장음표시 사용
461쪽
LIB. VIII. CAP. sa. καθαρεθέν. ὁ δέ, εἴπερ καὶ επείνοις δοκεῖ καθαιρεῖν, καὶ ἔαυτῶ ες ξυνδοκεῖν. καὶ ἐντεύθεν εὐθυς ἀναβάντες es τε ὁπλ
ται καὶ πολλοὶ των εκ τοὐ Πειραιῶς ανθρώπων κατέσκαπτον
τὸ τείχισμα. ην δε προς τον ὀχλον ' παράκλησις ώς χρή, δε-
παρέξειν. - . ν η εsa τῆ δ' υστεραἰα or μεν τετρακόσιοι ἐς τὁ βουλευτήριονομως καὶ τεθορυβομένοι ξυνελεγοντο ' or δ' εν τῶ Πειραιεῖ ὁπλῖται, τόν τε Ἀλεξικλέα ὁν ξυνέλαβον αφέντες καὶ τό τε χισμα καθελόντες, ἐς τὀ προς τῆI Μουνυχίφ Λιονυσιακὸν sto εν τῶ Πειραιεῖ I Oiατρον ἐλθόντες και θέμενοι το επλα, ἐζω
93. τμως καὶ τεθορυβημένοι J De collocatione Pariiculae ομως vid. Matth. Gr. p. 825.
ἐς το προς τῆ ΜουνυYιs Aιονυσιακον θ/areo νδ nowυσιακον et o δντω Πειρσιεῖ θέατρον habent A. B. I'. U. ι . s. uitauis aliquot vectia. Quaestio haec est, uti uni et Munychiae et I liueo statin fuerit illeutrunt, an unum ti Patruin, inter hos duos liν Os sit uni, mulo huic ni odo i ii i accensitu ni merit, tit rei ta iii licat Poppo. Sehoen ann. de cvnxit. Allu n. p. 57. de t ac re ita disserit: se iii in additur in quiluis lana codd. τὸ ἐν τω Πει easi, tuna denturn de nindi posset, si certunt e set, idem esse hoc, quod Thu ili des ci signat, atque illud in Piraeo illeat 'um, ite qllo paulo alite dicturneat sp. 5si. not. 22.4 Arbitratus id est Spantheu . ad arauna. AH-atopti. Ran. p. I 4. Neri'., sed sine idonea causa, ut niihi videtur. Tlieatrunt Piraei conini et iurant Lysias C. Agorat. P. 464. 479. Xenopli. hist. gr. II, 4, 32. Eatulem sententiam Etundi, antie toto liab et tteiiD. EcI. iiist. p. 415. et Schneider. in Adopli l. ad Xen. l. I. P. I 0 l. ed. primae. Kru egerus quoque P. 386. eani tuetiir, uuia Mun hia Piraei pars suerit, ill quod paterenit ex Thile. II, 13. Iuex. P. 279. Neura. Piraeo c. s. quod ut fateor vera m esse, ita Boii intelli O, i iid tunc opus Dierit bos additainento. MaPs hoc mihi coiiiiiiendari illud posse vide. Dio igoo ou Ooste
462쪽
κλγίασαν, καὶ δοξαν αυταῖς εὐθύς Πώρουν υ το απυ, και ἔθεντο αυτου εν τῶ Ἀνακείω τα Dria. ελθόντες δε απὁ τῶν τετρακοσίων τινες ηρημένοι προς αυτούς ἀνορ ἀνδρὶ διελέγομτό τε, καὶ επειθον ovi Hoιεν ἀνθρώπους επιεικάς αυτούς τε ησυχάζειν καὶ τούς αλλους παρακατέχειν, λεγονWς τους τε πεντακι πιλίους ἀποφανεῖν, καὶ ἐκ τούτων εν μέρει ν ἀν τοῖς πεντακις χιλίοις δοκη τοῖς τετνακοσίοve εσεσθαι, τέως δε την πόλιν μηδενὶ τρόπω διαφθείρειν μηδ' ες τοὐς πολεμίους ὰν Gat. το δε παν πλοθος τῶν οπλιτῶν, ἀπό πολλῶν και προς πολλοῖς λόγων γιγνομένων, ηπιώτερον ον ' πρότερον, καὶ εφοβεῖτο μάλιστα περὶ τοὐ παντὸς πολιτικού. ξυνεχωροσάν τε
tur, quia, Et suum Munyelua in patron sitisset, non ποός sed ιντη Μουνυχία dictumas erat. Add. Cliandier. p. 33. ed. germ. θέμενοι τὰ onici I Uid. not. ad II, 2. et IV, 44. Vales. ad
ἐξεκa σωσαν J i..u ilgo H--H σεισαν. Nostram scripturam tuentur Hulini. Gr. Inax. t. I. p. 344. loco Deiri. Nid p. 577. et Naith. Ge. p. 201., quibusduni sentit Erileget . p. 387. At Schnei, de r. in Lexic. sub V. et Schoeniann. l. l. istana formam diseeunt ais nζεκκλησιάζειν, sciit,entes per duplex κ. CODL POP p. ed. nili Qvcl. II, 1. P. 49. SitIrE. lexi c. Xenopi . t. II. p. .215. Ἀκκλνσιάζειν, aiunt, est Omlinariis eo mitias interrare; ἐξεκκλησιάζειν, extra locum lolitum eone nem Mure , , ut ἐκκαθευδειν, quo utit irXenopli. litat. gr..II, 4. docente Ua Icken. ad Herodo . p. 683. Est eo sensu voce sζεκκχησιάζειν Xenophontena iiist. gr. V, b, I 6. usum Esse . addit Schneideriis. Quanquam etian pro ἐκκλοσιάζειν si ininpliciter illini alterain dietum reperiri, t non infitiatur Schoeniam, xiiis. ' Eκκλησιάζειν idem negat apud probatos scriptores e se eonineionar , quanqliam id docet Heu ch. , seni per enἱ in id verbum significare cornum interesM. Glossa extat Zonarae haec: ἔξεκκλ
V. Onaoν. - Anaceum Dioscuromun l. e. Castoris et Pollucis
emplum halid procul a Poetaneo et Aglauri fano, adeoque prope arcent suisse videtur. V. Ρopp. prol. t. II. p. 245. ἐν τW ΑιονυσίωJ o Biagiux de deeret. Athen. IS. Ii 10. mam sto
rrat . cum putat, ubicunqiae de eoni iis δν ὰσιονύσου sern is sit, Intelligendunt esse in Munychia illeatruna; quasi alterum illitta in Urbe planct non fuisset. Eodeni ille niodo et iuui Duker. ad Tlau
oyd. thoc eap.J haud apposite lavitat Pollucem VIII, 33. , ubi non illud in munyehia, sed. ii manum theatrii in intelligenis uox est tquod unum ainipliciter, nullaquo definitione addita, vocari solet et a Aιονυσιακον δέω rooν. - Νcii Oe ii ann. libr. Ia Id. p. 57. - Tneatrum
ΗMelii circa areem quaerendum eat, ibidem ue curia si e Aou'
463쪽
LIB. VIII. CAP. 94.s4 ὁμονοία. ἐπειδο δε ἐπῆλθεν η ἐν Λιονύσου εκκλοσία καὶ osoνου ξυνειλεγμένοι ησαν, Θγῶλλονται αἶ δύο καὶ τεσσαράκοντανπερ και ὁ πι σανδρίδας ἀπὸ των Μεγάρων τον Σαλαμῖνα
παραπλεω και πῶς τις των πολλῶν αυτὸ τούτο ενόμιζεν εἶναι τό πάλαι λεγόμενον υπὸ Θοραμενους και των μετ αυτολῶς ἐς τό τε θισμα ἐπλεον αὶ νῆες, και χροσίμως ἐδόκεε καταπεπτωκέναι. ὁ δε 'πι σανδρίδας τάχα uis τι και από ξυγκει- μίνου λόγου περί τε τον ' Eπίδαυρον και ταυry ἀνεστρέψετ' εἰκὸς δ' αυτὸν και προς τον παρόντα στασιασμὸν των 'Aθ
o cor uni Postren O Piae verba adscripta leguntur τούς Tasτα κω-aυοντας καὶ ἀνέχοντας, ea eX Phuevd. I, 86. petita sunt. Ἐπέχειν vera est nostro loco expositio, dicit enim Hagesandridam circa lias regiones moratum e 1e.
ρε ιρ νέον et ον ῆ Ουνδεσμον. Gregor. Cor. p. m. adscriptis vertis r ceπου ίδιου πολέμου - προς Τω λιμένι ον Toς, Particulain ε ex abundantia adilitani cicit, et sensum hunc esse: αντὶ του ἐδισυ πολέμου μείζονος ἀπο τῶν πολεμίων. Nexus orationis hunc sensun inesse debere doceti domesti eum bellum esse milius hostili ira ptione, quae ad ipsas portas iam pervasisset. Sed hi sensus Vulgata nori x-pri initur. Alii h delent, alii ellipsin particulae οὐ vel μῆ atatuunt. Sohaeseri ad Greg. Cor. p. 89. transpositis verbis tessit: ώς μείζονος , ξ τσυ ἰδίου, πολέμου ἀπο πολεμίων - οντος. Facissime ornniunx incidas in eant coniecturam, quam Dulcer . protulit, Post πολέμου inserens OD. Similis dissicultas inest in vertas Charitonis p. 126, I 5. neo, δθ τῆς δευτέρας δίκηα μαλλον φοβοῖμαι ' ou γὰρ μείζων oκίνδυνος. Utroque loco et Charitonis et nostro Doruul. auspicatur
464쪽
LIB. VIII. CAP. 95. 463ἔντος. καὶ οἷ μἐν ἐς τὰς παρούσας ναύς ἐρεβαινον, or δε αλ-
λας καθεῖλκον, οἱ δέ τινες ἐπὶ τα τείχη και τὸ στόμα τουλιμενος παρεβοήθουν. αἱ δε των Πελοποννησίων νῆες παρα-s5 πλεύσασαι και περι Hοὐ σαι Σούνιον ορμίζονται μεταξύ Θορικοῖτε καὶ Πρασιῶν, ἴστερον ει αφικνοῖνται ἐς Nρωπόν. υθ ναχι δε κατα τάχος καὶ ἀξυγκροτῆτοις πλοoώμασιν ἀναγκασθέντες χρήσασθαι, ola πόλεώς τε στασιαζούσος καὶ περὶ του
μεγίστου βουλόμενοι ἐν τάχει Θοθῆσαι, GDια γὰρ αὐτοῖς ἀποκεκλ. μένος τῆς Ἀττικῆς πάντα ξν, πέμπουσι Θυμοχάρην στρατογον καὶ ναυς ες Ἐρέτριαν. ἄν ἀφικομένων ξυν ταῖς
μείονος Iegendum exse. Ita aetc. cum Schol. et Aeaelo partIeulana 8 tollit. Krilegeriis l. l. vulgo tam scripturani explicari posse Piltonoe n lx O: putabant enim maius erae perac lurn, quod a gula i. e. Rb optimatisiis , quam quod ab hoste immineret, neque illud proe laed ad Uarran portum Mae. At vis sic dicit etiam a Valla et Nei Nni anno locunt intellectunt esse. Helim .: die Athenienger eruen inden Piraeeus, altiso aia einen κε hrKeheren Mieg mit thren Land Duten , ala der mit den Minden irar, und dieses nichi in der Fe ne, εὐndern dicht ain Hasen au fithren haberi plaubten. Hane i , tur hi volite mini ssententiani esse: n agis Athenienses sibi linitii sinae a proditione factionis oligarehicas, quam ab ipsis Itostiirias lanx Circa Pollunt versantit lis. At dii iii ipsit in , quod hostes anta vortun erant, effecit, ut obnii perieuli, quod ab domesticis hostibus tinni ineliat, relicta concione uno curriculo contra externos tenderene. Vide, ne scribendunt sit: ώς et Ου ἰδίου ποχέμου μείζονας του ἀπο των ποχεμίων, OV ἐκός, ἀλλα προς τω λιμένι ὀντος, i. e. ως μείζονος η του ἰδίου του an δ των πολεμίων πολέμου o 'ἐκάς, Δ λχἄπρος τῶ λιμένι ἄντος, quippe uratori sella, Miam helium intestinumerat, G hosmus externia imminente, eogine non promia, sed ad portum gerendo. 95. ωκικου I scripsi eum Poppone prol. t. II. p. 264. itemque Πρασιων. Vula: λ ωορίκου et μασίων. α ξυγκροτῆτοις δ ἔτσωσις ναυσίν Schol. et tia gut ad manus erant Portus. Sunt militea et nautae incompositi, nitus usu stubaeti. V. Reitz. ad I .uciani de gymn. t. VII. p. 490. ILucian. Gall. t. VI. P. 327. ωπος sin κεκοοτημένη, equitatus eaerestatiagimus. Evβοια -- αὐτοῖς - πάντα ἐν J Πάντα εχναι alicui uel ntur, qui in s limn o honore, auctoritate et existimatione sulit, qui Gndinia apud aliquem possunt, a quiluis omnia exspectant, et in qui bus oli nes Apes suas opesque sitas esse putant. Vid. Pros laudat Diihim. inte pretes ad Vellei. II, I M. et Ρetron. e. 37. Hio dicitur spes omnis et onine praesidium Aheniensibus in sola Euhoea posita fuisse, ideo Pie omnia sibi postputarunt Prae cura illius insulae defendendas et servandae. Adde Matth. Gr. P. 609. Valcken. ad I prodot. VII, 156. Herm. ad Viger. p. 727, 95. Paulo post Θυμοχάρην editum ex plurimis libris pro vulgata
465쪽
πρόειρον ἐν Eυμία ουσαις εξ καὶ τοιάκοντα ἐγένοντο. καὶ εὐλους ναυμαχεῖν vναγκάζοντο. ο γὰρ 'Aγοσανδρίδας ἀριστοποιησάμενος ἐκ τοῖ Ἐρωπou ὼν γαγε τὰς ναύς' διέλει δὲ μάλι- α o Ἐρωπος τῆς των 'Eρετριεων πόλεως θαλασσης μέτρονεξῆκοντα σταδίους. ώς Ουν επέπλει, εὐθύς ἐπλήρουν καὶ οι
eo υμένων φθασειαν οἱ πολέμιοι προύπεσόντες καὶ ἀναγκάaειαν τούς 'Aθηναίους Ουrως οπως τυχοιεν ἀνάγεσθαι. a μεῖον δου
νόμενοι, και ναυμαχήσανας υπἐρ τοὐ λιμένος των 'Eρετριέων,ολέγον μέν τινα χρόνον νως και αντέσχον. ἐπειτα ἐς φυγὸν τραπόμενοι καταδιώκοντυι ἐς τρο γην. καὶ ὁσοι μεν αυτῶν προς τὸν πόλιν τῶν Ἐρετριέων ὰς φιλίαν καταφευγουσι, χα-χεπώτατα επραξαν, φονευομενοι ἱπ αυτῶν οἱ δε ἐς το ἐπιτείχισμα το ἐν τῆ Ἐρετρια , ο εἶχον αυτοι, περιγίγνονται,
ni eo modo , quo παρεῖνοι ἐς licatur , debet significare profeetumeare alve venisae in aliqu8m loci m. At naves illae, quae nullistriam triginta sex coni plebant, iam ante adventu ni Tharinoeliaris iii iu- sui; sileriant. , Duos praetores tiai uni navi uni noni in ut Diodor.
466쪽
LIB. VIII. CAP. 96.465 καὶ υσαι ἐς Σαλκίδα ἀφικνούντα των νεῶν. λαβόντες δὲ οἷ
Πελοποννῆσιοι δύο καὶ εικοσι ναοῦς των Ἀθηναίων, καὶ ἄνδρας τους μεν ἀποκτείνοντες τοὐς δε ζωγρῆσαντες, τροπαῖον ἔστησαν. καὶ ου πολλω ἴστερον α ιάν τε ἄπασαν ἁ-- σαντες πλῆν Ἐρεοῖ, ταύτην δε αυτοὶ Ἀθηναῖοι εἶχον, καἰ τἄλλα τὰ περὶ αὐτην καθίσταντο.
ν μένα, Iκπλοξις μεγίστη δ' των πριν παρέστ'. οἴτε γὰρ ' ἐν τη Σικελία ξυμφορά, καίπερ μεγάλ' τότε δόξασα εἶναι, -- τε α uo Οὐδέν πω οἴτως ἐφόβησεν. oπου γὰρ στρατοπέδου τε τοὐ εν Σάμω ὰφεστηκότος, ἄλλων τε νεῶν οὐκ οὐσῶν Ουειτων ἐσπομένων,' αυτῶν τεJ στασιαζόντων, καὶ ἄδολον ονοπότε σφισιν αυτοις ξυρράξουσι, τοσαύτη η ξυμφορὰ ἐπεγε- γένqτο εν ν ναῖς τε καὶ το μέγιστον Εὐβοιαν ἀπο1ωλέκεσαν, ἐξ ης πλείω v τος Ἀττικῆς ωφελοῖντο, πνς οὐκ οἰκότως ηθυμορος μάλιστα δ' αυτούς καὶ δι επυτάτου εθορύβει, εἶ οἱ πολέμιοι -- σουσι νενιαηκότες ευθὴς σφῶν επὶ τον Πειραιὰ εργον ὁντα νεῶν πλεῖν ' καὶ ὁσον οὐκ ἡδο ἐνόμιζον αυ- τοὐς παρεῖναι. δπερ αν, εἰ τολμ ρότεροι ἰσαν, ραδἰως ἄν ἐποίησαν, και η διέστησαν ἄν ἐγι μἀλλον τ ν πόλιν εφορμοῖντες, η εἰ ἐπολιόρκουν μένοντες, καὶ τὰς an μνίας ναύς ηναγκασαν ἄν καίπερ πολεμίUς οἴσας τη ὀλιγαρχη τοῖς σφωτέροις οἰκείοις καὶ τῆ ξυμπάση πόλει βοqθησαι, και εν τούτω 'Eu 'οντός τε ἄν ῆν αυτοῖς καὶ γωνία καὶ αἱ νῆσοι και τὰ
Οὐκ εν τούτω μόνω Αακεδαιμόνιοι Ἀθηναίοις παντων δη ξυμφορώτατοι προμολεμῆσαι πένοντο, duci καὶ ἐν ἄλλοις πολ- . .e pM τα περζJ Dither. eonii elehat ἡπέχθη. Vulgatam
Scholiasta quoque agnoscit. μεγίστη δο των ne ν J Vid. not. ad I, I. et Emaeger. ad Di nys. p. 83. ξiu'δάξουσιJ -Vulgata liuius v. interpretatio admitti neviit,
sed consigere denotat et concurrere inter se. v. Scliol. ad c. 104. ad vertia nil ἔτερον ξυμμίξαι Bulier. ubi Sci οI. ξυμμίξαι explicat per συμπεσεῖν, συμάξαι. Toti P. En ei dat. ad Suid. et IIesu cli. t. IV. p. 256. corrigebat ξυνάρξουσι. φορμουντες θ J Is 'Licer. recepit ex A. c. qui εἰ ἐφορμοῖντερ η B. F. H. L. . Ν. O. adde S. d. e. f. i. h. qui omnes post si omitistunt ei. IIoc etiam Valla expressit. Eisten inal .r gire magis eo siderent inter ae eivitatem, habentes prope eam nariunt a .ritonem, alpe obsiderent aut obsa re po3sent in eo loco manentes. Paulo ante καὶ θ διέστησαν dederunt pili mini litari, et in ius A. ξυμφορωτοτοι προσπολεμησαι J V. Matth. Ir. g. 534. Mor. ad Isoer. Paneg. 38. D. De Nymicusanis Thue. VI, 21. 55. da Atho. niensnnis ni ationem Corintli toruin I, 70.
467쪽
466 LIB. VIII. CAP. 97. λοῖς. διάφοροι γὰρ πλεῖστον ἔντες τον τρόπον. oz μἐν οξεῖς, οἱ M βραδεῖς, καὶ οἱ μεν ἐπιχειρηταί, οι δε αrολμοι, αλλως τε και ναυτικὴ uρχῆ πλεῖστα ως εiουν. ἐδειξαν δῖ οι Συρα κόσιοι ' μάλιστα γὰρ ομοιότροποι γενόμενοι ἄριστα και Φροςε-
σιν oμως επλήθουν, και εκκλζοίαν ξυνέλεγον, μίαν μεν εὐθυς τότε πρῶτον ἐς τὴν Πυκνα καλουμένον, Ουπερ και ἄλλοτε εἰώθεσαν, ἐν ἐπερ καιεούς τετρακοσίους καταπαυσαντες τοῖς
id ad continentem a XXX tb ratinis versum est. Posteas i larneua Themistocle restitutii In; cuius utriusqiis saeti cavsas Plutarinelnas in eius vita se. 19.J rediti t. in in Pnyce cone iones cogerentiir, Solonis legibus caiitiani erat, ut καris πιζοιτῶντος testa- tiir Aeschines. Et olim qui lein o Innes, postea tantuni Bae fiat, Eri eoepta sunt, miihl se creando magistratu agebatur , ut H sychius i uctor est iten clue Pollux. Et illita liOC casu ire luenseo populus confluebat, inito II νύξ appEMuteti Est ἀπο τού πυκνο oθαι τους ἄνδρας ἐν eth ἐκκλησία. In lioc Ioco Mauru lillis Πύkνα pro Πνύκα memtos sempit in esse censent Vim emuliti. Vemini, p;iee eomini, vulgatan lectionem retinendant puto, Piuni IIύκνα dici κατα μετάθεσιν Aemi at Sili Ol. ait Aristopli. I Dac. 679. Ε luit. 165. Thesm. 665., et titilibus locis illi Minota it Κuster.J et ex eo Suidas I in Πνυξ. J: ilitibus ad de Elyrnol. dicentem, ἡ γενικο Πμυκός, διὰ σὲ εὐφωνίαν IIυκνός. Ririgers. Var. Iecf. I. o. cap. I. -- Addo Ilii in L. ad TiInae. p. 219. IIarpocr. s. v. Scliol. Aristopli. Eqti. 42. inherpp. ad Amenae. V. p. 2l3. D. Palu er. exere. erit. p. 58.
468쪽
det τον πρῶτον χρονον επέ γε εμοῖ - ναῖοι φαίνονται ευπολιτευσαντες ' μετρία γὰρ ἡ τε ες τους ολίγους καὶ τους πολ- λους et γκρασις πενετο, και. εκ πον πων των πραγμάτων γε-ὶ νομένων τουτο πρῶτον ἀνήνεγκε τον πόλιν. εφοφίσαντο δεκαι . Aλκιβιάδον καὶ ἄλλους μετ αυτοῖ κατιεναι, και παρά τε εκεῖν ον καὶ παρὰ το εν αμν στρατόπεδον πέμψαντες διει
κελεi οντο ἀνθάπτεσθαι τῶν πραγμάτων.
-rδρον και Αλεξικλέα, καὶ ὁσοι ῆσαν τῆς ολιγαρχίας μάλιστα, ὁπεξέρχονται ες τὴν Λεκέχειαν ' υρίσταρχος δε αυτῶν μονος , σπε γαρ καὶ στρατηγῶν, λαβῶν κατὰ τάχος τοξότας τινὰς τοῖς βαρβαρωτάτους, εχώρει προς τὴν Οἰνόον.-ῆν δε 'ναίων εν μεθορίοις τῆς Βοιωτίας τεῖχος, επολιόρκουν δ' αυτο, δια ξυμφορὰν σφίσιν εκ τῆς Οἰνόης γενομενον ἀνδρῶνεκ Λεκελείας ἀναχωρούντων διαφθορῆς, οἱ Κορίνθιοι μελον-τοδον, προ αρακαλεσαντες τοὐς Βοιωτούς. κοινολογοσάμενος
τον ἐχομένον oλιγαρχίαν ' το γὰρ ὁπλιτικον τῶν εὐπορων μῶλλον ξ τῶνα πόρων, ἡ δε Dah θύναμις καὶ ναυτικὰ δομοκρατικὴ πάμna ν. Adnotavit Eruegemus p. 254. ὁπόσοι καὶ δnaαJ Edidi ex A. F. II. L. D. P. f. E. I. h. orisgo deest καί. ' Onόσοις sine καὶ v. Vid. Seidier. ad Eurip. Iphig. νομοθέτας J De his v. Sclio en ann. I. I. p. 251. 257. 270. ξύγκρασκ ἐγένετo J Vid. Κrueger. I. I. - Ρaulo ante pro
πυκναὶ ἐκκλησίαι Κuhn. ad I olluc. VIII, 132. eoniecit Πυκνὶ ἐκκI., ouae Coniectura nee nece fisama est, neque nisi ἐν airnuI additur ferri potest.
08. τοξότας J Seuthas. vid. Boec . Siaatin. d. Ata. t. I. u. 222. 284. EM. ξυμφορὰν - διἄφctoeae J Ordo vectorum est διὰ ξυμφορῶν
κ τῆς Oινόης σφίσι γενομένην διαφθορῆς ἀνδρῶν ἔκ Θεκελεως ἀνα-rυντων. Ita non opus est coniectura Reisiait διαφθοράν. Cong., 33. ἡ ξυντυχία τῆς Derψας χρείας. ἐθελοντηδὸν neomαρακαλέσαντεςJ 'Eθελοντηδον, διὰ τοδ Coυκυδίδης , καὶ ιθελοντῆν ἐπίρρυα Zonaras , ubi Taunianti. legit ἐν v*iae. βιβλίω, quae toniectura confirmatur ab Anecd. Belia. l. I. p. 96. ἐθελοντηδὸν Θουκυδίδης ὀγδυω. Νed anud Sitidam ident Ie itur uod apud Zon an . Rara lvox. Vid. Liobeck. ad Phrynich. p. s. Altera, quam Grammaticus Enotavit, forma Herodoti Bat; via.
469쪽
ξυμεβάσθαι. οι δἐ πιστεύσαντες Ac ἀνδρὶ στρατηγω, καὶ οὐκ
εἰδοτες Ουειν διὰ τὸ πολιορκεῖσθαι, -οσπονδοι ἐξέρχονται. τουτφ μἐν τφ τρόπω οἰνόον ληφθεῖσαν Βοιωτοὶ κατέλaβον, καὶ π ἐν ταῖς 'Aθήναις ολιγαρχία καὶ στάσις επαύσατο. 99 'Nὁ δε τους αυτοὐς χρόνους τοὐ θέρους τούτου καὶ οἷ εν τη Μιλήτω Πελοποννμιοι. ώς τροφήν τε οὐδεὶς ἐδίδου
τέως που ἡκον, ὁ τε Φίλιππος ὁ ξυμπεμφθεὶς αὐτῶ ἐπεστάλκει Μινδάρω τῶ ναυάρχω, καὶ ἄλλος 'μποκράτης ἀνὴρ Σπαρτιάτης καὶ λ ἐν Φασολίδι, ἔτι Ουτε αι νῆες παρέσοιντο πάντα τε ἀδικοῖντο υπδ Tισσαφέρνης, Φαρνάβαζός τε ἐπεκαλεῖτο αυ-
τούς και ὴν πρόθυμος κομέως τὰς νεις καὶ αυτὸς τὰς λοι
ἐθελον rηδὸν προςπωρακώέσαντες l Audi politis Κisten ae Icera n : ad ξυμφοράν, ait, resertur genitiviis διαφθοινῶς, post quem eOmma Pollias, iten post αὐτό, ac dein lini non ante κνd post ἐθελον ηδόν. Ad verbum convertere potueris: propter eludem, sibi ea Oenoe contingentem si vo fert rolitam, militiant ex Decelea egredientium laeturae, Corinthii aponte sua etc. BeLker. vulgatἐini unt usin ium 8 I iptiti'uIn γενομένην reposuerat ex A. H. F. Li. O. adde S. d. f. g. i. v. Pro γιγνομένον. Aoristunt etiani Seliol. BP DRCH, Ilia nilim vi ident colligas ex veritis et iis. Si istae clad Ps lieri solebant, cur Di intiliis solis inter eos semini, qtii Deceleae in Praesidio erant per vices s uiuire γενομένον retinui, interpuncti. Nem Inutavi. POsAis lanieli praesens ita ilieri, ut meas, Orinthios licet non solos calarii uate uniuetos, tamen solos voliunturioneonsiliuni eo pisso sedis iussus pracdarunt diruenda . Quare quid
ξυμβεβάσθαι iure ed uti in ex H. F. II. adde S. d. g. i. h. Pro Vulgata ξυμβιβάσθοι. At ξυμβεβῶoθ ι ost in A., et ra quod viligo post Οἰνόην est, eIectum cum A. H. F. II. S. in quo a pr. m. erat μὲν Eicut in aliis nonnullis s. Vide Fisclier. ast Veller. III, 1. p. 47.
470쪽
τΟὐ , Οἴτω δη ὁ Μίνδαρος noλλω κόσμω, και από παραγγέλματος αιφνιδίου, ὁπως λάθοι τοὐς ἐν Σάμω, ἄρας ἀπό
τ e Mιλῆτου ναυσι τρισὶ καὶ ἐμυ κοντα επλει επὶ τὴ 'EL . λ ζποντον. πρότερον δε εν τῶ αυτῶ θέρει τωδε εκκαίδεκα ες uυτὸν νοες εςέπλευσαν, es καὶ τῆς περσονῆσον τι μέρος κα- τέδραμον. χειμασθεὶς δι ἀνέμω καὶ δναγκασθεὶς καταίρει κ
' Ο δε Θράσυλλος εκ τῆς Σάμου, ἐπειδῆ ἐπύθετο αυτόν 100
ἐκ τῆς Μιλῆ του ἀπηρκότα, ἔπλει καὶ αυτὸς ναυσὶν εὐθυς πέντε καὶ πεντήκοντα, ἐπειγόμενος μη ς θύση ἐς τον Ἐλλήπιον- τον επλευσας. αἰσθόμενος di δτι εν πη AM .i', καὶ νομι-
σας αὐτὸν καθίζειν αυτοὐ, σκοποῖς μεν κατεστήσατο καὶ εντῆ Asem καὶ εν τῆ αντιπερας ἡπείρω, εἰ ἄρα ποι κινοῖν οι νῆες, ὁπως μ' λάθοιεν, αυτὁς δἐ ες τὸν Μεθυμναν παραπλευσας, ἄψιτά τε καὶ τἄλλα επιτ δεια παρασκευάζειν εκέλευεν, ως ῆν πλείων χρόνος γίγνηται, εκ τῆς Αἐσβου τούς επέπλους τῆ λίω ποιοσόμενος. ἁμα δέ, 'Aρωσος γὰρ τῆς δείσβου ag ειστήκει, εβούλετο εα αυrὴν πλευσας, εἰ δύναιτο, ἐξελεῖν. Μηθυμνα-ν γὰρ οὐχ οἱ ἀδυνατώτατοι φυγάδες, διακομωαντες ita τε τῆς AOqς προςεταιριστους ὁπλίτας οὐ πεμ
elceii. ad Herodot. IV, 95. Mox Hol Lei . etlidit 'P ναξάνδρου pio 'Aναξόσου eX A. H. F. II. s. κα1ὰ το ξυγγενέe Thebaini tu dicit his liapsitis praemisse; etenini I, shil eriint Aeoles, v. Ileri do t. I, 15 I. VI, 8. I io l. V, 81. Tlluc. III, 2. Stiab. XIII, 2. p. 136. Itieller. Orchornen. p. 398., quos locos ituli cavit Κrueger. P. 336. Schol. ad Thuc. l. l. Casspilaniis serat, it Lesbios Aeolensitim colorios et Boeotos uident Aeolenses suisse. ,,Ne nive Thessali ADa eis Et Thess lia Aioale olim dicebatur ab Aeolo, qiii ibi imperavit. II ine ante bellttin notantini viii iam profecti in Boeotia consederunt. ' Deinde Mne Ihessalica alii pulsi eam, tiliae postea Boeo lia dicta est, occunninint. Iirale est illa συγγένεια ΗMeoti runx et Itiesbior uni. Vido Thucyd. I, 12. Eiustath. in Homer. Odvss. IX. p. 1644. Schol. Pind. Ol. I, IM. I yth. II, 128. Nem. IV, 136. Addo Steph. in Ἀσ:tχηδών et Ἀων. a. Et eo referri potest locus Thucyd. 4'. 5. huius libri, ξυμπeασσόνtων aυrou lesbii aὶ τῶν Βοιω- των. Duker. - COns armum, libri pmini p. 43. Diuiligod ρον Corale