Poetae lyrici Graeci 3 Poetas melicos continens

발행: 1867년

분량: 586페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

Οἰνοπότης δε πεποίζμαι. 98. - - Λεῖ φροντίδα μη κατεχειν.

υβδήρων προθανόντα τον αἰνοβίην 'Aγάθωνα πῆσ ἐπὶ πυρκαχς ηδ ἐβοησε πολις Ουτινα γὰρ τοιονδε νέων ὁ φιλαίματος Αρης ηναρισεν στυγερῆς εν στροφαλιγγι μαχVς.

σΠντα, ἔ n. Sec. Ἀνακρέοντος. - V. 1. σαμα P, quod non mutiinduria, nain ius liniis, cui urbi destit intiani sit erit epigraii nan.

232쪽

ἄγκειται Κρονίδα, μνῆμα ποδῶν ἀρετῆς.

Σαν τε χάριν, Βιόνυσε, καὶ αγλαον ἄστεῖ κόσμον Θεσσαλίας μ' ανέθηκ' αρχος Ἐχεκρατίδας.

ἔκγονοι εστασαν, τοῖς χάριν ἀντιδίδου.

PDσαμένα Πυθωνα δυσαχέος εκ πολέμοιοἀ6πὶς Ἀθηναίης ἐν τεμένει κρέμαται.

II τον θύρσον ἔχουσ' Ἐλικωνιάς, η τε παρ' αυτην

catur 'Αρχιλόχου, citius opigramma Iegitur VI 133, soli lianc difficitu in quaestionem, quasi est do lemmatis codicis Palatini a ili veri, is manibus ad ioctis ipse Horier, ut sporo, portractabit), turn Rη. m. iterum ἀνάθημα ἐῶ παρὰ Φειδόiα sitit Φειδώλα . V. 2. ἀρετῆς, cod. Ρ αρετας. Epigr. 103. Antii. Pal. VI 142 a m. pr. υνάθημα τψ .sιονύσω ' τοὐαυ ros iἈνακρέοντος . - v. I. Uιόνυσε, cod. D Uιόνυσε δίδου sed postea adpuncti IIn. Epis r. 101. Mili. Pal. VI 138 R.m. I r. τοὐ astos ' νακρεοντος), nn . Seo. Oμοίως i. e. ut opi gr. 110 ἀνάθημα τφ Ἀπόλλωνι . - v. 1. πρὶν, inscite Bonndors τὶν coniecit. - τόνδε lacolas, eo l. τὰν δέ. - V. 2. Det ασαν, τοῖς Hechor, legebatiir ἐστάσανθ', ola.

μέλη του αυτos υνακρέοντος . - V. i. φιλοσgεφάνω Barnes, viligo φιλοστεφάνου. - ἀνεθηκε, probabiliter Hecher μ' ἀνεθηκε, sed citrΜελάντας restituatiir, ipioii idern requirit, nulla Est causa. Epigr. 107. Autli. Pal. VI 14I: ἀνάθημα τῆ Ἀθηνῶ του αυτοὐ Ἀνακρίοντος . Affert opi gramina s. poetae n. Sui ins V. δυσηχής, ubi ovσαμενη et δυσηχίος legitur . sed cod. P έυσαμένα et δυσαχέος. V. 2. κρέμαται, malim κ ρέμα μα ι. es. MnaSnicae epigi'. Antii. I I 264, 2. Epigr. 108. Auth. Pal. VI 134r Aνάθημα Ἀνακρέοντος sit Hirsus in inarg. nil v. 3 ἀνακρέοντος n in . sec. Hoc Icer, qui tabulae pictae hoc epigramina additum esse suspicatur, cur salso inter ἀναθηματικὰ relatum esse contendat, non perspicio. - V. I. Ἐλικωνιας, coa. P ἐλικω

233쪽

Eυχεo Tιμώνακτι θεῶν κηρυκα γενέσθαι ηπιον, ος μ ἐρατοῖς ἀγλαῖ'ν προθυροις μri τε κρείοντι καθίσσατο ' τον δ' ἐθέλοντα αστῶν καὶ ξεινων γυμνασίω δέχομαι.

TIλλιδι ἱμερόεντα βίον πόρε, Μαιάδος υἱέ, ἀντ ἐρατῶν δωρων τῶνδε χαριν θέμενος

in ilii viildor in Hesio do op. 74R: M δ' ἀπό χυτροπόδων ἀνεπιρρέκτων ἀνελόντα δεθειν μηδὲ λόεσθαι' ἐπεὶ καὶ τοῖς ενι ποινη, miona loci in

234쪽

δος δέ μιν ευ δίκων Eυωνυμέων ἐδ δημωναίειν αἰῶνος μοῖραν ἔχοντ ἀγαθην.

θαρσήσαντα Νότου λαιλαπι χειμερίρ ωρη γάρ σε πέδησεν ανέγγυος υγρα δὲ την σήν κυματ' ἀφ' ἱμερτην ἔκλυσεν ηλικίην.

υλκίμων σ', ωριστοκλείδη, πρῶτον οἰκτείρω φίλων,

Βουκόλε ταν αγέλαν πόρρω νέμε, μη τὐ Mύρωνος βοίδιον ως ἔμπνουν βουσὶ συνεζελάσνς.

Βοίδιον ου χοάνοις τετυπωμένον, αλλ' υπὸ γήρως χαλκωθέν, σφετέρη ψεύσατο χειρὶ Μύρων.

235쪽

locus excitiis se vi letur.

Maxiiii. Tyr. XXlV 9: 'H δε του Τηλυ σοφιστου τέχνη του αυ- του ηθους καὶ τρόπου καὶ γαρ πάντων ἐρῶ των καλῶν καὶ επαινεῖ πάντας ... καὶ αυθις καλὸν εἶναι τω ἔρωτι τὰ δίκαιά φησι.

Atlie n. I 12 A: Παρ' oλην δε την συνουσίαν παρέκειντο αἱ τράπεζαι πλήρεις, ως παρα πολλοῖς των βαρβάρων ἔτι και νυν ἔθος ἐστί, κατηρεφέες παντοιων αγαθῶν κατα Ἀνακρέοντα.

Gregor. in uermog. Illieit. VII 1236: Αἰσχρῶς μὲν κολακεύει την ακοὴν ἐκεῖνα, ὁσα εἰσὶν ἐρωτικά ' οἷον τα Ανακρέοντος, τααπφους' οἷον γάλακτος λευκοτέρα, δωτος ἀπαλωτέρα, πηκτίδωνεμμελεστέρα, Ἀπου γαυροτέρα, ρόδων αβροriρα, ἱματίου εανοὐ μαλακωτέρα, χρυσου τιμιωτέρα.

Pollii x Vt 107: Ἀνακρέων δε καὶ μύρτοις στεφανουσθαί φησι καὶ κοριάννοις και αυτῶ legas καὶ λυχρο, otii. A. viii. D. 42 κciὶ Ναυκρατίτη στεφάνω σαμψυχος ουτος ἡν) viil. D. 8 ιὶ καὶανητω, ως καὶ Σαπφω και Αλκαῖος.

llinier. 0r. III 3: Xαῖρε φίλον φά ος χαρίεντι μειδιο ο ν προοώπω μέλος γάρ τι λοβων ἐκ τῆς λυρας εις την σην ἐπιδημίαν προσάσομαι, ἡδέως μὲν αν πείσας και aυτους τους λογους λύραν μοι γενέσθαι καὶ πολσιν, ῖνα τι κατα σοὐ νεανιεύσωμαι, oπάον Σιμωνίδης η Πίνδαρος κατα Λιονύσου καὶ Απόλλωνος. Ἐπεὶ δε αγέρωχοί τε οι τες καὶ υ φαυχένες αφετοί τε καὶ ἔξω μέτρων ῶθύρουσιν, ολίγα παρακαλέσας την ποίησιν dοὐναί μοί τι μέλος Ἀλπι ταύτην γὰρ φιλῶ την Μοῖσα μ' ἐκ των αποθέτων των Ανακρέοντος τοὐτόν σοι τέρων τον υμνον ἔρχοιμι, κοί τι καὶ πυτος προσθεὶς τῶ ασματι 'sa φάος Ἐλλήνων καὶ τῶν o σοι Πα λλάδος ἱε ρον δάπεδον

Μουσαων τε ἄλση νεμομεθα. liaee novisi sinui ait ilia italio leui

236쪽

Anacreontis coria posita vi lentii r. fortas se etiam priitiora. quiliuscunI cornpares sui aliolitui Inysticum ap. Firin. Matern . P. 26: χαῖρε, νυμ

φίε , χαῖρε νέον φῶς.

lliiner. Ur. IV 3: Φέρε ουν, ἐπειδη καὶ ημῆς, ω παῖδες, ωσπερ τις θεός, ἴδε ὁ ανηρ φαίνει, οῖους ποιητῶ πολλάκις εἰς ανθρωπων εἴδη μορτάς τε ποικίλας αμείβοντες πολεις τε εἰς μέσας κώι δῆμους ἄγουσιν, ανθρώπων ὐβριν τε κώι ευνομίην ἐφέποντας, Oῖαν πιμηρος μεν Ἀθηνῶν, Βιόνυσον ὁ ε ζάνακρέων Ευριπίδης τε εδειξαν. 126. uinier. 0r. V 3: 'Eσπευdεὶ μεν υνακρέων εἰς Πολυκράτους στελλόμενος τον μέγαν Ξανθιππον προσφθέγξασθαι, ηJυ δ ην καὶ

Πινδάρω προσειπεῖν προ του Λιος τον Πρωνα.

Photius 170. 13: Ταντάλου τάλαντα ' πλουσι ος ό Φρυξ Tάνταλος διαβεβόητο, Πλουτοῖς καὶ Βιος λεγόμενος' κέχρqται δε τῆπαροιμία καὶ Ανακρέων εν γ, γέγονε δε πορα το ονομα τάλαντα, ως καὶ παρα τω κωμικω εψηται ' Tα Tανταλου τάλαντα τανταλίζεται. Cf. Apostol. XIV 16. Sitidas v. Tα Τανταλου ταλανταὶ τανταλίζεται. Arsen. 443.

Zenoli. V 20: Mέγα φρονεῖ μῆλλον ἡ Πηλευς ἐπὶ τῆμαχαίρα ' Μέμν ται ταυτης Ἀνακρέων και Πίνδαρος ἐν Νεμεονικαῖς si V 9bj' φασὶ δε αυτρο υπὸ Ηφαίστου γενομένην δῶρον Πηλεῖ σωφροσυνζς ενεκα παρῶ των θεῶν δοθῆναι ' η χρωμενος πάντα κατωρθου καὶ ἐν ταῖς μάχαις καὶ ἐν ταῖς θήραις. Cf. tibi interpr.

uliner. Dr. XlV 4: δε υν ἔδει μοι φων μελῶν, νῶν ἔδει μοι τῆς Ανακρέοντος λύρας, ῆν οταν ὐπο παιδικῶν ἐκεῖνος ὐπεροφθῆποτε, καὶ κατ αυτῶν 'Ερώτων οMεν αρμόσασθαι ' εἶπον αν προς αυ- τοὐς τα ἐκείνου ἐγατα ' Ῥβρισταὶ καὶ α τάσθαλοι καὶ Ουκεἰδοτες, ἐφ ούς τα βέλη κυκλωσεσθε pluralena niti neruiu so-yllista sui,stituisse viileti irJ. τάχα ὁ αν καὶ πείλεμα τῆν ἄπειλήν, ὴν Ανακρέων απειλεῖ τοῖς Eρωσιν illaec liauit illi late reserenita sunt a lsr. 21 et 25ὶ ἐκεῖνος γάρ ποτε ερασθεὶς ἐφηβου καλοὐ, ἐπειδήπερεωρα τον ἔφηβον ολίγον αυτοὐ φροντίζοντα, λύραν αρμόσας ἐπείλει τοῖς Ερωσιν, εἰ μη αυτῶ τιτρώσκοιεν αὐτίκα τον tφηβον, μηκέτι mi μέλος εὐφημον εἰς αυτοὐς ανακρούσασθαι.

237쪽

Τῶν αγκυλων τόύων φίλε, Π μοι δε αντίων μέλει; Altiluatito rectius Ct ana. An. Par. III 4. 35. 29: Καὶ 'Aνακρέων dε - πολεαικῶν μεμνη- ται ' τί μοι, φησί, τῶν αγκυλων τοξων φιλοκιμέρων καὶ Σκυθῶν μέλλει. ii ibi cratu er Σιντίων τῶν αγκυλοτόξων eoii iecit. Sclinei derivin τί μοι τῶν αγκυλοτόξων si φίλε Κιμμερίων Σιντιέων τε μέλει. Lociis certo coi rigi nequit. O lini liaec tiroposui: Tί μοι τῶν αγκυλοτοξων Σιντέων φυλόπιδος Κιμμερίων τε μέλειοῦ sed fortasse praestat: Π μοι Σιντέων τῶν αγκυλοτόξων Και φίλε Κιμμερίων και Σκυθέων μελέτης , ii uenia lino iiiiii Elirip. II ippol. 22Iτί κυν πεσίων καὶ σοὶ μελέτης; quoit Ilomeriis it. φ aim Ibreviterili xit τί μοι ἔριδος καὶ αρωγῆς, ile sitia liraclivlogia vid. BerntiardyParalip. 16.

EI: Ἐν λυτω τι πραγμα την υποβολὴν ἔχον,

. . . κωμάσει δ'

Muttiogr. Vat. Ill 4 ίFiligent. Mulli. I 25ὶ: ,, lupiter entia , ut Anacreon aliti quis stilius auctOIulii scrit,it. rex extitit Cretae. qui dii in allu fresias Titanas. iii est Titani lilios, ipsi stator Saturni suerat, ibellu nisiis cellisset, et sacrifiei ii in Coelo sucisset. iii vict0riae atispici uin a quilae filii a lesse pi ossi eruiti vi lit volatuita, cultis clina vicisset augurio. insis nis bellicis si ibi aurea ui fecit. Sed videntur liaec ex Anacreontisi uitioi is Pliaenomenis petita esse. C. Fr. IIerimat in mellii aevi scripto retii. illii Creontis vel Anacreo ulis nonien Imutuatus de natura ideoruni Scripserit, si ibi vi letur hic ileprelietulere. viii. Plii lol. X 323. 1.33. Seliol. II i'. Carin. IV D. 9: ..Anacres ii satura in Scripsit, anticiis I. vsanili i. Alii dicitiat. Ilio l seripsit Circeii et Penelopen in litio lat,olantes.' piae postrenaa ex IIor. Carin. I IT. 13 petita si int: Et stile Teia Ilices laborantes in tιno Penelopen vitreamque circen; ne

utinues Elispecta Slunt Priora.

0i ion 3. II: Ἀβρός, ὁ κουφως βαίνων, κατα στέρησιν τοὐβάρους ουτως ἐν ὁπομνήματι Ανακρέοντος εὐρον.

238쪽

140.

Eiis l. 0il. 1538. 50: χθεν ἀνήλατός φησι παρα Ἀνακρέοντιο απειθης, απο υποζυγίων.

141.

IIesycli .: Λυτάγ Vr o ι αγόμεναι ἔαυτας καὶ θαυμαστῶς ἔχουσαι ἔαυτῶν. Iων Ἀλκμήν ν' ἔνιοι δε αὐθάδεις. καὶ Ανακρέων ουτακέχρηται.

239쪽

1042

Σαπφω καὶ 'Aνακρέων μνημονεύουσι, καὶ την μάγαδιν και τα τρίγωνα καὶ τας σαμβύκας αρχαῖα εἶναι. CL iij. 175 I .

Εust. 932, 1: Καὶ υτι τους Ουτως εζοντας ἐπ αμφοτέρους πόδας και γονυκρότους τηνικαῶτα δριμέως ἐστὶ προσειπεῖν, καθακαι οἱ παλαιοὶ ὁ λοὐσιν, ἐν οἷς φασίν, οτι γονυ κ eo τοι Oι βλαι- σοί ' Ἀνακρέων δε κέχρηται ἐπὶ δειλῶν.

Εt. M. 3M , 91: Ἐσυνῆκε D 'Aλκαῖος ἐσυνῆκε και Ἀνακρέων ἐξυνῆκεν πλεονασμῶ.

ulbi An:icreonti iri inii vi te litur vertia Agrε θωρακισθῆναι, illiae et i alii apuit Scliol. legunti ir. seil lanili talia gyra inmatici veriba: potuit Anacre ῶστε θωρηκισθῆναι ita teli'aineti o civit ilo ilicere, nec tamen velisi inite . nain θωρακίζειν pelles ire est vo billi ilia. elegiaci aute in poetae θωρήσσειν eo sensu lae luentant, villo tul Tlieugii. 470.

Apollon. Dusc. iii Bel L. Aii. Il 572. id: Tούτοις δὴ ἐπιστήσας o Τρύφων ἐζήτει περὶ του μεγαλωτί, ἱρωστὶ scoli. δερωστί, se illii fra ψωστί παρα 'Aνακρέοντι. Cf. Seliol. I l. σ 26 ulbi ἡρωιστί, et Favorin. 103. iiiii ὁίκην ἱερέως interpi euatur. lloc a tueri,iuna Oliiii existi inavi restitit en litui esse Tlieo et ilo in II elenae Epit luilia inio v. 401 ἱρωστι σέβου pro δωριστί, se i putilis legenitum est: Γράμματα ὁ ἐν φλοιῶ γεγράφεται , ως παριών τις Αννείμν, κυρ ιστ ί' σέβου μ', Ἐλένας φυτον εἰμί.

Polliix V 96: Συ δ' αν προσθείης ... και κάλυκας παρ' Ομήρου τε καὶ 'Aνακρέοντος.

240쪽

1043

κακό 'Aνακρέων κόρωνα βαίνων φησι. CL coit. II avn. ait El. M. 530. 17.

πα νδοσία ν καὶ λεωφορον και μανιόκηπο ν' κῆπος γαρ τομόριον. Ailite Elist. l329. 34 ilui liis quartuni coli vici uni ait sit: Καὶμ ο Ἀνακρέων την τοιαυτθν ου πάνυ σφοδρῶς, αλλὰ περιεσκεμμένως πανδοσίαν ωνείδισε καὶ λεωφορον καὶ πολυυμνον. ii l. tu2I. 6l qii aluoi' liaec convicia sine poetae non ine interpretatui'. sellii RS. 38 ex Anacreonte astret πανὁὐσία et λεωφόρος, illiae laua i l. II s. p. u. ait scripserat. riirsiis 862. 4b s. p. ii. ailli ibet πανδοσία, etsi in iliter 536, 2I et ibi G, 22 s. p. n. μανιόκηπος, ipiod ipsum lo72. l. 3 cimici poetae esse ilicit.

Seliol. Apoll. Illioli. li 12T: II αμφαλαν γαρ ro μετα πτοιήσεως καὶ ἐνθουσιασμου ἐπιβλέπειν, κέχρqrαι δε τῆ λέσει καὶ 'Iππῶναξ καὶ Ανακρέων.

Pollii x Vt 23: Και οἰνηρός θε ράπων παρα Ἀνακρέοντι.

κρέων.

SEARCH

MENU NAVIGATION