Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo ad optimorum librorum fidem, ex veterum notationibus, recentiorum observationibus recensuit, argumentis et adnotatione perpetua illustravit, indices et tabulas chronologicas adiecit atque de vita auctoris

211쪽

-τες τους μεν προςονάγκαζον, τους δε και υπό τῶν Συρακοσίων φρουρούς τε πεμπόντων καὶ βοηθούντων ἀπεκώλυον. τόν τε χειμανια μεθορμισάμενοι εκ τῆς Nάξου ες τον Κατα-νqν καὶ το στρατοπεδον ὁ κάτεκαύθη υπό των Συρακοσίων

συθις ἀνορθώσαντες διεχείμαζον. και επεμψαν μεν ες Καρχηδόνα τριηρη περι φιλίας, εἰ δύναιντό τι ἀgδεῖσθαι, επεμψαν δε καὶ ἐς Ἀρσηνίαν, ἔστιν ἄν πόλεων ἐπαγγελλομένων καὶ αυτῶν ξυμπολεμεῖν. περιεγγελuν δε καὶ τοις Σικελοῖς και ἐς τον Ἐγεσταν πέμψαντες ἐκέλευον Ἀπους σφίσιν ώς πλεί- μους πέμπειν, κώὶ τἄλλα ες τὸν περιτετσμόν, πλινθία καὶ

σίδηρον, ἡτοίμαζον, καὶ ὁσα εδει, ῶς αμα τῶ ῆρι εξόμενῶ

τοὐ πολέμου. οἱ o si τὸν Κόρινθον καὶ Αακεδαίμονα τῶν Συρακωσίων αποσταλέντες πρέσβεις τους τε Ἱταλιώτας ἄμα παραπλέοντες επειρῶντο πείθειν νῆ περιορῶν τα γιγνόμενα υπό τῶν Ἀθηναίων, Aς καἰ ἐκείνοις Ῥοίως επιβουλευόμενα, καὶ επειδῆεν τῆ Κορίνθω εγένοντο, λόγους ἐποιούντο ἀξιοῖντες σφίσι κατὰ τὸ ξυγγενερ βοηθεῖν. καὶ οι Κορίνθιοι εὐθὴς ψηφισάμμνοι αυτοὶ πρῶτοι Aςτε πάσν προθυμία ἀμύνειν, καὶ ἐς τὴν Αακεδαίμονα ξυναπέστελλον αυτοῖς πρέσβεις, οπως καὶ ἐκελest ἐν τη μεσογεία μεσόγαιαν in solis c. f. II, 102. Pavio Inferius

Bericeri iure desiderat articulum αι ante οἰκήσεις. orio τῶν Συρακοσων φρουρούς - σπεκώλυον J Ita, pro viso τῶν Συρακουσίων emendam uni censet F. Portus. At viti iam in verbo ita rit Ilekl r , lemens ἀπεκωλύοrio, scilicet ποσςαναγκάζειν. tio Ivalde niihi probabile est, u rissim uni esse. Κr ieger. R i Dionys. p. 118. Viros, ouos dicit, doctos, eum non vidissent intelligen cluni esse: τους δὲ προ ραν ἄγκάζεσθαι υπο τῶν Συρακουσίων - ἀπεκώλυον, mendatione et gitasse; viasi Arracusani illos hostes, et opus habuissent eogere, millius φρουρούο niitterent et auxilio venirent, et qui ad partes Allieniensi uni re conferrB nollent. Sintilis locus inna c. 102. ωὐτον do τον κύκλον se. ἄψεῖν καὶ δι- noeθοσαι Nικίας διεκώλυσεν.

UIo aetate totius peninsulae, quam nos Italian uppellamus, nomen est, dicta a Parte Graecis notis inia. Ea kiutem pars a Graecis incipere putabatiir statini a finibus coloniamin ci aetarum septentrionil us subiectis; eaque u er Roniae urbis conelude-hatiir. At Italiotae, ait quos legatos Syracusanos Pervenisse Paulo post co In me nohat, in sola Italia in 'iore flabitabἔint, quam serius p inii, ut videtur, Roniaiah magnani Graeciam vocarunt. v. eap. 103., uni ex Italia eonini eatus, e T rspnia naves petitae esse re I untur. Isredov. Cons. POpp. pl Oleg. t. II. p. 544., qui Italiam ii uni ripartitani apud liune scriptorent coin Parere dOCPt,

Partesque illas esse uallani, Iapvgiani, Opictain, Tarseuian .vοφισάμενοι - . Matth. Gr. p. 76l. not. 2. VIII, 45. - Diuitiaco by Corale

212쪽

νους ξυναναπείθοιεν τόν τε αὐτοῖ πόλεμον σαφεστερον πομεῖσθαι προς τοὐς -οναίους, καὶ ες την Σικεiί- ωφέλειαν τινα πέμπειν. καὶ es τε εκ τῆς Κορίνθου πρεσβεις παρῆσανες την Αακεδαίμονα καὶ Ἀλκιβιάδος μετα των ξυμφυγαδων περαιωθεὶς τότ εὐθύς επὶ πλοίου φορτηγικοὐ ἔκ τῆς So ρίας ες Κυλλῆνον τῆς 'Ηλείας πρῶτον, ἐλειτα υστερον ἐς την

Αακεδαίμονα αυτῶν τῶν Αακεδαιμονίων μεταπεμψάντων υπό- , σπονδος ελθώW ἐφοβεῖτο γὰρ αυτούς διὰ την περι τῶν Μαντινικῶν πρῆξιν. καὶ ξυνέβη εν τῆ εκκλησία τῶν Αακεδαιμονίων τούς τε Κορινθίους καὶ Ους . Συρακοσίους τὰ αὐτὰ καὶ τον 'Aλκιβιάδην δεομενους πείθειν τούς Αακεδαιμονίους. καἰ διανοουμενων τῶν τε εφόρων καὶ τῶν εν τέλει ἄντων πρέ

σβεις πέμπειν ἐς Συρακούσας κωλυοντας μῆ ξυμβαίνειν Ἀθηναίοις, βοηθεῖν δε οὐ προθύμων ἄντων, παρελθὼν ὁ Ἀλκιβιάδος παρώξυνέ τε τοῖς Αακεδαιμονίους καὶ ἐξώρμησε λέ

γων τοιάδε.

πεῖν, ἶνα μῆ χεῖρον τὰ κοινὰ τῶ --τω μου ακροάσοσθε. τῶν δ' ημῶν προγόνων τὸν προξενίαν υμῶν κατά τι εγκλημα ἀπειπόντων αυτός εγῶ πάλιν ἀναλαμβάνων εθεράπευον υμῶς ἄλλα τε καὶ περὶ τὴν ἐκ Πύλου ξυμφοράν. καὶ διατελούντός μου προθύμου Ῥεῖς προς Ῥθοναὶους καταλλασσόμενοι τοῖς μεν ἐμοῖς ἐχθροῖς δύναμιν δι ἐκείνων πράξαντες, ἐμοὶ δἐ ατι- μίαν περιέθετε. καὶ διὰ ταλα δικαίως ὐπ ἐμοὐ πρός τε τὰ Μαντινέων καὶ Ἀργείων τραπομένου καὶ ἄσα ἄλλα ξναντι - μ ν ωῖν εβλάπτεσθε καὶ νῶν, εἰ τις και τότε εν τῶ πάσχειν

eedaenione coIlinio ratus et ad opem Ierendam eos stimulat coniis movetque.

etων δ' ημων προγόνωνJ Reighi Is emendat: τῶν δ' ἐυῶν. ,, a tinoruni usum nos pro ego dicendi non admittit Thula di les. Nani . tui unus locus hoc probare videtur, sibi An ibi admi dicit τῶν δ' ημῶν etc., in eo nisi δ' ἐμῶν res mi endum Putas , Cogita, Alcibiadis in I,aee laenionior in nhaiores silit Inu tuo hospitium re

213쪽

μενον τω δυναστευοντι δῆμος ωνόμασται' και ὰπ εκείνου

ξυμπαρέμεινεν ' προστασία ἡμῖν τού πλήθους. ἄμα δε τῆς πόλεως δομοκρατουμίν τὰ πολλὰ ανάγκr ῆν τοῖς παρομ

σιν επεσθαι. τῆς δε υπαρχούσης ακολασίας ἐπειρώμεθα μετριώτεροι ἐς τὰ πολιτικὰ εἶναι. ἄλλοι δ' ἰσαν και επὶ των πάλαι και νὼν es επι τὰ πονηρότερα ἐξῆγον τον δελοπι ά περ καὶ ἐμε ἐξήλασαν. ημεῖς δε τοὐ ξύμπαντος προέστημεν, δικαιοὐντες εν ω σχῆματι μεγίοτ' ' πόλις ἐτύγχανε καὶ εiευθερωτάτο ουσα, καὶ οπερ ἐδέξατο τις, τουτο ξυνδιασώζειν, ἐπεὶ ὁ μοκρατίαν γε καὶ ἐγιγνώσκομεν οἱ φρονοῶντες τι. καὶ αὐτὸς Ουδενὸς άν χεῖρον, oσω καὶ λοιδορῆσαιμι. αλλὰ περὶ ὁμολογουμένης ἁ ίας οὐδεν ἄν καινὁν λέγοιτο ' καὶ τό μεθιστάναι αυτὸν οὐκ ἐδόκει ἡμῖν -φαλες εἶναι υμῶν πολεμίων

90 Καὶ τὰ μεν ἐς τὰς ἐμὰς διαβολάς τοιαύτα ξυνέβο ' περὶ δε A υμῖν τε βουλευτ ν, καὶ ἐμοί, εἰ τι πλεον οἶδα, εἰς'r

vis Pisistratidas eiecerat px Attica, siniis erat Uini an, pater Alci hia lis huius. Endit Alcibia tis Ι .aconis filii Alribili lε s noster πατρι- ωὸς ἐς τὰ μάλιστα ξένος appellatur VIII, G, ἄθεν, addit Thia c., καὶ τουνομα Λακωνικὸν ἡ οἰκία συτων κἄIὰ τον ξενίαν ἔσχεν , ni re mi ippe usitato, titio tu eras linspitiini vel uniis Druiii ii, telnini noni inu. Alcibia lao Attici maiores publicitus Lace laenioni oriani iam suissovi lentur πρόξενοι, ipse non erat πρόξeνος eo mini, vae in honorent stirituit illo recuperare, post tuan eius onere se lanx avus a te verat, Id viod ex V, 43. Et h. l. colligit Vatoken. ad Hi rodot. VIII, I7. Ac profecto id liquido patet e vectis TMicymilis: προ- ξενιαν nor, otio ἄν, ῆν τού πάπnου ἀπειποντος αυrὸς διενοεiis ἀνανεώσασθαι. Probatalis igitur illoriam rellicoriani coniectura, Popponis, in Plani, et lieis kil. ἡ πeοστασία - τοῖ πλήθουςJ I. e. populare imperium. ἐπεὶ δουοκρατίαν γε - λοιδορῆσαιμιI Oσω pro oσον primus emen-il;i it I ulceriis. I ntel lige sic: τοσουιω μαλλον γιγνώσκω iusmodi popularia statua eis, intellNC , ors sive οσω καὶ λοιδορ. Hoc per Ilipsin verbi μαλλον dici putaverae. Hern ann. ad Uger. p. 8So. l. pllips. et Pisonasn . p. I in . μαλχρν latere oste tulit in vocabulo χεῖρον i. e. μῶλλον κακῶς , ut in Onini eo nyci rutivo. Post ἴσον au-ieni repeti μῶλχον non opus eIat. L.οeos tunien, ubi μῶaλον ures deest, in nota ad VI, II. indicavi. Sed μῶλλον abesse, nNil Mixtili. Gr. p. 634. opinatus est in verius I I, 21. αἰσχρὸν δε βια-οθέντας ἀπHθεῖν, ξ υστερον ἐπιμεταπέμπεσθαι, et. πρῶτον ἀσκέπτως βουχευσαμένους. Νani ibi ξ non est quam, sed vel. Μox ἀνοίας pro ἀγνοίαe dedit Beta. ex A. B. E. F. H. Κ. L. M. N. O. P. c. a. e. f. g. h. h. ν

214쪽

LIB. V CAP. 9 I. 2II τέον, μάθετε Pq. ἔπλευσαμεν α Σικελίαν πρωτον μεν εἶ δυναίμεθα Σικελιώτας καταστρεφόμενοι, μετὰ δ' εκείνους αυ- οις και 'Iταλιώτας, ἐπειτα καὶ τῆς Λαρχοδονίων αρχος καὶ αυτῶν ἀποπειράσοντες. εἰ δε προχωρῆσειε ταῶτα η πάντα ξκαὶ τα πλείω, My ψ Πελοπονν - ἐμέλλομεν ἐπιχειρῆσειν, ωομίσαντες ξυμπασαν μεν την εκεῖθεν προπενομένην δύναμιν τῶν ' αλ νων, πολλοῖς δε βαρβάρους μισθωσάμενοι καὶ ' γρας και ἄλλους των εκεῖ ὁμοχογουμένως νῶν βαρβάρων μαχιμωτάτους, τρι ρεις τε προς ταῖς ἡμετέραις πολλὰς ναυπvr σάμενοι, ἐχούσης τῆς 'Iταλίας ξύλα ἄφθονα, οἷς την Πελοπόννησον πίρίξ πολιορκουνσες καὶ τῶ πεζω ἄμα εκ γος ἔφορομῶς των πόλεων τὰς μεν βία λαβόντες, τὰς δ' εντειχισάμενοι ἐαδίως ἐλπίζομεν καταπολεμήσειν, καὶ μετὰ ταῶτα καἰ τοὐ ξύμπαντος 'Ελληνικου ἄρξειν. χρῆματα δἐ καὶ σῖτον, ἄπεευπορώτερον γίγνεσθαί τι αυτῶν, αὐτὰ τὰ προπενόμενα εκε θεν χωρία ἔμελλε διαρκῆ ἄνευ τῆξ ἐνθένδε προςόδου παρέξειν. τοιαύτα μεν περὶ τοὐ τῶν οἰχομένου στόλου παρὰ τού si τὰ ακριβέστατα εἰδότος Aς διενοήθημεν ἀκοκόατε ' καὶ oσοι υπόλοιποι στρατηγοί, ἐν δύνωνται, ομοίως αυτὰ πράξουσιν. ἄρ δε εἰ μj νοηθήσετε, οὐ περιέσται τἀκεῖ, μάθετε Mq. Σμωελιῶται γὰρ ἀπειρότεροι μεν εἰσιν, oμως δ' ἀν ξυστραφέντες ἀθρόοι καὶ νυν ετι περιγένοιντο. Συρακόσιοι δὲ μόνοι μάχyτε ἡδο πανδημεὶ ἡσσημένοι καὶ ναυσὶν ἄμα κατειργόμενοι αδύνατοι εσονται τῆ νὼν χθοναίων εκεῖ παρασκευῆ ἀντισχόῖν. καὶ εἰ αὐτο ἡ πόλις λζφθῆσεται , ἔχεται καὶ ἡ πασα Σικελία, καὶ ευθὴς καὶ Ἀαλέα ' καὶ oν ἄρτι κίνδυνον ἐκεῖθεν προεῖπον, Ουκ ἄν διὰ μακροῖ ὁμῖν επιπέσοι. ἄψτε μὴ περὶ τῆς Σικελίας τις οἰέσθω μόνον βουλεύειν, αλλὰ καὶ περὶ τῆς Πελοποννησον, εἰ μὴ ποι σετε τάδε εν τάχει, στρατιαν τε επὶ . νεῶν πέμφετε. τοιαύτην εχεῖσε OIτινες αὐτερέται κομισθέντες καὶ ὁπλιτεύσουσιν ευούς, καὶ δ τῆς στρατιῆς ετι χρησιμώτερον ειναι νομίζω, ἄνδρα Σπαρτιάτην ἄρχοντα, ως άν τους τε

παρόντας ξυντάξy και τοὐς μῆ θέλοντας προςαναγκάσy.

215쪽

LIB. VI. CAP. 0 .

φανερώτερον εκπολεμεῖν, ἔνα Συρακόσιοί τε νομίζοντες ὐμῶς ἐπιμελεῖσθαι μῶλλον ἰντέχωσι, καὶ Moqναῖοι τοῖς εαυτῶν η σον ἄλλον επικουρίαν πέμπωσι. τειχίζειν δε χρη Λεκέλειαν τῆς Ἀττικῆς, οπερ Ἀθqναῖοι μάλιστα αεὶ go υνται, καὶ μο-

νου αυτοὐ νομίζουσι τῶν εν τῶ πολεμω οὐ διαπεπειρῆσθαι.

βεβαιότατα δ' ἄν τις Ουτω τούς πολεμίους βλάπτοι, εἰ ἁ μά

λιστα δεδιότας αὐτούς αἰσθάνοιτο, ταὐτα σαφῶς πυνθανόμενος ἐπιφέροὶ ' εἰκος γὰρ αυτούς ἀκριβέστατα εκαστους τασφέτερα αυτῶν δεινὰ επισταμενους ' φοβεῖσθαi. α δ' εν τν ἐπιτειχίσει αυτοὶ ωφελούμενοι τους εναντίους κωλυσετε, πολλὰ παρεις τὰ μέγιστα κεφαλαιώσω. οἷς τε γὰρ v Iώ9α κατεσκεύασται, τὰ πολλὰ προς Ῥῶς τὰ μἐν λοφθέντα τὰ δ' αὐτόματα ηξει ' καὶ τὰς τοὐ γαυρίου τῶν ἀργυρείων μετάλλων προςόδους, καὶ ὁσα απι γης καὶ δικαστ ρων ἀν ἀφελοῖ

dere debuisse, aut capitis poena asse et Iin esse. QuanυPIani alia Diuili od Cooste

216쪽

LIB. VI. CAP. 02. ται εὐθυς ἀποστερήσονται, μάλιστα δε της απὁ των ξυμμάχων προςοδου ησσον διαφορουμένος, οῖ τὰ παρ υμῶν νομίσαντες ξδ' κατὰ κράτος πολεμεῖσθαι ὀλιγωρῆσουσι. γίγνεσθαι 92

δέ τι αὐτῶν και ἐν τάχει και προθυμότερον ἐν υμῖν. ἐστιν, ia-κίαιμόνιοι, επεὶ Aς γε δυνατὰ και Ουχ ὁμαρτῆσεσθαι οἶμαι γνώμvς πάνυ θαρσῶ. και χείρων Ουδενι ἀξιῶ δοκεῖν υμῶν εἶναι, εἰ τη Ῥαυτοὐ μετὰ τῶν πολεμιωτάτων φιλόπολίς ποτε δοκῶν εἶναι νυν εγκραzῶς επέρχομαι, o uti υποπτεύεσθαί μου ἐς την φυγαδικὴν προθυμίαν τον λογον. φυγας τε γαρ εἰμι της τῶν ρξελασάντων πονηρίας, και ου τῆς υμετέρας, ἐν πείθησθέ μοι, ἀφελείας ' και πολεμιώτεροι ΟυI οι τους πολεμίους

που βλάψαντες υμεῖς ξ οἷ τοὐς φίλους ἀναγκάσαντες πολε

στων se τῶν διαφερόντων βουλεύεσθαι μῆ ἀποκνί, την ἐς

τὸν Σικελίαν τε καὶ ἐς την Ἀττικὸν στρατείαν, ἶνα τά τε, κεῖ βραχεῖ μορ- ξυμπαραγενόμενοι μεγαλα σώσοτε καὶ Ἀθηναίων τ ν τε Ουσαν καὶ τὸν μέλλουσαν δύναμιν καθίλ'τε, καἰ

alia tia liin . De γραφὴ ἔβρ 1e V. Μeier. Et Schoeniann. d. All. I, . p. 320. de συκοφαντία ibi l. p. 335., de γρανῆ μοιχείας P. 327., de νευδεγγραφη p. 337., de παραπρεςβεία, sive lPgatione n ale ud-niinistrata p. 362. et de Eri Inini tuis militaribus Meraid. Anin Hlν. - in Ius Att. et Roni. III, 14. pia 241. Μeier. l. bon. damnat. P. I23. Μeier et Schoen . d. Aιt. Prol. p. 363. M. το τε φιλόποa.d Huc spectare Dulcer. putat Pollucem III, 65. καὶ ηθος φιλόπολι, φιλόδρυιον. et IX, 26. φιλόπολις et o ῆθος, ubi V. ungerm. Ab hac voce discernenda altera φιλόπατρις, de qua dinserentia V. Dulier. ad V, M. et Dorv. ad Uiarit. p. 213. ΜOx ad δνακτῶσθαι respiciunt Thucydideaε glossae Suidae, Zonarae et mavorini in ea l. v. Errat Schol. ad Aristopli. Diut. Σ, quem exscripseriint Suidas Et Phavom n. tu φιλόπατρις. ioυτως ἔροιrri , ortasse te tulitnh ἐμo τε, quod opponaturim και ainode. Belaer. Vectunt εἰκάζειν augnistniunx habere apud Thucydident negat Popp. proleg. t. I. p. 226. Hic tamen habet in B. E. F. H. c. g. et viilo Gramiliaticos a Divi ero lavita Os. In II, 54. Bel icei . augmentuni recepit ex uno C.

217쪽

214 OB. VI. CAP. 93. Di. μετὰ ταυτα αὐτοί τε ασφαλως οἰκῆτε καὶ τ ρ ἄ-σνς 'Eλλάδος εκούσης καὶ ου βία κατ ευνοιαν δε ξγῆσθε. sa 'O μεν Ἀλκιβιάδης τοσαὐτα εἶπεν. οἶ δε - δαιμόνιοι

διανοούμενοι μεν καὶ αὐτοὶ πρότερον στρατεύειν ἐπι τας Ἀθη- νας , μέλλοντες δ' ἐδει καὶ περιορώμενοι, πολ λω μἀλλον ἐπερρώσθησαν διδάξαντος ταὐτα ἔκαστα αὐτοῖ, καὶ νομισαντες παρὰ του σαφέστατα εἰδότος ἀκηκοέναι. ωςτε τῖ ἐπιτειχίσει τῆς Βεκελεiας προύεῖχον ξδη τον νουν καὶ το παραυτίκα καὶ τοῖς εν τῆ Σικελία πέμπειν τινὰ τιμωρίαν. καὶ Γύλιππον τον Λλεανδρι υ προςτάξαντες ἄρχοντα τοῖς Συρακοσίοις, ἐκ λευον μετ' εκεiνων καὶ των Κορινθίων βουλευόμενον ποιεῖν ὐπ' ἐκ των παρόντων μάλιστα καὶ τάχιστα τις ωφέλεια ξυι

τοῖς ἐκεῖ. ὁ δε δύο μεν ναις τοῖς Κορινθίους 'δη ἐκέλευόνοὶ πέμπειν ἐς 'Aσίνον, τὰς δε λοιπὰς παρασκευαζεσθαι ὁσας

διανοοὐνrαι πέμπειν, καὶ orαν καιρὸς ἰ, ετοίμας εἶναι πλεῖν.

ταὐτα δε ξυνθέμενοι ἀνεμωρουν ἐκ τῆς Αακεδαίμονος.

- ίκετο δε και ἡ ἐκ τῆς Σικελέας τρι ρης τῶν Ἀθγ

ναίων, ῆν ἀπέστειλαν οἷ στρατογοὶ ἐπί τε χρῆματα καὶ ἱππέας.καἰ οἱ Αθηναῖοι ἀκούσανrες ἐφηφίσαντο τὴν τε τροφὴν πέμπειν τῆ στρατιῶ καὶ τούς ἱππέας. καὶ ὁ χίιμὰν ετελεύτα καιῶβδομον καὶ δέκατον ἔτος τω πολεμω ἐτελευτα τωδε ον So

κυ&Ρς ξυνέγραφεν. si 'Aμα δε τω ἰρι ευθὴρ ἀρχομένφ του ἐπιγιγνομένου θέρους ot εν τῆ Σικελία -οναῖοι ἄραντες ἐκ τῆς Κατάνης παρμπλευσαν ἐπὶ Μεγάρων των ἐν τη Σικελία, ους ἐπὶ Πλωνος του τυράννου, ω ερ καὶ πρότερόν μοι ε* ται, ἀναστῆσαντες Συρακόσιοι αυτοὶ ἐχουσι τὸν νην. ἀποβάντες ει ἐκ- σαν τους τε προύς καὶ ἐλθόντες ἐπὶ Γρυμά τι τῶν Συρακο-σiων καὶ οὐχ ελόντες αυθις καὶ πεζῆ καὶ ναυσὶ παρακομισθέντες ἐπὶ τον 'ρέαν ποταμὸν τό τε πεδίον ἀναβάντες εμουν και τον σῶζον ἐνεπίμπρασαν, καὶ των Συρακοσίων περι-

sentit; apud Diodormn Mεάρχου est. Dixi ad stagni. Timaei LXXI. P. 269. cons. Narx. ad Ephor. p. 226. 94. 'efaνJ Popp. Prol. t. II. p. b28. eorrectum Vult 'o a , ut extat supr. cap. M. Sed per e Me onines libri habent. ἐνεπίμπρασανJ ἐνεπειρασαν et intra remea, τει aliquot libri. V. Dorv. ad Uliariti P. 469.

218쪽

LIB. v I. CAP. 95. 96.

το rες τισὶν οὐ πολλοῖς καὶ ἀποκτείναντές τέ τινας καὶ τροπαιον στοσαντες ε νεχωθqσαν επὶ τὰς ναῖς. καὶ ἀποπλευ- σαντες ες Κατάνην, εκεῖθεν δε ἐπισιτισάμενοι, πάση et ii στρατιῶ εχώρουν επὶ Κεντόριπα Σικελῶν πόλισμα, και προς α γόμενοι ομολογία ἀπiεσαν, πιμπραντες ἁμα τον σῖτον των τε γνησσαίων καὶ τῶν ' πλαίων. καὶ ἀφικόμενοι ες Κατάνην καταλαμβάνουσι τους τε ἱππεας ηκοντας ἐκ τῶν 'Aonνῶν πεντήκοντα καὶ διακοσίους ἄνευ τῶν ἱππων μετὰ σκευῆς ως αὐτόθιν ἶππων πορισθοσομένων, καὶ ἱπποτοξότας τριάκοντα καὶ τάλαντα αργυρίου τριακόσια.

Toυ δ' αὐτού/ηρος καὶ επ χργος στρατεύσαντες -ουε- 95δαιμονιοι μέχρι μεν ψεωνῶν ηλθον, σεισμου ει γενομένου ἀπεχώρησαν. καὶ Ἀργεῖοι μετὰ ταὐτα ες λόντες ες την Θυ

ρεῶτιν ὁμορον ουσαν λείαν τῶν Θακεδαιμονίων πολλον ελαβον , ο επράθο ταλάντων ουκ ελασσον πέντε καὶ εἴκοσι. καὶ ὁ Θεσπιέων δημος εν τῶ αυτω θέρει οὐ πολὐ υστερον επιθέμενος τοῖς τὰς ἀρχὰς εiουσιν οὐ κατέσχεν, ἀλλα βοοθησόντων Θηβαίων οἷ μεν ξυνεὶ φύζσαν, οἱ δ' ἐξέπεσον Ἀθήναζε.Aαὶ οἱ Συρακόσιοι τοὐ αυτοὐ θέρους Aς επύθοντο τούς 96 τε ἱππέας ηκοντας τοῖς Ἀθοναίοις καὶ μέλλοντας ηδο επι

n Ucer. - Rectum Lin lav. spicit. p. 12. coniectura assecutus EI'ut. Ratione DI Inutii ionis facile quivis exputabit. 96. Καὶ οἱ Συρακόσιοι - ἘπιπολαίJ lon 1. Steplian. Η'. in Ἀζπιπολα c. EX Resiolio Augustui O BP patet, eius alictoi eni lemisse: ἐξοor αι γὸρ et o ἄλλο χωρίον etc. Sic eriliti ille interprot;itur: μ' ιαι που ἐζvρθαι καὶ μereωρίσθαι ακοίειν , lilii ali r Νcholiastes habet μηδαὶ et Ου ἐξηρτῆσ2αι. Sed ιξαρεῶοθαι dct altilitati ne praemipta recte vicitur, ut auspenaa Nipes Virg lio Aen. IIII, HU. Cptera aic interpri eatur Dulcerias : , locu in ab ea par te ait tirlurali iis lue declive in suisse, et ex po totan urbem et quae in ea eratat, oculis sui, tecta coii Apici potuisse. Firnuint hanc explicationen tuni nostra aevi peregrinantes, tu ut bivitis XXV, 24 - 26. Ibi Mai piliis a tui re Galeagra v. d Esit. Sui'. p. 52. prolectita prope L EX RPInon portulani in agri a vi infringit. I alia ad Epipolas per entiana, Ilexap Io ititem in esi racti cile quo v. it,id Pln p. XIX. . Iaim Oninia circa Epipolas uritiis Coni pleta. Mareellus ex superioribus Iocis urbe ni subieetani Oe Iis videt. Inde Euryalo frustra tentato , castris inter Neapolin ii. E. Ten enitem. V. Ilai l. p. 59. 61. et Tycam positis urbent militibus diripiendam dat. Hinc Euryalus trii litur. Acrassinan trihus castris circumsidet. Scribitur Enιaoacie, non Ἐπιπολὴ, lic e singularis numerus legitur apiad Diodor. XIII, 8. v. Messet. t. U. p. 540. Thon . M. p. 326. exscripsit verba: διὰ et o ἔπιπολῆς et οὐάλλου εῖναι, ubi V. Interpp. et ii prin is Lobeck. ixit Plirynich. s. I 26. Etyni. m. p. 363, 36. - ολις, τόπος ἐν Συρακούσαις καὶ ia-νόμασται ino toυ ἐπιπολῆς Tῶν ἄλλων ειμαι.

219쪽

LIB. VI. CAP. 97. σφας ἰέναι, νομίσαντες, ἐὰν μη τῶν Ἐπιπολων κρατήσωσιν οἱ 'Aθηναῖοι χωρίου ἀποκρεμνου τε και υπὲρ της πόλεως εὐθύς κειμένου, Οὐκ ἄν ραδίως σφας οὐδ' εἰ κρατοῖντο μάχνὰποτειχισθῆναι, διενοοῖντο τὰς προσάσεις αυτῶν φυλα Οειν, οπως μη κατὰ ταύτας λάθωσι σφῆς ἀναβαντες οἷ πολέ

μιοι ' ου γὰρ ἄν ἄλλy γε αυτοῖς δυνηθῆναι. α ρτοται γὰρ τι ἄλλο χωρίον, καὶ μέχρι τος πόλεως επικλινές τέ ἐστι και

τὸ ἐπιπολῆς του ἄλλου εἶναι Ἐπιπολαι. και οἱ μὲν εξελθόντες πανδομεἰ ες τον λειμῶνα- παρὰ τον 'Ἀναπον ποταμὸν ἀματη ημ- , ἐτύγχανον γὰρ αὐτοῖς και οἱ περὶ τὁν' 'μοκράcην στρατηγοι ἄρτι παρειληφότες την αρχήν, εξέτασίν τε οπλωνεποιοὐ imo καὶ εξακοσίους λογάδας τῶν οπλιτῶν ἐξέκριναν πρότερον, ων ηρχε Λιόμιλος, φυγὰς εξ Ἀνδρου, -- τῶν τε

Ἀπιπολων ε*σαν φύλακες, καὶ 'ν ἐς ἄλλο τι δέ', ταχυ ξυν-97 εστῶτες παραγίγνωνται. οἱ δὲ -οναῖοι ταύτης τῆς νυκτὸς τ' ἐπιγιγνομίη ξuψα εξητάζοντο καὶ ἐλαθον αὐτους παντερ- τῶ στρατεύματι ἐκ τῆς Κατάνης σχόντες κατὰ τον AD τα καλουμενον, Oς απέχει τῶν Ἐπιπολῶν εξ ξ επτὰ σταδί-

etore recepit, em Onines et editi et scripti fiat,earit ἔπτακοσίους. Cap. si item vulgo extat ἔπτακόσιοι, sed A. B. F. E. R. b. e. d. e.

δ πως - εχσαν - παραγηγνωνταd Matth. Gr. p. 737.97. κατὰ τον λέονταJ Hunc Ioeti in sex aut septem sta tia. Epipolia distare dicit, ibi vis Athenienses Catana venientes mitistes Exposuisse, Rnte qua n Classe Tapstin peterent. Letron . t p r. c. r. p. 62. I hucydidem oreare dicit, et I eontent, quum tui quod doceat Verinam πόντες, in ad marct sir inter Catanain et TὲIpsunt, Plus viam triginta stadia ab Epipolis abesso debere, deoque a Livio XXIV, 39. recto quinque ni illia passuun sirisma draginta ferino stadia inde removeri. At nequct σχόνetu κατὰ τον Λέοντα quod seripsit , haec veIta declarant, Mine vicum VeI quidquid fuit, ad mare situm fuisse; nam videntiir Potius hunc Eiis uin hal Bre: appulat ad litus, quod e regione Leontis est ἰneoue inde apparet, Leontem inter Catanani et Tapsum fuisse aeci locus iste ita accipieti liis videturi postquam Inilites Paulo I rDpius Syracusas exposuerant, ut quos consiliun set quam CBerrinas tirheni agWrecti, per Leontoni EpipoIas sit Die per Inediterranea petontes, classis paullitum revecta ad proniolatorium TuPsunt stationeni cepit. Iani si ponas, I. eonten paulo Plus SP 'tu a litore ut fuisse, iit tantunde tu ab eo distare., quantum Eu-

220쪽

Θάψον καθορμισάμενοι ' ἔστι δε χερσόνησος μεν εν οτενωισθμω προύχουσα ες το πέλαγος, της δε Συρακοσίων πόλεως ου τε πλουν Ουτε οδὸν πoLλῆν απέχει. καὶ ὁ μἐν ναυτικὸς στρατος των Ἀθηναίων εν v Θάψω διασταυρωσάμενος τὀν

ἰσθμὸν ἡσύχαζεν ὁ δε πεζὸς έχώρει ευδὴς δρόμω προς τὰς

Ἐπιπολάς, καὶ φθάνει ἀναβὰς κατὰ τόν αρύολον πρὶν τους Συρακοσίους αἰσθομένους ἐκ του λειμωνος καὶ τῆς εξετάσεως παραγενέσθαι. ἐμνουν δε οι τε ἀλλοι Aς ἔκαστος τάχους ἀ-

χε και οἱ περὶ τόν Λιόμιλον εξακόσιοι ' στάδιοι δε πριν προς- , μ αι εκ του λειμωνος εγίγνοντο αυτα; οὐκ ἔλασσον ἡ πέντε καὶ εἴκοσι. προ εσόντες Ουν αυτοῖς τοιούτω τρόπω ἀτακτότερον καὶ μάχν νικηθέντες οἱ Συρακόσιοι επὶ ταῖς Ἐπιπολαῖς ἀνεχωροσαν ες την πόλιν ' καὶ O τε Δόμιλος αποθνεσκει καιτων ἄλλων ώς τριακόσιοι καὶ μετὰ τούτο οἱ Ἀθqναῖοι τροπαῖον τε στῆσαντες καὶ τους νεκροῖς υποσπόνδους ἀποδόντες τοῖς Συρακοσίοις, προς τ'ν πόλιν αυτὸν τη υστεραία ἐπικαταμντες, ῶς ουκ επεξξεσαν αυτοῖς, επαναχωρῆσαντες

elus, ne repu nat ouidem Livius, qui non-Epipolis quinqus millia passuum illii in locum abesse scribat sed ab Hexapylo, Piod

κατα τον EDουNoνJ τον A. B. E. F. L. O. P. . c. d. e. f. g. h. l. vulgo et O. Cons. VII, 2. I e φθάνει ἀναβάς v. Μatth. Gr. P. 800. Εii eli tertium nientio fit VII, 43. Livius XXV, 25.

Tumulus est in extrema parte urbis versus a mari, viaeque imm ne ιδ ferenti in Getros meriterraneamge insulae, percon nrode situs

ad eo nureatus excipiendos. Cons. I i odor . XX, 29. I odie Bela cere dicitur. Ρlui a dedi in libr. de sit. Syr. p. 56. Eoden nodo, quo hic, ereatu Iii est a quibus lani in VI, 58. , ubi το κεραμεικόν legunt. v. libr. Iam . p. 57. λειμῶνος καὶ τῆς ἐξerάσεως I Sic recte Belcher. ex A. B. E. F. N. K. L. O. d. e. I. g. i. h., an quos nunc ad te s. viilgo On ittunt καί. Dorvili. Sicul. p. 190. ,,inter iactem et Anapum non procul ab Olvinpio fuit χειμὼν τῆς iderύσεως. Fuisse aute in Versus Orientem dicero debebat ,,versus boream N ad Anapuni indicant verba Thucydidis, viae Syracusanos in hoc prato commorantes ubEpipolis viginti quiuque stadiis absiisse dicunt. I ulcer. ad h. l. ,,oiae credo, inqtrit, graeco dici posse ἡ ἐξ rασις τού λειμῶνος pro recensis, quae δει in prato. Seu peius etiam verba itinxit Dodi villius. νασύριον ἐπὶ τφ , αβδάλφJ v. Steph. Bug. in v. Avδαχον. Νο- Etrurn IOCum Letrinii . lopogr. d. Syr. p. 45. ita explicat: Athenienses in ipsa extrema rupe Epiuolar In castellum aediscamini, iquod versus Megaram spectabat. Alii v. Letronn. p. 103. iliter pretantur: in extremis eollibita Epipolarum l. e. summis , MKιMatinas. Sed is fuit altus Euryeli, non Lubdali. 'γνός autem non est