장음표시 사용
31쪽
XXVIII PRAEFATIO III, 104 3. οὐσης δέ τινος περοχης μεταξ της αὐtos καὶ τῆς του Μάρκου στρατοπεδείας, δυναμέν ς τερους βλάπτειν, ἐπεβάλετο καταλαβεῖν ταύτην A.
III, 105 2. ταχέως συνέβη . τους ἱππεις συμπεσειν
III, 105 10. O ... Ῥωμαῖοι διδαχθέντες π των πραγμάτων και βαλόμενοι χάρακα πάλιν ν άπαντες ἐστρατοπέδευσαν ὁμόσε M: ἄπαντες cum cn ve1gnaeusero est θVocandum να πάντες.
III, 107, 10. ' μαιο . . . αεί ποτε τέτταρα στρατόπεδα προχειρο ..t πεζους μεν λαμβάνει περὶ τετρακισχιλίους ἱππεῖς δε διακοσίους A, 'προχειροsσι πεζους. Cunc Sclavvsignaeusero coriagas in Brandstaeter exposuit in risAsisoni annalibus 81, 761 adn. st suppleas προχειρ ίζονται τ δε στρατόπεδον πεζους .... III, 108, 3. ην δε α πλεῖστα τω λεγομένων προς τουτον τείνοντα τον os των κὲ των νεωστὶ γεγονότων συμπτωμάτων Α, τόν. UI 109, 5. διόπερ . πάντων μῖν παρεσκευασμένων προς το νικαν, ενὸς προσδεῖται τα πράγματα της με
τέρας βουλήσεως και προθυμίας Ak: μετέρας. III, 109, 9 os ς αυτους παραστήσεσθε προς τὴν μάχην ως της πατρίδος ου κινδυνευούσης ΑΨ: παραστήσασθε.
III, 111 3 ἐκεῖνοι - εἰς τοιούτους τόπους η χασι τους ἐχθρούς , Vγον. III, 114, 1. η ς ὁ καθοπλισμος των μεν ιβύων ' μαλός, οὐ πάντας . ἐκ της προγεγενημένης μάχης
σκύλοις ἐκλέξας κατακεκοσμήκει A, ἐκ τοι της Cas-- bonus recto emendavit; τοι ἐκ της. III, 115, 6. αἱ δε των Ῥωμαίων σπεῖραι . . διέκοψαν ραδίως την των πεναντίων τάξιν τε με Κελτον ἐπὶ λεπτδν ἐκτεταγμένων A, τον in rasura.
III, 115, 10 o M b G ευωνέμων ἐπὶ δόρυ ποιούμενοι την κλίσιν ἐξ ἀσπίδος ἐπει παρενέβαλλονJA, ἐπιπαρενέβαλλον.
32쪽
ΡRAEFATIO XXIXIII, 115, 12. λοι μεν ουνκετι ut videtur φαλαγγηδον ἀλλα κατ' ανδρο . . . ἐποιοsντο τὴν μάχην λ: ουκέτι. Reificii mendatio ουν οὐκέτι videtur esse recipienda. III, 117 2. ἐβδομήκοντα με εἰς Ουενουσίαν - διεφυγον, περὶ τριακοσίους δε των συμμάχων σποράδας εἰς τὰς πόλεις ἐσώθησαν Α, σποράδες. III, 118 8 s. ὁμολογουμενω γαρ Ῥωμαίων ἡττηθεν- των τότε και παραχωρησάντων τοις τοις πλοις αρετης - ου μόνον ἀνεκτήσαντο τὴν της Λαλίας δυναστείαν ΑΨ της. III, 18, 11. ταν δε τας Ἐλληνικὰς πράξεις τας κατα τὴν αυτην ὀλυμπίαδα γενόμεlνα διεξιόντες ἐπιστομεν τοι καιροῖς τουτοι . . . ποιησόμεθα λόγον Α,: γενομένας. Ita is 1od ex antecedentibus concludi posso videtur, una m esse auctoritatem codicis Vaticani A sx uno sonis descripti coniecturis ius correctorum pleni, ideo In agi donlimruitur se sis, quas de lactinis statuBn-ssas videntur. Nam ut lacunae illae, Iae sunt
in Vaticano. )Ι, 2, 7. ου τινα μέρη σχεδον δεπασαν πεποιημενοι τηνοικουμενην πηκοον αυτοῖ τον μεντοι σινανυπε τοισ
κα δυναστ μεντο sol. 2. λαδιατ φησ ζέσται σαφέστερον κατανοειν ἰμοίως δε και 1 V. Huliscissi ed. I, p. 24s.
33쪽
XXX PRAEFATIO. si I, 3. 3. ἐν μεν οἶν τοις προ τουτων χρόνοις Ἀσὰν 4 σπόραδας εἶναι συνέβαινε ηοοικουμένης πρατο και τὰ ἐπιβουλὰσδε συντελεώσαυτ καὶ κα
in ipso eodico illo votustissimo Modiceo h M v. p. LXIX
sunt repetitae, atque otiam in ceteris codicinus ita comparent, ut Uni ad illas supplendas aut emendandas conferant, Iod non vel nodie alvi possit conseresJ, ita omnibus locis, sinus Vaticanus depravatus fuit lacunis, ceteri codices aut eodem vitio adorant aut quae deerant scrinae coniecturis explere studuerunt.
I, 28, 5. οὐ μην ἀλλα o κατὰ λόγον ἐν κάστοις ἐπετελειτο περὶ την μάχην, περ εἰκος ταν ἡ παραπλήσια πάντα τα τῖν ἀγωνιζομένων οἱ γαρ προτοι και διεκρίθησαν Ροst προτοι unum archetypi Versum excidisse post sisHiam cum Hestsenio est pro certo hanendum expleas lacunam is οἱ γαρ προτοι κινδυνευσαντες πρῖτοι και διεκρίθησαν. I, 38, 1. οἱ δε Καρχηδόνιοι - νομίσαντες κατὰ μεν γην ἀξιεχρεως εἶναι. . . ωρμησαν προθυμότερον πί τε τὰς ναυτικὰς και πεζικὰς παρασκευάς Cui Misitio
sit uiisenio Ρnilol. IV, 16 post ἀξιόχρεως aut
σφὼς υτους aut σφας sunt addenda. s. I, 53, 10 ἱδ νομίσαντες ου ἀξιόχρεως σφας αυτους εἶναι. . IV, 3, 3 νομίζοντες ἀξιόχρεως εἶναι σφας . . XI, 16, 7 υκ ἀξιόχρεως δε νομίσαντες σφας αυτους εἶναι. I, 2, 1. τὴν μεν ου συμπασαν Σικελίαν το θέσει τετάχθαι συμβαίνει προς την Ἱταλίαν καὶ τἀκείνης πέρατα
παραπλησίως 'ν της Πελοππονήσου θέσει προς την
34쪽
XXXIiοι Ἐλλάδα - τὰ ταύτης κρα τούτω αυτωὁιαφέρειν αλλήλων, η ἐκείνη μεν χερρήνησο ης με γαρ ι μεταξυ τόπος ὲστὶ πορευτός, ἐς δε πλωτός Nonnulla posινρρόνησος deesse, indicavit Casa onus; nemas tamen vixerit cogitandum do uno versi supplendo sed cum Ηult- schio item posti insciatum obstus Mnem X, 198haddenda osso videntur ἐστιν αἴτη δε νῆσος, in facilliino scriba omittere potuit, cum a χερρόνησος inereasset ad νησος. I, 3, 6. δι καὶ μετὰ ταsτα των ἐκπηδησάντων προς et τείχη καὶ βουλομενων παρακαλεῖν και λεγειν τι περὶ της των Ῥωμαίων ἐπαγγελίας, οὐχ οἷον προσεῖχον αυ- τοῖς . . Lacunam indicavit et post ἐκπηδησάντων osso
MMendunt aut παραγενομενων alit πανελθόντων aut
προσμιγνύντων suspicatus est Reislitas. Emsidei uniunversum adieci προσελθόντων προφανος. Ι 87, 3. δι και τριάκοντα με της γερουσίας προ- ρορισάμενοι και μετὰ τούτων τον πρότερον με ἀπελθόντα στρατηγὸν Ἀννωνα, συν δε τούτοις τους πολοίπους - καθοπλίσαντες . . ἐξαπεστελλον πρὸς το Βάρκαν Post Ἀννωνα unum versum addidi τότε δ' ἐπαναγαγόντα, expleretur lacuna maam Misicius suo tuae significaverat.
II, 30, 8. οἱ μεν υν ρεοὶ πρὁ ἀσφάλειαν, αἱ δε μάχαιραι πρὸς πραξιν μεγάλην διαφορὰν ἔχειν, την δὲ
Γαλατικην καταφορὰν χειν μόνον Lacuna, 1ani posι
διαφορὰν esse nemo neg it, iunia, Ss videtur, qua n- iam cum ladan vorisimilitudinis specie exploro non possis ii siue asterisco appOSui.
II, 32 6. συναθροίσαντες υν πάσας ἐπι ταὐτὸν . . ἀντεστρατοπέδευσαν τοις πολεμίοις Ρost πάσας unum VersuIn τὰς παρχούσας δυνάμεις addidi. II, 34, 6. ἀναλαβων του ιππει Μάρκος Κλαύδιος - των πεζικῖν πείγετο σπεύδων βοηθησαι τοι πολιορκουμένοις Post πεζικων unum versm archetypiexcidissomuitschius suspicatus est; Psidem cum ossiorate των addidi τινας, ut est II, 27 6 ἐξαπεστελλον
του παρ' υτῖν ιππεις καί τινας τῖν ευζώνων.
II, 35 6. πνα μη τελέως ο μεθ' ἡμας ἀνεννόητοι
35쪽
PRAEFATIO.τoέτων πάρχοντες ἐκπληττωνται τας αἰφνιδίους και παραλόγους των βαρβάρων ἐφόδους, ἀλλ' πὶ ποσδν ἐν νωλαμβάνοντες ως ὀλιγοχρόνιόν ἐστι και λίαν εἴωθαρτον τοῖς τον φυλον αυτον ποlμένουσι καὶ πάσας ἐξελεγχουσι τας σφετέρας πατρίδας πρότερον η παραχωρησαί
putavimus: ς λιγοχρόνιόν ἐστι καὶ λίαν ἀφθαρτον.
II, 45, 3. ροντες γαρ τδν Ἀντίγονον .... πρόδηλον ἐχθρὸν οντα τῖν Ἀχαιον δια o τὸν Ἀκροκόρινθον ' πράξειν, πελαβον . . . Suspicor fuisso in codico archotypo haec: δια ὁ τιν Ἀκροκόρινθον πραξει- κοπήσαντας καταλαβεῖν i. s. χια ὁ τιν Ἀκροκόρινθον πραξι κοπησαντας --ταλαβεῖν) f. I, 55, 6 καταλαμβάνει πραξικοπησας τινγρυκα XXI, 40, 1 XXII, 23, 1 πραξικοπήσας νυκτος
κατέλαβε τὸ μέρος της κροπολεως. III, 4 4. ἐπεὶ δ' ου αυτοτελεις εἰσιν sτε περὶ τῶν κρατησάντων ἐλαττωμάτων αἱ ψιλῖς αὐτων τον αγωνισμάτων διαλήψεις . . Clammultachio supploas et coriagas: οὐτε περὶ τον κρατησάντων - περὶ tῖν ἐλαττωθεντων. III, 21, 7. ταύτης scit. της - Ζακανθαίων πόλεως δε παρεσπονδημενης τους αἰτίους ἐκδοτέον Καισφίσι . . . et μὴ βουλομένους osτο ποιεῖν ὁμολογosντας δε κοινωνεῖνουν κα θολικώτερον Ἀχρησαντο τοις λόγοις. Ρos κοινωνειν duos versus addidi hos της αδικίας καὶδ συναναδέχ/εσθαι τι πόλεμον οι μεν l1 και scri uitia compendio et v. Hu. III, 7, )
36쪽
XXXIIIIII, 22 6. μὴ ἐξέστω αὐτῶ μηδὲν ἀγοράζειν μηδελαμβάνειν πλην σα προς πλοίου ἐπισκευὴν ὴ προς ἱεράJΡerouns s III, 24, 11 addidit intra Esin alatum indρ aduo'. Cum indoino adiicias ἐν πεντε δ' ἡμέραις ἀποτρεχέτω, quae loeuin ianitas Versus in archstuporidsntur tenuisso sic ἐν ε δ' ημέραις ἀποτρεχέτω. III, 23, 4. o δίκαιον πισχνοsνται βεβαιώσειν οἱ Καρχηδόνιοι πίστει Ante πίστει auctore orouo
III, 24, 8 αν κ τινος χώρας Καρχηδόνιοι ἐπάρχουσιν, δωρ ἰ ἐφόδια λάβ ὁ Ῥωμαιος, μετα τούτων των ἐφοδίων η ἀδικείτω μηδένα προς ους εἰρην καὶ
φιλία ἐστι Καρχηδόν ος ποιείτω LaerunRIn quae eadem ration, videtia orta esse, 1 eo loco, queansupra attulimus I, 2, 1), ultichius expisin sis: ειρην και φιλία ἐστὶ Καρχηδονίοις ' σαύτως δε μηδ' ἡ Καρχηδόνιος ποιείτω.III, 24, 11. μηδεὶς Ῥωμαίων η ἐπιπορευέσθω μητε πόλιν κτιζέτω Post τι τω addemium ess vi
III, 39 8 ὰπ di τούτου πάλιν εἰς Eμπόριον χίλιοι ν ξακοσίοις . . Post ξακοσίοις aduci duos versus Selimidiius do ol. geogr. p. 10): ἀπο δ' Ἐμπορίου πόλεως εἰς Nάρβωνα περὶ ξακοσίους. III, 71, 8 παρήγγελλε δέκα τους ἀνδρωδεστάτους ἔκαστον ἐπιλεξάμενον ἐκ των ἰδίων τάξεων κειν εις τινα τόπον - δη της στρατοπεδείαςJ Post ηδη uit, solet seridi)deess γνώριμον aut προειρημένον aes sinasse Diu ili In Reificius animadvortit lato sano vitium sed non post ηδ sed ant illud vocantuum omissum esse videtur ον, da, ut scribendurn ess VuleMur: εις τινα τόπον ον
ῆδε της στρατοπεδείας. III, 76,10 παραλαβὼν ἀπο της εαυτου δυνάμεως πεζους μεν εἰς ὀκτακιοχιλίους καὶ καταλαβὼν..J Ex iis, umae Livius XXI, 61 1 de adoni re narrat, cum Huliscisio post ὀκτακισχιλίους unum addas versiam: ἱππεῖς δε περὶ χιλίους.
37쪽
III, 88, 4. ... τὴν απυγίαν O ινρημένης εἰς τρεῖς ὀνομασίας καὶ τον μὲν προσαγορευομένων Λαυνίων τωνδε Μεσσαπίων, εἰς πρώτην ἐνέβαλε τὴν Λαονίαν Post
Λαυνίων Cluvomas addidit: των δὲ Πευκετίων. III, 1 9. δι ων εἰσβολα τρεις πάρχουσι - μία μεν ὰπ της Σαυνίτιδος η δὲ κατάλοιπος π των κατατους Ἱρπίνους τόπων Post Σαυνίτιδος unus versus
videtur Oxcidisse δευτερα δ' ἀπὸ της Λατίνης v. p. LXII). III, 5, 4. Γνάιος τι μὲν προτον ἐπεβάλετο κατὰ
θάλατταν ἐκ της παραχειμασίας ποιεῖσθαι τὴν πάντησιν' ἀκούων δὲ τ πληθος των δυνάμεων . - μεν κατὰ γην ἀπαντα ἀπεδοκίμασε . . Cum Casaunono si indorfio post κατὰ addenda sunt γην και κατὰ.Ut autem ea maas in codico Vaticano A desunt, in omninus aliis quom1 codici Dus desiderantur, ita etiam eadem glossemata, imas inventiuntur in Vaticano, in aliis uris extant. Interpretamenta ero Ex margine potuisso in ipsum contextum Vaticani facillitias irespere, inde aist quod cnolia nonnulla margim eripta etiamnunc supersunt. Ita adduntur in ora
Vaticani I, 22, 7 ad sπερον σχοινίον ναυτικον I, 22, 1 Oa, ἴτυς ,τι περιφερε της σπίδος I, 32, 1 ad ἀγωγης-παιδεύσεως O, 48, 5 ad της δε του πνευματος βίας φυσώσης κατ αυτῖν τον πυργων καὶ μηχανημάτων δια- σαλευούσης τὰς βάσεις A II, 10 1 ad Παξους νησίδες εἰσὶ Quas cum ita sinit, puto tamen tenendum
esse, et obuium propensiun ess ad vernositatem ota.mnages et eius dicendi genus tanta sevoratris iudicari non posSe, 1anta, ut exemplum asseram, solet aestimari hucydides. Ita ob diu duo nus locis ΙΙ, 21, 5.
23, 5 corninem orat Ariminum a Dem ne dae tamen ullunt ii lati vectum, ut situm has urbis legentes cognoScant, sed tertio tandem Edro III, 1, 10 sq. do eadem MDe assiicit naec αἴτη δ' ἔστι πόλις παρὰ τον Ἀδρίαν ἐπι τω περατι κειμένη τῖν περι τον Πάδον πεδίων ς ἀπὸ μεσημβρίας de lacentia, Rominorem illa olonia, II, 40, 5 accuratius disputavit Poly Dius,
38쪽
PRAEFArio. XXXuattamen 1II, 6, 9 ad nonis Πλακεντίαν addites τις ν2ποικία Ῥωμαίων. Cum igitur his coxemplis concludi possit, a olybio si rem iam narratam itemin expli-estri ne e eo loco, quo cuiusVis verbi prima fiat mentio, a Scriptore addi narra. UOneIII, cave putes II, 31, 5 post ταῖς μανιάκαις addita verba ost δ' ἔστι χρυσos ψέλλων ο φορο sσι περὶ τον τράχηλοι οἱ Γαλάται ex margine respsisse, cum paullo ante II, 29 8 eodoni vocanulo usus oloius non putaverit explican- eandum lectoridiis.
I, 2, 1. . . καταπλεῖ τις εἰς τὴν Καρχηδόνα ξεν λόγος τον ἀπεσταλμενων εἰς τὴν Ἐλλάδα πρότερον εἰς τὴν Καρχηδονίων αγων στρατιώτας πλείστους Verba εἰς
ν Καρχηδονίων iam Iinori fuerant suspecta. x inracodentibus ternoro opstita ita ius aena Berifrosunt delenda. I, 50, 6. Ἀτάρβας δὲ κατα τον αυτον καιρον ἐπεράρας το λαὰν τῶν πολεμίων Ῥωμαίων . . . πέστησε την αυτο ναs ἀντίπρωρρον τοι πολεμίοις . Ῥωμαίων eum Selaweighaeusor e conterin elicias. I, 9 8. ω δε τοιουτω τρόπω ταχέως τοιμασθέντων διακοσίων πλοίων πεντηρικῖν, ων ἐποιησαντο προς παράδειγμα τὴν το Ῥοδίου ναs . . . υτάτιον ἐξέπεμψαν . . παράδειγμα ex , 20 15 Hanc in locum irrepsit si min Bothio delendum ess vidotiar. I, 79, 1. .. οἱ τὴν Σαρδόνα την νησον παραφυλάττοντες τῖν μισθοφόρων . . . ἐπιτίθενται τοι ἐν τη νησω Καρχηδονίοις Interpretamentum esse τὴν νησον cumim perspoxisset Schweighaonsoriis, recte sustulit Beh-
II, 24, 15. ἄστ εIναι το κεφάλαιον τῖ μ ν προκαθημένων της Ῥώμης δυνάμεων πεζοὶ μεν ωπὲρ πεντεκαίδεκα μυριάδες, ἱππεις δε προς ἐξακισχιλίους,το δε σψμπαν πληθος το δυνάμεων ... Quas uncis inelusi ea esse delenda missiserius i. c p. 303 demonstriinit.
III, 32, 2. πο τῖν κατὰ Πυρρον και μαιον συγγρα
39쪽
III, 39 6. ἐπὶ μὰν γὰρ Καινην πόλιν ἀπὸ στηλῖν
εἶναι συμβαίνει τριοχιλίους, θεν ποιεῖτο την ρμην' Αννίβας τὴν εἰς Ιταλία, τὴν Καινη, πόλιν ευρ ιμαν Καρχηδόνα καλουσινJ . . . Quibuscuncius locis Polybius de Carinagine nova montionsui facit, aut Καινεν
πόλιν Π, 13, 1. UI 13 7 15 3 17 1 33, 5 39,a1;76 11 95, 2 V, 1, 3. X, 7, 5 aut Καρχηδόνα II, 13, 1
την τε παρὰ μεν τισι Καρχηδόνα, κορὰ δέ τισι Καινὴν πόλιν προσαγορευομενην , 6 8 τὴν ἐν Ιβηρία Καρχηδόνα X, 15, 11 της κατὰ τὴν βηρίαν Καρχηδόνος , .a; 9, 3. XI, 31, 1 nominat sod mammis uno loco Strassio III, 2, 10 p. 147 Po si testimonium asserat noe: Πολυβιος δε των περὶ Καρχηδόνα Μαν ἀργυρείων μνησθείς . . tantum inest, ut pulsinus, nae Polybu Assvecta, ut paloat, Strabo in suum licendi genus eqw-um Hispanias illam ictoni dixisse μαν Καρχηδόνα. Quas si octo se nabebunt, negaa i vix potorit, a Polybioliane urbem aut Καινην πόλιν aut Καρχηδών diei sodnomon nos ae Misaginis ab usu Polyes prorsi aD-
III, 39 8. ταυτα γὰρ sν βεβημάτισται καὶ - σημείωται κατὰ σταδίους κτῶ δια ' μαίων ἐπιμελωςJΗaec verba, esso interpolata, post Lorimit iplaribus vect1 expositit chari iduus de Pol geogr. p. 74. et concessit Magdoburgius do Pol re geogr. p. 15 adn.). III, 46, 4. ποιησαντες δὲ προς δύο πλέθρα τω μη-κει το παν ζευγμα - προβολης μετὰ ταὐτα ει πεπηγυίας σχεδίας διαφερόντως τὰς μεγίστας προσέβαλον ταῖς ἐσχάταις Cui Naboro delenda osse videntur τὰς μεγίστας. III, 8, 2. . . osτε που πορεύεται το παράπαν τε προς τίνας, ἐγίνωσκε, τ δε πέρας, οὐδ' εἰ καθόλου του-
40쪽
PRAEFATIO XXXVIIναντίον δυνατοῖς πιβάλλεται πράγμασιν Cum S eirhaeusero eieci του--ων. )ΠI, 9 7. ἐπειδὴ καὶ τ πλεων τ του χάριν υπεδεξάμεθα - κινδένους καὶ τὰς κακοπαθείας τους συμβάντας ἡμῖν. . . Cum in odice iniceo Μ ε stent p. 17 naso κινδένους α μα- l. ἔτι δὲ )κακοπαθειας me ipsam BaeietateIn glossoma, indicam propter verti sequentia inutissimum, Hinscnius re lissimo docuit. III, 4 5. . . . 3ταν δε . . - των νυν αὐόντων
hQm repsin , id anno est His Inooli, ni non scintraviori iustum ess a marint exemplari, Sed B conec-loribus excogitatum, interdum sollicinus, o saepissimo non in inlis audacidus et tomerariis, iam insolidivus et in peritis it imi eo ipso etiam 'ae B t enasendam nirsdarguBntibus, tanquam nullii s si s dsi, otiamsi vera sun et vel sino inris sponenda nonin illud ipsim supplementum, Dod unum mahun certissimum vuleri possit et ab omninus sapse naDitum M Rrgumentum nonnulla quas aut desunt Vaticano an minus emendat in illo immissil*tis scripta sunt ossicinus, ex anti*aiori et intoniori ducta osso exemplari, nullius est rem certissimoqvis potius est documento totum nodis voresso do dignum codicum Droamiuupis primos continontium codicem Vaticanum.