Artium scriptores

31쪽

a m de Balbi ' Di igiti ei et sophistas enodat inde a pag. 80 usPie a pag. sed miniis docet lainoiareat, et si docet plerii nulli a Veritate ineliat. Novissime hanc rem in commentatione lecti non iniucutula tractavit Mans ' in

qua et alioruri colligit citores o suam de artis incrementis enodat seritentiani. ita tanter ut eam Imagis filii nil nil iam Mngulos vii os , Pii praestitDIIIIt, Inoretur. Insporsa -Iua εἰ il:illi, sed non satis excogitata apud varios auctores . ni I ieiuni Inuunkeniunt. Harclesium, alios

a riolus pio pie interitu in ad partes oculos occurreunt. Italisit Niun lucritii loci de arteri limo 'te excittienili et perpendendi sitiat. iiii illi ras alit una innibus et congestis et digestis,nionumentis omniqiis adllibita diligentia et sagacitate eritas, viam veteres ipsi de arte manibus versabant nisi oria in nullo compensabit ni Oil O semperque qua tradi poterant gravissima deperilita esse nolsis erit dolenduin. Etenim iam Aristotele a luod nos contexere conamur perfecit, cuius librana Lx- νῶν Συναγωγ inscriptum a Cicerone M is agna odiatuna is eri da Elopimo in lacinos conteriant m me tra

in praecipiant, Delint in ligere , ad hune suasi ad suendan maleo commodiorem e limiorem rauertantur. io Oratos II, 8, 160. Aristotelis et iliurn et simam in suo a omis dicendi aries memoriam, et illos in petibus ipsa sim quaedam δε eadem area dixit. Ita Ilio inuq erat Iiber et ita Anon ni Graecus apti l Meuag. et Arah. lidos. ,Πalii olli. duos laudat Diogenes Laeritiis V, 24. Ex ii Ocriori sit ni illae apud quintil. I, 1, pag. 14 urna. l. guntur', et apiri Diog. Lia ori II, 104.

32쪽

lauda remn eausa at De origines diligenter exposuisse , unus adhuc superstes Ioeus I satis os fetulit, urulo factum ut de lai- Diis alitii iani latius dissemierat, in tribus de arte het Omea, Ptibus non eos 1 ante se fuerant, sed sese ipsum in nectio Posuit, tam raro prior In commemoraret I aecepta. Idem argumentum Piod Aristoteles, cliscipulus eius Theophrastus Glissu-

sius, ut vitatur, in libris περὶ τεχνῶν ρητορικῶν cr3 ιζ Per

tractavit, nisi potius sistinguendum: περ τεχνῶν ητορι

Non minus vero, cum tam praeclara et insignia perseetae elotientiae exempla supersint, initia atque exorcilia, mitiuus ante oculos positis principia et regressus probe perspicias,t Elii portiti iniuria intercidisse doloniis imi primae enim millia adhuc et i ncnoatae elo sentia conatus cognoscere, non modo iucundiin scd Inagnae etiam utilitatis et ad vere rectevie veterani Aetoricen intelligendam paene necessarium est, nec PO mi in quin Iaac in re Dion ussi Halie titilicium, pii nini inde fructuum lectoriDus remini alumi in osso censeat, valde per

φειν ει' τ ι χρήσιμο, ἔμελλε ε ξοίσειν ξ γραφή εν-

Apud Ciceronem in Britto ea P. 12.3 Diog. Mert V, 48 praecedit in noe catalogo περ τέχνης Pη ορικῆς ά. Aretem diuit laeoptarastus τέχνη ρητορικη περιυν- θυμημάτων inscriptam, ut Proteg. in emnog. Pag. 14 uo-eent; ieens enim auctor aut Hermogenis IiDrum nude appellent περι ητορικης alli non enim totam hune, sed Iovi oroni eius ea et a re pax L an, Pergit μέγραφεν od περὶ σαί σε - δηλῶν οτι περὶ μόνων των ἐν δικαστηρίοις καὶ βουλευτηρίοις διδάσκει, νειδι ασtέλλων προς-ἀς ἄλλας ρητορικὰς τέχνας 3 ἔς γαρ ως ἔφαμεν φυριτων ἰδεῶν αὐτο τέχνη, καὶ EOΦ Συ δὲ γέγ μαανα ιτεχνη ητορικη περ ἐνθυμημάτων κα MAEONAPI.Ιτφ του δέουμηνίου και ΟAAIA- περι φορμῶν ρητορικῶν και FIR Η περ προ o ιμίων καὶ πίστεων καὶ ἀλIοις nouoI rrεριώλχων. I inlli inenaata enim ex At istotelis loci rina, qui ipse ἐνθυμήματα ρητορικἀ scripserat Diog Iι Uret V, 24 , funaamentum et orptis fidei iaciendae sunt, in qui Diis superiorum tecnnicorum gregi neglectis Vera eloquentia Inaxime versari debeat. Laumbe his τέχνης ρητορικῆς nonae Praefixit auctor'. Sed in eodem neopnrasti scriptorum catalogo V, 7 exstat

33쪽

θυμον μενος δε os τὴν μεν ποιητικὴν καὶ μετέωρον δὴ τούτον κα πομπικὼν εἰοημένον ου Mi γ κράτους ἀμείνων γενετο, ireρέλιπον κώλους δειναττον ἐν τῶ ἰδεαι κατορθουν - τας et iten pag. 628 4 di περ πάντων ῆξιον γράφειν εις κενότητti αν μου ὁ λόγος ζέπιπτε, σι προ ς το μηδὸν οὐ πολ τ χ ρ, σι μον χειν, εἰς ἀπέραντόν τινα και υσνμμετρον εξεμηκύνθη γραφήν. mivae nuic sententiae Dionysium optiniis ora mi inus contentum prio res neglexisse trinuen . illini, idque cuni vir esset strenuus et in his retius excutiendis atqvi lii Ri 'ii retulis non iniprobanda sagacitate, terrimi lium- Ium iotiis cleper litoria in copiis driindetire t nos in re cognitutant digna destitiit os esse querenduin raro enim uno vel altem vero attingit prima aetatis oratores, attamen in libris περὶ μιμησεως Plao enini nunc leguntur iudicia, memora illor uni disiecta sunt, eum aliorum ut Gorgiae laevientius mentionem fecisse, 'aginent a laedam ab non vino schol in Hermog. inde felici servata sortiana, demonstrant. Veteres quovie critici post Aristotelis aetatem, sive ariem edentes, sive allicos PeI-

lustrantes oratores ' seri non potuit vii saepius prioriina sanes, leges praeceptaque recolerent, e tomiin iuris Iae apud posteriores de primi seriantur oratoribus esse nausta, neva nulli Omin est Ino ixus, suspecta babeamus, in memoriam revocare naui an re erit. Ex iis vero quae superfurit et liet Omee ni storiam accu-

mitius attingunt, nobilissimus est Platonis ilialogus, nae- lms, iiiii altera pars de cognitione et aestimatione loquendi facultatis nos plura fere ira in reliqui Onines docet; audialIca

in Ciceronis libris qui de elo*1entia agunt studio, dispersa leguntur e quinti Hani institutione oratoria nuciem

nee ἔνθώμη μάσων . ul quod saepius laetum a Diogene

34쪽

tinent capp. XV XXI. EDra secun si et integer tertius Neriri Empirici liber teritus a Mersia rhetore de fine netorices; in primis vero viae ex variis auctoribus chllecta in Alcli ,

missa, sic notata 'Dαγωγη πολίων εὐδιαφόρων τεχνογράφων

εῖς τὰ προλεγόμενα της μογένους πορικῆς, ad paginariu

que 16 viae in aliis codicibus alia exstat cons. Bil,l Coisi Montes pag. 592 sem Morelli BiDI. Divi arci toni. I. pag. 300 et

Fabric Biol graeca ton . IX. Pag. 586. Hi cuius codice, ut Christianos mittamus, e Graecis, linile illa Plini egomena Exeerpta sit ni auctores laudantur Sin pricius Longinus, Sur anus, Iamulic nus Gniquo multa egregia scholia ipsa v-riani, arcellini, Sopatri et non vini praestant. ambus ut saepe nova primi in lucem ducerentiis, contigit. Alii suo loco a nonis laudanuntiu ; aos testes nae distiisitionis lege adminuimus ut et vero et sensum diligenter examinaremus, ne pae victoriani fidem sine necessitate laDeiactaremus. Haec nostra artis oratoiui historia vereor ne valde mi lis et imperfecta vel ut rectius dicanius, nulla pi orsus evadat ut enim vias antecedentis philosophi sequens Oreexerit fient entias, et cinia ratione Pia inqii ipse novam piodux ea ibi philosophiae docet historia, similiter qui primus in or ato 'ia annisuasit, iid praestuerit, Imae an eo omissa qui secuti sunt, deinceps expleverint et adiuiderint Pittius alius alii anteverterit. ut progressus et cultus rite cohaei'eant, nobis erit ostendendum viae naud scio an nullus ut alioriina fugiat vitupera viri in tantate fit unoninora n penuria vixqDe nominibus qui in arte excelluerint

posteritat Iraditis pro Dauiliter explanaturus sit; tamae de homininus dicemus ali di id de re pariana Milati si quaedam aut negligenter observata et nos ala aut male oui ex , vel

plura quae subtiliori inveniri possint perscriatatione, omissa sunt, tenebris ubi haec captanda non mediocribtis Diectis nee semitis Pio pervenire voluimus tritis, benevolo mini ignoscant. Vestigia quille in sanae elovientiae, cum oratio ab homininus non voluptate , sed necessitate illiclis adnibeatur . prima iam Graecorum exstitisse aetato, vel ex Homeri quidam poematis Constare ominenti sunt in m iam ant Palamedem.

Phoenicem alios fuisse clatra oratores, io oblivio ademerit

35쪽

fugitivos, via de re insignis est Syriani locus in Her

ρος τε καὶ Παλαμήδους και σοίνικος και οδυσσεως καὶ προσων εν χλίε ησκεῖτο παρ ἀνθρώποις η γουν κατὰ Κάδμου καὶ Λάναον γραμμαetsκφεπέ τε τῶν τρωιμνήσκεῖτο θ, ως AIT TY εν ταῖς νη μερ 'σι φησι, και μέχρι των GH λείδου του αρξαντος μετὰ ταυτὶ id est τους τριάκοντα διέμεινε χρόνων, τους δε ανωτέρω τουτων συνάρετ το πρῆγμα μεταδιώξαντας η του κατακλυσμοῖσιν τοις λλοις ηφάνισε Paulo nis prudentiora Hermog pag. 140 Ald. Oμηρος ποιητῶν ριστος φαίην 'ἄν τι κα ρητόρων και λοπάνων λέγω, Θως ταὐτόν επε γάρ στιν ποίγις μίμησις πάννων, o G ετ α ς περὶ την λέβινκαῆασκευ6 αριστα μιμουμενος κα ρήιορας δημηγορούντας και κιθαρφδους πανηγυρίζοντας . .. και πάντα πράγματα Ουτος αριστος ἐστι ποιητος επειδὴ Ουν ταὼθ OAo, εχει, τά αν ταυτὰ εἰρ κώς εῖον εἰπών εἶναι ποιqτῶν ρισιον, ως εἰ και ρ τόρων ἀριστον και λογογράφων λεγον.

Alii primam rhetolice Originoin, ut innia, deorum boni unitate et oibus latam et imi nomines inter dissipatam esso censent, quorum riuiones tam mTae sunt, ut non possim quin auctoris Protegg. in Hei mog pag. 4 verna longiora luten , sed non in ligna rescrei, cxnilaceton:

O μιν ωλεξηγητῶν μυθιααῖς ἀπάταις τερπόμενοι ερη- γουνται, την ζτορικὴν εἶναί ποτε εν τοῖς θεοῖς και παραφέρουσι τὰ δομιουργικὰν εαο εκεῖν su 3, 1Jοι δε θεο ἐπαρ ην ι καθήμενο- ηγορόωντο.

εἶδος θέλουσι λέγειν τος ρητορικῆς, τουτέστι τὼ δημηγορικόν ημεῖς δε φαμεν ὁτι πάντα τὰ . αγαθὰ φθεία φυσις ὴμῖν χαρίσατο, την δε ρητορικὴν μεῖς παρὰ τοι θεοῖς υλέγομεν γεγονέναι, την de πλείστην δύναμιν τος ρητορικῆς ἐν του προφορικεν λόγω θεωρούμεν υ ει προφορικὼς λόγος και δόντων χρήζει καὶ περ νας και τῶν ἄλλων σωματικῶν

36쪽

οργάνων ἐστι δε του Θεου et λέγειν τὰ τοιαυτα πάσης ἰσα ἐν ἀτοπέας νάμεστον, αλλως τε και παρὰ τοι ποιηταῖς

Λλλως λέγονται καὶ ἄλλως νοουνται εἶτα δὲ λέγουσιν οτι μετὰ τους θεους et muς ρωας μεταβέβηκεν η τέχνη, rn θεωρουμεν ον μίαμον ἐγκωμιαστά κω εῖδει κεχρημένον, ς οταν λέγ' n. γ. 1823ω μάκαρ Ἀτρεώδη μοιρηγενες ὀλβιοδαιμον κτυ- σομβου λευτ ινφ τον,εστορα διαλεγόμενόν προς τον Ἀγαμέμνονα καιτὀνυχιλλέα, τωδε δ ι καν ι κο τὰν 'ΙΘακήσιον πιδυσσέα φησι γαρ περ αυτού ὁ ποιητὴς sn. 22Jκαὶ ἔπεα νάφάδεσσιν ἐοικότα χειμερι σι ν. καὶ λοιπον βαθμηδὼν et κοινὰ των ἀνθρώπων λθεν τρητορικο θεωρούμεν γαρ ἀνδράποδα βάρβαρα παντὰς ἄμοιρα λόγου ἐπαινούντας αλληλους καὶ λέγοντας καὶ ἀπολογουμένους καὶ κατηγορούντας, περ εἰσὶν ἴδια της ρητορικῆς 'I. Προς ταύτα ει--ἐν οτι Ουδέποτε τὴν των ξρωων ἐκείνων ευρυθ μον προφορὰν πορικὴν ἀποκαλούμεν, αλλὰ μάλλον εἴδησιν

λογισμου καὶ Oξύτητα των ἄλλων πλείονα ουτ δε et ν τω κοινορητορικὴν λέγομεν τέχνην γὰρ πάντως οὐκ ἔχει τουτ ει λέγομεν οτι των πραγμάτων ὐμὸν ἐκ φύσεώς εἰσι μόνως ως in του λίθου et ει ἐκ φύσεως καὶ τέχνης ς επὶ του Θρό

νου ἐκ της φύσεως γὰρ ξ τέχνη λαβοῶσα την ἴλη, τον Θρόνον πετέλεσεν ἡ Ουν ρητορικὴ ἐν τῶ κοιν ἴλης ἀζιν

VIII in lucem provocemus, tibi sol. 129 haec leguntur καὶ

' quintil. II, 17. pag. 19 L pit m naturato esse,netori cen Do tune est innen iam uvara exercitations non MDenrur , ut in Issima eronis δε orator dici Antonius obsereationem suan tam esse. non artem ... hanc uim opinionem habuisM LYSIAS uidetur. inius sententia talis ei si est, Iod indocti et Darbam et serocyro seiunetes arantiar ali id di ne sinuo princ*io narrant ρω- me refutent, e quod Drm aDeae epilogi deprecentur mininam imunt illas ectoriam cauillatinnas nina quod ex arta fret, anto artem fuis . atqui distra nomines pro a Mon alio μηροσr.

37쪽

κἀκε περὶ τωνδε συνεγράφατο στάσεων λεγουσι δέ τινες δικανικὼν λόγον ευρηκέναι Cod. εἰρηκέναιJ πρῶτον Μενεσθέα - στρατη- των Ἀθηναίων ο και επὶ ροίαν ἀφίκετο, αλλοι δε λεγουσι νυντιφῶντα. Mittenda igitur nobis Ioliendi facultas viae omni pri

vata Esciplina nihil nisi qua a natura homini insita praestat; a itur de artificiosa orationis exordio, longa exectitationis via invenierulae hisPio progressu, quo sactum ut tam Inuti in ilicorusi cnere Praeclaros vitis protulerit Graecia viae praecediυ notas de qua iiiiii notu: memoriae proditum, negligamus. maturalis enim illa licendi facultas Epicuro in tanto, Seliol in Hemi Og pag. 377 πο γαρ οἰονεὶ καὶ κρηπὶς σι χρη-σrὀνάργανον ψυχῆς πρυς τἀ βαιιστα χωρεῖν ἐπειγομένη δεξιὰ νύ ς,λο κα ΠLVλυPO ipne solDiap. IX, 152 et δε φυῆ κρά

im est docere, rem ostendere, de tre, e lorare' Non est conteritus, emam auget in quantityn Otrat, exaggerat, praemunit, iterat, dissero, rectoris, interrogat, describit, iota , monas sngit, orationem Suam hi accommodat: τι Drα ε Ἀσσιν αυξειν, διασκευάζειν, άλιν λέγειν, παναφέρειν, παραιατεῖν, ΠρωζωπOΠοιεiv. 'done a eo paene omnia oratorium mutam. Igitur si ρω CDπ- simus ι utendum esse ostendit, quid ego mulius postulo, nisi ut ne Demabus Malecticoria n, sed potius Platonas gladio dimices Ilii id

bum huic graeco respondet; lcgend. παραλε ί ιν Alexander pag. 580 ΛM παράλοψις δέ ἐστι νήταν δοκοννι - παραλιππι μηδὲν rrον λέγωμεν Det ὀ Diod apto recurrera dici potest. Ite indorsius ex ipsi iis lirysippi litares sunipta illat, aliqtra o In rigine in textuna fluxisso suspiearenis, adeo inepte illa inferiantur. Sed inanis hac coniectura . auctor Iatina sua verna graecis magis tritis et notis terminis exponero voluit, aut

38쪽

per iactata, lispersa et dissipata, nulla arte conclusa, si φsid recte iacit et pulces e in Ioliendri inscia caecla nullum enim seviitur ae linum praescriptum et laod proxime in mentem venit, id inni efffundit Vi. st auten hominis ut mi ae iavi recte perpensa suoque posita loco emttantur visciuo illa late sese vulgans arcte coerceatur. Ita ars adniDetur laerem dissolutam divulsamiue conglutinet et ratione lita lani constringat, sic genera ad certum numerum paucitatemque revocantur, serruntiri lege et praecepta Promina cognitio ne*acili Dicitis et usus reviens lacilioren reddit 1ibus omnia digestis componantur talia vero praecepta nisi iam xstant exempla virile deriventu vix dari possunt ustius leg hus paulatim dilatatis vel cor rectis vel auctis evenit, ut cum

primum singularia laetam tractentur, ars naecisiittat et cona- munia longa remini cognitione ac Sunt ili perscrutatione coiisule re et persequatur Graeco Vero iam primo tellipore sese ad ea viae ad ineoriam et compositionem Pettinerent explananda accinxisse reperimus, ut Soplioclen in tragoedia, Polvclctuin in arte statuaria et in netorice ipsa orato res praecepta reliquisse docemur quos singula re et exlex'na cum Cura et diligentia tradidisso relatum est, communia non tim illa et imprimis algumentationes et appronationes ex VeIa sumptas inductione, ante Aristotelem, ut ipse dicit , nemo, vel pauci certe via et ratione sectari et explicare coeΡeriint. Sed prius*iam artium scriptores deinceps enarrare incipiamus, viae maxime noDis sint eligenda et vitanda, ne aliena venemur et necessaria negligamus, Pauca quaedam praeniO-iti tuta sunt. Plurimi et optimi auctores orationem in quinaue

inos est Frontonis, ut Pag. 11 ubi additum legitur graecis Derbis sertasse Vertius signiscabo mans Pag. 3. Optinio vero desiderari plura perspexit IIoin i ,rmis, graecis enim rectilenda verba interrogat, e rectis, Uirit, Ilio et cres dicunt: ἐρω-rρν διαrυπobν μερίζειν, de Postremis dubitari potest perso . nas fuit, orationem suam alii accomodat Fort utruinque latinuin graeco eo nono I compresenili , nisi ali iti si inite a licet uinerat V. e. η πομιν , it Dionysii is de Lysia Momisi καὶ παρα

39쪽

divulunt paries, inventionem, tispositionem elocutionem, In TiaIn Pronuntiationen I. ItaPae haec nonis singula explananda emini ut iid praestiterint veteres in una viaque re et qua ratione sit perspicuum. Videndum tamen no 1id sis quod aut oninino non curarent aut aram attenderent tritimamus. Et illa quidem distaeinutio Graeco de Iomina aetate nos IOPIimu exclussit diani de pronuntiatione vel actione Aristotelis iidem tempore nul Ia ars invenieDatur, et u Lor at merennium 'qui libros suos ex ara is eo OSilo. in romanam i hiluxit teITain, ne sua iidem aetate quid Diana diligenter de ea scrip tum exstitisse fatetur; Veteres enim nanc natura nolsis , non arte contingero arDitriibantur, ut Uirasvrnacnus apud uintilianitin sit nae qua Spal lingit est sententia, ἐν τέχνη ρη--οικῆ prodidit; pytuit etiam ἐν Ἐλέοις et foretasse fere ipsius veriis supersunt apiui Aristotelena ininet. III. 1 pag. 1634κείνη μεν

ουν οταν ταυτὰ ποιήσει λυποκριτικῆ ἐγκεχειρήκασι ει in λέγον περ αυτης εἰπεῖν τινες, οἷον Ο ΣΥΜΑ Σ

igitur orationis speciem aut plane omisit rarasmaacnus, ut ecpiidem censeo, aut levia modo inspersit et ita alii. Quare nihil nodis oti dicendum Pronuntiatione. . . De memoria item vel apud Aristotelena sinistra praecepta crimesiveris; tu i ininiis igitur haec in prioriun libris flagitare possumus Vetere enim, iamvis divina memoria in oratore aDesse nequeat, D SerVationem maxime et usum, quod Dagmentum quoque approna ex Antiphontis servatum τέχν , praecepisse, singula vero leges aut ignorasse aut potius dare noluisse expectes. Sed Aristoteles ut exteritum noctae iudustria

Bhetor. III, 1 pag. 162 e l. eig. υπω δε συγκειται τέχνηπε ei vetῶν, ἐπει και et περ την λέξιν φε προηλθε. Priuriis qui do eo scripsit, laeoplirastus fuisse videtur, cuius ther περι κοκρίσεως Diogeni Laert V, 48 laudatur.

Muridem δε actiona Gerideris.

40쪽

negligere poterat vix enim iam tum Simonidis μνημονικωφ1am et Hippias ct alii magis excoluisse videntur ' occiderat, nec patura de hac apud auctorem, ad Herennium exstant, unde veteres eam neglexisse non evincariar, Iod tamen non ita osse Anaxinionis docetisnetorice, qui aevi attae Aristoteles silentio hanc transit, nunquam si alii in Dris de arte oratoria expolivissent id facturiis. Nempe in hac et in pronuntiatione litones multiam ara Mariun actorious iuvari sectam mi doceri viam poterant ut primos aletisices in scriptis Die-

moriam non multum curasse nainina Orem Tria igitur restant

de piissius disseremus, εἴρεσις, τάξις et φράσις et λέξις

Sic prouincia Oriam ruantum ostea lilatata primo tempore satis coarctata apparet; nam et de his, cteiis magis, attendunt τά βιν quam ut primariam nos conficierare oportet scile hic quant futilis nostra sit cognitio vide. Agitur orationis divisione cuius varias apti l alios artium Scriptores Parae ostquaaidis investigare possumus, partitionis em quas secerint auctores et ego ignoro nec alii melius sapiunt; nus piam nini praeter locum Praestantem apud IDionysiun malic in Livsiaesiudicio do Isocratis praeceptis sereri elatum, et Saae OSteriOIes hac vocitis putiint omnia Vetores iam dederint, at exintlosopnorim qui tum artem tractarent, sint nata scnolis, iis recto liscernat et diiu licet quare quod iacisi exui nequit, nova I xica iidena inventum iri pato, ut quae Supei sint orationes dividamus et Varia partitionis onera alicum eligantus, et liacratione quae Oratorim i 'li MyM 41 accepta, OStexioritius lariiOpere decantatai Daverit 1aeve respuem Perspiciantiis, quod notullini a me s i tu in qui vitio mihi Vertaiit haud lare ex

istimo. Caecilii de Antiphonte ciD ' a Photio servata Cod.

η Longinus in rete pag. 716 quintil. I, III. cons Liange.Vindie tragoed Rom. Pag. 35. s in Dro , ut videtur, περιήχημάτων, Itiorum finis a Caecilio. datus exstat apud Phoebarnonen pag. 688 Al l. Falsiis est Tou-