Polybii Historiae

11쪽

s L smo Mammmi es rotundia re ienda osso videatur. I, 32 7. τηλικαύτην ποίει διαφορὰν παρὰ την των πρώτερο ν στρατηγΩν πειρία. ωστε μετὰ κραυγης ἐπι-Gημαίνεσθαι Ους πολλους και σπεύδειν ἄρ τάχιστα συμβαλεῖν τοῖς - ίοις προτερο ν et προτέρων per into-grapniam sunt in codice Hul chius rectissime reos πρότερον. - Pro norast νυμβαλεῖν A, praBsens συμ- ὸλειν non felicitρ corroxae Amad; o ius voctum σπεύδειν vel σπουδάζειν nun oristo construere. I, 30, 6, 33, 1. 37, 5 sis.' Sch v.

I, 33, 1. Γνάιος Σερουίλιος και Γάιος Σμπρωio ς bie ἀνωλεωσαν ' πρωνιος, voluit Σεμπρώνιος. I, 9, 3 is ἡ προσπεσόντες εις τινα βραχε διὰ τὴν πειρίαν γενομήνης ἀμπώτεως καὶ καθισάντων τ- πλοίων εἰς Eσαν λθον ἀπειρίαι A, ἐπιγενομένης. Scriptum, manus prima est tonenda; similiter scribri Poly us XX, 6, 7 Ἀντίγονος. πλε- ω τινας πράξεις προ τὰ σχατα της Βοιωτίας, προς χάρυμναν παραδόξου γε νη ἀμπώτεως - μιν εἰς- ξηρον αἱ νηε αυgos.

1 Xen Heli. VII, 5, 26 συνεχηλυθυίας γαρ σχεδον ἀπάσης , si Ἐλλάδος καὶ ἀντιτεταγμένων, ωδεὶς ν στις Dum inflas . . . Pol. III, 86 6 sq. .. ἀλλα καὶ την συγκλητον τη-μνες ιβι-τοαπ αι, διι ηοὶ παριν υ την κατυνιουτρωαγωγην των πραγμάτων ... μειζόνως ἐπεβάλοντο βουλευεσθαι. . . 2 Solent in cod. Vaticano nomina propria liueris minutis soridi, sq4 ni ei ex minon consueminem

secutus sum.

12쪽

I, 40, 12. προσπεσόντων ε των θηρίων καὶ τιτρωσκομένων μεν α τῖν os τείχους τοξευόiαων. . . ταχέως

διεταράχθη Post a recte addit A D. I, 2, 2. ἡ με γαρ ὁ μεταξυ τόπος ἐστὶ πορευτός, ης ὁ παντός α πλωτός in margine. III, 59, 3 των

λοιπον τόπων . . . πλωτον καὶ πορευτs γεγονότων. I, 42 s. τέλος πύργους τους συνεχεῖς ῖν προεμρημένων πάντας ἄμα κριοκοπειν ἐνεχείρησαν Versum omissum κατέβαλον τους δε λοιπους post προειρημνων adiscit Hamuli seluus in lochoisoni annal. 1867, 291 aut , ita in ditions nus litus p. 51 adn.

lassinullsenius oro cum dubitet, utrinna adisii montum lati auctoritati manus prima in Secundae sit tribuendum, cumma manus socunda, ne ullo quidem loco ullam lacunam, ias sit in codico expleat, acersnon possum, ain negem, nos X loco sidFam depronupossct ad luctoritaten manus secunda confirmandam. I, 2, 13. πολλους περ τούτου του μέρους και παραβόλους γ2νας -- συνίστατο Pro uisendation manus socundas δὴ συνίστατο Musonius multo aptius resuini διασυνίστατο.

I, 43, 1. συλλαλήσαντες αυτοῖς αυτοῖς vestigia primas manus υπερ το τὴν πόλιν ἐνδομαιLA, 'αυτοὶ εαυτοῖς hiatum non curans. Huliscnius cum Bonsolaro non sine specis vorisimilitudinis proposuit συλλαλήσαντες

αυτοῖς.

I, 3, 3. ἐὰν ἐμμείνωσι τ προ αυτον πίστει aὶ μη κοινωνήσωσι τοῖς Πυλη- σι της ἐπιβολης M: ἐπιβουλης. I, 3 8. 'AEMων δε πρότερον Ἀκραγαντίνους ἔσωσε ... την πήλιν A, Ἀκραγαντίνοις.

13쪽

PRAEFATIOl. 44. 4. το μεν διακωλυειν-δν Φι---lπλos της βοηθείας ἀπέγνωσαν A, ἐπίπλουν ex ri Α, in margins: εἴσπλουν. Quae errore in codice scripta fuisso videntur stoc: το μεν διακωλύειν τὸν ἐπὶ τὸν πλosυ

Ι, 45 7. ἀλλ' ἐτοίμως ἐβοήθουν Ah: παρεβοηθουν.Ι, 45, 11. οἱ γαρ ἀρχηθεν ἐπ αυτ τουτω παρ' ἀμφοῖν ταχθέντες, οἱ μὲν ἐπὶ τ τρέψασθαι os ἐπὶ

ea ἔργων, οἱ δ' ἐπὶ τ προέσθαι αὐτα, τηλικαυτην ἐποιοsντο φιλοτιμίαν . . ΑΨ ἐπι τω τρέψασθαι. I, 45, 12. στυππιον ΑΨ in margine: στυπεῖον. f. V, 89 2. aeneo στυππίον. I, 46 6. ὁ δε καταρτυσας τὴν ἰδίαν ναυνώνηi JA, καταρτίσας. I, 46, 6. περὶ τετάρτην ἡμέραν. .. εἰσέπλευσενJΑhῶραν. I, 46 8 τας ἀρίστας πλεουσας α αραντα. I, 46, 12 ουδενδ δε τολμοντος ἐπ αυτὸν - .lνάγεσθαι δια τι τάχος της ειρεσίας, πέπλευσε Α, ἐνάγεσθαι. Rectissimo Rinsonius conexit ἀντανάγεσθαι coli. XVI, 8, 5 ουδενὸς ἐπ αυτους ἀνταναγομένου), cum etiamnunc sub prima rasura compareat .

I, 7, 1. μέγιστα δε συνεβάλλετο προ τὴν τόλμανα υτ os o δια τῖν προβραχέων της εμπειρίας κριβ2ς σεσημαιῶσθαι τὲ εἴσπλουνJ Α, in margins i. e. αὐτω. I, 47 2. ἐλάμβανε τὸν . . πύργον . . sτως στε τω

ut vidsia1r' πρις τὴν - ην τετραμένοις πυργοις

της πόλεως ἐπιπρόσθεσιν ἀπασι . J ro τω et τετρα- μενοις Α, recte emendat τοῖς et τετραμμένοις. Sed qua snon tam facile cori igi potnerant ἐπιπρόσθεσιν ἀπασι, aptius conisetura Boectori ἐπιπροσθεῖν απασι, 1am emendations manus recentis ἐπίπροσθεν εἶναι πασι sunt restituta. I, 47, 2 στοά ραν pro roctooαν)J ποώοαν M. Similitera, 50 4 6. V. 1aemuliscnius exposuit l. e. p. 311. I, 47, 10. καὶ κα Φεαρτίσαντες αυτήν A, καταρτί

σαντες.

I, 8, 5 AD 1 αν - μὲν κατασκευασμάτων δια τδν χρόνον ευ παρεσκευασμενων Α, in margins ῶς αν δε.

14쪽

I, 9, 5. τους ν ἐπιβάτας ἐκ παντος ἐπέλεξε os στρατεύματος ἐθελοντῆν του ἀρωτoti. Α, ἐθελοντάς. I, 9 7. κατιδὼν υτ α οβος . . ἐεενίσθη Α. x sequontibus coueis; Ἀτάρβας.Ι, 49 10 των δε συλλε - θέντων ἐπεβάλετο ἀβραχέων εἰς ἔννοιαν αὐτους γειν συλλεχθέντων. I, 50, 3. τους ταρσοὐς ἔθραυl. . vel--- αἱ νηες ἀλλήλαις συγκρουουσαιLM: ἔθραυον. .estschilus restituit: ἐθραύονθ'. I, 50, 6. Ἀτάρβας δε . . . πέστησε τὴν ἐαυτο ναυν

ἀντίπρωρρον τοῖς πολεμίοις π το κατὰ το πελαγος μέρους αμα δε καὶ των ἐπιπλεόντων ἀεὶ τοῖς συνάπτουσι προσεπιταττομένοις ταὐτο ποιεῖν παραγγείλε διατωνυπηρετων καταστάντων δε πάντων εἰς μέτωπον, σημηνας διατων συνθημάτων τὰς με ἀρχὰς ἐποιεῖτο τον ἐπίπλουν ἐν τάξει. . . M. προσεπιταττόμενος ' παρηγγειλε. Cum Hult-

πέλαγος μέρους αμα δε καὶ ταὐτο ποιεῖν παραγγείλας δῶ των πηροῖν, καταστάντων δε πάντων εἰς μέτωπον σημηνας δια των συνθημάτων τὰς μεν ἀρχὰς ἐποιεῖτο .... I, 51, 6. τότε με περιπλέοντες, τότε δε .. προσπίπτοντες α τοτ . . . Oτε.

ibid. δυσχρήστους ἰδία το βάρος των πλοίωνJδυσχρηστ σι διὰ Α, . I, 51, 11. ἄρμησε προ φυγη . καὶ συν-ἐτω περὶ τριάκοντα νηας A, νῆες CL 1 murischius exposuit in Mochoisses innat. 1867, 303. I, 51, 12 των δε λοιπων σκαφων . . . ἐκυρίευσαν οἱ Καρχηδόνιοι . . . σοι μη τῶν ἀνδρων τὰς - εἰς τὴν

γην ἐκβάλλοντες ἀπεχώρησαν A, ἐκβαλόντες.

15쪽

XII PRAEFATIO. I, 2 6. Ora λώνιος - προσλαβων τὰ συνηντηκότα των πλοίων . . . παρεκομίσθη . . εἰς Συρακουσας A super versum adiicit 'συγκατηρκότα I, 53 8. προσαγγειλάντων ε των σκοπῶν πληθος ἱκανον πλοίων προςφέρεσθαι - ἔπλει Α, ἱκανόν.

I, 5, 10. ἐτηρε . . αμφοτερους τους τόπους καιμαλλον ἐπὶ τον της ναβολη . DA addit in margine: ἐτρέπετο καιρόν. Mutandum esse videtur cum Sciriveig

I, 56, 1. τούτω κατὰ τον στόλον ἐνεχείρησαν A,st anto κατὰ addit τὰ et ἐνεχείρισαν cor rigit. I, 56, 3. καταλαμβάνει τον ἐπὶ τοις ἱστοῖς λεγόμενον τόπον A, της αρκτης Cuni uitsonio l. e. p. 301 recipias ταῖς Εἱρκταῖς. I, 56, 4. ὁ περιεχόμενος τόπος υβοτος πάρχει. . . θηρασίμων δε θηρίων - μοιρος Α, in margins osτως

θανασίμων.

I, 56 8. προσόδους δε τὰς πάσας ἔχει τρεις τὰς δυσχερεῖς Α, προόδους. Cum sisero pro τρεῖς τὰς

restituendum esse videin τριττάς. I, 56 s. οὐ μικρους δε του τυχόντας Ῥωμαίους αγωνας και κινδύνους παρεσκλασεν Α, 'Pωμαίοις. I, 56, 11. δεύτερον δε κατὰ γην παραστρατοπεδευσάντων ita sinondat codicum παραστρατοπεδευσας των scri , codicis Reg. B. αὐτω Ῥωμαίων προς τῆς Πανορμιτῶν πόλεως A, πρ4. I, 9, 9. τό τε περὶ τὰ χρέπανα λιμένα κατέσχε καὶ τους περὶ το ιλέβαιον ρους Ορμους τ ορμους. I, 59, 10. συστησάμενος δε περὶ της ἐν τοις ρεπάνοις πόλι εργα . . . Aa την. I, 9, 12. ἀθλητὰς ἀπετέλεσαν προς et προκεί

μενον . . . Oυς ναύτας A, Agετελεσε.

I, 2, 4. μέχρι μεν γὰρ ἐκ των καταλόγων ν τις ἐλπὶς ἐν τοι ἀποκειμένοις A, κατὰ λεγον.

16쪽

PRAEFATIO.

I, 2, 7. os δε υτατίου προθύμως δεξαμένου τὰ παρακαλουμε, δι το συνιδε ναι τοι σφετέροις πράγμασι τετρυμμενοις ΑΨ: συνεδεναι. I, 64, 6 τους γε μὴν ανδρας ου μικρο, πολλωνδε γενναιοτέρους ἐν παντι Ῥωμαίους Α, πολλῶ. I, 65 5. ἐπεὶ δὲ τον πόλεμον τοsτον ἐπιστησα μεν αξιον ἐπὶ.L 66 1. ἀποκατέστησε α περὶ τον Eoυκα δυνάμεις εἰς τὸ ιλύβαιον ὁ Βάρκας Ak τας. I, 7, 1. εις την Σίκκαν. e diuograpniam liail et Σίκκαν et Συκκαν. I, 66, 10 Α Σικ- αν sint aestenti .)Recta forina est servata Ι, 66 6 εις τινα πόλιν τὴν

προσαγορευομενην Σίκκαν.

I, 7, 11. ἐξ ἴλην ἀσαφείας ἀπιστίας ἀμιξίας απαντα πλήρης α πληρο. I, 9 8. λαμβανόμενοι βραχείας φορμης ἐκ το τον

uisanis. .... φων α διαλυειν - συνέτρεχον ευθέως εἰς ἐκκλησίαν Α, in rasura, τα μεν.

I, 9, 13. τε τις αρξαιτο βάλλε λέγειν osτως ἐγενετο 'tit vitainr' παυταχόθεν ἐγίνετο. I, 70, 8. ἐξαπέστελλον πρέσβεις ἐπὶ τὴν κατὰ bAιβυην πόλεις A, τάς. I, 71, 6 πρις - ντοέτοις οὐχ οπλων πλουος. . πή-ου- τοις PIM: Similitera, in rasura praebsi I, 81, 10 δέ. I, 75, 4. των γε ο λόφων A vel ἡ γεωλόφων. I, 7, 4. τους μετ' v ἀρίστους Γαλάτας A,

τους με -ταρίτου X sequentivus cousin. I, 9, 11. ὁ Σπένδιος προτον με παρεκάλει μὴ πιστευειν τὴν Σπωτο στρατηγον. γεγενημένη φιλανθρωπια Α, 'τη - το στρατηγο . . Quamquam autom constat, obnium cum πιστευειν coniungore dativum, o tamen loco cum manu rima Recusativum tenondum esse puto, quod et apud alios scriptoros idomusus invenitur si latus, qui si post i a Polybio

prorsus alienus St.

I, 81, 4. προς τὸ λοιπον ἐδογματοποίησαν καὶ παρ εσα αυτοις A, εαυτοῖς pro αυτοῖς.

17쪽

ndd. ὁ μευ ἄν λάβωσι των Καρχηδονίων A, M. I, 81 10. ἔθη μοχθηρὰ και στροφὴν ἐκ παίδων κακήν A, τροφήν.

Ι 82, 13. περί τε ἡτα και ταλλα αραυάτου μάδος ΑΨ: αραέα os. I, 83, 1 οἱ δε Καρχηδόνιοι περικλειόμενΩ πανταχόθεν ναγκάζοντο καταφεύγειν ἐπὶ τὰς Ἱέρων ἀεὶ μπGIE . . μεγάλην ἐποιεῖτο σπουδην l. Sub τὰ A addidit συμμαχίδας πόλεις l ἐπιστα δέ. Qiscnius proposuit: τὰς συμμαχίδας πόλεις. ὁ δ' Ἱέρων .. . II in propatulo sit, in merit origo lacunas, no sero modo eam T-plendra osso putari: επι τὰς συμμαχίδων πόλεων ἐλαίδας Ἱέρων δ', I, 85, 2. τότε προδήλου της αἰτίας - παρχούσης ἔκριναν οἱ περὶ τον . Zαίρζαν ut Videtur)J- αἰκίας . . . M ρων.

I, 86, 1. Πραξα δε τα προδεδηλωμένα τοῖς Καρχηδον&κ ἔθις ἐλπίδα παρέστησε μεγάλην M vs Ad: Πράξας. I, 86, 7. τῆς τέχης - ἀμφοτέροις ἐναλλὰξ διδούσης α φορμης εἰς περβολήν A. ἀφορμάς.

I, 7, 5. ναγκάσθησαν συγχωρεῖν και πείθεσθαι τοῖς λεγομένοις οἱ περὶ τον Ἀ-ΦΦΦνα Aννωνα. I, 7, 7. πολλους γαρ ἐποιήσαντο scit. κινδύνους περί τε τὴν επτὴν προσαγορευομένην A,:

I, 7, 10 ὁ Μάθως ποχείριος γένετο τοῖς ἐχθροῖς ζωγρία A, ' ζωγρεία x II, 8, 2. II, 1, 2. Ῥωμαῖοι δ' ἐπεκράτησαν τῆς λης νήσου

πλην των ς' ερῖν ταττομένων μερῖν A, I ἐρωνι. usentias rectius emendavit Ἱέρωνα l. e. p. 296). II, 2, 2. ἔγνωσαν διαβαίνειν διά τινας τοιαύτας αἰτίας δε into διαβαίνειν addito, in metuine. II, 2 8. συνάψαντες δε os χρόνου τῶν ἀρχαιρεσίων Α, συνάψαντος.

18쪽

PRAEFATIO. Π, 3, 3. οἱ δ' Αἰτωλοὶ συνέντες το γινομενον ...

μαν ἐκπλαγεῖς λ: γενόμενον. II, 5, 1. o δ' ἐεαποσταλέντες τὴν με πρώτη, ἐπι

βολὴν uo ἐπὶ τὴν λείαν A, ἔσχον ex II, 11, 2.

II, 5, 2. διὰ γαρ το μηκος της παραλίας καὶ δια τὸ μεσο γαίους iναι τὰς δυναστευοέσας ἐν αυταῖς πόλεις, μικραὶ καὶ βραδεῖαι λίαν ἐγίνοντο ... αἱ παραβοήθειαιIA, μακραί. II, 5, 6. προσαγγελθέντος δ' -τοις Κερδί δελον ... παραγίνεσθαι Α, in margine: Σκερδιλάδος ex II 6 6. II, 7, 1. τὸ μεν γαρ ἀνθρωπους ἔντας παραλόγως

περιπεσεῖν τινων των δεινῖν . . . της τυχης . . . ἐστὶν

κλημα A, τινί. Π, 8, 11. πειρασόμεθα δὴ θεο βουλομένουJ δὲ M. II, 8, 12. ἡ δὲ ἐπὶ τοσοsτον ἐξωργίσθη λως

ἀποπλέουσιν αυτοῖς ἐπαποστεῖλαί τινας τον παρρησιασάμενον των πρέσβεων ἀποκτειναι A in marg. D πρεσβευτων ex II, 8, 9. II, 9 4. ἐπιγενομένης δε . . . της π των πλοίων βοηθείας .... ραδίως κατεῖχον τα πλεῖστα των τοίχωνJA, τειχῶν. Π, 10, 3. οἱ δ' Ἱλλυριοὶ ζεύξαντες τους παρ' αυτῖν λέμβους . . . συνεπλεκοντο τοις πολεμίοις Α, vel A, 'αυ

II, 11, 2. τὴν μεν ουν προχlτην επιβολην ἔσχε πλεῖν ὁ Γνάιος 'προτην volui πρώτην. II, 11, 10. Ῥώμαέ, δε καὶ τους Ἐπιδαμνίους παραλαβόντες εἰς τὴν πίστιν προηγον Κ : Pωμαίοι pro ' μαλι. II, 12, 5. τυχόντες δὲ παρ' κατερο των μνων τῆς καθηκουσης φιλανθρωπίας αυθι απεπλευσαν εἰς τὴν Κέρκυραν ἱκανου λοιπον τινος ἀπολελυκότες φόβου τους Ἐλληνας Α, dolet λοιπόν. II, 13, 3. ον καὶ θεωροsντες Ῥωμαῖοι μείζω και φοβερωτέραν ηδη συνισταμεν. δυναστείαν, ἄρμησαν. ...J

A, συνισταμενον

II, 13, 5. αὐτόθεν μεν ουν πιτάττειν et πολεμε ιυοὐ κατετόλμων τοι Καρχηδονίοις Α, Ου ετόλμων. Κατατολμαν est vocabulum Polyini proprium: I, 47, 10:

19쪽

XVI PRAEFATIO ἐκώλυσαν του κατατολμῶντας και πλέοντας εἰς δ ιλύβαιον. III, 103, 5 παρωρμήθη προς το παραβάλλεσθαι καὶ καπατολμαν των πολεμίων. IV, 7, 4 α ΙΙ, 14, 3. οτως γὰρ ἔσται καὶ τὰ περὶ τὰς πράξεις διαφέροντα κατανοεῖν βέλτιονα κατὰ τ νοεῖν.Ηo ex loco li1 ulentissiuae Apparet, BDIendlitionct manus secundae tribuendas esse Scriba cuiusdam ingenio modo

apto modo inepte corrigentis. Qui eum putaret, verua inter o coniungenda ess sic: τα περὶ τὰς πράξεις διαφέροντα osτως ἔσται βελτίονα, acoro non potitit, quin illud κατανοειν nuat si in κατὰ τὰ νοεῖν Sod Scaligor pro βελτίονα, 1o com uptum Sss mari ipso niatus βελτίονα ἐπογραφέντων . . . Optime proposuit βέλτιον adipio ita totam difficultatem solvit. II, 14, 6. Μασαλίας Α, Μασσαλίας exara potitium II, 16, 3. oέτοις scit. τοῖς Ἀρρηνοῖς δε συνεχεῖς εκάτερον το κλῖμα νέμοντα των προειρημένων δρων Oμβροι Α, in margins 'ὁσομβροι superet scriptae, LII, 16, 7. ποτε δε τὴν ἐκβολὴν δυσι στόμασιν εἰς τους κατὰ τον Ἀδρίαν τόπους ΑΨ: ' κόλπους. II, 18, 9. ἀπ δε τούτου - φόβου τριακαίδεκα μὲν ἔτη τὴν ἡσυχίαν ἔσχον, μετὰ δε αὐτα υτ ορῶν - των αυξανομένην την Ῥωμαίων δώναμιν εἰρήνην ἐποιήσαντο Aἡ συνορωντες. II, 22, 11. διόπερ ἀσφαλισάμενοι τὰ προς τους Καρ- τηδονίους διὰ το προ τον Ἀσδρούβαν ὁμολογιῖν . . . ἐνεχείρησαν . . . ΑΨ των. II, 23, 1. οἱ δε Γαισάται Γαλάται. . . ἡκον - εἰς του Πάδον ποταμον γαλατα - δ' ἔτει μετὰ τὴν της χώρας διάδοσιν ὀγδόω Α, ' γαλαται δ' ἔτει. Recto doloris

Sclavsigha suserus duo verna γαλαται 1ae ex Mus codontinus importune inserta osse videntuae.

II, 24, 16 των δυνάμεων πλα βαστάζειν Α δυ

ναμένων.

II, 27, 5. ωρμησε σπεύδων περικαταλαβέσθα ι an προσκαταλαβέσθαι τὴν ἀκρολοφίαν A, προκαταλαβέσθαι ex g 6.

20쪽

PRAEFATIO. XVIIII, 30, 2. τοις γυμνοις προεστῖσι παρὰ την προσδοκίαν το πράγματος συμβαίνοντος τἀναντία πολλην ἀπορίαν - παρειχε το γινόμενον Α, ' συμβαίνοντες. II, 30, 3. γυμνὰ καὶ μείζω τα σά ματα ην Α :σώμα Quicunmas contexturn obuii Recurrat Pertractat, facere non potest, quin inveniat, Polybium amasso tales elisiones, quales sunt πάντ ην, orαὐτην al. Rama hiatum , solus xpulit almis scriba codicis avarici, aem omne consentitant, omnia e suo

ingenio emendasse V p. XLII). II, 30 6. ἐποίει μάχην εχυράν A, ' ἰσχυράν. II, 30 9. ἐπει es ἐξ περδεξίων και κατὰ κέρας

οἷ . . . ἱππεῖς ἐμβαλόντες . . . προσεφερον τὰς χεῖρας, . . .

οἱ μεν πεζοὶ . . κατεκόπησαν A, ' υπερδεξίου Solst*1idsm Kaether, Lisipet Stud. III, 2 p. 255 Polydius

anto consonantes ponere περδεξίου, neque tamen emendatio manus ocumlae est recipienda. II, 31, 2. ὁ δ' τερος αυτον . . . προσήνεγκε τὰς χειρας αυτω και τοῖς ἀναγκαίοις Α, αυτω.

II, 31, 8. πάτους Κόιντον Φουλούιον και Πτον Μάλιχ, Α, Μάλλιον. II, 32, 7. οἱ Ῥωμαῖοι τὰ μεν ρῖντες σφας ἐλάττους ἔν τα -- Α ὁντας. II, 32, 10. μαχεν ἀσφαλιζόμενοι τὰ προς ἐκείνους, αμα δε μίαν ἐαυτοῖς ἀπολείποντες ἐλπίδα τῆς σωτηρίας)M 'nπίδας. II, 34 5. οι δ' Ἱνσομβρες βοηθεῖν μεν ου δυνάμενοι .... διεβίβασαν τε τον Πάδον . . ἐπολιόρκουν . .

Κλαστίδιον Α, διαβιβάσαντες. II, 35 7. και γὰρ του τὴν Περσων φοδον ἐπι τὴν Ἐλλάδα - εις μνημην . . et μιν ἀγαγοντες ου μικρὰ μεγάλα δ' οἴομαι συμβεβλησθαι A, αγαγόντας. II, 36, 2. μεγάλην ποιήσας ἐπίδοσιν τοι Καρχηδονίοις πράγμασινIA, ' Καρχηδονίων coli. I, 36, 2 39,9 al. Π, 37, 3. ινα . . . . sτως ηδ της Ιταλίας καιτης ποδεικτικῆς ἱστορίας ἀρχώμεθα M 'ιδίας. Cum Hudsehio της ταλίας και delevi.