Scriptores erotici graeci ...

431쪽

κωφαντηβέντας τυραννος, - ο του μηδεν αδικουμ- τας ' μητε βουλης, μητε δημου κατεγνωκοτος η κα-

τα ποιους νομους, ειπε, τουτον αυτον τον ενον νεανι

σκον κατέκλεισας πρωτο 6ς το δεσμωτ ον; τίς προεμφω κατέγνω ποῖον δικαστ ον ἐκελευσε δεθναι τονανθρωπο , ἔστω γαρ παντα αδ ο - όσα αν εἴπης,

λα και κρέητώ πρωτον, ἐλεγχθητω λόγου μεταχ

mum tyrannus ille sit, qui insolues, neque a populo

senatu damnatos, non autem, dii calumniator servat.

Verum age, obseci o, quibusnam legibiis peregrinum tu adolescentem uia in careerena primum intrii sisti Quis praesitiviri id censuit dis iis iudiciis homo vinciri uias est tu omnium, quae asseris, reum esse meamur: nonne i conicium est, inquirere, argumentisque --

Ἀλλ' ὁ του μαύὶν όι υν- τας Non intcisigo, iid veliit auctor hoc loςo. Interpres non auctorem reddulit, sed, quod ipsi placuit, lixit: trrannus dis sit, qui insontra atque

indemnatos, non aratran GrIumnia- rores, servat. Sententa porro Graecorum vernorrum, ut hodie

in licitis omnibus legunrur, haec est. Est autem tyrannus, non qui servat per calumniam opinpressos, se feritans eos quinini tria, secemini. At quomodis tyrannus o σώζων του μηύὶν δι- πιοῦντας; Nulla varietas in libris, nisi quod pro μκυν ἀδικοῖντας luidam lavent in αυικουντας. ex coniectura, nam nulliis hodie liber se nabet: ι- ί οὐκ ὀζων τούς συκος πιτηθέντας τύραν

Atqui non Die quaestio est de sermvanaas calumniatoriniis, sed de eripiendiis exitio, quos calumniatores oppresserunt Praeterea

qui perdit, quos ιhia malu eon ea. usisse, praesenim populi nee

senatus sententia condemnatos. SALM. Interpres in suis liiDras pro oras αννηθέντας la uisse videriit συκρφαντοῖντας. Quod si amplectaris, sententia loci, ironice -- cepta, satis plana erit. Retenta tanten vulgari lectione, locus sievhlerii expediendiis O unemistin tyranna nomine notare vinritur. vi fereat a caumnia oppressos , at non eos . aia nihil

serint se se tamen tes ἀλλ'

432쪽

λαβων ο νόμος αυτον, μαι σου και πάντων κυριος, δησάτω οὐδενος, ουδείς εστιν ανευ κρίσεως δυνατο- τερος κλεῖσον ουν τα δικαστηρια, καθελε α βουλευ-

ρια , εκβαλε του στρατηγους παντα γα οσα συπ ς τον προεδρον ρηκας, εοικε δικαιότερον ἐρεῖν κατασο αληθως ἐπαναστηθι Θερσανδρο, πρόεδρε μεχρι μονον Ματων πρόβρος, οὐτος α σα ποιεῖ μαλ-M A σα οὐδε - συ με γα συμβούλους χεις, και οὐδε ανευ τούτων ἐξεστί σοι - ου τε τι της ἐξουσίας δράσειας πλην ἐλθεῖν ἐπι τουτον τον Θρόνον οὐ AI επι της σης οικίας δεσμον ανθρωπου ποτὲ κατεγνως.koi γενναῖος οὐτος παντα αυτου γίνεται, δημος, βου- λη , προεδρος , στρατηγος ολοι κολάζει και δικάθει και δεθηναι κελεύει, και της δίκης καιρος σπεραστίν. καλος γε και ο νυκτερινος δικαστης και νυν vincere nonne legis, quae in te aliosque omnes imperiunt tamet, munus euia vi iri iubere eque enim cui-quani in alium sine iudicio ius est. Quod si ni nocivi

arrogas, mi non igitur forma claudis, climam demoliris,

magistratus esicis Νaminitae tu mihi ante praesidet oDaecisti, iustius in te veriusque fici possunt Assurge ne

landro, Praeses apparenter annini signi uena hanc obtines re autem vera ic, quae te facere decet, immo

etiam quae tu nullo modo tacere auderes , omnia unus

facit. Tu consistarios nabes sine quibus nini liui decernere licet. Sed neque Paulquan est auod tu pro tua auctoritate staritere prius audeas, ouani no in solio consi-oas nec enim quempiani domi tuae in vincula coniici iuberes. At generosus noui iste, populus concio praeses, praesectus, omnia denique unus factus est. Dona pu-nu, ius dicit, vinciri iubet ac iudicii quuleni tempus Vespera est. O iudicem nocturnum, egregium sane,in lapi- a

433쪽

πολλάκις βοα, κατάδικον λυσας θανάτω παραδοθέντα ποίω Θανάτω, ποιον κατάδικον ειπέ μοι του Θανάτω την πιαν ἐπὶ φον κατέγνωσμ οῦσιν. πεφονευκεν ων έιπέ μοι τίς στιν η απέκτεινεν καὶ ἔλεγες - μψαι, ζωσαν βλεπεις, και - αν ετι

το της κορης ἐσπιν έλλον, ουδ αν επεμψεν ο Mδωνευς κατά σου την α πημένην δυσι με φόνοις ἔνοχος

γοις Θέλησας, μαλλον δε και ταύτην ἔμελλες τὸ

γαρ δραμα σου και επι - αγρων κουσαμεν η δε

Amμi η μεγάλη Θεος αμφοτέρους ἔσωσεν την μεν ἐκ των Σωσθένους γειρον ἐξαρπάσασα τον A, των

σων και τον με Σωσθένην ξηρπασας - μη κατάφωρος γενηται. - αι γ' - , τι κατηγορων τους

dum i qui nunc quomie identulem exclamat: Reum , ne-ciaue servatum solvisti. At quem reuna, iram nexaem Rogo te, damnationis causam elo ere Cialis inmaim, condemnariis est. Interiecit ivtur At raenam ea est, quam liue fecit Potesne fletuleres Minime nerinterquam enim necatam asseris, coram adflantem vides: n que te tamen adnire caedis no nem accusare pudet. Haud enim id puellae simulacrum est neque adversili te mo tuam lino ad iri misit. Tu potius messis , ac duplicis qui&in damnandus es: vi puellam prae si sone Midisti, adolescentem vero re occitare teluam. Quin immo eam iplani quoque re necantriis filisti. Eoi ii enim, quae viri conatus es, constu iam iuni . mimis nummi nae numen utrique auxilio filis alteram e Sosthenis, alteriini e tuis manibus eripiendo. Atqui Sosthenen etiamrii procia amariclini. 'An non te pudet, ii hosce pere-

434쪽

ι Μελλοιτο Αἰπὲρ Ῥου και της ελίττης ἁ λος ωὐαδόξου μεν πορος, οντος δε βουλης, λέγειν, ςθάσας πτωρ ἔτερος, νομα Σώπατρος, Θερσανδρου συνηγορος Ἀλλ' ἐμος, εἶπεν, ἐντευθε ο λόγος κατα

αρος, ειμεν, προς το ιερέα μόνον απουαίνατο, λίγον αἰάμενος ἔσο ὲπιψαυσα και του κα- τον δεσμώτην μέρους οτα ου Hrοδείξω δυσὶ Θανάτοις ἔνοχον οντα, τότε - - καί σοι καιρος απολύσασθαι - αιτίας. αυτα ελων, και τερατευσάμενος, και Πριας

grinos accillans, anino simul criminis calumnian si redarvais Haec habui. ω hiis obiecta mihi ab isto et ira diluerem mani quod ad peregrinos istos attinet, eorum ego desentandoriam l uin hisce relinquo. X. Itaque citi nonrinis hiaud sane oblatri, simul Ἀ nariis patrOmis . pro me ac pro Melite verba iacturiis esset, alius quidam e Therseruiri advocatis, citi Sopatu nomen erat, orationem ei issuevertem: A qui meus hic, inquit, optime ici Mare, sic enim patronus me cabatur, contra istos adulteros dicendi lociis est alter vero tulis Idaeriaiviri enim oratio in accillando sacerdote omnis versata est, nec nisi parvam adnuiaui partem ateor in otiae ad reum istum pertinent. Quamobrem cum una, itemque altera morte lignum eum probavero, tum erat tibi quoque diluendorum criminum tempus. Quae cum dixisset, perfractii uiue ad mentiendum parata romte Sacerdotis equidem, inquit, fabulam omnem petulan-

435쪽

ηκουσαμεν, παντα ασελγως, και αναισπιντως κριναμενου τα ει τον Θερσανδρον προσκρουσματα -

του λόγου, προοίμιον πεμψε εἰς Θερσανδρον ἐ* οχ

αυτον ειπεν ἀλλα Θερσαναρος με οὐσεν - ιπεν εις τουτον ψε σατο καὶ γαρ σμωτην λυσε, καὶ πόρονην ὐπεδεξατο, και συνεγνω μοιχω. . si αυτος - λον - ἀους Ἀκο αντησεν, διασυρων τον Θερσανδρου βίον , ου; μιας ἀπηλλακται συκο- αντίας Ἱερει δεεπρεπεν, περ ἀλλο και του ro, καθαραν χειν την γλωτταν βρεως χρησομαι γα τα αὐτου προς--τόν α δε μετα την κωμωδῖαν ἐτραγωδησεν - ου Cανερως και οὐκεπι σι α νιγματων, σχετλιάς ν μοιχον τινα λαβοντες ἐώσαμεν, περτεθαυμακα καιτι τοσουτον σπισε πρια - προς την τοσαύτην σπουδην υπονοειν γαρ ταληγες σπιν εισεν - των αὐ-λαστων τουτων - πρόσωπα, του τε μοιχου και πης rem sane ac turpem audivimus: ia non nisi ialsa in neri sandrum crimina conamentiis est, unito potinsimum ab iis seiunonis in illiin exoratio, quae de eo Thersander dixerat. Verii in Theriander sis, quae in ipsum lixit, salsi nihil admiscuit: nam, reuna a vinctilis exemit δε tantuma spirio accepit S in adiittero is versariis est. Is inenadia in Thers andrum in invi rana tranere stud et viram eius culpando, omnia per summam callinaniam egit. Sacerra tenet autem, si quic aliud illud certe in nrimis decet singuam a caluinnus ahere quam sienissinaan ut eius in eum dicta retor liteam. Oreruin. tiae post actam fibulam adeo aperte Moinistis omnibiis orationis involucris, declarria it conquerens, trianismo deorehensum adulterum a nobis in vincula coniectum fuisse, non potiri non venementer ad rara. Et quidna in tanti .s pretii quod Sca. perit is pro quo operam silain locaverit Z Sed licet

iam sivinare verrum. Nempe adulteri huius & scorti st-

436쪽

ἔταίρας. ωραῖα με γα αυτη και νέα, ραῖον δε και τουτο το μειράκιον, και οὐδέπω την ψιν αργαλέον

ἀλλ ετι χρησιμον και προς τας του ἱερέως δονάς. ἡποτέρα σε τούτων εωνησατο κοιν γαρ παντες ἐκα- Θεύδετε, και εμιεύετε κοινη, και της νυκτος μῶν οὐ

kρον τροδίτης πεποιηκατε. και περ ιερωσύνης κρινουμεν ου δεῖ σε την τιμην ταύτην ἔχειν. ον δε Θερσάνδρου βίον ἴσασι παντες και ἐκ πρωτης ηλικίας με- τα σωφροσύνης κοσμιον κα ως ει ανδρας ἐλθων, γημε τε κατα τους νομους, σῖαλεις με την περ της γυναικος κρίσιν. ου γα εὐρεν ν ηλπισεν τωδε ταλτης γενει, και τῆ ουσία πεπιστευκως. iκος γαρ αυτην και προ αλλους τινας μαρτηκέναι τον προ ν χρονον λανθάνει δε εὐεκείνοις χρηστον ανθρωπον τοciem contemplatus est quomina toea somnosa plane ac tenerioris aetatillae, alter non muto non deformis, sed adspectu etiam blandiri, ad suas ipsius voluptates idoneus iusticatus est. Horum igitur uter te imagis clelectati intulentin omnes perpotastis . simul discubuistis neque ullus est noctium vestrarum spectator Quam vereor, ne Di nae quod filii Veneris ut sit templum, effeceritis Vertini lacer lotio, an disicet honorem istii in habere te oporreat , post decerneriar. Nam quod ad Thersandri mores attinet, nenis est, in nesciat, quam in Heste ac temperanter a teneris usque ingluc lis vitali egerit qui, sin Primum per aerarena licuit, uxorem secundum leges duxit quamvis in iaciendo de ea inscio se ipse sesellerit. Asiam enim, dilue putarat, generi, oriunt civiens, invenit Verisinite qisippe est, illana antea quoque usu aliis consiluvisse quos optimum virum celaverit. Tandem

437쪽

A τελευτα ον του δράματος, πασαν ἀπεκαλυ γε την αι- α πεπληρωτα δε ἀνα- ντίας του - ανδρος στει-

μενου τινα μακραν ἀποδημίαν, καιρον τουτον νενορο-

κεν ευκαιρον μοιχείας, και αύχημα, και νεανίσκον Κυ- ρουσα πόρνον τουτο γαρ το μεῖζον ατύχημα is τοιουτον εὐρε τον ἐρώμενον, ς προς μεν γυναῖκας ανδρας ἄπομιμειται, ρον δε γίνεται προ ανδρας ουτως με-- ἀδείας ου ηρκατε επι της ξένης -- συνουσα τι νερως, ἀλλα και επαυθα γαγεν δια τοσουτου πελάγους συγκαλύδουσα, καν τω σκάῖε φανερως ασε γαίνουσα πάντων ορώντων ω μοιχείας γῆ και Θαλα

τη μεμερισμάνης ω μοιχείας ἀπο ιγυπτου μέχρις 'Iωνίας ἐκτεταμένης. οιχεύεταί τις, ἀλλα προς μίανημέραν ἄν δὲ και δεύτερον γένηται το αδίκημα, κώ-

ει το εργον, και παντας ἀποκρυπτεται. αυτ δε

οὐχ υπο σάλπιγγι μόνον, ἀλλα και κηρυκι μοιχευε-

vero pinscitiam in propatiato trabisit, atque in omni libidine sese effudit. Vim enim peregre prosecto temptis illud ad api litares suas explendi s Oppomanum rat , Impudicitin istum adbilescentem ad eam rem misera cepita duae enim miseria maior esse potest, quam eum habere amatorem, ii inter seminas viri , inter viros sentinae munus ciaeas Quem non sat habuit in aliena virare in stuprum illexisse, nisi ramo maris spatio peragriuo nucperiluxisset, una in illo interim semper mirans atque in navi cernentibus inctis voluptarei capimis o libidiamin terrae marique conaminem O adulterium Aegyptum Ioniamque occoepans Adulterium quitani sunt ii min. mittant, sed semel nuitum quod si eandem in dii inuti nem reti iis delabantiar, certe iactum huiusniodi mortaIes omnes celant mulier autem ista non modo truba, veriam etiam priiecone adnibito, obsciaene se oblectavit. Adulte-

438쪽

νετο τουτον - της ξένης ἐνεγκουσα το αγωγιμον

ευκώυν, ἐν τέθνηκεν, πηλλα α της αιτίας οὐδε γάρ ἐστιν ο την μοιχείαν παθων, ουδ υβρίζεται --μος ωὐεχων Ἀδα ει ν γάμος το τον γημαντα

ζῆν ου ανήρηται την γαμ εασαν δαῖθείραντος ' ἁ

λα λεληστευται - τε γαρ μη μένοντος ο μοιχος ουκην, μενοντος δε μοιχός ἐοιν.

rmn Ephesii omnes cognoveriam, nec tamen eam Vel tantulum quidem piuluit unquam. Haec ornatarenta , somnosum scilicet adulterum istum, ne sine corollario a peregrinatem a domum reverteretur, egr- sibi mulier comparavit, ac tanquan pretiosas aliquas merces secum advexit. Atqui Virmna, inPatet illa, perisse putetiliana. onne mur, si ille obiit, culpa cessas Neque enim est,miid adulterium patiatiar; nec viro e vivis sublato, adultern nomen locum' bet, cum labelamri matrimonium nectiteat, nisi supcicliternarito pinlicitiam uxor inhoneste ha at quae alioqisi. viro deiuncto, adulterii argiri non potest, sic tu vivo potest.

Tνεγχουσα τὸ ἀγώγιμον, a. τῶον, αλλ' ο σον η μὸν ἀλθε. φορτιον ino sitan mutanda inter 2 οὐκ ανουιμναι τὸν γαμηθεισαν Iunctio ae legenesim o mo δια Θιiρυντος Volueramus X-o: in υκ σχυνετο εο υτ α π ciuit, ια Saiραντος Alux unτη ξ-η ενιγκουσα το αγώγιρον, nullus Tensus ex edito nec in φορτiον, καλλος ἐξωνημέis. ωλθ. Graeca etiam constat oratio In- Patin ἐμπεπορευμένη. Non retibilia terpres siduis potius dixit, hoc mercimonium praepe se m ad quam quod in Graecis est. Si dux O mere itim loco putihHeu vir, inqvit hic atronus, e-ἀne emta minis adulterium xvim irae mortuus est, crimine -- Nihil verius Legendum, res Ne enim est, qui adulte- τουτο 'ν αγωγιμο me murra rium patiatur, neque torias in- monitim. Perperam legetatur in iura afficitur, qui Virum non editione εγο ῖσα - ἀγώγιον hanet. Si vero matrimonitu est, ωι φορτiον, .lλλ' ἔσο η μὲν οἰ vir vivit, non amittit IXO- μα , μοιχον ἐμπεπορευμόνω. In rem per eum, qui eam stupraVit.

Anglicano: ' αγωγιον - φορ sed patrocinio ipsi eripitiar.

439쪽

βῆσαν, και πομο μενην πηλλάχθαι των ἐγκληματων την δε τεραν, ε μὲν τυγχάνει γυνη, δου- λευεινὰ δεσποτη δουλαις γα μοναις γυναιξ ιν ξεστινεις τον της Ἀρτέμιδος ναον παριεναι ει δεχησιν εἰνου παρθένος εν - της συριγγος αντρω κλεισΘηναι H-XI. Tum veri Tne ander, Sopatri sermone interrupto: Atqui quod antea proposueram, tiaestionibus , inmiti, ampli iis opus non est. Ego iniuri ad Meliten attinet, atque eam, quae peregrini iuusce iaci oriani auctoris filia pectiberiar vere autem serva mea est, has conditiones iam eongrionra Thersalute de Melite ac Leuci pe, sic enim prostitiaram hanc vocari aiunt conditiones hasce proponit, ut illa, quandoqiudem nullana sita me absente, cum peregrino isto stupri consuet sinem suu ait id iureiurando affirmet atque in lacrae S ygis fontem descendat indeque, si peierasse non comperiatrur ah- soluta dimittatur altera vero Hiec, si mulier facta est, mro suo servitutem serviat neque enim mulieribus, nisi si quae servae sint, Thanae templum ingressi fas est sin vi ginem sese astarnari, in fistulae antrum concludatur. Tum

440쪽

μῶς μὲν ου ευθυς ἐδεξάμεθα την προκλησιν, και γαρ δειμεν αυτην ἐσορένην ' η δε ελίττη Θαρρησασα

- παρ ον απεδημε χρόνον ο Θερσανδρος, μηδε κοινον προς αυτην γεγονέναι πλην λογων Ἀλλα καιεγωγε, ε η ταυτην δεχομαι την προκλησιν, και τι

πλεον αυτην προσπειμι - δε μέγισπον οὐδε ειδον τοπαράπαν, μητε ξένον, μητε πολίτηνήκειν, Φιλίαν,

και - λεγεις. και ων σε σεῖ παθεῖν, - συκοφαντης

ιβ. ο δε της Στυγος δωρ αεν ουτως Παρθε- νος ην εὐειδης, νομα οδωπις, κυνηγίων ρωσα και Θηρας πόδες ταχῶς, ευστοχοι χεῖρες, ζων και --

nos, corustionem statim accirpinatis non enim ignorabantiis, lini inicippe virgo adnire esset Melite quolie, confisa , nihil id temporis , ii Thersanti Muit, sibi mectanti, exceptis collociationibus, commune fuisse: Atqui ego Pioqite, inquit, colustionem non respuo illuc que etiam, turi maximum est, addo, neminem prora usalli civem , ait peregriniim sitisse lassic in eiusnaossi inihi consilenulo fuerat, inusinoisi ipse ais. Veriam si meum falso delusisse nomen deprehendaris, quas de te poenas sui remus ita iiidices, inquit neriander, censuerant. Iis peractis concio simissa, feci elumque iactum est, ut postridie de conditionibus experiremur. XII porro alitem de Stygis fonte res ira ferme se hahet Virgo filii olim formosa innodopis nomine, venatrugaudens, pedum velocitate, iaculandique peritia insignis

Καὶ γὰρ δειμεν αὐτων ἰσο eiam si 'a esset ab adversariis μένην 'nterpres : Non erim dum bitophontis Leitcippes, sta-eabamara, mi Laiuippe virgo ad tim accepta est i ipsis reis , quia hue , si mon haec auctoris mens praeceperant animo ac spe, eam