장음표시 사용
51쪽
at cum φοιταλμιος mile apud Sopii lem legit pro φυταλ-
eaec cum aptu Pindaritia φρημαι ὀι αἰθέρος pro ἐρημαι apud Theocritum δῆτα κοιλιδιωντες pro κυλοβιόωντες iauctori opigritinniate ύςίνοιο Θέριςρα pro σγίνοιο Pari stuapore. cur enim non ilicain ligonem ligonem 7 σκωλια alibi legit et probavit pro σκάλια, et ρουβαθικβος pro βαδιουβος, /badjuva. Nam ea voce usi necessario G aeci, ut Sunesuaso p. XIA . quo putem respexisio Suidam sed vitioso codice usum. Subadjuvariana niwnno in Notitia Imperii. Mitto nunc alia sane quam ni ulta generas Mus peccatis Suidae, partim notata jam aliis, Drtim monis alibi. Scriboci 'udae επι θετο ε μεδμς hu:χουσι. rostituta negationc quae occasione proxime praecedentis Ulada est onusta.
rei mendae aliquot indicatae et oblatae. Tinullianus iidem antilaos lassompnos gloriae ani p. a
malia vocabat scite es vere ni is si paucos admodum excipias sed et gillae animalia non Gnori appello jure plerosque Coruna Epicii reos latiore et Curenaicos sive Aristippeos. Talis ille sui Aristoxenus, de io Atheonaeus αφ' ἶ-ri xλην τις καλεῖται Ἀρμόεενος, ὀίωο-εια όυενος Le Cndum vero Ἐριτοξένειος Nam alieninfinium os ab auctoris triente, quod finxere interpretes Ioasi morat Aristoxenus cognominatus Κωλ6. Hoc AtDe- nasus non dicit sed genus quoddam καλ6ων singulari Eumlo, nescio quo paratoriam Aristoxeneum ab nominatum esse κωλήν Ἐριςοἴενειο sic dictus, ut πλα- in Φιλοξένειος, de quo secit modo mentionem. Ubi Ni
52쪽
sa I. CAs AunoNI ANIMADV. IN ATHEN. τον. et Ornnino, si quid russico, cor rupta ea est codirigo sine dubio πρίς αρκτον. Erat una Nicomedes in Scythia, quae regio est ultra Pontum, veritis aqvilonem Fuisse in Scytisia, probat elu ns vorsiculus: lερὶ την Σκυθίαν ἔλυσε την ἐπ Θυμίαν. Ergo προ αρκτον Veria non legi Dalecampius Ἐποζέσαν. Ego non video cur nec is fuerit, oleum servesieri, priusquam in famiginent infunderetur: lego igitur, ut essitum est, Ἀποζέσα ι' ἔλαιον ἐπιχέας, id est, Ut oleo, ut rimere in eo, et coqueretur ista salso credita apua αποζέσαι pro ἐν
Scripti quid ni ἀποζέσας pro ἀποζεῖν ποιπας, significatione τοῦ Hiphd Hebraeoriani non prodo. Myconii, quos sua vilitas noviles socii, melius per parvum scribuntur Μυκόνιοι, Iam per ω magnum etsi ita codices noc loco et apud Zenod ac Suid. viue ad i. VIII. Aiaeniloclii locus. incipit a vervo Πολλο, non unde putavit Dalec. b. In eo setinenditani ολλον δε πίνων κή χαλίκρητον μέθυ, non μεθύων. Vinum eti'ni χαλι vocant poetae Hipponas: Uλίγα φρονουσιν οἰ χαλιν πεπακους. a ratione sic lictum vinum ma Baccnus Aυαῖος, et po 'ris λυσιμελῆς Veteres Athenienses sic τον κρατον vocasse, scribit Apollonii
interpres: χαλωρατον μέθυ, remetum Ino tem' tum.
id est, meraciam et, ut elegantissime ait b. Johannes in Apocat. οἶνος κεκερασμένος κρατος. Apollonius Πίνεχαλίκρητον λαρον μου Possuntiis minima mutatione senarios aliquot ex istis Arcniloclii constituere duae filii Turnedi sententia. Ita cridemus Πολλου δὲ πίνων κήχαλίκρητον μέθυ, Ω ἔτε τιμην εἰσηνεγκας, ουτ μ ν Κλη
να παρ γαγεν Ε ἀγαin . Gulo comico αμαχοι dicun- vir comedones et ventres: - εἰσιν ula των κεκλημένων Mo πὶ δεῖπνον αιιαχοι, duo, quos nulla vi aut copia ci-
Domini expleveris, aut neruam porrigi re coegeris. e. p. as. simias princip. Var. κω παν o. τιουν αὐεῖν μαχοι 'paulo aliter: nam Eudulus quantiretem ciboriam poci, uit, Aelianus magis qualitatem. In no versu Dis ponendani esse vocem Φιλοκρατης, tacuit in Linctionn suis e sillis Muretus. mos in is libri primi editione, quam ο θαυματότατος Turnebus ante edituna illuni a Mureto E. hirum Lutetiae curavit, locum rei titiatum inveni nius. Uter utri prateiverit, facile eruditi judicabunt non solum ex ratione temporis, sed rinorum ac scriptorum utrius-
53쪽
I IB. I. CAP. VII. ' saque eomparatione Quarius versuum Etibuli mutilus est: quintus vero πέρμετρος Nos ita censemus scribendum, audaciore uiderii, sed, ut spem liaud eineraria conjectura: Eνα γαρ ἐκεῖνον οντα. ω οντας δυο δεογίς. uaι, Δία μεγαλους μαλλον ii τρεις. O Oασι παρακλησέγτατμς φίλη τινὰς Eser iustis duo de non nutiendaeon potatione, in qua nitiit a te exigatur, sunt ὀέσποτοι, ut pleraque Oinnes proveri ales dicuntiar Garysippi, quiari sinitosopla libris suinpti sunt a disipnosopnista. In
potiriore scripsimus ου παραλειπτος, et judiciuna nostriam ct naembranas secuti Interpretes Dalecti. probarunt ι τερα τό cum priori ius editionibus. eguintis nos, τοὶ βαγειν κωθωνα est gra cuna somnonem, sed opi- gnieeuna Respicerent superiorem ei sunt et in eo doc plana veruum. Fatalis ver o graecomini libriirior nerror, παρα pro περὶ aut contra scri litium, sive potius dolanti: una, nam e notis irae menta utplurinamn SPxcentos hujus operis locos lucisci or foeda verrat nec a ciores alioru in scriptorii m. In unica libelli do vita PDdiag. a lanatilicii scripti pagina aliouo monis nunc primulunt ous vata nobis peperit παρα saepius scriptum pro τερί. Ad scriba in quami in eum incidi scrinonem, Dum aut alterum exere plum, cui insignia stimo. Sapi- raro tu maridae a stiis discedonti et ni navim ingresso dixit amiciis Dent tibi, o Ismararii, M. tae i. Ille cxclamans, Bona verba, ait, pia potitu velimgo, me mihi ungis a diis contingeret Divina plane oratio, et cummano nomine, si unum Deum agnovisset, dignissi Haec ita apud Iamblichum debent scrini: Ia τις vi ἐπιβαροι του πλοίου εἶπεν, Oσα 3. λει, παρα τῶν G, g Θυμαρίξα, γένοιτο σοι κοὐ ς, υφημει, ἔφη αὶ βουλοίμην μαλλον, Icσα μοι παρα των Θεων γένηται. in eisto nuper libro omnia sic depravatii, ut verae senten. - non pes, non caput appareat. Ibidem bis περὶ ρφεῖρπταρα scriptum male et mox περὶ των ρφικων item
diale. Aliquanto post est Iamblimus, nausisse Pythag in Dilosopniae suae a μεν παρα των ρφικῶν, α ε πα- rx Aιγυπτίων Ῥέων α δε περὶ αλαιδέων κη μαγων, si περὶ της τελευτης της ἐν 'Ελευσῖνι γινομένης ἐν Ιβρου καὶ Σαμοθρααν. vii quoque norrenda imonstra sunt. Scribendum: α si παρὰ αλδαίων κο μαγων α δε παρὰ τελετης της ε Ἐλευσῖνι γινομένης ἐν Ἱμβρω a, etc. Mupnariis sequuntur versus: ακαριος ὁ βίος, - δεῖ μ' ---ον πόρον Κυρωκειν, ὼς μασσημα τα ς νάβοις ἔχω.Λstra P. III. T. I. C
54쪽
26. Loctis incndi nianifestus. In utroquc versu lanorat moduliti motri turn autem sententia absurda. Qtia nam obs To elicitas, subinis sollicituna est do invoni, da aliqtia nova paran si victias ratione Praeterea salsa oth. id Antiphanen sonsilla, qui contraritir potitas Olui , ut o praece lentilaus clamana et institiit ast auctore nostro serenone. 'orrigo: άκαρ ὀ βίος ου δεῖ μ' as καινον πόρου ν ὐρεῖ ποθ -μασσηαα ταῖς παλις ἔχω. Fortia. nain uuin prae sicat parasitus siectam inquit, iram fnitu mihi opus novam uox diebus rationem inire, mi habeam, νιod e iam
inum cardiacorum Mos veterum, ut ho Eumla- Epitoma auctor in laaec sibi xcerperet, Omnem semnioni semΡΠ et Op ris totius is nimicitii corrupit, utiquul a io et quorsum duratiar in inius excerpti, nulla cori sectura possis esselai. Onii sit nitri, Iaecun Pio sero decori et nexus gratia, ut fieri amat in salogorum textiira, orant a Uita tanuuam volt prii et xta Si cui dejiisinoij non est o flani scias aut orbi alicuiti voantist foni dicti novitatem lacissi'. ut id ex rerpere ur: quod nos cuni aliis non paucis observavit ius locis, tum in lii ce liae Antiplaanis verius statim si liundar. Ταυτα οἴκοθεν ἔχων εἰς το συμπόσιον ἐλθον κου προμελετήσοtc. νακαγώ το εγανόμιον κοαίμ παοαγένωμαι. Pronunciabat ista inus convivarum post longani et testinaoniis antithioArum plenam orationem. Hure est, ovi ad hoe convivium attuli, jam ante reditatus, qui possem ne ae e. o
apiti Atticos nam alii aliter ea dicatur merces, quam hospes o nospitio discedens pendit stabulario Latine
55쪽
sionis .inulam pemistri, cape ruisiam. adlatini erat περιγένωμαι, pestina exeretplo pro παραγεγωμαι Culpa librarii et roreni genuit interpretis posterioris Da lecti.J; nain iiii in Naia leni et logiste roctes, et non tale sententiam expressuta. In ditione tirnobi pro versibusti ahentur ac omnia et distinguuntur inagno pros cto errore. cq hoc dico, ut nagni viri, quos veneror imanvis violereti μὴ τοῦτο φίλον Διι πατρι γένοιτο sed ut aequioribus utar doctis viris, siviando in tam lono oopero soniniis ita pons nos oppriimat. inlidituris eo
auctoritate lactum suum luctu iste conviva, qui si xii modo, se pro synstola auctoriin locos recitasse. Ius namque e letor, inllit, cantor u et potesaratur, tu scri l. 7.rent sine fumo, iocost lauto opulentur nullo suo surri-ptu. χύειν sic potius το ευωχεῖσθαι, ouam sacrificanes actum significat lata pia suetani convivium pipartim sequebatur. Ἀκαπνα quae sicantur proprio docent nos et Frigeonsulti In lioe proverisio icnotat ea vox το Πατανο cui dapsilii in epuli:riau synalrolum apti l poetas est ignis aut sumtis iit in no auctore saepe vidis et teis statur sietum votus in cnol Aristopla. το πυλευωχίας, μὰ χυ Sic itur dictum istud παροιαιωδε alictor noster usurpat alii scriptorcs aliter. Leonidas poeta epigranimatarius, versiculos Cacciri oneriis munera. Καλλιοπης
γαρ inquit, καπνον ἀεὶ θύος. . Micu ad psellus in opistolis pereruditis, quae lucem, Opinor, nec ilini videro, quens de solemnitate nuptiaraim, cui adimixta severitas uosophica ου γαρ δειν ταῖς Ελευσινίαις ne impo τελε-
Vala, fortasse addenda vox a nostro codici μέλλων
προσιέναι, κή μυς ρίοις ατεχνως ἀπαντησεσθαι, καὶ αναυλον καλαχορδον ορτάσαι πανήγυριν, δει, Τ Θύσαι φασιν καπνα. Solent sere singula in excorpus capita inciperi a vocoeτι, ut in epitome Strabonis nunquamnon nic vero nonis nunquam. Ait: in το μονοφαγεῖν δειν ἐν χρη si τοῖς λαιοις cum ista legas, non aliti l arbitreris, nisi de usu verbi μονοφαγών monuisse AtIhenaeiarn. Ego tanton aliter censeo puto enitri, Alliena cum isto sine quani opportuno loco, bona siqui let primi et secunis pars veterum mores circa menti na continent de consuctu sin antiquorum egisse, qui soliti in suis convivus suas singuli separatim escas cona ere, nec in columine convivari, verum
56쪽
36 I. As Auno NI ANIMADU IN ATHEN. M. μερldαο χοντες. alii a saere illa neroum apiti poetam convivia. Quarii on caussan Plutare ius μηρικῶς δαῖτα et V κηρικα δεῖπνα agitari ab iis scrinit, oui albent quis lue train fidi appositam μερίδα. Sunt alii odices magni ejus scriptoris, in ovibias scriptum μβρικας ut υμβρικα cani te γρασο doctissimi viri sunt interpretati sed liquot nausi, alteram veram esse, hanc salsam.
Nanimo lare cicariani epularum an osse omni utra rationem. sciunt otianes, de sis autem loci ut Plutarchum, satis ipso in dicat, uni ea lom convivia τρατιωτικα κω παρεμβολικα. militatu is astrensia notanat. Ita igitur votores: postea coopere in commune apponi cibi in ovo nuinanil ages se iri or visa est Caeterunt de vociuus μονοφαγεῖν et μονοφαγος sistro II cap. VII. Iustulimus paulo post inutilia versa. Περὶ του των ηρωων καθ' Oμηρον βίου, quae ista praecedet iant, οτι μηρος ὀρων, et caetera et errantilla verba titulus sequentis sermonis, ex ora libri in contextuli translatus. Iuni autoria, ouae disputantur liod loco sic erotini apiti Homeriin vita sumpta ex Dioscoridis opero, cui erat in taxi παρ' μυω νομοι, id est, De te mus et instariιtis quae apud Homerom observantur. mi sic noe, docent nae Suita, qui in Ομηρος plumnia Ox Alnonae,cescripsit ne*ie auctoren tacuit, unde aliore Athoniacus, quod fecit eclogarius. vii est p. 8. Dioscoricios Isocratis viscipulus ut paulo post dicitur: laudatur Atlaenaeo et Dioscoridos ἐν Ἀπομνημονευμασι, qui non est opinor, alius. ae batur ἔμφῖσαι παλην αὐτη α αρχῖτ' trita Suidas quoquo verius est πασιν aut παισίν. Talia non nulla onservari possunt, si cui tantum silerit otii, ut Athenaeunt cum Suida contendat Ait Homerum onanibus carnes assas apponere, non C eras alitur. Plato III. clyros, ubi. Homerias, inquit, ἐπὶ στρατιας ἐν ταῖς τω ηρώων έςιασεσιν τε ἰχθύσιν αυτους ιιικ. καὶ ταυr ἐπὶ Θαλαττ ἐγ λλησπόντ οντας, τἄἐφθοῖο κρέασιν, αλλα μό- ὀπτοις. Menaiulti locum uox nominantur ποβινητιωντα βρώματα, nane l. IV. non longe a principio, et itertina t. XII. Scribendum addito articulo καὶ το παρα τοῖς πολλοῖς λαταυροκακκαβον καλου- μενον βρωμα. Aliud παρα πολλοῖς, a multis aliud παρῶ τοῖς πολλοις. a vulgo. Est sane infimae a que ostricis plenis dictio λαςαυροκακκαβον, qua ncque os suum, nequo suas chartas inquinarent cicontiores. mani Clarysippi τοσυρφετῶδες ex Seneca nox inius et Galeno. I. cus aurem
sinaptus est ex illius Edris Περὶ καλῶ κα μονης. Etiam
57쪽
uωπος pro catillone plebeja vox. Critici veteros o dietionem μιλίταυρος Menandriam exagitariant, iterariani subtilitati sine aenaulo genitiarn. De log Atneniensium,*ia vetabatur αργος πεκτητ esus, conseretulus auctoris hie locus cum alio l. IX. ubi ex eodem Plidocnoro et Aiuliotione molius ac de re et plenius. πεκτον αργα eam recte isent interpretati regnum intonDiar nitrum, tur Mididerint ' ineptam appendicem, mpexumtae. Dixerso enim sensu usurpatur το πέ:οειν de pectule et de lana. Ἀπεκτο agnus aicitur tonditus, anniculo nino , nondum τοκιχθεὶς ut ait neocrinis, ii re vi in quetonse Iana est Lana απεκτος, non pectita, non arminuta,
nec praeparata. Ilinilis sui lauic legi Valentis constitudo, ' qua Hieronymus contri Jovin. l. II. Ner ator Va- iras, inquit, ut per legem per orientem dederat, is, iii is υι-
Xota etiam votiistissima lex de non mactando bove artitore, cuius et iraeci faciunt montionem, et 'larro in libris de r. r. momerias, in lait alactor, facit homines numen colentes πο τῶ διαίτης, purae, iratu fu sis, Iibus vescuntur ipsi Graeci sic cnt ταῖς ταν δειπνοι απαρχαῖς. ibationuin veteriina ritus nemo ignoriit. Interpri
Dalecn.J renni t igni re victu Hos colunt. Deos misellosi inulo Ilis victum nonales suppeditabant, et demensum admetiebantur. φλέγμα et φλεγμονὴν lariore ni signincasionem nauere in I ris Hippocratis aliorumque veteriana, rana in recentioriana scriptis, saepissime docet Galenus. Aoenaeus pro morbo ἁπλω userpat, ut cum scribit nocloco, victu parco fieri liomines φλεγμάντους, σωματα
καὶ τα ψυχας, id est, uno et corpor diu tranιnris: cipaulo post, τε φλεγμονὴ gra ἀκρασίαν πεπονθοτων των β Σκότ uod ait de vino cariliacis propinari s sto, cui sit aliquid σιτωδες inaniistunt, verissimum est. Si n. naodici praecipiunt, ut Trallianus cujus appo p. 29. nam verba illusTando liuic loco. Is l. XII syncopes varia genera expΓicans, et earum purationes docens, praestribit saepius αρτον εις οἴνον κεκραμένον. Q .,GII in inutum inclum sed memate eo, quod inscribitur περὶ τω ἐπὶ φλεγμοναῖς πυρετώδεσι λειπουμουντων, ita praecipit orγου δόναι, μαλις δε εἰς χόνδρον ἐφθον οἴνον ἐπιχέοντα προσ- εἰ n κα αρτο αντὶ του χόAρκ ἐπκοίης, το αυτο
ται. Ex vis potest intelligi, quid signi ficet auctori
58쪽
rentur occalion is sibi moris usa sunt, ut olim interficietent. Advenista tona de more lavanaes catula loco picula servontem instulemini. Zenobius: MA/ωὶ τω ρη- των βασιλεῖ α Κωκαλ θυγατέρες ἐπέχεα ζέουσαν Ασαν.
Recte colligit sinc Atirenaeus , suist illis temporibus
moris ut virgines tronosti pedes advenientiuiri hospitum lavarent. Omire cum apud Homeriani insilia inveniuntur, neque miriuulriin, ne na succensendum maximo va-
σμα, disputator, recidWnus multa. Jentandi con-
A memnonis ci Da quit uiseretur culpam a sinissam involitatione curri cliillo, proierobantur si Athenaeo ita hunc inoduni Ἀλλ' ἐπεὶ αασαμο φρεσὶ λευγαλέησι πο σαο, Η οἴνω μοίαν, γ βλαψαν θεοὶ αυτοί. Posteriorern noriam vola uni lilia nodie editio agnoscit, emi Ἱλιχ3. . neque ραψ.τ. Prior in in nono Iliad. at ictet neminiin Ili:iti. r. Ἀλλ',εὶ ἀασαμ -- μευ φρένας ἐξέλετο Ζεύς. Ne inenae Didoni cmporibus aliter ha- ue vult Ati codicosmona ra. Idco su citiariin, cumloctim potitae prosori sequi se Dioscoridem, qui scionundavserit. Logo ex libris, ilibus olim usus Eustativus , εἰ τr αὐτο τ 'εἰς πλαστιγγα την μέθη τλΘεομηνία, non λυανίχ' porspicuo en in illo vola. m οἴνω μεθύων. μ*βλM αν Θεῶ αὐτώ, denotatii vis major, ira numinis. Quoi supra dicol a ratus grainmaticum laturici non ros solum i μ μονεύτου cxcerpere, sed et elo ritiores interdum loquendi modos interpretious nunquam
59쪽
eitis venum in mentem videtur. Ita*ae inodservantia nu-jus res errant saepe graviter. Noli quacror aliud exemplum, iam quod abolii tro loco. Ain entre verba sunt ταύτα εἶπε το Θετταλον σόφισμα. Placuit ol ntia dictionis xcerptori, et in eclogas suas retulit, adlocutetiam inrerpretatione: Λ Θετταλίας σοφιστγς παίζει
ταλον παλαισμα, υρτίλε. Graccanicae genus ost elegantiae, σόφισμα pro σοφιςτο παλαισμα pro Drento e re drsputatore tuto. Sic apud Ibycopnronem Para sis , et χρώπαραγκαλισμα Helena. milus τερπνον ἐναγκαλισμα συγ rivav. Mulier de gabat pondens αἰωργμα. Aelianus cpistola quadam: αργαλέος ει, και τουτο δὴ το λεγομM ν, μυρο γειτόνημα, id est. γείτων. Sic b. Cnrysostomus sanctissimum triar Tein lalaylan vocat idoli κακον γειτόνημα, maluin triumu Basilius octieratores κακου συνάντημα ἐπιτης nominei linprobuni et nomini utilem το μηδεναφέλημα vilem c ad cruci πάτημα Iudaeum σο κόμμα
cunucla uiri ανθρωπείου παρακομμα γο-
μίσματος. Grirgorius Tlicologus optaroniuna suum oημότερον σεμνολόγημα, gloria Abydeus, scriptor an- siquissimus, Darium Moduni το Ἀσσυριον αὐχημα. Beatis- sena virgo Θεοτοκος in a quae vicitur Jacobi Ibiturgia ταρθένιον καύχημα gloriario Deinis, id est virgo gloriosissima. His scriptis occurrit nobis Eus alnii locus, quem praeterire non debenaus. Postquam exposuit pluribus antimium provectium Θετταλόν σόφισμα, adficit:
Ἀθηναίη κεῖται, μεταληψίς ἐς γοηματος εἰς νόημα ἐτεροῖον
ταρα το συνηθες και εἰσι πολλα τοιαύτα ζηλωτία παρα τοις λαιοῖς. ποῖον κα το συ δέ μοι εἰπὲ ω Θετταλον πα
Sic in litoris sacris λγύπτου αυχημα apud Iserim, ἐξουθ
' Haee, inquis Themalus sophista, Thessalor ni omnisnta sunt.
60쪽
In is , sitnilibus exemplis larius formae nomina minio active, modo passive sunt exponenda. Recte probat auctori ontari si consuetudinen fuisse apiti veteres, ex HO---ri loco osiis. T. Sed in ejus vorsu magna incuria omissum id quod inaxinio ad rern saciebat, αμ ηοῖ Ita liber
'Eντύνοντο αριςον αμ ηοῖ κειαμένω πυρ. iocus, qui esse dicitur unicus in tota Iliadis, exstat uluino ituro sedon iira admodum entaculi ex illo vetii pronatio clari lina ex Antipliane, cujus orna ita concipi uis: Ἀρι
mecun dentare Practermisit inenaeus, quae interutruinque veriunt erant a poeta intenectii: Iae ad prae-ai positiri nillil faciebant. fortasse illis deserit ebatur prandii apparatus πως ἔχεις κρατlσασθαι, αντὶ τοῦ προς τὸ ἀκρατ. Idem coniiciis alibi Προς αυγδαλα ea πως ἔχεiς; εἰρνικως. Caninari locum ita sistin suo: υκουν κρατισώμεν - ου μηδαμως. Ioμω γαρ ἀριςησομεν. instibi utemus. Ne=uapιam. In VI in Hirm pro bimu1. Miram vero vocor διανητισμος pro eo, inito cicimus nos Francocellae plane ad verbum muner. Sed nobis ratio constat est enim quasi debejunare pira jejiinium solvere, ii rionerare et Gamnari. Saepe ita accipimus mde Graeci , quod sciam. την δια nunquam. 0uuare Graecis νηςεὐει , νητίζεσθαι fransiere jfunium πονης-ζεσθαι. vies tritis: πονροτίζεσθαι. απὰ νηςειας ἐπὶ πράτην ἐλπεῖν. Scribebam ἐπὶ ἐδωδῆν sed vulsit aurem magnus nostramna Musarum αρχιερεῖς, ii in septimo divini operis de emendat temp. aliter interpretaturiesychii verba, et ad ritus veteris ecclesiae christianae refert: quod eo nobis probabilius videtur, quia doctissinium illum grammaticum scimus suisse claristianum, contra quam si tibiis lani visium. Quis credat, ali numio nem a pietatis nostrae sacris tot locos utriusque foederis expositurum Propterea pipnanium bis cludat aevmiluin
iam Ἀντιχρμου, et Apostolorum aliquot notriina anterpretatur Christianus igitur Hesychius. Proprie λαγης est jejunii continuatio: λανησίζεσθαι ad finem usque