Deipnosophistarum, libri quindecim. Ad editionem Lugdunensem postremam emendatius expressi. Accedunt Villebrunii interpretatio gallica et notae itemque Isaaci Casauboni animadversiones integrae

21쪽

mως μαρτνοα γραφας. Ninil ergo Griana, plenum esse hujus genesis iendoriani auantum exstat liodie Allienae exena flarium. Quae iiὸen e duobus inter Ea ni lini cliversis omnia esse transfua et M ii obser-zavimus. Ab POmni altero nianavit Aldinunt illini, de

Wio diximus cui per innia sere similo est Pili uinum. Fod in Heulelbergens diotluc illuit rissimi miicipia

rvatur item alitiae, cujus nobis vir vir ululimus, ab in urnis conlidiis, Andratas Humiluus citieus, copiam t. At longe illis Tibus et altis Omnibus, laetas e dein exemplo sum orta, et enu ndatius et integra. us illudem quia in celebrasisti in Carisinalis Moesii tabliotncca

habetur. a libro acceptum sere debes, uicinal in prioribus desideratum exnibet nostra editio. Multas autem voces multas periodos integras, interitum etiam

plures singulis prope paginis adiecimus. Ut taceam de insigni fragmento libri ulti nil laod ante nos ciuilesurias

cantem indidem nactus publicaverat Parilem nesci dierin etiam in Vatican Romae servari, accepimas. Nostra editio Famesanitin sere exnibet, repraesentitium, bis a clarissimo viro, Henrico Stephano, cui ante annosserine linquaginta, cum Romae esset, accuratissime omnes varietates scripturae ad oram sui codicis Minotaverit Idein secerat paucis ante Stephanum annis et B nedictias Aegius Spoletinus, oui temporibus illis Romae simos Grai rariti literariim est natatus. serian sicem vidimus nos inter adios neutilaam vulgares Peri Gelasii Hispani libros. Fecerunt idem postea alii iter multi. Itaque Farnesianas illas Notas passim reperias in erruditorum tabliotnecis non solum Italorum, sed et Cisalpinoriam. Habuit eas uterque interpres habuit, vir eximius. Conradus Gesnerus, majus librilindoctissimi asparis 'volti operi nacti sumus. Easdem nodilissimus studioriim qii nostroriam studiosissimus Marcus esseriis Augusta Vindelicorum ad nos misit, ab

Andrea Schotto , alnae eruditionis viro, secum comm nicatas. Haec igitur omnia exemplaria, sicut modo dicebamus, mendis inquinata sunt adeo vetustis, ut ante Eustathium et eo priorem Excerptorum auctorem, qui multas illarum retinent sint natae adeo non sicilibus ad emendam una, ut erit litus vir, qui ante multa secilla Epitomen illam consecit, lateatur ingenue, multa se

quod essent cor rupta, missa iacere. τοῦτο, ait ille non se-

22쪽

que heri coepti sunt Allienae codices depravati circum.

feret, veriana ante annos quingentos et artaplius. Atiui non desunt, quiuias, tantam esse menaarrum, quae Donos

auctoros onsulent, antiqilitate in aegre persuaseris. Sic. ut anno accidit orto enina super mensam apud tripluii- muniit praestantissimum virum, Mericu nicis Vicq sermone de illa paginariam aliquot trans Osuione, quam in omninus libris continissam, neGue auctoriapitonaes , n quo intei pretibus animad versana, libro quarto primi od-

servavinaus mirari, PH aderant, viri doctrina uisicioque praestantes, et milia de auctoritate manu exaratoriim

sisserere. Clara res ainc est, cortisque vrgu .ntis a nodis probata. Inter antiquissimas veteriani libitorum corrumaptelas trajecticanes sunt uiuscet nodi ni olina critici antiquissimi, quoriana exstant inmom Tum et Hii, pocra. tena observationes, cormptos noc vitii genere locos inultos adnotariant. Sed et aetatis nostrae docti viri similia peccata in multis libris deprenenderunt Vel unus ille Hercules Miasariarn, seplaus beatiger, daam inulta apitis Tinullum. Proportium et Manili uni niui periurData nitori pristino linc ratione restituit: ' qui citarn iuperioribus menis sibiis de illa Atlienaei luxatione per literas nos monuit. At sicut multo ante idem a nobis fuerat obter vatum nitis risce anae vir incomparabilis io sui judicii indicio et delectavit nos, et in sententia Cniirmavit. Uticana ct caeteris omnibus conlecturis nostris eadem uniuue Dis. γεια P At enim, candide Loctor, cum in genere omni literaruna, tum in stii lio maxime critico verissim una Galeni dictuna χαMπόν, ἄνθρωπον ὀντα μὴ ιαμαρτανειν ἐν πολλοῖς, τα is λως ἀγνοήσαντα, τα ἐ. κακῶς κρίνανrα, τα δὲ μελι ρον τρα φαντα. Os ver et laomines sumus et occupati adeo qui lena, ut tetraporis totius, quin instituto opere est lapsum, partem multo maximam reisquentes ποδημίαι nobis sui ripuerint. Ut alia sileam stilo duorum noltroruna gravissinu dainna Sed non morabor pluribus nequo committam, ut aequitati tuae similas possim videra. Vale, an fide L.ector et Protegomena

nostra, quibus d. Athenaeo operisque iujus argumentopi olixo actuni est, nec non de convivator I .arens ot uinibus convivis, quia casti quo inin edi nunc non sunt

quila brevi, cum seo. Iteriam vale. I.u uni Segu

23쪽

ANIMADVERSIONES

Astra Ran T. L

25쪽

ANIMADVERSIONUM

r quisas. παρεκβολαὶ excerpta. Aure viatoris et Eusanu aliquot notari errores. πατηρ της βώβλου. nocratra, cui opus Uriptum. Dulus ostris, Δειπνοσοsκαι eriisti . loci auctoriani. η ἐγκυκλιος παιδεία. - γραμματικων οἱ χαριέται-τοι Iupianus Κειτάκειτος κεισθαι, κείμενα.

ρα pro aeri parte. ρος την τέχνην καὶ τά miseGaleni scripta philologica καταλογος τρατιω τικός.

AncuΜstruetu hoc scripsit is, ii totius operis epi ptomen consecit cujus tantum exstat eclitum, quantum de primis Athenaei libris ii Rite desideratur. Est in manibus nostris benofipio doctissim optimi, integeretia mille viri David. Ηoeschelli id opus integriim, primo libro excepto et securuli parte istitiam enim sere Mepi. tome Hoescheliana abest a fronte praecisum, quantum exosint Idam editis insertum. παρεκβολα auctor vocii aliis exibi laborem suum nomine eonvenientissimo. Moris excerpere, necunque ad institutum iisquete suum saceo

26쪽

Dλογας, vel χρηςομαθείας aut σημειωσεις. item Pae παρεκβολ' rixeriant: hi do voco liva alio loco noliiqemini licen la. Quis auteni fuerit is quandoque, et ita vixerit pro etto non clinias Anti pluria esse satis noe vero Uinus alti OD Gaium nabeamus, usum saepe Eustalliiiiiii laac epitonae, integro Atiaenae codice neglocto. O lligi inus ex eo, quod elii illum non raro lectioneriavi lenitas quae iniis excerptis spreta ea, quae in contextu longe inter luna melior ac verior lino Lllain Atlaonao sentantiain illum astangere παρα ταύτην τρο maritoris aliquot deprenendinuas. Ut cum exempli graucia, ad λιαὸ λ prolutis vocibus ὀψοφαγιτατος και βλακIςατος, et a Uit: si λέγεται κεῖσθαι παρα Σοφοκλεῖ areat enim. Xenopnonus quippe verba Sopnocli tribuit. Apud Atlio naxum l. VII. Qiqptii ni est: γ δ ουκ, οψοφαγίςατος' -- γα Ξενοφῶν γόμασεν ων Απομνημονεύμασι, γράφων λτως ' ψοφαγίτατό τε και βλακχατός ἐςιν Non poterat planius signiscari, Xenopnontis esse, quae lixivius, verba: tria tamen nulla eo loco Sopnoelis os mentio alii agens auctor epitoniae lita loque Sophocli de suo est lanritus, stridens in excerptis suis: ψοφαγίςατος και λακίςατὀ ἐςι, φησὶ Σοφοκλης. moes luco et rat Eustathius Sic etiam saliuiir, cum scrinit ad Il. σ. Ἀπολλόδωρος τους

ρατεῖς και καταφερεῖς ἀλφησα εἶπεν, ε τω καταπυγοτέρα αλφηςων. Non meminoriit Eustalli ius, Apollodorum granini:iticitui sitisse qui Soptaronis Minios iiDro commentario erit interpretatus. iiii auctorita te utitur seopoeAthenaeus. I inro autem VII. proverbium adsert natum ex Sophronis verbis, καταπυγοτέρα αλφηςαν crius interpretation ona ex Apollodori commentariis su icit. In

vernis Athenaei dii est obscuri etsi ab interpretibus quoque male sunt accepta Ἀπολλόδωρος Ἐθναῖοι ἐυτω τρίτω περι Σωφρονος τω εἰς τους ἡρείους μίμους, προθεic

-9.fribit Sed Elii allatum decupit epitomes Iarius confector qui ex noc loco negligenter lecto scribit in Edro Eo cneliano του ακρατεῖς καὶ καταφερεῖς αλφηςας καλλειν ως Ἀπολλοδωρος. Init libris laudans Athenae veterem morΡn nospites convivio excipiendi, δοκεῖ γαμ ait, ἔχειν προὶ φιλιων τ ο οἶνος ἐλκυτικόν recte, et vere. Eustainius tamen legit προ φιλοσοφίαν ' uinino απρο

27쪽

ἐανύσω et salso sed ita invenerat in excorpiis nam et nos quoque in libro nostro ita inveninius. Inu libra VIII. φαγησίαν ἐπτην appellat Eustiatnitis ex iisdem excerptis,

saepe in auctanti no auctore aliis quana plius veritis utatur: quae nos in epitoina repetamus, ut locis non paucis lectorem imonti inius. Si quis coniecturae locus est putem consectam Coustantinopoli anto annos quin-zen D et arriplius nancipitomon ab aliqtio grammatico: uitalis si sit Herinolaias BuEantitis auctor e riam excerptorum, quae novi pro Θνικων Stepnani libris in dici rum Inanissius versantiar. nimvero' tui linque si erit octora rati hic nevae erit vitionis nauci pirati ita aestit noni timihi denegare, neqlae excuser intor luna negligentiam pos . sumus. Culpas laominis non paucas suis locis necessumo indicaninius. armositionis vom multa pastina in ejus vor- testimonia. Cuiusnao si euti utin rein veniamis inino istius nypotneseos noc 'ΑΘ ναιο μὲν ἡ τοῦ βίβλου πα-τηρ. leonter patrem vocat qui est auctor litim et si

per veteres Latinos liceret factor Sed non laanent Grii es cum omni sua copia quomodo auctorem Diece sicantenam et συγγραφευς et ποιητὴς non in univorsum de omni scriptione, sed de certis generibtis sic untiar etsi non negari ius . συγγραφε ὐ pro rutor simpliciter cum elus iamr- para, Nam Galeno pansim verum aliter .n timuitaieci, et inuicunque sermonis diligenitiores ueriant. Propria igiture retus voce improprie, sed eleganter πατηρ βίβλου dixit. Did differant κτίς ς ποστης, δημιουργὴς et πατηρ, cps ποιεῖν Et γενναν, non est lociamus pxplicare. Sic loqui amat et Galenus in l. II de caus puls. ο γαρ τοι πωτηρ τοῦ δόγματος ο θεῖος ἐκεῖνος Ἱπποκρατης. In iis de Hippocratis ot Platonis scitis: ο Ζηνων πατηρ ἐς του περὶ νῖς ψωκῆς λογου μδε. non loricia in praeses de linere . ec διαφόρ- δογματων πατέρες ἐγένοντο. tusspiis et ran maioris gloriae equitur, ut pater ,, potius quomisiarpser Udanius de sua fort. τί ἡ κκυλλω ο ου τ'

τα ται ὀ τα πασχειν, πατέρι πολλων λόγων γεγενημένω.

Ea in univcrsum maecis primus ηtiscunque rei auctor licitur πατηρ. Idem paulo post: πατηρ γεγόμεν' της τιμ ' ου γαλῆν, ἐμιμεῖτο. πα 'ον τοῦ διδασκαλtae ctiam legas in prim meth P. Gal. . et ευναν τέκνα pro libros scribere apud nicuitassinaui Sune si uni γεγεννηκοτα δογματα apud neodoritum νόμων πατέρα apud Leonvict

28쪽

mos scriptores Addit eclogamus: ποιεῖται δὲ τον λόγον προς Tιυοκρατη . In membranis aliquot sera ptuni est constanter et ilic et aliis multis locis Ectu criti is nomen pro Tlinocrate. edo, id eo faciunt quia apud Platonen in Plauedone, cujus libri principi uinciminstillii in siti initilina Alnonaeusi necratos loquitur, non ita locrates. Plures et melliores ituri euna cui auctor misit no opus, Timocmitem vocant. Atlaenunsona nunc sitisse, suspicamur ecl. IX. principio vertim incerta ros oninino ost. S litur Δειπνοσοφις erat. ταυτο τουνομα. Ita naunilaranae Dinnes pei 4 peram. Viros doctos, hi doscripto nisce libris convivia interfuerunt, Δειπνοσοφιςας sui si vocitatos, Amenaeus est qui ctiam τραπεζοργητορας eos interclum nouri'at. Ggo etiam id opus, quo descripti sunt illoriim ferinones. Δειπνοσοψιςων λόγοι vel ιςορία sic aliquanilo Eustainius appellat). vel bra vitis Δειπνοσοφιταὶ inscriptum est. Suidas Ἀθήναιος γραψε βιβuον Δειπνοσοφιτας Scrine igititur cur erit itissimo Dalocampi Δειμνοσοφιτα δε ταρος.

Ubi ait, coinnionioratos laoc libro pisces και τας των

χρείας, intelligit auctoriam locos cinoqii pie piscium ala Athenaeo prolatos non, ut putarunt ipsoriani piscium usum. Nihil enim nic ea de re at χρεῖαι et χρησεις apud plassologos o grammaticos ipsa sunt auctorum φησεις paulo aliter alii scriptores, qui pro sententia mores insormant vocem an usurpant Demetrius Plialereus τατοιαυτα χρείας λαμβανε τάε. και γνώμης Inde rnetoriim χρεῖαι. Si iis imalit τας τήτων χρείας orasan uso aut utendi morirari interpretari, resei naus ad ea, quae ex Itabris medicpruna recitantur variis locis super cujusque cibi natura, conditione atquc usu Placet tilinen interpret, ito altera quam multi loci confrinant ut cum l. IX. Ulpianun sic appellat Democritus: δενὸς μεταλαμβανειν εἴωθας ταν παρασκευα - ων πρὶν μαθεῖν, ε ή χρησις μή εἴη των γοματων παλαια. Ilisit eclogarius και σειν η που λόγου οἰκονομία, μίμημα τη του δείπνου πιλυτελειας και η της ἰ λου διασκευή, της ἐντα λόγω παρασκευῆς. alecum pius lolirema verba mentiavit, scripsitque της ἐν λοείπνω

lationem. Ita merit, quae dicitur, ἐπιμοi, posita bis sentcntia catlena. Ic malo titeri libroruni consensum, cl

29쪽

aliter interpretari, servati lectione edita. Tria auctor po- ω, δεῖπνον, λόγον βίβλοπι est, λόγον, id est sermones in convivio habitos, suisse convivii μίμημα ut sidiae enim nienae ponebatur, ut epit deipnosopnisus novonini sermonum occasio. Qui aurem suerat sermonum ODeo, idem ab Atiaenaeo serva us in nujus operis conteactu Igitur ut coenae μίμημα et velut imago serinones fuere zsae ferino ui sunt ii libri Non abest, quintaec sit ab breviatoris inens et scriptura: in tamen videt u sensisse,

yon rem gestetim, sed meriani Athenaei largineutuna trocmtuni fuisse conviviunt Doclarat mo pateticula δηθεν neglecta interpretibus, an scribit: οι θ' ἐν τω δείπνω δη- θεν ἐπδημήσαντἐς δειπνοσοφιτα ησαν. Separatiar autemi ἐγκυκλιος π της αλλης παβείας, noc est pnilologia et Sanaaniores literae a reliquis sisciplinis Sic illa fiunt a cipienda , ut sus alibi probamus. γραμματικο ν οἰ χαρι

tere docti ) sed nobilissim liquo et doctissimi. Arist telem iste imitatur, cujus in scriptis οἰ χαρίεντες passim

τρὰ πολλοῖς opponi intur: ποι, inquit Eusci adus. Nῖ πι/χῆ και χυδαίοιο οἰ χαριτός τινος μετέχοντες δια παιδευσεως.

Ita saepe apud philosophiam. In quare vero Polit. οι χαμ ιντες dicuntur laoniines probi et syngi , qui nemini se p.

elam velint a se injuriani Ulpiano loquens ait bre-

riator: ἔν κατετρεχ μετα καὶ των 4λλων, τοι τι ἐφθέγ γοντο. 'laec vera est lectio, non κατῆιχε, quod placet nonnulliis. Toto opere indu ςitur Ulpianus et alios qRidi leni, sed maxime Cynicos suis interrogatiunculis VsXaps enacemque illis figens, io est, αυτων κατατρέχων. st autem allustii ius ea, quae Ulpiano tonvicia abundus ali Cunulcia : l. III. In istis, ἔσχεν νομα τὰ κυρίου ὀισσηrμότερον, Alii 'na e sitio vocem κυρῶ asterisco ita signivit, ut menes suspoctam latastra. Nomen intelligit quod retens nato parentes in littoriint. Ib. IV. σῖ dg μοι ὀοκεῖς, ἡ Κίνου , του τι γαρ χαίρει τω νόματι, ἡ λέγων ο ἐκ γενετῆ σε ἡ μήτη κέκληκε Similis septentia aptida ibanium declam VIII. πολλακις υμεῖ τοῦτον ἀπο της πραῖεως Ous ετ μαλλον η ἔπερ ὀ πατηρ γόαατο, Θετο Idcm de sua fort. γέροντα γλωττν ἐδογῆ ae Νέςορι παριθουμενον, va αυτὸ ὁ τοῦτο καλουμενον μαλαον η περ ὀ πατεῖ τε αυτ ηα η μητηρ Ἱθεντο Poruit auctor, et ait de cod in τ

30쪽

non otiosa voce auctior. Doctussimum vero et discen si studio flagrantissiniuin Ulpianum ait auctor sitisse Κειτου-κειτον nolninatum, quod moris haberet, appositoriam nihil connedere. γοῦν εἰπεῖν κεῖται φου κεῖται edidimus ex do membranariam ante editum fuit κελαι ἡ που κεῖται, quae scriptura ad vocis ειτάκειτο veriloquium explicandunt minus inractat. Sed jungama cense has diras lectiones et scribamus κεῖται γ κ κεῖται, και που κηλαι; si alitem verbiini κεῖσθαι eo sensu, quo nigmitur, requens in Graecorrum interpro in libris. Ducunt enim κεῖσθαι παρα τω δεῖνι, quae in ejus scriptis te, guntur. In Graecori in commentariis, ut Nicerae in Gregorium neologum, aliorianitriae, κείμενον est praepostiis toxius interpretandum, ut fieri auia ab interpretibus. Inter exempla laestion uir Ulpiani ponitur haec: εἰ κεῖται ρα ἐπὶ τῆ τη ημέρας μορίη, an reperiatur in feri pii veteraιin Graecorrem ρα pro diei parie. Certiani est. ne*i Platonis, Aristotelis, et aeli lium saeculo, ne-lae liliant post tempore has se panes, quas noras vocamus suisti in usit. Quare vocabulum ρα in antiqeuorum illorum scriptis illa notione legi non potuit. Ideo Pollux L I. voces recensens tribus diei noctistae partes de inantur, dictionis ρα non meminit. Sed mox scribit idem: ρα δε κέ μιώριον, ς έναvδρος, νομα- ζετο παρα τοῖς παλαιοῖς. Et seno ita est: aod posterioribus Graecis tatinisque homi significiit, id priores, qui

gnomonum Hotem corrum tantum usum nauenant notum,

cur αεAγχι -οιχεῖον lixero, ut pluribus Oxponemus ad i. H. Non nescimus Batonem comicum in sabula Ἀνδροφοννnominasse ρολόγιον sed intor νέα κωuωδία poetas fuit hic Bat, cujus vorba: - ῶς περιφέρειν Προλόγιον δο- ξει τις ουχὶ ληκυθον In sequente omestione, M a τρα κεῖται - των ἐδωδίμων βρωματωγ malim, mutato nuinuro. - του ὀα δία βρωματος. vel tu potius, ἐπὶ τάτων ἔθωδίμων βρωματων. Da planus Epnefius me sicus deipnOmpnis arari unus ab Dreviatori dicitur ἰερὸς την τέχWην.κο κατα τα η των Ἀκαδημαῖκων λόγων ου παρέργως πτόμενος, id est vis, sive araein ip ur spectes, me mores, i-vintu Malo vir eruditus malech.J divinos noras ob urtis tuae peritiam merit tu quas estit idem ιερος et ανιερωθεὶς, ve αποθεωθείe. Proprie dicitur ἱεροψ honi Θενανακείμενος, ut apud idaeos Lemne, qui etsi non omini orianos Ιερεῖς. exari tam n ἱεροί. Dictitaturi iam ἱεροὶ norituros