장음표시 사용
221쪽
ξιων καὶ αHων τινῶν ἄς εκατόν' καὶ 'Aθοναίων υπηρχον πεντήκοντα καὶ διακόσιοι οἷς ἴππους τοὐς μεν παρ πιεσταίων και Καταναίων ελαβον, τούς δ' ἐπρίαντο, καὶ ξύμπαντες πεντηκοντα καὶ ἐξακοσιοι ἱππος ξυνελέγησαν. καὶ καταστῆσαν
auspi utur: TLχίαν sive Ἀκίαν. Sed Scriptores a i tinum omnes, iiii lianc urbis parte ni Inen orant, Vel Tύκην vel Συκῆν quali- qia an unico nostro loco, quo ap. Thuevd. haec script ira est, πικῆν res Oilen tu in Pssu censent Dulier. Bene l. Cluver. S. A. P.
I 83. C. vel Tυκλὲν appet Iant; ne ino Gχων vel Ἀκίαν. V. Misael. ad Lylo d. t. IV. p. 378. Νata autein est liuec scriptiirae variet is e vario usu diale toruin. Συκῆ est Dorica soritia; ita ni Σ est Pii Θ, ut in σιός, et aspirata cum tenui sede in perni utavit, ut
InaX. P. 78. t. 1. not. 2. I e Ron anoruni usu in hoc non ine V.
222쪽
οἰκοδομίας ' καὶ ἐπεξελθόντες μάχον διενοοὐνro ποιεῖσθαι και
μο περιοραν. καὶ hδ' ἀντιπαρατασσομένων ἀλλ λοις οἱ των
Συρακοσίων στρατποὶ ως ἐώρων σφέσι το στράτευμα δε- σπασμένον τε καὶ οὐ φαδίως ξυντασσόμενον, ἀν γαγον πάλιν ἐς την πόλιν πλον μέρους τινος των ἱππέων ' συτοι δἐ υπο- μένοντες ἐκώλυον τους Ἀθηναίους λιθοφορεῖν τε καὶ ἀποσκίλνασθαι μακροτέραν. καὶ των Ἀθηναίων φυλὴ μία των oπλιτῶν καὶ οἱ ἱππῆς μετ αυτῶν πάντες ετρέφαντο τοὐς των Συρακοσίων ἱππέας προσαλόντες, και ἀπέκτεινάν τέ τινας καιτροπαῖον τῆς ιππομαχίας Ιστησαν.
eoo του et εἱχους των Συρακουσίων interpretatiar, ad imis: κύκλον δὲ To των Συρακουσίων τεῖχος νύν λέγει. iuid vero tuni opus fuit, Iapides coin portari 3 ii uni ipsorii lii Suracusanorum In Oenia voltie- Irii ni a It reparare, ahit in niuiorem ultitii linent extolleret Cons. Bened. ad n. l.
Athenienses in sua irien, Die tribu inst ructos in acie adversiis hostes pugnasse. HOid bene ostenctit Nigon. Ex Herodot. VI, III. de pugna Marathonia et ex intit. Aristide. Et ex hoc loco, qtiem itident ibi Iavitat Sigon., intelligitur, Athenienses non solitos fuisse inter sese InisceIe uiuersarum tribuunx Ilii lites. Eandent in tione In etian alios in belais sequutos fuisse, credibile est. Sic
de Μessentis Inluc. III, 90. ἔτυχον δε δύο φυχαὶ ἐν ταῖς μυχαῖς των πιεσσονίων φρουροῖσαι. Et paulo Post hic c. I . de Syracusanis
ct . p. 14s. et β . p. 247. Suidas: φυλῆ καρο αυτεν ἐστι μύριοι στρατιῶται. Νon scio, cui e vetustis rebuspublicis hoc conveniat. Si χίλιοι dixisset, posses reterri ad prinia initia reipublicae Iton anue. Dii si . - uod hic de Atheniensibus et Μesseniis, supra ad V, 15. do Spartania adnotatum. Iino hic cominunis naustantiquitatis eriit , ut tributini acies instrueretur, et isque rei PD-uia vestigia apuὸ Honteruin in verbis Nestoris Il. II, 362.
223쪽
220 LIB. VL CAP. 99. χύτατον εχ νε- αυτοῖς ἐκ του μεγάλου λφίνορ ἐπὶ την ἔαε-
ραν θάλασσαν το ἀποτείχισμα. Οἱ δὲ Συρακόσιοι οὐχ ἡκιστα ' μοκράτους των στρατηγῶν ες'γησαμένου μάχαις μεν παν- μεὶ προς - αχυς Ουκέτι ἐβούλονgo διακινδυνευειν, in τειχίζειν δε ἄμεινον εδόκει εἶναι, η εκεῖνοι ἐμελλον ἄξειν τοτεῖχος, καὶ εἰ φθάσειαν, ἀποκλῶσεις γίγνεσθαι, καὶ ἄμα καἰ ἐν τούτω εἰ επιβοηθοῖεν, μερος ἀντιπέμπειν αὐτοῖς της στρατιῆς, και φθάνειν ἄν τοῖς σταυροῖς προκαταλαμβανοντες τὰς εφόδους, εκείνους δε ἄν παυομένους τοὐ ἐργου πάντας ἄν προς πῶς τρέπεσθαι. ἐτείχιζον ουν ἐξελθόντες απὸ τος σφωτέρας πόλεως θρξάμενοι, κάτωθεν τοὐ κύκλου των Ἀθηνοίων ἐγκάρσιον τεῖχος ἄγοντες, τάς τε ελάας εκκόπτοντες τοὐ πι-
μένους καὶ πύργους ξυλίνους καθιστάντες. οἷ δε νῆες των
χός E. F. II. L. O. g. At Πωνιχον milgo Iogitur in VII. 2. , ubi
A. hal et Πόγιa ori Accetitii in prima vox est ibi dein in ciuictis anima, Pia In a Centhra notationeIII lite quoque repositam ni alim.
amo ταυρώσειν τα βάσιμα των Ἀθηναίων. δφόδους γωρ τα βάσιμα ad-ε tua per intervalla muri obsidionalia γ λέγει. Vera saec sunt, selfalsiiiii titio I adiecit: ολ γα γαρ ἐπιβασθῆναι δυναμενω δια To Taiματῶδες εἶναι vo χωρίον. Certe i nec regio spectans Occastini pallii locamiit. Vid. ariunt. Itbr. VII. exfr. Letron n. topogr. a. uri P.
88. Paulo post ad ἀποκλὴσεις γίγνεσθαι repeter I OHών. καὶ Ua καQ A. B. E. F. H. Κ. L. Ν. O. P. s. d. s. g. L. vulgo saὲ ΓαμαJ. Μox ad ἀντιn μπειν repete ἐδόκει, e. Pro αυτούς, Diod vulgo legitur, seripsi aὐroῖς.
κάrωθεν του κύκλου Τ i. e. κάτω τού κ. R ita pnim inde ab inferiore et Epipolas sumemacenis re ione urbis ni Irus trans PBr stis a Syracusanis ducebatur, alter in cor relativum posuit, usu
Graecis freque ite, de quo vide omnino Lobe in. ad Phr3 nichi. p. 44. Doederi. spe c. nov. o l. Sophocl. p. 44. et in Philol. mytr. aut L Schw. t. I. p. 324.
ἐχάας ἐκκόπτοντεςJ Vid. Thoni. Μ. p. 292. et in a ad VII, 8 I. τοῖ πιμέμove J se. Apollinis Temenitae. Vide clo sit. Syr. P.
rem colonia suae, qui oraculo eius condendae auctor Iruerat. V.
Letron n. I. I. p. 26. Stepla. Ηγ E. in v. Συήκουσαι, et quos lauda vi in libr. d. sit. Sur. 1. e. et P. F. not. 5. E n ore autem Vetellum fuit, deortina delubra sacris lucis τεμένει ciniere, eae quo Diuiliaco by Cooste
224쪽
Mθ'ναίων οἴπω ἐκ et e Θάφου περιέπλευσαν ἐς τον μέγαν λιμένα, ἄλx ἐγι οἱ Συραχόσιοι ἐκράτουν των πεοὶ την θάλασσαν, κατὰ γῆν δ' ἐκ τος Θάψου οἱ Ἀθοναχι τὰ ἐπιτήδεια επῆγοντο. επειδὴ δε τοῖς Συρακοσίοις ἀρκουντως ἐδό-I00κει ἔχειν ὁσα τε ἐσταυρώθη καὶ ωκοδομν η τῶ ὁποτειχίσματος, καὶ οἷ οναχι αυτους Ουκ ῆλθον κωλύσοντες, φοβου- μενοι.μy σφῖσι δίχα γιγνομένοις μον μάχωνται, καὶ ἄμα τον
καθ' αυτούς περιτείχισιν ἐπειγόμενοι, or μεν Συρακόσιοι gυλην μίαν καταλιποντες φύλακα τos οἰκοδεμ ματος ανεχωρο- σαν ἐς την πόλιν, οἱ δε Ἀθηναῖοι τούς τε πετούς αυτῶν, οῖ ἐς τον πόλιν υπονομοδον ποτού δωτος ἡγμένοι ἡσαν, δαφοειραν, και τηρῆσαντες τούς τε ἄλλους Συρακοσίους κατα σκη- νας ὁντας εν μεσημβρία καί τινας καὶ ἐς τον πόλιν ἀποκεχω- ροκοτας καὶ τούς ἐν τῶ σταυρώματι ἀμελῶς φυλάσσοντας, τρια- κοοίους μεν σφῶν υτῶν λογάδας καὶ των vιλῶν τινας ἐκλεκτοὐς Απλισμένους προυταξαν θεῖν δρόμω ἐξαπιναίως προς
το ὁποτείχισμα, η δε ἄλλο στρατιὰ δίχα, η μεν μετὰ τού ετέ-
pου στρατηγοῖ προς την πόλιν, εἰ ἐπιβοηθοῖεν, ἐχώρουν, οδε μετὰ τοὐ ετέρου προς το σταύρωμα τό παρὰ την πυλίδα, καὶ προσαλόντες οἱ τριακόσιοι αἴροῖσι το σταύρωμα ' καὶ or φύωακες αυτὀ εκλιπόντες κατέφυγον εις το προτείχισμα τοπερι τον Tεμενίτην. και αὐτοῖς ξυνεςέπεσον οἱ διώκοντες,
etiam 'maeusant sanum Astollinis Tenionitis silvula olivarum
Carcian deci prant. Nomen Apollinis Tentenitis itine abiit in no non regi vitis, ubi sit in niit eius ianunt. Addo libr. Iumlati p. m. ΜΟΣ dedi περιέπλευσἄν ex II. pro vulgata nee nenλεύκεσαν. H l. Matilia Gr. P. 691. ΡOpp. proleg. t. I. p. 157. I 00. τους πετους αὐτῶν J Horum aqiuae diactuum Ptian num rudera extant. vist. Dorv. sicut. p. 193. Formni accurati , ' In notionem dedit Sivini, tirn. t. III. p. 389. cons Dore. I. I. p. I . de sit. SIrac. p. 62. Vecta τοὐς oreto υς - διέφθειραν that Pt Stii-das in unoνομηδόν, sed lini deest αὐτων, ut in Ic., et τοῖ ἔδαrος, omissis Iroet οὐ et κατέστροφαν pro διέφθειραν legitur. Apud Schol. ud h. l. lege : φοβούμενοι, μη σφίσι J κατὰ την λεγομένην ωνάλοφιν ποφοβουμενοι οἱ Ἀθηναῖοι ego ται. To M ,, μη σφίσι δἰχα γιγνομε ες 'των μεν τειχιζόντων, των δὲ μαχομένων. παρω την πυλίδαJ Per quant e Temenita in Epipolas exit asPatebat. Temeniterii alite in Syracusani naum circun, lederant, Ῥιe n προτείχισμω llic appollat. Vid. ar lini. lihr. VII. ex tr. Ab hac portulἔ1 discerii enuae sunt πύχαι Teμενδειδες, quae item ex Te ne nite dueel, aut, sed Olynipiunt et Anapuin versus, austr inspectantes. I id. d. ait. Syracus. p. 6 I. . ξυνερέπεσον J B. h. vulgo ξυνέπεσον. Veram actipturam sirin ahetiam Cod. E., et eanx coniecturalia fecerat nescio qui in marg.
225쪽
MB. VI. CAP. ιυ I. καὶ ἐντός γενόμενοι βία ἔξεκρούσθησαν πάλιν υπὸ των Συ
ρακοσίων, καὶ των 'Αργείων τινὸς αυτόθι καὶ των Mo ναίων Ου πολλοὶ διεφθάρησαν. και επαναχωρῆσασα η πῶσα στρατιὰ τήν τε ὁποτείχισιν καθεῖλον καὶ το σταύρωμα ἀνέσπασαν και διεφόρησαν τους σταυρους παρ' ἐαυτους, καὶ τροπαῖον
10I IU δ' ὐστεραία anὁ τού κύκλου ἐτείχιζον οἱ Ἀθηναῖοιτον κρω ν τον ὐπερ τοὐ novς4 ος των Ἐπιπολῶν ταύτηπρος τον μέγαν λιμένα ὁρα, καὶ pπερ αὐτοῖς βραχύτατον ἐγLγνετο καταβῶσι διὰ τού ναλοῖ και τοὐ ἐλους ἐς τον λιμένα - περιτείχισμα. καὶ οἱ Συρακόσιοι ἐν τούτω ἐξελθόντες καἰ
έontaxe. Θουκυδίδης, ἀγεύ οκεν, εἴληφεν. et nil lit testinioni iiii, QΜeriai dro. Nonieli Thucydidis hic anterpolatu ni esse collimi Popp. ed. Tlluc. II, 1. p. l . ex Anecd. Helcicer. t. I. p. 399., ubi tota liaee gliissa excepto Uiucydidis noni ine legati tr. Abrescitiusprii μυκυδώ e serit endum esse existiniat 22οφσκχῆς, qui ini XOpli Oct. Aiae. 302. dixerit ἀνασπῶν λόγους. Vid. I. 3beck. P. 266. Iletneck.uit Menandr. p. I 53. Iol. δια τοῖ - αχου I Levesq. t. III. p. 172. et Abrescii. ibIud διά interpretantur praeter. Quae si vera voeabuli vis esset, duplice uno loco sensis gauderet, ante ὀυαaod significans per; nn te noue, praeter. Abreschius tam singularis interpretationis
hanc ratione in rct idit, quod Athenienses niurii ni tanta celeritatopor paludent ducere nequissent. Sed ille non reptitavit, Oppii: Iiantes, qt O tenipore Pal in Exsiccata es SDt, In Et se Maio vel in
eunt liarito aggressos opus esse. Id quod historicus disertis veris his declarat iii hac nar ratione. uti sui autem dicit, ἀπεσταύρουν αυδις, illud αὐθις putato post repetitii ni refer ad paulo a finemus Telata in cap. 160., ubi Iomitiis est ite palis, mi iluia Numicus alii
226쪽
LI B. VI. CAP. 102.22 ιαυτοὶ ἀπεσταύρουν αυδις αρξάμενοι ἀπo τ' πόλεως δια μέσου τοὐ ἔλους καὶ τάς ρον ἄμα παρώρυσσον, υπως μο οἷόν τε η τοῖς Ἀθηναίοις μέχρι τῆς Φαλάσσης ἀποτειχίσαι. οἱ δ', επειδῆ τι προς τον κρημνον αὐτοῖς εξείργαστο, επιχειροῖ-
σιν αὐθις τω των Συρακοσίων σταυρώματι καὶ ταφρω, τὰς
μεν ναῶς κεiεύσαντες περιπλῶσαι ἐκ τῆς Θάνου ες τον --γαν, λιμένα τον τῶν Συρακοσίων, αυτοὶ δε περὶ Ορθρον καταβάντες ἀπο τῶν Ἐπιπολῶν ες το ὁμαλὸν καὶ διὰ τού
ἐλους ἡ πολῶδες ὴν καὶ στεριφώτατον Ουρας καὶ ξύλα πλα
τέα επιθέντες καὶ επ' αυτῶν διαβαδίσαντες, αιροωιν Γ Γω τό τε σταύρωμα πλὴν Oλίγου καὶ την τάφρον, καὶ υστερον καὶ τό ὁπολειφθῶν εἶχον καὶ μάχ' ἐγίνετο, και εν αυτῆἐνίκων οἱ 'Aθηναὶ ι ' καὶ τῶν Συρακοσίων οἱ μὲν xὁ δεξιόν κέρας εροντες προς τὸν πόλιν ἔφευγον, οἱ δ' επὶ τω ευωνίμωπαρὰ τον ποταμόν. καὶ αυτοῖς βουλόμενοι ἀποκλίσεσθαι τῆς διαβάσεως οἱ τῶν Aθοναίων τριακόσιοι λογάδες δρόμω ξπείγοντο προς τὴν γέφυραν. δείσαντες δε οἷ Συρακόσιοι, ῆσαν γὰρ καὶ τῶν ἱππέων αὐτοῖς οἱ πολλοὶ ενταὐθα , ὁμόσε χωρούσι τοῖς τριακοσίοις τούτοιο, καὶ τρέπουσί τε αὐτοῖς καιεσάλλουσιν ες τό δεξιὸν κέρας τῶν Gθοναίων. καὶ προ
σόντων αυτῶν ξυνεφοβῆθη καὶ ἡ πρώτο φυλακῆ τοὐ κέρως.
ιδῶν δε o Θάμαχος παρεβοήθει ἀπο τοῖ εὐωνύμου τοὐ ἐαυ- τῶν μετὰ τοξοτῶν τε οὐ πολλῶν καὶ τους Ἀργείους παραλαβών. καὶ ἐπιδιαβὰς ταqρον τινὰ και μονωθεὶς μετ' oiέγων τῶν ξυνδιαβάντων αποθνήσκει αυτός τε καὶ πέντε ἡ εξ τῶν
μετ αὐτου. καὶ τούτους μεν οἱ Συρακόσιοι εὐθὴς κατὰ τάχος φθάνουσιν ἁρπασαντες πέραν τοῖ ποταμού ες τὸ ασφαλές, αὐτοὶ δὲ επιόντος εμ και τού ἄλλου στρατεύματος τῶν
θοναίων ὐπεχώρουν. εν τούτω δἐ Οἱ προς τὸν πόλιν αὐ- 102 τῶν τό πρῶτον καταφυγόντες Aς εώρων ταυτα γιγνόμενα, αυτοἷ τε πάλιν ob τῆς πόλεως ἀναθαρσήσαντες ἀντετάξαντο, προς τοὐς κατὰ σφῆς 'Aθηναίους, καὶ μέρος τι αυτῶν πέμπουσιν επὶ τον κύκλον τον επι ταῖς Ἐπιπολαῖς, ποίμενοι
iatur ha Di raro, vellit supr. e. 100. altemini est laco ulterius in K. e. pi Valla ciun Porto convertit h. I. cohortem, ut supra pDIῆν. Cons. Heilin. Palilo ante ex H. h. Ηckk. adiecit rba κἄὶ ἴσre- eo , quae Vulgo desunt. At Dra agnoscitnt lioc ad titamentunὲ interpretes Liatini, convertentes: mox vel paulo Poit.
227쪽
ἔργον α*ῆσειν. καὶ το μεν δεκάπλεθρον προτεθισμω αυτῶν Gἱρo ι καὶ διεπόρθησαν, αυτον δε τον κύκλον Νικίας διεκώλυσεν ἐτυφε γὰρ εν αὐτῶ d. ασθένειαν ὐπολελειμμένος. τὰς
γὰρ μπανας, καἰ ξύλα ὁσα προ τοὐ τείχους ἡν καταβεμ
.μένα, ἐμπρῆσαι τους ὐπορέτας εκέλευσεν, ώς ἔγνω αδυνατο ἐσομένους εργία ἁνὁρῶν ἄλλω τρόπω περιγενέσθαι. καὶ ξυν- Οἴτως Ου γὰρ ἔτι προςῆλθον οἱ Συρακόσιοι δια το πυρ, ε αλλὰ ἀπεχώρουν πάλιν. και γὰρ πρός τε τον κύκλον go θεια ξδη κάτωθεν των Ἀθηναί- αποδιωξάντων τους ἐκεῖ μα-ν ει, καὶ αἱ νῆες αμα αυτῶν - τῆς Θαφου ἄπιερ ειοητο κατέπλεον ἐς τον μέγαν λιμένα. si ὁρῶντες οἱ ἄνωθεν κατὰ τάχος ἀπήεσαν, και ἡ ξύμπασα στρατιὰ των Συρακοσίων ἐς τῆν πόλιν, νομίσαντες μο ἄν ἔτι ἀπὸ τῆς παρούσης σφίσι δυναμμεως ικανοι γενέσθαι κωλὐσαι τον ἐπι τον θάλασσαν τε - χισμόν. 03 Μετὰ δε τούτο οἶ Ἀθηναῖοι τροπαῖον ἐπ σαν, καὶ τους νεκρους υποσπονδους ἀπέδοσαν τοῖς Συρακοσίοις, καὶ τους μετὰ Aαμάχου καὶ αυτόν εκομίσαντο. καὶ παρόντος ἐμ σφίσι παντὸς του στρατεύματος καὶ τοὐ ναυτικοὐ καὶ τώ πεζού-ὁ των 'Eπιπολῶν καὶ του κρ μνώδους ἀρξάμενοι ἀπετείχιζον μέχρι τῆς θαλάσσης τείχει διπλῶ τους Συρακοσίους. ταἐπιτήδεια τy στρατιῶ ἐς γετο εκ τῆς Ἀταλίας πανταχόθεν. ῆλθον δε καὶ των Σικεχῶν πολλοὶ ξύμμαχοι τοῖς 'AθηναίοMor πρότερον περιεωρῶντο, και εκ τῆς Tυρσηνίας νῆες πεντ κόντοροι τρεῖς. και τἄλλα προυχωρει αὐτοῖς ἐς ελπίδας. καἰ γὰρ οἱ Συρακοσιοι πολεμω μεν οὐκέτι ενόμιζον ἄν περιγενέσθαι, Ac αὐτοῖς οὐδε απὸ τῆς Πελοποννησου ωφέλεια οὐδ μία ἡκε, τους δε λόγους εν τε σ*ίσιν αὐτοῖς εποιοὐ reo ξυμ σατικούς καὶ πρις τον κίαν ' οἶτος γὰρ δη μόνος εἶχε is ' μάχου τεθνεῶτος την απῆν. καὶ κύρωσις μεν οὐδεμία ἐγίγνετο, o, δε εἰκός ανθρώπων ἀπορούντων καὶ μἀλλον ξ πριν πολιορκουμένων, πολλὰ ἐλέγετο πρός τε μεῖνον καὶ π είω ἔτι κατὰ τον πόλιν. καὶ γάρ τινα καὶ -οφίαν ὐπὸ των παρόντων κακῶν
ἐς ἀλλ λους εἶχον, καὶ τοὐς στρατογούς τε εφ ἄν αυτοῖς ταλα ξυνέβο ἔπαυσαν, ἄρ ξ δυςτυχία ἡ προδοσψ τῆ εκείνων βλαπτόμενοι, καὶ ἄλλους ἀνθείλοντο, 'Hρακλείδον καὶ Ευκλέα
i 04 3 Ἐν δὲ τούτω Tίλιππορ ὁ Μακεδαιμόνιος καὶ αἱ -ὁ τῆς ρίνθου νῆες περὶ λυκάω ξδq ῆσαν, βουλόμενοι si τὸν
228쪽
παντελῶς ἀποτετειχισμέναι ar Συράκουσαί εἰσι, της μεν Σι-
ωαίας ουκέτι εχπίδα ουδεμίαν εῖχεν ὁ μλιππος, την δε πια- λων βουλόμενος περιποι σαι, αυτὸς μεν καὶ Πυθον ὁ κο- ινμος ναυσὶ δυοῖν μεν A αωνι καιν δυοῖν δε Κορινθίαιν ὁτι-χιστα επεραιώθοσαν τον γόνιον ἐς Tάραντα, οἱ δε Κορίνθιοι προς ταῖς σφετέραις δέκα Αευκαδίας δύο καὶ Ῥμπρακιώτιδας τρεῖς προπιληρώσαντες υστερον γελλον πλεύσεσθαι. καὶ ὁ μεν Tίλιππος εκ τού Tάραντος ες την Θουρίαν πρῶτον πρεσβευσάμενος κατὰ τρο τοὐ πατρός ποτε πολιτείαν, καὶ οὐ δυνάμενος αὐτους προςαγαγέσθαι, ἄρας παρέπλει την 'Iτα
λίαν, καἰ άρπασθεὶς - ανέμου κατὰ τον Πριναῖον Πόλπον,
nειναῖον κόχπονJ ,.quomodo tandem Gulippus reppn T Tento in sinum Terinaeum pervenire potuit, ubi neque quidquam ei erat negotii, et quo si volebat tendere, aut circa universam Siciliain aut per fretum Siculum navigaiuliani erat. Tam Pericu rosum iter, ouod post naves tempestate quassatas denuo ei sus cipiendit in in ei, credisne a Thucydidου ne uno quidem vere significaturii l At audi, viani diligenter secundam tia igationem Gylippi exponat ViI, l. - uuae qui tam accli rate exposita 1 gerit, nullo Inodo h. l. tRni negligentern lino ineptarn nai rati neni feret. Sentiens fioe Benedictus credidit intei puncti Onct ni
fata locum sanari posse, et virgulani non post κόλπον, sed post νέμου collocari iussit. Cirilis mtitationis ratri nes, qui haec ni do ucisci ipta adnotavit, Popp. proleg. t. II. p. 546. his verbis renitate riverba ἄνεμος καetis etὸν Πριναῖον κόλπον ἐκπνεῖ ταύτη μέγας non Possunt si lii sicare: ventus a sinu Temnaeo Ortus vehementer virat; nam neque κατ- τὸν Πριναῖον κόλπον est a 3inu Teranaeo,
et ταύτη ita supprvacuum esset. Deinde hie ventus, quena Benedicrtus in sinu Terinaeo ortum vult, appestatiir aquilonalis. Id vero si tui locorum repugnat, vii non pernituit aquiloneni liaud procul a Tarento fialiten a sinu Teritiae o oriri. Quamobrem Poppo scriptiim vult κόλπον πιραντῖνον. Dilli cultate ni loci m n sit etia iii Barteis. times G. Calabr. u. Ste. t. I. p. 36. not. Vecta nutein ος - ἐπιοκώς ita interpretor ἰ qui hae parte virat turω lentua, glans in boreati regione, i. e. lich ini Norden hallend. Vera est lichioliastae adtiotatio: τὸ δε ἐσrvκώς - σrάσwος ων καὶ ' διηνεκῆς, sed siti λδ Midit: ώς καὶ στάσιν ανέμου λέγομεν, sui stantiviorόοις alia ratio est. irin illa formula quae n6stro loco est, conferri possit ni , quae de formula ἄνεμος ἐστηκὼς κατὰ ne ναν Do vul. ad Charit. p. 626. scripsit, qui ide ui adnotavit p. 627., nέλαγος de medio mari accipiendunt esse. πιάσιν ἀνέμου alti it Cο- Taes ad Hippocr. de aer. aqua et locis t. II. p. I 27., qui ambi-πtIt In docet esse sensunt vocis στάσις, ut quae et quietein signifi-Cet et contrarium eius, un mortvenient, ut ait, Γιordonirέ et ge-ditieua, Provocatque ad Aeschm. Prona. I 093. σκιρτῶ δ' ἀνέμων Πνεύμαra πάντων Ma diaria Στάσιν ἀντεινουν ἀποδεικνυμένα, quare
229쪽
I 05 Kατὰ δἐ τους αυτούς χρόνους τούτου του θέρους καὶ . Αακεδαιμόνιοι ἐς τὸ ωργος εςέβαλον αὐτοί τε καὶ οἱ ξύμμαχοι, και τῆς γης τῆν πολλὸν chωσαν. καὶ Aθ'νειοι Ἀργείοις
τρrάκυντα ναυσὶν εD θησαν ' ὐπερ τὰς σπονδας φανερωτατα πρὸς Αακεδαιμονίους αυτοῖς ἔλυσαν. πρότερον μεν γὰρ λ D
apud seriptorem suunt in torpretatua est: eent δυέtumis. quibus addi potexi ol,servatio Seliis eighaeus era ad Ptil, h. I, 48, 2., qui
hanc vini in στάσις ἀνέμου iii esse posse artini ad vetetit, ut et coamtionem remit et ama eonalitvtionem temperiemque, verili stationem, ac directionem significet; reditionem ventortim τὸkδmonter flantium Pol inii certe loco laudato esse negat. - Hoc praeterea adnota tioni ad nostriini locii in actae trili illi: lippi pater Cleandriden in expeditione eontia Aesienienses Plisto anacti adolescenti ad n ou in adiunctus, et pecuniae a Phricis ob red; tum acceptae postea insimulatus damniittisque, Thurii, exuiseeu. Vide Plutarch. Vit. Periel. e. 22. I ii dor. XIII, 106., isti I essesng. Et notiun ad Tiniaei fragiit. 7 l. p. 269. 103. ei memoχήμουν J Belcher. ex B. h. Vulgo ἐποχέμουν. Isimn cu I, 66. recepto tamenia μει ex A. B. F. II. Ν. e. f. h., ubi V. POP p. Πολεμαν μετά τινος dixit Thucyd. I, 40. II, Io ἄσον σχόντας J i. e. ut lolum appellarent. vid. Viaeer. D. ID ibi I. Horan. p. 726, 91.Aαισποδίου I Huius ἱ inperiurii ni ditare ex h. I. memorant sui. dM et Phavorinus; plura da hoe belli duca v. ad HII, 86. Φe τους - ναδενυςJ Exspectes 3ς ἔαυτούς, cum .n bdu praecesserit οἱ Gθναῖοι. cons. not. ad V, 18. Paulo alite tantan verissimunt Puto, quod est in solo B., qui praebel air atria, verba ad hune
230쪽
LIB. v I. CAP. 105. 227σαν. ἀναχωρησάντων δὲ των Ἀθηναίων ἐκ του Ἀρους ταῖς ναυσὶ και των -κεδαιμονίων οἱ Ἀργεῖοι αβαλόντες ες τον Φλιασίαν τρο τε γζς αυτῶν ετεμον καὶ ἀπέκτεινάν τινας, καὶ Gπῆλθον ἐπ οἰκου.