους ὁτι σωζομενων υμῶν καὶ διὰ τό μῆ ἀσθενεῖς υμὰς ἔντας αντέχειν Συρακοσίοις ζ ooν ἄν τουτων πεμψάντων τινὰ δύναμιν Πελοποννησίοις ημεῖς βλαπτοίμεθα. καὶ ἐν τούτω προς-ετε ἐδο ἡμῖν τὰ μέγιστα.ὐιόπερ καὶ τοὐς Αωντίνους ευλογον κατοικίζειν μὴ ὁπηκόους ἄπιερ τους ξυγγενεῖς αυτῶν τους ἐν Εὐβοία, ἀλx ως δυνήπωτάτους , ἶνα εκ τῆς σφετέρας ὁμοροι ἄντες τοῖς& -ἐρ Ῥῶν λυπηροὶ ώσι. τὰ μεν γὰρ ἐκεῖ καὶ αυτοὶ ἀρκοῖμεν προς τούς

stituimus, et lite propter eandem eum amicis nostiis statiIm reis Tu n componeInus , non nostrae Potestatis Vestram instilani facturi, sed ne id per alios fiat, cauturi. Cori Elatio particii larii itineunte capite Paeti e ninita liue C est: ἄξιοί τε - ωμα δέ, tu in οτι τε - κἄὶ διίι, tun πλεῖσrόν Te - καὶ προθυμίαν. Quorumn enlbroruni pratna correlatione titilicatur, cur ii i periti ni teneant; nitela meminor I x copiilatione, cur se ilignos esse imperio perin atheant, exponitur. Obi vias ilitas causas Proserunt, iis non secticunt idoneos esse tu enito imperi O Manns genis daris, ut Meilni. volvit), sed dignos, vis queni principatiani pararunt, sine inutilia Ohtineant. Cons. tot an GrationeIn I, 73. qu te argumen. eurn nostra non diversum tractat, et ni in e cap. 75. init. coli.

207쪽

μένους τοὐς ἐνθάδε ἐλευθερουν, ξύμφορος ἡμῖν ἀπαράσκευος

σύν καὶ χρήματα μόνον φέρων, τὰ δε ἐνθαδε καὶ Αεοντῖνοι 25και or ἄλλοι φίλοι ὁτι μάλιστα αυτρονομουμενοι. ἀνδρὶ δε τυράννω η πόλει απὸν ἐχούση ουδἐν ἄλογον δ,τι ξυμφέρον οὐσΟἰκεων o,τι μῆ πιστόν' προς ἔκαστα . δε δετ ῆ ἐχθρὸν ἡ φίλον μετὰ καιροῖ γίγνεσθώι. καὶ ημῶς τοῖ- ωφελεῖ ενθάδε, -κῆν τους φιλους κακώσωμεν , αλλ' ἐν Οι ἐχθροὶ διὰ την των φίλων ρώμην αδύνατοι ἀσδεν. ἀπιστεῖν δε οὐ χρή. καὶ γὰρ τοῖς ἐκεῖ ξυμμάχοις ως εκαστοι χρῆσιμοι εξ ρούμεθα, νους μεν καὶ Μηθυμναίους νεων παρπῆ αὐτονόμους, τους δε πολ- λους χρημάτων βιαιότερον φορα, ἄλλους δὲ καὶ πάνυ ελευθέρως ξυμμαχοῖντας, καίπερ νοσιώτας ἄντας καὶ εὐληπτους, διότι εν χωοίοις επικαίροις εἰσὶ περὶ τὸν Πελ-όννησον. ἄς καὶ τἀνθάδε εἰκcς προς τὸ λυσιτελοῖν, καὶ ο λέγομεν, ἐς Συρακοσίους δέος, καθίστασθαι. αρχῆς γὰρ ἐφίενται υμῶν, καινούλονται επι τω ἡμετέρω ξυστήσαντες Ῥῶς υπόπτω, βία n κατ ερ μίαν, απράκτων ημῶν ἀπελθόντων αυτοὶ ἄρξαι τῆς Σικελίας. ἀνάγκη δέ, ἐν ξυστῆτε πρός αυτούς' ου τε γὰρ ἡμῖν ἐτι εσται ἶσχυς τοσαύτη ἐς εν ξυστῶσα ευμεταχείριστος, οὐσ26 os ἀσθενεῖς αν ημῶν μ' παρόντων πρὸς ὁμῶς ais. και δμτ τα μὴ δοκεῖ, αυτὸ το εργον ελέγχει. τό γὰρ πρότερον h- μῶς ἐπηγάγεσθε Ουκ αλλον τινc προσείοντες φόβον ῆ ει περι vδμεθα ομῆς uno aueaκοσίοις γενέσθω, ὁτι και αυτοὶ κι

208쪽

205δυνεύσομεν. ναὶ νῖν ου δίκαιον, ωπερ καὶ ωδε ἡξιολε λόγω

πείθειν, τῶ αυτῶ ἀπιστεῖν, ovo oo δυνάμει μείζονι προς την τῶνδε ισχυν πάρεσμειν ὁποπτεύεσθαι, πολύ δε μαλλον τοῖςδε ἀπιστεῖν. ημεῖς μέν γε οἴτε ἐμμεῖναι δυνατοι μη με κυμῶν, εἰ τε καὶ νενόμενοι κακοὶ κατεργασαίμεθα, αδύνατοι κατασχεῖν διὰ μῆκος τε πλοῖ καὶ anoeis φυχακῆς πόλεων με- λων καὶ τῆ παρασκευῆ ξπειρωτὼων' Οιδε δε ου στρατοπε δω πόλει δε μεθονι τῆς ἡμετέρας παρουσίας ἐποικοῆντες υμῖν αεέ τε επιβουλευουσι καἰ λαν καιρὸν λάβωσιν ἔκαστου ota ἀνιῶσιν ' ἐδειξαν δε καὶ ἄλλα ξω καὶ τά ες -οντίνους καὶ νυν τολμῶσιν επὶ τοῖς ταλα κωλύοντας και ἀνέχοντας την Σικελίαν μέχρι τοὐδε - ὁπ αυτοὐς εἶναι παρακαλεῖν υμ ως ἀναισθήτους. πολύ δε ἐπὶ ἀληθεστέραν γε σωτηρίαν ημεῖς ἀντιπαρακαλοῖμεν, δεόμενοι τὸν ὁπαρχουσαν ἀπ αλλῆλων

ιν δ' οὐ πολλάκις παρασχῆσειν μετὰ τοσῆςδε επικουρίας ἀμύνασθαι ἡν εἰ τῶ ὐποπτω n ἄπρακτον ἐάσετε ἀπελθεῖν nκαὶ σφαλεῖσαν, ε τι βουλησεοθε καὶ πολλοστὸν μοριον αυτῆς ἶδεῖν, με οὐδεν ἔτι περανεῖ παραγενόμενον Ῥῖν. ἀλλα μήτε 37ὐμεῖς, ω Καμαριναῖοι, ταῖς τῶνδε διαβολαὼς ἀναπειθεσθε Interpp. ad Greg. cor. p. 47. Xenoph. cyrop. VII, 1, 3I. VII, 15.

niuil pertinere, quivis saetis intelligit.

209쪽

τῶν βλαπτώμεθα, πολλὰ δ' ἀναγκάζεσθαι πράσσειν, διότι καὶ πολλὰ φυλασσόμεθα, ξύμμαχοι δἐ καὶ νὼν καὶ πρότερον τοῖς ἐνθάδε υμῶν ἀδικουμένοις οὐκ ἄκλητοι παρακληθέντες δε Θειν. καὶ Ῥεῖς μεθ' ως δικασταὶ γενόμενοι τῶν ἡμῖν ποιου- μενων μῆθ' ως σωφρbνiσται, ὁ χαλεπόν μ' ἀποτρέπειν πειρῆσθε, καθ' oων δε τι υμῖν τῆς ημετέρας πολυπραγμοσύνζς καὶ τρόπου τὸ αυτὸ ξυμφέρει, τουτω ἀπολαβόντες χρήσασθε, καὶ νομίσατε μο πάντας εν uno βλάπτειν αὐτά, πολύ δε πλείους των Ἐλλήνων καὶ ωφελεῖν. ἐν παντὶ γὰρ πας χωρίω καὶ ω μῆ υπάρχομεν o τε οἰόμενος ἀδικῆσεσθαι καὶ ὁ ἐπιβουλεύων διὰ τὸ ἔμψον μεῖναι ελπίδα τῶ μεν ἀντιτυχεῖν επικουρίας ἀφ ροῶν, τῶ δε ει ζομεν μῆ ἀδεεῖς εἶναι κινδυνευειν, ἀμφότεροι ἀναγκάζονται ο μεν ἄκων σωφρονεῖν, ὁ δ' ἀπραγμόνως σώζεσθαι. ταύτvν οὐν τὸν κοινὴν τῶ τε δευε καὶ

is νυν παρουσαν ασφάλειαν μῆ ἀπώσησθε, ἀλx εξισώσαν-

87. πολυπραγμοσυν e J Vocabuliam et in vitio ponitur et in Iaude; T. qurni laudat sulcei'. , Suidam in T. Praeco Thebanus

πραγ-ύν', inquavι, Grarece dicitur. At Pie paulo inseritiis ita vini ver Di circliniscribit: varia priavi iamlaqιte et non necessaria rem1m

ultu cemodi plua Mnarravi et cogitatio et petilio. Paulo post aut τοαὐτὸ ξυμφέρει nauemus: ,,plane est Latinum idem, simul: sicubi hi hoe habet sedulitas noatra, ut ais illi, nobis dum inservit, vobis eadem prosit. βλία τειν αὐet άJ Pronomen reser ad duo proxime praeceden

210쪽

OB. VI. CAP. 83. 207υς τοῖς Maοις μεθ' ημῶν τοῖς Συρακοσίοις αντὶ τού αει φλ

λάσσεσθαι αυτους καὶ ἀντεπιβουλευσαί ποτε ἐκ τού ὁμοίου μεταλάβετε. ιαὐτα δε ὁ Εὐφημος ειπεν. οἱ δε Καμαριναῖοι Gr 88πόνθεσαν τοιόνδε. τοῖς μεν Ἀθηναίοις εἴνοι ησαν, πλην καF iδσον εἰ την Σικελίαν αἰονro αυτοὐς δουλώσεσθαι, τοῖς δὴ

Συρακοσίοις αεὶ κατὰ το ὁμορον διάφοροι ' δεδιότες δ' οὐχ ησσον τούς Συρακοσίους ἐγγύς ὁντας μ' καὶ ἄνευ σφῶν πειριγένωνται, τό τε πρῶτον αὐτοῖς τούς ολίγους ἱππέας ἐζπεμψαν καὶ τb λοιπόν ἐδόκει αὐτοῖς ὁπουργεῖν μεν τοῖς Συρα-

δη καὶ επικρατέστεροι τη μδεῖ ἐγένοντο, λόγω ἀποκρίνασθαι

λα ἀμφοτέροις. καὶ Ουτω βουλευσάμενοι ἀπεκρίναντο, επει-

δη τυγχάνει ἀμφοτέροις ουσι ξυμμάχοις σφῶν προς ἀλληλους

πόλεμος ών, εδερκον δοκεῖν εἶναι σφίσιν ἐν τῶ παρόντι μο- δετέροις ἀμύνειν. καὶ οἱ πρέσβεις εκατέρων ἀπῆλθον. Kαὶ οἱ μεν Συρακόσιοι τὰ καθ' εαυτούς εξορτυοντο ἔς τὸν πόλεμον or δ' Ἀθηναῖοι ἐν τῆ πάξω εστρατοπεδευμένοι τὰ προς τους Σικελοῖς ἐπρασσον tam αὐτοῖς ώς πλεῖστοι

προπωροσονται. καὶ οἶ μεν προς τὰ πεδία μῆλλον τῶν Σικελῶν υπήκοοι ἔντες τῶν Συρακοσίων οἷ πολλοὶ ἄφειστήκεσαν ' τῶν δἐ την μεσόγαιαν ἐχόντων αὐτονομοι Ουσαι καὶ πρότειρον αεὶ ola σεις ευθὴς πλὴν oλέγοι μετὰ τῶν Ἀθηναίων ησαν, καὶ σῖτόν τε κατεκόμιζον τῶ στρατεύματι καὶ εἰσὶν es καὶ χρῆ-

λοι repor mutuni cen t, ob notio . Nani vprosinii te esse ait, eosti ut alior uni ini per o pἔirebant, dissiculter dominos ni utiir Pottiis-RE; eos . utent , qui libertate mi ebaiitiir, ni ulto se facili is nil quascunqtie vellerit partes conti iliarse. ΜOx de varia soritia vobi εσόγειος et μεσόγαιος clisputat I. ol, ecla. ad Inirynies . p. 298. μεσόγειαν sine uli a scripturae varietate extat I, IDO. μεσόγειαν vel