장음표시 사용
161쪽
A.C. i3aισει περὶ μων. ἀναμιμνήσκω δέ σε κω αυτος ἐφθέγ ΙωBλόγων, ημῶν περἰ του τί δεῖ πράττειν εν Βυζαντιω βουλευομένων. σου γὰρ καὶ πρωτοστράτορος περὶ του βασιλέως οσακαὶ αυτὸς οἶσθα εἰπόντων, ἐμοὐ δὲ τἀναντία βουλευσαμένου, θαυμάσας αυτὸς ,,πέποιθα σαφῶς'' εφος ,,εui θετ, ώς σου Οὐ-5τον τον τρόπον περὶ τὸν πάππον καὶ βασιλέα διακειμένου, αυτὸς
τοσί. ' Πιαυτα τοὐ βασιλέως εἰπόντος, ἐνίστατο μεν ὁγιάννης σεσυκοφαντῆσθαι φάσκων, καἰ ων κατηγόρηται μη)ἐνιο
ἀληθὲς εἶναι' του δε μὴ βεβωας παρέχεσθαι μηδ' εναργεῖς
Cτῶς αποδει ζεις ωπὲρ ἄν κατηγορεῖτο, υποφιαν - μικρὰν τῶστοχάζεσθαι τα πράηματα παρείχετο δυναμένΨ εκ τῶν λόγων, ῶς πονορὰ συνοιδεν ἔαυτου. του μέντοι βασιλέως τοὐς αυτους λόγους πάλιν ἀναλαβόντος, καὶ ρσους ἐμπλήσαντος, ῶς ον- i5δεν ἡττον η πρότερον εὐμενῶς διακείσεται πρὸς αυτὸν, ἀπη θεν. - μέντοι Βυζαντίου παρὰ τῶν τοῖ νέου βασιλέως αγγελίαι ὁσημέραι ἀφικνουντο φίλων, τει τε περὶ Συργιάννον
πείθουσαι ἁς εῖο ἀληθῆ, καὶ ἔτι βασιλευς ὁ πρεσβυτερος τὰ πρὸς τὸν πόλεμον εξαρτνεται πάντα, ώς ἄμα τω Συργιάννην aoωφικέσθαι ἀναρραγησομένου. ἄρτι δε του χειμῶνος ἀρχομέ-Dνου, 'Oκτωβρίου μηνῖς πέμπτη ισταμένου, . πάλιν ὁ βασιλεῶς ἰδιαζήντως εφη πρὸς Σοργιάννηπι ,,οὐκ οἷομαί σε ἄν προχρὀνου μικροῶ πρός σε διειλυμον επιλελῆσθαι. εκ τότε δ'
mecum decertare apud animum proposuit, nos Deo coria eramus. Recordare verborum tuorum, cum Byzantii de statu reriam consultarerntis. Clim enim tu et protostrator super avo quae meministi elocuti essetis, me longe aliud sentiente , tu hunc animum Incum suspiciens, fidero Deo te diccbas, qui, me tam clementer in avi massecto, Pro nobis pumaturiis nos lite omni cura et sollicitudineberaturus esset. Quare quid agas dispice; tua quippe causa haec dicta sunt. Simul 11nem loquendi dedit imperator, Syrgianues Versari ac se per calumniam delatum totamque aeciisatiouem esse Commentitiam affirmare. Attamen quod asseverationis huius neque soli las, neque claras Probationea ad lucebat, eum conscientiae labem in animo habere honus remm aestimator non leviter suspicar Poterat. At Imperatore eadem iterante, ac spem maximam iniiciento, non minus quam antehac sibi eartim lare, e conspectu abiit. Bygantio autem quotidiani ab .amicis veniebant nuntii , Syrgiannem Proclitorem esse, et quamprimim ille assuisset. avum in laelliam, alio l omnimo lis lain parasset, eruptumina. Incane appetente, ante icin tertium Nonas Octobres Syrgiannem itinior i inperator soparatimilenuo sic est affatus: In memoria tibi esse autunio, qtiae nuPer tectivi egi. Ex eo usque hodie in dies singulos mihi nuntiatur, te
162쪽
αχρι και νυν οσημέραι μοι ἀγγέλλεται περι σου, ως αποστῆ A.C. I aiναι προς τον ἐμον πάππον παρασκευάζηρ οὐ μην ἀλλ' οτι καιαν τος τὰ προς πόλεμον εζαρτυεται , ως αμα τω σε παραγενέσθαι προς εμε πολεμησων. οσοι δ' ἐπιτηδείως εχουσιν εμοι 5και εἶρξαι σε παραινουσιν, ώς αμα τω σε ειρχθοναι και του πολέμου παυσομένου. εγὼ δ' α πραερον εἰρηκειν καὶ αυθες
ερῶ ώς εἰ μεν τοῖς ἐμοῖς λόγοις πεισθεῖς, του τοιαύτα καἰ βουλευεσθαι και δραν ἀποστῆς, καλως αν εχοι' ει δ' αδυνά- τως ἐχεις μεταβουλευσασθαι, α βουλει πρῶττε. πώ γαρ
Ioμόνον ουχ ε- ζαι σε προθυμουμαι, και τοι πάνυ ραδιως εχων,
ἄς και αυτὸς φαιος ἄν, ἀλλ' ουδὲ της αρχος παρα σω. P. πτου του δ' ἔνεκά σοι ταυτα προλέγω, ώς ἄν ειδειος ἀπελθων,ἄς ου λαθῶν, ἀλλα φωραθεις ἁ προειλου παρώφθης δρῆμ''
επι τουτοις ὁ Συγιάννης συκοφανrεῖσθαι πάλιν ισχυρισαμ
a5νος, καἰ μηδὸν τοιουτον εα-τ συνειδέναι, του βασιλέως ἐπιτρέφGVτος, προς ας επετρόπευε της Θράκης πόλεις απολλ. δυο δ' εζαυτῶν, τὸν Απρων καὶ την ρέλλαν, φρουραῖς κα-V. 63τασχών, καὶ τἄλλα ἀσφαλισώμενος ἄστ' εχειν προς πολιορκιαν ἀντέχειν , ἀπέστο προς τον πρεσβυτερον βασιλέα μεμ-
Σοβρίου μηνός. ἄμα δὲ τω τουτον ἐπιβοναι Βυζαντίου, καὶ οτων βασιλέων πόλεμος φανερῶς αυθις ἀνερριπίζετο. ὁ νέος
γὰρ βασιλευς την υποτεταγλιένον αυτῶ στρατιὰν ἄπασαν εν βραχεῖ συναθροίσας, τοιοῖσdε προς αττους ἐχρησατο λόγοις
,,τὀ τος εἰρηνης καλὸν καὶ λυσιτελὲς 'ο μόνον τοῖς ἀρχομέ-
desectionem ad avum parturirer nec id tantum, sed Ipsum Praeterea bellum instruere, qlio me, simili ac tu Veneris, lacessati Qtiotquot vero mihi bene clipiunt, ut te eosircearn hortantur: sic enim bellum quieturiam; at tu quae antea ex me audivisti, iteriam au nes. Si, inquam, monitis meis obtemperans, ab his meditandis et agendis abstinii eris, bene certer sin aliam mentem induere non est ut Possis, sae qriae libido serie ego enim non modo coercere te non .uVeo , tametsi Parvo negotio queam , ut tute confitebere: sed ne Praesecturam qii idem tibi a limo; ut intelligas non me inscio, sed Pollus negligente, ea te egisse, quae tibi ante deli herata sunt. Hic Nirsum, salso in se inritum eramen conserri, ae nullius esse simi conscitim assirmans , libente imperatore , ad urbes Thraciae, amyna Praesectit m agebat, discessit, ac ditas, Apros videlicet et urellam, praesidiis impositis , ecteroque apparatu ita communicus, ut obsidioveni toleriare valerent, mense Novembra ByZautitim venit, mox Die 1 culini intor imperatores de integro et nianifesto ardere eoq-pit. Iliuior enirn brevi copiis suis in tinuni coactis, sic ad eas Con cionatus est: Pacis honestas et utilitas non iis tinnitim, qui reguntur,
sed rectoribus etiam ipsis; sicuti et holli ealamitates vobis vio pie
163쪽
A- ra ινοις, ἀλλα και τοῖς αρχουσιν, ωσπερ αυ Πάλιν τῶ ἐκ του πολέμου κακα καὶ υμῖν μῖν πῶσι καθέστηκε φανερά ' ἐγὼ δὲ των Ῥοι προσόντων ιδια πάντων ἐτιμησάμον ἄν ωστε μολυθηναι την ειρήν w επει δ' ὁ εμος πάππος και βασιλευς, Oaερ ου δ' ύν ποτε επεισθον πριν γενέσθαι, λυσας τὰς προς5ημῶς σπονδὰς, προς πόλεμον ἐχωρησε φανερῶς, οὐδεμιαν αι- ιὸν ' λαβὴν ημῶν προς το λυσαι ταυτας παρασχομένων, iaλλῶ και ἀκόντων νυν ωπ' ἀνάγκης προς τυν πόλεμον χωρουν- των, και ταῖς φῆφυ d πάσαις την ειρῆνον αιρουμένων, ουδεν Cειναι μοι το λεῖπον δοκεῖ, ἡ θεὸν τον ἐν ταῖς σπονδαῖς ορκιον Io ἐπικαλεσαμένους κατὰ των ἀδικουντων χωρεῖν, ου μῶλλον τουυντους κακουν, η του μὴ αυτοι κακῶς παθεῖν πρόνοιαν πομ- ονμένους. τὸ γὰρ εις την hμετέραν περιμένειν ἀμυνομένους επιόιτας, ουκ ανανδρίας μόνον, αλλὼ και ἀσυνεσίας ου πάνυ
πόρρω δόζειεν ἄν. ελπίζω δὲ Ουδ. θεὸν αυτὸν, ον ημεῖς ευ-I5 πη-μεν, ημῶς ἐγκαταλιπεῖν ἄν, αλλὰ συμπαρέσεσθαί τε και υπερ ημῶν ἀμυνεῖσθαι. ' Toύτων ουτως υπὸ βασιλέως εἰρημένων, ξ στρατιὰ πάντες ἄσπερ απὸ γλώττης μι- ,α
σπότη, αλλὰ μῶλλον και δ πάντες ἄν αὐτῶν συμφαῖεν ειναι δίκαια νΠλρ τῆς προς ὁμοφυλους ειρήνης προῖεμένον. δίκαιος δ' ἄν ὁ θεὸς και δικαιοσυνας ἐγαπηκώς, η φησιν ὁ προφήτης,-τε σὲ προς τον ἀδικίαν ἀντικαθιστάμενον, ουθ' ημῶς υπὸρ τουα3. Psal. IO. Omniblis notae stini. Ego vero quae Privatim possideo, eo riam omniti in iacturam pacis retinendae gratia haud recti seni. Postqttam au'lCIN aviis meus, citio i nun Itiam credi ilissem, spreto foedere, nullam nobis liuius peririliae causam sive arisam praebentn iis ad apertum bellii ni prosiluit, et nos inviti necἐssitateque a lacti ad arana linus, et Onanibus potius suffragiis pacem eligi antis , nutu restat aliud, quam ut Deo teste iii risi lirandi invocato, perii ros invadamus, Provideam S- , t e, quomodo no II magis ipsis malum demus, qtiam ut ne ipsi alaalii mali I io i accipiaIniis. Nain eo usque procrastinare, dum in loca nostra irruarat, quasi tum cleInu In Vim propiit satilia, ill partim alaesse non dico ab ignavia, sed etiam ab insipientia videathir. Spe thoua sum , Det In ipsiim, Per quern concepti In sacraria enitim sati te colimus , assuturi ni uc pro nobis depugnaturaini. Dixit; et vetiit uno ore totus exercitiis, Gratias agimus, exclamat, Deo universorum imperatori, curn non initis to et avaro militantiis domino: sed ei, qui quae Omnesilire illurn tenore sateantur, propter pacem civile in pro nillilo Putet. rina atito in I cus iustus sit et, iit Vates ait, itistitias dilexit, neipiete iniustitiae obsistcutem, ueque nos pro iustitia bellantes despiciet.
164쪽
δικαίου περι ὀφεται στρατευομένους. 4μων τοίνυν d παντωνAC.
ωnὲρ σου καν ἐζῆ πολλάκις ἀποθανεῖν ἐτο μων ο'ων, μηκε τι μέλλωμεν μηδ' ἀναβαλλώμεθα τον καιρον, ἀλλ' ἐχώμεθα ερ
γου θεον θαρρουντες. ' ἐπι τούτοις ὁ βασιλευς τος ευνοίας 5ενεκα καὶ της προθυμιας της εἰς αυτον τὰ εικότα εὐχαριστήσας, τον μεν κοινον διέλυσε συλλογον, ἰδια δ' αμα δομεστικον τῶν μεγάλω και πρωτοστράτορι βουλευσάμενοι nερὶ των αυτῶν, ἐπει και αυτοῖς ἐδόκει καλῶς εχειν τὰ εἰρημένα και ουδενος ἐνδεῖν ετι, επεφοφισαντο και αυτοι εις την υστεραιαν δε ὁ P. νομὸν πρωτοστράτωρ προς την Ἀδριανου πολιν εχωρει, Ανναν την αυτοῖ θυγατέρα τω 'Aσάνη Μανουηλ τ'ς του μεγά- - 'λου δομεστίκου γαμετος ἀδελφῶ προς γάμον συνάφων.κέ. Βασιλευς ει προς τον ἐκστρατειαν παρασκευάζεσθαι παραγγειλας τον στρατιὰν, ητοιμάζετο και αυτός. τά τε αλλα 15M ευ θέμενος και ἐν τ0 Αιδυμοτείχω την τε γαμετον αυτούκαι τον Παλαιολογιναν Θεοδώραν, τον αυτον μὲν θειαν, μο-Bτέρα δὲ του μεγάλου δομεστι κου, αντi φρουρῶς ἁπάσης κατα- λιπῶν, ην γὰρ δη και προς διοίκοσιν εμπειθος πολιτικῶν π2αγμάτων, και φρονῆσεως ἐρρωμενεστέρας η κατῶ φύσιν γυναι- aoκ εἱαν τυχουσα,) και πῶσι τοῖς πόλεων ἄρχουσι καὶ διοικηταῖς των πραγμάτων αυτη πείθεσθαι παν ἔτι ἄν κελευη προστά-V. 6έξας καi των περὶ αυτῶν φροντιδων ἀπολυσας εαυτὸν, ἐπεὶ
καὶ η στρατιὰ ὴμέραις οκτῶ παρεσκευαστο gν ἐδειτο, ἄρας ἐκεῖθεν, ηλθεν ἄχρι Πουρουλόος. στρατοπεδευσάμενος δ' ἐκεῖ
24. Zonarae, Nicetae , ut al. Πουρουλὸς vicitur. ED. P. Itaque uobis omniinus pro te, si fieri possit, etiam saepius mori non
rectisaturis, ne ei uctemur diutius, uela tempus teramus, sed Deo Dixi, rem aggrediamur. Imperator de tvin benevolis animis et incitatis studiis, ut docebat, gratias egit concionemque viniisit: ac seorsum eum magno domestico, protostratore collata sonteutia, eum et ipsis oratio militiini placitisset nihilque clesiilerari vi teretur, eam confirmarunt. Die sequenti pro tostrator Adrianopolin petiit, Annani siliam cum Manuele Asanc, fratre uxoris magni domestici, nuptias con
25. Imperator, itissis militibus ad expeditionem se parare, semet quoque ad eam comparabat, tum reliquis recte. compositis, turn in oppillo Didymoticho coniuge sua et Theodora Palaeologina, sua qui- dein cognata, magni autem domestici matre, loco onauis praesidii ac tii telae relictis. Erat si ii idem perita Palaeologina gubernandae reipublicae et solidiore prat lentia, quam cadat in naturam muliebrem. Eius mandatis omnibus, et urbium magistratus omnes, et re-riim administratores parerent cum edixisset, et se curis exonerasset, Praetereaque exercitus per octi lutina rebus necessariis se instruxis- l
165쪽
A. c. l3ar εμεινεν ημέρας τινὰς, τουτο μὲν, οτι καὶ χειμῶν ἐξαίσιος ἐπεγένετο, ἐπει και χειμῶνος ην ἄρα, κατὰ μηνα γὰρ ἐστρατο-Cπεδεύοντο Λεκέμβριον,3 τουτο δ', ἶνα καἰ το λεῖπον της στρατιας ἀθροισθη ' το ετι τουτων αιτιώτερον, οτι της κατὰ
Οράκην πρακλειας του νέου βασιλoως προς τον πρεσβυτερον5 ἀποστάσης, ὁ Συργιάννης την Βυζαντι ηθεν στρατιῶν παραλαβών, ενήδρευεν ἐν αυτη. εδοξεν ουν αυτος πρῶτον αποπειράσαι. χρόνου δε αυτου τινος τριβομενου, ε ζε τοῖς ἐν τελει πῶσι και τοῖς ξγεμόσι της στρατῶς συνελθουσι, πρεσβείαν ώς βασιλέα τον πρεσβύτερον ἀποστεῖλαι ἐξαιτησουσαν ειρήνην' o καtio
. του νέου βασιλέως πυθομένου, ἐπεὶ κατὰ γνώμην αυτῶ ἐν, πέμουτουσί τινα των τῆς στρατιῶς Καλοχαιρέτην ἀνομασμένον,
D τἀ γράμματα ἐγχειρίσαντες ' ἐπει διὰ γραμμάτων ἐν ἡ πρε
σβεία αυτὰς δε μόνον διακομιστου ταζιν ἐπειχεν. εδηλου δετὰ γράμματα τοιαυτα ' ' ,, άτιστε βασιλευ, ημεις ἄνωθεν ἐκ is
προγονων οντες Pωμαῖοι, και τον ευπραγίαν των Ῥωμαίων οἰκείαν νομίζομεν ευδαιμονίαν, και τὴν κακοπραγίαν ωσαυτως εν ιδία τιθέμεθα δυστυχίρ. Ου δὴ ἔνεκα και τους βασιλέας
ημῶν Ῥῶς ευνοεῖν ἀλλήλοις, αλλὰ μὴ πολεμίους ειναι, ποιούμεθα περι πλείστου, οπερ εμῖν αληθὲς ἐννοοῖντες, ώς ωμῶκaoμεν φιλίως προς ἀλλήλους διακειμένων, και τὰ τῆς αρχῆς ατζάνειν, ρ τό γε δευτερον, μὴ ἐλασσουσθαι εικός ' πολεμίων δε ἀλλήλοις οντων, ου μόνον υπὸ τῶν προσοίκων βαρβάρων, αλλὰ καὶ ὐφ' τμῶν αὐτῶν τῆν ωμετέραν ηγεμονίαν καταλυθ
set, Taurillum inde prosectus, castra secit et dies aliquot ibi mansit: simul propter fragorum acerbitatem, hiems enim erat, et mensis December, simili ut et ceterii pars exercitiis interea conveniret; Pro lsIlio maioris iitique momenti erat, ut quia Heracica Thraciae civitas fide riipta ad seniorem defecisset et Syri iannes ctim copiis BFrantio acceptis eam insideret, eius recuperandae peraculum pestia seret. Nonnituo tempore illic eonsiimpto, optimates ac duces omnea coeuntes, Iegationem ad seniorem de pace uecreverunt. Re cognita, eum et nepos eo properuleret, greparium quendam, Calochaeretennomine, eum litteris mittunt: per litteras enim legatio conficiebatiir; Ipse tabellarii tantummodo locum tenebat. Eamna litterarum haee fuit sententia: Nos, imperator optime, inde usque a maioribus Romani, et selicitatem Romanoriim beatitatem nostram et miseriam
eorundem infortunium nostrum esse opinamur. Quamobrem vos imperatores nostros non ut hostes discordare, sed ut amicos concordare maximopere cupimus: vere cogitantes, Concor liam vestram i n- perii incremeutum, aut certe, ut verisimile est, nullum ei iisilem detrimentum esse: contra inlinicitiis vestris non modo a barbaria sinitimis, veriam etiam a vobis ipsis principatum vestrum destructum at-De eversum iri. Ali Panto igitur antehac suborta dissensione, et
166쪽
σεσθαι. προ χρόνου μὲν ουν τινος τος διαφορῶς κινη σης,/L. C. i3ai και του νέου βασιλεως ἐπιστρατευσαντός σοι, ἄμα τε εμνῆσθος P. Mειρῆνος, και ὁ σὸς εγγονος, ωσπερ ἄν αυτὰς ων ὁ αἰτῶν, και-
. τοι δοκῶν εν τω πολεμω πλεονεκτεῖν, προσεδεβατο ασμένως, και
5 διελέλυτο ευθίς, ἄσπερ ῶi εἰ μηδὲ την αρχὴν ὁ πόλεμος συν
έστο. ο δ' ἐμιν τε και τεο υμῶν υπηκότ παντι ηδονῆς αιτιον και ευ θυμιας κατωτο, ευτυχιας τοῖς 'Pωμαιοις αρχὴν τὴν ημέραν εκεινον λογισαμένοις. νυνὶ δὲ ὁρῶντές σε τον μῶλλον οντα δίκαιον, εἴ τι και προπετῶς παρὰ του ἐγγόνου του σου Ioἐπράττετο οἷα νέου, τον πόλεμον καταστέλλειν, εξ ουδεμιῶς αιτίας προφανους τάς τε σπονδὰς uλυκόπα και πολεμούντα φανερῶς, α μουμέν τε, ως εἰκὸς, και συμφορῶν αρχὴν ξγοὐ-Bμεθα τὴν λυσιν των σπονδῶν. ου δὴ ενεκα και δεδμεθά σου, βασιλεν, προς αυτου του τῶν ορκων εφόρου θεού, του και ὁ β 5τος ειρῆνος και καλουμένου, τον πόλεμον καταθεῖναι, και μὴ περιαδεῖν et ὀ υπήκοον διὰ τὴν υμετέραν φιλονεικιὼν ἀνηκέστοις κακοῖς περιπεσόν . εἰ μὲν ουν πεισθεις τοῖς hμετέροις λόγοις την ειρῆνον ανri του πολέμου μῶλλον ἀσπάση και τὴν προς
τὀν εγγονον τον σὰν ομόνοιαν και κοινωνίαν, και αυτοὶ προθύ--αομους παρέδομεν εαυτοὐς και τὰς ψυχὰς αὐτῶ ς, εἰ οἷόν τε, vnὲρ τῶν σοί τε και του εγγόνω l σῶ συμφερόντων ραδίως προῖεμένους. ἔν δ', δ μὴ γένοιτο, πονορού τινος βασκήναντος δαίμονος, τὴν ὴμετέραν μὲν απώση πρεσβείαν, τοῖς δ' ενά -
nepote in te arma moliente, cum primum pacis mentioncm secisti , illico is , non secus quam si ipse paceim peteret, GuamVis aranorumpotcntia antecelleret, petitioni libenter locum deciit, reconciliatus est stati in ac si bellum conflatii ni prorsus Ilurulliani fuissct: id quod Ilol, is Vestroque ini porto contentis omnibus, diem illii in Romanae felicitati auspicatissimum reputa latibus. sint hilari lactitiae sun. At IH Ne, eum Vi lea natis te, quein aequurn erat, si quid etiam tomero atriue inconsiderate a nepote Oh scrvorem aetatis gereretur, bellum ficitare, nulla cie causa mauis ista fracto foetiere, bonum propalain inferre, auimo, ut par est, conca imus , et violaticinera istain lae loris Calaiuitatum exoratum fore arbitramur. Quae cum ita sint, te , im- Perator , per illuni ipsumi uirumentorii in praesidem, qui est et dicitur Deus Pacis, obsecramus, uti arana deponas; neVe sulaiectos polγulos propter ilisco citiarn vestrain Iualis teterrimis amigi patiare. Si tu Nolais obsecundans, i ello repulliato, pacem et cum nepote concordiam eoua in unioneinque inivcris , vicissim pro utroque Vestrum, si occasio fuerit, i inpigro nos ipsos trademus, et animas nostras haud gravate Icilio osse icinus. Sin, Piod Deus averruucet, malo daemone iuvi-
deute, quae petunua aspernatus, improbis impellentibus et in
167쪽
c. I at γουσι πονηροῖς καὶ χαιρουσι τοῖς κακοῖς προς τὰν πόλεμον πεισθης, τον πάντ' ἐφορῶντα θεον και τοῖς πραττομένοις π
σι, ἐπάγοντα δίκην ομνυμέν σοι, ως η πεσουμεθα μαχόμενον πάντες, η ποιῆσομεν καταφανες εργοις αυτοῖς, ώς δικαιοι ημεν V. 65 περὶ εἰρηκης πρεσβευοντες εισακουεσθαι. τόrε γὰρ αυτὰς πρε-sσβευσεις προς Ῥας , οτε εἰ μοδε τον αρχον ἐκίνεις προς ημῶς τον πόλεμον βελτιον κρινεῖς. ετι δε μ'ν μήτ' οἴκοθεν αυτὸς, Σ μ τε παρ' ετέρων ἀκούων πεισθης, ῶς η δώροις και υποσχέσεσιν η ἐκπληζει τε και δειλια η ετέρω τινι τρόπω η περι-
νοια τινὰς ημῶν παρασπάσαι και του νέου βασιλέως ἀποστο- Io
σαι dννήσI . αυτοὶ γὰρ ημεῖς ἀρὰς ηρασάμεθα καθ' εαυτῶν τὰς παλαμναιοτάτας, η μην ἐμμενεῖν τοῖς ὀμωμοσμένοις ἄχρι
θανάτου καὶ μ' ἀποστησεσθαι του νέου βασιλέως, η τον τουτο δράσοντα ενέχεσθαι ταῖς ἀραῖς. ώς ουν ουτω γνώμος ημῶν ἐχόντων, καὶ αυτόν σε καὶ βούλεσθαι καὶ πράττειν τα IS δέοντα παρακαλοῖμεν καὶ μη ταῖς μο ουσαις υπονοίαις ἐξαπατηθέντα πρῆξαί τι τῶν ἐν υστέρω μετάμελον παρασχησίν-
P. 81κλητου πάντες καὶ οι της στρατιῶς ηγεμόνες εγγράφως διαπρεσβευσάμενοι, εἶτα καἰ υπογραφαῖς οικειαις D' ῆ πιστὸνao ἐπιβεβαιώσαντες το γράμμα, καὶ ἐγχειρισαντες τῶ εἰρημένω Γαλοχαιρέτη, πέμπουσιν εις Βυζάντιον πρὸς βασιλέα. ἀφικομένου πρὸς τὰ βασιλεια δ' αυτού, θρους ηρθο παρὰ πάιτων
καὶ gon στμμιγης, ῶς Παλαιολογος ὁ του βασιλέως εγγονος
sicta aliorum fortuna exsultantibus ait rem commodans, ad arinascenderis, Per onuita contemplantem et actiones hominum di iussicant in Deum iuratum esto , nos aut in Proelio Onanes Ptignan lo Occii bitia ros, alit sactis ipsis declaraturos, dignos strasse , Ilii pacem rogitaritos exaiuli reinur. Tu in tu ipse ad nos legatos mittes , quando Praestitisse iudicabis , si bello a principio abstinuisses. At hoc neque per te ipse, Neque aliis narrantissius an inium iri lucas credere, aut cionis ac promissis, aut terrore ac tina ore, aut callida Dau te, aut alia quadam via riuos iam de nobis posse te a nepote tuo ad tuas Partes pellicere. Malam cui in postem capitii bus nostris imprecati sumus , ni, quae iuravimus , usque ad extremum spiratum scrVernus , et ab iuniore imperatore stemus , ac ut Ilii secus aget in Precationibus obligatus teneatiir. Itaque cuna Ui sint nostra sensiis , precamur , ut ipse quo rue tum consulcitilo , tum faciendo Praestos, quae ossicio tuo rospondent: et ne inani suspicione delusus committas, cuius te in futuriini poenlicat. Ilaec per epistolana a seniore imperatore procerunt senatus orianis et illices petiverunt; quoque Inaior fidos fieret, Imanu sua quis tu e siil scripserunt, ean aiae Calochao-rctae, quem dixtimus, ByZaiitium scron lana trallideriint. Eo aulani introgre so , tuimultus et clissonus clamor exsistere ab aulicis oninibiis:
168쪽
ου γὰρ ηζίουν αυθις αυτον βασιλέα καλεῖν, προς βασιλέα A.c. et ar
πέμφας πρεσβειαν, συγγνώμης δεῖται τυχεῖν, αλλ' ουκ αν τυ-
χοι, εἰ μ' αυτὸς εαυτὸν ἀποδει ζας δεσμώτον, πρὸς τους π δας ριφειε βασιλέων ουτω γὰρ αν μὀλις τυχεῖν. ο βασιλευς δ' 5οτις ην 4 αιτια πυθόμενος του θορυβου, τοῖς μὲν ἀτάκτοις και Bκεκραγόσιν ἐπέταττε σιγῆ , τω δε πιλοχαιρέτη μοννει, ῶς
αναγκαίων τινῶν πέρι ἀσχολουμένω, ἐπει μο καιρὸν ειναι συντυχεῖν αυτω, τα του ἐπόνου γράμματα ἀποστεῖλαι. ὁ δ'
πεκρινατο, ετέρω μηδενi ἄν τα γράμματα ἐγχειρισαι εἰ μο
Iοαυττ βασιλεν ουτω γὰρ εἶναι προστεταγμένον αυζω.κς. 'Hσχολεῖτο δ' o βασιλευς κατ' ἐκεῖνο καιρου, οπως τον μὲν Ῥιὸν αυτου Κωνσταντῖνον τὸν δεσπότον τρι ορεσι
μακραῖς πρὸς εσπέραν σπέμφη, Θεσσαλονίκης καἰ των ἄλλων Cεσπεριών πόλεων ἐπιτροπευσοντα, βασιλίδα δὲ 'την Μιχαζ λIMἐν του βασιλέως γαμετον, Ἀνδρονίκου δὲ του νέον μοτέρα, ἐκεῖθεν εις Βυζάντιον ἀναγάγη. o δὲ 'καi γεγονὸς κατὰ τὸ επίταγμα βασιλέως, ἐλυπησεν ου μετρίως τὸν υἱὸν αντης
Ανδρονικον τον βασιλέα, βια την μητέρα ελκυσθεῖσαν ἀκο--
λεωθαι, εἰσελθουσα τον ιερον καἰ τη τος θεομῆτορος εἰκόνι προσφυσα, ου δ' ἄν εἴ τι γένοιτο μεθύσειν ἐφασκεν. ο δε-
-ὀr ς δὲ ἐλθών, πρῶτα μὸν λόγοις ἐπεχείρει πείθειν ώς D
Palaeologiini nepotem iterum enim dedignabantur Imperatorem nominare per legatuni ab avo Veniam petere, quam non sit consecuturus, nisi semet vinctum sistens . ad pedes se imperatoris proiiciat: quinetiam hoc ni octo vix consecutumian. III perator, causa Strepitus Perce-Pta , iii rhantilaus et clamantibus silentium imi icit. Tiina mittit, alii CulOchaeretae significet, illi ortiam sibi necessariis negotiis impe illo otilina ait collociationem non stippe litet, velle nepotis litteras videre. Ille nulli niortalitina eas praeterqua in ipsi imperatori, quemadmo dum in mandatis haberet, in malaus redditurum resert. 26. Per id tempus imperator in eam curam et cogitationem incumbebat, ut lilium Constantinum despotam navit, iis longis tu occidentem mitteret, practorem Thessalonicae reliquarumqtie uritium; et tit is imperatricem, Michaelis imperatoris coniugena, minoris Andronici matrem, Thessalonica Consimitinopolin rc lticendam curaret. Qua re pro desulcrio senis a liuinistrata , Andronicus mirifice in lo-luit: illi ippe cilii parentem sitam fuisse vi abstractaui audierat. Nam Perapecto quo gratia despota venissct, et praesente ia in pracstitii to lic , qtio navi in conscemlere cleberet, ait templum confiigiens, et Deiparae sint illacro affusa , ctianisi quid se sic ret, non id dimissit rana asserebat. At ilespota accedcus, prianitin bonis verbis ut iliscoctat em cere nititur: tibi frustra fuit, manus in eam violentas iniicit. Cum
169쪽
A.c. i3ar δ' ουκ μειθεν , ἐβιάζετο και χερσίν. ως δ' ηνυε καὶ ουτως ον δεν, τεῆ μεγάλl παπία Παλαιολόγω και τω πρωταλλαγάτορι Σεναχ ρεω και γωάννη καρίδη τον ελκυσμον επέτρεπε της βασιλιδος. οῖ δο και βία τος εικόνος ἀποσπάσαντες εις θάλασσαν τε καταγαγόντες, επέτρεφαν τοῖς τριηράρχαις5 ἀχθησομένον ώς βασιλέα. εδόκει μὲν ουν τον τος βασιλίδος
τον χεῖρα βιαίαν ἐπενεγκεῖν τῆ μητρί. εἰ γὰρ και αδελφου
γαμετο, ἀλλα τω βασιλιαβ νόμω και δεσπότις ην αυτου' TOδὲ και ἐτέροις ἐπιτρέφαι το εργον ουδενος ἐνομίσθη δευτερον roεις υβρεως υπερβολην. ἀλλα ταυτα μὲν ωστερον. βασιλευς δ'
P. 820 πρεσβvτερος ώς ἀπηλλάγη των περὶ της εσπέρας φροντίδων, τον Καλοχαιρέτον μεταπεμψάμενος, ἐζητει τε τὰ γράμματ του ἐγγόνου καὶ εἴ τι διὰ στόματος εχει λέγειν, ἐκέλευεν ἀπαγγέλλειν. ὁ δ' ἐλεγε μπε γράμματα μοτε λόγους του νέον is
βασιλέως κομίζειν, ἀλλα των αυτω συνόντων συγκλητικῶν καἐτων ἄλλων ηγεμόνων το ς στρατιῶς' ἐπεδίδου δὲ ἄμα καὶ τοβιβλίον. διελθὼν δὲ υ βαπιλε se τῶ εγγεγραμμένα, καὶ μμ καὶ τὰς υπογραφὰς ἰδών, ,,ἐκεῖνοι μὲν ' εἶπεν ,,ἀnειλουσιν ἐμοὶ οσα δο βουλονται, ἐγὼ δ' ἀνθ' gν τολμῶσι δίκας τίσουσίao φημι τὰς ἐσχάτας V ,,ουκ ἀπειλουσιν,'' εἶπεν ,,ὼ βασιλευζ'Bο Καλπαιρέτης ,,ἀλλὰ δέονται πρῶτον αν δ' ἐφ' οἷς ἱκετευ-
ουσι μ' εἰσακουωνται, τὰ μέλλοντα συμβήσεσθαι απαγγέλλου-
I. Al. παππίας clicitiir. ED. P. MS. interpri πρωταλογάτωρ , qui erat praesectiis alogii, secl hic noster constanter tibique Italici πρωταλλαγὰrωρ ; aut nulliis alitis est, quam is qt emhoille voca in iis General aes postea. ED. P. 3. Ita ΜS. pro Σενναχηρίμ. ED. P. sic cit qire acturia ageret, magno papi ac Palaeologo , protallagatoia
Sonacherini et Ioanni Zaritiae negoti uni ilat. Illi per vini abstracta in ad littiis de lumint, trierarchis ad linperatoreni deportari lcim cre-dtint. Visii in lioc etia in iuniori impirratori tin inane facinus, despo- tam ipsi in manus altillisse Inatri suac , Piden clii e XOrI fratris eius , et i inperiali lego etia in clo in inac ipsius. Quod auteni aliis insit per auctici, lain conamisisset, id vero longe colitia meliosissiimr lactinn eensitit. Se i hace postea evenerunt. Porsiluctus Sollicitudine de . occidente senior, Calocliae reten accersit; nepotis litteras reclii irit; si illi id cora in Velit, Io Ilieniti copiam dat. Ilic se nec litteras, nec veri a Iac-Polis afferre ; sed qui cuni eo essent, nobili tim ac ductim. exercitus.
huo dicto libelliini porroxit. Eo perlecto visisque subscriptioitu his rasti , in luit, mitias milii proponunt pro arbitratii: at ego ipsos , si
i iiii tentaverint, poenas acerbissinias persoluturos aio. Iri mo, o Ur-rit Calocli aeretes, milias non proponiant; seci Primum rogaui: SI
precibus nissin obtinuerint, consecutura denuntiant. Q iod ad me atin
170쪽
σι. καὶ εγώ-αυτὸς καὶ δέομαι σου και συμβουλεύω, κράτι-A.c. 13as τε βασιλεῖ, μο περιωεῖν αυτῶν τον ικετειαν' ἀλλ' ἀσπάσασθαι τον εἰρηνον, οὐ μόνον τP ύπηκότ λυσιτελουσαν, ἀλλακαι σοι, και μο παρὰ πάντων κακῶς ἀκούειν τὰ μέγιστα συν--5αιρομένην. οτε γὰρ ὁ σὰς εγγονος βασιλευς ὁ νέος σου το πρωτον ἀποστὰς εις Ἀδριανούπολιν ἀφῖκτο, οι μὲν αυτ ii τας αἰτιας ἀνετέθεσαν της αποστασίας, ἔτεροι δε σοὐ και ην τοῖς
ἀνθρώποις αμφίβολος 4 περι τούτων γνῶσις. ώς δ' ἐπιστρα
τεύσαντος ἐκείνου, σύ τε ἐμνησθης ειρηνης, ἐκεῖνός τε αγε- ονος προσεδέχετο μηδὲν μελλο σας, και ἐγεγέννοντο αἱ σπονδαι, πάντες μἐν ἐπ νεσαν τμῶς της τε ευβουλίας και της προς
νην, των ἐκ του ἐμφυλίου κακῶν πολέμου νομίσαντες απηλλά- Cχθαι. νυν δ' ἴτε βασιλευς ο σὸς εγγονος την ἀποτεταγμένην 35αντῶ τος αρχος μοῖραν περιών, την τε στρατιὰν ηξίωσε προνοίας οὐ της τυχούσης , και τὰ πεπονηκότα τω χρῶντ τείχοτων πόλεων ἐπέταξεν ἀνακτῆσθαι, και της πολιτικος ευνομίας και τος ὁ λης των πραγμάτων ἐπιδόσεωc, Dσον ἐξον, ἐπεμε-
ληθ', αυθις ἐξαίφνος ο πόλεμος ἀνερράγη, μηδεμίαν μήτ'
aοἐκείνου μητε τῶν συνόντων αιτίαν παρασχομένων. ἁστ' ἐκείνω μὲν συμβοσεται και ἐπι τοῖς προτέροις αιτίας πάσης ἀπολελύσθαι, και τῶν νυν ἔνεκα ἐπαινεῖσθαι ῶς ἀμυνομένω και Dου κατάρχοντι Πολέμ0υ, και τον παρὰ πάντων εἴνοιαν καρ-
tinet, clitoque hortari. te obtestari Pio non diibito, imperator optimo, liti eorum supplicationern ne despicias, Pacem Itie non populis modo tuis, Vcruna tibiinet nilii Io Ini Inis prolatii rana, et nomentulina apti l omnes a ledecore infamia plura intina defensurani am-ainplectaris. Etenim ubi nepos te deserto A trianopolin venit, pars liiiiiis cicsectionis causas in illum, pars in to conserobant: nec certa cognitione res tenobatur. Post cuna arina contra te surripsisset, tuque pacem obtulisses, et illo citra cunctatione In accepisset, ' foedusque sancitiina esset, omnes consilii vestri priuientiaim et conversas aci meliora voliintates collaiulantes, illem Hlii In festu in exegeriint, sese Inalis ornia ibiis ex civili bello eniergentibiis levatos existiniantes. Nunc vero, qtian lo nepos imperii siti Partem lustravit, exercitui per lilis enter providit, Ilioenia oppido mina vetustato laborantia ac fatiscentia relici et tristati rari iussit, ait strananilain rei pili licae disciplinam, ad universam eius a Inplificationem atque incrcn enitim, quantuia1 in se sitit, oporae contillit, rursiis et repento belltim, niilla, vel ipsius, . vel ipsi stir leutitim, eulpa exsia scita turn est. Quare is qua superiora, omni criniive absolvetur: qua recentiora, lutulent alli piscetua , iit mii belliina non Prior inserat, scit illatitui repellat; onarii uinctiae sibi animos conciliabit, Pii cum iniuriose tractato tina illa teibunt: tii contra universoriun acutentiis ut et antea, sic nunc pro iniurioso .