Scriptores erotici graeci ...

451쪽

τρα, καὶ αν σμένος, γον χιτων, καὶ κατα αν- δρας κουρα τριχ ν ορα ταυτην πιτεμις, καὶ ἐπ ει, και ἐκαλει καὶ συνθηρον ἐποιησατο , καὶ τα πλειστα κοινα η αυταῖς Θηραματα αλλα καὶ μοσειν δεπαραμένειν, και τρο προ ανδρας μιλίαν τυγεῖν, και

καὶ κουον η 'Aῖρολτη, και ργίζετο, και ἀμυναμσθαι Θέλει την κορην της περοψίας Νεανίσκος ν'Εῖεσπος καλος ἐν μειρακίοις, όσον οδωτις ἐν παρθμνοις Εανικον αυτον ἐκάλουν ἐθηρα δε καὶ αυτος, ῶς Το πις, καὶ την Apροδίτην μοίως - θελεν, -

ρας αυτων, ἐν συνάγει τεως γαρ ησαν κε γρισμενοι η 'τεμις τηνικαυτα ου παρην η παραστησαμεν δε τον υἱον τον τοξοτην η Azροῖ , ειπεν Τεκνον ζευγος τουτο ορας ανα οδιτον, καὶ ἐχθρον μων, καὶ

admodum Crangulum, muriun veste genu tenus, succincta, capilloque detonso gestare consueta tam cum vitasset, probassetque ham, vocatam verratiun seciundiixit: praedaque in plurimum inter eas communis erat. Quamobrem illa vi nitatem servare, viroriamque consue-nusinem usqueqiraque vitare ac Veneris contianielias nil quam perperi iuravit. Quod simulatque Ventis persensit, ira commora, puellae statuit superi iam ulcisci Forte accidit, ut adolescens esset Epnesitis, inter vim aeque sor- mos , aulii uiter vi mines'noelopis quem Euthuniciin appellabant. Is venamsi studio, quemadmodum Rhodo-pis, tenetranir is a Veneris pariter illecebim abhoi-bat. Igitur clina mutui ambo exissent, eo se clam e 'nus connitit, ferasque ab eis agitatas, alium adilue alium curium tenentes L in unum conipulit. Mox Diana erue filium conveniens mater Nonne hos, inquit, fili, arca-

452쪽

πων μετέρων μυστηρίων η δε παρθένος και Θρασυτερον

μοσεν - ἐμου. ρας δε αυτους επι την ἔλατον συντρέχοντας ἄρυ - ου της Θηρας ἀπο πρωτης της παλμηρας κόρης και πάπως- σον βέλος ευστοχωτερον ἔσπαι. πῶουσιν αμότεροι τα τοξα η με ἐπὶ την ἔλαφον, o G ψω επι την παρθένον και ἀμφ τεροι τυγχάνουσιν, και η κυνηγέτις μετα την Θηραν χν τώηραμένη. και εαε η με ελαῖος, - νωτα σ

βελος η δε παρθένος εἰς την καρδιαν το δε βελος,

Εὐθυνικον ιλειν δεύτερον δε και ἐπι τουτον οιστον ἀοίησιν. και εἶδον αλληλους Εὐθύνικος και η ο πις καιοῦ ησαν με το πρωτον τους Ozθαλμους κάτεροι, μηδέτερος εκκλίναι Θέλαν ἐπι θατερα κατα μικρον δετα τραυματα αμοῖν ξαπτεται, και αυτος Ἐρως

αυτιυς ελαυνε κατα τουτι το αντρον, ου νυν σπιν

noriam nostrormn expertes , nobismi inimicos vides pQuid, quod puella etiam conceptis verbis audacissimum sane contra me nisiurandum iuravit Tu nunc illos ce vani sequentes ceriaisci quapropter venariis quoque ira pe, atque ab audaci puella vindictae initium sic Iuni ritum certius omnino fuerit. Ira trunc ambo, in cet vat virgo , in virginei olpido, arcus intenderiant. Ne vani ictu. nam venatrix etiam ipsa praeda sint. Ac cerva quidem in armo, puella vero in coriae vulnus a cepit olitis ea vis suit, ut Einnynici amore statim fla-yam. Qui non ita multo post pari Cipse vulnere permissiis est tum uulem natuito sese contrum, atque alter in alterum obnitus de re coeperiint, atque adeo, ut neuter in cliversum aciem vellet inclinare. Ceteriini utriusque vulnera paulo post inflananiari coeperrant, amo Pie illos in antium, ubi nunc sons est, duxit, ubi iu-

453쪽

πολλάκις βοα, κατάδικον ἔλυσας θανάτω παραδο- ωντα ποίω Θανάτω ποῖον κατάδικον ue ιπέ μοι του Θανάτω - αιτίαν ἐπι φον κατέγνωσμ οῦσιν. πεῖονευκεν οὐν crar μοι τίς ειστιν ν πεκτεινεν και

τολμη- τον αυτον αιτεῖσθαι *όνον οὐ γαρ - του-το της κορης ἐστιν δωλον, ουδ αν ἔπεμψεν ο - --υς κατά σου - ανσρημένην δυσὶ μεν ονοις ἔνοχος ει την με γαρ απέκτεινας - λογω τον δε τοῖς ἔργοις Θέλησας, μαλλον δε και ταύτην μελλες το

Αρτεμις η μεγάλη Θεος ἀμφοτερους-τωσεν την μεν ἐκ των Σωσθένους γειρον ξαρπάσασα τον δε των

dum qiu num quoque identiMin exciamt Reum . cimie servatum solvisti. At quem reum, vim necem λRogo te, damnationis caulam eloquere Cains, inquies, conden natus est. Interfecit igitiir At quaenam ea est, miani intciscit Potesne os eiulares minime hercisse

quain enim necatam asseris, coram adstantem lites: n Pie te tamen authuc caedis no nem amisere pudet. Haud mini id puellae simulacrum est: eoue adversum te moris

imam lino ad nos nusit. Tu potius caedis, ac duplicis qui&na, damnandus es qui pitellam preti cationes cidisti, adolestentem vero re occi&re tentasti. Quin immo incipiam quoque rem rimis fuisti. Eorum enim, quaeriiri conaria es, conscii iam svinus Veriin nragnum Dianae numen utrique auxilio fuit alteram e Sosthenis, alterum e tuis manibus eripietulo. Atqui Sostnenem etiam titte procia amarulasti. An non te pudet, is nosce pere-

454쪽

LIBER VIII. 343

Γνους, αμφω- κο αντων ἐληλεγξαι T μὲν ἐπι τοσουτον, σθω προς - τούτου βλασίημίας τω σε περ των ε νων λόγον αυτοῖς τούτοις παραδίδωμι ι ν έλλοντος νυδρώου και της ελίττης --δος ου αδόξου μὲν λητορος, οντος δε βουλης, λέγειν, φθάσας πω ἐτερος, νομα Σωπατρος, Θερσανδρον συνηγορος Ἀλλ' ἐμος, ιπεν εντευθε ο λόγος κατατούτων των μοιχων, ω βελτισπι Νικοστρατε τουτογαρ ην νομα - μωρητορι επωσος ο γαρ Θέρσανορος λίπεν, προ τον ερεα μονον απιτείνατο, λίγον

την μέρους οτα οὐν αποδε4 δυσὶ θανάτοις ἔνοχον οντα, τοτ αν εἴη και σοι καιρος απολύσασθαι - αιτίας Ταυτα πων, και τερατευσάμενος, και τρίψας

το πρόσωπον Της με του ιερεως, είη, κωμωδίας

grinos acciasans, ambo simul, inlinis calumnian si redargui. Haec abin, quibus obiecta mihi ab isto cristina diluerem. Nam ii l ad peregrinos istos attinet, or mego defendendoriam locum hisce relinquo. X. Itaqtiescit in nominis havit sane obscuri fimul Ἀenatus attramis . pro me ac pro Melite verba iacturin esset, alii quidam e Thersamira adu atis, cui Sopativis naen erat, orationem eius amevmetens Atqui iriniis hic, inmin, optime Nicostrare, sic enita patroniis meus v cabatur, contra istos adulteros dicendi lociis est alter vero tu . Theriaiulti enim oratio in accillando sacci cicue omnis versata est, nec nisi parvam admodum partem attigit eorum, quae ad reum istum pertinent. Quamobrem cum una, itemque altera morte dignum eum pro vero, thun erat tu i loque dilueml in criminum tempus. Quaecum fixisser, perfracta atque ad irremiendum parata fronte Sacerdotis equulem, inquit, sabulam omnem petulan-

455쪽

ηκουσαμεν, πάντα ασελγως, καὶ αναισχυντως κριναμένου τα - τον Θέρσαν,ον προσκρουσματα. καό

βίον , ου; μιας πηλλακται συκο αντίας Ἱερώι

γλωτταν βρωως χρησομαι γαρ τα αυτου προς--τον α δε μετα την κωμωδῖαν ἐτραγωδησεν - οὐ Cανερως και Ουκετι δ αινιγμάτων, σχετλιαζων μοιχον τινα λαβοπες ἐδησαμεν, περτεθαυμακα καὶ τί τοσόυτον σπον λσθαι προς την τοσαυτην σπου--ν υπονοῶν γαρ ταληθες ἐστιν. ειδε γαρ των -

λαστων τούτων - πρόσωπα, του τε μοιχου και της tem sane ac riirpem alusivimus: ia non nisi ialsa in Thersandriam criniina conamentiri est, sui vo potissimum ab iis ferinonis in illiin exoratio, quae de eo nersano dixerat. Verum Thersander sis, quae in ipsum si xv lal nini adnuis inici nam, reuiri a vinctilis exei ait, & scortilina spirio Gepit, cum adiittero sive ariis est. Is Menidum Thersandrum in invi iam, alteri studet, vitan eius culpando, omnia per sumi vim callinaniam egit. Sacerct tem autem, si aliud illini et te inprimis decet singuam a calui anus hasHi e quam alienissinaanici ut eius in eum ficta retorqueam Cererum ipsae post actam tabulam adeo aperte Moini is inni biis orationis involucris, declamavit conquerens, imanifesto Morenenstim adulterum a nobis in vincula coniectum fuisse, non potin non vehementer admirari. Et quidnam tanti est pretii quod

accuperit pro illo operam stiana locaverit ρ Sed iam sivinare verunt. Nempe adulteri liuius scorti a

456쪽

ἔταίρας. ωραῖα με γα αυτ και νέα, ραῖαν δε καιτο υτ το μειράκιον, κα ουδέπω την ο ιν αργαλέον

αλ ετι χρησιμον και προς τας του ιερεως δοναμ

οποτέρα σε τούτων ἐωνησατο. κοιν γα πάντες ἐκα- Θεύδετε, και μέθύετε κοινη, και της νυκτος μων λ

δὰς γέγονε Θεατης. οβουμαι ' το της Ἀρτέμιδος

ιερον Azροδίτης πεποιηκατε. και περ ιερωσυνης κρμνουμεν ου δεῖ era την τιμην ταύτην ἔχειν. ον δε Θερσάνδρου βίον ἴσασι πάντες και ἐκ πρώτης ηλικίας με- τα σωφροσυνης κόσμιον κα ως ει ανδρα ελθων, γημέ τε κατα τους νόμους, σταλεις με την προ της γυναικος κρίσιν. οὐ γαρ ρεν ν ηλπισεν δε αυ-

της γενει, και τλουσία πεπιστευκως. εικος γαρ αυτην και προ αλλους τινας μαρτηκέναι τον προ ν χρόνον λανθάνει 1 ἐπ εκείνοις χρηστον ανθρωπον τοςiena contemplariis est quorein altaera somnosa piam ac tenerioris aetatillae, alter non modo non desomnis, sed adspectu etiam Handus, ad suas ipsius voluptates idoneus iudicatus est. Horum igitii iner te imagis delectat Si inulenim innes perpotastis, simul sistissiuistis: iuque ullus est noctium vestrarum spectator Quam vereor, ne Dianae quod fuit, Veneris ut sit templum, effeceritis Verum de sacer lotio, an scilicet nonorem istii in habere te oporteat, post decernetur. Nam lio ad Themndri inores attinet, nem est, qui nesciat, quam nurileste ac temperanter a teneris usque unguiculis vitam egeri : tu, in mprimum per aetatem licuit, uxorem seriinduin leges duxit quamvis in ficietino de ea iusicio se ipse sesellerit. Aliam enim, atque putarat, generi, oriunt credens, invenit Verisimile quippe est, illana antea, Proque cum aliis cons visi e quos optimum virum Glaverit. Tandem

457쪽

3 ACHILLIS ATH

δε τελευταῖον του δράματος, πασαν απεκαλυφε τηνα πεπληρωτα δε αναι- ντίας του γαρ ανδρος

λαμενου τινα μακραν αποσημιαν, καιρον τουτον νενομι-

κεν ευκαιρον μοιχείας, και αυχημα, καὶ νεανίσκον ευ- ρουσα πόρνον τουτο γαρ το μεῖζον ατυχημα, τι τοιαυ- τον ευρε τον ερωμενον, ς προς μεν γυναικας νορας απομιμεῖται. γυν δε γίνεται προ ανδρας ουτως με- τα αδείας ου ηρκεσεν επι της ξένης αὐτω συνουσα νερως, αλλα και ἐνταυθα γαγεν δια τοσουτου πελα- γους συγκαθεύδουσα - τω σκαῖε φανερῶς ασε γαίνουσα παντων ρωντων ω μοιχείας, και Θαλά

τη μεμερισμενης ω μοιχείας -ο Aiγυπτου μεχρις Ιωνίας εὐεταμενης. οιχεύεταί τις, αλλα προς μίανημερον - δε και δεύτερον γένηται το αδίκημα, κώ-

λ ι τ εργον, και πάπτας ποκρυπτεται. αυτ δε

οὐχ ἡποσάλπιγγι μόνον αλλα και κηρυκι μοιχε

vero pinsim iam inii Manilo Minili atque in omni libi sine sese esstulit. Viri enim peregre prosecto tempus illud ad c tostares sitas explendas opportunum rare , in pinliciam istum adolinentem ad eam rem msera cepita ditae enim miseria maior esse potest, quam uni hahere amatorem, ii inter serennas viri , inter vim seminae muniis oheat Quem non sat habuit in aliena virare in stuprum illexjsse, nisi uito maris spatio peragrato nucperiluxissiet, una inim illo interim semperiuram atque in navi cernentibus e nctis voluptatem capiens. O libidi--m terrae marique communem inadulterium A gyptum Ioniamque occiipans Adulterium quitani sunt qui coni-rnitrant, sed semel tantrum qiud si eam ei in turpitii lianem rursus labantiu , certe iactum nutuisti is mortalmonanes celant mulier aliter isti non modo riit a verum etiam priaecone is ibito, obscoene se oblectavit. Aduhe-

458쪽

μένη. - ωμην, ησυν τον ἄνδρα τετελευτηκέναι.ευκουν ii με τέθνηκεν, πηλλαξαι η αιτίας ουο γαρ ἐστιν ο την μοιχειαν παθων, οὐδε ὐβρίζεται --μος ου M- ώρα AG γαμος το τον γημαντα ζ' - ανγηται την γαμηθεισαν δαῖθάραντος ' ἀλ-λα λεληστευται. σπερ γαρ μη μένοντος ο μοιχος ουκ

ην, μάνοντος δε μοιχός ἐστιν.

riin Ephesi omnes cognoveritiit, nec tamen eam vel tantulum quidem puduit unqinni. Haec ornan ema formosum scilicet adulteriam istunt, ne sine corollario a peregrina erra domam reverteretur, egregia sibi mulier comparavit, a tanquan pretiolas aliquas merces secum advexit. Atqui

Virilin, inquiet illa, perisse putatana. Nonne igitair, si ille obiit, culpa cessat ue enim est, qui Ladulterium patiatur; nec viro e vivis sublato, adulterii nomen lomin het, cum labeiactari matrimonium neqiteat, nisi si perstiternarito pudicitiam uxor inhoneste habeat quae alioqui. Viro deiuncto, adulterii alii non potest, sic tu vivo potest.

'Ενεγκοῖσα et ἀγώγιμον, ωι σῶον, αλλ' ἴσον ἡ μὲν λθε. φορτιον Forsitan mutatvla inten a οὐκ ἀνωοκναι τὶν γαμ εῖσαν punctio, ac legenditam ho mo δια Θιιρ ιντος Volueramus ex-do at o οὐκ χυνστο τουτο ciuit, ι, Θεiραντος Alioqiunτλ ξ-ης οεγχουσα το αγου γεον, nullus Tensus ex risito nec - φορτiis, καλλος Qων, μέν- αλθ. Graeca etiam constat oratio. In- οι Ἀμπι πορσυμ-η. Non eradiae ter res quulvis potius dixit, Aoc merrimonium pererre seiran ad quam quod in Graecis est. Si duxisse meret eo Mehruti vir, inqvit his atronus M AEne Onta. Venit adulteram mem iries mortuus est, crimine cacata. Nihil verius. Remiuiri, res Nec enim est, qui adulte- τουτο ut αγωγιμον. Hoc nuria rium patiatur, neque torias in-monium. Perperam Iepebatur in iuria afficitur, qui virili non aeditione ενεγκουσα το αγωπιον habet. Si vero matrimonium est, me soniον, λλ' ἔσο . .... OL ii vir vivit, non amittit ux μαε, ιμο χον ἐμπεπορουμίνη. In m per eum, qui eam stupraVit.

Anglicanor , αγωγιον ἡ φον sed patrocinio ipsi erapiriar.

459쪽

τε ταυτην , και την κουσα εινα του Θεοπροπου Θυγατερα ου ετ βατανίσων, ς κρω προσθε ελε- τα δε ο et δουλην μην. και ανεγίνωσκεν shon λεῖται Θερσανδρος .ελίττην και Λευκίππην τουτογαρ κουσα την πορνην καλεῖσθαι Μελίττην μαν, ει η κεκοινωνηκεν εις τροδίτην τωδε - ξενω, παρ ναπεδημου χρονον ει το της ερας Στυγος δωρ ει

βασαν, και πομοσαμεν η α πηλλαχθαι των ἐγκλη- ροσων την σε περαν, ει με τυγχανε γυνη, --

λευειν τω δεσπότη δουλαις γα μόναις γυναdsi ε εστ

ει τον της Ἀρτεμιδος ναον παριεναι ει δέ Qησιν εἰναι παρθενος, εν - της συριγγος αντρω κλεισθηναι H-

XI. Tum vero neriander, Sopatri sermone interriipto: Atqui quod antea proposueram, quaestu nilaus, inquit, amplius opus non est. Ego inturi ad Meliten attinet, atque ana, quae peregrini lassitisce iaci oriani auctoris filia perhibetur vere autem serva mea est, has conditionessem. Reest eonaetiono. neriander de Melite ac Ducippe, sic enim promtinam nanc Mari aiunt conditiones liaste proponit, in illa, quandoqisulem nullam sibi me adsente, cum peregrino isto stupra confiteriusinem lauta ait, id iureiurando assicinet atque in Ocrae Stygis fontem descentat indeque, si peierasse non comperiatur, absoluta dimittatur altera vero haec, si inuste facti est, ii ro suo servitutem serviat neque enim millieribus, nisi si quae servae sint, Dianae templum ingrediis est in virginem sese assicinat, in fistulae antrum concludatur. Tum

Ἀλλ' οὐκ a , , λέγων Sen. στι, i , Mi λόγων, praeeunte si destituta haec Lege αλλ' οὐκ interpretatione tataria.

460쪽

- - ουν υευς ἐδεξάμεθα την προκλησιν, και γαρ ἔδειμεν αυτην ἐσομένην ' ηυε ελίττη Θαρρησασα

- παρ ον απεδημε χρόνον ο Θερσανδρος, μηδε κοινον προς αυτην γεγονέναι πλην λογων Ἀλλα και ἔγωγε, Ζη, ταύτην δέχομαι την προκλησιν, και τι πλεον αυτην προστίθημι το δε ρογιστον οὐδε εἶδον τοπαραπαν, μη ἴένον, μη τε πολίτηνήκειν εἰς μιλίαν

και - λέγεις. και ων τε δει παθῶιν αν συκοφαντης α λως , , τι αν, zη, δοξη προτιμησαι τῶῖς δικασταῖς. τούτοις διελύθη το δικαστηριον, και ι την στεραίαν διώριστο α της προκλησεως ημῖν γενέσθαι.

etro conditionem statim accepimus: non enim ignoraba

natis, iod Leucippe viri adhhic esset Melite quoqtie, confisa , nihil id temporis, quo Theriander abfuit, sibi

mecum, exceptis colloc tioni is, commune fisisse: At- Dii ego quoque, inqisit, conditionem non respuo illiniaque etiani, quod maximum , addo, neminem iraruis Ela cavem, ait peregrinum sitisse, quic ni eiusnaculi inihi Consuetiuio uerat, cuiusmo si ipse ais. Ver in si melim Diuo delusisse nomen deprehendaris, quas de te poenas sumemus 3 Qtias inlices, inquit Thetiamter, ceni ueram. Iis peractis concio dimissa, deci etiamque iactum est, ut postridie de conmitionissitis experiremur.

XII porro alitem de Stygis sonte res ira strine se habet Virgo fiat olim sorinoia, Rhodopis nomine, venatrugalitans, eduna velocitate, iaculandique peritia insignis

Καὶ γὰρ διιμεν αἰτουν σο cum is 'a esset ab ulversariis μένην 'nterpres mon enim tibi Clitophontis, Leucippe , ει- tabamus, ian Laticine irgo ad sim accepta est ab ipsis reis , quia hue est: t. Non haec auctoris mens praeceperant animo ac spe , Ut