장음표시 사용
451쪽
4 γπποθόου κτημάτων, καλος ων. υ δε πορνοβοσκὸς ῆδη της 'Aνθείας υγιαίνειν δοκούσης ἐνενόει οπως αυτὴν ἀποδώσεται, καὶ δη προῆγεν αυτην εἰς την 5 αγορὰν καὶ τοῖς ἀνησομένοις ἐπεδείκνυεν. Ἐν τούτων ὁ Ἱππόθοος περιήει την πόλιν την Ἀραντα, εἴ τι οκαλον ωνήσασθαι ζητῶν ' καὶ ὁρα την υνθειαν καὶ
γνωρίζει καὶ ἐπὶ τῶ συμβάντι καταπλήσσεται καὶ πολλὰ προς εαυτὸν ἐλογίζετο 'ουχ αυτη η κόρη, ην ἐγώ ποτε ἐν Αἰγύπτω τιμωρῶν τῶ Ἀγχιάλου φόνω εἰς τάφρον κατώρυξα καὶ κύνας αυτύ συγκαθεῖρξα; T- ουν η 1ομεταβολη; πῶς δὲ σώζεται; τίς η ἐκ της τάφρου φυγή;6 τίς η παράλογος σωτη0ία Εἰπὼν ταῶτα προσῆλθενῶς ἀνήσασθαι θέλων, καὶ παραστὰς αυτῆ ' ἁ κόρη ἔφησεν, ' Αἴγυπτον ουκ οἰδας οὐδὲ λησταῖς ἐν Αἰγύπτω περιπέπτωκας ουδὲ ἄλλο τι ἐν εκεων τη γy πέ- i. πονθας δεινόν; εἰπὲ θαρροsσα, γνωρίζω γάρ σε '7 Αἴγυπτον ἀκούσασα καὶ ἀναμνησθεῖσα 'Aγχιάλου καὶ του λIστηρίου και τῆς τάφρου ἀνωμωξέ τε καὶ ἀνω δόρατο, ἀποβλέψασα δε εἰς τον Ιππόθοον ἐγνώρισε δὲ αυτὸν Οὐδαμῶς) ' πέπονθα ' φησὶν ' ἐν Αἰγύπτω et0 πολλά, ω ξένε, καὶ δεινά, ὁστις ποτε ἀν τυγχάνεις, καὶ λησταῖς περιπέπτωκα ' αλλὰ σύ πῶς' εἶπε γνω-8 ρίζεις τὰ ἐμὰ διηγήματα; πόθεν δε εἰδέναι λέγεις ἐμετην δυστυχῆς διαβόητα μεν γὰρ καὶ ἔνδοξα πέπον 9 θα, αλλὰ σὲ ου γινώσκω τὸ συνολον 'Aκουσας ὁ 25 γαπόθοος καὶ μῶλλον ἐξ ων ἔλεγεν ἀναγνωρίσας αυ- τὴν τότε μὲν ησυχίαν ἐγαγεν, ώνησάμενος αυτὴν παρὰ τοs πορνοβοσκοs ἄγει προς εαυτὸν καὶ θαρρεῖν παρεκελευετο καὶ ὁστις ἐν λέγει καὶ τῶν ἐν Αἰγύπτω
γενομένων ἀναμιμνήσκει καὶ τον εαυτοs πλοότον διη- 30 16 post σε r ἐν ἐκείνω τῶ χωρίω
452쪽
γεῖται καὶ την φυγην. υ δὲ ητεῖτο συγγνώμην ἔχειν Io καὶ αυτῶ διηγεῖτο ὁτιυγχίαλον ἀπέκτεινε μη σωφρο- νοῶντα, καὶ την τάφρον καὶ τον 'Aμφίνομον καὶ τηντων κυνῶν πραότητα καὶ την σωτηρίαν διηγεῖται. 5 Kατωκτειρεν αυτην ο Ἱππόθοος καὶ ητις μεν ην ἐπέ- 11 πυστο οὐδέπω, ἐκ δὲ της καθημερινης σῶν τη κόρύδιαίτης εἰς ἐπιθυμίαν 'Aνθείας καὶ ' πόθοος ἔρχεται καὶ συνελθεῖν ἐβούλετο καὶ πολλὰ ἡπισχνεῖται αυτs. Η δὲ τα μεν πρῶτα ἀντέλεγεν αυτῶ, ἀναξία εἶναι λέ- 12 10 γουσα εὐνῆς δεσποτικῆς ' τελευταῖον δε ώς ἐνέκειτο Ἱππόθοος, οὐκέτ ἔχουσα ὁ τι ποιήσειε, κάλλιον εἶναι νομίζουσα εἰπεῖν πάντα αυτῶ τα απόρρητα η παραβηναι τὰς προς 'Aβροκόμην συνθηκας, λέγει τὸν βρο- κόμην, την μεσον, τον ἔρωτα, τοὐς ορκους, τὰς is συμφοράς, τὰ ληστηρια καὶ συνεχὲς υβροκόμην ἀνωδύρετο ' ὁ γππόθοος ἀκούσας ὁτι τε ' νθεια εἴη I3 καὶ ὁτι γυνη του πάντων αυτῶ φιλτάτου, ἀσπάζεταί τε αυτην καὶ εὐθυμεῖν παρεκάλει καὶ την αυτοs προς Ἀβροκόμην φιλίαν διηγεῖται. Καὶ την μὲν εἶχεν επὶ 20 της οἰκίας, πῆσαν προσάγων ἐπιμέλειαν, 'Aβροκόμην αἰδούμενος' αυτὸς πάντα ἀνηρεύνα, εἴ που τον Ἀβροκόμην ἀνευροι.
Ο δε υβροκόμης τὰ μεν πρῶτα ἐπιπόνως ἐν τῶ 10
μυκερίω εἰργάζετο, τελευταῖον δε οὐκέτι φέρων τοὐς 25 πόνους διέγνω νεὼς επιβὰς εἰς μεσον ἀνάγεσθαι Καὶ ὁ μὲν νύκτωρ κατελθὼν ἐπὶ θάλασσαν ἐπιτυγχά- 2νει πλοίω ἀναγομένω καὶ επιβὰς ἔπλει την ἐπὶ Σικελίας πάλιν, ώς ἐκεῖθεν ἐπὶ Κρητην τε καὶ Κύπρον καὶ Ῥόδον ἀφιξόμενος κἀκεῖθεν εἰς ' μεσον γενησό-3ο μενος ' ηλπιζε δὲ ἐν τῶ μακρῶ πλῶ καὶ περὶ Ῥυθείας τι πεύσεσθαι. Καὶ ὁ μὲν ολίγα ἔχων τὰ ἐπιτηδεια 3ἀναγαγόμενος καὶ διανύσας τον πλοει τὰ μεν πρῶτα
453쪽
ἐπὶ της Σικελίας ἔρχεται καὶ ευρίσκει τον πρότερον ξενον τον Αἰγιαλέα τεθνηκότα ' ἐπενέγκας δὲ αὐτῶ χοὰς καὶ πολλὰ καταδακρύσας, ἀναχθεὶς πάλιν καὶ Κρητην παρελθών, ἐν Κύπρω γενόμενος ἡμέρας διατρίψας ολίγας και εὐξάμενος τη πατρίω Κυπρίων θεῶ 5 ἀνηγετο καὶ ηκεν εἰς Ῥόδον ' ἐνταμα πλησίον του λι-ε μενος εἰσωκίσατο. πιι ηδη τε ἐγγὐς ἐγίνετο Ἐφέσου καὶ
πάντων αυτὸν ἔννοια των δεινῶν εἰσηρχετο, της πατρίδος, των πατερων, της 'Aνθείας, των οἰκετων'
καὶ ἀναστενάξας 'φευ' ἔφη Πτῶν κακῶν ' εἰς 'Εφεσον i0ῖξομαι μόνος καὶ πατράσιν ὀφθησομαι τοῖς εμαυτοs χωρὶς υνθείας καὶ πλευσομαι πλοsν ὁ δυστυχης κενὸν καὶ διηγησομαι διηγηματα ἴσως ἄπιστα, κοινω-5 νόν ων πέπονθα ουκ ἔχων' ἀλλα καρτέρησον, Ἀβρο- κόμη, καὶ γενόμενος ἐν Ἐφέσω τοσοῶτον ἐπιβωσον χρόνον ' τάφον ἔγειρον 'Ἀνθεία και θρηνησον αυτην και χοὰς ἐπένεγκον καὶ σαυτὸν ηδη παρ' αυτην ἄγε 'nsτα ἔλεγε καὶ περιηει την πόλιν ἀλύων, απορίαμεν τῶν κατὰ την 'Aνθειαν, απορία δε τῶν ἐπιτη- 'δείων. 206 Ο-Λευκων ἐν τούτω καὶ η Ῥόδη διατρίβοντες ἐν Ῥόδω ἀνάθημα ἀνατεθείκεσαν ἐν τῶ τos υλίου ἱερῶ παρὰ την χρυσην πανοπλίαν, ην υνθεια καὶ 'Aβροκόμης ἀνατεθείκεσαν ' ἀνέθεσαν στηλην γράμ-μμοι χρυσοῖς γεγραμμένην υπὲρ υβροκόμου καὶ 'Aν- α θείας, ἀνεγέγραπτο δὲ καὶ τῶν ἀναθέντων τὰ ὀνό-7 ματα, ο τε Λεύκων καὶ η Ῥόδη. Wύτρ τη στηλη ὁ υβροκόμης ἐπιτυγχάνει, ἐληλύθει δὲ προσεύξασθαι τῶ θεῶ. 'Aναγνούς οὐν καὶ γνωρίσας τοὐς ἀναθέντας καὶ την τῶν οἰκετῶν εἴνοιαν, πλησίον δὲ καὶ την κπανοπλίαν ἰδών, μέγα ἀνωδύρετο παρακαθεσθεὶς τu8 στηλη. πάντα' ἔλεγεν ' ἐγὼ δυστυχης' ἐπὶ τὸ
454쪽
τέρμα ηκω του βίου καὶ εἰς ἀνάμνησιν των ἐμαυτου συμφορῶν ' ἰδοὐ ταύτην μὲν την πανοπλιαν ἐγὼ μετ' 'Aνθείας ἀνέθηκα καὶ μετ' ἐκείνης ἀποπλεύσας 'κδου ηκω νυν ἐκείνην οὐκ αγων ' εἰ δὲ αυτη η στηλη τωνι συντρόφων των ημετέρων ὐπὲρ ἀμφοτέρων το ανάθημα , τίς ουν γένωμαι μόνος; που δὲ τοὐς φιλτάτους
Tαυτα ἐθρήνει λέγων ' καὶ ἐν τουτω ἐφίστανται sὁ Λεύκων καὶ ηκδη συνήθως ευχόμενοι τω θεω καὶ 1ο θεωροῶσι τον ' ροκόμην τη στηλy παρακαθεζόμενον καὶ εἰς την πανοπλίαν ἀποβλέποντα καὶ γνωρίζουσι μὲν οὐχί, θαυμάζουσι δὲ ὁστις ων ἀλλοτρίοις ἀναθη- μασι παραμένοι. Καὶ δη ὁ Λεύκων ἔφη ' ω μειράκιον, Ιοτί βουλόμενος ἀναθημασιν ουδέν σοι προσηκουσι πα- i5 ρακαθεζόμενος ὀδύρη καὶ θρηνεῖς; τί σοὶ τούτων μέλει; τί δὲ των ἐνταμα ἀναγεγραμμένων κοινωνεῖ σοί; ' υποκρίνεται προς αυτὸν ' ροκόμης ἐμὰ φησὶν ἐμὰ τα ἀναθήματα Λεύκωνος καὶ Ῥόδης, οὐς ἰδεῖν εὐχομαι μετὰ υνθειαν 'Aβροκόμης ὁ δυστυχής 20 'Aκούσαντες οἱ περὶ τον Λεύκωνα ευθὼς μὲν αχανεῖς II ἐγένοντο, ἀνενεγκόντες δε κατὰ μικρὸν ἐγνωριζον ἐκ του σχηματος, ἐκ της φωνης, ἐξ ων ἔλεγεν, ἐξ ων 'Aν-
θείας ἐμέμνητο, καὶ πίπτουσι προ των ποδῶν αυτos καὶ τὰ καθ' αυτοὐς διηγοῶνται, την οδὸν την εἰς Συρίαν ad απὸ Τύρου, την Μαντοsς οργην, την ἔκδοσιν, την πρῶ- σιντην εἰς Λυκίαν, την του δεσπότου τελευτήν, την περιουσίαν, την εἰς Ρόδον ἄφιξιν ' καὶ δη παραλαβόν- 12τες ἄγουσιν εἰς την οἰκίαν, ἔνθα αυτοὶ κατηγοντο, καὶ τὰ κτηματα αυτῶν παραδιδόασι καὶ ἐπεμελοῶντο καὶ 30 ἐθεραπευοντο καὶ θαρρεῖν παρεκάλουν ' τω δὲ ην
οὐδὲν 'Aνθείας τιμιώτερον, ἀλλ' ἐκείνην ἐθρήνει παρ'
455쪽
39511 καὶ ὁ μὲν ἐν 'λδω διῆγε μετὰ των συντρόφων,
o τι πράξει βουλευόμενος ' ὁ δε ' πόθοος διέγνω τηνυνθειαν ἀγαγεῖν απὸ 'Ιταλίας εἰς Ἐφεσον, ἀποδώσων τε τοῖς γονεῶσι καὶ περὶ 'Aβροκόμου ἐκεῖ τι πευσόμενος' καὶ δὴ ἐμβαλὼν πάντα τὰ αυτοs εἰς ναῶν sμεγάλην Ἐφεσίαν, μετὰ τῆς 'Aνθείας ανήγετο, καὶ 2 διανυσας μάλα ἄσμενος τον πλουν ου πολλαῖς ἡμέραις
εἰς 'κδον καταίρει νυκτὸς ἔτι κἀνταῶθα κατάγεται παρά τινι πρεσβυτιδι, 'Aλθαία τοὐνομα, πλησίον τῆς θαλάσσης, καὶ την τε υνθειαν ανάγει παρὰ την ξένην istκαὶ αυτος ἐκείνης μὲν τῆς νυκτὸς ἀνεπαυσατο, τῆ δὲ εξῆς ῆδη μεν περὶ τον πλοῶν ἐγίνοντο, εορτὴ δέ τις
εγετο μεγαλοπρεπὴς δημοσία τῶν 'ειδίων αγόντων τῶ υλίω, και πομπή τε καὶ θυσία καὶ πολιτῶν ἐορ-3 ταζόντων πλῆθος. Ἐνταυθα παρῆσαν ὁ Λεύκων καὶ in ἡ Ῥόδη, Ου τοσομον τῆς εορτῆς μεθέξοντες, ἶσον ἀναζητήσοντες εἴ τι περὶ 'Aνθείας πύθοιντο. καὶ δὴ ηκεν ὁ Ἱππόθοος εἰς το ἱερόν, ἄγων τὴν Ἀνθειαν ' ἡ δὲ ἀπιδουσα εἰς τὰ αναθήματα και ἐν ἀναμνήσει τῶν 4 πρότερον γενομενη ροῶ τὰ πάντως ἔφησεν Πἀνθρώ- 20πων ἐφορῶν πιλιε, μόνην ἐμὲ τὴν δυστυχῆ παρελθών, πρότερον μὲν ἐν 'λδω γενομενη ευτυχῶς τέ σε προσεκύνουν και θυσίας ἔθυον μετὰ 'Aβροκόμου καὶευδαίμων τότε ἐνομιζόμην' νυνι δε δούλη μεν ἀντἐλευθερας, αἰχμάλωτος δε ἡ δυστυχὴς αντὶ τῆς μακα- 25ρίας, και εἰς μεσον ἔρχομαι μόνη καὶ φανουμαι τοῖς οἰκείοις 'Aβροκόμην οὐκ ἔχουσα '5 Tαυτα ἔλεγε καὶ πολλὰ ἐπεδάκρυε καὶ δεῖται τοὐμποθόου ἐπιτρέψαι αυτῆ τῆς κόμης ἀφελεῖν τῆς αυτῆς καὶ ἀναθεῖναι τῶ 'Hλίω καὶ εὐξασθαί τι περὶ 306 Ἀβροκόμου. Συγχωρεῖ ὁ Υππόθοος ' καὶ ἀποτεμοὐσατῶν πλοκάμων ὁσα ἐδύνατο καὶ ἐπιτηδείου καιροs
456쪽
'Ο δῖ Λεύκων καὶ ἡ Ῥόδη τεως ὁντες περὶ την 12
πομπην ἐφίστανται τω ἱερω και βλέπουσι τα αναθήματα και γνωρίζουσι των δεσποτῶν τα ονόματα καὶ πρῶτον ασπάζονται την κόμην καὶ πολλὰ κατωδυο ροντο ουτως ώς Ἀνθειαν βλέποντες, τελευταῖον δὲ
περιήεσαν, εἴ που κἀκείνην ευρεῖν δυνήσονται ῆδη καὶ το πλῆθος των Ροδίων ἐγνώριζεν τὰ ονόματα ἐκ τῆς προτερας ἐπιδημίας). Κἀκείνην μὲν την ημεραν 2ουδὲν ευρίσκοντες ἀπηλλάγησαν και τω υβροκόμη τὰ 1s ἐν τω ιερῶ ὁντα ἐμήνυσαν ' ὁ-ἔπαθε μὲν την ψυχὴν ἐπὶ τω παραδόξω του πράγματος, ευελπις δὲ ἡνῶς Ἀνθειαν εὐρήσων.
H-εξῆς ἐκεν ἡ υνθεια πάλιν εἰς το ιερὸν μετὰ 3
N ίσασα δε τοῖς ἀναθήμασιν ἐδάκρυέ τε καὶ ἀνέστενεν ' ἐν τουτω δὲ ἐπεισίασιν ὁ Λεύκων καὶ ἡ 'κδητον ' ροκόμην καταλιπόντες ἔνδον, ἀθύμως ἐπὶ τοῖς αυτοῖς διακείμενον ἐλθόντες ὁρῶσι την Mνθειαν και ὴν μὲν ἔτι ἄγνωστος αυτοῖς, συμβάλλουσια πάντα ἄμα, τὰ δάκρυα, τὰ αναθήματα, τὰ ονόματα, το εἶδος. Ουτως κατὰ βραχὼ ἐγνώριζον αυτήν ' προσ- 4 πεσόντες δε τοῖς γόνασιν ἔκειντο αχανεῖς' ἡ δε λε- θαυμάκει τίνες τε ἐσαν καὶ τί βούλοιντο ' ου γὰρ ἄν ποτε Λεύκωνα και 'κδην ἡλπισεν. Οι δ' ἐν ἐαυτοῖς. 53ο γενόμενοι ' ω δέσποινα ἔφασαν Πυνθεια, ημεῖς οἰκέται σοί, Λεύκων καὶ Ρόδη, οἱ τῆς αποδημίας κοινωνήσαντες καὶ του λύστηρίου ' αλλὰ τις ἐνταυθα ἄγει
457쪽
Ε397 σε τύχης θάρρει, δεσποινα, 'Aβροκόμης σωζεται και si ἔστι- ἐνταὐθα αεί σε θρηνῶν' 'Aκούσασα ἡ υνθεια ἐξεπλάγη τοὐ λόγου, μόγις δὲ ἀνενεγκοsσα καὶ γνωρίσασα περιβάλλει τε αυτοὐς καὶ ἀσπάζεται καὶ σαφέστατα τὰ κατὰ Ἀβροκόμην μανθάνει. 613 Συνέρρει δὲ ἄπαν το πλῆθος των Ῥοδίων, πυνθανόμενον την 'Aνθείας ευρεσιν καὶ 'AβροκόμοWπαρῆν δε ἐν τούτω και ὁ Ἱππόθοος, ἐγνωρίσθη τε τοῖς περὶ τον Λεύκωνα καὶ αὐτὸς ἐμαθεν οῖ τινες εἰσι ' καιῆν τὰ μὲν ἄλλα εν αὐτοῖς ἐπιτηδείως, το δε . . . δτι ομηδεπω υβροκόμης ταsτα ἐπίσταται ' ἔτρεχον-ως 2 ειχον επὶ την οἰκίαν. υ δὲ ώς ἡκουσεν παρά τινος τῶν 'δίων την της 'Aνθείας ευρεσιν, διὰ μεσης της πόλεως βοῶν υνθεια' ἐοικὼς μεμηνότι εθει. Και δησυντυγχάνει τοῖς περὶ τὴν Ανθειαν προς τῶ ἱερῶ της M3Ἱσιδος, πολῶ δὲ τῶν Ῥοδίων πλῆθος εφείπετο. Dς δε εἶδον ἀλληλους, εὐθὐς ἀνεγνώρισαν ' τοὐτο γὰρ αυ- τοῖς ἐβουλοντο αἱ ψυχαί ' καὶ περιλαβόντες ἀλληλους εἰς γην κατηνέχθησαν ' κατεῖχε δὲ αυτους πολλὰ ἄμα
πάθη, ηδονή, λύπη, φόβος, ἡ των προτέρων μνήμη, ets
το των μελλόντων δεος ' ὁ δὲ δῆμος ὁ λδίων ανευφήμησε τε καὶ ἀνωλόλυξε, μεγάλην θεόν ανακαλοῶντες τὴν Lσιν, ' πάλιν ' λέγοντες Πόρῶμεν οβροκόμην 4 καὶ Ανθειαν τοὐς καλούς' Οι-ἀναλαβόντες ἐαυτούς, ἐξαναστάντες εἰς το τῆς Ἱσιδος ἱερὸν εἰσῆλθον dis
σοι λεγοντες, ω μεγιστη πεα, την υπερ της σωτη
ρίας ημῶν χάριν οἴδαμεν ' διὰ σε, ἁ πάντων ἡμῖν
τιμιωτάτη, λυτοὐς ἀπειλήφαμεν ' προυκυλίοντό τε τοs τεμενους καὶ τῶ βωμῶ προσέπιπτον. Και τότε μὲν αυτοὐς ἄγουσι παρὰ τον Λεύκωνα so εἰς την οἰκίαν και ο)ππόθοος τὰ αυτos μετεσκευάζετο
458쪽
παρὰ τον Λευκωνα, και ἡσαν ετοιμοι προς τον εἰς Ἐτεων πλοsν' ώς-ἔθυσαν ἐκείνης της ημερας καὶευωχήθησαν, πολλὰ και ποικίλα παρὰ πάντων τὰ διηγήματα, ὁσα τε ἔπαθεν εκαστος και ὁσα ἔδρασε, παρ- ο εξέτεινόν τε ἐπὶ πολὐ το συμπόσιον, ώς αυτοὐς ἀπολαβόντες χρόνω. . Ἐπεὶ δὲ νὐξ ῆδη ἐγεγόνει, ἀνεπαυ- bοντο οι μεν ἄλλοι πάντες οπως ετυχον, Λευκων μὲν και 'κδη , Ἱππόθοος και το μειράκιον το ἐκ Σικελίας τὸ ἀκολουθῆσαν εἰς γταλίαν ἰόντι αὐτῶ ὁ Κλει-io σθένης ὁ καλός ' ἡ δὲ υνθεια ἀνεπαυετο μετὰ ' ρο-
Ως οἱ μὲν ἄλλοι πάντες κατεκοιμήθησαν, ἡσυ- 14χία- ν ακριβής, περιλαβουσα ἡ υνθεια τον βρο- κόμην ἔκλαεν ' ἄνερ λέγουσα 'καὶ δέσποτα, ἀπείλη σ15 σε πολλὴν γην πλανηθεῖσα καὶ θάλασσαν, ληστῶν ἀπειλὰς ἐκφυγοsσα καὶ πειρατῶν ἐπιβουλὰς καὶ πορνοβοσκῶν υβρεις καὶ δεσμὰ καὶ τάφρους και ξύλα καὶ φάρμακα και τάφους ' ἀλλ' ῆκω σοι τοιαύτη, τῆς 2 ἐμῆς ψυχῆς Aβροκόμη δεσποτα, οῖα τὸ πρῶτον ἀπηλ- ro λάγην εἰς Συρίαν ἐκ Τυρου' ἔπεισε δέ με ἀμαρτειν οὐδείς, ου Μοῖρις ἐν Συρία, οὐ Περίλαος ἐν Κιλικία, ουκ ἐν Αἰγυπτω φάμμις καὶ Πολύιδος, οὐκ ' χίαλος ἐν Αἰθιοπία, ουκ ἐν Tάραντι ὁ δεσπότης, ἀλλ' αγνὴ
μένω σοι πασαν σωφροσυνης μηχανὴν πεποιημένη
ra συ δὲ ἄρα, υβροκόμη, σώφρων ἔμεινας, ἡ με τις παρ- ηευδοκίμησεν ἄλλη καλή; ἡ μή τις ἡνάγκασέ σε ἐπιλαθέσθαι τῶν ὁρκων τε καμοs V Tαὐτα ἔλεγε καὶ 4κατεφίλει συνεχῶς, ὁ δε υβροκόμης 'ἀλλ' oμωέωσοἰ' φησὶ Vτην μόγις ἡμῖν ημέραν ποθεινὴν ευρημέ-3ο νην ώς οὐτε παρθένος ἐμοί τις ἔδοξεν ειναι καλή, ουτ' ἄλλη τις ὀφθεῖσα ἐρεσε γυνή, ἀλλὰ τοιos ν ε
459쪽
15 Tusτα δι' ὁλης τῆςJ νυκτὸς ἀλληλοις ἀπελογοῶντο καὶ ραδίως ἔπειθον ἀλλήλους ἐπεὶ τοίτο ηθελον ' ἐπειδη δε ημέρα ἐγένετο, ἐπιβάντες νεώς, πάντα ἐν- βθέμενοι τὰ αυτῶν ἐπανηγοντο παραπέμποντος αυτοὐς παντος τos Ῥοδίων πλήθους' συναπyει καὶ ὁ Ιππόθοος τά τε αυτοs πάντα ἐπαγόμενος καὶ τον Κλει- σθενη ' καὶ ημέραις ὀλίγαις διανύσαντες τον πλοsν2 κατηραν εἰς 'μεσον. Προεπέπυστο την σωτηρίαν αὐ- 10των η πόλις ἄπασα ' λ' ἐξέβησαν, εὐθὐς ώς εἶχον ἐπὶ το ἱερὸν της 'Αρτέμιδος siεσαν και πολλὰ ευχοντο καὶ θύσαντες ἄλλα τε ἀνέθεσαν αναθήματα καὶ δη. 'ὶ γραφη τῆ θεῶ ἀνέθεσαν πάντα οσα τε ἔπαθον καὶ 3 οσα ἔδρασαν' καὶ ταῶτα ποιησαντες, ἀνελθόντες εἰς 15την πόλιν τοις γονεῶσιν αυτῶν τάφους κατεσκεύασαν
μεγάλους ἔτυχον γὰρ υπὸ γηρως καὶ ἀθυμίας προτεθνηκότες, και αυτοὶ τοs λοιποs διηγον εορτην ἄγον- 4 τες τον μετ' ἀλληλων βιον. Και ὁ Λεύκων και η λδη κοινωνοὶ πάντων τοις συντρόφοις ησαν, διέγνω δε 20 καὶ ὁ γαπόθοος ἐν Ἐφέσω τον λοιπὸν διαβιῶναι χρόνον. Και δη Τπεράνθους τάφον ηγειρε μέγαν κατὰ Λέσβον γενόμενος , και τον Κλεισθένη παῖδα ποιησάμενος ὁ Υππόθοος διηγεν ἐν Ἐφέσω μεθ' υβροκόμου και 'Aνθείας. 25 ενοφωντος
τῶν κατὰ 'Aνθειαν καὶ Aβροκόμην Ἐφεσιακῶν λόγων τέλος