GĒrwtikŵn lógwn suggrafeîs@. Erotici scriptores Graeci, recogn. R. Hercher

431쪽

3 παραμυθίας. υποθανεῖν fμὲνJ ουν ἔγνωσται πάντως ' ἀλλα τα πρῶτα καρτερήσω, μεχρι Ου το σῶμα ευρωτο σον καὶ περιβαλὼν ἐμαυτὸν ἐκείνω συγκαταθά- ψωI Tαυτα ἔλεγεν ὀδυρόμενος ' θαρρεῖν δὲ αυτὸν οπαρεκάλουν οἱ περὶ τον Ἱππόθοον.4 Kαὶ τότε μὲν ἀνεπαύσαντο δι ὁλης τῆ J νυκτός

ἔννοια δὲ πάντων υβροκόμην εἰσηρχετο, Ἀνθειας, του θανάτου, τοs τάφου, της απωλείας. Καὶ δη ουκέτι καρτερῶν, λαθὼν πάντας ἔκειντο υπὸ μεθης id οἱ περὶ τῶν γαπόθοον ἔξεισιν ώς δη τινος χρyζων, και καταλιπὼν πάντας ἐπὶ την θάλατταν ἔρχεται καὶ ἐπιτυγχάνει νεὼς εἰς ωλεξάνδρειαν αναγομενης, καὶ ἐπιβὰς ανάγεται υλπίζων δη τοὐς λῖστὰς τοὐς συ- λησαντας πάντα ἐν Αἰγύπτω καταληψεσθαι ' ώδηγει 155 δὲ αυτὸν εἰς ταὐτα ἐλπὶς δυστυχης. Καὶ ὁ μὲν ἔπλειτην ἐπ υλεξανδρείας, ημέρας δὲ γενομένης οἱ περὶ τον ' πόθοον ηνιῶντο μὲν ἐπὶ τῶ ἀπαλλαγηναι του υβροκόμου, ἀναλαβόντες δ' αυτοὐς ημερῶν ολίγων ἔγνωσαν την ἐπὶ Συρίας καὶ Φοινίκης λyστεύοντες 20

ἰέναι.

11 οἱ-λησταὶ την υνθειαν εἰς ωλεξάνδρειαν παρέδωκαν ἐμπόροις πολὐ λαβόντες αργύριον ' οἱ δε ἔτρεφόν τε αυτην πολυτελῶς καὶ το σῶμα ἐθεράπευον, ζητοῶντες ἀεὶ τ- ώνησόμενον κατ αξίαν. 25 2Ἐρχεται δη τις εἰς Αλεξάνδρειαν ἐκ της Dδικης τῶν ἐκεῖ βασιλέων κατὰ θέαν της πόλεως και κατὰ χρείαν 3 ἐμπορίας, νουμμις τοὐνομα. ουτος ὁ νάμμις ὁρατην υνθειαν παρὰ τοῖς ἐμπόροις καὶ ἰδὼν ἀλίσκεται καὶ αργύρων δίδωσι τοῖς ἐμπόροις πολὐ καὶ λαμβά- 304 νει θεράπαιναν αυτην. δενησάμενος δε ἄνθρωπος βάρβαρος ευθὐς ἐπιχειρει βιάζεσθαι καὶ χρησθαι χρὸς 24

432쪽

συνουσίαν ' ου θέλουσα δε τὰ μεν πρῶτα αντέλεγε, τελευταῖον δε σκηπτεται προς τον νάμμιν δεισιδαίμονες φυσει βάρβαροι) ὁτι αυτην ὁ πατηρ γεννωμένην ἀναθείη τη Ἱσιδι μέχρι ἄρας γάμων και ἔλε-s γεν ἔτι τον χρόνον ἐνιαυτω τίθεσθαι. VNν οὐν V φη- bσιν ' ἐξυβρίσρς εἰς την ἱερὰν της θεου, μηνίσει μεν ἐκείνη, χαλεπη δὲ η τιμωρια. Πείθεται φάμμις καὶ την θεὸν προσεκυνει και Ἀνθείας ἀπέχεται ' η δὲ ἔτι παρὰ φάμμιδι ην φρουρουμένη , ιερὰ της Ισιδος νο- 10 μιζομένη. Η δὲ ναυς η τονυβροκόμην ἔχουσα τo. μεν κατ l 'Aλεξάνδρειαν πλου διαμαρτάνει, ἐκπιπτει-ἐπὶ τὰς

ἐκβολὰς του Νείλου την τε Παραίτιον καλουμένη και Φοινίκης ὁση παραθαλάσσιος. Ἐκπεσουσι δὲ αυ- 215 τοῖς ἐπιδραμόντες των ἐκεῖ ποιμένων τά τε φορτία διαρπάζουσι και τοὐς ἄνδρας δεσμευουσι καὶ ἄγουσιν οδὸν ἔρημον πολλην εἰς Πηλουσιον της Αἰγυπτου πόλιν, κἀνταυθα πιπράσκουσιν ἄλλον ἄλλω. Mνεῖται δη τον υβροκόμην πρεσβυτης στρατιώτης ην δὲ

20 πεπαυμένος , υραξος τουνομα. Ουτος ὁ 'Αραξος εἶχε δγυναῖκα ὀφθῆναι μιαράν, ἀκουσθῆναι πολὐ χείρω, ἄπασαν ἀκρασίαν υπερβεβλημένην, Κυνώ τουνομα.

εἰς την οἰκίαν καὶ ουκέτι κατεῖχε ' δεινη καὶ ἐρασθῆ-25 ναι καὶ ἀπολαυειν ἐθέλειν της ἐπιθυμίας. υ μὲν δη Aραξος ηγάπα τον βροκόμην καὶ παῖδα εποιεῖτο, ηδε Κυνὼ προσφέρει λόγον περὶ συνουσίας και δεῖται πείθεσθαι καὶ ἄνδρα ἔξειν υπισχνεῖτο και υραξον ἀποκτενεῖν. Λεινὸν ἐδόκει τοὐτο ' ροκων, και ad πολλὰ ἄμα ἐσκόπει, την υνθειαν, τοὐς ὁρκους, την πολλάκις αὐτὸν σωφροσυνην ἀδικησασαν ηδη ' τέλος δε ἐγκειμένης της Κυνους συγκατατίθεται. Καὶ νυ- Δ

433쪽

ασέλγειαν ἀπηλλάγη της οἰκίας, καταλιπὼν αυτην, ουκ αν ποτε μιαιφόνω συγκατακλιθῆναι φησας. υ δε ε ἐν αυτη γενομένη, ἄμα τη ημέρα προσελθοῶσα ἔνθα το πλῆθος των Πηλουσιωτῶν ην, ἀνωδύρσο τον αν- δρα και ἔλεγεν ὁτι αυτον ὁ νεώνητος δοsλος αποκτει - νειε καὶ πολλὰ ὁσα ἐπεθρηνει καὶ ἐδόκει λέγειν τῶ πληθει πιστά. Οι δε ευθυς συνέλαβον τον 'Aβροκό- id μην καὶ δησαντες ἀνέπεμπον τῶ της Αἰγυπτου τότε ἄρχοντι.

1 Και ὁ μεν δίκην δώσων εἰς 'Aλεξάνδρειαν ηγετουπερ ῶν ἐδόκει τον δεσπότην υραξον αποκτειναι ' οἱ δὲ περὶ τὸν Ἱππόθοον ἀπὸ Tαρσοὐ κινησαντες Γεσαν ibτην ἐπὶ Συρίας, παν ο τι ἐμποδὼν λάβοιεν υποχείριον ποιούμενοι ' ἐνέπρησαν δὲ καὶ κώμας καὶ ἄνδρας ἀπέσφαξαν πολλούς. Καὶ ουτως ἀπελθόντες εἰς Λαοδίκειαν της Συρίας ἔρχονται κἀνταsθα ἐπεδημουν οὐκέτι ώς λησταί, ἀλλ' ώς κατὰ θέαν της πόλεως eo 2 ηκοντες. Ἐνταsθα ὁ Υππόθοος ἐπολυπραγμόνει εἴ ποθεν υβροκόμην εὐρεῖν δυνησεται ' ώς δ' οὐδενηνυε, ἀναλαβόντες αυτούς, την επὶ Φοινίκης ἐτράποντο, κακεῖθεν ἐπ Αἴγυπτον ' ἐδόκει γὰρ αυτοῖς B καταδραμεῖν Αἴγυπτον. Καὶ συλλεξάμενοι μέγα λύ- 25 στηριον ἔρχονται την ἐπὶ Πηλουσίου καὶ τῶ ποταμῶτῶ Νείλω πλεύσαντες εἰς Κρι οὐ πόλιν της Αἰγυπτου

434쪽

καὶ Σχεδίαν, ἐμβαλόντες εἰς διωρυγα του ποταμοs την υπὸ Μενελάου γενομένην Ἀλεξάνδρειαν μὲν παρῆλθον, ἐλθον δὲ ἐπὶ Μέμφιν την ἱερὰν τῆςἹσιδος,

κἀκεῖθεν ἐπὶ Μένδην ' παρέλαβον δε καὶ των ἐπιχω - δε ρων κοινωνοὐς τοs ληστηρίου καὶ ἐξηγητὰς της οδοs. Αιελθόντες μὲν δη ταὐτα ἐπὶ Λεοντων ἔρχονται πόλιν καὶ ἄλλας παρελθόντες κώμας οὐκ ὀλίγας, ων αἱ πολλαι αφανεῖς, εἰς Κοπτὸν ἔρχονται της Αἰθιοπίας πλησίον. Ἐνταsθα ἔγνωσαν ληστεύειν' πολυ γὰρ οio πλῆθος εμπόρων το διοδεsoν ἐν των τε ἐα Αἰθιοπίαν καὶ των ἐπὶ γνδικὴν φοιτώντων ' ἐν δὲ αυτοῖς

καὶ το ληστήριον ανθρώπων πεντακοσίων. Καταλαβόντες δε τῆς Αἰθιοπίας τα ἄκρα, καὶ πάντα καταστησάμενοι διέγνωσαν τοὐς παριόντας λἴστεύειν.

is D δὲ 'Aβροκόμης ως ἡκε παρὰ τον ἄρχοντα τῆς 2Αἰγυπτου ἐπεστάλκεσαν δὲ οἱ Πηλουσιῶται τα γενόμενα αὐτῶ καὶ τον τοs υράξου φόνον καὶ ὁτι οἰκε-της ῶν τοιαῶτα ἐτόλμησέ) μαθὼν ουν ἔκαστα, οὐκέτι Ουδε πυθόμενος τὰ γενόμενα κελεύει τονυβροκόμην re ἀγαγόντας προσαρτῆσαι σταυρῶ. υ δὲ υπὸ μεν των 2 κακῶν αχανὴς ἐν, παρεμυθεῖτο δὲ αυτον τῆς τελευτῆς ὁτι ἐδόκει καὶ 'Mνθειαν τεθνηκεναι. υγουσι δὲαυτον OIς τοὐτο προσετέτακτο παρὰ τὰς ἔχθας τοὐ

α ποταμοs βλεπων ' καὶ ἀναστήσαντες τον σταυρὸν 3προσαρτωσι, σπάρτοις τὰς χεῖρας σφίγξαντες καὶ τοὐς πόδας ' τολο γὰρ τῆς ἀνασταυρώσεως ἔθος τοῖς ἐκεῖ ' καταλιπόντες ωχοντο, ως ἐν ἀσφαλεῖ τοs

προσηρτημένου μενοῶντος. υ δὲ ἀναβλέψας εἰς τον 436 ῆλιον καὶ τὸ ρεsμα ἰδὼν τοs Νείλου 'ω θεῶν ' φησὶ 'φιλανθρωπότατε, ος Αἴγυπτον ἔχεις, δι δν καὶ γῆ καὶ θάλασσα πῆσιν ἀνθρώποις πέφηνεν, εἰ μέν τι

435쪽

υβροκόμης αδικῶ, καὶ ἀπολοίμην οἰκτρῶς καὶ μεμ5 ζονα τψωρίαν εἴ τις ἐστὶ ταυτης υποσχοίμι' εἰ δὲ υπὸ γυναικὸς προδέδομαι πονηρῆς, μήτε το Νείλουήεsμα μιανθείη ποτε αδίκως ἀπολομενου σώματος,μητε συ τοιουτον ἴδοις θέαμα, ἄνθρωπον ουδὲν ἄδι- s6 κησαντα ἀπολλυμενον ἐπὶ τῆς σῆς. Tαῶτα ευξατο, καὶ αυτον ὁ θεὸς οἰκτείρει, καὶ πνευμα ἐξαίφνης ἀνε- μου γίνεται καὶ εμπίπτει τω σταυρῶ καὶ αποβάλλειμεν του κρημνου το γεῶδες, εἰς δην ὁ σταυρος ερηρεισμένος, εμπίπτει δε ὁ Ἀβροκόμης τω ρευματι καὶ io

ἐφέρετο ουτε του υδατος αυτὸν ἀδικουντος ουτε των

δεσμῶν ἐμποδιζόντων ουτε τῶν θηρίων παραβλα-7 πτόντων, αλλὰ παραπέμποντος του ὐευματος ' φερόμενος δὲ εἰς τὰς ἐκβολὰς ἔρχεται τὰς εἰς την θάλασσανJ του Νείλου, κἀνταυθα οἱ παραφυλάσσοντες is λαμβάνουσιν αυτὸν καὶ ως δραπετην της τιμωρίας 8 ἄγουσι παρὰ τον διοικουντα την Αἴγυπτον. υ δε ἔτι μῆλλον ὀργισθεὶς και πονηρὸν εἶναι νομίσας τελέως κελευει πυρὰν ποιησαντας, ἐπιθέντας καταφλεξαιτον ' ροκόμην. Καὶ ην μὲν ἄπαντα παρεσκευασμένα, 20

καὶ η πυρὰ παρὰ τὰς εκβολὰς του Νείλου, καὶ μετέθειτο μὲν ὁ Ἀβροκόμης καὶ το πυρ υπετέθειτο, ἄρτι

δε της φλογὸς μελλουσης ἄπτεσθαι του σώματος ευ-χετο πάλιν ολίγα, ὁσα ἐδυνατο, σῶσαι αυτὸν ἐκ τῶν 9 καθεστώτων κακῶν. Κἀνταυθα κυματοsται μεν ὁ 25 Νεῖλος, ἐπιπίπτει δε τύ πυρὰ τὸ ρεθα καὶ κατασβέννυσι την φλόγα ' θαὐμα δὲ τὸ γενόμενον τοῖς παροsσιν ην, καὶ λαβόντες ἄγουσι τὸν ' ροκόμην προς τὸν ἄρχοντα της Αἰγυπτου καὶ λέγουσι τὰ συμβάντα καὶ την τοs Νείλου βοηθειαν διηγοsνται. 3010 Ἐθαυμασεν ἀκουσας τὰ γενόμενα καὶ ἐκέλευσεν αυτὸν τηρεῖσθαι μεν ἐν τu εἱρκτ9, επιμέλειαν δε ἔχειν

436쪽

376 - ΦΩNΤΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥ πασαν, Πεις' ἔφη ' μάθωμεν οστις ὁ ἄνθρωπός ἐστιν

καὶ ο τι ουτως αυτου μέλει θεοῖς V

υνθειαν ἀνησάμενος διέγνω μεν ἀπιέναι την ἐπ οἱ-5 κου καὶ πάντα προς την οδοιπορίαν παρεσκευάζετο ἔδει-αυτόν οδευσαντα την ἄνω Αἴγυπτον ἐπ Αἰθιοπίαν ἐλθεῖν, ἔνθα ην το 1πποθόου ληστήριον. Ἐν 2 δὲ πάντα ευτρεπῆ, κάμηλοί τε πολλαὶ καὶ ονοι καὶ ιπποι σκευαγωγοί' ην δὲ πολῶ μεν πλῆθος χρυσου,

id πολῶ δὲ αργύρου, πολλη δὲ ἐσθής ' ήγε δε καὶ τηνυνθειαν. υ δε ως υλεξάνδρειαν παρελθουσα ἐγέ- 3νετο ἐν Μέμφει, ευχετο τῆ σιδι στασα προ του ιερου

ἁ μεγίστη θεῶν, μέχρι μεν νυν αγνὴ μένω λογιζομένη ση, καὶ γάμον ἄχραντον Ἀβροκόμη τηρῶ ' τοὐν- i5 τεὐθεν δε ἐπὶ γνδοὐς ἔρχομαι, μακρὰν μεν της 'μεσίων γης, μακρὰν δὲ των υβροκόμου λειψάνων. ΗΑ σωσον ουν ἐντεsθεν την δυστυχῆ καὶ ζῶντι ἀποδος υβροκόμy, η εἰ πάντως ε αρται χωρὶς ἀλλήλων

ἀποθανεῖν, ἔργασαι τοsτο, μεῖναι με σωφρονουσαν 20 τω νεκρω Ἀῶτα ευχετο, καὶ προθεσαν της οδου,5

καὶ ἡδη μεν διεληλύθεσαν Κοπτόν, ἐνέβαινον δε τοῖς Αἰθιόπων οροις, καὶ αὐτοῖς Υππόθοος ἐπιπίπτει καὶ αυτον μὲν τον νάμμιν ἀποκτιννυει καὶ πολλοὐς των σὐν αὐτω καὶ τὰ πηματα λαμβάνει καὶ την υνθειαν ab αἰχμάλωτον ' συλλεξάμενος δὲ τὰ ληφθέντα χρήματα βῆγεν εἰς ἄντρον τὸ ἀποδεδειγμένον αὐτοῖς εἰς ἀπόθεσιν των χρημάτων' ἐνταὐθα ἡγετο καὶ ἡ υνθεια ' οὐκ ἐγνώριζε δὲ Υππόθοον, ουδὲ γππόθοος την υν- θειαν. υπότε δὲ αυτῆς πύθοιτο ῆτις τε εἴη καὶ πό- ad τὸ μὲν ἀληθὲς οὐκ ἔλεγεν, ἔφασκε δε Αἰγυπτια εἶναι ἐπιχώριος, τουνομα Μεμφῖτις.

437쪽

Λληστρικῶ ' ἐν τούτω δὲ μεταπέμπεται τὸν 'Aβροκόμην ὁ αρχων τῆς Αἰγυπτου καὶ πυνθάνεται τα κατ αυτὸν καὶ μανθάνει τὸ διήγημα καὶ οἰκτείρει την τύχην καὶ δίδωσι χρήματα καὶ εἰς μεσον ἄξειν υπισχνεῖτο.

ἐδεῖτο δε ἐπιτρέψαι ζητῆσαι την υνθειαν. Και ὁ μευ πολλὰ δῶρα λαβών, ἐπιβὰς σκάφους ἀνήγετο την ἐπ'Ιταλίας, ώς ἐκει πευσόμενός τι περὶ 'Aνθείας. o. δε αρχων τῆς Αἰγυπτου μαθὼν τα κατὰ τὸν υραξον, μεταπεμψάμενος ἀνεσταύρωσε την κυνώ. 105 Τῆς δε υνθειας ουσης ἐν τω ἄντρω ἐρα των φρουρούντων αυτὴν ληστῶν εἷς, 'Aγχίαλος τουνομα. Ουτος ὁ 'Aγχίαλος ὴν μεν των ἀπὸ Συρίας ' ποθόωσυνεληλυθοτων, Λαοδικευς τὸ γένος, ἐτιμῆτο παρὰ τω Ιπποθόω νεανικός τε και μεγάλα ἐν τω λη- ia2 στηρίω δυνάμενος. Ἐρασθεὶς δε αυτῆς τὰ μεν πρῶτα λόγους προσέφερεν ως πείσων και ἔφασκε λόγω λή-3 φεσθαι καὶ παρὰ τοὐ Ιπποθόου δῶρον αἰτήσειν. υδὲ πάντα ἡρνεῖτο, καὶ οὐδεν αυτὴν ἐδυσώπει, οὐκ ἄντρον, ου δεσμά, οὐ ληστὴς απειλῶν ' ἐφύλασσε δε eto ἐαυτὴν ἔτι 'Aβροκόμη καὶ δοκοῶντι τεθνηκέναι, καὶ πολλάκις ἀνεβόα εἴποτε λαθεῖν ἡδύνατο ' Aβροκόμου μόνου γυνὴ μενῶ, καν ἀποθανεῖν δέη, καν ὐν πέ- 4 πονθα χείρω παθειν sτα εἰς μείζω συμφορὰν ὴγῖ τον Ἀγχίαλον, και ἡ καθ' ημέραν τῆς 'Aνθείας 25οψις ἐξέκαεν αυτὸν εἰς τον ἔρωτα ' οὐκέτι φέρειν 5 δυνάμενος, ἐπεχείρει βιάζεσθαι τὴν υνθειαν. και

νύκτωρ ποτέ, οὐ παρόντος Ἱπποθόου, αλλὰ μετὰ τῶν ἄλλων ὁντος ἐν τω ληστηρίω, ἐπανίστατο καὶ ἡβρίζειν ἐπειρῆτο ἡ δὲ ἐν ἀμηχάνω κακῶ γενομένη, σπασα- 30

8 post ri: μαθειν

438쪽

μένη το παρακείμενον ξίφος παίει τον ' χίαλον, καὶη πληγὴ γίνεται καιρία ' ὁ μεν γὰρ περιληψόμενος καὶ φιλήσων ὁλος ἐνενεύκει προς αυτήν, ἡ δε κατεγ- κουσα το ξίφος κατὰ των στέρνων ἔπληξε.s Καὶ 'Aγχίαλος μεν δίκην ἱκανὴν ἐδεδώκει τῆς πο- 6νηρῆς ἐπιθυμίας, ἡ δὲ θεια εἰς φόβον των δεδρα-

μενων ἔρχετιι καὶ πολλὰ ἐβουλεύετο ποτε μὲν εαυτὴν ἀποκτεῖναι ἀλλ' ἔτι υπερ υβροκόμου τι ξλπιζε), ποτὲ φυγεῖν ἐκ του ἄντρου ἀλλὰ τοὐτο ἀμήχανον 1ο ἐν ' ουτε γὰρ ἡ οδὸς αυτῆ ευπορος ἡν ουτε ὁ ἐξηγησόμενος τὴν πορείαν . Ἐγνω ουν μενειν ἐν τω ἄντρωκαὶ φέρειν o τι ἀν τω δαίμονι δοκῆ. Κἀκείνην μὲν τὴν νύκτα ἔμεινεν, οἴτε υπνου τυ- 6χοῶσα και πολλὰ ἐννοοῶσα ' ἐπεὶ δὲ ἡμερα ἐγένετο,1s ἡκον οἱ περὶ τον Ἱππόθοον καὶ ορῶσι τον ' χίαλον ἀνηρημένον καὶ τὴν Ανθειαν παρὰ τω σωματι καὶ ' εἰκάζουσι το γενόμενον καὶ ἀνακρίναντες αυτὴν μανθάνουσι πάντα. Ἐδοξεν Ουν αυτοῖς ἐν οργῆ το γενό- 2μενον ἔχειν καὶ τον τεθνηκότα ἐκδικῆσαι φίλον ' καὶ re ἐβουλευοντο κατὰ 'Aνθείας ποικίλα, ὁ μέν τις ἀποκτεῖναι κελευων καὶ συνθάψαι τω Ἀγχιάλου σωματι,

ἄλλος δὲ ἀνασταυρῶσαι ' ὁ δὲ Ἱππόθοος ἡνιῆτο μεν 3ἐπὶ τω 'Aγχιάλω, ἐβουλεύετο δὲ κατὰ Ἀνθείας μείζονα κόλασιν καὶ δὴ κελεύει τάφρον ὀρύξαντας με- α γάλην και βαθεῖαν ἐμβάλλειν τὴν 'Aνθειαν και κύνας μετ αυτῆς δύο, ἶνα ἐκ τούτου μεγάλην δίκην υπό-

ny των τετολμημένων.

ι οἱ μὲν ἐποίουν το προσταχRA, ῆγετο δὲ ἡ ευνθεια ἐπὶ τὴν τάφρον καὶ οι κύνες ' ἐσαν δὲ Αἰ- ad γύπτιοι, καὶ τἄλλα μεγάλοι και ὀφθῆναι φοβεροί. ἐνεβλήθησαν, ξύλα ἐπιτιθέντες μεγάλα ἐπέχωσαν τὴν τάφρον ῆν δε του Νείλου ολίγον ἀπέχουσα καὶ

439쪽

E 379 κατέστησαν φρουρὸν ἔνα των λρστῶν, ' φίνομον 5 τουνομα, Ουτος ὁ ' φίνομος ηδη μὲν καὶ πρότερον ἐαλώκει της 'Aνθείας, τότε δ' οὐν ηλέει μαλλον

αυτην καὶ της συμφορῆς ωκτειρεν' ἐνενόει δὲ ὁπως ἐπὶ πλέον αὐτη ζησεται, ὁπως τε οἱ κύνες αυτύ μη δὲν ἐνοχλήσουσι, καὶ ἐκάστοτε ἀφαιρῶν των ἐπικειμένων τη τάφρω ξύλων αρτους ἐνέβαλλε καὶ υδωρ παρεῖχε καὶ ἐκ τούτου τηνυνθειαν θαρρεῖν παρεκά-6 λει. Καὶ οἱ κύνες τρεφόμενοι Ουδέν τι δεινὸν αυτην εἰργάζοντο, αλλ' ηδη τιθασοὶ ἐγίνοντο καὶ ημεροι ' η is δὲ Ἀνθεια ἀποβλέψασα εἰς ἐαυτην καὶ την παρουσαν τύχην ἐννοησασα Ποῖμοι' φησὶ Πτων κακῶν, οῖαν υπομένω τιμωρίαν; τάφρος καὶ δεσμωτηριον καὶ κύνες συγκαθειργμένοι πολὐ των ληστῶν ημερώτεροι ' τὰ

7 αυτά, υβροκόμη, σοι πάσχω ' ης γάρ ποτε ἐν ὁμοία i5τύχρ καὶ σύ καὶ σὲ ἐν Τύρω κατέλιπον ἐν δεσμωτη-οίω ' ἀλλ' εἰ μὲν ζης ἔτι, δεινὸν ουδέν ' ἴσως γάρ ποτε ἀλληλους εξομεν ' εἰ δὲ ηδη τέθνηκας, μάτην ἐγὼ φιλοτιμοθαι ζην, μάτην δὲ Ουτος , οστις ποτέ ἐστιν, ἐλεεῖ με την δυστυχῆ V Tαυτα ἔλεγε καὶ ἐπεθρηνει eo

συνεχῶς.

1 Καὶ η μὲν ἐν τη τάφρω κατεκέκλειστο μετὰ των κυνῶν, ὁ δ' ' φίνομος εκάστοτε κἀκείνην παρεμυθεῖτο καὶ τοὐς κύνας ημέρους ἐποίει τρέφων ' ὁ δὲ ' ροκόμης διανυσας τον υπ'J Αἰγύπτου πλουν εἰς ab αυτην μὲν '1ταλίαν Ουκ ἔρχεται θο γὰρ πνεῶμα την κναυν ἀπῶσαν του κατ ευμ ἀπέσφηλε πλου), ηγαγ

440쪽

M ΦΩ NTOΣ ΕΦΕΣΙΟΥ δὲ εἰς Σικελίαν καὶ κατήχθησαν εἰς πόλιν Συρακούσας μεγάλην και καλην. 'μταὐθα ὁ 'Aβροκόμης γε- 2νόμενος εγνω περιιέναι την νησον καὶ ἀναζητεῖν εἴ τι περὶ 'Aνθείας πυθοιτο. Καὶ δη ἐνοικίζεται πλησίονι της θαλάττης παρὰ ἀνδρι Αἰγιαλεῖ πρεσβύτη, ἀλιεῖ την τεχνην. Oυτος ὁ Αἰγιαλευς πένης μὲν ην καὶ ξενος καὶ ἀγαπητῶς αυτον διέτρεφεν ἐκ της τεχνης ὐπεδέξατο δε τὸν Ἀβροκόμην ἄσμενος καὶ παῖδα ἐνόμιζεν αυτοs καὶ ἡγάπα διαφερόντως. Καὶ ἡδη ποτε 3 id καὶ ἐκ πολλης τῆς προς ἀλλήλους συνηθείας ὁ μεν Ἀβροκόμης αὐτῶ διηγήσατο τα καθ' αυτόν, καὶ τηνυνθειαν εἰρήκει καὶ τον ἔρωτα καὶ την πλάνην, ὁ δε Αἰγιαλευς ἄρχεται των αυτοὐ διηγημάτων. Ἐγὼ ' ἔφη, τέκνον βροκόμη, οὐτε Σικελιωτης ἡ 15 οἴτε ἐπιχώριος, ἀλλα Σπαρτιάτης Λακεδαιμόνιος των τὰ πρῶτα ἐκεῖ δυναμένων, καὶ περιουσίαν ἔχων

πολλήν. Νέος-ὼν ἡράσθην κόρης πολίτιδος Θελ- οξινόης τοὐνομα, ἀντερα δέ μου καὶ ἡ Θελξινόη. καὶ τῆ πόλει παννυχίδος αγομενης συνήλθομεν ἀλλήλοις, ad ἀμφοτέρους ὁδηγοῶντος os θεos, καὶ ἀπελαύσαμενῶν ἔνεκα συνήἔθομεν. Καὶ χρόνω τινὶ ἀλλήλοις συν- 6ῆμεν λανθάνοντες καὶ ἀμόσαμεν ἀλλήλοις πολλάκις στέρξειν καὶ μέχρι θανάτου ' ἐνεμέσησε δέ τις ἄρα θεῶν. Κἀγὼ μὲν ἔτι ἐν τοῖς ἐφήβοις ήμην, την δὲ 25 Θελξινόην ἐδίδοσαν προς γάμον οἱ πατέρες ἐπιχωρίωτινὶ νεανίσκω Ἀνδροκλεῖ τοὐνομα ' ξδη δε αυτῆς καὶ

ἡρα ὁ 'Aνδροκλῆς. Tὰ μὲν οὐν πρῶτα ἡ κόρη πολλὰς 7

προφάσεις ἐποιεῖτο ἀναβαλλομένη τον γάμον' τελευταῖον δε δυνηθεῖσα ἐν ταὐτῶ μοι γενέσθαι συντίθε-30 ται νύκτωρ ἐξελθεῖν Λακεδαιμονος μετ' ἐμοs. Καὶ II post ἡράσθην et ἐν τοις ἐφήβοις καταλελεγμένος