Polybii Historiae

21쪽

XIIII PRAEFATIO. II, 39, 5. ωρμησαν ἐπι το μιμηταὶ γίνεσθαι της πολιτείας αυτον A, γενέσθαι. II, 39 6 τους θισμούς και νόμους ἐκλαβόντες τους τον Ἀχαιῶν ἐπεβάλοντο χρησθαι και διοικεῖν κατὰ τουτους την πολιτείαν A, 'ἐκβαλόντες. Π, 40, 5. ων δε τοι αλλοις ἀκριβεστέραν και μετὰ διαστολης ποιησ- μεθα τὴν ἐξήγησιν α ποιησόμεθα-II, 41, 1. λυμπιὰς μεν ην εἰκοστη καὶ τετάρτη προς ταις κατόν, τε πατρις ρξατο A, Πατρεῖς ρξαντο ex g 12. II, 41, 8. αυται δ' εἰσὶ Πάτραι υμη Φαραὶ ριτα - . . . Α, Πιται o si 12. II, 41, 13. μετὰ δε ταsτα . . . την φρουρὰ Ck βαλόντες Αἰγαις μετέσχον της συμπολιτείας Α, ἐuβαλόντες pro ἐκβαλόντες. II, 41, 14 την ἐν Βούρα μόναρχον Α, τον- II, 3, 6. ταsτά τ' ἐγίνετο τω πρότερον ἔτει της

II, 44, 6. Ἀριστόμαχος. και Σενων. . . καὶ Κλεώνυμος. . . ἐκοινώνησαν ραῖς των 'Aχαιων δημοκρατίας Α, της. II, 45, 4. πέλαβον εἰς τους Αακεδαιμονίους προσλαβόντες ἔτι κοινωνους σφίσι της ἐπιβολης προεμβιβάσαιεν εἰς την προς το ἔθνος πεχθειαν ραδίως αν καταγωνίσασθαι τους Ἀχαιους . . . Α, εἰ II, 46, 2. Κλεομένους - παρρρημένου εγέαν Μαντίνειαν ἀρχόμενον τὰς Αἰτωλοῖς ου μόνον συμμαχι 'ς υπαρχούσας . .. πόλεις. .. J A, Dρχόμενον ... συμμαχιδας. II, 48 8. διελεγοντο περὶ μεν της ἐαυτον πατρίδος αυτ τἀναγκαῖα διὰ βραχέων καὶ κεφαλαιωδος, τὰ δεπολλὰ περὶ των αλλων κατὰ τὰς εντολὰς τὰς ἈράτουJA, ὁλων. II, 49 7 εὰν μὲν ουν Λιτωλοὶ - την συχίαν αγειν

υποκρίνονται . . . πολεμησε. αυτους ἔφασαν τους

Ἀχαιους προ τον Κλεομένη Ais: ποκρίνωνται. II, 51, 2 sq. ἐπει δε Πτολεμαιος ἀπογνους με τὸ m/ος Κλεομένει χορηγεῖν ἐπεβάλλετο . . . οἱ δ' Ἀχαιῶ του ut videtur με προτον λαττώθησαν . . . ω δη . .

22쪽

PRAEFATIO XIX άγκαζε τα περιεστῖτα καταφεύγειν . . . ἐπι τον Ἀντίγονον α επεβάλετο . . M. ΙΙ, 52, 2. προσλαβων ε . . . Φλουντ . . Eρμιον α

πόλει ΑΨ: Φλοιοsντα A recentiss. WEρμιόνην. II, 53, 5. ἀπολειπὼν τὰ προδεδηλωμένα προτερη- ματα, φυγη παραπλησίαν ἐποιεῖτο τὴν ἀποχώροι J ,:

ἀπολιπών. vid. δείσας μη πανταχόθεν αυτο ν περι-σrctati οι πολέμιοι A, αὐτG. II, 4, 10 προσπεσόντων δε . . αυτ τους ορχομενο στρατιώτας παραβεβοηθηκέναι προ τον Κλεο

II, 5, 3. λαβων συνεργους τινας των H Μεσσήνης φυγάδων ο διατρίβοντες ἐτύγχανον ἐν τη Μεγάλη πόλει, παρεισῆλθε - ἐντος των τειχων J A in rasura: M. II, 5 s. o . . ἐξαρνοsνται Κλειτόριοι μὴ νυ μαι παρὰ σφίσι γενέσθαι δ' υποβολιμαῖον ἐξερχομένουJA, Dρχομενοs. II, 56, 11. ἐνθάδε ε scit. ει δια των ληθινῖνεργων καὶ λόγων εἰς l-----τα τον χρόνον διδάεα καὶ

πεῖσαι τους φιλομαθοίντας Αρ ' εἰς πάντα τον χρόνον. Vereor, ne manus altera, diuograpniam, Iam in contextu invenisse videatur εις τον πάντα τον χρόνον inepte eouexerit emaidem praetulerim εἰς τον πάντα χρόνον apud scriptores Ρlat Civ. 546 , Isocr. ad Dem. 11. Xen de vect 3, 11. oll. IV, 8, 4. VI, 5, 41. Dem de eor. 269. al. usitatissimum. II, 7, 4 αμα γαρ τω κατασχειν τὴν πόλιν Ἀρα- ζον παραυτίκα με . . . παρῆγγελλε A, υρατος. II, 58 7. ο ν να Κλεομεν και Λακεδαιμονίοις ἱκανην παράσχωνται πίστιν . . ὁ μέγιστον ἀσεβημα . . ἐπετελεσαν A, Κλεομένει. II, 9, 2. ὁ συγγραφευ . . . φωνάς τινας πλάττει ὁια της νυκτος αυτ στρεβλουμένου προσπιπτούσας σύνεγγυς κατοικοsσιν Α, in marg. τοι σένεγγυς κατοι-

II 61 3. ῶσπερ τὸ τὰς μαρτίας ἐξαριθμεῖσθαι των

23쪽

XX PRAEFATIO. πραξάντων οικειότερον ἐπάρχον της στορίας του τα καλὰ . . . των ργων ἐπισημαίνεσθαι - τους ἐντυγχάνοντας τοις ἡ μνήμασιν ηττόν τι διορθουμένους π των σπουδαίων. . ργων περ πο των - παρανόμων πραζεων Α, in spatium unius litterae, quod est post ἐπισημαίνεσθαι,

II, 1, 6. τὸ της ἱστορίας διον ἀφεῖλε τον ἔπαινον κα των παγαθῖνημην των αξιολογων προαιρέσεων A, την pro των Ah μνημην το νημην. II, 64, 6. - . Ουδεν περὶ πλείονος ποιούμενος

τον κατὰ λόγον πράγμασιν γε τὴν ἡσυχίαν A :

τοῖς κατὰ λόγον πράγμασιν του correxit et χρησασθαι τοι coniectura addita Schuyeighaeuseriis. II 66, 10 si σύνθημα δ' η . . . τότε ποιεῖ-αι τηναρχὴν της - προσβολῆς - τοις - Μεγαλοπολίταις . . . ἐπειδὰν φοινίκ - ἐξαρθ παρὰ του βασιλεως A., φοινικῖς. II, 7, 2. οι δε μετὰ των Ιεομένους ἱππέων ἴαρχης ταχθέντες ευ Φωνοι. . εἰς λοσχερ κίνδυνον γοντους προ τον λόφον βιαζομένους ΑΨ: υζωνοι II, 8, 14m τον Ἀντίγονόν φασι . . ειπε ιν διότι τομεν μειράκιον γεμόνος εργον ἀγαθos ποιήσα - ΑΨ: ποιησαν. caligor ποιήσαι. II, 8 8 ου γὰρ ἀπολειπόντες αὐτοῖς ἀναχώρησιν. . . εἰς τουτο δυσχρηστίας ἐλθον Α, ἀπολιπόντες. II, 9, 2. συνέβη . . . αυτὸν - περιπεσειν τραύματι βιαίω δι ἀμφοῖν τοῖν - ροῖν Aa μηροιν. II 69 8 sq. αγῖνος δε γενομένου κραταιου και ποτεμεν ἐπὶ πόδα ποιουμένου την ἀναχώρησιν και πιεζομε- νων - των Μακεδόνων . . . τέλος οι περ τον Ἀντίγονον . . ἐξέωσαν ἐκ των ὀχυρωμάτων του Aακεδαιμονίους M:

ποιουμένων.

III, 5, 9 ἐπι δε τὰς πιφανεστάτας των πράξεων ἐπὶ κεφαλαίου διεληλύθαμεν . .. ἐπεὶ Ah. III, 6 5. υκ ὀλίγα δε Φίλιππος . . παρεσκευάσατο πρὸς τὸν κατὰ των Περσῖν πόλεμον, ὁμοίως δε πάλιν Aιτωλοὶ πρὸς της Ἀντιόχου παρουσίας πρις τὸν κατὰ Ρωμαίων Ais: προ-

24쪽

PRAEFATIO. XXIIII, 6, 10 sq. δὲ πρώτη μεν ἡ τῶν μετὰ Ξενοφῶντος Ἐλλήνων . . ἐπάνοδος . . . δευτέρα, M Aακε-ὁαιμονίων βασιλέως Ἀγησιλάου διάβασις ει την Ἀσίαν. ..JA, δευτέρα. ΠΙ, 13, 3. προσπεσούσης ουν της Ἀννίβου τελευτῆς . . το μὲν πρῶτον καραδοκοsντα των δυνάμεων

ὁρμάς . . A in margins Ἀσδροέβα pri Ἀσδρούβου

A, ἐκαραδόκουν τὰς. III, 14 5. συνέβη τα λα παραδόξως και κατὰ λόγουαυτῶν χωρησάντων ut videtur)Jo, αυτω χωρησαι eorrigit si a tribuit nuntiat sequenti. III, 15, 13. ου μὴ ἐν ταλία γε πολεμήσειν ηλπισαν. ἀλλ' ἐν Ιβηρία, χρήσασθαι δε προ τον πόλεμον ὁρμητηρίω ν Ζακανθαίων πόλει A, χρησεσθαι.

III, 16, 4. . . Pωμαῖοι - ἔσπευδον ἀσφαλίσασθαι τὰ προς ω της ταλίας πεπεισμένος καταταχήσειν . . JA, 'πεπεισμένως.ΠI 17 6. . . ουδεν πολιπὼν οπισθεν πολέμων ..JA, ουδέν III, 17, 11. αυτός τε πολλὰ τον χρησίμων μετὰ ταὐτα-τεωγάσατο δια της τον χορηγιον προθέσεως A,:

παραθέσεως.

III, 18, 11. ἐπειγενομένης μέρας πλει Ak: ἐπιγενομένης. HI, 19, 1. τέλος ὁ πάντες ξε Φωθησαὲ εἰς τον κίνδυνον A, ἐξελύθησαν Clammulticino con gendum est l. c. p. 298) ἐξεχύθησαν. m 19 6 αμα δὲ τοῖς προειρημένοις οι πεποιημέρονοι τὴν πόβασιν ἀπ τον πλοίων ουρῖν τε το γενόμενον . . A, συνορῶντες. III, 19 8. διεκομίσθη . . . προ τον βασιλέα Φίλιππον παρ' o λοιπδν διέτριβε os βίου μέρος A : διέτριψε III, 19, 13. ἐδόκει γαρ . . . ἀνδρωδῖς κεχρησθαι τοις π γμασιν α πράγμοσιν. ΠΙ, 20 1. οἱ δε Pωμαῖοι. . τότε διαβούλιον γου

25쪽

XXII PRAEFATIO. III, 21, 3. πίεζον - ἐπι τὰς τελευταίας συνθήκας τὰς γενομένας ἐν τω περι Σικελίας πολεμω. ν inus . . . ου ἔφασαν . . . A, άῖς. III, 21, 6. Ῥωμαῖοι δε - μεν το δικαιολογεισθαι καθάπαξ ἀπεγίνωσκον A, τὸ Μ το. Hoc quoquo loco scriba videtur duas Scripturos, Uias praebuit archeopus: του μεν ὁ μεν Voluissct conigere itaque του με δικαιολογεῖσθαι prReseram. III, 23, 5. εκ τούτων των συνθηκον περὶ μεν

Σαρδόνος καὶ ι η εμφαίνουσιν III, 23, 5. ως περ ιδιας ποιοώμενοι το λόγον Α

Recentum, 1 est super , era sit volatu igitur inodctio: ως περὶ ἰδίας V. Pag. III, 24, 1. πρόσκειται δε καὶ τω Καλῶ ἀκρωτηρίωμα στια ταρσηl πιόνων Quae emendaviii ἡ Μαστία Tαρσήιον ων, e quaria paragr lio rectissimo haaasit. ΙΙΙ, 27, 7. Ῥωμαῖοι Καρχηδονίοις πόλεμον ἐξ-νέγκαντες εως δόγματος ἐπισυνθηκας ἐποιησαντο τοιαύτας. .JA, ἐξενέγκαντες. III, 1, 5. πως γαρ αν εἴτι αὐτος αδικούμενος τις της πατρίδος αδικουμενης βοηθοὐς εὐροι. ., εἴτε κτήσασθαί τι. . . σπουδάζων του συνεργήσοντας αὐτω παρορμησαι. . . A, 'εἴτε pro la). III, 32 8. ταsτα δη πάντα δια με των γραφόντων καθόλου δυνατον - μαθεῖν, δια δε των τους πολεμίους αυτοὐς ... ἀδύνατον Ah πολέμους. m 32 9. εἰ μη και τὰς παρατάξεις τις ἀναγινώσκων αὐτὰς ε ὼν κεινοι γράφουσιν, πολαμβάlναι ut vidstur σαφῶς ἐπεγνωκέναι καὶ τὴν os πολέμουτο σύμπαντος Οἰκονομίαν και διάθεσιν Α, έπολαμβάνοι. si Iotinorum respoIulet inis forio istironios est post in apud Polubium construitur cum indicativo locis his III, 6 4 πολλο γαρ δει εἰ μη ... τις φησει. I, 20 4 si ἀληθές ἐστι το παράπαν Ουδέν, εἰ μὴ νη sim . . καὶ τ το προσένειμε τοις

Ῥωμαίοις . . . Linu est scriptura , 4, 6 περ εὐμεντων κατὰ μέρος γραφόντων τὰς ἱστορίας - οἷόν τε

26쪽

XXIII συνιὸειν, εἰ μη καὶ τὰς πιφανεστάτας πόλεις τις κατὰ μίαν κάστην ἐπελθω . . εωθέως αὐλάβε ι si Α κατανενοηκέναι καὶ τ της λης ικουμένης σχημα At cum duduari non possit, quin indicativus apud alios φlowe scriptors liis in nuntiatis poni solsat Ρlui.

conses ad Apoll. 15 p. 109 F εἰ-καὶ της οἰκίας καιτης ἐσθητος ἡμῖν μετὰ τὴν καταφθορὰν πολαμβάνεις

τινὰ διαφορὰν εἶναι . . .), non modo III, 32 9 cum Hestscnio indicativum tonso sod etiam loco primi lium,

paea supra ait Ili non unito restituere instieativum.

ΙΙΙ, 33, 1. οἱ δε παρὰ τον ' μαίων πρέσβεις . . διακουσαντες τὰς παρὰ τῶν Καπηδονίων ἄλλο μεν δε εἶπαν Α, τὰ.ΠΙ, 34 7s. παρεκάλει τὰς δυνάμεις ... ἐμφανίζων μενον τρόπον κδοτο, αυτὸν ἐγχειρησαιεν αἰτεῖσθαι Pωμαῖοι - πάντα ς του στρατοπέδου προεστῶτας . . DA, ' πάντας τους pro πάντας τους os codicum recentium). III, 35, . . . . ιν προθύμως ξορμῖσι πάντες, αν

ποτέ τις επικουρίας χρεία γένηται παρ' α/ῖνJ Α, es γίνηται. III, 36, 3. ἐπειδὴ τῖν αγνοουμένων εις τέλος ὁμοίαν ἔχει τὴν δύναμιν η τον ὀνομάτων ἐξηγησις ταῖς - κρουσματικαῖς λέξεσι Α, μι δέ. III, 39 4. διαβάντες δε των sua, idoluae καθ' Hρακλείους στήλας πόρον A, τον. III, 9, 10 ας περ βαλων ἔμελλεν ξειν εἰς τὰ περὶ τον Πάδον πεδία της ταλίας A, ' υπερβάλλων. III, 40, 5. την μεν μίαν ἔκτιζον ἐπειτα δε os Πάδου ποταμο Α, ἐπ τάδε. II, 42, 2. ἐξηγόρασε παρ αυτῶν λέμβους οντας ἱκανους τω πληθε διὰ το ταῖς ἐκ τῆς θαλάττης ἐμπορίαις πολλοῖς χρῆσθαι τον παροικουντων τον ῬοδανόνJ

III, 8, 4. το περιτιθέασιν αἱ ut videtur συγγραφεῖς Ἀννίβα A, OLIII, 8 7. υκ εἰδότες τι πῖ ει στων ἀνθρώπων φυλον κατ' αυτὰς οἰκεῖν συμβαίνει τὰς Ἀλπεις . . A,

πλεῖστον.

27쪽

PRAEFATIO. III, 9, s. ἐπισπωμενου του πρεσβυτερου και παρακαλοsντος εἰς το συμπραξαι και συμπεριποιησαι τὴν

αρχὴν inos υπηνουσε προδήλου σχεδὸν ἐπαρχοώσης της προς το παρ- σομενης αὐτω χρείας A, ἡ κο m. III, 9, 11 ου γαρ μόνον σίτων και τοῖς ἁλοις επιτηδείοις ἀφθόνως ἐχορήγησε το στρατόπεδον A. . isp. III, 50, 3. συναθροίσαντες οἱ των Ἀλλοβρίγων γεμόνες κανδ το πλῆθος προκατελάβοντο τους ευκαίρους τόπους A, delevit non roeto τὸ revocavit Huliscuius τι. III, 52, 5. των δε φασκόντων καλος εἰδέναι. . . τὴντων ἐγχειρησάν αυτον ἀδικεῖν ἀπώλειαν . . . πολυν με χρόνον ευλαβεῖτο . . A, ἐγχειρησάντων αυτον. III, 52, 5. διασαφούντων οτι πάρεισι δια ταsτα βουλόμενοι μήτε ποιῆσαι μήτε παθεῖν δυσχερες μηδεν ... ευλαβειτο καὶ διηπίστει τοῖς λεγομένοις ' μηδεν puncto

notavit et prastorea notis ' si ' praefixis verDomana ordinem mutavit L Est auton emondatio scrina m ius iam duorum vocanulorum seriem mutantis et alteriun delentis tam ni a ut putar non possim, naso ingenio unius Enrarii osso trinuenda. Sed si verum est, 1od infra, liceat Xponere, primam manum Teodic arcnetypo naud raro ordomam ordine n notis μ' praescriptis mondasse, et noc 1oquo loco consegendum esse cum prinia manu μήτε παθεῖν μηδενδυσχερες et auctoritatam manus secundae μηδεν expun

gentis V. II, 8, 2 III, 8, 7. 50, 3 pri Unil esso

ducendam, ais est a neget3III, 3, 4. τοις με τὰς πέτρας πικυλίοντες, τους

r εὐχειρὸς τοι λίθας ut videtur τύπτοντεςIA, λίθοις. III, 4, 3. αμα δε καὶ τὸν της Pώμης αὐτης τοπαν ποδεικνύων A, τόπον. III, 4, 7. δυνατὸν ην παρελθεῖν δια την στενότητα, σχεdo ἐπὶ τρι ἡμιστάδια της ἀπερρωγος καὶ προ του μὲν ούσης A, απορήωγος pro ἀπορρῖγος).

III, 7, 5. δεώτερον δε κρίνοντες υ διερριμενην οὐδ' εν παρέργω ποι - σασθαι την περ αυτῶν μνήμηνJA, ποιήσασθαι.

28쪽

PRAEFATIO. XXVIII, 59, 1. διόπερ υ δυσχεροs ἀλλα δυνατου σχεὁον παρχοώσης . . Α, ἀλλ' δυνατos. III, 60, 3. και θ των ἐπιτηδείων σπάνιν καιταῖς των σωμάτων θεραπευσίαις κακος ἀπηλλαττε ΑΨ:

σπάνει.

HI, 60 12. τινες δὲ και συστρατεύειν ναγκάζοντο tοῖς Ῥωμαίοις Α, ' συσστρατεύειν. VI, 1, 4. πλειόνων δε και σαφεστέρως δει uia videtur προσαγγελλόντων, ἐθαύμαζε Α, αεὶ. III, 1, 5. οὐδ' ἐπιβαλέσθαι - δια των Ἀλπεωνηλπισε πορεία το Ἀννίβαν . . . A, H Α, τιν. III, 1 8. τον μεν ενα τῶν στρατηγssi ἐξαπεσταλκότων εις τὴν Λιμην - τον τερον δ' ει πηρίαν ς προς Ἀννίβαν ἐκει διαπολεμήσοντας Α, διαπολεμήσοντα.

III, 2, 3. . . ους εἰλήφει κακοποιοsντας τὴν πορείαν ἐν ταῖς περὶ τας Ἀλπεις δυσχωρίαςIA, δυσχωρίαις. III, 2, 5. προς ὁ τούτους ut videtur λπους παρέστησε A, τούτοις. III, 3, 2 ἔφη παρεισάγειν τους αιχμαλώτους, ἴνα βέλτιον περ τον σφίσι παρόντων βουλεύσονται πραγμάτων Ais βουλεύωνται. III, 63, 6 τοις δ' ηττωμενοι - δια την πρὸς δ ἐπιβωμίαν π μεν οδ φεύγειν - πάσης τυχιας μετασχεῖν A, ωομένουσι. VI, 64 4. εἰ τολμωσι Καρχηδόνιοι ' μαίοις ἀντοφθαλμιν. πολλους ἐξενηνοχότες φόρους, μον δ' οὐχι ὁουλεύοντες αὐτοις Α, μόνον δ' οὐχι. III, 65, 6 τους δε ομαδ- κοὐ ιππεις - τοιμάκει προς κυκλωσιν Nομαδικους. III, 66 6. Ἀσδροέβα με ἐπιταξε διακομίζειν τοπληθος, αὐτος δε διαβας εὐθέως χρημάτιζη τοι παραγεγονόσι πρεσβευταῖς ἀπο τῶν σύνεγγυς τόπων αμα τω γενεσθαι τι προτέρημα . ἔσπευδον οἱ Κελτοί. . . A, post αμα indit M. HI, 68, 1. τους Ἱππεῖς ἐξαπέστελλε, μει Οὐ πολὐ δὲ τους αλλους τούτους δ' . . εἴπετο κατόπιν τούτοις Aq.

29쪽

XXVI RAEFATIO. III, 69, 12 sq. ὁ δὲ στρατηγο τῖν Καρχηδονίων τότε με ἐπεσχε του παραυτο συνεγγίσαντας τω χάρακιJA, 'παραυτ s voluit παρ' υτῶν). III, 70 9. θέλων με προτον κεραίους ἀποχρη-

σασθαι ταις τῖν Κελτῖν ρuαῖς Α, ἀκεραίοις. III, 71, 1. συνεωρακως . τόπον ἐπίπεδον με και

ψιλόν, ω η ὁ προς ἐνέδραν διατηρειθρον ἔχον

ὀφρύν . . . ἐγίνετο προ τω στρατηγεῖν τους πεναντίους A, δια τι μωρον , ad Mit accentus.

III, 71, 2. οἱ Pωμαῖοι πρις τους ἡλώδεις τόπους υπόπτους εἶχον A, ἐπόπτοις, volvit πόπτως.

III, 71, 3. υκ εἰδότες, οτι κα .... προς το μὴ ὁ ειν παθεῖν . . . εὐφυέστεροι τυγχάνουσιν ἔντες A, μηδεν. III, 71, 4. ἐάν - τις προνοηθῆ του τα μὲν ἐπίσηματον πλων πτία τιθέναι ΑΨ: πτια.ΙΠ, 72, 4. δια τον εν τ νυκτι γενόμενον ... ομ-

III, 74 2. τέλος ὁ ' μφότερα κεραμ . . AράπησανJAἡ ἀμφότερα τὰ κέρατα. III, 74,2 ἀμφότερα τὰ κέρατα τον περι o Tεβέριον πιεζοώμενα . . . ἐτράπησαν Α, τὰ is, 'πιεζόμενα. III, 75 5. Γνάιος ὁ Σερουίλιος καὶ Γάιος Φλαμίνιος ολερ ἔτυχον υπὸ το τότε καθεσταμένοΓΙΑ, υπατοι. III, 79 8. πάντες . . ἐκακοπάθουν - ως α εξης ἡμέρας τέτταρας . .. ι οδατος ποιοώμενοι τὴν πορείανJM ως M. III 84, 1. Ἀννίβας . . . ποδους τὰ συνθηματα και διαπεμψάμενον προς τους ἐν ταις νεδοαις συνεπεχείρει . . . A, ' διαπεμψαμένου. III 84 2. παραδόξου γενομένης αυτοις της ἐπιφανείας, ἔτι δὲ δυσσυνόπτους τῆς κατὰ τον ἀέρα περιστάσεως ἐπαρχούσης . . . A, δυσσυνόπτου.

III, 84, 13. ποιει- δεν οντες δυνατοὶ ἔτιJ A. potius Ai triuisposuit ἔτι δυνατοὶ notis si praefixis. f. pag. V. III, 86, 1. Ἀριμηνῶν 'Αριμηνόν pro Ἀρίμινον .III, 86, 3. βουλόμενος εἰ δε- ιν lo οἱ καιροὶ προτης αὐτο παρουσίας οὐτους καταταχεῖν Α, δέοινθ' L

30쪽

PRAEPATIO. XXVIIIII, 86, 11. και τότε παράγγελματι διδόμενον ν ονευε ' παραγγελματι. VI, 87 2. πό τε οὐ τυχους και τῆς ἀνηλειψίας ἔτι δε της μετατ αὐτα διὰ Q ελον πορείας - ἐπεγεγόνει. .. ὁ λεγόμενος λιμόψωρος . Α, ετι δὲ τῆς ἐν

ταῖς μεταταsτα.

m 88, 3. καταφθείρας την τε Πραιτεττειαν η και- Ἀδριανὴν . . Α, Πραιτεττιανην.

III, 88 8. συμμίξας δε ταῖς ἀπ Ἀριμίνου βοηθούσαις

III, 98, 1. πάντας εἰς τὴν Ζακανθαίων ἀπεθετο πόλιν - δια τὴν τῶν ἀπολειπομενων α --ης ανδρον

πίστιν A, ἐπ αυτης. III, 8, 9. ἀποκαθιστάνων γαρ εἰς τὰς πόδας α non satis perspicuum του παῖδας A, πόλεις. III, 99, 3. ἐαν ἐγκρατεῖς γένωνται τῶν Ομήρων, ἐπηγγείλατο παραδώσειν αυτους τους παιδας Α, αυτοῖς. III, 101 2. ἐπιστρέψας ἐκ - κατέβαινε κατὰ τὴν

III, 101, 5. οειον scit τον γεώλοφον ἔτι νυκτος ἐξαποστείλας περὶ δισχιλίους τῶν λογχοφόρων κατεβάλετο A, κατελάβετο. III, 101 10. σπουδάζων κατὰ τὴν ἐν αρχῆ πρόθε -

σιν lτην - λείαν καταφθεῖραι τόν τε σῖτον ως πλεῖστον συναγαγεῖν A, addit; xtrona versu post πρόθεσιν μῆτε, quod hausisse videtur ex III, 92 9.