Poetae lyrici Graeci 1 Pindari carmina continens

발행: 1866년

분량: 402페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

ρ V . δαμαρτος οπολυτας 'Aκάστου δολίαις τέχναισι χρVσάμενος. τα Aαιδαλου δε μαχαίρα φύτευε οἱ θάνατον fini; u ἐκ λοχου Πελίαο παῖς' ἄλαλκε δε χείρων, καὶ τὸ μόρσιμον Aιόθεν πεπρωμένον ἐκφερεν li πυρ δε παγκρατες θρασυμάχανός τε λεόντων

ὁ νυχας ὀξυτάτους ἀκμάν

τε δαινοτάτων σχάσαις ὁδόντων

65 εγαμεν ἡ φιθρόνων μίαν Νηρεῖδων, is ριδεν δ' ευκυκλον εδραν, τῆς Ουρανοὐ βασιλῆες πόντου τ' ἐφεζόμενοι δῶρα καὶ κράτος ἐξέφαναν ἐγγενες αυτώ. llo Γαδείρων τὰ προς ζόφον ου περατόν' ἀπότρεπε Tu αυτις εὐρωπαν ποτὶ χέρσον εντεα ναός lla ἄπορα γαρ λόγον Αἰακοὐ παίδων τόν ἄπαντά μοι διελθεῖν.

Θεανδρίδαισι δ' αεξιγυίων ἀέθλων κάρυξ ετοῖμος ἔβαν iei 75 Οὐλυμπία τε καὶ Ἱσθμοῖ Νεμέα τε συνθέμενος,

ακμὴν επισχὼν κτλ. non tam vi letur alluit quid in stio libro reperisso, soci i diei nactinoduni alias litoque fecit, Poctae Vertia perperiiIn interprolatiis es e. - V. 63. ἀκμάν τε δεινοτατων, credo Piri lamina scripsisso

222쪽

IηNDARI CARMINA.

ἔνθα πεῖραν εχοντες οἴκαδε κλυτοκάρπωνου νεοντ ανευ στεφάνων, πάτραν ῖν ακουομε a ,

Tιμάσαρχε, τεὰν ἐπινικίοισιν ἀοιδαῖς πρόπολον ἔμμεναι. εἰ δέ τοι 80 μάτρω μ' ετι Καλλικλεῖ κελεύεις στάλαν θέμεν Παρίου λίθου λευκοτέραν

ὁ χρυσὸς εφόμενος αυγὰς ἔδειξεν α πάσας, ὐμνος δε τῶν ἀγαθων

εργμάτων βασιλευσιν ἰσοδαίμονα τευχεις φῶτα κεῖνος ἀμφ' 'Aχέροντι ναιετάων ἐμάν γλῶσσαν ευρέτω κελαδῆτιν, υρσοτριαίναενεκ' ἀγῶνι βαρυκτύπου θάλησε Κορινθίοις σελίνοις τον Eυφάνης ε θέλων γεραιος προπάτωρ λ ὁ σὸς ἀείσεται, παῖ.ἄλλοισι δ' ἄλικες ἄλλοι ' τα δ' αυτος ἄντα τύχll, ελπεταί τις εκαστος ἐξοχώτατα φάσθαι. ola ν αἰνέων κε Μελησίαν ἔριδα στρέφοι, ρ ματα πλέκων, ἀπάλαιστος ἐν λόγω ελκειν, 0a μαλακὰ μεν φρονεων ἐσλοῖς,

τραχῶς δὲ παλιγκότοις ἔφεδρος.

annuti, V. τιν, quam lunm possis etiana coniicere στεν. - V. 80. μάτρω

223쪽

Οὐκ ανδριαντοποιος εἰμ', ωοτ' ἐλινυσοντα ἐργάζεσθαι

αγαλματ' ἐπ αυτῆς βαθμίδος

, Epodi v. a. 4. 5 laintai ct syllalba ancipito tali, quae certunt sine inversiis ilemonstret, inter se distineti non sunt. noee h. v. l. ἐλινυσοντα nucloro Moinnaseno restitui. numae mi in ii in tugoffensioni poterit esse, filii doni Pin lamis Fεργάζεσθαι scripsit: vulsci inde ab ed. Ηmib. itatarint μ'. Coteritin ἐλινύσοντ' va2ΛeP2, AIe ιλλι νυσώσοντ', v. ἐλινυσσοντα.

224쪽

ωταότ' ἀλλ' ἐπὶ πάσας ὁλκάδος ἔν τ' ἀκάτω, γλυκεῖ' ἀοιδά, bσεῖχ' απ' Αἰγίνας, διαγγέλλοισ , ὁτι Λάμπωνος υιος IIυθέας ευρυσθενής

5 νίκη πιμείοις παγκρατίου στέφανον, ουπω γένυσι φαίνων τέρειναν ματέρ οἰνάνθας οπωραν, l0

ἐκ δὲ Κρόνου καὶ Ζηνὸς ηρωας αἰχματὰς φυτευθέντας καὶαπὸ χρυσεῶν Νηρηχων Αἰακίδας ἐγέραρεν ματρόπολίν τε, φίλαν ξένων ἄρουραν IS

τάν ποτ ευανδρόν τε καὶ ναυσὶ κλυτάν

l0 θέσσαντο, παρ βωμὸν πατέρος Ελλανίου στάντες, πίτναν τ' εἰς αἰθέρα χεῖρας ἀμα 20 δαῖδος α ριγνῶτες υἱοὶ καὶ βία Φωκου κρέοντος

ὁ τῆς θεου, ον αμάθεια τίκτ' ἐπι ρηγμῖνι πόντου. αἰδέομαι μέγα εἰπεῖν ἐν δίκα τι μη κεκινδυνευμένον, 25l5 πως δη λίπον ευκλέα νῆσον, καὶ τίς ἄνδρας αλκίμους δαίμων αα Οἰνώνας ἔλασεν. στάσομαι ' ου τοι ἄπασα κερδίων 30 φαίνοισα πρόσωπον αλαθει' ατρεκής'κuὶ τὸ σιγῶν πολλάκις ἐστὶ σοφώτατον ἀνθρώπω νοθσαι.

225쪽

πρόφρων δὲ καὶ κείνοις ἄειδ' ἐν IIαλίω Μοισῶν ὁ κάλλιστος χορός, ἐν δε μεσαις φόρμιγγ' Ἀπόλλων ἐπτάγλωσσον χρυσέω πλάκτρω διώκων

Πηλέα θ', ῶς τέ νιν αβρὰ Κρηθεῖς Ise πολυτα δόλω πε

δάσαιῆθελε ξυνῆνα Μαγνητων σκοπόν - πείσαισ' ἀκοίταν ποικίλοις βουλευμασιν, ψεύσταν δὲ ποιητὸν συνεπαξε λογον,30 ώς ἀρα νυμφείας ἐπείρα κεῖνος ἐν λέκτροις 'Aκάστου 55 H. β'.sὐνῆς ' το δ' ἐναντίον ἔσκεν ' πολλα γαρ μιν παντὶ θυμωπαρφαμένα λιτάνευεν. του δ υπ οργὰν κνίζον αἰπεινοὶ λόγοι 'si' θὴς δ' ἀπανάνατο νυμφαν, ξεινίου πατοῖς χόλον οδείσαις' ὁ δ' ἐφράσθη κατένευσέν τέ οι ορσι νεφ ς ἐξ Ου-

5 Ζευς αθανάτων βασιλευς, ῶστ' ἐν τάχει ποντιῶν χρυσαλακάτων τινα Νηρεῖδων πράξειν ακοιτιν, im

226쪽

γαμβρον Ποσειδάωνα πείσαις, ος Αἰγαθεν ποτὶ κλειτὰν . θαuὰ νίσσεται Iσθμον Asγρων ἔνθα μιν ευφρονες ἶλαι συν καλάμοιο βοῶ θεον ὁ Δονται. 70καὶ σθένει γυίων ἐρίζοντι θρασεῖ. 40 πότμος δε κρίνει συγγενης εὐγων περί πάντων. τυ δ' Αἰγίνα θεου, Ευ μενες, τοΝίκας εν αγκώνεσσι πιτνῶν ποικίλων ἐφαυσας υμνων.

ητοι μετα αντα καὶ νυν τεὸς μάτρως ἀγάλλει κείνου σπορον ἔθνος. Πυθέα. 80α Νεμέα μεν ἄραρεν μείς τ' ἐπιχώριος, ον φίλησ Απόλ-

λων '

coniectura. Κaysor ητοι μεταῖρας, τὰ καὶ νυν τεὸς μάτρως ἀγάλλων κείνου ὁμόσπορον ἔθνος, Πυθiα. ct it ciuilo v. 45 ἐκράτεις coniecit. T. Mouamson iis Pindaro p. 48 ητοι μετάαέν τε και νυν . . ἀγάλλει κείνοn i. o. Peleiὶ ὀρ. i. e. Aeginetne) Πυθίας, vel οτοι μετάαεν, το και νυν τ . μ. ἀγάλλει, κείνου ὁμόσπορον ἔθνος Πυθέα ut sit go iliti viis .

L. ociis obscurissimiis: ubi uiuito facilius ost criticomam errores consulare, quam itui l poeta scripserit indagaro. II ariling lde Pio pie ni ulta molitus scripsit ποικίλων ε ψευσας vuνων τόν τοι μεταῖξαντα. και νυν τεός μά

nullo modo sorati potest nonii nativiis Πυθίας, tunc enim etian v. 48 seq.nil Eut hymeneni pertinerent: ipse potius victor Pullieas lite a porto fuit compellandus. Noque vero victorino piae deinceps recensentur cum Raucliensio inici aliis nil PVthearn resorcu lao sit ut, sed ait Eullivmenena: Pylli eas tunc praeter liunc Nemeaeana ntillarii vicietur victoriam rotu- Iisso: at ElIlli vir enes Noni no vicerni, cf. Istliin. VI G1. L. Sehi iniit levita Pind. 120 so a. in putat liaec sacillimo in integmina rostitui posse, siserat,ntur: hetor με et αααντα .... εθνος. Πυθέα ἁ Νεμέα κτλ., ceterii prorsiis incredit,illia si int, quae do explicando lioc loco in uri illurn profert. T. Mon nasenio UrsinianitIn μετ' άααντα ... Πυθίας placet. I e- ni illo Frae Iericlis. cui corrai Ptissima PNictitie integer rinan videntur, ilicquoquo nihil o Innino novali liana censet, is igitur uoistin liunc in moliun

omlinat Πυθέας ἀγάλλει ζθνος μεταtξαντα li. o. μεταῖραν. Equi leni soli ilulbitanter ut itur ost conieci: η τοι μετά rξας, τὰ καὶ νυν τεός μάτρως ἀγάλλει κεδνὸν ὁμόσπονον θνος, Πυθία. ω Νεμέα μεν ἄφαρεν.

227쪽

45 αλικας δ' ἐλθόντας οἴκοι τ' εκράτει Νίσου τ' ἐν ευαγκεῖ λόφω. χαίρω δ' οτι S5 ἐσλοῖσι μάρναται περι πῆσα πόλις. ἴσθι, γλυκεῖάν τοι Mενάνδρου συν τύχα μόχθων αμοιβήν π. γ ἐπαυρεο. χρὴ δ' ἀπ' 'Aθαναν τέκτον' αεθληταῖσιν ἔμμεν Θ5o εἰ δε Θεμίστιον taεις ώστ' ἀείδειν, μηκέτι ρίγει δίδοι φωνάν, ἀνὰ δ' ἱστία τεῖνον προς ζυγὸν καρχασίου, πυκταν τέ νιν καὶ παγκρατίου φθεγξαι ελεῖν Απιδαύρω διπλόαν ubνικῶντ' αρετάν, προθυροισιν δ' Αἰακου ἀνθέων ποιάεντα φέρειν στεφανώματα συν ξανθαῖς M-

ρισσιν. V. 45. τ' ἐκράτει Beck, τε κρατει RAeM12, τε κρατεῖ ΛΡ2, Schol. videtur pro ilativo vocis κράτος necopis o. Cetoriam partim recte interpretes: Dei plianio mense. qui Λoginetis et Megaron sibus haud dubio conlinunis suit, vicerat liuiis Apollinarat,tis et domi et Megaras. - V. 47. o m. Ae. - V. 48. συν τυχα, Ru Ichenstein συμπτυχῶ. Ego eonieci συν- e vrῶν. - V. 49. ἀεθληταῖσιν RAeM2. v. ἀθληταῖσιν. - ii dein ἔμεν proin μεν. - V. 50. δίδοι IIemnann, V. δίδου. Fort. μηκέτι ρίγει δίδοι φω- ναν eoniungeri lum. - V. 52. πυκταν RAE. πύκtα ΛΡ2Mi 2. - διπχοαν, R τριπλόαν, Ac τριπευδαν. - V. 54. ἀνθίων uoranarin, v. ανθεα. Her manni conte et Iriiiii qtiam vis dubitanter re copii alii id quid legit scito Hasta: καὶ κομίζει ν αυτὰν Αἰγίνη φαιδρὰ τὰ ἄνθη τῶν στεφάνω νμετὰ vulgo μετὰ των στεφάνωνὶ τῶν πιρίτων. Nec satis convenit vo- terram poetamini uani ἀνθέων ποιάεντα σtεφανώματα, es. Inor. Lot,och Quaest. IOnie. p. 70. - ποιάεντα , Hormann ποιῶντα. - Xάρισσιν Soli inui, v. Τάρισιν.

228쪽

In constituentio lioc distic illi Ino cara tino sappi iis et a Ilooptatio et ab Hormanno. qtii peculiarem scripsit de lioc carmine com nisentationem IIps. 1844ὶ discessi. maximo str. V. 7 ot epod. V. 4, do mi ibiis clivi uni initi notatione. Eteni ui v. 36, qui omni una videmittir integerrinuis es si , et Io e naurina craticoriana nil radi pios versus stropline novissimos pro laeta

229쪽

NEMEA VI.

Eν ἀνδρῶν, δν θεῶν γένος ' ἐκ μιας δε πνέομεν ματρὀς ἀμφότεροι διείργει θὲ πῶσα κεκριμένα

δύναμις, ώς το μὲν οὐδέν, ὁ δὲ χάλκεος ἀσφαλες αἰὲν

εδος bμένει ODρανός. αλλά τι προσφωομεν εμπανο η μέγαν νόον ητοι φυσιν ἀθανάτοις, καίπερ ἐφαμερίαν Ουκ εἰδότες ουδὲ μετὰ νύκτας l0 ἄμμε πότμος τίς τίν' ἔγραφε δραμεῖν ποτὶ στάθμαν.

Τεκμαιρει καὶ νυν Αλκιμίδα τὸ συγγενές, ἰδεῖν ibἄγχι καρποφόροις ἀρουραισιν, αἴτ' ἀμειβόμεναι 10 τόκα μὲν ων βίον ἀνδράσιν ἐπηετανὀν ἐκ πεδιων ἔδοσαν, τόκα δ αυτ' ἀναπαυσάμεναι σθένος ἔμαρψαν. 20

ηλθέ τοι Νεμέας ἐξ ἐρατῶν αέθλων

παῖς ἐναγώνιος, ος ταυταν μεθέπων Aιοθεν αισαν 25 νυν πέφαντ' Ουκ ἄμμορος ἀμφὶ πάλα, κυναγέτας

i5 ἴχνεσιν ἐν Πραξιδάμαντος ἐὸν πόδα νέμων πατροπάτορος - αιμίου.

fiunt, graviter intorpolatus psi: lioe igitur vorsu omemtato celei i facito in integrum poterant restitui. In Epotio v. 6 Hermannum secutus binos oesines uno versu comprehendi. V. 2. ματρός. Stob. ΕcI. Pitys. II 6. 7 γαστρός ex libriiriorum erroro. - V. 3. αἰὲν ΙΙ erutari II, V. αἰεί. - V. 4. Sp. schcΕum p. Med. 1214 μπαν φυαν ζ μέγαν νοον θνατοῖς te Ritur. - V. 7. ἄμμε, P2 ἄρμι, seli. turiari quo. - τίς τίν' scripsi, libra αντιν', cpioil potest feret, sed vel propter sv Ilahain t reveni Oston lit: cs. scliol. καίπερ μὴ γινώσκονrες

μήτε τὰ πρὸς τὴν ημέραν μήτε τὰ διά τῆς νυκτός ἐo ὀμενα, μηδὲ os τις

ήμῆς μόρος κατακέκρικεν εἰς σκοπόν τι να καὶ στάθμην δραμεῖν. Inepeodosi scripseravni προς δντιν' ἐν. δρ. ποτε alo θραν. Maiora molitur Hariung οὐδε νυχίαν τίς ἄμμι πότμος ἄντιν' ἐνεγραψε κτλ. , quemlloquitur Rauelaonstein οὐδὲ μεσονυκτιον τίς ἄμμι πότμος τίν' γραφεκri. Hemnann, eum oli in nillil nisi oῖαν τι ν' eoin men lavisset probant Boeclchio, poston coni. αν συμφυτον ἔγραφε δραμεῖν ποτὶ σg. . Alirens αἱσαν τίν' seo. δ. π. στ. - V. 8. καὶ νυν scripsi. καί νυν Boeckh, καὶ νυν Ao soli. ad v. II. δὲ καὶ νὐQtM2scli., δε νυν Ρ2Mi, δέ νιν A. - υλκιμίδα Hartune, Ἀλκιμίδας libri ot scliol. - P0. ἀνδράσιν Herniann , v. ἄνδρεσ- σιν. - ἐπηετανεν, Ιἰ ἐπηεet ανῶν. - ἐκ πεδίων Acι vulgo πεδίων v. 14. νυν, Μ2 νυν τε, in epoedosi νυν γε scripsi. - αμμορος Ac, Vulgo μοιρος. - Hermanu, eum olim pro luxnte Boeelclito scripsisset νῶν πέφανται υκ ἄμμορος, nune coni. νυν o τε πέφαντ' Ουκ ἄμονος, Hariungvis ἐφάνη Ουκ αμορος. - πάλα, κυναγέτας trνεσιν interpunxi cuin schol. et Uartiingo, viligo πάλα κυναγέτας, θν. - V. 16. ὁμαιμίου, Ueelcer ὁμαίμονος, Hermann ὁμαιχμιου. cliioil ferri no quit, Rauclienstein ἡμαισίου. I libroriun scripturain ιlo senilit Frae doriclis, sed ut solet, nullo auc-eessii. Alcimidas, cuius pater sortasse Soelidas vel Socles sitit, in inessam aliquam gentem videtur receptus fuisse, liine in Nemeoni ea -

230쪽

IqNDARI CARMINA . κεῖνος γὰρ υλυμπιόνικος ἐὼν Αἰακίδαις ad ἔρνεα πρῶτος ἔνεικεν) απ' Ἀλφεos, καὶ πεντάκις γσθμοῖ στεφανωσάμενος,20 Νεμέα δὲ τρεῖς, ἔπαυσε λάθαν ab Σωκλείδα, ος υπέρτατος Ἀγησιμάχω υἱέων γένετο.

ἐπεί οι τρεῖς ἀεθλοφόροι προς ἄκρον αρετῆς

ηλθον, οῖτε πόνων ἐγευσαντο. σὐν θεοὐ δε τυχα 40 25 ετερον os τινα οἶκον ἀπεφάνατο πυγμαχία πλεόνων

ταμίαν στεφάνων μυχῶ Ἐλλάδος ἀπάσας. 45 ἔλπομαι μέγα εἰπών σκοποs ἄντα τυχεῖν gi' απὁ τόξου ἱείς' ευθυν' ἐπὶ τοὐτον, ἄγε, Μοῖσα, ουρον ἐπέων εὐκλεῆ οἰχομένων γὰρ ἀνέρων λυντ . si . 30 ἀοιδαὶ καὶ λόγοι τα καλά σφιν ἔργ' ἐκόμισαν,

rum catalogo Ἀλκιμίδας Θέωνος μῆς dictus ostr erat igitur Alcintillae Pral ter germanum avum paternti In Praxi damantem etiam alter viσει avus, Titoonis pater: Cressito gentis, mino ignobilis siIi8se videtur . ni illani omnino ratiotie in liabuit Pindariis, sed ut germanum avum ah niterose eerneret, singulari hac appellation o usus est. - V. 17. υλυμπιόνικος, Io In Inn Reli. Dλυμπιονίκης. - V. 18. ἔνεικεν adieci, quod et so utentiae Et ni inero Forsus convenit, Boeotch a lilii lit ἐλαίας, Κ avsor ἐνεγκών, Hormann ἐυρρόου, Ilari ting ἐδρέψατ' . - V. 19. πεντάκις, Hartvng πέντε μὲν. - γσθμοῖ, Ae Yσθμ6, 312 utriimmae. - V. 20. τρεῖς i. o. νίκας.Ηerinann, vulgo τοις. - V. 21. Σωκλείδα, nescio an rectius Σωκλείδα scribatur, quod ex Σωσικλείδα Rit contractiim, quod maidem non en in titulis Aegineticis comparet. Noinina enim litii is generis quRecum qu servant diphthon Mim φ de quilius disputavit Keil Anal. Epigr. 112 seqq. non ah adiectivo σῶος, sed a verbo σωζω σφζω descendunt: nam σῶος, quarn vis nonnun*In in in libris scriptum extet et Didynaus perversa ration commendaverit, in in 'n pariani liubet uuctoritatis, cs. El. M. 742, 42: nomina autem velut μνικος, Σωγένης alia, quoniana ex Σωσίνικος, Σωσιγένης orta sunt, ituro sibi vinhicant liti mi init Laconica nutem

SEARCH

MENU NAVIGATION