GĒrwtikŵn lógwn suggrafeîs@. Erotici scriptores Graeci, recogn. R. Hercher

441쪽

E 381δη ἐστείλαμεν ἐαυτους νεανικῶς, ἀπέκειρα δὲ και8 την κόμην της Θελξινόης. Ἐν αυτρ ουν τη των γάμων νυκτὶ ἐξελθόντες της πόλεως ηειμεν ἐπ' υργος καὶ

Κόρινθον, κἀκεῖθεν αναγόμενοι ἐπλευσαμεν εἰς Σικελίαν. Λακεδαιμόνιοι δε πυθόμενοι την φυγην βημῶν θάνατον κατεψηφίσαντο. φεῖς δε ἐνταυθαδιηγομεν απορία μεν των επιτηδείων, ηδόμενοι δεκαι πάντων ἀπολαύειν δοκουντες, ὁτι ημεν μετ' ἀλ-9 ληλων. Και τέθνηκεν ἐνταυθα ου προ πολλου Θελξινόη και τὸ σῶμα ου τέθαπται, ἀλλ' ἔχω γὰρ μετ' 10 10 ἐμαυτου και αεὶ φιλῶ καὶ σύνειμι ' Kαι ἄμα λεγων εἰσάγει τον 'Aβροκόμην εἰς τὸ ἐνδότερον δωμάτιον και δεικνύει την Θελξινόην, γυναῖκα πρεσβυτιν μενηδη, καλην γενομένην ετι Αἰγιαλεῖ κόρην ' τὸ δεσῶμα αυτης ετεθαπτο ταφη Αἰγυπτία ην γὰρ και id

1I τούτων ἔμπειρος ὁ γέρων. V Tαύτη ους ἔφη, ' ὐ τέκνον 'Aβροκόμη, αεί τε ζώση λαλῶ καὶ συγκατάκειμαι καὶ συνευωχουμαι' καν ἔλθω ποτὲ εκ της αλιείας κεκμηκώς, αυτη με παραμυθειται βλεπομένη 'ου γὰρ οῖα νυν ὁρῆται σοὶ τοιαύτη φαίνεται ἐμοί ' ad ἀλλ' ἐννοῶ, τέκνον , οῖα μεν ην εν Λακεδαίμονι, οῖα δὲ ἐν τη φυγρ' τὰς παννυχίδας ἐννοῶ, τὰς συνθήκας

32 Ἐτι λέγοντος του Αἰγιαλέως ἀνωδύρετο ὁ υβρο- κόμης σὲ δὲ' λέγων ῶ πασῶν δυστυχεστάτη κόρη, etsπότε ἀνευρησω καν νεκραν; Αἰγιαλεῖ μὲν γὰρ του βίου μεγάλη παραμυθία τὸ σῶμα τὸ Θελξινόης, και νυν ἀληθῶς μεμάθηκα ὁτι ἔρως αληθινὸς δρον ηλικίας 13 ουκ ἔχει ' ἐγὼ.πλανῶμαι μεν κατὰ πῆσαν γην καιθάλασσαν, ου δεδύνημαι δὲ Ουδὲν ἀκουσαι περὶ σου. 36Sὸ μαντεύματα δυστυχῆ, ω τα πάντων ἡμῖν υπολλον

442쪽

382ΞΕ ΦΩN Σ ΕΦΕΣΙΟΥ χρήσας χαλεπώτατα, οἴκτειρον ήδη καὶ τὰ τέλη των

μεμαντευμένων ἀποδιδου. .

Καὶ ὁ μὲν Aβροκόμης ταυτὶ κατοδυρόμενος, πα- 2ραμυθουμένου αυτὸν Αἰγιαλέως διῆγεν ἐν Συρακουι σαις, ἡδη καὶ τῆς τέχνης Αἰγιαλεῖ κοινωνέον' οἱ περὶ τον Ἱππόθοον μέγα μεν ήδη το ληστήριον κατεστήσαντο, ἔγνωσαν δὲ ἀπαίρειν Αἰθιοπίας καὶ μείζοσιν ἡδη πράγμασιν ἐπιτίθεσθαι. Ου γὰρ ἐδόκει τω 2γπποθόω αυταρκες εἶναι λη'τευε κατ ἄνδρα, εἰ μη1ο -ὶ κώμαις καὶ πόλεσιν ἐπιβάλοι. Kαὶ ὁ μὲν παραλαβὼν τους συν αυτῶ καὶ ἐπιφορτισάμενος πάντα ἐν δὲ αυτῶ καὶ υποζυγια πολλὰ καὶ καμηλοι Ουκ ὀλίγαι Αἰθιοπίαν μεν κατέλιπεν, ρει δὲ μ Αἴγυπτόν τε καὶ

'Aλεξάνδρειαν καὶ ἐνενόει Φοινίκην καὶ Συρίαν πά- 15 λιν ' την δε υνθειαν προσεδόκα τεθνηκέναι ὁ δὲ 3Ἀμφίνομος, ὁ φρουρῶν ἐν τῆ τάφρω αυτήν, ἐρωτικῶς διακείμενος, ουχ υπομένων ἀποσπασθῆναι τῆς κόρης διὰ την προς αυτὴν φιλοστοργίαν καὶ την ἐπικειμένην συμφοράν, 1πποθόω μεν ουχ ελετο, λαν-2ο θάνει ἐν πολλοῖς τοῖς ἄλλοις καὶ ἀποκρυπτεται ἐν ἄντρω τινὶ συν τοῖς ἐπιτηδείοις οἷς συνελέξατο. Νυ- 4κτὸς δε γενομένης οι περὶ τον Υππόθοον ἐπὶ κώμην ἐληλυθεσαν τῆς Αἰγυπτου, 'Aρείαν καλουμένην, πορθῆσαι θέλοντες ' ὁ δε υμφίνομος ἀνορυσσει την τά- α φρον καὶ ἐξάγει τὴν Ἀνθειαν καὶ θαρρεῖν παρεκάλει.

τῆς δὲ ἔτι φοβουμένης καὶ υποπτευουσης, τον ἡλιον bἐπόμνυσι καὶ τους ἐν Αἰγυπτω θεους - μην τηρήσειν γάμων αγνήν, μέχρι ἀν καὶ αυτή ποτε πεισθεῖ ἔα θε-

ληση συγκαταθέσθαι. Πειθεται τοῖς ὁρκοις ' φινό- ω μου υνθεια καὶ μεται αυτῶ ' ουκ ἀπελείποντο οἱ κυνες ἀλλ' ἔστεργον συνήθεις γενόμενοι.

Eρχονται δὴ εἰς Κοπτόν, κἀνταυθα ἔγνωσαν ἡμέ- 6

443쪽

ρας διαγαγεῖν, μεχρι ἀν προέλθωσιν οἱ περὶ τον Υππόθοον τῆς ὁδου' ἐπεμελοsντο δε των κυνῶν ως ἔχοιεν τα ἐπιτήδεια. et οἱ-περὶ τον Ἱππόθοον προσβαλόντες τῆ κώμη τῆ 'Αρεία πολλους μὲν των ἐνοικούντων ἀπέκτειναν bκαὶ τα οἰκήματα ἐνέπρησαν και κατίεσαν ου τὴν αυ- τὴν οδὸν ἀλλα διὰ του Νείλου ' πάντα γὰρ τὰ εκ των μεταξὐ κωμῶν σκάφη συλλεξάμενοι, ἐπιβάντες ἔπλεον ἐπὶ Σχεδίαν, καὶ κἀντευθεν ἐκβάντες παρὰ τὰς ὀχθας του Νείλου διώδευον τὴν ἄλλην Αἴγυπτον. 103 Ἐν τουτω δὲ ὁ αρχωυ τῆς Αἰγυπτου ἐπεπυστο μεν τὰ περὶ τὴν 'Aρείαν καὶ το Υπποθόου ληουτήριον καὶοτι ἀπ Αἰθιοπίας ἐρχονται ' παρασκευάσας πιστρατιώτας πολλοὐς και ἄρχοντα τουτοις ἐπιστησας των συγγενῶν των αυτοs Πολυιδον, νεανίσκον ὀφθῆναι is χαρίεντα, δρασαι γεννικόν, ἔπεμψεν επὶ τοὐς λῖστάς.2 Ουτος ὁ Πολυιδος παραλαβὼν το στράτευμα, ἀπήντα κατὰ Πηλουσιον τοῖς περι τον Υππόθοον, και ευθὼς παρὰ τὰς Οχθας μάχη τε αὐτῶν γίνεται και πίπτουσιν ἐκατερων πολλοί ' νυκτὸς ἐπιγενομένης τρεπονται 20 μὲν οἱ λησται καὶ πάντες υπὸ των στρατιωτῶν φO-3 νευονται' εἰσὶ δε οῖ καὶ ζῶντες ἐλήφθησαν. Ἱππόθοος μόνος, ἀπορρίψας τὰ ὁπλα, ἔφυγε τῆς νυκτὸς και ῆλθεν εἰς ωλεξάνδρειαν κἀκεῖθεν, δυνηθεὶς λαθεῖν, ἐπιβὰς αναγομενου πλοίου επανήχθη. Ην δὲ 25 αὐτῶ ἡ πασα ἐπὶ Σικελίαν ὁρμή ' ἐκει γὰρ ἐδοκει μάλιστα διαλησεσθαί τε καὶ διατραφησεσθαι ' ἡκουε δὲ τὴν νῆσον εἶναι μεγάλην τε και εὐδαίμονα.4 υ δὲ Πολυιδος οὐχ ἱκανὸν εἶναι ἐνόμισε κρατῆσαι τῶν συμβαλόντων λyστῶν, ἀλλ' ἔγνω δεῖν ἀνε- 3ορευνῆσαί τε καὶ ἐκκαθῆραι τὴν Αἴγυπτον, εἴ που ἡ 2 τον 'Iππόθοον ἡ τῶν σὐν αὐτῶ τινα ἀνευροι. Παρα-

444쪽

λαβων ουν μερος τι του στρατιωτικos καὶ τους εἰλημ- μενους των λύστῶν, is , εἴ τις φαίνοιτο, οι μηνύσειαν, ἀνέπλει τον Νεῖλον καὶ τὰς πόλεις διηρεύνα και ενενόει μεχρι Αἰθιοπίας ἐλθεῖν. 'Eρχονται δη 3και εἰς Κοπτόν, ἔνθα ηνυνθεια μετὰ 'Aμφινόμου. Kαι αυτη μὲν ετυχεν ἐπι της οἰκίας, τον δε υμφίνομον γνωρίζουσιν οἱ των ληστῶν εἰλημμένοι και λέγουσι τῶ Πολυωω ' καὶ 'Aμφίνομος λαμβάνεται και ἀνακρινδόμενος τὰ περὶ τηνυνθειαν διηγεῖται. υ δε 4 ἀκούσας κελεύει καὶ αυτην ἄγεσθαι και ἐλθούσης ἀνεπυνθάνετο ητις εἴη και πόθεν ' η δε τῶν μεν αληθῶν οὐδὲν λέγει, ὁτι δε Αἰγυπτια εἴη και υπὸ τῶν λρστῶν εἴληπτο.

Ἐν τούτω ἐρα και ὁ Πολύιδος υνθείας ἔρωτα οσφοδρόν ην δὲ αυτῶ ἐν 'Aλεξανδρεία γυνη) ' ἐρασθεὶς δε τὰ μεν πρῶτα ἐπειρῆτο πείθειν μεγάλα ἡπισχνούμενος ' τελευταιον δὲ ώς κατηεσαν εἰς Ἀλεξάνδρειαν ἐγένοντο δε εν Μέμφει, ἐπεχείρησεν ὁ Πολύιδος βιάζεσθαι την Mνθειαν ' η δε εκφυγεῖν δυνηθεῖσα, ἐπι 6τὀ της σιδος ιερὸν ἔρχεται ἴκαι ἱκέτις γενομένη ' σύμ P εἶπεν, 'ώ δέσποινα Αἰγύπτου, πάλιν σῶσον, Πἐβοήθησας πολλάκις ' φεισάσθω μου καὶ Πολύιδος

της διὰ σε σώφρονος υβροκόμρ τηρουμένης ' O δὲ ΤΠολύιδος ἄμα μὲν την θεὸν ἐδεδοίκει, ἄμα δε ηρα

της 'Aνθείας και της τύχης αυτην ἡλέει ' πρόσεισι δετῶ ἱερῶ μόνος καὶ ὀμνυσι μηποτε βιάσασθαι την υν- θειαν, μηδε υβρίσαι τι εἰς αυτην, αλλὰ τηρησαιαγνην ἐς ὁσον αὐτη θελήσει' αυταρκες-αυτῶ φι-λosντι ἐδόκει ειναι καν βλέπειν μόνον καὶ λαλεῖν

'Επείσθη τοῖς ὁρκοις η υνθεια καὶ κατῆλθεν ἐκ 8του ιεροs' κἀπειδη ἔγνωσαν ημέραις τρισὶν αυτοῖς

445쪽

E 385 ἀναλαβεῖν ἐν Μέμφει, ἔρχεται ἡ υνθεια εἰς το τοὐυπιδος ἱερόν. Λιασημότατον δε τosτο ἐν Αἰγυπτω,9 και ὁ τοῖς βουλομένοις μαντευεται. Ἐπειδαν γάρ τις προσελθὼν εἴξηται καὶ δεηθῆ του θεου, αυτὸς μεν ἐξεισιν, οι-προ τοὐ νεὼ παῖθες Αιγύπτιοι ἀ μὲν κα- sταλογάδην α δ' ἐν μετρω προλέγουσι των ἐσομένων Io ἔκαστα. Ἐλθοῶσα δη καὶ η υνθεια προσπίπτει τω Aαιδι. V Sὸ θεῶν' ἔφη ' φιλανθρωπότατε, ὁ πάντας οἰκτείρων ξένους, ἐλέησον καμε την κακοδαίμονα καί

II μοι μαντείαν ἀληθῆ περι υβροκόμου πρόειπε. Et μεν 1ο γὰρ αυτὸν ἔτι ἴψομαι καὶ ἄνδρα λήψομαι, καὶ μενῶ και ζήσομαι ' εἰ δε ἐκεῖνος τέθνηκεν, ἀπαλλαγῆναι κἀμὲ καλῶς ἔχει τοὐ πονηρου τούτου βίου ' Εἰποῶσα

και καταδακρύσασα ἐξήειτοs ιεροs' καν τούτω οι παῖδες οἱ προ τοὐ τεμένους παίζοντες ἄμα ἐξεβόησαν io ' 'Aυθία βροκόμην ταχὐ λήψεται ἄνδρα τον αυτης ' Ἀκούσασα εὐθυμοτέρα ἐγένετο καὶ προσεύχεται τοῖς θεοῖς και ἄμα μὲν ἀπίεσαν εἰς 'Aλεξάνδρειαν B Ἐπέπυστο δε η Πολυχου γυνη ὁτι ἄγει κόρην ἐρωμένην, καὶ φοβηθεῖσα μη πως αυτην η ξένη παρ- 2. ευδοκιμησἴ, Πολυωω μεν οὐδεν λέγει, ἐβουλεύετο δε καθ' αυτην ὁπως τιμωρήσεται την δοκοῶσαν ἐπι-2 βουλεύειν τοῖς γάμοις. Καὶ δη ὁ μὲν Πολύιδος ἀπήγγελλέ τε τω ἄρχοντι της Αἰγύπτου τα γενόμενα καὶ τα λοιπὰ ἐπὶ τοὐ στρατοπέδου διωκει τὰ της αρχῆς ' ad ἀπόντος δὲ αυτοs 'ναία τοὐτο γὰρ ἐκαλεῖτο ἡ τοs Πολυχου γυνὴ) μεταπέμπεται την υνθειαν ἐν δὲ ἐπὶ τῆς οἰκίας) καὶ περιρρήγνυσι την ἐσθῆτα καὶ αἰ-3 κίζεται το σῶμα ' ὐ πονηρα ' λέγουσα και τῶν γάμων των ἐμῶν ἐπίβουλε, ματαίως ἔδοξας Πολυωω καλή, ad οὐ γάρ σε ὀνήσει το κάλλος τοὐτο. Ἱσως μεν γὰρ. πείθειν ληστὰς ἐδύνασο καὶ συγκαθεύδειν νεανίσκοις

446쪽

386ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥ

μεθυουσι πολλοῖς' την- φναίας ευνὴν ουποτε υβριεῖς χαίρουσα ' Tαυτα εἰπουσα ἀπέκειρε την κό- 4μην αυτῆς καὶ δεσμὰ περιτίθησι καὶ παραδουσα οἰκέτI τινὶ πιστῶ, Κλυτῶ τουνομα, κελευει ἐμβιβά- ο σαντα εἰς ναυν, ἀπαγαγόντα εἰς Ιταλίαν ἀποδόσθαι

πορνοβοσκῶ τὴν Ανθειαν. Πουτω γὰρ ' ἔφη ' δυνήση ἡ καλὴ τῆς ἀκρασίας κόρον λαβεῖν' 'πιετο δε ἡ υν- 5θεια υπὸ του Κλυτου κλάουσα και ὀδυρομένη Πί κάλλος ἐπίβουλον λέγουσα, Πω δυστυχὴς ευμορφία, τί

io μοι παραμένετε ἐνοχλουντα; τί δὲ αἴτια πολλῶν κακῶν μοι γίνεσθε ς ουκ ῆρκουν οι τάφοι, οι φόνοι, τὰ

δεσμά, τὰ ληστήρια, ἀλλ' ἡδη και ἐπὶ οἰκήματος στήσομαι καὶ την μέχρι νυν 'Aβροκόμη τηρουμένην σω - φροσυνην πορνοβοσκὸς αναγκάσει με λυειν; 'Aλλ 61s ῶ δέσποτα ' προσπεσουσα ἔλεγε τοῖς γόνασι του Κλυ- του μή με ἐπ' ἐκείνην τὴν τιμωρίαν Ιἄμαὶ προαγάγης, ἀλλ' ἀπόκτεινόν με αυτός' ουκ οἴσω πορνοβοσκὸν δεσπότην ' σωφρονεῖν, πιστευσον, εἰθίσμεθα

Tαυτα ἐδεῖτο, ἡλέει δε αυτὴν ὁ Κλυτός. ad Καὶ ἡ μεν ἀπήγετο εἰς γ ταλίαν, ἡ δὲ Ῥηναία ἐλ- 7θόντι τῶ Πολυχω λέγει ὁτι ἀπέδρα ἡ υνθεια, κἀκεῖνος εκ τῶν ξδη πεπραγμένων ἐπίστευσεν αυτῆ. Nδε υνθεια κατήχθη μὲν εἰς Ἀραντα, πόλιν τῆς Λαλίας ' ἐνταὐθα δὲ ὁ Κλυτὸς δεδοικὼς τὰς τῆς Ῥηναίας 25 ἐντολὰς ἀποδίδοται αυτὴν πορνοβοσκῶ. V δε ἰδὼν Θ κάλλος οἷον ουπω πρότερον ἐτεθέατο, μέγα κέρδος εξειν τὴν παῖδα ἐνόμιζε, και ημέραις μέν τισιν αυτὴν ἀνελάμβανεν ἐκ του πλου κεκμηκυῖαν καὶ ἐκ τῶν υπὁ τῆς ' ναίας βασάνων ' ὁ Κλυτὸς ἐκεν εἰς ωλεξάυ- ad δρειαν καὶ τὰ πραχθέντα εμήνυσε τῆ Ῥηναία. Ο δε γππόθοος διανυσας τον πλουν κατήχθη μεν Gεἰς Σικελίαν, Ουκ εἰς Συρακουσας δέ, ἀλλ' εἰς Tαυ-

447쪽

ρομένιον καὶ ἐζητει καιρόν, δι ου τα ἐπιτηδεια εξει.

N δὲ 'Aβροκόμη ἐν Συρακούσαις ώς χρόνος πολῶς ἐγένετο, ἀθυμία ἐμπίπτει καὶ απορία δεινη, ὁτι μητευνθειαν ευρίσκοι μητε εἰς την πατρίδα ἀνασώζοιτο. 2 Aιέγνω ουν ἀποπλεύσας ἐκ Σικελίας εἰς Ιταλίαν ἀνελ- εθεῖν κἀκεῖθεν, εἰ μηδὲν ευρίσκοι τῶν ζητουμένων, εἰς εσον πλευσαι πλουν δυστυχῆ. Ἐδη καὶ οἱ γονεῖς αὐτῶν καὶ οἱ ρφέσιοι πάντες ἐν πολλῶ πένθει ησαν, ουτε ἀγγελου παρ' αυτῶν ἀφιγμένου οὐτε γραμμάτων ' ἀπέπεμπον δὲ πανταχου τοὐς ἀναζητησοντας. ist3 'Τπὸ ἀθυμίας δὲ καὶ γηρως ου δυνηθέντες ἀντισχεῖν οἱ γονεῖς ἐκατέρων εαυτους ἐξηγαγον του βίου. Καὶ ὁ μενυβροκόμης ηει την ἐπὶ 'Iταλίας οδόν' ὁ-Λεύκων καὶ η Ρόδη, οἱ σύντροφοι του 'Aβροκόμου καὶ

της 'Aνθείας, τεθνηκότος αυτοῖς ἐν Σάνθω του δε- 1εσπότου και τον κληρον ην δε πολῶς) ἐκείνοις καταλιπόντος, διέγνωσαν εἰς Ἐφεσον πλεῖν, ώς ηδη μεναυτοῖς των δεσποτῶν σεσωσμένων, ἱκανῶς δὲ της 4 κατὰ την ἀποδημίαν συμφορῆς πεπειραμένοι. γνθέμενοι δὲ πάντα τα αυτῶν νηὶ ἀνηγοντο εἰς μεσον, ast καὶ ημέραις ου πολλαῖς διανύσαντες τον πλουν ηκον εἰς Ῥόδον ' κἀκεῖ μαθόντες ὁτι Ουδέπω μὲν 'Aβροκόμης και υνθεια σώζοιντο, τεθνηκασι αυτῶν οἱ πατέρες, διέγνωσαν εἰς Ἐφεσον μη κατελθεῖν, χρόνω δέ τινι ἐκεῖ γενέσθαι, μέχρι Ου τι περὶ τῶν δεσπο- 25

τῶν πυθωνται.

T V δε πορνοβοσκὸς ὁ την υνθειαν ἀνησάμενος χρόνου διελθόντος ηνάγκασεν αυτην οἰκηματος προεστάναι. Και δη κοσμησας καλη μεν ἐσθῆτι πολλῶ δὲ χρυσῶ ηγεν ώς προστησομένην τέγους' η δὲ μέγα ro2 ἀνακωκύσασα 'φευ μοι τῶν κακῶν' εἶπεν, 'ουχ ἱκαναὶ γὰρ αἱ πρότερον συμφοραί, τα δεσμά, τα λyστη- 25

448쪽

NOΦΩNTOΣ ΕΦΕΣΙΟΥ ρια, ἀλλ' ἔτι καὶ πορνευειν αναγκάζομαι; ἁ κάλλος δικαίως υβρισμένον, τί γὰρ ἡμῖν ἀκαίρως παραμε νεις; 'Aλλὰ τί ταῶτα θρηνῶ και Ουχ εὐρίσκω τινὰ μηχανήν, δι' ἐς φυλάξω την μεχρι νυν τετηρημένηνι σωφροσύνην; Tαῶτα λέγουσα ἡγετο επὶ το οἰκημα 3τοὐ πορνοβοσκοs τὰ μὲν δεομένου θαρρεῖν τὰ δε ἀπειθλοῶντος. sὸς δὲ ἐλθε καὶ προέστη, πλῆθος ἐπερρει

των τεθαυμακότων το κάλλος, οῖ τε πολλοι ῆσαν ετοιμοι ἀργύριον κατατίθεσθαι τῆς επιθυμίας. υ δε ἐν 410 ἀμηχάνω γενομένη κακῶ ευρίσκει τέχνην αποφυγῆς πίπτει μεν γὰρ εἰς γῆν καὶ παρεῖται το σῶμα και ἐμι- μειτο τοὐς νοσοὐντας την ἐκ θεῶν καλουμένην νόσον '

ἐν δὲ των παρόντων ἔλεος ἄμα και φόβος καὶ τοs μενεπιθυμεῖν συνουσίας ἀπείχοντο, ἐθεράπευον δε την H, υνθειαν ' ό-πορνοβοσκὸς συνεὶς οι κακῶν ἐγεγόνει bκαὶ νομίσας ἀληθῶς νοσεῖν την κόρην, ἡγεν εἰς την οἰκίαν καὶ κατέκλινέ τε καὶ ἐθεράπευε, καὶ ώς ἔδοξεν αυτῆς γεγονέναι, ἀνεπυνθάνετο την αἰτίαν τῆς νόσου. H δευνθεια καὶ πρότερον ' ἔφη, ' δέσποτα, εἰπεῖν 6 20 προς σὲ ἐβουλόμην την συμφορὰν την ἐμὴν καὶ διηγήσασθαι τὰ συμβάντα, ἀλλα ἀπέκρυπτον αἰδουμένη 'νυνὶ δε οὐδεν χαλεπὸν εἰπεῖν πρὸς σέ, πάντα ἡδη μεμαθηκότα τὰ κατ ἐμέ. Παῖς ἔτι ουσα ἐν εορτῆ και γπαννυχίδι αποπλανηθεῖσα των ἐμαυτῆς ἡκον προς ab τινα τάφον ἀνδρὸς νεωστὶ τεθνηκότος ' κἀνταsθα ἐφάνη μοί τις αναθορῶν ἐκ τοὐ τάφου καὶ κατέχειν επειρῆτο ' εγὼ δ' ἀπέφευγον καὶ ἐβόων ' ὁ ἄν- Η

θρωπος ὴν μὲν ὀφθῆναι φοβερός, φωνὴν πολλῶ εἶχε χαλεπωτέραν ' καὶ τέλος ημέρα μεν ῆdη ἐγίνετο, ad ἀφεὶς δέ με ἔπληξέ τε κατὰ τοὐ στήθους καὶ νόσον ταύτην ἔλεγεν ἐμβεβληκέναι. Ἐκεῖθεν ἀρξαμένη ἄλ- 9λοτε ἄλλως υπὸ τῆς συμφορὰς κατέχομαι. 'Aλλὰ δέο-

449쪽

μαί σου, δέσποτα, μηδεν μοι χαλεπηνης ' ου γὰρ ἐγω τούτων αἰτία. Aυνηση γάρ με ἀποδόσθαι καὶ μηδενἀπολέσαι της δοθείσης τιμης' 'Aκούσας ὁ πορνοβοσκὸς ηνιῆτο μέν, συνεγίνωσκε δε αυτη, ώς οὐχ ἐκούσn

νοβοσκῶ ὁ δὲ Aβροκόμης ἀπὸ της Σικελίας ἐπαναχθεις καταίρει μὲν εἰς Νουκέριον της γταλίας, απορία των ἐπιτηδείων αμηχανων ο τι ποιησειε, τα2 μὲν πρῶτα περιηει την Ανθειαν ζητων' αἴτη γὰρ ην 1οαυτῶ του βίου παντος καὶ της πλάνης η υπόθεσις ' ως ουδὲν εἴρισκεν ην γὰρ ἐν Tάραντι η κορη παρὰτῶ πορνοβοσκῶ), αυτὸν ἀπεμίσθωσε τοῖς τοὐς λίθους 3 ἐργαζομένοις. καὶ ην αυτῶ το ἔργον ἐπίπονον, ου γὰρ συνείθιστο το σῶμα οὐδε αυτὸν ἡποβάλλειν ἔργοις is εὐτόνοις και σκληροῖς' διέκειτο δε πονηρως καὶ πολλάκις κατοδυρόμενος την αυτοs τύχην ' ἰδοὐ φησὶν 'Ἀνθεια, ὁ σὸς υβροκόμης ἐργάτης τέχνης πονηρ ς4 και το σῶμα ὁποτέθεικα δουλεία ' καὶ εἰ μεν εἶχόν τινα ἐλπίδα εὐρήσειν σὲ καὶ τοs λοιποs συγκαταβιω- χοσεσθαι, τοὐτο πάντων αν τῶν δεινῶν με παρεμυθεῖτο ' νυνὶ-ἴσως κἀγω ὁ δυστυχης κενὰ και ἀνόνητα πονῶ, καὶ σύ που τέθνηκας πόθω τῶ προς υβρο- κόμην. Πέπεισμαι γάρ, φιλτάτη, ως οὐκ αν ποτε ουδὲ ἀποθανοῶσα ἐκλάθοιό μου dis 5 καὶ ὁ μὲν ταὐτα ἀδύρετο καὶ τοὐς πόνους ἔφερεναλγεινῶς, τη δὲ Ἀνθεία ἔναρ ἐπέστη ἐν τάραντι κοιμωμένy. ρδόκει μεν αυτην εἶναι μετὰ 'Aβροκόμου, καλην οὐσαν μετ' ἐκείνου καλοs καὶ τὸν πρῶτον εἶναι 6 τοs ἔρωτος αὐτοῖς χρόνον ' φανηναι δέ τινα ἄλλην su γυναῖκα καλην καὶ ἀφέλκειν αυτης τον 'Aβροκόμην 'και τέλος ἀναβοῶντος καὶ καλοῶντος ὀνομαστὶ ἐξανα-

450쪽

MNOΦΩΝΤΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥ στηναί τε και παύσασθαι το ἔναρ. Ἀμα ὰς 7 ἰδεῖν. ευθυς μεν ἀνέθορέ τε και ἀνεθργησε και ἀληθῆ τὰ ὀφθέντα ἐνόμιζεν Ποίμι των κακῶς λέγουροα, εγὼ μεν καὶ πόνους υπομενω πάντας και ποικίλωνι πειρῶμαι ἡ l δυστυχης συμφορῶν καὶ τέχνας σωφροσύνης ὐπερ γυναῖκας ευρίσκω ' γκόμη ' σοὶ δε ἴσως αλλη που δέδοκται καλη ' ταλα γάρ μοι σημαίνει ταὀνείρατα. Π Ουν ετι ζῶ; τί δ' ἐμαυτην λυπῶ; κάλ- 8λιον Ουν ἀπολέσθαι και ἀπαλλαγηναι μὲν i τοs πονη- 1ο ρου τούτου βίου, ἀπαλλαγηναι δε της ἀπρεποίς ταύτης καὶ ἐπισφαλ ς δουλείας. υβροκόμης μεν εἰ και sτοὐς ὁρκους παραβέβηκε, μηδεν οἱ θεοὶ τιμωρησαιντο τοὐτον' ἴσως ἀνάγκη τι εἴργασται ' εμοὶ δε ἀποθανεῖν καλῶς ἔχει σωφρονούπ' Ἀλα ἔλεγε θρηνομα και is μηχανην ἐζητει τελευτης. Ο-Ἱππόθοος ὁ Περίνθιος ἐν τῶ δευρομενω 9 τὰ μὲν πρῶτα διηγε πονηρως ἀπορία τῶν ἐπιτηδείων ' χρόνου δε προῖόντος ηράσθη πρεσβῶτις αυτοs, καὶ ἔγημέ τε υπ ἀνάγκης της κατὰ την ἀπορίαν την πρε-ro σβῶτιν, και ὀλίγω συγγενόμενος χρόνω, ἀποθανούσης αυτης πλολον τε διαδέχεται πολυν καὶ ευδαιμονίαν ' πολλη μὲν οἰκετῶν παραπομπη, πολλη δε ἐσθή- των ὐπαοξις καὶ σκευῶν πολυτέλεια. Aιέγνω δε πλεs- 2σαι μεν εἰς 'Ιταλίαν, ἀνησασθαι οἰκέτας ωραίους 25 και θεραπαίνας καὶ ἄλλην σκευῶν περιβολην, ὁσηγένοιτ' αν ἀνδρὶ εὐδαίμονι ' ἐμέμνητο δὲ ἀεὶ τos βροκόμου καὶ τοsτον ἀνευρεῖν εἴχετο, περὶ πολλοs

ποιούμενος κοινωνῆσαί τε αυτῶ τos βίου παντὸς καιτῶν κτημάτων. so Καὶ ὁ μεν ἐπαναχθεὶς κατηρεν εἰς 'Ιταλίαν, εῖ- 3πετο-αυτῶ μειράκιον τῶν ἐν Σικελία ευ γεγονότων, Κλεισθένης τουνομα, καὶ πάντων μετειχε τῶν