Scriptores erotici graeci ...

발행: 1792년

분량: 480페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

461쪽

τρα, και αναεισμένος, γόνυ χμων, και κατα ἄνδρας κουρα τριχών ορα ταυτην πιτεμις, και Wτηνει, και ἐκαλει, και συνθηρον ποιησατο, καὶ τα πλῶπτακοινα ην ἀταις Θηράματα αλλα και μοσεν παραμένειν, και - προ ανδρας μιλίαν υγέιν, και

μέν σε το υίον τον τοξοπιή 'A οδω , ειπεν Τεκνον, ζευγος τουτο -- ἀναφροδιτον, και εχ ρον μων, καὶ

admodum QEngulum, & mitram, veste genu tenus. sia cincta, capilloque detonso gestare consueta tam minxvidisset , rota vae Diana, vocatam venatiun secumduxit praedaque ut plurimum inter eas communis erat. Quamobrem illa virginitatem servare, vitrarunaque consue-nulinem usqueqinque vitare, ac Veneris ci ntianielias numquam perpeti iuravit. Quod simulatque Venus persensit, ra commora, puellae stantis superi iam ulcisci Forte a culit, ut adolescens esset Ephesius, inter viros aeque sormosus, atque iliter vi ne Rhodopis quem Euthyniciam appellabant. Is venandi stivisio, quemadmodum Rhod pis, tenelauiit , is Veneris pariter illecebris abhorrebat. Igitur cum venatum ambo exissent, eo se clam e 'nus coennitu ferasque ab eis agitatas, alium atque alium cursum tenentes; in unum conlusit. Mox Diana ab me filium conveniens mater Nonne hos, inquit, fili, arca-

462쪽

πων μετέρων μυστηρίων η δε παρθένος και Θρασυτερον

μοσεν - ἐμου. ρας δε αυτους ἐπι την ἔλαῖον συντρεχοντας ἄρξαι και συ της Θηρας, απο πρώτης της τολμηρα κορης και πάντως ο σον βελος ευσποχώτερον ἔσται. σῶουσιν -*ότεροι τα τοξα , χειν ἐπὶ την ἔλαzον,4 A Ερως ἐπι την παρθενον. και α μό- τεροι τυγχάνου ν, και η κυνηγέτις μετα την Θηραν τεθηραμενη και εἶχεν η με ἔλαφος ci τα νωτα το

βελος η si παρθένος, την καρδίαν το δε βέλος,

Εανικον Cιλεῖν δεύτερον δε και ἐπι τουτον οἰστο αῖ--

σιν. - ιδον αλληλους Εὐθυνικος και η Τοσάπις καιειπτησαν με το πρωτον του ozθαλμους κατεροι, μηδέτερος ἐκκλίναι Θέλων ἐπι θάτερα κατα μικρον δετα τραυματα ἀμοῖν ἐξάπτεσαι, και αυτο Ερως

-τους ἐλαυνε κατα τουτι το αντρον, ου νυν ἐστιν noriam nostr in expertes , nobisqvie inimicos vules Uul, ouod puella e uini conceptis vertis audacissimum sane contri me iusiurandum iuravit Tu nunc illos cervam secuentes oermisci quapropter venariis auoque iii pe, atque ab audaci piaella vindictae initium lac. luna tirum certius omnino fiterit. Ita ritia an Do in cervati virgo, in virginem Cupido, arciis intenderiant. Nec vani filere ictu. nam venatrix etiam ipsa praeda, Ac cerva miselam in armo, puella vero in in rcle vulnus a cepit. iiii ea vis iuit, ut Euinynici amore statim flagraret. Qui non ita multo post pari Wiple vulnere permissus est. Ac tum auulem mutuo sese contueri, replealter in alteriini obnitus defi re ciHperiint, tuu adeo, ut neuter in ollum sum aciem vellet inclinare Cereriam utriusaue vulnera paulo post ictamniari coeperiInt, amorque illos in antrum, uvi nunc fons est, duxit, ubi iu-

463쪽

πηγη, και ἐνταυθα τον ἄρκον te εύδονται Ἀρτεμις ορ- χῖροδῖτην γελωσαν, και το πραχθεν συνίησιν, και Γς δωρ λύει την κόρην, ἔνθα την παρθενία εα σε. και δια τουτο, ἴταν τις αἰτίαν ra Azροδισίων , εἰς την πηγην,σβασα απολουεται. Gli ἐστιν ὀλίγη, καὶ

μέχρι - μης με της. u κράτις ἐγγράψας το ορκον γραμματείω μηρίνθω δεδεμενον περιβηκα - δουν.

αν δε ψευδηται, το δωρ οργίζεται, και αναβαινειμε ι της δέρρης, και το γραμματειον ἐκάλυψεν Ταυ-

τααποντες, και του καιρου προσελθόντος, την σπε-

ραν, πήνειμεν κοιμηθησόμενοι, χωρις ἔκαστος. ιγ. Em δε τη σπεραία ο δημος μεν απας παρην ηγεῖτο δε Θερσανδρος αδρω τω προσώπω καὶ ςημα - βλεπων συν γελωτι εστολίσατο - Λευκίππη ερα στολὴ ποδηρης χιτων, ο&νης χιτων γνηVenerem conspicata rena cognovisset, puellam in lantem illic, ubi pudorem amiserat, commutavit. in iactum est, ut, cui violatae aliqua pii licitiae M guuin . eun in tibias attingit Ilusiciunt autem fieri hoc pacto consuevit. Quae delata est, selso se insuitulari iurat iusiurandumque in tabella descriptiini collo suo alliganti Iustinvias, insonteni descendis. Ac si veriana iiisiurandum iuraverit, aqua omnino inaniola manet si asinus, intumescit, atque ad collum ii ii se attollens, ta lana contegit. Haec dum loqueremur, tempusque ad vesperam inclinaret, seorsum dormiturus quisque viscessit. XIII. Postridie multitudo universa convenit: cui vulnihilari Thersander praeibat, nosque identidem inniebatur. At Leucippe sacram, atque ad pedes usque demissam, ac

464쪽

κατα μεσον τον χιτωνα, ταινία περ την κεῖα νςοινικοβατης, σανδαλος ο πους και η μεν ισηλθε

πάνυ κοσμίως ἐγω δείς εἰδον, στηκειν τρεμών, και ταυτα προς ἐμαυτον λεγον τι με παρθενος- Λευκίππη πεπίστευκα, αλλα τον ΓΙάνα, ia ιλτάτη,

σοβουμαι θεός ἐστιχιλοπάρθενος, και δέδοικά, μηδευτέρα και - συριγ γε η αλλ' ἐκείνη με ετυγεν διώκοντα αυτον ἐν πεδίω και ἐδιωκετο ἐν πλάτει σε και εἴσου Θυρων ἀπεκλείσαμεν ως ἐν πολιορκία, ἴνα , καν διώκη, μη δυνη υγεῖν ἀλλ', ω δεσποτα

ΙΠαν, ευγνωμονησειας, και μη παραβαίνης τον νομον

λιν μῖν η Λευκίππη παρθενος ταύτας προς την A τεμιν συνθηκας ἔχεις , ψεύση την παρθενον.

ιδ . αυτα μου προ εμαυτον λαλουντος, μέλος έ κο-το μουσικον, και ἐλέγετο μηδε πωποτε λιγυ-

tenuissimis fili liuextant, zonaque succictam stolan in-ssiva. purpureis vinis redimita, niviis pedibus permiani decenter speluncam ingressa est. Quae diti ipse spectarem ori more correptus sum; naminique solus Mihi qui- diem cerae, inquam, dubiuna non est, quin virgo adhuc sit Laeucippe sed tanaen, citin mente agitis,inisu sit Deus iste, timere cogor, ne videlicet fistula etiam ni illic fias. Illa tulet Panem per aperiaci a insequentem facile es-fligit nos vero te, quasi otatam, hasce inti a valvas inclusimus, ut ne, si sequariit , fugientsi tibi su potestas. Verum rii, o here Pan propitius nobis sis, neque loci leges, ias nos siloque observavimus, tran rediaris quinimmo intactam nobis Leucippen reddas eius Asi enim cum Dianacissi taedera ista sunt neque itinem fallas. XIV. Haec dum me una loquerer, suavior exaudiri sonus coeptus est. Ac fueriint, qui dicerent, suaviorem num

465쪽

δομεν τα Θυρας - δε ε δορε η Λευκίππη , -

μεν ο δημος ἐξεβ ησε ὐz ηδονης, και τον Θερσανδρον ἐλοιδορουν ἐγω δε οστις ἐγεγόνειν, ου αν εἴποιμι λο-γω M- ρον ταύτην νίκην καλλίστην νενικηκότες.

απνειμεν επι σε τρο σεπεραν κρισιν χωρουμεν, την Στύγα και ο δημος ουτως μετεσκευαζετο και προς ταυτην την Θέαν, και παντα συνεπεραίνετο. -κῶ

Mελίττη, γραμματεῖον περιέκεισο η a 'γη δε στηκεν ολίγη ανέβη δέ, αυτην, και ἔστη ται- τω προσώπω το δε υδ 4iον, κατα χωρα ἔμενεν, μητετο φαντατον μναθορον του συνηθους μετρου ἐπωδεκα χθόνος, ο ἐνδιατρίβειν τῆ πηγν διωριπιο, παρεληλύθει, την μεν ο προεδρος δεξιωσάμενος, ἐκ τουάδατος

quam audinini suisse Antri quoque valvae sponte sua statim patruerunt. Ita Leucippe pri u multitudoque unis versa prae voluptate acclamare , ac Daeriaiulriin conviciis consectari coepit. Ego vero, itantum laetitiae animo conceperam, nulla unquam oratione satis expilarare posistat. Hac una, Mea quiddi praeclarissima , victoria, his parta inde digressi ad Stysis sontem pervenimus, ut conditionis alterius pericillum lacerem . Populus ad videndum iam se comparaverat, reliquaque omnia iniri natu erant. Itaque Milana collo Melite alligavit, inti epidoque vulti in sontem descemsiti Unda, ut erat humilis remansit, nec tamulum itidem consuetum excessit in dum. Quamobrem, ubi tempus nianendi in sonte pra tersit, praeses traulierem dextra prehensam ex aqua eduxit, duobus iam certamininus devicto Thersandro. Qui cum tertio quoque se victum iri animaduerieret, tria m

466쪽

κίαν ἐκδιδράσκει, φοβηθεὶς, και καταλευσε ν -- τον ο δημος το γαρ Σωσθένην ειλκον ἄγοντες νεανίσκοι τέτταρες δυο μεν της Μελίττης συγγενεῖς, ο ν οἰκεται τούτους γάρ πεπομφει ζητη ντας αυτον η Μελίττη συνει ν Θερσανδρος πόρρωθεν , και --ταμηνυσει το πραγμα ειδως - εν βασάνοις γενηται, θάσας αποδιδράσκει, και νυκτος επελθούσης της πο- λεως ὐπεθερχεται τον Σωσί ενην εις την ιρκτην - υσαν οἰ αρχοντες εμβληθηναι του Θερσάνδρου --γόντος τότε μεν ου απηλαττομεθα, κατα κράτος ηδη γενόμενοι, και ὐπο παντων υzημούμενοι.

ιε Τῆ α' ὐστεραία τον Σωσθενη ηγον ἐπὶ τους αρχοντας οἱ ταύτην ἔχοντες την πίστην οἰ επι βασάνους εαυτον ἀγομενον δων, πάντα σατως λέγει,

οσα αυτος πηρετησεν ου παρελιπε δε υδε ὀσα sta προ - της Λευκίππης Θυρων δελεχθησαν προς- χήλους περι αυτης. και ο μεν αυθις ει την ιροτην visernum se recepetit, veritus, ne a populo lapidibus obruer tu . Nam inim iam Sosthenem adtiicerent adolestentes duo Melites cragnati, duo item famuli illum quaerendum ab ea missi, atque id Thersarula procul agnovisset, mctum induntum iri vhlens, si de Sosthene quaestio hali renar, arrepta iuga urin noctu excessit. Interea Sosthenem in inis odiam clari Ar montes iusseriint, Tholaiulira per fugam elapso. Nos modis omnibus ex simagna inimomnium commendatione absoluti fuimus. XV. Postridie Sosthetae ab iis, ii ei rei praeeram, ad Archontes ductus, simulatque parata sibi esse tormenta intellexis continuo quae Thersetuler aggressus fuerat, quae ipse illi suggessisset, una etiam cum iis omni,is, quae ante Leucippe ostium privatim de illa Gin ambo Sisseriterauit, palam ci,nisus est ideoque poenas clarii- Achili. Tur.

467쪽

βλητο δωσω σὴ κην του δε Θερσάνδρου φυγη απόντος κατέγνωσαν ημῶς συο inranor πάλιν τονώθιαμένον τροπον κα μεταε δειπνουντε. θολογου- μεν - την προτέραν τυχομεν πό ς, - εἴ τι επιδεέστερον ν ων - ομεν η Λευκίππη Pari δημαλλον τον πατερα μηκέτι αἰδουμενη - αν οσαῖως παρθένος -ἀῶσα, τα συμβάντα μετα ηδονης διηγέιτο ἐπὰ δε κατα την Φάρον γεγονει, καὶ τους' - στας, λέγω προς αυτην' υκ via ino τον μυθον ταντης Φάρου στων , και η αποτμηθείσης ἱ-ῖ- αι-

νιγμα κεφαλης, ζεγα σου και - τηρ κουροι τουτογα μόνον ἐνδίει προς κροασιν του παντος δράματος. Q Γυναικα, ἔφη, κακοδαίμονα ἐξαπατησασες οἱ 'σπα των τι μισθω πωλουσων - φροδίτης ως si ναυκληρωτιν γυναῖκα πισυνεσομένην ἐπὶ τουσκάφους, ταυτην χην - της νεώς, αγνοουσαν την

riis in Mimerem Mnuo coniectu Tneriander autem, iam enim Mens erat, exsilio militi filii. os ab antistite.

ut antea auoque, mepti, quae priore in coem dicenda superfuerant, praeis tina, si cuia aerumnariti nostr mini praetermiseramus, recensere ineximus. Ducippe quoque pati et non amplius verita, more lae vere, virgo inventa filisset, casus non sine voluptate sitos min-nacinorabat Gai ego , posteaquam ad Phammis piratas ventrum est Quin tu igitiir, inquam. narioriin prata num commentum, abscissulue usi capitis aenigma nobis explicas, ut id etiam patriinio innotescat inoc unum enim ad rem omnem intelligendam oesi imitur.

XVI. Tum illa: Mulierem, inquit, inlimam ex iis, viae pretio pirastant, mim allexissem, nautarum uni eam in uxorem ituriri se esse pollicentra, in navi pes nint;

468쪽

O B EAE VIII.

των πειρατων λόγω δ' ην ἐραστης ora στης ἐπὰ δε

-οπήσαντες με, - εἶδες ἐνέθηκαν τω σκρει, Mi πτερωσαν -- ταῖς κώπαις εῖπον ορωντες τηνδωκουσαν ναυν φθάνουσα , προελοντες τον τε κοσμον

καὶ την ἐσθητα της ταλαιπωρου γυναικος μοι περι--έασιν, τους δε μου --ίσκους κiar και προσαντες αυτην ἐπὶ της πρυμνη οθεν διωκοντες οψεσθε

την κεφαλην ποτεμνο- ν αυτης, και το μεν σώμα ἔρροαν - δες, κατα της Θαλασσης , την δε πι-ταλην, - πεπεν, χην rara της νεως ora. μικρον γαρ σπερον και ταυτην ποσκευάσαντες ἔρροαν - μοί- ωσπε μηκέτι τους διώκοντας εἶ ν. - οἶδα δεποτερον τουτου χάριν προπαρασο υάσαντες την γυναῖκα, η διεγνωκοτε ἀνδραποῖσαντες πωλη- , σπερυσπρον πεπρακασι καμε τω σε προ απα-- των δωκάντων αντ εμῶ σφάττουσ ν, νομίζοντες,

quamobrem uiden atlasset, vere nescientem sed pie earma iani , qvi eius an ais esse seretanir . mite adiumctam. Postea vero, at me rapuissent , remisque ac velis sigae incitiniantes navem inse*rentem uterent, detracto miserae illi vestiri omni, eo me adoriraverunt, me redet em ornatu indurum illam summa in puppi coli inint ira, ut a per uentibus caenii posset ac capite privariant cadaver te tu vidisti, in mare proiecto, capiualiquantisper intra navim, ut intulerat, nam is ueriam: quod non ita multo post, cum iam, qui se sequerennir, mullos amplius haheremit, parite deiectum. Mihi vero incernina est, eane de causa, an potius, tu, quod Misae postea factum est, venundareniri mulier tam illam comparassent. Illud certe constat eam mei loco, ut insequem te eluderent, iugulatam, existimant m ita incitu ex

469쪽

πλέον εμποληοι ἐκ της ἐμά πρώσεως η πης ἐκείνη δια τουτο γαρ και τον έαιρίαν την αξίαν δοντα δίκην

επεῖδον αυτος - ην ο συμβουλευσας αν ἐμου τηνανθρωπον αποκτείναντα ριψαι. ο δε λοιπος ων λ σπων χλος ου εσασάν με αυτ αzηοχιν μονω.

zθάνειν - ηδ λαβόντα σωμα ἔτερον ο πραθεν -

παρέσχεν αυτοῖς ατορμην κερδους δεῖν δε αντι της - νομτης ἐμ πραθεισαν. κοιν απασιν αυτοῖς γενέσθαι μαλλον η ἐκείνω μονω. ως δε αντέλεγε , δικαιολογου- μενος δηθεν, και τας συνθηκας προσ2ερων, - ουκως πρασιν αρπάσειεν αυτοῖς, αλλ' ἐρωμένην αυτω, καί

τι φασυτερον σε τις των ληστων , καλως ποιων, οπισθεν ἐσπως, αποκοπτε την κεῖαλην--ου. o μενου σωρο ου μεμπτὸν δους της αρπαγης, ἔρριπτο καὶ

αυτος κατα της Θαλασσης οἱ δε λησται, συο πλεύσαντες Φερων, γουσί με - οιά που γε, καurnei, quam illitis venditione lucrum se iacturiri. Atque ninc etiam factum est, ut maeream, in eius trecantae adiiciendaeuue lasoris auctor iuerat, meritiis amen poenas viderim. Nam ii in reliqua piratariin multinulo ei me soli simittere negaret pirapterearitim paulo antea mulierem asiam. iae vendita magno eis irem sum erat, habuisset, neque mortuae loci vendi, ac pecuniam in commune consere oportere diceret ille autem causam suam defendendo repugi tu et pactumque se inin iis esse affirmaret, in non pitvlicae omnitu utilitatis, sed privatae in ipsius gratia me pet ent aliis etiam gravioribus ad litis . confidenter assinodum asseveraret e oriam unus, qvi sorae post eum constiterat, merit inlis&rn e

pii illi alisci sit, Riae ira non iniustas rapinae ipse'in mi poenas luciis, in mare deiectus suit Piratae uiuo post, nescio quo delati , rnercatori cuidam, semiliari

470쪽

LIBER VIII. 3 7

πιπρασκουπιν ἐμπορ συνηθει, κακεῖνος Σωσθενει.

Λέγει - - ο Σωσπρατος Ἐπῖ τοίνυν τους υμετερους μύθους, ω παιδια, κατελίξατε, - ακου

Qην, καί Ἀγε, πάτερ, ἐῶτον, λέγε, μονον περ ζω-- αν εγοις Αρχεται - λεγειν α θαν προειρη- κως παντα τον Καλλισθένην, τον χρησμον, την Θεωρίαν , τον λεμβον , την αρπαγην. - προσέθηκεν, στι ρ ἁων κατα τον πλουν, ου η θυγάτηρ ,

διημαρτηθη, παν ἔργον αυτω. ηρα δείμως και σωφήτης Καλλιγόνης προσπεσων αυτης τοῖς γονασι Δέσποινα, rara , μη με νομίσης πτην δαί τινα και κακουργον αλλα γάρ εἰμι των ε γεγονότων, γενει

suo, mereator Sostheni accepta periinia in concessit. XVII. Tum Sostrariis Posteaquam vestros, inquis, filii, casus commemorastis, agitedium, quae de Catiligone, Clitophontis sorore, domi acta sint, ex me quoque aiulite; ne solus ipse narrandi omnino immunis alaeana Mo Vm o, sororis nomine audito, attentior iactus listet, in-qliram, pater, siPiidem de vivente dicturiis es. Tuin ille. Miae antea ipse narravi, omnia recensuit, Callisthenem scilicει, oraclituin lacrificium, navi lani, raptitin illud etiam addens, Callisthenen cum inter navigandum rescivisset, Calsigonen filiam suam non esse, tametsi rem comtra, Piam putarat, evenisse cognovisset, nunquam ramen amare illam destitisse, sed ad genua eius prostratum. innus a Psere locutiam esse: e me, o hem, praedonem,

flagitiolamve aliquem esse putes, qui nobili loco ruitus.

SEARCH

MENU NAVIGATION