Artium scriptores

발행: 1828년

분량: 266페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

ἀλλ' ἄσπερ και επι τῶν Εριστικῶν, πια τέ τι και πχέ ς τι και πῆ υ προστιθέμενα ποιεῖ συκοφαντίαν, και νταυθα

Aristotelen si exempla dat, non de suo nae premere, sed aliunde sumpta Iaudare Innitrii nolun i iclen in nostro Ve

nit loco illa enim ola ασθενὴς ων et οἷον ἰσχυρὼς ων ad

causam alitiam petetinent, Plae Tisiae nomine in naedio asservata legitur pag. 93 Bis.

m. . .. εἰπέτω τοίνυν και τόδε ἰμῖν δ ισέας μή τι ἄλλο λέγει τυ Παῖς Ἀλτρο πλήθει δοκουν.

ΣΩ. Ουτο λως εὐικε σοφὰν ευρών μα και τεχνικὰν ἔγραφεν ως εάν τις ασθενὴς και ἀνδρικὰς ἰσχυρὰν καιδειλὼν συγκόχλας, μάτιόν η τι ἄλλο ἀφελόμενος εἰς δικαστήριον ἄγηται, δεῖ δὴ τἀληθἐς μηδέτερον λέγειν, ἀλλα τον μεν δειλὰν μὴ υπὰ μένου φάναι του ἀνδρι- κου συγκεκόφθαι, το ει τουτωμὸν λέγχειν, μόνω ηστην, κεἰν d καταχρησασθαι φ' πῶς δ' αν εγώτοιός δε τοιουδε ἐπεχείρησα ὁ ει υκ ἐρεῖ δὴ τὴν . εαυτου κάκην, αλλά τι ἄλλο ψευδεσθαι επιχειρῶν τά ἄν λεγχόν πη παραδοί τέ ἀντιδίκω καιπερ τἄλλα δή τοιαυτ ἄττ ἐστι τὰ τέχνρ λεγόμενα.

62쪽

Mlem exemplum asseri Maximenes in arie sua pag. 142 Bme:

απρεπῆς μἐνου γενοι αν, ἐὰν ἀγωνίζηται νεώτερος πρεσβυτερος, ἐρίλλου. πενάντιος δεεάν τις ἰσχυρδς ων ἀσθενεῖ δικάζηται αἰκίας η ἐάν τις οβριστὴς ων βριν ἐγκαλῆ σώφρονι, η ἄν τις πάνυ πλουσίον δικάζηται πάνυ πέν ς χρημάτων ἐκγκαλῶν.

Coraceni vero nullas exempli csse '' inventorem a Tisia sortasse ni illic magis ili latilla, ex ipso cognosco latone; pergit enim Socrates O γαρ, αιδρες

ni non est Γοργίας Ῥεοντῖνος, Iamris cum Tisia coniunctus legatur, pag. 81, sed Κορα ὁ Συρακόσιος) d1cit enim Plato Tisin sivo alius qui hunc praecessit et. unde acceperat, quod IIemeias iovie vidit, in cuius commentario haec exstant Pag. 19 Ast. τουτο εἶπεν ἴσως δια τὰν Κορακα επειδὴ ἐλέγετο ὁ Κόραξαισίου μαθητος εἶναι Coracen Tisiae esse discipulum hic solus et unus nos docet et si noni esset plenus fidei, nulla haesitatione μαθητὴς corrigerem in καθηγητής, quae ος

Dula saepius confusa reperiuntiar; at hoc esset auctoris, non sit rarii menda purgare; nam idem antea Piolae piratulit pag. 191. Jua si si cum nauatione illa contulerit, non a posteriorious enthymeetna fictum, sed callid excogitatiIin Coracia ingenio optime conginiens inveniet Tisiana Corace vero ante tu lices accusatum esse est fortasse Fod naud pauci possint an minium vocare 1 rem non recte intellectam malint;

Poterat enim in arte sua vel Tisias vel eius praeceptor ingenii ostentandi causis μελετας componere in Psibus talia

63쪽

perius trarent unde ad Ipsos uictores tabida irranslata videatin'; sed cum illud iovae non sit unpGDalute nimra esse perapi

Artis finem iem Corax et qui nunc in omniDus secutus videtur, Tisias dederat, auctor Protegg. inmerinog pag. 8 Servarit, minas verna haec sunt:

in ἔλθωμεν κα εἴπωμεν τι ἔστι ρητορική περιTI IAN, M AOPAEA Dορίζοντα αυτὴν ουτως Ῥητ, ική ἐστι πειθους δημιουργός ἐπειδὴ γὰρ ευρετα αυτῆς ἐγένοντο ς βουλόμενοι αυξῆσαι επιστήμην αυτὴ μ

ωρέσαντο ' εἰ γαρ το του δημιουργου νομα ου κεῖταιε μὴ in των πταίστως τι ποιουντων, ω ρητορικὴ οὐκ πταιστος εστιν αρα κακῶς ωρίσαντο αυτὴν εἰπόντες προι-

- η Itaque salsus est quintilianus II pag. 178 nae pronuntians: mee minio originem ab ISOCRATE, M tamini re era praemma sertur eius est shanc re vera Isocratis fuisse infra ostenil emasD xit, qui ora longe si a Doluntate infamantii oratoris Docta, non ariis temere in rehendit direris esse rhetoricen μα- suadendi Viscem id est πειθοὐ δημιουργόν. nimianus PM Iine Marcell. XXX, 4 Tisias suasionis opiscem esis monorat assentiente Leontino Gorgia, ubi Cod Bog. UICIAC, Uindentii ogia cod. ΗΠICIAC mi ipse Iosias male eoniecit vetus codex RIOICI AC in quo alii fori. Coracis iovi nomen invenient Veram tamen puto vulgatam quae priores illi doeuerant, in sitos transnilit

' Palilo post φειλον δε ἀλλον ἐπιλαβέσθαι ἐπειδο ἐπισr μην αὐτονωρίσαντο, sed nullum Initiis vocis irriseiuni in definition o invenitur quam fuisse eoniicias Ῥητορικη ἐστιν ἐπιστημη πειθον δημιουργός; nam et Is rates apud Sext. Empir pag. 301 MI κράιης φησι μηδὲν αλλο ἐπιrηδεύειν,ου ρητορας η ἐπιστήμην rειθοῖς et non vinita de lici pag. 188 Piscii. v nroρικη σειν ἐπιστημ' οὐ καλως καὶ πειστικῶς πάνrα τον προκείμενον διαθέσ9αι λόγον duni quo auctor prologg tres de liet a cccnset opiniones mina in corii in vii πιστήμην putamini, itan ui ἐμπειρίαν, tertiani vii τέχνην. dii tainc addon clua vi letur; nani et infra closi loratur laetio nuto iii alit i lio ab inventori Diis procli potui ai et eadem vortia apud Plat in Gol gia pag. 16 Bhic νυν μοι δεκεὶς

64쪽

θωυ ς δημιου γόν κακῶς δε της λέξεως πελάβοιτο τινες' γ'

ουει γὰρ επὶ των πταίστως τι πoὶούντων κεῖται το δημιουργὼς ονομα, αλλὰ και επι των τεχνιτῶν πολλάκις ευρί κεται λεγόμενον. φειλον de μαλλον πιλαβέσθαι, πειδὴ επιστημην αυτὴν ρίσαντο επιλαμβανόμενοι δἐ μεῖς του

ορου ταμεν μὴ καλῶς ἔχειν αυτόν ουδ γαρ φρητορικὴ μόνη

εστὶ πειθούς δημιουργὼς, αλλὰ και τὰ κάλλος και τὰ χρήματα τὰ πιέθειν εαίστανται. πιλο δε βουλόμενοι για Oν ορον ποιῆσαι προ ιθέασιν αὐτω τινὰς λενις οριζόμενοι ἴτω Pqτο ρ κή επιτ ι πειθους δημιουργὼς διὰ λόγου τε ν λόγο ις τὼ βάρος= 'χουσα πιστευτικοῖς, ου διδα καλικοῖς ) δια τουτο εἰρήκαμεν εν λόγοις τὰ βάρος

Fori. Mirasyinaclius qui it puit Platonet in ep. pag. 30 BD. ωστε κατὰ τον κριβη λόγον ἐπειδῆ και σὴ ἀκριβολογεr οὐδ εν των δημιουργῶ ν ἁμαρτάνε ι' ἐπιλιπούσης γαρ ἐπιστήμης υ μαρτάνων μαρτάνει - οὐκ ἔστι δημιουργός' με δημιουργὰς σοφὰς η ἄρχων Ουδεὶς μαρτάνει τότε ὁταν ἄρχων ξ. Leg. κυρος, teni infra vid Plat Gorg. pag. 1 seq. Sext. Empiripag. 288. si iii inti I. II, 16 pag. 179 Ideo digeritiores,in iant sibi qui am

dendi. Vtremn Mem Gorgias in eodem δε quo num diximus Gra κω csactra ara rate fam i, a quo non dissenti ne isto. Sed qui illi fuerint non constat fori ipso Gorgias eiusvi viscipuli. Soeratis vcrDa pag. 20 ο ρητορικη ἄρα ς ἔοικε πειθοῖς δημιουργός

ἐστι πιστευτικος αλλ' οὐ διδασκαλικος περ τὰ δίκαιόν τε καὶ ἀδιχον. ulinus auctor roIegg. iunc sinen impugnat, ut Par est ex Platonis sunt naustara id, o undo laud scio an futtiri sint, quἰ illa omnia ficta censeant; os vero hae magna in eius dialogis Virius Dios Socrates multa ex se ipso et aliis, an dumini nota et in scriptis tum vulgata, via atque ratione ermit, et sic tecte, Iuod tamen raro ostenctero possumus, alior In Perstringit senistentias. Huc pertino maod nondum Editur legitur in odie

Monac. VIII sol. 139. b. D των Πλουτάρχου εἰς τον Πλώτωνος Γοργίαν Ορος ρητορικος κατὰ Γοργ ιαν ρη1uρικη ἐστε τέχνη περ λόγων τὰ κύρος ἔχουσα πειθους δημιουρο

ἀραθά τε καὶ κακὰ, wαλά τε και αἰσχρά λόγος ἐστιν ἐνδιάθετος ἔννοια ἀνθρωπίνη καθ' ην μυ προπίγνεται - τι χρη λέγειν

65쪽

χω σα διὰ το ἀντιδιαστέλλεσθαι αυτὴν προς τὰ χρήματα και το κάλλος μεινα γαμου διὰ λόγων πείθουσιν, αλλ' δουευρίσκομεν κα την ατρικην διὰ λόγων πολλάκις πείθουσαν

τους ἐρωστου τας εἴτε χειροήργηθῆναι η τι ἀλλο τι παθεῖν μικτη ὀλουσα γανωτερω εἰργαμενή ἰατρικὴ ιἀλλον πράξει κέχρηται, ηττον ει λόγω πιστευτικῶς δε φησιν ὁ Ορος,ο, διδασκαλ ικῶς δεῖ γὰρ ειδέναι ὁτιή διαλεκτικὴ ρητο - ρικὴ διδασκαλικὴ λέγεται πάντη τε γὰρ καὶ πάντως πείθεινεκαστον επαπελλεται πιστευτικηχἐ λέγεται φρητορικὴ αυτηη κακημάς, τις ου πάντως ε ἀνάγκης χει το πείθειν, αλλὼ Θωπεἱ τινι καὶ κολακεία ὁ δ διὰ γουν το ἀντιδιαστέλλεσθαι αυτὴν προς την διαλεκτικὴν το πιστευτικῶς υ διδασκαλικῶς εἶπεν. αλλὰ και Ουτος ου καλῶς ἔχει ὁ ορος ουτ νὰρ αναστρέφει προς εαυτόν ἰλυ γὰρ η φυσικῆ ρητορικῆκαι πειθους ἐστι δημιουργὰς και διὰ λόγων ἔχει το βάρος

και πιστευτικτεστιν.

A, tem Ius lamia Surianus inmeImog pag. 24o iid ille κατάστασιν appellari liis vexilis tradens:

πια τα στάσεως ὀνόματι κέχρηται, προοίμια του λόγου την κατάστασιν καλων παυδ bd est o GJ τεχνικώτερον περ αυτῆς δωρίζοντες και διεξιόντες ως καιανωτέρω Ωρηται την κατάστασιν φασιν,6 λόγε λυσιτελεῖν προς τουτο περ και το νομα δηλοῖ προς τοπρεπωδεστάτην διάπλασιν της διηγήσεως το μεν γὰρ διηγήσασθαι ψιλὰ το πράγμα ου σφόδρα εντεχνον di συν καταστάσει διηγεῖσθαι τεχνικώτατον δειν καιΛΗΜΟΣΘΕΝΗ 'ν τοις δημοσίοις μάλιστα λόγοις,

τι πράrτειν λύγος ἐστι προφορικὰς δίλωσι ἐννοίας ἀνθρωποι λα φωνος φωρθρου. ρος ρητορικῆς Σωπ άτ ρου τί ἔτι ρητορικύς γαμι λόγου ἐν πράγματι πολιτιο λος ἔχουσα et εὐ λέγειν. και ἔστι δυναμις λογικὰ τὰ γένος, τὐδε ἐν πράγματι πολιτικω εἰδος, τὰ δε τέλος ἔχουσα μιον.

Inde larne Piod aliauis obiiciat, autorein Prologg. vii Coracena Primum vocabituram προοίμιον in artem induxisso supra di xorat, at4ue προοωιον et Ignotum misso mini In sequituνώοις in Antiphontis eir log I pag. 13 B, h.

66쪽

- 37 οπου και την ἀκριβειαν - φαίνει, τοιαυται καρηται διηγήσεσιν. Teritus Iocus ubi Coracis mentio fit, epistolam dico viae

Aristotelis sertur, Anaximenis arii PraeInissan i tam Inim est,

ut auctor, si ita scripsit, ipse Psid scripsisset ignorasse videatur;

παρειλήφαμεν ει καθάπερ ἰμῖν ἐδήλ. σε Nικά

νωρ καὶ τῶν λοιπῶν τεχνογράφων, Πτίς τι γλαφυρὰν υπὸ τῶν αυτῶν τούτων γέγραφεν ἐν τέχναις περι- τεύξη δ δυσι τουτοις νιβλ4ocis, ν δ μενεστιν μὰν ἐν ταῖς ά μού τέχναις Θεοδεκτη γραφεισαις τὰ δ/4τερον KΟPAKοπεα δἐ λοιπὰ τουτοις δι πάντα γέγραπται

περί τε τῶν πολιτικῶν καὶ των δικανικῶν παραγγελμάτμν.

Coracem excipit Tisias item Syracusanus illius, ut supra viminus disciplina mulitus, Iem in legatione ol etInda Lleonistinorum Auienas cum Goma venisse Pausanias I ro VI pag. 376Sylta nareat viri si Verum, eum ab nostium parissius stefisse

Cert Issi IIIun est negant tam en recentiores Siculi 3 Pausaniaminonda H arguentes; id Vero patriae magis arnor Darn ratione, nullam enim prosere sciunt, factum esse nota Nam ne dicam fuisse fortasse taediu nunc nouis ignota PIae eum ut Leoniatinis adhaereret moverent, Thetores atque sopnistas istic inmie terramunis quinus emolumenti Iid tranerent nabitasse neminem fligit. Et auctor mlegg. inmerinog supra δ ισίας M4κεῖνος ἀπελθών, nempe Post litem cum praecepto reuem aetam, ρξατο διδάσκειν και πλατύνειν την ρητορικήν. Hunc nostriam Tisiani post olymp. LXHIV, 1 Thuriis sesiam inario eritissentem flendimus erat vero naec ineniensium colonia Leontinis amea, infesta Syracusanis, Diosi unum Pau- η id Μongitor Biblioth. Sicula s. v. Tisias. Novum et acutum quo Tisias illo M oraretur crimine Harmon invenit Tom. XV, pag. 168 si Mephra,rvise labisque Asb--αrns a tia had linar Me nrna is plus harus de Dura ora Mura mur mose sonet urimis a caelis de Gorgias et ou in moereritra Athenti totis derax en nem tema sed hoc omni aret auctoritate, et Tisiam Thurios venissa nescio inmodo fugerit Harmonem.

67쪽

Plutarch. Lusia pag. 230 IIuit. κῆκε διέμεινε παιδευόμενος παρὰ TI IAI καὶ NI IAI τοῖς Συρακουσίοις. notius Pag. 489. Blin. καὶ diaeto ν ἀκροώμενος Tram τε καὶ MKIOYτων Συρακουσίων. Suulas et Eudocia υσίας Κεφάλου Συρακουσι ος ρήτωρ μαθητης Tram Y καὶ Num T. Novum

igitii ni invenimus illius actatis docendi magistrum Niciae nomine de quo apud omnes auctores altissimilia est silentium. Quis suerit luetierit Taulomis it Iays pag. 111 R., ii respondeat. Omnia illa aDud Pseudo-Pliit. notium, Suidani, Eudociam ex uno eodemvite sonte satis tumidis fluxissesnon est quod

Quare haud scio an vetus nuic loco inhaereat mendum et Nicias iste ex Tisia invito patre sit natus. Sicullii nomen ισίας varius in Atticum magis tritum, I, iciani ta ansiit, ut nil sit nisi varia et negligenda lectio, alteri et verae opposita, qua exoria ait ili tun κα et singularis Συρακούσιος in multitii linis IIuine mini necessario cor rectius. Idem nomen haud ram Oreuptum exstat apud Platonem et auctorem Protegg. inmerinog mittan σιτί seniel υσίας, apud Ciccionem Victoin iiDri modo C tisias modo C e sic ut ossi Reg. Ulul Ammianum Marcell. xxx, 4, uui alii HIIICIAC vel MOICIAC. Tisiavi in Graeciam venisse atque inter pilinos docendi inagistros floruisse et cx Platone concludas et aperi testatuae

Dioni sitis Iasic Isocriclis iudicio ag. 35 γενόμενος δ' ἀκουστὴς Προδίκου τε του Κείου και Γοργίου του -- τίνου και IMO του Συρακουσίου των τότε μεγιστον ονομα εν τοῖς Ελλησιν εχόντων ἐπι σοφέα Syracusis cum

esset, mulieri cuidani de Donomina possessione causam vixisse inde gloriam deportasse Pausanias re I d. I. Litim de arte rhetorica a eo vulgatos ess duuitare non sinunt Platonis verDa in naedi pag. 3 VerDa enim supretide Corace nae sequuntur:

OAL Aιτά γε, Σωκρατες διελήλυθας ἁ λεγουσιν οι περὶ τους λόγους τεχνικοὶ προσποιούμενοι εἶναι νε- μνήμον, γεμος ἐν, 6 πρόσθεν βραχε - τους-οιουτο ἐφηψάμεθα, δοκεῖ δὲ τουτο πάμμεγα εἶναι τοῖς περὶ ταύτα.

68쪽

α κριβῶς. unde emaciam laudata viae Socrates paulo ante Iocutus erat ex ipsa Tisiae τέχνy, Plena arcte praeceptoris vestia legisse

non tu nus, hausta docemuri Tum Aristoteles sopnistiolencla pag. 63 Bisile οι δε νυν ευδοκιμου τε παραλα-

βυντες παρὰ πολλῶν ola re διαδοχῆς τῶν κατὰ μέρος προαγαγόντων ουτως ηυρήκασι, rara μεν μετὰ πρώτους,

ini tua Iam atri ritu P.

Sed niuainus Siciliam et Graecorum Vuleamus titilia AOpnistarem, ios etiamsi in omni astutiae et calliditatis generenuit tui ab illis superabantiu ipsos tamen Plura sinus ars orato et ditaretur excogitasse, nemo ρον rem recte conside- σi verit negauit. Siculae demum et Graecae coniunctione elo-m1entiae an Atneniensinua exceptae facturn, II Eam ad tantiam evenerent fastigium, ut ultro Pio procederet non a ret. Et Graecos Iuleni lemn*ie in renus, Ia leves et minutae vineantur, sed in veram excolendmnis rationem maxime sunt

Gorgiae adventrum in Graecia dictrina Praestantes avenantur, qui enim nos praecedunt naud cognoscimus ' noti sunt Protagoras, Prodicus, Hippias. oratio si vini haDere vis,mon sententia modo Dene excogitatas esse necessarium, sed et ema aptissima et pulcra viae illas expriinant aeque a poetica laedi Vulgari distantia elocutione flagitantur inprimis minuta minem sive pronuntiationis sive formarum vitia emendanda, in missius vel si levissinuuncommiseris, omniiii facile movenis risum; piae enim nicveluti lege inducta loquuntur OInines, alia, ut mendosae vitantur, tuo I item etiam nunc apud nos Valet. Ita pie veteres in elotientia, axi inain esse Pariem ut dicti sit pura et a peregrinis linera notamini, ut Dionys Halicarnas in Lusiae iudic. 9 PIaio in Monon pag. 372 Blia και od μόνον Πρωταγόρας, diu

69쪽

- ω pag. 161. κατὰ τούτο μεν δὴ το μέρος περ εστι πρῶτον καὶ κυριώτατον εν λόγο4s, λέγω δε, καθαρευε ντην διάλεκτον, ουδεἰς ων μεταγενεστέρων αυτὰν περεβάλετο Sic ars oratoria graminatices evocavit stirilia, ut Iaeciam ceri paries accuratius examinarentur, quas Sopnistas trae-tasse ex Platone et aliunde cliniis Pi vem sortiana, Cerio lilii cari itePiit, haud tamen conteninem a sitisse, pauca Iae nobis supersunt vestigia docent. Suait quidam viri sagaces magis quali docti qui giarnmaticen inUIUDantea naturae studium et contemplationem vel mainematicon iuvenes in priniis doceri velint hac enim grraecos grammatices ignaros tantopere ut nemo eos superaret excelluisse; sed fallinitum Graecos enim non In inua Iam nostra fit aetate, magistri, sophistae et m ore in veniis emi edant grammaticis uoi si serino et Iocus ni noDis esset de sopnistamini docti ina et nilosopnia, odium lio I nunc vulgo in eos vertunt, maiore ex parte sine causa et Tatione esse conceptium, eos ae laude magis iam vituperatione dignos censendis liam multa Cunx opera Exponi posset. SI PIO ProseiIulunila convicio iuvenes non nisi magno argenti pretio erit utos esse '', levissimum est; immo nocaopnistas a Iae ipsortim ficientiae flatis Confiso esse nevae eam despexisse docet, et vitium, si modo vitium licendun . communctes vel potuis oriunt optimis Ivricae poes os asseclis, Simonide. Pintaro, aliis. Sed agimus de arie rhetoriza.

Ad Protagoram Diod pertinet, leguntur in Platonis Phaedro Pag. 82. Bhh. t

ΣΩ. Tu δε Πώλου πῶς φράσομεν α μουσεῖα λόγων ος

διπλασιολογίαν και γνωμολπIαν καὶ εἰκονολο ιαν,ονομάτων τε Αικυμνίων α ἐκειν εδωρήσατο προς ποίησιν υεπει ἰ

καλά. quo in Ioco, nam Priora infra explicanda sunt, non modis illa

70쪽

- 41 cum ironia dicta, αλλα πολλά καὶ καλὰ viae fuerint, in altis latent tenennis, sed ipsa ὀρθοεπεια iam antiviis incerta orat; latae nin significationis haec vox, comprencnssit illanx των ο νοματω ορθότητα qua Platonis Gatylus, an nomen ei conveniens sit impositiir etymologice inmiti ens ut in pag. 31 ἔ, Hδῶμεν εἰ ἀρα μῖν πιμαρτυρήσει αυτὰ τἀυνόματα μη πάνυ απὰ ταυτοιιωτου οἴτως εκαστα κεῖσθαι, αλλ εχ ει ν τινὰ ορθότητα tum ne alius eiusdem vis inseratur vocabulum et ita apud Aristopnanem Ban. v. 1188.

Ere. ἐγώ φράσω κῆν που δις εἴπω ταυτὰ ηστοιβὴν δης

ΛΙΟ. θα δὴ λεγ ου γαρ μούστιν αλλ' ἀκουστεα Λων σῶν προλόγων της ὀρθότητος των μῶν.

hoc est Prodici studiunt in verno rum discriminandis potestatil,lis, miod ὀρθοέπειαν optina iuIe nuncupaveris. Inest quoiamae io quintilianus voluit I. b. pag. 60 Burin emenci, ira uin tua vi late oeum ex Planatio, item quod Hemias pag. 192 Ast.

κυριοχεξία διὰ γαρ των κυρίων νομάτων μετηρχετο Προ- τα γῆμα τον λόγον κα ου διὰ παραβολῶν καὶ ἐπιθετων,

cimodi et Hein est et Astio proDatum est et sane P tagoram a poetica Siculorurn eloquenti aDnormisse facile concedo. Cum in Platonis loco supra νόματα ι μνεια memorentur et de singulis modo viae sophistarmin aisque ad exoritantam orationem contulerit sermo sit, D in illa quaedaIn non totan elocutionein rectarii, Iae nrasvmacli potius Putna Protagoraefuit, intelligi apparet, liοd ipsum mHitui pronomen ορθοέπειά τις satis indicat. Κυριολερία Vei' quam cnoliasta vult,oInnilnis graecis scriptoriDiis usque tu Siculomini victoriini Atnenas adveniunt Archonte Eucleo, Pitimini sucatum loquendi genus insereDant, solemnis erat nec ut Irotagorae soli piopria laudari poterat. Novum Iulii illi Schleiermach Pag. 393 seq.Mil. . auctorem ut illi ria ita et hic Vectis technicis, a P tagora in artem introductis, o pii putaris. Sed quaeriturnum graeea vox hoc significare possit, neque orationis paries Plato notare in animo naDuit Socrates enim Pnaedi ini,'iii tale aut arbitratus est, ii Protagoras praestiterit docet. Unde aliud PIato misti voluisse videtur mio Plato sit, ni magnopere

SEARCH

MENU NAVIGATION