Deipnosophistarum, libri quindecim. Ad editionem Lugdunensem postremam emendatius expressi. Accedunt Villebrunii interpretatio gallica et notae itemque Isaaci Casauboni animadversiones integrae

41쪽

Lin. . CAP. IV. 19 interpres malechanip.J, tu sic vertit: lovo atram tofuo,emsi mobis neque sapit con sinuntiam, neque placet comment una uita piitavit doctiss. vir, υλεύειν proprium esse trabentium atranienthina voresina, puta loliis

terpretatur κοιλων, γν νυν μονθυλευτρο καλοῦσι L. autem VII.

μ ὀσφαγμα mor' apud Flippocratem dicitii sitisse Oxpositum a nonnullis, μέλαν τῆς σηπίςς id Dat campiuspmbavit, et ad ὀνθυλευσιν retrusit main sane debuit rnam Athenaeus ipse inprobat, o longe aliter xplicat. I eges ius vorba, et compone socios pirata tum ibi locum Alexidis de sepiariam conditura cum alio, qui coclem libro asseretur ex eodem pocta, de loliginum ὀνθυλεύσει ' intelliges, non alitu esse ὀνθύλευσιν quam id, quod di xl-mus Doctissimus craticoriiinmedi clinis, cum verbum βομβυθυλευ- interpretiit tir συγ τ ονθω ρτύειν . duorum simul nos Mimon t non aliud oste βομβουλεύειν, quam ινθυλείειν, lio proprie signiscare cibos coli tiro immixta ontho quid ut in per ὀνθον intellexerit is graim-niraticus, veller nos docuissct Non enlnaui, opinor, citi ci Homericus cuni λια . . tum diui Verius conis reo originem dedisse huic voci coloris aliquam similitii. dinem inter concisimentiam ita vocatum P veram ὀνθον. Hesychii locum et ni militin otior ruptiam ita scribe: βομβιθυλεύματα, τα μαγειρικὰ ἀρτύματα περιττως κατεσκευασμένα ' ἔνιοι τὸ συν τῆ ονθω ἀρτύειν. Ait: εἰ δεδ το ἐν σοῖο

Horror Γραῖοὐ hoc ost cum in paropside pisciculis minutis plena insereetur alcimenturii ραῖον. Ex l. III. G- scimus. χιουραῖο et ραῖον genus aliquod salsamenti misso apud veteres: iis mirer interpretem Dalechamp. non

necessario sine libris hoc loco rescribenter 1 ραῖα. Subajeetias veriusion eri est: υκ Aia σκεδασεις χλον, ταλαπεψιε πρέσβυ Facete χλο vocat piscicillos, et minutos et viles, qui Graecis Μητοί. At vocabulo r-Ui, innuitur non tantis facete salsamentum sectiana egrinis dis cotis et, quando capi sunt, vetulis. In oninibus libris postrent verba Homerici verius sunt omissa. Ego non dubito, integrum fuisse et pronunciatum, et ab aliis ctore scriptum eo, quem si ximus, sensu. Ultimum p. s.ccirenti facetiarum exemplum est hoc. Illata anguilla,

42쪽

et et cΑs Auno NI ANIMADV. 1 ATHEN. minantur . Falluntur, et qui aliter interpretantiu et qui pro ἀδοεων volunt scribi ἐνδοεων. Proxini secluentia

etini vel na invitis omnibus Musis, tentata sunt ad interproto Dalectrana p. J, a pro γυργαθους ψηφισμάτων

divit, aut legit usquam iliacia plustioriren Si quid esset mutanduiri, scriberem ὀρμο- φηφ. signati et dominante in ea re voce. neopnrastus ἔχων ἐχῖνον ἔντω προκολπίω κα ορμα Θους γραμματι&ων ἐν ταῖς χερσI. Sed nimis Glicato palato fuimus, si non erimus sic τοτυργαθους. Ita proprie dicuntur reticula, auidus usi veteros in poriando panc, et aliis id genus, ut victum nobis alibi. At acetissimus Aristoplianes gestare ait suos p. 7 cives ψηφισμάτων non ἐχίνους aut ὀρμαθους, veriit γυργα- periringens vel in universum Athenienses, ut liciniis et judiciis de sitos ni inis: Quod nemo nescit, qui ni-storiam Atticam non plane ignorat vel privatim demagogos, oui in leguriis c senatusconsultis figendis ac re-sgendis orant toti. Porro exstatasic ipse Aristophanis lo- cus apud Iut Poll. l. X. c. XXXV. ubi tractans de vasis ad usum sori προσθετέον, est τάτοις και γυργαθον κα βώκει Ἀρκοφανους ἐν Δαιταλ ευ εἰπόντος, -δικων, γύργα- Θος, ψηφισμάτων τε Θωκος Arenestratus, ganeonum infamis lanista, non malus alioquin poeta dicitur auctori Συρ ουσιος ἡ Γελωος. Scripti nauent γελοιος ' nate, sed potest etiam Γελα e scribi. Vide Stephani ΕΘνικά. Hujus poena non Γαςρονομία vel Δειπνολογία, ut hic, sed Γατρολογία nuncuparia L VII ex Lycophrone de comoedui fuit de ciuis et gulae irritamentis.

CAPUT QUINTUM. Platonis eoauusernium et συσσιτοι , μοσίπυοι, μοκα

ποι et κοινοβιοι Iupiter Ἀπόμυιος in Iliis, re fri

Dain venit ex vilibus eoactis Peloridas multiini in ore

43쪽

τι- membro Eustauia incogitantia πλεκτη πουλύποδος. Θελειν pro πεφυκένω. πιηρανος εἶναι. mervus moena notiora. Hieronymni loci s. ρα-

σα δίνω πις, poena adultaru apud Menienses. κατ- έχ o pro meminisse Digui itiis Locorμm ab ot

Reprellen sit Archestratum Asionaeus , auctorem ejus

non ultra quinque opponit iiijus jussicio auctori vitum Platoni , in cujus συσσιτίω octo et viginti ipsos ait sitisse.

Hunc numerum 'ODant membranae, et nos cuin illis, συσσίτιον est contuberauuna, liorninum adcim ini draviventium coetus. Consortes erusdem συσσιτίου Cliaron- in legiriis suis μοσιπύους, pinionides Cretensis uο--πως, Utilagoras κοινοβίους iuxin o. Interpretes de convivio Platonis liae littorpretati auctorein aenodacii reum fecerunt, secura linis tam sim quam illius existi natione. In Platonis dialogo, ut e re Convivio ost notarei inclitum, plures decem atri laodecim convivas posse niluierara, pernego Mox pro κή ἐπαγει membranae κρῆ συνάγει non probo, nisi alitu quit hic latet Quae do Olympiacis riviscis in Antipnanis versit nisleguntiar, piliniora profecto essent, si apud alictori in ipsum. inenaeum dico, nouis legeretatur octogarius Q in ista sic conciderie, sui opinor, aliqiaaui, nostri non mamin rationem aestit. SQ obscuritatis alia accessit caussa supinitas libraxmorrani, qui innia infixi inariint nam in nria trani non τους κλήτους, sud ταῖς κλητοιί si Tiptulu. . LllIanui nos luna lucis scintillam ei ita corrigamus 'Aεὶ- ωσπερ λυμπιασιν φασὶ ταῖς μυὼις ποιεῖν. οὐ τοῖς ληθα προκατακόπτειν πανταχῆ. Pro p. . 11. larebat ista apti l poetam patronus aliqtiis unibrarum Eoriana, qui invocati veniunt ad convivia tu quου alia ni nunc apud Atnenaeum recitantur quod o mocedentibus mani stissimam. At igitur, bonum suctilini re si isti alieno sinnptu alantur, fiatque illis quod solet nati scis

Oi . in pure e laoc est, ut non prius ineantur fissi iis, tu Ο- ignarus, a convivio Platonis suis Hocto et viginti. 1 ale.

44쪽

α I. AsAunoNI ANIMADU IN ATHEN. Dovem mactaverint. Hoc enim illud est, quod fieri ait: muscis luinpiae Plinius i. XXIX. c. H. de muscisci

extri remis in id aluo. Religionis originem narrat Pausanias in Eliacis imitatum ab Hercule institutum tenuisse Eleos, et Jovem cognomento πόμυιον coluisse, ἐλαύνοντα της λείας λυμπίας τας μυίας Alius deusMviagrus ab iisdentaleis cultus reserente eodem Plinio I. X. c. XXVIII. aut si non est alius a viollemyiamas, parunt sibi constat Plinius. Illud adi ioduni suave, ouod

sacrificium in lionorem Jovis, muscarum averriincatoris.

fieri solitiina sic iste interpretatiar, quasi in illariam gratiam fieret ut esset mustis unde laute et daptice accipiantur. In Platonis comici proximo loco clatuit hic verius rEπὶ θύννον ὐκοῦν της τελευτης πολύ. Scribe τελευταεις. vel παρα πολύ- notum erililitis genus licen si Sequente verili ἐνταυθοῖ postulant ellenismus et lex metri pro ταί . Suadet mox niloxenus odi nulbos a convivis*aana plurimos deinde consilii nujus rationem rellit,

utilitatena exponit: το γαρ δέμας ..... ἀνορθοῖ. In vacuo spacio deest vox, iam necive exarati manu codd. nabent.

Imitemur nos sapientissimam naturam, in pati vacuum non potest. Scribendum aio το γαρ δέμας ουτος ἀνορθοῶ vel ἀνδρος αν. Utere in*iit. Dulbis multis conducunt enim rationibus Veneris. Cave credas, bulborum sucorpus armari, quod aiunt interpretes ). Facere ad

Ἀφροδισια ἔργα quis nescii, Sed Dalream pium sesellit

vox δέαας. poetice laic posit pro viri natura. Consuleret Eultatilium, cujus sunt haec: οἰ σεμνότεροι δέμας το αιδεῖον καλουσι ' κα κατηρξεν εἰς τοῦτο Πλατων ο κωμικός περὶ βολβου, ς πολυς ἐν Ἀθῆναι φύεται, ὁτι το δέμας ανορθοῖ τουτ&ι, το ιδοῖον ἐκτείνει. Haec ille, ubi vides ejus i cogitantiam tribuit enim Platoni Philoxeni versas quia illos Plato in una suamini conaordiarum descripserat. Scribo paulo post Πουλυποδος πλεκτην ς, ἐπεὶ λήψη κατακαιρόν ' etsi potest serri πλεκτη. Poeticum vocanulum est

πλεκτή pro πλεκτάνη--πλεκτὴ πολυποδος OUtica periphrasis est, imo pol oris pro polypus. βω Ἀρακλέους. Hercules sententia Catonu. Cato. me mullo canit mi-

45쪽

in veneri amicum. Stuitiosi lectionis Platonis agno-lt .int genus ilici niti Atticum, κώθέλει, id est, u πέφυκε. Da ea est indoles illiti et natura. ἐπιήρανος εἶναι, adjuvare, fore. Homerus μηρα φέρειν, vel ηρα. Interpres accepit pro πηβολού εἶναι , et νευρα inmem interpretatur ' . Ia rape, ut in illo Iuvenalis, mensura neognita ne iret apud Hippocrati m μωρα νευρα, lae non possunt ἐπαί- oti et init Overbio. πινὰ ὀνησώ βολβόρ α μη νευρ' Ιχ c. Ita interpretor in neopompi coinici versu p. pollue. Ἀπνους, νευρος, σθενής, νέντατος. inc Aristophani νενευρωσθαι pro ἀειν. Eustainius δοκεῖ κοέ λ α τις ύναι, σχηλον ἐκ δὲ κ ἐθέλει νεύρων ἐπιγ- νος εἶναι ἡγου ἐραέρια τῆ κατ ὀ θρωπον σπερματικου ni . Propter istain nervi significationem κακεμφατως Emme loqui censet doctissimus Hieron una us qui dicitedni Terentio ne os antende. Hoc nomine dat illi poe- in Rufinus Presdyter. Dixerat Rustiniis striadisib - a Die num ah Ini nei Dos tune Dyriscitatis latendas Excipit Hieronymas Ea indignaris, s Midou siqui seruam ' ιν comoe iurum tropitiιώια et corro rum amatoremque ludirea Maesiasticiis rariptor fumaryIocus reprehensionis carito vertitur in ea notione vocis τε ur, quam diximus. Auctor vitae rigenis φασὶν,

Igitur inullus quidem auctore Pliiloxeno Venerem nihil ij init scorpius vero piscis otiana exstinguit penitus.

4 Uvguat in D Venerem, sive νεύρ τασιν, aut simile via Legibus Atiaemensium adulteri ἐν In deprehensa saeta fuit ασανίδωσις. Raphani loco utebantiar ΟΠ- piloquam mugile pisce, interii uni scorpione. De mugileiddim illud venalis: ---s in moercho re mugitu in-t M. Scorpione quoquo abusos in eam rem veteres colo illius ex noc loco. Nam quid aliud dicamus significareris πρωκτον πελθών Virum erit ruri Dalech.J. a vertit in vestron oleta ui, pudeat iacis , si reviviscat. upylissima sequitur jam n istoria ex Chrysippo descripta, . qua praeter illa, quae ex libris corTeximus, In nobis

46쪽

e, I. casAUBON ANIMADV. . IN THEN. mini Latini repeto ut Sileton et Plin. in p. tepe.1tem jurisconsulti passim vel teneo, ut A. Gellius: e laetineo, ut ad Herenn. LIII., forinam rius Atiummus, ει το ειδος αυτοῦ καθέξομεν, vel κρατήσομεν nam et κρατου idem libro VII. κρατω καὐτης λέξεως. At κατέχω usus et Τneoplar in editis nuper a nobis κέ των μήρου παντῆτο s μόνον κατέχειν ILycopntra Menedemo Δεῖπνονωθὲν τοιῶτον κατέχω δεδειπνηκώζ. Inm I. I. - τοναριθμον των σμάτων κατέχειν Sio accipiendum esse nic, probant evientia. φασα γυ αυτόν. Ita igitin verten . nam erat: -oraa teum, ureonse prendam fuisse, quem

rantum aberat ut alioraιmistiGrat, visis veniis utererin, in palam in balntis manum in alentim demitteras apgam, afu ceret calidis es os quopis calida Bilueret, eo rudiarere p. o. e, ut nirnu ipse alta ritu, et molesti Solisum hune nareabant eoauos elam aemere r. ut omnia, enses quam alio dissima insererent, in emnua foliis ipse eoineaerat, cum non

polysent aurei porreuntem Boui. Negati no loco, τοσἔτον ἐκπεπτωκότα του μη ἐντρέπεσθαι, sine damno sem-tentiae, ut et alibi potest abesse ἐκπεππωκὼς του ἐντρέπεσθαι, abemus ab Uri pudore, impurin i mus. Illis versilnis, qui ex Gobylo huic iam a iunculae stiri unguntur, gloriatur olivo illiin, aboro se προς- Θερματοῦ δακτυλου ὀηπουθεν αἰους. Scriptiana erat ἰώμους, quo vox grraeca non est vera lectio e MSS. et Suida revocati in suun locuna. Is grammaticus, trita exponit ψυχρῶς frigidos An, quia putabat derivatam ab I δη vocem, rod nomen est apud geographos Phrygii tirontis, apud poetiis cujusvis Certiani est, alludere poetam ad Idaeos Dactylos, quorum nota industri inventa Siori minatos scribunt a stronuitate nil nisterii, vio matri deum emit obant: τι κα οἱ της χειρὸς δακτυλοι τεχνῖταί σε κρῆ παντων ἐργαται, Pollux inquit. Itaque digiti Marai sunt exercitati et docti. Sunt o veteribus, iri tradant, ferri ineuilluna ab istis primum in Ida monto fuisse inventum. iiid si igitur digitos Mαίου llic fra reos intorpreto-

47쪽

Explicanin voces ἐλυτρουν, περιπεταλουν, γανοῦν, κωνίζειν sive κου δειν. Forastorum inventum ad Us-ηiorum in mensa calfrione . . Senrevi locio. multa. Sud adjuvae. pullisma istoria est, quam refert ex earctio Atlae.

areus de Pictvllo Iaguritore qui ut curos quain scrixenuissimos possit vorare sine ossennone linguae, non solum mei raneo tegmine eam involvebat sed O ani. psius crus an illi ceu loriciun inducedat. Sic interpretamur το προσελυτρῶν. in placebat initio scrini ἀλλα καιτρου λυτρου την γλωτταν Sed vulgatam lectionem hanet Suilis, et in Πιθυλλος, α in περιγλωττις γprie λυτρον est involucriam alicuous rei, aut theca, ut in Syni. να plutarcni, κυλιχνίων αργυρων ξυλίνοις ἐγκειμένων ἐλυ- τροις. In serin V. StOD. Quidam populus narratur ταρ με των χρητηρίων χρυσοῖς λύτροις φυλαττειν, rum in m ara restarea resa, non oraemia, ua inepte vertunt. At in nac narratione ἐλυτρου accipimis pro inem stire, sicut si in figulinis vasis Galli noe dicunt eransesr Graeci proprie περιπεταλ- accrescit enim tenuis operi ci usta, quam πέταλον appellarunt: non semper enim laminam ea vox designin intera tam bracteam potius. Sanctissimus pater Curysost in eam Pauli Apost ad Colosses τα, Περσων βασιλεύς χρυσῆν ἔχω τογένειον των περ ταυτα p. 23ο ινλ, καθαπερ τη κρόκη κτω αὐταύῖς ἐκείνου Θριειν ειλισσόντα τα πέταλα του χρυσου Videtii Persarum rex non eris laminis Darba pilos involvisse vertit imicteae aureae illit aureum eolorem barbae conciliasse. Interpres tamen Hervetiis, vir erruditiis, aliter accipit: ne a Ju-riclum est lectorum nam ab illo stat verbum ἐνειλατ-rinaeu laminae potius quam bracteae conveniens. Sed

48쪽

ax I. CAs Auno NI ANIΜADV. IN ATHEN.pienditi necessario, non laminis. Inde est περιπεπαλουν victum quod vectum confundit Glossae ii auctor cum alio affinis signiscationis, γανουν. Sic ille Meno περιπεταλω, αγω, λιμνέω γαγω, stagno γανοπής, qua-xor Nescivit listinguere inter stagno etsanno: siquidem ita scripsit. Deinde aliud est περιπεταλωσις, figulinae, ut puto vociibulum, aliud γανωσις. Vasa aerea, sicut et fictilia, stanno illinebant, ut argenti vulerentur. κα-σιτέρω λείφειν noc dixerunt, et γανουν. us alnius To

αυτ χαλκώμασιν, α κασσίτερος αλείφων χρώζε προ αργυρωματων ὐπόκρισιν γεγανωμένα γαρ α αυτ λα τὴν αυτην αἰτίαν λέγεται Sed iam γανωσεως causiana asseret: Plin. l. XXIV. r sonum lilitum aereuiuis, aporem

est antillissimum etiam mite Homeri tempora Eustath ad Il. . Δηλοῖον ἐν τουτω ἡάμφADησις του κασσιτερίνου χευ- In Edris medicorrum legas saepe γεγανωμένα vel αγα- νωτα, et apud Dioscori lem κεκασσιτερωμένα. Fictilia vero antiqui κώνω, id est, pice liqvida illinebant. Picati ni caudiit declarat Alexari ter in probi. ne Prorerihinfiisum aestate exsudent: ii aliam causiam conaminiscuntur, et rant. Vasorum πισσωτων et απισσώτων, et κωνιτῶν καλακωνίτων frequenter messici meminere. In XI. Geopon ἀκένκα scriptum. In MΙ. strido ἐν κεραμείοισαχρίςοις, non irritis non, ut editum est, χρηςοις. Re

areentum rem utitum: ro artificio nodie non est opus, cum incrustatione ea, quaei mattiae coctae ouiau, ctilia porcellanas aemulentur, quibus nullum αργυρωμα, si sapiam, praenuerim. ο ανουν venuste ad alia tians- semant scriptores Plutarcnus epitnetii vocat oration in γανωματα l. V Sympos loquens de Empedocle: ου κατραφίας ἔνεκα τοῖς ευπροσωποτατοι τῶν ἐπβέτων σπερ ἀν- Θηροῖς χρώμασι τα ραγώατα χανων εἰωθότοι ClemenRAlex. ἐπεισδυσαμενος το γανωμα της δόξης idem alibi ἐπω ἐνεκεχαρακτο τ γανωνα τη Θεοσεβείας Al xis in Πονηρα salsamenti paratura ἐπιγανωσοι αλ . alii poetae απαγ t. ειν eodem sensu. Ut ad ponsum redo aus et non solum Pithyllunt, sed omnes gula pro orcs semontes cidi olim juvabans Seneca epist. XCV. itim puristenta, et ιne antire non ah tuo tene in s D an

rauutur, juricas ne noxa in i s visceribus exsingui' a

49쪽

mat iam , ne quis palato jam O tofo parum serveret, nam culina prosequitur. Sic loquitur, , quas ipsius aetate sociatoriana usus ceputat quod non ita est neque sic usverba accipiendis. Apud Aristophanen Achara cupiensqvitam conspectrum anguillam posse statin x orare , δμωες,

est, ἐξενέγκατε την ἐσχάραν μοι δευρο α τρο ριπIὀα, id

est heus fanatici, ex aedibus huc frae se lum re sabialum. Libst i graecus interpres, dici vulgo laoc genus ἐσχαρας ἀρουλαν, noc est, armiam. Hesycnius recte interpretatur ροφόρον σκευος Clemens loque Alex inter luxus in- sinimenta ἐσχαρβας, Θράκων recenset Potest de nis intelligi verius Plauti in Capt. Ia/,ridum alpis epulas foveri mulis ferirentibus. Meminit et plutarcnus in Chasso, sed in diverso usu, cujus aliud exeinplum apud ullium inpio domo sua. Mox Aristotelis locum sic melius e

f in Deciant, et tuitis Iuni, qui e Phase telior bene appelli ιt: ego tint autem rci praequam, ni forretariam bruxenes nec eam ιia n totam ' . ia Θαυματα esse praestigiatorum ossucias et θαυματοποιίας, decepto que per siepe in ca voce suisse interpretes, et Athenaei,

et aliorum auctoruin monobamus in Comm. Theophrast Scribo autem cum Dalecanthio πλην εἰ το Δοξένουιειπνον, κο τῆτο - ολον, vel χ ολον ἡ τουτο. Ingeniosum fuit illud Plailoxeni commentum lata exinania hie describitur. In ea narratione non concoquo ista τροι-οτε ηρίωτημένη , αποκεκρίσθαι, διότι νεωτέρα λοίη 'ia, παρακολουθεῖν. Negat, pusillum hunc mullum Philoxeno responsum petenti voluisse dare. Quod veriani esse negamus nos. Quida nonne clara illius responsio videtur tibi inesse in his verbis, λο τι νεωτέρα ἁλοίη 'μη ταρακολουθεῖν, et sequentibus 7 Mihi quidem utetiar. Scriptiirus Plii toxenus amoribus Cyclopis et Galatearimul illum sibi appositum de rebus Nelei, Galateae patris, interrogqvIt is respondet tandem, se uvenem captum' idem alieubi seripsi, eos, qui populuia concionantur.

dieiti totalin absumere in orbis inimicitiis, dum cum iis fabulantiar qui e Boryllhene vel Phasi reduces appuleritne ipsi vero nihil eorum , quae literis prodita sunt, legunt aut discunt, nisi sorte Plidoxeni coenam, atque illam non tiuain. Dat .a

50쪽

esse propterea interesse sis redus non potiriae, nequeo scire, quae sciscitar tur Plidoxoniis at illum altonini Icire gramiem natu nullum, qui Dionysio esset appositus: unx igitur interrogaret omnino sic sunt ista accipienda, tollenda*1 negatio ante ἀποκεκρὴ 'χι. Agorτο δὲ πολλακα ρωτημένην οἰ ποκεκρίσθαι, διότι ερυ -ραάλι Non si hic το διότι particula αἰτιατια η sed proer accipituri ut si ope. io Cyclope aut ni Philoxeni e detri Autonaeo Aeliantis V. H. l. d. c. XI IV. cnolias es Aristoph. aliter in illa o Pluto θρεττανελο τον Κυκλωπα μιμουμενος. ubi cit auctor excerptorin narciationiti uic alliani non dissimilis ganeonis, aut otiana deterioris, Apicii. Iri s Roma tussit Apicios gula stumo onan sp insentes floruin trium duos unicus Athona 'us notastrvisit. Primus is est, in vixit cum Rutilio Ruso, ii nomen dedit anno u DCXLIX. et aliquot annis post, adnitent vel occasionem certe praedente Apicio isto in exilium cst actus Altor in nariore sarria o fili vivus Otnunc Proque est quani ut pluribus sit nobis indicandus. sub inera vixisse eum, at ratisi auctor, o consentiunt Seneca consol id Aldinam matrem et alilii Plinius L XIX. c. VIII et Dio Nicaeus l. IIIII. Fortiisso lates sit. do quo scripseriit Appion grammaticiis manas tibi uiri Περὶ τηο Ἀπικίου τρυφης lainta noster in l. VII. T qtita c. sicut et primus. inenaeo soli memora:im noniinis sui do-Vixit sub raseno ut statim multiir. Non enim possumus de lectione nostrorum librorum dubitaro cum Suidas in voce ος γε non aliter eum describat. Errant.

Qii duos fuisse Apicios scribunt vide ad i. IV. nomine primi Apicii scribit auctor misso nominatas placon-tas Apiciis, divisas in γέγη πολλα, 1d est Bretra In nocrotissimum delitiaruna genere gulae proceres' usuri po-uisse, alibi docemus. Caviter una placentas Apici nasalibi quam apud hunc t. XIV. legere adnue non nomini. sed condimenta Terquilianus de anima: Si tet judicis sum, nonne illa annua plurDL,irfluamfupplura resatura est. quod rivum inter copior preciosis ros invenit p/o condia mentis limanis et iureonimiis humatur De Apicio loquens auctor meminit Minturnarum, et urbem Canapaniae esse stridis recte ut notrum ex Geographis Olim tamen Κινυροις hic sui scriptum: mqtio Suidam legisse cereum est Sed quam saepe isti cucullito granarnatico depravati codices erean si anam pracbuerint, scimus nos,

qui in ejus libris multas no genus culpas observavimis: