Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo ad optimorum librorum fidem, ex veterum notationibus, recentiorum observationibus recensuit, argumentis et adnotatione perpetua illustravit, indices et tabulas chronologicas adiecit atque de vita auctoris

471쪽

τῆκοντα, καὶ των εκ τῆς ηπεψου μισθωσάμενοι, ξυμπασιν ἄς τριακοσίοις, Αναξάνδρου Θοβαίου κατὰ το ξυγγενες πο- νου , προς αλον πρώτη μ μ ' καὶ ἀποκρουσθέντες τῆς πείρας δια τοῖς ἐκ τῆς Μυτιλήνης -qναίων φρουροῖς προ- δοοντας, αυθις ἐξω μάχ' υπωσθέντες καὶ διὰ του Ogoος κομισθέντες ὀφιστῶσι τὴν φεσσον. πλεύσας οὐν ὁ Θράσυλλος ἐπ αυτὸν πάσαις ταῖς ναυσι διενοεῖτο προσοχῆν ποιεῖ-Gθαι. προαφιγμένος δε αυτόσε ἰν και ὁ ωρασύβουλος πέντε

ναυσὶν εκ τῆς Σάμου, οτε ξγγέλθ' - τοῖς ἡ των φυγάδων αυτη διάβασις' ὐστερ σας δέ, μι τὸν Ἐρεσὸν ἐφώρμει ἐυ

θών. προς ένοντο δε και ἐκ του Ἐλλη όντου τινες δύο νῆες ἐπ Οἰκου ἀνακομιζόμεναι καὶ αἱ θυμναῖαι' και αἱ πῆσαι νῆεe παρῆσαν επτὰ και εξ κοντα, ἀφ ων τρο στρατευμα παρεσκευαζοντο ώς κατὰ κράτος μπαναώς τε και παντι τρό

πω ῆν δύνωνται αἱρῆσοντες τὴν Ἐρεσόν. io I O M Mνδαρος εν τούτω καὶ αἱ εκ τῆς πίου των Πελ ποννησίων νῆες, ἐπισιτισάμεναι δυσὶν ἡμέρως, καἰ λαβόντες

πρώτη Μηθυμ si πρῶτον magis ex usu Graecori in B. Sio VIII,

ὐθόντες hyόoaco. ἐς την πόλιν. Diodor. XII, 30. παραλαβόνταἔni ευσον τοῖς 'nareίους. Κmeger. p. 3l8. καὶ αἱ Μηθυμναῖαι J IIaee Beliker. recepit ex B. adde S. s. g. l. Vulgo desunt. Ea dein Κmeger. l. l. vicit in solis editionibus, quae e Lipsiensi manaveritiit, deesse. Naves, ad lit, quinin evidentur fuisse, quanuuam vii lias significet, Diodor. XIlI, 39. trea tantum client.

upud Ilippocratem non rarunt esse dicit LobecR., semel esse upud Tnuoydiuent, apud Platonem et oratores Atticos nusquan , quare sit i seritian esse δυοῖν h. i. seribi debere, q-d ab illo tantum acuentu discrepet. Tlioni. Μ. p. 253. repi ehendit hunc locun Phrvnictu ac docst, clici etiam ab Atticis δυσί, iii in nivis ni eliussit Ovota, atauo affert locitui nostrunt: ἐπιaιτισάμενι δυσὶν ἡμέoαες.

Eustati . p. 802, 28. et uorti Adonidia: το δυσι βάρβαρον, Vid.

472쪽

ulchen. ad Thoni. Μ. In epistolis Batavomini ad Eri est. editiau Ilitim iiitio p. 157. Buunt. Gr. niax. D. 282., aut tuetur δυσίν.

τρεῖς Teos αρακοσrῶς - ΣωςJ -Spantientius dissert. 5. de praest. Et unu nuntis ni . aliti P Or. p. 249. Illitatui', cur Portus in interpretatione I. iitina retinuerit vocein Graecani tessaraeoptaες Et Piunx hic de nati lico stipenilio ugi ii Dieat, post Uitas non addiderit haesianas. 'ec aliter Ilaec vella explicaiula esse dicit, Pin ii de gina rotata et trabita drachvias, quus sing li Italitae seu utilites classis Peloponnesiae, quac ad expeditioneni in IIellespontuni ἔid Pistis Atlienienses Pri,ficiscebuttii , u Clitis pro stipen

473쪽

DLτυλῆνος καὶ κ 'ς, da ἔχουσαι της ηπείρου βραχὐ παν reiως καὶ ῆς ὐκρας τῆς ΚατανMoς Sc. της Rasino; l XIII, 97. Cunc etiani II ir-POcr. s. F. M tuu Vules. et Hyg. s. v. Ε Diodori loco, luemit, , appalet, Scia esiasten 'Aeγίνουσαν πόλιν sivo κώμην rῆς Aloataoς PU-iliasse dicere, nec tam ii continentis oppi illini intelligere. Νe letianis i ii tellexerit at lite Oninia vera pio itiderat, ne ita qui len sine diibitatione eius auctoritate titi posse ilius, via Ttrii 3 didis verba a suspicione liberaremus. Ille eniti, et ξν υργίνουσαν non i-riat, bio τὰς Ἀργινούους, ut ulte 'a fornia ilici possit Oppi illini continentis, altera insulas esse appellatas. Haec cuni ita Ritit, eo inclinat Κrii egeriis, ut veri,a τῆς ηπείρου apital Tliucydident ex

semientibus irrepsisse existitit et. Φiae suspicio salie eo consi II atiir, ouod uti a PIONIO li. l. ttiabitu si int, velut paulo post sic se litari iiii iuuit: παραπλεύσαντες την κυμαίαν καὶ ι νικσμενοι A. B. F. II. Ia. D. S. g. L. naean Iebσαν ree Αἔκιον και Αύρισσαν καὶ ἀφικόμενοι Κ. παραπλεύσαντες Tην κυμαίαν περαιοῖνται ἐν Ἀργινουσαις - δε υτιλὴνης καὶ δνιπόυενοι m. l. Et pro δειπνοποιούνΤαι etiam A. H. F. H. 19. N. O. S. g. I. halbent περαιοῖνται. - ,,Emini fori isso, Eruegerus Pergit, tittibias praeter τὸν κυμαίαν, quo i eliciendum et ex praecedentibias errore librarii repetitum Pilia I et inui πα- ea πλεύσαντες insititium esse videatur. Quod si quis prol abile cen-Be ut, καe, quod eSt iante ωφικόμενοι, post Muθύμνος transponatur opor tet. Aliam viam ingressus Est Ροpp. Prol. t. II. P. 448., Oui scribit παραπλεύσανtες την καν αἰών καὶ ωφικόμενοι etc., hoc IIOnieri eX corrupto τὴν πυραων eruendum putans, et ex scholus

Aristoph. Raii. colli Eu, Oppidum Aeolicunt Ἀπεννούσας sic enim eum libris Thuc lais fieri Dei, liliit esse, vere ui onuit) in ipsa conistinente sitii in esse oppositu in Mytilenae, quan*iani Di ultimis hoc oppiduni in insulas transferat. Iarn vero di Cat aliqvis, non potuisse illud oppidum e regione Mutilenἔ1e in continente situm fuis. se, siquidem, priusquam Hirtilarus Canaeam praetervectus est, Iani in Argennus is coenavit. Ad haec ΡOppo responsurus sit, prasvideo. Etentin pendet haec quaestio ex situ promontorii Maliae et uctis Alytilenae, de quo haec a Ipsit p. 444. ,,Mαλέω tibi sita sit, potest in dubiun vocari. Nunt citraboni ii iidem est maxilne australe Promontortilni Lesbi oppositum Canis, et lytilens ei inter Mettiymnam Et maleam situ, septii aginta stadia ab hac remota; ex qua εlescriptione Malearn a mytilene necesse ost in nisi idieni vergere. Sed apiid Thucydidem Malea ad aep. Dioli Z i ni ooste

474쪽

LIB. VIII. CAP. 102. 473 καὶ ἀφικόμενοι τῆς ηπείρου ἐς ' μμα Γντα καταντικρύ Μη

θυμνος, αριστοποιοσάμενοι, διὰ ταχέων παραπλεύσαντες Asiris , καὶ Aάρισσαν και Αμαξιτὸν και τα ταύτη χωρία, ἀφικνοῖνταιερ λίτειον Mn του 'Hλ πόντου, πρωαtτερον μέσων νυκτῶν. εἰσὶ δ' ει των νεῶν και ἐς Σίγειον κατῆραν καὶ ἄλλοσε των ταύτy χωPίων. O. δε Αθηναῖοι εν τη Σοστιν δυου δεουσαις εἴκοσι ναυ-I02σὶν οντες, ῶς αὐτοῖς es τε φρυκτωροι ἐμμαινον και ησθάνοντο τὰ πυρὰ ἐξαίφνης πολλὰ ἐν τy πολεμέα φανέντα, 'ε γνωσαν ὁτι πλέουσιν Οι Πελοποννῆσιοι. και τῆς αὐτῆς ταύτος νυκτις ως. εἶχον τάχους ὁπομίξαντες τῆ περσον oω, παρή- πλεον επ 'Eλαιοῖντος, βουλόμενοι ἐκπλευσαι ες την ευρυχωρίαν τὰς των πολεμίων ναλ. καὶ τὰς μἐν ἐν Ἀβυδω εκκαίδεκα ναῖς ἔλαθον, προειρημένης φυλακῆς τω ψιχίω ἐπιπλω, οπως αυτῶν ανακῶς εξουσιν, ἐν εκπλέωσι ' τὰς δε μετὰ τούμινδάρου ἄμα τῆ εω κατιδόντες τον δίωξιν εὐθὴς ποι με-- tentrionem est Mytilenae, προς ρορέαν τῆς πόλεως III, 4 , unde Atlienienses poste i deni uni ad ni eradien circun navigant 6. Quae itissimilias non alitμr tolli potest, quam si antiqtia ii ucten a recentiore viscern in iis, pri1eelinti luis Diodoro XIII, 79. et Scuneruilero altilendis ad Xenoph. Ilist. gr. p. 99. Huius sitiani Strat,otiobis depinxit, illa ab hac longo euripo discreta et in insula sita emit se 'un lunt Diod ., e regione Argini inariam, igitiir in austr in insulae paris. - Id violi nost 'o loco' coli si v ii utrir; naui si urbs habuisset, quein si tun liabet in Diapya Dan vi Iliana, quon ο- do I ruicydides Ai gennusus dicere potuisset Sitas esse ἐν τῶ ἀντιπέρας τῆς Μυτιλῆνης, cuni Mytilenae orientena, illaE insula o apii a

Dan villi uni meridieni et occasuna spectent, spatio ins Ilus L. Alii, quotl psi inter OIientalerii et Deoiduum eius Oran , Iliter internet Argenti igna interie ctot Equidem satis esse duxi in loco uti,M-DIo , quae dulua sunt uncis ituli casse.

I M. ἐκπλεύσαι - τας των πο γιων ναῖς δ αντὶ τοῖ ἐκπλεύσαντες διαφυγεῖν Schol. FUIεtra quaesivi, quo liti io Iouueniti Iuod uni

475쪽

LIB. VIII. CAP. I 03. νοι, ου σθάνουσι πῆσαι, ἀλλ' αἱ 'ἐν πλείους. ἐπι τῆς Ἀμβρου

καὶ Αὐνου διεφυγον, τέσσαρες δε των νεῶν αἱ υσταται πλέουσαι καταλαμβάνονται παρὰ τον Ἐλαιοῖντα. και μίαν μενεποκείλασαν κατὰ το ἱερὸν τοὐ IΠρωτεσίλεω αὐτοῖς ἀνδρασι λαμβάνουσι, δύο δε ἐτίρας ἄνευ των ἀνδρῶν' την δε μίαν I03πρὸς τη 'υμβρω κενὸν κατακαίουσι. μετὰ di τούτο ταῖς τε εξ'Aβύδου ξυμμιγείσαις καὶ ταῖς ἄλλαις, ξομπάσαις εξ καὶ ὁ δοήκοντα, πολιορκῆσαντες Ἐλαιοῖντα ταύτην τον ημερ ν, ως ου προς ώρει, ἀπέπλευσαν εὐ ' βυδον.

476쪽

LIB. VIII. CAP. I 03. 475

m M 'Aθηναῖοι ψευσθέντας των σκοπων, και οὐκ ἄν οἰ μενοι σφὰς λαθεῖν τον παράπλουν των πολεμίων νεῶν, ἀλλα καθ' ησυχίαν τειχομαχοῖντες, ῶς et aθοντο, ευθυς ἀπολιπόμπις τον Ἐρεσον κατὰ τάχος ἐβοήθουν ἐς τον Ἐλλοπιον πικαὶ δυο τε ναῖς των Πελοποννησίων αἱρουσιν, άῖ προς το πέ

λαγος τότε θρασύτερον λ τῆ διάξει ἀπάρασαι περιέπεσον αὐ-

eeretissimum est praeeeptum , Ae nisi pro πρόe hominiIm nomini. His additum non dici, nui, nil in pro aie, ubi uri es et rezion sibi iuncti ina habent. Ideni in universiani atatuunt Seliaefer. et Porson. ad Eurip. Pli Oeniss. 14l5. COI aes ad Ileliodor. p. 295. Κoen. ad Greg. l. l. Doede in . spec. ed. nov. Sophocl. P. 39. iucontrariani sententia in an eri Sophoel. Oed. R. 1180. et Tmichin. 366. , ubi v. DIIinino II erati ann. Sed nillil ad nostriana semptorem facere, paulo punt videt initis. Cinis. Censor sPecin . nov. ed. Soph. in Annal. I pi deIl . nr. 4 I. anili 18l5. Ideni 1 oedeiq. singulari scriptione hoc argianientiani tractavit in phil. Bettr. aus d. ochwela. e. I. p. 303. , ubi p. 314. loei Tliuevdidei recensentur, quos R e singillatini Per tractemus: prini uin ariert V, 17. de quoia in dixi. Tantum ἐπιτειχισμόν allicinat illunitio noni esse castelli alicuius in terra Ilostili, provocans ad Henisterii. in Lucian. t. I.

p. 73. Νiebubr. A. R. t. II. p. 76. Minime; τειχισμός idena appellattir loco supra allato et VI, 44. alibi. II ine τειχιζειν φρούρεον VI, 75. II, 32. Xenophi. vi op. III, 2, 1. Quid 3 quod Xenopia. Nisi. gr. I, 5, II. τειχίζειν pro περιτειχίζειν dixit. Asteriam locum addit 1, 50. de quo ei ipso uini dictum. Tertium VIII, b. -ις μεταπέμπειαι ' Ἀλκαμένη καὶ I fati νθον ἄρχοντας ώς την Εὐβοιαν, ubi est vulgata Ae ke, eaque se recte liabet, ut videbit quit sequentia leget; isoc enim dicit: bestianuit fir Euboea. 'su ibi ouiittunt II. I. . O. P. S. B.; ἐe Oniittunt K. t. d. i. Ne ut minx bene uniittitit r. Quartuni VIII, 36. ώς et ην Mίλητον, ubi ἐς ex B. c. recePit uelit . . Me e. ceteri ώς. quin tuni addit nosti uni locutia, deinde VIII, I. 17. V, 70. I, 63. ubi ώς ἐς Πάπιοτον scribendunt, at illi e ώς inten- dit vini superiativi, qui Iocus Iluc non pertiliet, ubi Praestio eat de praepositione ώς. Dentini e IV, 53. ubi ανέχει ώς το μοτικὸν πέλαγος ad n Odum infimi a uuctoritate nititur Anecdolor uni Be Ic. t. I. p. 400. De la is locis Oninibus oti iani nobis secit POpp. obs. P. 222. not. Non 'aro causa corruptelae fuit quod, ubi ος εἰς iuncta scribenda erant, alterutro oniisso, vel ώς vel eli relictum est, velut VIlI, 5. Apud Xenopli. Meni. Socr. II, 7, 2. pro ώς τὸν Πειραι is trium codd. Puris s. scriptura εἰς a Schneidero recipienὐa erat, ut ni onuit etiam Nauli. Gr. ind. s. v. ώς. Idem ibident P. 846. ,, raro, ait, rebus iungitur ώς, ut ώς Ἀβυδον Thuc. Verisimile est, Iioc Ioquendi genus inde originem traxisse, quot Saepe ως εἰς coniunetu ui est, ut a Xenoph. Ages. I, 4. Inio hic erat, ut dixi, soria corruptelae. Nisi diserinien habitum voluissent inter , ὼς et εἰς, non tani accurati in his voculis discernendis suissent, ut Aristoph. Pac. 104. ώς et ὀν in εἰς τον ovea νόν et Lucian. Icaro1nenipp. t. VII. p. 45. ἐς τον T τορον ος τοῖς γ*αντας. Pausan. t. I. P. 33I. Fae. Μεσσηνίων δέ ἐστιν ἐς αὐτον λόγος Tυνδάρεων φεύγοντα ἐλθεῖν ῶς 'Aφαρέα ἐς et σν Μεσσηνίαν. Tllucvd. ,

477쪽

τοις, καὶ Ἱμέρα υστερον ἀφικόμενοι Ορμίζονται ἐς τον Ἐλαι-οὐντα, καὶ τὰς in τῆς Ἱμβρου oσαι κατέφυγον κομίζονται, Ioa καὶ ἐς τὸν ναυμαχίαν πέντε ημέρας παρεσκευάζοντο. μετὰ δε

κέρως ταξαμενοι παρ αυτὴν τὴν γον επι τῆς Σοστου, οἷ δε Πελοποννῆσιοι αἰσθόμενοι ἐκ τῆς Α δου ἀντανῆγον καὶ αὐτοί. καὶ ῶς ἔγνωσαν ναυeo σοντες, παρέτειναν τὁ κέρας οἱ μεν υθοναῖοι παρὰ τὴν Ἀερσονησον, ἀρξάμενοι ἀπο 'Iδάκου

Περδίκκαν καὶ ἐς τὸν γαλκιδικήν, cons. Ηnuei . Vtile ei urius adno

P. II 35.

oκτω καὶ ἐξήκοντα Υulgata. Athenienses imodo iii I .esbo habuerant naves 67. v. cap. 10 3. Accesserant quae in II li polito a Mit1 Iam oppressae, viatu Or na ibus uniissis, nil IIn uni et Lenin uni consumet unt viatuortae in . V. PRP. I 2. Exsuperant uti In erat in septuaginta sex navi uin istae Octoginta una naves quinaue navi- ini nuutero, quae Plinque naves IIaacrio videntur illa Allienien- ilius ait tuendam Lesbuni relictae esse. Κru egerus hoc p. 3lu. ni probulbile esse clicit, quod Atlionienses eun lepugnatura Pssent, hosten, iue navium ni ulti tum ne superioren esse ignorare non possent, alias potius naves Recisissent, citiam quas habebant, eamini Partem reliquissoni, curn Praesertina na ibus ciuident ad I.ers hi euxtodiam non adni Odum opus sitis e vii Eati m. Iam videant is Peloponii est Orunt numerun naviun . Ili Octoginta sex naves apirae Elaeunta habuisse niodo cap. I M. dicti sunt. Exsii perant nuIn elui octoginta octo navium duae. Vtut est, certe praestant octoginta octo naves codicis Ν. et septuaginta sex alioruni libro-rtini, cum mox ipse scriptor dicat, Atheniet sea naviuin numero

insorioi ea fuisse et conlirinat I iodorus XIII. 39. liui Allienienseaniuuitudiue inferiores, acientia Peritiaque Superiores B asisse

478쪽

στοι διετάξαντο. ἐπειγομένων δε των Πελοποννοσέων πρότμρόν τε ξυμμῖξαι, καὶ κατὰ μεν τό δεξιον των Ἀθηναίων υπε σχόντες αυτοι - ευωνίμω ἀποκλῆσαι τοὐ λ ξω αυτούς ἐκ- πλου, ει δύναιντο, κατὰ δε τὸ μέσο εξῶσαι προς την γον οὐχ εκὰς οἶσαν, οἱ 'Aθηναῖοι γνόντες, η μεν εβούλοντο αποφράξασθαι αυτούς οἱ ἐναντίοι, ἀντεπίξηγον καὶ περιεγίγνοντο

τω πλῶ, τὸ δ' εὐώνυμον αὐτοῖς ἴπερεβεβλήκει ξλ την aκραν

η Κυνὸς σῆμα καλεῖται. - δε μέσω, τοιούτου ξυμβαίνομτος, ἀσθενέσι καὶ, διεσπασμέναις ταῖς ναυσὶ καθίσταντο,

αλλως τε καὶ ελάσσοσι χρώμενοι τό πλῆθος, καὶ τοὐ χωρίου τοὐ περὶ τό Κυνὸς σῆμα ὀξεῖαν καὶ γωνιώδη την περιβολὴν

ἔχοντος, τε - ἐν τω ἐπέκεινα αυτοὐ γιγνομενα μῆ κάτω πτα εἶναι. προπεσόντες Ουν οὶ Πελοποννήσιοι κατὰ τὸ μ 105

οἱ ἄριστα nu σαίJ ,, Vallain legisso dit πέντε ἄριστα na ουσα auspicetur aliquis ex eius interpretatione; nam reddit: vetorias anae Prinνιε na lR. Portus. υπερσχόντες αυτod Pro ἡπερσχόντων ωὐτων. v. notant ad e. 63. τὸ δ ευώνυμον ῆδ J Huc pertinet glossa Pliotiit ευώνυμον λέγουσιν , ου 'o νον αριστερον, καὶ παρὰ Θουκυδίδη πλεῖστον.ωςτε τα - μη κάτοπτα ῶναιJ Thom. Μ. p. 514. IaIn paulisper in deacriptione hui iis pugnae navalis subsistamus. ,,Cum De Ioponnesia initi uni confligeniti saeere properarent, et ilex tri In qui- deni Atheniensium cornii ipsi suo sinistro superare, ne illos extrinsecus ih. e. ex Hellesponto in niare Aegas uni in prodeundi lacultate , si possent, intercludere, mediani vero aciem ad Ora n iami longo distantem propellere studerent; Athenienses, hae raeognita, qua quidem parict adversaria ipsos intercludere volebant, Ot,viani illis prodierunt, et navigaridi celeritate illos superabant rut sinistraim ipsorum cornu prontontoriun , quod Cynosserna a P

vellatur sv. esset . ail init. XIII, 40. Ovid. Meta u. XlII, 560.J,

an hoream versus in superaverat. Hoc aliten ni do n edia ipso mini acies ex infirmis Re mssipatis navibus constabat, praeseriinhouod Atheni nses ii inorem Diin erum naviunx hal,erent, et ora illa, qua circa Cunos en a erat, acutum Et ang Ilέ re u an buum habeiat, ita ut ea, quas in ulteriore inius parte siebant, ab ipsis conspici non phssent. Peloponnesionam acies iii Xta Ol Anx M siae ab Ahvilo usque ad Dar lanu In extensa fuit. Sequitur, ut Atheniensiunx acies luata cani Chersonesi 'rii raciae paI ten , UIRBoras Mysicae, Abydo et Dardano interceptae, e reuel oue est, P plicata ivei it; praesertim cuni ipse Thuc. c. l05. dicat , dextitin classis Peloponnesiacae . cornu ici rea At, ydii ni cum sinistro Atheniensium, et sinistrunt Peloponnesioru in circa Dardanun cuni Atheniensi una dextro conflixisse: quid quod etiarn id singu- Iare ad sit, Peloponnesios si iiistriina cornu suun ultrP Ilieni ensium dextrum extendere, illudque circumamore AruluiSSU, ut Auleniensibus perfugium ex Hellesponto in niare Aegaeunt interet

479쪽

την γῆν ἐπεξέβησαν, τῶ ἐργω πολυ πεοισχόντες. ἀμῖναι δῶτω μέσω οὐθ' οἷ περι τόν Θρασύβουλον ἀπο τοὐ δεξιοῖ υπόπi θους τῶν ἐπικειμένων νεῶν ἐδύναντο, Οἴθ' οἷ πεοὶ τον

Θράσυλλον από τοὐ εὐωνέμου ' αφανές τε γὰρ ην διὰ τηνἄκραν το Κυνὸς σῆμα, καὶ ἄμα οἷ Συρακόσιοι καὶ οἱ ἄλλοι

οὐκ ἐλάσσους ἐπιτεταγμένοι εἶργον αυτούς, πρὶν οἱ Πελοπον

νήσιοι διὰ το κρ- σαντες ἀδεῶς ἄλλοι ἄλλην ναυν διώκοντες

ερξαντο μέρει τινὶ σφῶν ἀτακτότεροι γενέσθαL , γνόντες δε or περι τον Θρασύβουλον τὰς ἐπὶ σφισι ναῆς ἔπεχούσας, παυ

σάμενοι τ' ἐπεξαγωγῆς εδη τοὐ κέρως καὶ ἐπαναστρέψαντες

ευθύς οὐναντό τε καὶ τρέπουσι, καὶ τὰς κατὰ τo νικῆσαν των Πελοποννησίων μέρος -ολαβόντες πεπλα μένας ἐκ πτόν τε καὶ ἐς φόβον τὰς πλείους ἀμπει καθέστασαν. or τε

Συρακόσιοι ἐτύγχανον καὶ αυτοι εχ τοῖς περὶ τὸν Θράσυλ-

deretur. Cum itaque eornua pugnantium classium stini invicem opposita essent; nemo poterit clubitare, quin ipsa quoque acie. Turii exuen a sibi in viceni opposita luerint. Quare I laeua e reis gione Abudi sita suit, et Aristianii obiecta fuerunt I arilano. Reis atae Cunossema, in αuo promontorio victrix Atlieniens rian classis tropaeunt posuit. dii tua eius lacile nunc deliniri poterit. Ait Thia dides, pranio sinistrunt Allia laten itim Cornu ultra h. a. his TPam Versus pre,nIontorium Cynossema extensum fuisse; deindere Onem cureix hoc proli1Ontori uni I abere acutum et angulosuma n hi turn, ita ut mine in ulteriore eius parte ch. e. a MMluto meridieni Versus tintiant, con pici non potuerint i Idaciis eii inhvel ipsa Madytus, vel certe in vici via Mailyti sita fuitJ; sive ut ipse c. I 05. explicat, e navibus cori u sinistra scirca I lacum alvo 3 Ia ivtunt ea, qua navibus aciei mediae accidebant, non potuisse tertii Propter illuti promontorium, qthod Cynossenia appellatur. Patet ex nis sole elarius , promontorium Fnosserna para sere inter alΙo a Maduto et Arrhianis, paulo tanten propius a IIa luto abfuisse. Et est et tarn Ora haec elle o illi omnitio talis, qualis a Thucydides dicta est, concava boreana Ersus, h. E. R Cynosse n ate nil Aminiana , ideoque Iaatino S ui aiusculo acinio duni si iniis 1is. Popp. prol. 1. II. p. 33l. - Nescio, quid Kruegerunt nis- verit, ut p. 283. not. Scriberet, non vera esse Posse ver in Thu-eydidis r το δ e ὐ ών υ μ ον aut ou ὐπερβεβλήκει ηδη την ἄκραν, eum Thrasybulus dextro cornu praefuerit. Quid enin in his repugnantiae est Iob. δμου - κρατ σακτες - διωκεινJ διωκοντες A. B. F. H. et haec est Vera Seriptura: ita δια To πατήσαντα commixta duplico Ionuendi ratione putavitum est dictun Psse Pro δια To reciet eis, et pro κρατῆσαντες sine δια τό. V. Notan ad I, 2. p. 53.

480쪽

LIB. VIII. CAP. 106.47sλον ἐνδεδωκότες καὶ μαλλον ἐς τυρον ορμῆσαντες, ἐπειδῆ καὶ

τους αλλους ἐώρων. γεγενομένης δε τῆς τροπῆς, καὶ καταφυγόνxων των IIελοποννοσίων προς τον Μείδιον μάλιστα ποταμον το πρωτον, υστερον δε ἐς 'Mβυδον, ναίς μἐν ὀλίγαρελαβον οἱ Ἀθηναῖοι, στενος γὰρ ων ὁ 'αλ πιοντος βραχείας τὰς ἀποφυγὰς τοῖς ἐναντίοις παρεῖχε, τον μέντοι νίκ'ν ταύτην τῆς ναυμαχίας ἐπικαιροτάτην δὴ ἔσχον. go ἡμενοι γὰρ τέως ἀ τῶν IΠελοποννησίων ναυτικον διά τε τα κατὰ βραχύ σφάλμματα καὶ διὰ την εν τῆ Σικελία ξυμφοράν, ἀπηλλάγησαν τοὐστῆς τε αυτοῖς καταμέμφεσθαι καὶ τους πολεμίους ἐπι Qμους του ἐς τὰ ναυτικὰ νομίζειν. ταῖς μέντοι των ἐναντίων

λαμβάνουσι νας μεν oκτώ, Κορινθίας δε πέντε, Ἀμπρακι τιδας δὲ δύο καὶ Βοιωτίας δύο, λυκαδίων δε καὶ Αακεδαιμονίων καὶ Συρακοσίων καὶ Πελληνέων μίαν ἐκαστων ' αυτοι δε πεντεκαίδεκα ταῖς ἀπολλυασι. στήσαντες δε τροπαῖον επι

τῆ ἄκρα Ου τὸ Κυνὸς σῆμα, καὶ τὰ ναυάγια προςαγαγόμενοι καὶ τους νεκρούς τοῖς ἐναντίοις υποσπόνδους ἀποδόντες, ἀπέ-sτειλαν καὶ ἐς τὰς Αθῆνας τριξρο ἄγγελον τῆς νίκqς. οἱ δὲ ἀφικομέν ς τῆς νεὼς καὶ ἀνέλπιστον την ευτυχίαν ἀκούσαντες μέ τε ταῖς περὶ τον αβοιαν ἄρτι ξυμφοραῖς καὶ κατὰ την στάσιν γεγενημέναις πολύ ἐπερρώσθοσαν, καὶ ἐνόμισαν σφωινετι δυνατὰ εἶναι τὰ πράγματα, ῆν προθυμως αντιλαμβάνωμται, περιγενέσθαι. 106. τον ΜείδιονJ A. B. F. II. vulgo Πύδιαν. Inferpretes huore semini Hes vestia et Pliavorini glossain: IIύθιον ἱερον Ἀπόλλωνοe. καὶ Πυθιος o et oUων. Πυλον δε το υδωρ παρὰ ωουκυδίδε. Ρopp. prol. t. II. p. 438. putat e III leni fluviun esse, MIen Strabo P. 595. Rho raran appellat. Μidium et ipsiuri mustra via ivi. καταμέμφεσθαι ) amnet reprehendere, ineuεare, suas r contem nere. V. inesset. ad Hero lot. I, 77. ἀξίους et oi J Oniittit τod vulgatum l. Inclinani uni esse vidit Dukerus. Mox Πελλονέων editunt ex B. utileto mia ναίων. Cons.

II, 9. VIII, 3.

UI Aθοναῖοι ναῖς - πεντεκαίδεκα να de ἀποΠυασιJ Ilago ad verbum sere recepit Diodorus XIII, 40., nixi quo i καὶ Βοιωτιας δύο on it tu, et de Atlientelisibus αυrοὶ δε, ait, πέντε ναῖς ἀπ ἄ- λον, ἄς πάσαa βυθισθημαι συνέβη. Has demersan esse, unde resciverit isnoro. Sed mini in se tuenti Fiis etiam Thucydidis vestigia legat, in hoc aliqiiiii intercidisso suspiceris. Vera nil naen in pti na etiani describe la xii uua habet alia, at ni e bεlli Peloponnesiaci scriptor. illa ἔM ex timi, us lantibus hausta sint, si, ubi liti ne non in ut C. V., significasset, miniis sit spectac fidei historici esset nauatio. ΚmH ger. p. 323. Pitto Eplior Ini ab oo coni pilatum esse. Vid. IIara. p. 232. Omisit etia in Lacedaemoniuriam naves

eaptas.

περιγενέσθαι I ,, νόμισαν σφίσιν Ira δυνατῶ e7ν. ε τὰ πράγματα περιγενέσθαι ident est, ac si dixisset: ἔτι δυνατον εἶναa σφῶν raraeάγματα περιγενέσθαι, quam sententiam in interpretatione Latina