Deipnosophistarum, libri quindecim. Ad editionem Lugdunensem postremam emendatius expressi. Accedunt Villebrunii interpretatio gallica et notae itemque Isaaci Casauboni animadversiones integrae

31쪽

N populi quBlain, ut Elei quales item apud Romano a Tribuni pleris libera repubL, postea Imperatores apuit omnes gentes legati et κήρυκες Dio citrysosses: ολὼν -οΩ--ων κα των κηρύκων ἰερώτερος Sed et pro homine sancto aliae excellentis virtutis accipituit, cisensu δερ. - τέχ' - τα ρθη Dapnnus medicus nic dicitur et ippocrates L IX. ἰερώτατος. Vetus scriptor apud Suidam de Jacovo modico vere Claristiano, essi aliter scrinunt alii: nam Pnoti verba sunt de no et ipsius patre in excerptis ex Isidori vita: μφω δε κοψ ὀ παῖ κῶ φος οἰσεβί. Qi , ex Oriam, puto, sententia, oui in

guras artes illis objiciebant, σεβεῖς appellat, non Ciristianos, nisi stridendum ευσεβω ο ιατροὶ talait. λέβαλλον αυτόν αε κή λοιὀψου Oiα τινα ου ιατρόν, αλλὰ θεοφιλα τινα κα ἰερον, hoe est, ceu divinum aliquem virum, qui non arte nomines sanaret, vacue indiui stria, sed Auore numinis. Sic Platonem vocat ιερωτατον l. V. Et Lucianus in Fugit de eodem, o Iερος δκει ος. Rusdem successores in cnola ανθρώπους ερους κή φιλολογους illi iis apud Suidam nuncupat. Dio Coco vocis latinam finisset, ut venit ἰειχος, t ad Sueton. Domit nota Damas. paulo aliter scriptor incertus in Suidae collectaneis, προς - ληθειαν ἰερώτατος ἐγεγόνει, de Antonio monacta oriain

principe. Interpretes, a post τέχνην listinguunt, et

secuentia vero uno spiritu cum reliquis inis periodi connectiant, suam sententiam nobis non prodant. Atque haec eo sunt a nobis pluriuus exposita', ne quis temere putet, pro ἰερός esse noc loco ατρὴ την'. scri henis arn. Divinum virum cia lenum scribit auctor edidisse prope infinita συγγραυματα φιλόσοφα τε - ἰατρικα. Praetermittit

scriptorii ni a ni genus illud quod maxime adfine est si scio litius operis Pauli quid ei philos0phicum proprie non est, ἰατρικον uti na multo talinus. Suspicanar,

kriptii ni prius suisse φιλεσοφά τε vel φιλοσοφικα κήφιλολογικα, ο ἰατρικά. Mittin Galenum seripssso ad pnilologiam pertinentia ipse testis est nodis. de erant de fietionibus Atticis libri XLVIII. Nominum πολιτικῶν. quae apud Aristophanein libitis. Quid autem appellet

revitia nomina declarat nie Hiisdem Galeni locus o terti comment in Epid. H:ppocr. φαίνεται Hippocra es συνηθεςατοις, κώ δια τουτ σαφὲσι τοῖς ὀνόμασι κεχρημένος, p. 7:α καλεῖν ἔθος - τοῖς ψητορικοῖς πολιτικά. Eorum, quae apud Cratiniit n. si uri Ii. De vocinus suae sunt comi.

cis propriae, live singularis et similia his alia. Enu.

32쪽

ineratis convivis innidus, quom numerias nane maegniis, ait lare viator d καταλογος ἔτος ρατιωτικος, σησὶ, μαλλον η συμποτικός. Respieit Arcnestrati versus de numero convivariam. Sunto, ait ille convivae Guin, lae ad suminum, non plures: nam numerias militum contuberialis iam conviviis magis convenit Vorda poe

Platonis imitam. ἐπικυλἰκειοι λόγοι, Mira τῆ κυλιεκι λεγειν Provirbium: ρὶ νάπομα αμένοισι

Θεοὶ διδόασιν ἄμεινον. Veteraum circumlationes , et similis supersitionis ritus Larensis enconetium κρι τική τις Σωκρατικη πιώμη Socratis ara

rum a Larensi condisae. Error eclogarii Pindarus κατασεσιγασμένος. WMes,tus Atheniensium Aon Indicata re sublata aliquot mendae. Recte nonodat auctor epitoniae in fine superioris nypotnesis, Athenaeum in operis sui principio Platonem esses

inuratrum. Nam et prima verna inanis esto prompta sunt illius Pliaedone et cum ἐπικυλικείων λόγων neminit, irritecum dicendi genus una voce expressit. Proistis Plato λέγει ἐπὶ τ κύλικι. Verba illius sunt in Convivio rστω ουτ τι λέγομεν ἐπὶ τῆ κυλικι, ἔτε τι ἄδομεν. Alii scriptores pro eo lixeriant ἐπὶ τε ποτrργ. ut laeopl: rastiis et Plutarchus. In primae periodi fine crinencius το ἐταίροις ὀιἀνεις, non τοι ἐτέροις nocri loque a Pluian '. In eo, si proxime sequi r versu, Tρ ς δ' ἀποαα2χμένοισι θεοὶ Zόασιν μεινον ser lint in hiis veteres o M. Tριὐδ' ἀποδεξαμένοισι. Qitam παραθάρθωσι non lubitqan illis prosectam, qui verram Giptiiram non intulli Iohant, pridem expositam nobis a latu optimis lim. iami no enim ad veteroni circumser idio lustrandi rat in allii- sit posita hujus verseuli auctor si vocis os cillimn ling. 1ive Eratostnenes. Proprie id si nil, catur :ic Arcremnia, quod aliis orlai Gic et extulit cum ait oi uria elatrix casera reluι divini proras iti . de Divin. l. II. I Ongius 1leinde provecti usus xtendi coopit, et tunc tioque

33쪽

ussirpari, cum ad iterum si ineundunt exhaustum jam lab reni hortari ali*aeri vellent. Sic noc loco accipitur a Ti- moeriite eodein plane sensu, dilue ulla vulgo notiti, G και τρὶς τά καλα. Verebatur enim ille, ne grate esset Atiaenaeo, longum adeo serin nem, nai ratuna antistiis, retexere, et, ut poeta ait. ἰτις αρι γήλας ιρημένα μυ- p. θολογεtiειν. ac loci thus mens, hic piravernu istius usus: tio etiam conrirmat anus illa, quae apud Anti-pnari m. o cum itimulans ipsa sese ad hi henduin φέ-

circumlationis, qua voce ποματτεσθαι inclaratur, similis fuit vetenim illa superuitio quae in XI. 1eopon. Ieiciar, tergendi oculos triuus rosariarn calvculis quod dixit ille aiictor τρισι ἰόθων καλυειν πομαεασθαι τα όμματα. Sirnili liis multa item alia apud veteres, parum

sis onservatii, illi alit' labli Italas veniculi nujus παροιμιω- ἐου interpretiitiones sunt commenti Proxinia veila, Εἴταε σερ λλει με ολθον εις τον του A getr. mese tribuuntii si

intimproteiDalecti J Timocrati, quasi Athenaei ossent quod lallaircosi sunt enim illius, dia haec excerpta excerpsites contexuit ouoilo. Sic extremo argvinento, ταν γου,

ἄρχεται. Larrensem suun plena manu is laudans inenaeus, hoc etiam nomine lacit illurnis transsem, tiod inter visputanduin de redus obscuris cum suis sodalibusnini ternodi, alit fine judicio quaereret, sed Ora quaestionum serae de singulis cum critica Iadam et Socratica scientia, ut a maxime, inter rogaret Hoc sibi volum ista vei'a: γ ἀβασαν, ἡ ως ε ἐκ τῶ παρατυχόντος

ταγάπησεων την τηρησιν. Quaenam est ista quaeso scientia critica et Socratica aut Socratem criticum quis sando accepit unlaam In eo libro quem de rauca fecimus expositiis eiu a nobis suis hic locus dicemus

ramori Dic aliquid declarandae auctoris sententiae. Nem .po no significarii an Athenaco fuisse in Larens magnam dialoctica comitionem magnamque praeceptorum

diat Niconini τριβὴ et usum. Eius facultatis est. o. cere nos πῶς ἐεῖ ἐρωταγ, inquit Plsilosoplius ΙΙΙ. o. pie. Est quippe ejusdem ariis, viam ad recte inter ro

candum mi intro, cujus est, praeire ad eno se sponden . dum Scientiam vocat improprie, qua non est επιςr uri sed δύναμιe alit ἐχ . at docent nos tinianae sini tias promicon si peripatetici Addit vero κριτικηγ, Di --

34쪽

x I. CAsAuno NI ANIΜADV. T ATHEN. do illa utinue senGns critica, quae tot nodie passim H- vales habet unde crities dacti Eriuosthonos Aristarcnus, Gares aliivae veterum neque de illa etham anima κριτικν cultate, quae iticulentis verbi in extremo Posteriorum est a philosopno des :ripta: od deca, quamli-xiimus, sisptitan si arte, aliis parton altoriam Stoici judicium se tetant . vocistant. Sic laicianus de Sectis. γυμνασάμενόν γε, inquit, πρότερον κα κριτικην των ποιέ- των δύναuis πορισάμενον. AtDe nae est illa ars ovst tricia sive μαιευτική quam in Socrate adeo praedicat Plato. Eo respexit Amenacus, cum malecticam GCaret Socrraticani sesentiam. Etiam apud dicen si magistros g

P. . nus orationis invenias quam proprio Socraticani veterea dixeriant ouod esset per inim rogationem concepta. D metrius Pnaleretis: ο δε δίως καλκμενον εἶδος Σωκρατι- κον μεταρυθμίσειεν τουτο τὰ πραγμα το προεψημένον εἰς ἐρω-Wησιν, id est, Illa quae proprie disitur, Sorantis droenia rarieι in interrogationem eouυerre re semiclari tam auam aliteram ranciperent. Praeterea appellat quarensem auctor Ast ropaeum et ainludextritin. ao ureainquo linguain Grae-

eam ilico et talinam calloret, atque uitriivis ponet ut L. Magnum videlicet illis temporibus videnatiar, duabus Iinmiis posse ooui quod in nescio quo nanitum loco mirticuli reserit Galenus: δίγλωττός τις, in*sit. λέγε τοπαλαι- καλθαμα τουτ' ἀνθρωπος εἰς ωριβων διαλέκτους

Ialesuis in secundo de disser puls Quid obsecro dicitii-rus, si patriam memoria revixisset, cum quidem cerneret vel in ia Lutetia quamplurimos omnium disciplinariim peritissimos vim non διγλάττω aut τριγλώττους, sed latine, graece hebraice, chaldaice doctos At enimvero turn immensum Des O M. donum, et peculiar seculi hujus decus, non dana neglectit, sed contemptu et ignavia καὶ φιλοκαλία nostra ne brevi amittarnius cautio est. Iostea enim rani docenssum culpa discentium inis genia ad λογομαχίας et funesta visputiitionum απεραντο- λογίας sunt uaducta, protius, quod olim Laco dixi σὐ- ρει τα καλά. χed inutilium uurelarum desinamus, et ad tarensis laudes rodegimus Auronaeus ἔτι δὲ νό- μα συναγωγηv, ως ἔτι διδασκουσιν. Inest ormioni vitium: deost enin ve*urn sine quo non notest esse ο λόγο αρσίπους' puta, πιιῆσαι aut alim sit nile. Inio vor ita scriberulum est. τι- νομους συναγαγεῖν, o paulo p.st.

35쪽

TIR. I. CAP. II. as

κατασεσιγασμένους nam re ατασεσιγασμένων in nostram

tionem, SS. inale irrepsit. Quae seviuntur crua, ους ἔτι διδασκουσι, Allienaei non osse, vincit particula ἔτι neque enim sic osset locutiis de re paucis anto instituta annis. Iuni vero abbreviatoris , qui post Iustiniani tempora natus et in liueraturiis iam juris civilis studiis veratior, putavit salso corpus legunt ouae in utraque Roma et Boryti ipsius aetate docebantur, id ipsium esse, Wio a Larons coinpositum ait Atlienaeus. Nos non dubita inus, si quom Romanariam legum codlicem 1 rarensis unquain composuit dolitiiisI etina in privataritin U-Mioine Narn, aut etiana fortasse propriae ipsius sorulis. Nain si lucena vidissent illa pandectae aut in auras scia las semel suissent admissae, ex sturo naiad diuti illius nodi quo in jurisconsultoriana libris ali pia mentio: sicut perpetui dicti quod a Salvio Iuliano iisden sese temporibus nai conarosiluin Adrianus Turne Dus, acerrimi inscii vir et pirasiandae eriinitionis. immulalbri olim ἔτι δε νομων συναγαγης ingeniosissima conlectura quam eqFidem neuue probem, neque improbem temere, mus-miam doctionii super ea suerint habita comitia. in p. o. clarum dixit Eupoli comicus κατατεσιγασθω, id est, non

solitur legi, sed si istio iasi obrii a siti temporis homininus. Cortuna st dictuna hoc naisse ab Eupolide, eoi ruptam uomina nominiani disciplinam et vitam o ante quod nacillia et lasciva alioritui poEtarum erotopaegnia Pindarica Musae, noc est, foedam plum di scoriani puro puto auro anteponori ni Euclides, ii inter antiquissimos suppelloctilis iuriiriae collectores no natur Arcnon fuit Atlaenis non multo post institutuim agenus magistratus. Is est enim, d, quo exstat prove Huni προ Κικλείδου, vel πὲρ Κυκλείειν, quod nos mautis exponi natis illustran nis in nostro dis provornlicitabro. I ego scinde κώ- τα τουτου διατηρπαντα βιβλία Νηλέα non τουτα Unius enim, quod sciam, Aristotelis Dibliouaec a neoplamisto prius possessa, ipsius dein Tneopnrasti testamento ad Nelcum pervenit. moti ni-storia ex Strrabone Plutarcno. Piogene. Discas ex Strabone quomodo illud παρ' κ mox sit capiendum, et aamvpraim, emisso Ptolemaeiani ameseo aut ejus post ris Miros pnilosophi.

36쪽

re rerum. κατόμβη ου ψευδώνυμος Alcibiassis palmae si πνωα εωφρων. Xῖον κεραμιον num c um resa Attua. παραβοηθεῖν. puras fructus maximio. Gellias Agrigentinus πυλω Exposita Arensis liberalitate, erga foetos mitials centi .hit Athonaeus Τοιήτους ἔδει κρή του λοιπὰς εἶναι πλείους. Aut ceto salior, aut non ut oratio ista Grtuca. Scribo κή τῶν λοιπων. Potest et alia nil tulationis ratio iniri. mutata voce πλείους In πολίτας. Falluntur in torproic s. cum putant: λ, haec τί μικρολογεῖς. ex altilio poeta sumpta esse. Athenaei illa sunt sequ0ntia aero. λεῖα Ψοι etc., sumni vatum λιαδ β. Conolici narcit auctor duabus inaxuriis minus ex animi sentcntia consectis καθόuβν τῶ εντι ηὐσαι κοὐ ου δευδωνύμως, vera lictato inbe fodisse, non

lalso se dicta. intelligit contuni boum sacrificilini, non

rent ιν pecudum, ut visum interprotibus ea vom est, quam auctor salsam hocatomben appollat ast ora ut vult sile, et grammirici etiani scribunt, Ἀκατο κυρως βοων γίνεται, ex solis ulnis, sis pio contum numero eonstat. Sed nevi de risione vocis hujus inter grammaticos, netae de illius usu inter auctores constat. Pr pterea ost illitae additulari, κα ου ψευδ uiu/αα c. Exemplurti

necaton1bae salso no ne sic fictae esto sacraticium, quod Iogimus ali*aando fieri solitum ex contuni ovibus et bove uno. Hesyclaius Βάπρωρο- Θυσία me ἐξ ἐκατον προβατευ κα- βοὰς ός. mox scribit aucto do Alcibiado, νικμα ἄρματι πρωτος οὐ δεύτερος καῆ τέταρτος, ex sententia Thucydidis non Euripulis citium tamen in haciti re videtur sequi scriptum est a Nucydide Alcibiademo litilis circonsibus ivmpicae solennitatis palimani re ponasse, primam secundam et quartam Euripides. ut observat Plutrarchus . tot iam dixit loco quam e Sicinaripides in eo cantico, cujus meminit Astenaeus:

37쪽

bendum sed Αεωφρων, ut εωπρέπης ot Δεωκριτος, aliaque no inuin Atneniensium ad lioc exen aptum aut Ααόφρων ut Λαοσθω- ,eviculum hoc illiti non leve, φuae jam dicenius Narra deipnosopnista, Ionem Clatuiri uagicum inenis coronariam contra suos antagonlitas e usderi generis positas viritina culmi civium demisexa κεραμειον fictile Chrison. Neque interpretivus ' no- te aliis viris doctis, qui nunc locum tractarunt ulla oborta mondi suspicio in nis verisis nora potest, ut recto naueant. Acrius tamen cogitanti nul ii de auctoris mente videtur legenduna XL κεράμιον, in oti plemiranferiis, non Xῖον. Gussicii nujus caussas nabeo istas primum quod inter rara cupiviana uindicentiae exempla recensetur ac lonis divisio. Egrcgiam vero liberali. talem testis Atheniens is donare, popuIuni celsi animi, et alium adeo spirati teli, Accedit eo, uois stamina figlinariam tam ni tui apud vestres scriptores silentium, in romaens in eoru in scriptis vini Otii lianem men-- uita, uod accidium palim penes Attaenienses sitit illis teniporal u. Qua do vide intra c. XXII. Ita*1es lina inenas ex Clito asportaro, id ei fuisset, laod Attici cureae diccbant, Noctuam Atiionas. αίου κεράμου inriir, ut apin alios καροραίου. mcdyliis Ἀλλα

aptus Aristoplianent, areri Geonaei acetabula, et Macnon Πυῆν χων ' ο ια. Θάσια τέτταρα, nempe sραμια. At

que ita recitantur veri, Atlaenae in Aristoph. senoliis, et apud Sutilani non semel. In lexantissimis versibus Antii latinis de iis opum legitimo scripsimus παραβοηθεῖν

ex libris pro περιβοηθεῖν, quod ante sitit voce neque ninc loco apta, nequo usu recepta. το παραβοηθει elegans est et usu tritum verbum, de vicinis proprie usurpatum, qui nutuas sibi operas opem*ae praestant, ii quomque illorum proni necessitas. Postremorum vetiuum sententia neque in illis pione continetur, neqtie a inter pretinus recte est exprena ). Est autem naec Si ma-

'DI Voluptatem enim potionis atque cibi omnes ex aequo emi pinius M pleri dis iniicina coenis non sedatur sentes Da .

38쪽

gnarum omni possessio nilii aliud earunt dominicam r. xet conitru cli praeter illam , quae esu potuque i reipituita voluptiitem ciuissam osse nullam cur divitias qui duarii expetat. Nam illam, iam viximus, voluptarem p. a multum inopumpi ex aePI esse commvnon . paritet

quo ab utris e percipi. Quippe talari sanu ni non qua litate cxviiiitamina dapum, sed conveniente in is unquo alii nenti quantitate. Quid est igitiir, dicat aliquis, tu ἐν τοις μαλις αἰρετοῖς omnium suifragiis divitiae censean. tiar Neinpenoc, quod possessores suos liborales, eo lint modo, praestant et munificos. Ex stiperioribus An- tipnanis versibus . sernione Atiaenae nanc esse paret sententiani. mae digniis erat hic lociis, a plum Dus a nobis exponeretur: est enim illustris is plane philoso. phicus. Similia legas apiul Senecani nulla et in Themeriti naritibus suae inde petant stia os . malintra nude αλλα μην κα o Ἀκραγα-πος Γελλίας non Τελλίαc Bie est ili mortaluin munificentissimus Gellias do m. Jus σιλοῖενί ct in omnes nospitalitiite multa Diodorus Sic. l. XIII., nec pauciori Val. Max. l. ΙU. c. iiii. Sic reis scripserat olim in ora sui codicis et Nicolaus Siniri Bolga, vir doctusinnis. Caeteriam quae nic narratur historia , paene ad verbum e l. XI. iniae est dissumpta. In ea historia nove dictiam παντας πυλωρων, pro 'ara df -

, ut omno praetereunt invito. πυλωρειν των πυ

λῶν ἄρα ποιεῖν, annae baseo curam laic vero alliter et, ut dixi, nove imo, ut censeo, inictare Assentior enim divino vim Adriano Turnebo, qui correxit olim πολιω- ρων, omnes fua erem dignans et furio amplemus. Bene re-ete, πέρευ Eo verbo utitar Atnenaeus . Q. V. μολυάρει ἡ αὐτον ὀ Ἀλέξανδρος, καίπερ ἔντα τω βίω σαυλον. Utituris sibi eo verbo id significat praestare so b reser et munificum erga aliqueni. Aristeas scriptor oppido antiquus: χεος πολυωρεῖτο τῶν λυώπων γένοe.

χορηγων αυτοῖς χ' υγίειαν κ ευαισθησίαν καὶ τα λοιπά.Paene praetermiseram, quod praetermittendum tamen

non est Eustamnini non semel aut iterum, sed siθpius ex isto loco Hliani vocare imini viriana non Gelliam escias, non nodie neri depravati esse Amenas

exemplaria.

39쪽

I. CAP. IV. II

ωματοδέσμων γράμματα, ζωματόδεσμοιςρωματεῖς Calliphanes ο τῶ Παραβρυκοντος.

φισμάτων Alia nonnulla. ξx omnibus Aristotelis discipulis nullus omnino est unici, si sorte excepto Theophrasto, querri veterres pluris rideantii sectae, quam Solensem Clearchum quein qui es anarinat diserte Iosephus condiscipuloriana suo riimusic γεγονέναι εὐτερον. De no vii auctor loquitur,

postremum vortuum culpa librarioriina in prioribus risitionibus praetermissum secit, ut putarent interpretes learculina ab Atlaenaeo τρεχέδειπνον, ceu lauta-nim mensemini adsectam et gulae mancipium vocatur p.

esse Gratia magna scriptis codd. qui sapientissitnun pnilosophum turpis caluinniae exeinerunt ignominia. autem venem,um Sopbista oratur m ιιιι ens adsiectator ait ciearehum narrare, etc. Sunt vella breviatoris S

plateam τρεχέδειπνον intelligo Theodoriim Cynuicunt, cu-jas voracitas , λιχνεία inultis operis nujusce locis peraenoguntur. Ait Ainenaeus εις μεν τον ἰχθ ν, 'Hκω λι- Αιγαῖον λuυρω βαθος ast versus primus Troadum Suripi sis Ait: εις ἐλτην χορὸM, λικτα, κοὐιελυγιές. Zaripi sis verius est ex Andromaclia, ubi sic legitur: tara, κοὐδενίγιὲς, αλλα παντα πέρι Φρονκυτε, mendos Mio procul. Guillelmus Canterias, vir doctissimus, tialiter esset superis visum, longiore vita signissimus. ridentibat αλλα παντ α a. aut veritis, quod venit ruta nune primulum in mentem: - κουουε υγae, αλλα πτέριε Φρονου-M. Idem significant ἔλικτα φρονεῖν, et πτέριε φρονεῖν, nabere consilia obliqua et curva, ne Ita autem legisse in Euripus Plutarcnum, postea αservavimus. Locus est in i de mal Herod. IO. τουτου τις εἴποι προ αντον, δολερα με τὶφ ματα, φιλερα ἐντα apula.ii Dalaetampius.1

Asten P. III. T. I. B

40쪽

πῖ πεοιε. Jsurpat tertinari de Coinri . not. contra Stoicos, et icci'uni elegantissina contri cogitona Stoicos: φ'

ἔς nit. κολτα περὶ Θεῶν οὐ Θεότητος αυτοῖς βιβλία συντέτακταί, λικτα κή δἐ υγὰς αλλα παν πέρι ἐπαμπε- χοαένοις καὶ ποκρυπτος ένοις ὀι φόβον ας σχουσι όεαρ. Cicero ad Atticum de Varrone Ego malim ad isimus6psi FG, inti rogum iuri ιμ', non quo faceret ut faceret, reuhrtiter enim moratus , ou nosti. ἐλικτα κή ἐκ Nullus in toto Cicerone magis perspicuus locus:*ioni tamen docti viri, qui emi libriat interpretati sunt. On rapiniale coepertini non enim videriant, de Varrones potissim uni stirpatuin osse a Titilio locum istum Euripi- Isis, citrii coiettii sit ox a luceamini epistolariun locis. Varronis in solantino non alitor Tulliitin suisse persinisum. Simile apud Aristotelena in Rhetoricis λέγειν τα κύκλου. anadaginus uti, neque rem licere ipsum opiti Lycophro nena ἐλικτα κωτἰλλειν isto veriu: F λικτα κωr λουσα δυς- φρατως σπη. Sic accipit ἐλίττειν GH mus non raro. L,. VI de dogni Hipp. et Plat. αγω κρῆ κατήτους λιγους ἐλίπειν. οσαφεῖν δε έν. In lilaro de miss sangu c. Εras: οι δὲ περιέπλεον μεν ανω κατήτους λόγους ἐλίττοντες, ἐτέραινον ὁλ

σύ. Etsi non meminerat initio ex qua trago dia esset ni versis, Euripidis alnon esse non ludi tabain. Duo in lais trabiis oculis aniniadvorteuana, obtine illi admo-citum seindiaria ut testantur vel res otiain critici. Onservant illi, ευεπίφορον esse Euripidem ad vocent σοφὸν, a- quo ut plurimuin. Hoc igitur primunt deinde alterum, σιγματισμος, satale optina poetae vitiiim ut in Medea. Ἐσωτα- ως ἴσασιν Ελληγω οσοι in Ione Συ γουν σσα p. 4-το-ον σωσαίχ αργην Incidi postea in istum vorsum, percuri ens ejus Andromacliam Σοφή, σοφὴ σύγκατθανεῖν δ' ομως σε δεῖ Porro qualis ciboriani paraturas aerit ονθυλευσις sive μονθυλευσις, nam utrumque dicIturi paruna explicate docent nos Graeci grammatici Hesycnius νθυλευμέ- ἄρτυμα interpretatur το διεταγμένον. nimuentum olei vel aceti euttis reoratum. Sed notassisplicet viri, et graecarum literarum, et naturae tothis

callentissimi, conradi Gesne conjec ra, pro διε γμένον crinentis διασεσαγμένον. Quod ira octis probemus, erit νθυλευμένη τευθὶς quae Antipnani σακτ nominatur: eat interpretor furetam, ὀνθυλεύειν maeere impen-

iam sive aruum. Miniui condimenti genus excogitain