장음표시 사용
241쪽
LIB. VII. CAP. ατο κωλύσαι, ρηκέτι ἀοι τε οῦσιν ἀποτειχίσαι. και a raναῖοι ἀναβεβηκεσαν ῆθ' ἄνω, τὁ ἐπι θαλύων τεῖχος επιτμχέσαντες, καὶ ὁ Γολιππος, ῆν γάρ τι τοῖς Αθηναίοις του τείχους ασθενές, νυκτὸς ἀναλαβὼν τον στρατιαν ἐπIει προς αυ- τό. οι δ' Ἀθηναῖοι, ἐτυχον γὰρ ἐξω αὐλιζόμενοι, Ac ρσθω- to , αντini σαν' ὁ δε γνους κατὰ τάχJς ἀπογαγε τους σταμ ρους πάλιν. εποικοδομῆσαντες δε αυτὸ οἱ Ἀθηναῖοι υφ- τερον αυτοὶ μεν ταυτν εφύλασσον, τούς δε ἄλλους ξυμμάχους ωατὰ - ἄλλο τείχισμα ηδη διέταξαν ηπερ εμελλον εκαστοι τρουρεῖν. - δε Ninis εδόκει τὸ Πλημμύριον καλουμενον τε χέσαι' εori δε ἄκρα αντιπερας τῆς πόλεως, ἡπερ προύχουσα vos μεγάλου λιμένος τὁ στόμα στενὸν ποιεῖ, καὶ εἰ τειχισθείφοάων αυή εφαίνετο ἡ ε ομιδῆ των επιτηδείων εσεσθαι' δι Δάσσονος γὰρ προς - λιμένι τω των Συρακοσίων ἐφορμῆ- σειν σφῆς, καὶ ΟυI ως περ νυν ἐκ μυχοὐ τοὐ λιμένος τὰς επα- νωγάς ποιήσεσθαι, ξν τι ναυτικω κινῶνται. πρ εῖχέ τε εχ λλον τό κατὰ θάλασσαν πολέμω, ὁρων τὰ ἐκ τῆς γης σφαοιν επειδὴ αλιππος ἡκεν ἄνελπιστότερα δντα. διακροέσας ουν στρατιὰν καὶ τὰς ναῆς ἐξετείχιζε τρία φρουρια' καὶ ἐν ἄλοῖς τά τε σκεύη τὰ πλεῖστα εMno καὶ τα πλοῖα ξδ' Dacis μεγάλα ωρμει και αἶ ταχεῖαι νῆες. ω a κα των δηρω-
traiciunt vidimus VI, IDI., est poreo aensi s hiet a Syracusania Praeter pratis ιγκ-σιον τεῖχος sive murmvr oblimri tu, quent Allienuenses antea deiecerant, nunc alitim perduci quaeSitti II1 esse, nishostes sibi exuum ex uite intercliti erent. Νisi nialis cuin IIa eicio verba πρὸς το ἐγκάρσιον per se posita necipere, ut ait in OMIiquum. Bredovius ud h. l. conini uni cum Helim anno errore Te χος ἐγκάρσιον n uriam opPugnantium sive κύκλον esse fitat it, de qua opinione dixi in argitat. huius Itbr.
ἐν γάρ τι τοῖς 'Ast να οις I id. Matth. Gr. p. 906.mημμίγονJ Nescio cur Belaemis ex solo K. scripserit Πχη- μυριον, una μ, cum et codicies alii omnes I liue. et antiqui scriptores tum Graeti, tuni Latini per dupliceni μ efferati t. Vid. Popp. proteg. t. II. p. 514. not. quanquant in Da e. 23. 3I. 32.36. D. g. h. e. uerum habent per unanI μ expressam, Red his paucis locis V ligata et aut iidia nominia scriptura non tollitur. Lo esset. ad Diodor. t. V1. P. 555. de ait. Syrac. p. 78. ναυτικῶ κινῶκται J Interpretear at quid illi inyracusani elasse molirentur. Sed κινεῖσθαι passivum est, non Iliedium. Reserenis dum potius ad Athenienses, quod veI Ob suppressum pronomen Pr 1estare visunx Popponi proleg. t. I. p. 183. Sed quod interpretatiir : H o modo τιὶ eLase mari perturbarentur ἰ Θgo n alimita intelligere: at νιο modo motus seret iis ela/ae, sive si quid
242쪽
or πολλοὶ διεφθεί oνro J A no2Ioc ex B. h. addidit Belcher. In probat Popp. ed. Tnuc. II, l. p. 4 l. ,,non Ou nes nautas Perii'se, si ieen A, Sicut ne e te mini iiiiiiii ui onines Isignatuin, etiain si nore illae fis veri3is vicitur, ex nMura pei sacile intellis estia, 'ut tali additamento libenter carpannis. -- At proptem id ip tim non Putis Iturariun ιλ alio liaee verba ameeisse. Et vii libra alibi quintueti ni soli tum cun perpalicis aliis vel veram scripturani, vel ab ullis Dinissa suppeditant, hic quo pae poteriant uti lim. ubi nulla idoneu causa cogitari potest, cur tals addita uentum facturn fiat manu.glossatoris. Praestantiam auteni illorii iii lii, romant apsa POppo satia ae agnovisso clei nonattat exoniplia P. 12. et se Icl. .al Iatis, elui quae contra affera p. 30. sol de iis suo locu et in Pines. die a M. Praeterea digulis qui conseratur ad linem supplB-ntento stabiliendam locus V1II, 40. οἱ γαρ οἰκέται Tola Σίοις Πολλοὶ δντες - εἰ δὶς αυτομολια -- iaceos ἄν οἱ πολλοὶ ne- αυτ υς Athe nienaes .
i. h. vulgo κακουργῆ Gαντες. CuIn erbis motus parti si Pia praesen- , tis temporis et suturi nonniin Maam iungitiatur; aomsturum par
cipia non item. Vid. Matth. Misc. pluto I. Vol. II. p. l. p. 89. et uerna. ad Viger. p. 773, 223. 224. ιν τω ' Dλυμπιείω J i. e. prope olympium. M. Dorv. ad Ch riton. p. 206. Boec li. Pecim. Enielidae. in Pindar. p. XII. Πολύχνη J Naiuscula litera scripsi; nonien enim proprium est. Μonii it Letronn. topo . d. r. p. 54. Alia hoc noniliae Oppidδnpii l alios scriptores le intur, de quibus dixi in libr. de sit. XJ r.
243쪽
τεῖχος, τοῖς λιθοις χρώμενος οἱ Οι Αθηναῖοι προπαρεβάλοντο σφίσιν, ἄμα δε παρετασσεν εξάγων αεὶ προ του τειχίσματος τους Συρακοσίους καὶ τους ξυμμάχους ' καὶ οι Ἀθηναῖοι αντιπαρετάσσοντο. ἐπειδὴ δε εδοξε Γυλίππω, καιρὸς εἶναι,--ρχε τῆς εφόων ' και ἐν χερσὶ γενόμενοι ἐμαχοντο μεταξύ τῶν τειχισμάνων, ν τῆς Ἀπου τῶν Συρακοσίων Ουδεμία χρῆσις ήν. και νικηθέντων τῶν Συρακοσίων καὶ τῶν ξυμμάχων καὶ νεκροὐς υποσπονδους ἀνελομένων και τῶν Ἀφναίων τρω παῖον στησάντων, ὁ Γύλιππος ξυγκαλεσας το στράτευμα οὐκεφζ το αμάρτημα εκείνων ἀλx εαυτοῖ γενέσθαι ' τῆς γὰρ ἶ- που καὶ τῶν ἀκοντιστῶν την ωφέλειαν τῆ τάξει εντὸς λίαν τῶν τειχῶν ποιήσας ἀφελέσθαι ' νῶν Ουν αυθις επάξειν. καὶ διανοεῖσθαι Ουτως ἐκέλευεν αυτούς ώς τῆ μεν παρασκευῆ οὐκελασσον ε ξοντας, τj δε πώμν οὐκ ανεκτὸν εσομνον' εἰ μὴ ἀξιώσουσι Πελοποννησιοί τε ἔντες καὶ Λωριῆς γώνων καὶ ν - σιωτῶν καὶ ξυγκλυδων ανθρώπων κρατησαντες ἐξελάσασθαι
θεκ τῆς χώρας. καὶ μετὰ ταύτα, επειδῆ καιρις ἐν , αυθις ἐπῆγεν αυτούς. ὁ δε πιαίας καὶ. οἱ - ναῖοι, νομίζοντες και εἰεκεῖνοι μη εὐίλοιεν μάχος ἄρχειν, ἀναγκαῖον εἶναι σφίσι μῆ
nihil huc petetinet haec observatio, quia αὐτάς est accusativus δε- lecti, pendetque e να- si, ut ian Rauertis adnotavit, proserpns idem exempliini pleonasnii eiusmodi e I. ivii I, 19. urbem normn eonditam vi et arania, iure eam legibusque et mora δειε de integro . eondere parat. Photuas: ναυλοχεῖν, νοῶς λοχῶν καὶ ἐνεδρεύειν. μυκυδίδης υδ to. καὶ ναυλόκιον, ὁ τοιοῖτος τόπος, ω λιμένες ἔνεισιν. 5. Monaeεβάλοντο I A. H. F. II. Κ. Ii. προπαρεβάχχοντο C. N. g. l. πeoenaeεβάλαντο D. Vulgo neοςπαρεβάλοντο. Vid. Popp. prol. t. I. p. 180. Μox τῶν Συρακοσιων οὐδεμία Bel ker. edi lit ex A. Η.D. F. G. H. Ν. e. d. s. g. h. Συσα. καὶ ξυμμύνων Οὀδ. i. vulgomo. κωι τῶν ξυμμάχων οὐδεμια, i leni lue erat In S., sed postea obliteratum punctisque subter Positis notat tim ent, non abesse debere. Additamen tu in prorsus insipidiant. Patito interius ἀλrεαυτos Beliker. dedit ex B. h. pro Oinos, itidenrilite VIII, eap. 88. Noe vulgatani damno, nec Inutationem; nani nihil prorsus nisi alforiIIan vocia interest, ut iue utrixque iusta et legitinia. τὸ ς ωπον - τὸν -Hίαν - ἀνελέσθαι I Vid. Matth. Gr. p. 56I. nota ξπωλίδων ἄνθρώπωνJ Photius : συγκλύδων, συμμικτων ' ἐπηλύδωκ' naeeιςάκrων. Recte; ita Aristides t. II. p. s. iungit συνωλύδας et πανταχόθεν συμπεφορ μένους. Vulckenar. uixi adu . ad hi In n. p. 44. vocem istain tanquani nihili prorsus da n navit, et ubique niu-tἔitutu In genitivunt in συνηχύδων, accusativmn in συνῆχυδα iustic vit, qlieni satis refellit Bast. ad Greg. cor. p. 917. Cons. Dorv. ad Charit. p. 574. PMaov. in Iexic. gr. a. V. InterPP. IIeSFCh. E. V.
244쪽
motoροῦν παροιηοδομούμενον τὸ τεῖχος ' ἡδο γὰρ ωον παρεἱηλύθει την των Ἀθηναίων τού τείχους τελευτὴν η εκε νων τείχισις, καὶ εἰ προέχθοι, ταυτὸν Ρο εποίει αὐτοῖς νικῶν τε μαχομένοις διὰ παντος και μοδὲ μάχεσθαι' ἀντεπῆε- σαν Ουν τοῖς Συρακοσίοις. και ὁ α ιππος τους μεν ὁπλίτας ε - των τειχῶν μῶλλον ἡ πρότερον προεξαγαγών ξυνέμισγεν ὐτοῖς, τους δ' ἱππέας καὶ τούς ἀκοντιστὰς ἐκ πλαγίου τάξας των Ἀθοναίων κατὰ τον ευρυχωρίαν py των τειχῶν ἀμφοτέρων αἱ ἐργασίαι e ληγον. και προσαλόντες οἷ ἱππῆς ἐν τρμάχη τω ευωνύμω κόρη των 'Aθηναίων, οπερ κατ αυτοῖς ην, ἔτρεψαν και δι αὐτὸ και τό ἄλλο στράτευμα νικηθεν υπδτων Συρακοσίων κατορ ρο ες τὰ τειχίσματα. και τy into σοῦ νυκτὶ ἔφθασαν παροικοδομήσαντες ναὶ πρελθόντεςl τ ντων Ἀθηναίων οἰκοδομίαν, A ε μηκέτι μ τε αυτοὶ κωλύεσθαινα αυτῶν, εκείνους τε καὶ παντάπασiν απεστερηκέναι, εἰ καικρατοιεν, μη ἀν ετε σφῆς ἀποτειχίσαι. τὰ δε Moco osi τε τῶν Κορινθίων νηες καὶ πιπρα-γκιωτῶν καὶ Θευκαδίων εςέπλευσαν αἱ υπόλοιποι δώδεκα, λα- θοὐσαι τον τῶν Mθοναίων φυλακήν, ηρχε δε αυτῶν Ἐρασιν δης Κορίνθιος, καὶ ξυνετείχισαν τό λοιπω τοῖς Συρακοσίοις μέχρι τοὐ εγκαρσίου τείχους. καὶ ο αλιππος ἐς τὴν ἄλλην Σικελίαν επὶ στρατιάν τε λετο καὶ ναυτικὸν καὶ πεζικὸν ξυμ χέξων, καὶ τῶν πόλεων ἄμα προςαξόμενος εἰ τις ξ μη προθυμος ην ἡ παντάπασιν ετι ἀφεστηκει τοὐ πολέμου. πρέσβεις τε ἄλλ u τῶν Συρακοσίων καὶ Κορινθίων ἐς Αακεδαίμονα καὶ κόρινυον ἀπεστάλησαν, οπως στρατιὰ ετι περαιωθῆ τρόπω
245쪽
καὶ των - αίων ἐπιμεταπεμπομένων. es τε Συρακόσιοι ναυτικον ἐπὶ Ρουν καὶ ἀνεπειρῶντο At καἰ τούτφ ἐπιχειρῆσοντες, i, καὶ ες τἄλλα πολύ ἐπέθρων m. ο δε πικὶς αἰσθομενος τοὐ-τo και Ορῶν καθ' Ἱμέραν ἐπιδιδοὐσαν την τε των πολεμίων ωχυν και τον πιετέραν σπορίαν, ἐπεμπε και αυτός ἐς τὰς
Ἀθῆναe ἀγγέλλων πολλάκις μεν καὶ αλλοτε καθ' ἔκαστα τῶν γιγνομένων, μάλιστα δἐ καὶ τότε, νομίζων ἐν δεινοῖς τε εἶναι καὶ ει μ' ἄς τάχιστα ἡ σφῆς μεταπεμψουσιν n ἄλλους μη ολίγους ἀποστελοῖσιν , οὐδεμίαν εἰναι σωτηρίαν. φοβούμενος ὁρ
μο οἱ πεμπόμενοι η κατὰ του λέγειν ἀδυνασίαν η κα μνωns
petieulum fiat. I ide interpretes ad Lyiudor. XIII, 8. et Sciri elo
ἀδυνασίαν δ ἀδυναμίαν P. Anec 1. Beuk. L I. R. 345. ἀδυναμία
v καὶ μνῆμvςJ Η. h. cetera γνώμης. At nuntios istos lubito, an quid eonsulto falsa dicere voluerint, n is i palpandi populo eat R, Diuitiae 1 by
246쪽
243LIR VII. CAP. s. 10.n λιπεῖς γιγνόμενοι ξ τω ἄχλω προς χάριν τι λέγοντὲς ου τα
ωτα ἀπαγγέλλωσιν, πραφεν επιστολὴν, νομίζων ουτως αν μάλιστα την αὐτού γνώμην μηδεν εν τω ἀπεχω ἀφανισθε σαν μαθόντας. τους 'Aθοναίους βουλεύσασθαι περὶ τῆς αλο- θείας. καὶ οἱ μεν ωχοντο φέροντες οἶς ἀπέστειλε τὰ γράμματα και οσα ἐωει αυτοὐς εἰπεῖν' ὁ δε τὼ κατὰ το στρατοπεδον διὰ φυλακῆς ῆδο εχων μουσίων κινδύνων επεμελεῖτο. - δε τω αυτω θέρει τελευτῶντι καὶ Εὐετίων στρατηγος 9- ναίων μετὰ Περδίκκου στρατεύσας επ Ἀμφίπολιν θραξι πολλοῖς τον μεν πόλιν ora εIλεν, ἐς δε τον Στρυμόνα περι- κομίσας τριξρεις . εκ τού ποταμου ἐπολιόρκει ὁρμώμενος 'εξ Ἱμεραωυ. καὶ το θέρος ετελεύτα.
P δ' επιγιγνομένου νιμῶνος μοντες ἐς τὰς in ναρ οἱ Io
Ita ille μνῆμης videtur hiate soco aea Vide noti ad II, 35 et
vertiliten, duas er nichi gelbat tu Gefahren oder Kam en . In aragab. ΜaIe; nam ἐπεμελειτο ἐκουσίων κινδύνων non potest si nil Neare: metuit perieula voluntaris, sud quaesivit, quoniani ἐπιμελώασθαι Efit curam gerere alicuius rei. Atilue scriptura eo 1 telini n. i. hic illi idem couectorent sapit; quant auteux Coniectiiram Inen ora, ea aliquatenus a codice Κ. sonatur, ea n que existimo Psse probabilissi inani, cuius hic sere sensus sit: Nietas rebus eastrenaaiaua iam csiatoria ea na hoc tanti- vit, ut pericula non sponte quaesita averteret.
s. καὶ et o meo e ἐτελεύταJ Vμlgo ad lunt τοῖτο, viod on Isi eum, A. D. F. II. N. e. d. s. g. i. Nam eadem soraiiula intuitu sine Pronoanine repetitur. IO. ξοντες - Hnoν J Suidas in ἀποστοματίζειν. Epistolam Itiine Niciae in inente habuisse videtur interpretibus Demetrius Phalor. seci. 228. , ubi eam tanquant exelu pluin proponit epistolao runt ni in is longarum et tumidioris stili, iudicio usus inliceto, quo in alias italiae paucis, civem in inime decebat in opere ut tisiciosi simo craticani facere. Nox ἐnηρώτω B. b., Miae est mininiis aye neri a scriptura, hoc sensu: et is uuid aliud suis praeterea interrogaret. De γραμμaτεῖ riis noueως vid. BOeckli. Stagath.
247쪽
LIB. VII. CAP. II. καὶ εἶ τίς τι ἡρώτα απεκρίνοντο, καὶ τον επιστολὴν απέλ- σαν. ὁ δὲ γραμματευς τῆς πόλεως παρελθῶν ἀνέγνω τοῖς Ἀθη
II 6 μεν πρότερον πραχθέντα, d Aθοναῖοι, ἐν αλλαις πολλαῖς επιστολαῖς ῖστε ' νῖν δὲ καιρὸς οὐχ ἡσσον ραθόντας
δε εν ω ἐσμεν βουλεύσασθαι. κρατvσάντων γαρ ημῶν μάχαις ταῖς πχείοσι Συρακοσίους εφ Ους επέμφθημεν καὶ τατείχ' οἰκοδομοσαμένων εν Ο περ νυν ἐσμέν, visa Γύλιππος Αακεδαιμόνιος στρατιαν vων ἐκ Πελοποννοσου καὶ cinis τῶν ἐν Σικελία πόλεων εστιν ων. καὶ μάχp τη μεν πρώτy νικῶ ιυς ημῶν, τῆ ὁ ' υστεραία ἱππεῖσέ τε πο1λοῖς και ἀκοντιστα βιασθεντες ἀνεχωρῆσαμεν ἐς τὰ τεθ'. νυν Ουν ημεῖς μεν παυσάμενοι τοὐ περιτειχισμοὐ διὰ τὸ πλῆθος τῶν εναντίων ἡσυχάζομεν ' ουδε γαρ ξυμπάον τῆ στρατιῶ δυναίμεθ' ἄν re σμnocti. ἀπαναλωκυίας τῆς φυλακῆς τῶν τειχῶν μέρος τι τοὐλλιτικου' οἷ δε παρωκοδυ vκασιν ἡμῶν τεῖχος ἀπλοῶν, λυμῆ ευπι ετι περιτειχίσαι αὐτους, εν μη τις τὸ παρατείχισμα
τούτο πολλῆ στρατιήν επελθὼν ny. ξυμβέβηκέ τε πολιορκεῖν
βου e καὶ τοὐ δῆμον, almas ni fallit Sch Dpmann. d. eouiit. Atheni P. 320. υπογραμματευς. Iclenx oratoribus sen per erat praesto in Ioro iudiciisque, ut illoriam iussu publicas tabulas et in atriintenta causarum mi a via Peridiaret. v. Ois. ad Demostli. ILeptin. p. 244. 384. Corsin. F. A. l. II. p. 153. Messeling. ad Petit. Ieg. Ait p. 342. et laiulatns a Du ero ad h. l. idena scriba inter υπηρέτας, non niagistratus Publicos nunierabatur, neque sitit ei is nitinus valde licitioi utunt, tε stibus Scholiasta et auis, de quibus v. Vols et esseling. I. I. II. πόλεων ἔστιν iis, J Vid. Μatili. Ge. p. 667. τῆ δ' ostreum I Non liquet e c p. 5. Et 6., secundam Pugnun ι via victi sunt Allienienses, postridie eius diei, quo victores suearant, saet. lni nam Tlhucydides lenipns non definit, sed dicit: και 'ετὰ ταυτα, ἐπειδὴ καιρος ἐν, αἴθις ἐπῆρον αυτούς. - Dii eri τεραῖος et υστερος promiscue a . iraecis nonnun diam usurpam, Et alitii in his notis ni Onui et docet idem ad h. l. Qxemplis Dio nysii et Xenoplioniis. Vid. interpp. Dionys. p. 821. Hoc loc accipio dictu ni pro postridie, dualius de causis: quia τῆ vorvam sic clictuin sine substantivo non facile alio sensu dicebatur, nisi quo postridie si nili eat, neque id aliter accipi poterat ab iis, ad uos epistola dat, Itur; et cluid Ol,stat, quo ininus postridie eius' iei quo Athenienses superiores abierant, statina alteram pugnaru
e m ni Asam esse dicaIrius, reputantes illam animi alacritate in
Gnippi et amendi contentionern Vid. noti ad V, 75. et infra
248쪽
χόμεθα. πεπόμφασι δε καὶ ἐς Πελοπόνν σον πρέσβεις ει ἄλ-I2λον στρατιάν, και ἐς τὰς ἐν Σικελία πόλεις Γύiιππος οἴχεται, τὰς ρεν και πεισων ξυμπολεμεῖν ὁσαι νὼν ἡσυχάζουσιν, ἀπόδε των ἔτι και στρατιὰν πεζὸν και ναυτικοὐ παρασκευ ν ῆν δύνηται ἄξων. διανοουντaι γάρ , ῶς εγὼ πυνθάνομαι, τῶ τε πεζω ἄμα τῶν τειχῶν ημῶν πειραν καὶ ταις ναυσι κατὰ θάλασσαν. και δεινον μψενι υμῶν δόξ' εἶναι ὁτι και κατὰ θάασσαν. το γὰρ ναυτικὸν ημῶν, ἀπερ κἀκεῖνοι πυνθάνονται, τὸ μεν πρῶτον ηκμαζε και τῶν νεῶν τy ξορότοτι καὶ τῶν πλη- ρπάτων τῆ σωτηρία νυν δε αἶ τε νῆες διαβροχοι τοσΟὐτον πονον ῆδο θαλασσεύουσαι και τὰ πληρώματα εφθαρται. τὰς μεν γὰρ ναυς οὐκ εστιν ἀνελκi σαντας διαφίξαι διὰ τό αντιπάλους τω πλήθει καὶ ε τι πλείους τὰς τῶν πολεμίων ουσας αεὶ προήδοκίαν παρεχειν ως επιπλευσονται. φανεραι δέ εἰσιν ἀναπειρώμεναι, καὶ αἱ επιχειρῆσεις επ' εκείνοις, και ἀποξηρῆναι τὼς σφετέρας μῶλλον εξουσία ' οὐ γὰρ ἐφορμοῖσιν ἁL1οις. ἡμῖν δ' εκ πρuῆς αν περιουσίας νεῶν μόλις τοὐτο υπῆρ-I3χε καὶ μῆ ἀναγκαζομένοις ώςπερ νὼν πάσαις φυλάσσειν. ει γὰρ ἀφαιρῆσομέν τι κα. Μοὐ τῆς τηρήσεως, τὰ επιτήδεια οὐχ εξομεν, παρὰ τὸν ἐκείνων πόiιν χαλεπῶς και νύν κομιζόμενοι. τὰ δε πληρώματα διὰ τόδε εφθάρο τε ἡμῖν και ετινῆν φθείρεται, τῶν ναυτῶν τῶν μρν διὰ φρυγανισμὸν και ἄρ-
ax hac epistola resert: εἰ μὰ τις ἄ- σει το παρα- χισμα χειρὶ συχνῆ βιασάμενος, πέρας ταν τῆ γῆ πράγμaτα εχει. 2. των teιχῶν ημῶν πειρῶν J Citat Eustath. in uoni. II. IV. p. 445. Ioco, quem adseripsi ad VI, 54. διάβροχοιδ Descripserunt ex h. l. Pollux I, l21. et Aristid. l. 1. p. 33. Hoc qiuoque respieit Pollux , quiani dicit naves ἐν-
es e A. B. D. F. H. L.. N. O. P. S. e. E. s. h. Deinde male aeribitur ια ἐκείνους in A. B. F. Vida II, 84. III, 12. Iv, 20. VIII, 58. Μauli. Gr. g. 585. Et oxtremo lap. recte nunc editur φοσμούοι ν G1χοις ex A. H. D. F. H. R. L. Ν. O. P. R. S. c. g. h. i. Ic. In o vulgata ἀλiῆλοις. l3. τα δὲ Huoώματα I Sequi debeba τῶν δε θεραπόντων - ωὐ via συντων, sed variata atructura est, ut innumeris locis aliis.
249쪽
παγῆν μακρὰν καὶ υδοεἱαν υπὸ τῶν ἱππέων απολλυμενων ' οι, δε θεράποντες, ἐπειδῆ ἐς αντίπαλα καθεστήκαμεν, αUTO' -
χοῖσι , καὶ οι ξενοι οἶ μεν ἀναγκαστοὶ ἐσάντες εὐθύς κατὰ τὰς πόλεις ἀποχωρουσιν, οι δε -ο μεγαλου μισθου το πρῶτον επαρθέντες καὶ οἰόμενοι χοηματιεῖσθαι μῶλλον ῆ. μαχε σθαι, επειδῆ παρὰ γνώμην ναυτικόν τε δο καὶ τἄλλα unὁ τῶν πολεμίων ἀνθεστῶτα ὁρῶσιν, οἱ ι ἐν επ' αὐτομολίας προφάσει απερχονται, οἱ δε ώς εκαστοι δύνανται noλλὴ δ' ἡ Σικελία
Vul, 78. , que iii locuna pertractat rima egeri Con ritentat. Tlium d. C. I. p. 263. Popp. ol s. p. 2I. pri leg. t. I. p. 273. I aula. Grip. 402. not. I. p. 824. Vulgo auten eoneύοντες Oxtui; auertim ex II. D. F. G. II. Κ. L. N. O. P. adde S. I. e. s. g. h. i. h. recto ediderunt, nam θεμάποντες hic sunt ὁπηοέται sive in rem strietiori sensu, i. e. virnistra nautararan.
καὶ οἱ ξένοι I Boetii geri exe. II. ad Terent. Eunuch. p. 45. not.
negat τοῖς ξένους ἀναγκαστους, qui h. l. Eut i, peregrinoa vi coaetos esse , sed mercenarios ait esse, id DIE Statini e sequentibiis uinyarere. Sed liaec ipsa, quae sebiuntur, dei nonstrant, hie per grinos ad nillitiani vi adacto listingui a ni ex cetrariis, ut non opiis sit veri uni addere. De structura hilius loci v. Matth. Gr. P. 402. Verian ἐά ἄοτομολίας προφάσει varie t nitimini Clitici, qui- tuis tamen nihil sanius est. Error inde olet is, PIOd praepositis Meni iungetrittit cunI προφάσει, quae iungemla est eu In αυτομολίας, hic auterii selisus est, alios cum aliquo praetextu castris desertis stransfugisse, alios , it cuiqDe ab eli tuli copia facta est, ne pra textia Uii leni usos abiisse. quod Iiscrimen cuni neglexisset ani- Iliadvertere, Reis citis tentavit vel λιθολογίας, vel υλοκοπίας, at Lain. lav. spicit. p. 12. niis o conatu scribendunt ducit in αὐτοτεχείας προνάοει, specioso scilicet Praetextu Volens eos abiisse, sct suisa uniti inis vivere velle, et sibi in et Ipsos continereio victuna parare. Posse tamen defendi viligatam opinatur, si quis explicet, eosnbsisse, Praetextu repetentior Im Eorian , qui exercitu in deseratisin
aent; sed inimini sitisse, si siti tili hostiines ex hostiliati praesidiistilusqtie Xiciliae civitati trita transfugas se repetiturus professi essent, ducesque iis ςredidissent. At illitii, credo, concesseritit non rixissis titilitantibiis, sed peregrinis meree te conductis, exe lintuith deserere, quod nimirum venissent non militatuni ni ercede. sed mercuturae causa, hellu in cauponantes, non belligerantes. Quacthi e viminia profecto via Ilis honi inibus luisset, in vincula ni eati B. Quue Occasiones, quique illi praetextus 'laemiit deserendorum ordinunt, Plutarchus exponit loco ad nostrum illustrali tum Eptissi Ii O vit. Aenii l. Ρatii. c. 23. Tων δὲ αὐτομολουντών . μέν τις υπόδομα προὐποιούμειος λελυμένον συνάπτειν, ὁ δε rππον ἄρδειν, o δὲ no- οὐ χρή γν, onολεεπόμενοι κω rὰ μικρὰν ἀπεδίδρόσκον. Itaque sinconvertor alii mrn praetextu aliquo quales Plutarclitis describu , alis, prout aingulis Deuuaa obfertur, tram fugiunt. Προφάσει est idem quod ποσφάσει et ινί. Cons. VI, 79., uui invitis libris Pariss., Munuco. aliisque periit illis praepositionem ἐκ iutrudunt in velliis υμεῖ. δ' ειλογω neoψώσει ete. - Ρaulo ins ei ius. de vel bis πολλῆ δ' νι a. κελα v. Dorv. ad Uiarit. p. 3I7. Di stirini by
250쪽
εἰσὶ δ' or καὶ αυτοὶ ἐκπορευόμενοι ανδράποδα 'Ἀκαρικὰ α τεμβιβύσαι υπἐο σφῶν πείσαντες τούς Πιζράρχους τqν ακρίθων τοὐ ναυτικοὐ ἀορηνται. επισταμένοις δ' ἡμῖν γράφω I dxι βραχεῖα ακμῆ πληρώματος καὶ oλίγοι των ναυτῶν οἱ ἐξογμῶντές τε ναΓν καὶ ξυνέχοντες την Ηρεσίαν. τούτων δε πάντων ἀπορώτατον τό τε μ' οἷόν τε εἶναι ταυτα εμοι κωλύσαιτῶ στρατηγω , χαλεπαὶ γὰρ αἱ υμέτεραι φύσεις ἄρξαι, καὶ ora οὐδ' ὁποθεν ἐπιπληρωσόμεθα τὰς ναλ εχομεν, ὁ τοῖς πολεμέοια πqλλαχόθεν υπάρχει, ἀλλ' ανάγκη ἀφ ἄν εχοντες ξλο
μεν τά τε δντα και ἀπαναλι όμενα γίγνεσθαι ' αἰ γὰρ νυνο-αι πόλεις ξύμμαχοι αδύνατοι Nάξος καὶ Κατάνη. εἰ δεπροπενῆσεται εν ετι τοῖς πολεμίοις, ῶ ε τὰ τρέφοντα Φῶς χωρία τῆς Ἀταλίας, ὁρῶντα εν ω τε ἐσμεν, καὶ Ῥῶν μ' ἐπὶ- οθούντων, προς εκείνους χωρῆσαι, διαπεπολεμῆσεται αυτοῖς μαχεὶ ἐκπολιορκηθέντων Ῥῶν o πόλεμος. Toλων πὰ ξδίω μεν ἄν εῖχον ista ετερα επιστέλλειν,
οὐ μέντοι χρησιμώτερά γε, εἰ δεῖ σαφῶς Ῥῆς εἰδ τας τὰ ἐν
θάδε βουλεύσασθαι. καὶ ἄμα τὰς φύσεις επιστάμενος υμῶν, βουλομενων μεν τὰ ξδιστα ἀκούειν, αἰτιωμένων δε υστερον,
πρῶτον καὶ τῶν στρατιωτῶν καὶ τῶν πεμόνων ὐμῖν μῆ μεμπτῶν γεγενγίνων ob τω τὸν γνώμζν εχετε ' ἐπειδὴ δε Σαμ