장음표시 사용
2쪽
3쪽
I. yeurgus s42 '. - . . . l.ysiae orationes il2ὶ . . . . Pausanias s4η. '2. Noli . . . . Pindari earinina s44ὶ . . . . .
Xenophontis expellitio Cyri si 2, -- historia grae ea si 2 -- institutio Cyri si 2, -- eommentaria il2, . -- seripta minora il2ὶ
4쪽
6쪽
labri V o. 3 pro μη κοτε ἐγγένηται Schaes. app. ad Dem. II p. 321 os μη suspicatus est. duod ΜΚPm exhibent εν γένηται, non
recte probasse auctore Matililaeo Bahrirum, ostendit quod praecedit σφί. Fluxit illa scriptura ex libro, per gramnaticum quendam coraecto. c. 4. Qua raris ανηγεισθαι poeticum su Pind. Nem. X, 3M, tamen non audeo contra omnes libros cum Beri. et Dindoissio ἀπηγεύμενοι scribere. - c. 6. ζώειν pro ζῆν, quod omnes Ilibri tenent, scripsi auot. Bred. p. 170. - c. s. ot male orn. SVFabe. Pro absurdo απειρος cum Belch. scripsi απορος. Vecta ultima σιγυννας - τὰ δόρατα rives Sel., ValeII., Larci . non iustis de caussis ab grammatico quodam assuta videntur iudicasse. - c. 10. Cautius existimavi κατέχουσι retineri, quam cum uno S scribi κατέχουσαι τὰ πέρην του Ἱστρου εἰσί. - c. 12Aυδια rectius scribi quam cum SV Λυδικά, ostendit Bred. p. 179.
c. 18. ἐπὶ ξείνια Uesset. Vid. Bred. p. 150. Ubri ξεινια vel ξεινία vel ξεινίας. - c. 21. τῶ στρατηγφ Vala. Vulgo των στρατηγῶν. - e. 22. Τους post τούτους male om. SV. - . 23. δε post μα- θων recte oria. SPF; tum ἐγκτήσασθαι SVac, ἐγκτίσασθαι al. - c. 27. Quoniam verta αἰτίη δε τούτου ηδε liberiore modo post compliIra interposita reseruntur ad popiliorem illorum subiectionem, sueriant, quin it ex idisse aliiquid putarent, ut Valcit., aut Herodotuin verta οἰ μεν δὴ - τελευτὰ cum omne opus suum relegeret, adiecisse itaque ipsum orationem nonturbasse crederent, ut Scriveigh., Gaiff., Bahr. Virmnque resutavit Elig. p. 330. Articulum ante ἄπο Σκυθέων male om. PFb. - c. 28. Recte Reificium pro ανεως vel ἄνεος, quod in libris est, cor-reTisse ἄνεσις, omnes intellexerunt: at di melle ad Gndicandum est, utrum in extr. cap. rectius cum SVPF ἐκ πάντων Ἐλλήνων an cum vulg. πάντων των Ἐλλήνων scribatur. - c. 29. ἐν ἀνεστηκυίν τῆ Ioesest Rei sic. et Abrescii. , ἐν oni. omnes edd. et codd. Rectius sor-tasSe corrigetur: ἀνεστηκυίης τῆς rώρης. - o. 34. καὶ σῖτα καὶ ποτὰ καὶ τὸ τεῖχος ἐσάξαντο SPFa, καὶ τεῖχος Ald. et edd. seqq. Quae
mai defenderunt, ita explicariitit, ut καὶ σῖτα καὶ ποτά cum παρεσκευάσαντο coniungerent, et ἐσάξαντο ab σάττειν ductilin) idem esse retque ράξαντο dicerent, quod ipsum restituendum censuit Ι dger. Acit. ΜΟΠ.lli p. 492 sq. At ei rationi id obstat, quod σάττεσθαι de resarciendoniusquam, alibi dictum est nam aliud est ἀποσάττειν, viod asseriant Isarpocration, false Herodoti Ioeum libri VI laudans. et Suidas). Quare alii και edolendum censuerunt et το τειχος cum εσάξαντο con 'iunxerunt, salse id ab ἐσάγειν factum putantes, cum stor. I. verbi ἄγειν a . Disitiam by Cooste
7쪽
apud antivit Ores Graecos in usii non fuisse dudum demonstraverat Lob. ad Phr3n. p. 287 csi . ei d. Parerg. p. 736, Buum. Gr. Gr. I p. 521, Bred. p. 351). Iam cum καί ante το τεῖχος omnes libra tueantur, nec tamen casu ortum videatur, cum Herodotus saepius σιτία σάττεσθαι dixerit vid. Schweigh. Lex. s. v.), cum denique σῖτα καὶ ποτά plerumque coniungantur, non disiungantur cla. o. 65 , equidem κατὰ τάχος emendandum censeo, quam coniecturam mIondam probavit Hermannus. - c. 39. Recte Schaesertim ἐκ Gio, Piod in libris exstat, einen-ilavisse εξεο, ostendit Aldina, in qua post ἐκ σέο adiectum est glossema ἄπες. An recte contenderit Elin. p. 330 ἔξες scribendum fuisse, activum enim uSitati ita esse, uescio. - . 40. τοί, quod Post τοίνυν in aliis Sor ptuna est, recte ovi. S. Articuliun ante Σπαρτιῆzαι non habent SVPFa. Abesse posso uenio negabit, quamvis rectius adiiciatur. - o. 42. καί, ῬIod inter Μακέων τε et Λιβυων exlii bent libri, recto Nieluilirio auctore delevit Bela. - c. 44 Extr. Scriptura vitiosa librorum ταυτα δὲ Ουκ ουτοι λέγουσι ab aliis alio modo emendata est.
I axi ν. ώς, ReisIt. Soli veigh. et Seliaef. ων, Belia. αυ, Uta. p. 331 -κeiiciendum oenset. - c. 45. Κρῶθιν et Κραθίη debentur Wesselingio. - o. 48. Perini riun sane est, quod constant libri in singulari ήνἐσχετο
h. l. , VII, Ibs; VIII, 26, ut in plurali ἀνίσχοντο V, M; VI, 112:
VII, 130. Ouo minus es terrutritui mutaudunt. Vid. Bred. p. 318 Bq. - c. M. ευεπέα recte Fata, Vett. edd. , εὐεπετέα S, ενπλεα h, tui Iesumini qui ευπετέα inoonsideratius scriberent. - o. 52. De Iamina vid. Bred. p. 14. - o. bb. Wyttent achii suspicio ἐμφερεστάτην certe melior est, quam Elinii p. 331: ἐν τῶ Minos πάθεῖ ἐναργεστάτην. Dativus explicandus: Vivit propter suam calamitatem missam ei ab Diis
SInt. Gr. P. 102 comparavit. - o. 59. τρίποσι τρισί Dobraeus, libri τισί. In iuscriptione omnes, nisi talor, libri μν από, pro auo Val-cken. et Boin. Opusce. p. 14 scribendum putarunt ἀνέθηκεν ιόνα, C. O. Mulier ap. Bouig. Amalth. I p. 12s νεῶν απο, Bentl., Villois. Aneod. II. p. 129, Sctav., Gaiff. ἀνέθηκε νέων, sententiam recte, Sed νέων singulari u odo dictum. Rectius Wesseling. ἀνέθηκ' ανιών, facilius Bergi. Wolt Proll. ad Hom. p. 55 ἀνέθηκεν ἰών. - o. 6 I. Libri τρίποδ' αυτόν, pro quo optime Schweigh. coniecit αυτός, non intellectum illud ab Eligio p. 331, qui ipso scribi vult τρίποδος τόδ'
ἄγαλμα. - e. 62. Valch. et eSSel. coniectura υπὲρ Πάρνηθος pro eo qliod libri tenent υπὲρ Παιονίης iam dudum ab viris doctis est resulata. Tum mi uinae necessaria est Eliad p. 339 emendatio τόνδε νηόν pro eo, quod libri tuentur τόν τε. Milicet deflexit H. ab incepta &cendi ratione. - o. 63. Pro οἱ χθηναῖοι Soh ς. maluit Λακεδαιμόνιοι. At eur illis Atheniensibus audivisse Herodotum veri dissimil est y Nec recipere auaus sum Bel heri προφαίνειν pro προφέρειν, cum recte monuerit Balar. esse hoo: eos opprobrio dando iubere, coli. IV, Ib1. - c. 66 Rrticulum post 1σαν ης male om. SVPKFe. - α 67 pro ἐκβάλοι Dobraeus suspicatus est εκβάλλ77. - c. 69. του πάντα S,
8쪽
relivit πάντων, unde Bela. suspicatus est παντως. - e. 73. Νon delevisset Sis vel gliaeuserus πρός in verbia ἐπιστέατο - ἐκπεπολεμῶσθαι, si memor fuisset eius usus, de qlio dixit Heindori ad Plat. GOrg. P. 25. - o. 77. Vulgata Scriptura ἐς πεδας ὁ σαπιες merito cessit ei, quam SV exhibent L πέδαις. - o. 80. post τοιαυτα noumale om. Fb. - o. 82. ποιέωνται debelli r Valaenario, libri πετέονται. - e. 88. Recepi suadente Eligio p. 332 Iu,ri S scripturam ἐκ --τε. In iis Ioeis, qui ad de udendam vulgatam ἔκ τε τότε comparati sunt, VI, 84 et VII, 215, τε coniungeruli vini lia hiet, neqlio ineredibile est insolentius genus dicendi a librariis per glossema explicatum ESSE.
σόμεθά σφεας ἄρα ista ἀπικόμενοι τίσασθαι Fab vulg., Sed ΝΡ:ν. πώ σφ. α. v. ακεόμενοι τίσασθαι, cum ita consentu S, ut zίσαοθαι omittat. Quamquam non earet veri specie Eltad p. 332 suspieio Herodotum scripsisse: ν. n. σφεα ἄ. v. πικεόμενοι, tamen cum quid statuendum esset mihi nondum constaetet , vulgatam mutare non ausus sum, eoque miniis, Ῥ1od minime inepti librarii manum olere videretur. Paulo post τόν rectius elicietur, quam cum PF Paris. retinebitur. - o. 92, 5 extr. Vereor ne cupidius Dindoinus arripuerit Belcheii eoniecturam πολλῶ δ' ἔτι πλείους vel πλευνας. - e. 101. Nemorabilis est scriptura SV: τὰ ἔστατα περινεμομένου pro τὰ περιέσχατα νεμομένου. Labroriun vitium o- ἔχοντος ἐξήλυσιν emend.
v esset. In sequentibus viligatam τους μεν τῶν πολεμίων αμυνομενους commutare non ausus sum unius F auctoinate, quamqvum Scriptura eius τους μεν αμυνομενους των πολεμίων liabet, quo oomnendetur. Nec minus mihi audacius visum, propter loci diversitatem genetivum pro glossemate habere, praesertim cum Sio τοὐς μέν ad Lydos.
τοὐς δέ ad Persas reseram possit. - e. 107. μὲν δη SV , reliqui δηOittunt. - c. 108. Forinam μεμετιμένος li. l. VI, I; VII, 229),
quam Bergis. Anacr. Fragm. p. 204 in μεμετειμένος mutandam censuerat, iis argumentis defendit Bred. p. 3Io, ut retinendam arbitrarer. c. 118. ἀπονοστησουσι ab et F pr. v. l. , ἀπονοστησωσι malo S et FPr. m. - c. 124. ποι VSFad, αγει bo Ald., ἄγη coniecit Dobraeus. Libri VI e. b. uuamquanti non ignoro locos Sophoclis, quos attulit Wesset. Ai. 1010, O. R. 641 add. 670), tamen nescio an rectius cum Ald. ABVS quamquam is ἀπωστης exhibet) scribatur ἀπωστος ἐκ τῆς γης, quod probaviι Beria Iardy Synt. Gr. p. 226 n. 10. - o. 12.
εἰσι oui. SVad Ald.. retinent ΜPobe. - o. 13. υπερβαλοίατο vos is ρείου coni. Valela. Libri τον Aαρεῖον, quod frustra detenderunt Gaiff. et Μrist. Elig. p. 130 maluit τι Zαρείου. - o. 23 eum S pro τότε εων, quod exstat in PFK Par., exhibeat ὀστε, recte emendavit Sohaes. ἀστε. - c. 25. uuamvis librorum, ut videtur, omnium Scriptura . νεῶν τῶν ἐν τῆ ναυμαχία quodam modo defendi possit, ut defensa est ab Bernii. Gr. Synt. P. 208, non dubitavi recipere Reishii emendationem: την ἐν τῆ ν. - c. 28. λιμαινουσης certissima est Rei i et Beringae obff. crit. p. 277 emendatio. Usri δειμαινουσης. Paulo Post cum D saeo lay oste
9쪽
Beruliard. l. c. p. 184 praeserendum putavi quod in ABSV Ald. exstat. ἐς eos Ἀταρνέος, librorum illorum praestantii a permotus, quurn quo a extabent ΜΡΚΙ ἐκ minime salsum esse non ignorarem. - o. 32. uuia recto Valchen. inter αντί et εἶναι ἐνόρχιας sic tu ri paene omnes) articulum inseruerit, nemo du istisit. CD. I, 210: VII, 170. Quod Aldina erilibet, αντὶ ἐνορχίων εἶναι, correctoris esse videtur. Nec mugis qui Herodoti consuetudinem noverit, quin recte Sehaer. τοῖσι liuerαυτοῖσι et ἱροῖσι in libris adiectiun deleveru, dubitaint. - c. 33. τοῖσι ante Πέρσησι om. PSF, recte. Otiosa milii videtur Dobraei coniectura, λεῖ πρότερον pro ἔτι πρότερον, quam tamen recepti Dind. Πρότερον extribent ΜΚPF, oni. reliqui. - o. 35 scripsi ποιέοι. SV ποιοι, b ποι- είη, reliqui ποιοίη. Auctore Dobraeo coniunctivunx ποιεri rest tuit Dind. - o. 37 libri τὐ θελει τὁ ἔπος εIναι. Emendaverunt Stepha-uuS et B M. - c. 4le Pro κεκοσμέαται Bred. p. 334 maluit κεκόσμηται. - c. 46. Quod SV exlii bent ῶς ἐς ἀπόστασιν, conun eiulavit Bernii. Synt. Gr. p. 220. De μηχανφατο vid. Bred. p. 390. - c. 57. προβάτων om. KFacd. - c. M. De verbis ἀριθμῶ των περιοικων ἀναγκαστους explicandis nequo 'Vers. Acti. Mon. I p. 240. neque C. 0. Μuller Dor. II, 99, cuius sententiam ignorans repetiit Eltet. p. 333, assentiri possum, sed Valchenaria rationem probo. Verba καὶ αυτῶν Σπαρτιητέων cum desint in SP, neo certo dici possit annon Herodotus Spartauos ipsos hac hineris parte VacaSSe narraverit, pro talibuS, quais nulla suspicione carerent, Vendere relis oni duxi. - o. 61 recte milii Elig. p. 333 emendasse visus est προεργαζόμενον, nec vero PIod exhibent VPKF εν τη Ἐλλάδι, quininquam commeIIdavit Berilli. l. c. P. 212, probare potui. - c. 65. Ovκ εω-- μιν ειναι Sao vulg., μίν Om. ΜPΚΚ, qvod profecto probabile est. - c. 69. ἀγνοίη Valesi. Plerique libri ἀνοίη. At cum id ipsa forma sua suspicioni obnoxium sit, an glossema est eius, quod S exlubet ου καλῶς - c. 72. CertisSima
emendatio vitiosae libro n scripturae χειρὶ διπλῆ debetur XVesselinguingenio. Paulo post scripturam libroriini SV ἐν Tεγέη non contemnendam esse dicit Bernh. Srnt. Gr. p. 200. Similiter o. 7b S exilibet ἐν Σπάρτη δείσαντες. - c. 73. γῆν om. SV Thoni. M. - o. 74. u. κουν, pro quo libri ἐξορκῶν vel ἐξόρκου exhibent, primus scripsit Valch. - o. 75. ἀνέγνωσε ἐς τα περὶ Βημάρητον γενόμενα λέγειν cum SV Ald. , ad quos libros accedit d exhibens: ἐς αημάρητον, Scribi iubet Bemh. l. c. p. 220. - c. 86. παραθήκην h. l. SVP. Infra 3 Qt ται debetur Belthero: libri ληῖσεται. - e. 92. ων σφι inter διὰ δή et ταμα interpositum cum Sao al. recinent MΡ bd) eliciendunt esse demonstravit Striiv. spec. I p. 33, idem p. 10 seq. verba ἀνὴρ ωουνομα, in ΜP bd post στρατηγός adscripta. cum iisdem libris omit
10쪽
mendat Beriin. l. c. p. 89. - . 107. παραστάτας scripsi ex PK abi et F. tibi prima mauu est παραστάντας; παριστάντας SV, παρεσcεῶτας Uesses. H. - c. 108. Libri ἀναιρέατο. Emend. Beklc., pri b. Bred. P. 315. - 109. Auctore Elinio p. 333 restitui, quod Reislc. coniecerat, quodque Eb com ectore Scriptum inventum est in P., δέδεκται pio δεδοκται, eum vix cui quani placituram crederem 'Vesselingit alioruinime interpretationem: ,,decreta sunt, quae patientur. Eodem auctore postea κῶς ἐς σε τοι pro τι scripsi. Tuin cum inde, MIod Fh al. habent SV cum veteribus editionissius primum συμβαλεῖν omittunt, Veri- sinule sit, alteratrum tantum ab Hermdoto scriptum esse, mihi et Simplicitati et consuetudini convenientior videtur oratio, Si secundo loco eliciatur. In extremo cap. libri exhibent ἐν δε των α. την συμβ. Quod cum seret nequeat, verisimillima mihi visa est Schweigh. Suspicio την ante των ἀποσπευδόντων excidisse. Alii τα maluerunt. o. 111 dubitavi, quamquam Eltetius id suasit p. 334, ἐς ante πανηγυ- οιας, quod solus S omittit, retinere. Est sane zeugmatis quoddam genus. Sed quod recte admittatur. N ante αγαθά rectius habere videntur PKF, quam S cum aliis omittere, cum omnia, quaecumDIe Contingere possinν, bona intellieantur. - c. 119 pro απαχθεντας παρ' εωυτόν Behh. maluit ἀναχθἐντας, de quo ei non magis asseulior, quam II, 114. Ceterum Eligium p. 132 cum commendaret hane Empturam: zo οἱ Πέρσαι καλέουσι τομο, ραδινάκην, sugii ex libris, qui τοὐτο exhibent, in ΚFa et soriasse etiam in P et M τό omissum esse, diversitatem igitur scripturae antiquam liano luisse, ut alii enuntiatum illud per relativum cum praecedente iungerent, alii demonstrativo usi per se postiuin exiliberent. - c. 122. Quamvis Herodotus επεισόδια inaxime amet, tamen et res, quae lioc capite nareantur, et dicendi genus eiusmodi sunt, ut ab lisrario, haud indocto quidem et antiquo tempore, nec vero ab ipso scriptore adiecta videantur. Vid. Bred. p. 16. Quae cum ita sint, nihil in iis mutavi. - o. 123. υπολοίπους Sao Ald., λοιπούς ΜΚFPbd. Quod seviitur τους λοιπούς Uesseling. ab librariis male interserium esse iudicavit, Reishius του λοιπον scribenduin censuit, uterque sine iusta caussa, cum Herodotus repetita liae voce vim sententiae augere voluisse videatur. o. 128 pronomen οἱ post η - σκοντο cum Belikero inserendunt putavi, quamvis id non necessarium iudicasset Elig. p. 338. - c. 130. Miror quod Elig. p. 132, quamvis iam Stephanus et Soli veleth. hune locum rectissime explicassent, τῆς
ad ἀξιωσιος reserentes η ἀξίωσις ὴ ἐξ ἐμεῖ γῆμαι , tamen coniecit
scribendum τῆσδε ἐξ ἐμευ γῆμαι. - c. 132. cum suturrem aptius Videretur, cum S pro ἐπιστρατεύεται scripsi ἐπιστρατεύσεται σηται b).- c. 134. υπύθηται rἐctius scribi quam υποθῆται demonstravit Rumps. l. c. p. 15. - c. I 35. Pro εἰ καταχρήσομαι coniunctivum restituendum censuit Dobraeus. - c. I 37. σφίσι αὐτοῖσι scripsi auctoritate librorum S et F permotus, quamquam aegre sero, dativum non RMeri-
Pium esse, qui ad Pelasgos pertineat vid. Eug. p. 339, Matth. ad I, 27 . Turpe additamentum τε καὶ τοὐς παῖδας, in plerisque libris