장음표시 사용
2쪽
3쪽
varia Matoria Aenea rnilln inni. d. Vti Aesentne ed. Franke . . .
vi Ra ed. inter Uri ed. intre. 3 vota A
4쪽
EDITIONEM A LUDOVICO INDOMI CURATAM RETRACTAVIT
5쪽
LIPEIAR: TYPIS B. G. TE UENERI.
6쪽
In nova indoini editione Polyniana paranda ouInnini intiquius Morsin, inni ut Vaticani odicis Α)auctoritatem, luaIn plurimi ducendam esse eum ult- sensi disputationi nas, tun inscriptionum testimoniis miro consentientinus cum Vaticani scripturis confirmatum est. Gligenter χυ accurato Semaerer, per spatet, ni de gener uicendi olosi, de quo grammaticam componeres etiam amnes cogito. prorsus aliter sontire amis auerum et indomum. Quod autemhvio editioni nos circumscripti sunt tam angusti, utoriusia, singillatini perpendere et nauaro non possim, ea tantumnodo putavi in praefation esse commemoranda, mino in viliscni edition inveniri non possint. )Quae autem ex indirni praelations sumsi, inclusi
Denimas ea erua, qua e contextu sicienda essa videntur, ad Hiis semper secrevi uncis quadratis, 1ae coniecturis addita sunt, inclusi plerumque uncis lunatis ni. J. Finon autem ni Vectis sacer non possum, anteiluam gratiae persolvi Hultscnio, cui vorsatissimo in studiis Polydianis multa me dedere liuenter connteor. cetoria in Flecheiseni annalinus mini erit dis
7쪽
Omnium codicum, sidus continentur olydii libri quinῬ1 prim est antiosissimus Vaticanus n. 124 A undecimo foro saeculo eleganter scriptias Olvinnis i- portitis in foliis aemuranaceis larina quassi Mae maioris 304. Scriba ipso nomen in exirem Edro quinto
ἰνδ i . Singulos auten versiis codicis illius anti Maissiini plorauamae litteras inter 21 st 19, omnino igitur Vicenas fere capere, quam Versuum descriptionem Tipso arcnstypo propagatam esso, estgenius pluriuuas osuit in istasisoni Minativus 1867, 291 3s . Sed Epnrasinin illum non modo archstypi codicis
Versus et orinograpniam accuratissime servasse sed etiarn dii tograpnia naud raro in ipso contextu inventas mira cum fido oscripsisse ex iis, 1M Sequ-tur, luculenter apparenit. Quammiam igitur scrinas muners monacnus ille sedulo functias est, tamen nonnullis lodis proposuit montations modo Donas modo pravas. Primum quidem III, 6, 1 βουλόμενοι τας αἰτίας ποδεικνύναι ἡμῖν, ὁ α . . . notis si et prasinis contrarium Ver Domam ordinem ita rostituit, ut Harus, ad est inter no δεικνυναι et ἡμῖν, Ollasau. Cum autem suspicari non possimus, obvii usum ovitandi latum notiun fuisso linrario, manifestum et B porium est, puraemum denuo inspicientem a qua BI In tota disputation respexi tres Euros primos de estis sistris in praefatione alterius volvinini erit dicendum.
8쪽
PRAEFATIO. descripserat ex ipso codice arcnotypo errorem correxisso. Eadem ratione III, 10, 8 pro παρὰ τον --φιδον ποταμο ν καλου μενον iisdem notis significavit sininenda sis . . A. καλου μενον ποταμόν, amem vectoriun or linem Popynio aliis Oeis laeuisso constat. illi eum ita sint, facere non posgum, minputem, Bum iurarium, a codicem descripsit, soliti fuiss vernorum ordinem reor tiar natui notis si et praescriptis corrigere neque manu alter tales emendations III, 52, 5. 84, 13. IV, 26, 3 tridui posse.
Sod si aliud loque genus emendationum, de quammorigine paxillo aliter iudicandum esse utetur. Quod
onini ad III, 3, 4 δειν γαρ η νικον θνησκειν τοῖς ἐχθροῖς ἡτοχειρίους εἶναι ζωντας, Da δ' ἐκ μυzo νικcti no . . in margins strina pernens addidit γενέσθαι Ira εἶναι ex eo dies Maenowpo nausiam ossonine emendationem, non os quod exponam. Item
ΠI, 31, 3 1od in margins pro proposuit Aiνον, non ex coniectura illud fluxisse, sed o odios dBnu inspecto, e tostunonio odiet Μsdiosi p. LXIX concludi polost. Sed porraro Epnrras 1 comeciduas margini adscripsisse videtur locis nis:
I, 3, 2. κατὰ τὴν γταλίαν καὶ ιβυηνJ A in margins non recto addit τὴν ad ι m. f. V, 33 4 περί τε τὴν Ιβηρίαν καὶ ιβυην ἔτι δε τὴν Σικελίαν καὶ Ιταλίαν
addas post καὶ artientum ἐπετελεσθησαν πράξεις. I, 52 4 οῖ γε Ῥωμαῖοι ... -δεν ἀπέλειπον των ἐνδεχo-μένων, ἀλλ' ειχοντωτ έρης πραγμάτωνJnonrscte ἔσχοντο. II, 37 6 δια ὁ - μεν περ τῶν προγεγονότων παρ' υτοῖς στορίαν πο πλειόνων ἐκδεδόσθαι καὶ γνώριμον πάρχειν πασιν α pro ι A adscripsit, volvit igitur vix suis πασαν. II, 1 9 κα-νων ἄν εἴη τὴν βυβλον αὐ-την ἀφορίζειν ἀκολουθως η τε των προγεγονότων πραγμάτων περιγραφη καὶ τ των κεχειρικότων τὰ πεδ os δυναστεν καταστροφνJ A in mamno non recis appo
9쪽
BTStBint, priΠΠΙΠ1, nisi lor nouis exotirendum osse videtur, utrum varietas scripturas a. nam secunda reprassentata ex alio Minoa codice sit 'spetita, an ea, 1Re in supplendum aut sinendandum conferantur,x correctores 41o Iaac aut soliciter ant inmorit sint excogitata. Quod faciam ita ut omni librorum, 'Iomam confΘXtias noc Olumin contineatur, Omnes O UOS, quibus arietas maaodamis in osties Vaticano, narrem a tP1 Ostendaan, cum manus primae auctoritatem et fidem osso pernonani, tum mendationes aliarum manuum 3s tales, mastis quisque nodis coniectura facillimo inusniat. Ita locis voro, tibus tant videntur emendatione praxa esse propositae asterisco apposui.
I, 2, 1. M s ἔστι παράδοξον καὶ μέγα τι περιτὴν ἡμετέραν πόλει γένοι - ἡτως μάλιστ' ἐμφανες Ad το M. I, 3, 6. νομίσαντες το κυριώτατον - μερος αὐτοῖς ήνυσθαι προς - των λων ἐπιβουλήν ἐπιβολήν Α,
I, 6 8. ποιησάμενοι οὐ την ταλίαν ἰκos ντας ἐφ' αὐτους κατοικουντας M. II, 23, 12 οἱ την
timo deost otium octavum, suppletiuno Inanu recentissima incipit antima scriptura folio non a vectis καὶ προθεσει. pag. I, 15, 10 Συρακοσίων Συρακουσίων M. I, 18 6. πεντε μεν οδν σωυς μηνας . . διεμενονJ Aoυς manus secunda vidstur impolitis correxisse s littograpnis, 1as fuissa vidsin in Monstypo ἴσως et ἴσους Rocto rovocavit Casant onus ἴσως. I, 21, 2. ἄμα πάντας αναπίπτειν ἐπ αυτους γοντας τὰς χειρας Α, in margins ἐφ' λους.
10쪽
PRAEFATIO. I, 26, 12. τουτων δ' ἐκατέρα. συνεχ. - κατὰ μίαν ναs ἐπιτάττοντες M: κατερα συνεχεῖς. I, 26, 13. ἐπει δὲ δὴ τον πρῶτον καὶ δεύτερον στόλo, . . . ἐταξαν M: πειθη δέ.
I, 27, 5. μνων ὁ περὶ τιν Ἀκράγαντα ληφθεὶς τη παρατάξει α λει μείς. I, 27, 9 ὁ - - πρῶτος καὶ δεύτερος στόλος
επεκειτο τοι φευγΩυσι --τρίτον καὶ το τέταρτον στρατόπεδον ἀπεσπEτοJ ἀπέσπαστο Α,. I, 27, 12 αμα δε καὶ 2ν συναγωνιζομενων αμφοτέρων των στρατηρον ἐν σφε των ἡγουμένων ποιεῖσθαι τον κίνδυνον α τω - os στρατηγῖν ad sit At καὶ των, A smondat Maiam1 olisio inculcans: καὶ τω. Me verba, mas cantocedentibus falso Irrs-psomni hunc fin locum, dolo optime vir Didam doctus
in codies arisino 1649 ex edition principe descripto. Moras libro, quem appellat clavvsighaeusem Reg. B. v. clavsigh.' 194s. 5 24s. Hulischia praef. I x.)L 30 1. O δε Καρχηδόνιοι . . . προτον μὲν τρατηγους αυτῖν εἴχοντο δύο Α, Ποντο. I, 31, 2. τὸ τῶν Nομάδων ἔθυος συνεl- Φ. . Lμενον ' αὐτοῖς οὐκ ἐλάττω, πλείω δε των Ῥωμαίων εἰργάζετο κακα τὴν A, συνεπιθέμενον Cum
I, 31 8. τὸ δὲ συνέδριον - Καρχηδονίων διακουσαν τα προτεινόμενα παρα os στρατηγου - -- μαίων, καίπερ σχεδον ἀπεγνωκότας τὰς τῆς σωτηρίας ἐλπίδας, δμως ἡτως ἀνδρωμ ἔστη . . . Cum nouimsit, structuras ad sensiun per otium GrRocorum Ora tionem datissimo esses porvagatas of Beresaardyi Paralip synt. r. p. 254s.), 'obvius quoῬ1 vocibus Hectivis addor solsi vecta pluralia, quemvi modum
I . indicat, singula tufferas esse erasas. 2 indieat versum exeuntem.