장음표시 사용
171쪽
A. c. 132ιπουσθαι ως ἀδικουμένω συναλγουντων -δ' ἁπάσαις φοφοις καὶ νυν και προτερον ἄλεσκεσθαι ἀδικουντα. εννόοσον ουνηλικο των συμβοσομένων κακῶν και πεῖς θεου τίσις και προς
ἀνθρώπων εφεται μέμφις. διὸ δο και αυθι ς σου δέομαι, βασιλευ, και των υπηκόων ελεον σχόντα και του βασιλέως τε5και παιδὸς καὶ αυτου δὲ σου, ουτω παρὰ Pωμαιδις πῶσινεπαινουμενου καὶ ῶς τινος των κρειττόνων θαυμαζομένου, τον
πόλεμον καταλυσαι, προσδεξάμενον τρο εἰρήνην' καὶ μο πε- P. 33 ριMεῖν το μὲν υπῆκοον υπὸ του πολέμου διαφθαρὲν, τον Moὀν εγγονον καὶ βασιλέα η νικῆσαντα πάσος ηττης αἰσχιω i.
νικῆσαι νίκην, πατέρα γὰρ νικῆσει,) η ἡττηθέντα ἀδικως τε
οὐ καὶ παρὰ πατρῖς ἀποθανεῖν, τό, τε σὰν ονομα το παραπάnων εἰδόμενον συν ευφημια, διαβαλλομενον ἀντιστρο- φου .'' Πιαυτα εἰπών ο Καλοχαιρέτης, καὶ προς τὰς εκ βασιλέως καἰ των παρόντων πευσεις καὶ ἀντιθέσεις συνετῶς i5 ἄγαν τὰς ἀποκρισεις ἀνειπενεγκών, τελευταῖον εαττὰν πρὸς
67 τους βασιλέως κατακλινας πόδας, ἐδεῖτο μεθ' οσης σπουδῆς μο απώσασθαι την εἰρῆνον, μοδὸ τὀν er αρχῆς ἀνθρωποκτόνον καi φθονερὸν, αλλὰ τὸν εἰρηνοποιὸν πριστὸν, τὸν τὰ διεστῶτα συνάφαντα, σχεῖν το πλέον. ἀναστήσας δὲ αυτὰν ὁao B βασιλευς καὶ ε αριστεῖν εἰπών, ,,οτι ἐλθών ἐδιδαξας ημῶς ἀρκούντως '', τοῖς ἀπεσταλκδσιν ἐκέλευεν ἀπαγγ έλλειν , ὼς
ασυνετα διαπρεσβευομένοις Ουδ' αυτὰς αν ἀποκρισιν δοίη ἀποκρινεῖται δ' αυθις, αν καὶ αυτοὶ πρεσβευσωνται συνετῶς.
i8. Ioann. 8. ED. P. I9. Ephes. u. Idem. condemnabere. Tecum igitur expende , qtianis Propter exorituras calainitates et apiui I cum poena et apii l lioni ines insectationianea L. Qiiocirca iterum oro , i inperator, Iuiserere si biectoririn: miserero filii tui, ac denique tui ipsitis, cuius a Pirit Boinarios tanta est latis, quemque ut aliquem de coelo dclapsu in i utilentiar: ct Pacciuco inplexus , bello nunti lini remitte; neve popillos illos inde nia natu- cladibiis ad exitium vocari, neve nepotem tirtim aut Victorein turpi iis vincero, Iliam si victus esset Patrein e uini sutina vincet nut victum iniuste si imit et a patre interfici, tui irritue Donacu Pasai in curia laustis acclaniationi inis it cautatiim, ex a luerso in invidiam ad luci sinas. IIace cii in ilisseruisset Calocliaeretes , et ad linperatoris atque astanti lini interrogata obiectionesque sapienter respondisset, tandena pedibus ini peratoris provollitiis, Oinni contentione rogare coepit, ne pacein reiiceret, nexi illum ala initio 1io inici lamet invitantii illum, sed Christit in Pacificato rena, qtii incit latra itie illi in , . Potiores serre Vellet. Ilonii uena leVat imperator, et gratias agit. clii deos satis de ossicio docilisset, tul et Itie iis , quo dii in urissu a lucuerat, I enuntiare , quia stillia legatione tisi essent, no P se respoIastim
lare: daturum, si Prudenti utei cutiiri Sie Calochaeretes mi-
172쪽
οἴτω μὲν ὁ Καλπαιρέτης απρακτος ἀπολειν ἐκ Βυζαντίου. ὁ δέ γε βασιλευς ο νεος ἄρας εκ Πουρουλόης εις 'Hράκλειαν
ἀφίκετο τον τος Θράκος , καὶ Συργιάννην εκεῖ κατακλείσας αμα τω εκ Βυζαντίου στρωμ', επολιόρκησεν εφ' ὴμερα μια.5κἀκειθεν αυθις απαναστὰς, ἐστρατοπέδευσε περι Λάνειον, ἐς την υστεραίαν δ' εἴχετο τῆς φερουσθς προς το Βυζαντιον.
καὶ γενομένφ κατὰ τὸ Ῥήγιον ὁ Καλοχαιρετος ενέτυχεν ἀπαγρο
γέλλων ώς α πρακτος επανῆκει. C κζ. Στρατοπεδευσαμέντ δε αυτού εδοξε δεον ειναι καὶ .Ioαυτον προς τον βασιλέα καὶ πάππον ἀποστεLλαι πρεσβείαν περιειρῆνος. πέμπει δ' τον μέγαν κονοσταὐλον 'Ιωάννην Παλαιο- λόγον, τον πρωτοστράτορος αδελφῖν, καὶ Τωάννην τον Απλη- σφάρον, γράφας τω πάππω καὶ βασιλει τοιαυτα' ,,τῶν ἐμοὶ συνόντων συγκλητικῶν καὶ των αλλων ηγεμόνων τῆς στρατιῆς D35κ οὐ συνειδότος, προς σε περὶ ειρῆνος διαπρεσβευσαμένων καὶ μῆ τυχόντων, νυνὶ καὶ αυτὰς συν αυτοῖς αυθις περὶ Tων αυ-
τῶν πρεσβευομεν, ω βασιλευ, καὶ δεόμεθά σου πάντες κοινῆ μ 4ως τι των ἀτιμων re πορριφῆναι, ἀλλ' ευμ sνείας καὶ συγγνώμης του σου κράτους τυχεῖν, ἐφιεμένους πάνυ σού καἰ εἶναι ὁ Ου-αολους καὶ ὀνομάζεσθαι, καἰ τὴν ειρ νην αντὶ πολλῶν ἀγαθῶν
ἄλλων εν ευεργεσίας αἰτουμένους μέρει ' τουτους μεν ουν
ἀπέστειχεν ώς βασιλέα, ἐν huέραις υκτῶ κελευσας ἐπανελθεῖν, ἀρκεῖν προς τὸ βασιλέα βουλευσασθαι περὶ τῆς ειρήνης το διαστημα νομίσας του χρόνου ' αυτὸς δ' εμεινεν ἐν Ῥηγίου δυο RM5. Αl. Λαύνιον; ita Nicetas. Thraciae hirta est. ED. P. atra discessit. Itiuior imperator Zurillo motis Heracleam Thraciae processit, tibi Syrgian item cum praesidio Byzantino con- eludens, Giem unum in obstitione Posuit. Iude recedens, Prope Daniti In castrametatus est, et sequenti Ilico Constantinopoliutciulcre perrexit. Rhegii Calochaeretes ei obviiis nillil se effecisse
Castris ibi Iocatis, sit sit animiam nepotis, suarum Ploque partium esse , legationem ait avii in Iaaittere. Delis it itaque Ioannem Palaeologum magnum contosta ulum , pro tostratoris Dalrcn , et Ioau-nem Aplesphareu, Illibus epistolam coininittit haec continenternet Qitari tot idem 'quos mecuni liatico nobiles at lite illiistres et ductores ordinum, Ino couscio, de pace ad te miseriint, nec impetrarunt, ego ipse nunc, illis pariter Voleutibiis, rurstini eandem Peto et te ora naus communiter, ne IIos tit cicspicabiles renites : Vertim maiestatis tuae gratia et votita linpertias: cui iis sorvi plane et esSU, et nominari optantiis, pacem prae multis aliis bonis in heri elicii Ioeo abs te sag tautos. Ergo lios ait ini peratorem legavit, liel tis octo reclirc iussiis: tantuin in tot valli in1 avo ad capiendii in cle Paeopouailiiim ratus sufficere: ipso intcrea Bli H cxspectabat. Diro de
173쪽
A.c. ι3ai δὲ ημερῶν παρεληλυθυιῶν προς ταῖς δέκα, ώς οἰ πρέσβεις Ουκ επανοκον, αρας ἐκ 'Pπιον, ηλθεν εγγῖς τῶν Βυζαντιουτειχῶν οσον μη βάλλεσθαι τοξειαις τους στρατιώτας. πέμφας δ' εγο ῖς τῶν επομένων τινὰς, λέγειν εκέλευε τοῖς επi του τειχους ἀπαγγέλλειν τω βασιλει, ώς ,,ὁ σὰς εγγονος, ἐπεὶ κατὰ5την προθεσμίαν οὐχ ηκον οι πρέσβεις, ἐλθὼν αυτὸς συγγνώμης δεῖται τυχεῖν.'' οι δὲ μηδ' ακροις ἀσi παραδεξάμενοι τοὐς λίγους, βάλλοντες απὸ του τειχους ἐνάγκασαν φυγειν. βασι, χεῖς δ' ὁ νέος αὐτόθι διακαρτερήσας μέχρι κλινούσης ημήρ Πολιγον ἀναζεύξας ἐστρατοπέδευσεν ἐγγὐς Κονιδίου εν τοῖς rotarυμπιδαριου, καὶ τρεῖς μεν εμεινεν ημέρας ἐκει. χειμώνων. B δ' ἐξαισιων καἰ ομβρων επιγενομένων, ώς καἰ δύο τῶν στρατιωτῶν υπὸ φύχους αποθανεῖν εν τῶ στρατοπέδω, ἐπεὶ περιτε εἰρηνης ῆλπιζετο μηδὲν ετι, δ, τε χειμῶν ἐπέκειτο σφοδρῶς, καἰ η στρατιὰ τῶν πρὸς την χρειαν ηπόρει, οὐκ ἐΠιτθε-ISNὁμενοι πρὸς τοὐ νέου βασιλεως τον χώραν κακούν, ησαν δετάγματα τεσσαράκοντα,) ἀναστρέφας η λθεν εις Λιδυμότειχον, καὶ διέλυσε την -ρατιάν. ετι δἐ ἐστρατοπεδευμένου πρωV. 68 Βυζαντιω, Bo σιλας ὁ τοὐ Μυσῶν βασιλέως αδελφὸς, τοὐνίου βασιλέως ἀποστὰς, πρὸς τὸν πρεσβύτερον ηυτομόλοσεν. acto νέος δὲ βασιλεῖς μετὰ τον εις Αιδυμ λειχον αφιζιν ἐνόσησε ρῖγος καθημερινὰν ἐν ημέραις τεσσαράκοντα ἐφεζος τούτου δὲ - C πεπαυμένου, αιματος απιστόν τι χρομα διὰ τῶν μυκτηρων ἐρεύο ἐν ημέραις δυοκαιδεκα συνεχῶς. λωφησαντος δὲ καῖ
L. IV. P. I 8a.eIm diei iis elapsis, Iegatis minime redeuntibus , Bbegio prope Byzantii muros, ut fere intra teli iactum esset, accessit. Dcin te ali quot ite suis mittit, qui cle Initro propii gnaturis incerent, nilntiatum Irent imperatori, nepotem eius, quoniam ad dicui praefixam legati non rediissent, adesse ipsitIn Veniam rogitantem. Qiii ne suiminisqii idem auribus eortim verba excipientes, tela si perme licia citant, et eos Digere cogunt. Itiuior imperator cum ibi leni constitisset, citi Oad dies iam occiimberet, pauliam retrocedens, iuxta Cosin idium In Ibynapidario castra fecit. ac triduitan illic liaesit. I innio dicis porro. ' Imbi ibus cum intoleratulo frigore silpcrvenientibus, Mi eo tit duo mitiites algore obris escerent, cuin spes Pacis evarae se et, et latenis se V IicIneuter intemteret, excrcitusque popii latione proli ibitiis coinnicatue 'eret, et censebatiir cohortibus qua tragintii, converso itinere Didymotichum veniens , militem clinat sit. Ad latic prope BFZant iii in crat, ctim Boc silas Morsorii in regis frater ab ipso ad avii In traiisnigit. Dii lymoticlii cI ioticliana sol ri qua itaigenis teticicitiis ost. ut a lPPillsa, mel iis dilo lecina continitis lucre libilis copia sangit inis Iuuaribus profluxit. Eo allectu profliMto, mi artana eum Incusibus
174쪽
τοέτου του κακοῖ, αυθις ἐῆριγωσε τεταρταῖον λ καγ.c. 13ai δεκα μησιν. ἀπο- του τοιούτου κακοῖ τά τε σπλάγχνα και ὁ σπλην κακως διατεθέντα, αχρι καὶ τελευτος αυτού της κακώσεως Ουκ ισχυσαν ἀπαλλαγοναι' αλλὰ πονοις καὶ κα 5μερινοῖς γυμνασιοις μεθώδευε το κακον Oπως ἀναπνεῖν εωv.
ὁ δέ γε πρεσβυτερος βασιλευς, καιτοι θαυμαζόμενος ἐπὶ συ
νέσει, και δεινος δοκῶν εκ των πραγμάτων συνεῖναι το δεον,ορῶν τον επονον πληθει τε στρατιῶς καὶ προθυμια καὶ ἀν-
τη προς τὰς μάχας υπερέχοντα πολλω των αυτού, καὶ DIoδίκαιος ἄν προσδεξασθαι τον ειρῆνον, ἐπεὶ καὶ μετὰ καλουτου σχῆματος εγίνετο, δεομενων εκεινων' ὁ δε, ἐπιπολὐ μενηζιωσεν ἀποκρίσεως ουδεμιῆς τους επἰ τη ειρῆνη ἀφιγμένονς πρέσβεις, χρόνου δὲ παρωχοκότος πολλοῖ, ἀπέπεμφεν απράκτους. ἐνῆγε δῖ αυτὰν προς τὸ μῶλλον τον πόλεμον αἱρεῖσθαo15μάλιστα μὲν καὶ 4 του Ἀργιάννη ἄφιξις προς αυτὸν, μθ τι καὶ ἀξιόλογον οντος προσδοκιμου πράττειν' οὐχ ἔκιστα ει καὶ τὰ νεωτερισειντα ἐν τη 'Poδόπη. ὁ γὰρ Παλαιολόγος Αν ἡνικος ὁ μέγας στρατοπεδάρχης παρὰ βασιλέως του νέουτων κατὰ τον Po πην επαρχιῶν Στενιμάχου καὶ Tζεπαινος 2 πόλεων καὶ των αλλων φρουριων Ουκ ολιγων ἔντων, καἰ τῆς ' ἐν αὐτοις στρατιῶς πολλῆς τε καὶ μαχιμωτάτης ούσης δεγεμώναποσταλεῖς, τους μῖν - δώροις καὶ υποσχέσεσι πεισας, εστι δ'
οῖς καὶ βιασάμενος, του πρεσβυτέρρο προσεποίησε βασιλεῖ. δ P. Mδη ου φαυλας ἐνεποίησεν αὐτῶ ἐλπιδας του περιγενήσεσθαι
xx. δεομένου ἐκείνου malo conl. ED. P. 'undecim divexavit. Post istuc malitin ex intestinis et splene, quoad vixit, laboravit. Verminiameu aliquid operas facienuo, assiduis exercitationiblis conseqirebatur, ut spiritum ducere pomet. At enim senior imperator, Plana litana excellenti prudentia omatus , et quid tali tempore agendum esset , scire posse videretur, eum nepotem numero copiarum, alacritate, Virtuteave multum stiperare ce neret, ac Proinde Pacem accipere merito ciebuisset idquo bono colore, quia rogatus esset Videlicet, diu legatos utillo responso di- attis , tandem ro inlaeta ab se illinitit. Bellandi alitem cupidit tem Syrmiannis accessio augebat, at quo sing'laria quaedam et memora, ua Exspeetabat: Potissimum lucro quae in Rhodopes provinciis novat antiir. Etenim Andronicuρ Palaeola s maγus strat Pedarcha a iuniore imperatore missus, ut Stenirnaelii et Zepaeues urbium et castellorum non paucoriam, quique in iis erant muliorum fortissimoriamque militum Praesidem .c ducem ageret, alios don=sae promissis Permulsos , alios vi et nainis eoactos, ad senioris auctoritatem sident die traduxerat. Quod illi spem victoriae nin1 eia
175쪽
A. C. i3 ar διπε, του αντον χειμῶνος ὁ Συργιάννης ἐξ 'Πρακλειας εχ Βυζάντιον ελθών, και την στρατιὰν πῶσαν παραλαβὼν, εις τυς επι Θράκης υπηκόους τῶ νέον βασιλεῖ πόλεις εζολθε. και πρῶτον μεν εις -ρω και την Γαρέλλαν, μη ἀποστῶσι δεδοικὼς προς βασιλεα τον νέον, φρουρὰν ἀπέστειλε πεζον ἄμα5και ιππικην, ῶς αν ἀντέχοιεν προς τὰς εκ δυμοτείχουεφόδους. επειτα εις 'Pαιδεστὰν ελθών, κατεσχεν αυτην πείσας τους φρουρούς ην γὰρ περὶ τὰ τοιαυτα δεινός. εκειθεν δε B Βιζύην καταδραμὼν και ληῖσάμενος τὰ περὶ αυτον, ηλθεν εις εργέντζιον, καὶ κατέσχε καὶ αυτὰ προσχωρησαν. εἶτα εἰς Θ
Βυζάντιον ἐλθών καὶ διατρίφας ημέρας τινὰς, εζελθών αυθις ἄμα τη στρατιῆ, ἀπηλθεν εις Σηλυβρίαν. μο προσδεξαμένων δε των Σηλυβριανῶν, φρούριόν τι Σηλυβρίας εγγῖς, Σάκκους
ὀνομαζόμενον, των κατοικούντων γεωργῶν παραδόντων, κατέσχε' στρατιὰν δε εκεῖσε καταλιπών ἄστε τὰ Σολυβριανῶν i5 ἐπεκδρομαῖς κακοῖν, εις Βυζάντιον ἐπανηλθεν. ἐκάκωσε δὲ
Σηλτβριανοὐς ὁ ἐκ τῶν Σίκκων πόλεμος ἐς τὰ μάλιστα λαθραίαις τε καἰ φανεραῖς εφόδοις. καὶ ὁ χειμὼν ἐν τού-
A. C. i32ατοις ετελεύτα πέμπτης ἰνδικτιῶνος. ἄρτι δ' εαρος ἀρχομένου,
c περὶ τὰς ἀρχὰς Μαρτίου μηνῖς, γράμματα παρὰ τοὐ νέου a
πωπονται βασιλέως προς τὰς ωπ' αυτὸν επαρχίας, κελεύοντα
παρεῖναι. καὶ πάντες ἐν η παρησαν επετάχθησαν ξμερα. κῆ. Ἀπορῶν δὲ χρημάτων, οἷς αν θεραπευσειε το μισει-guam iniecit. Nepos in litbcria is erat, cum Syrgiannea Ilcraclea Byzantiit in excurrens et quidquid ibi inveniret anilitii in assumeus, I liraciae oppida, quae se iuniori sub tulerant, invasit. Ac primum quidem Apros et Garellani veritus ne illi iis arnicitiam se Itierentur) e lilitatum peditatilinquo misit, qui excursionibus BDidymoti clio resisterent. Postea Rliaodestum adortus, corri Pto Praesimo ut erat tiaraim artium callidus eam occupavit. Itinc UZyeugem aΗrat In depopulatus, SergentZiii in conterrilit, oppidiim lite Perde litionem recepit. Post Byzonti ii in abiit: ubi iliebus aliquot exa-etis, Selybriam infestum agmen duxit. Solybrianis portas claudentibus, Vicinum hirtii oppi tu in , Saccos appellatii in et ab aratoribiis habitatuni, ipsis dedentibus accepit: relictaque ibi manta , qtrao Selybrianos inciirsando premi 'ret, quod illi maxime, tam occiit te quam aperto, feceriint, Byganlium rediit. Interim hiems cxivit, Indictione illainta. Vere iam ine pion te, principio Martii a iuniore ini- Peratore per intionis et iis pro hincias litterae mittuntiir, quilbus milites ad diem decimii ni quiuium II HIInoucliuiu evocantur. Omnes dictpraesiuita assilere. 28. Cum uesiceretur argonto imperator, quo conductilium mili-
176쪽
μὲν διὰ τον εκ του πολέμου ταραχῆν, αμα δ' ἔτι καὶ οι γεωρ- V. 69γοι, ἐξ ἄν μάλιστα οι φὀροι πράττονται, των ιδιων ἀνέπτο-Dσαν κωμῶν, των τε παρὰ του πρεσβυτέρου βασιλέως στρατιω-5τῶν ληῖζομένων, και των παρὰ του νέου προς φυλακὴν εὐπεμπομένων αγόντων τὰ αυτων και φερόντων πλεονεζία στρατιωτικη, και Ουδὸν ἄμεινον διατιθέντων των πολεμίων,) ἡνιοῦτο και κατετρίβετο φροντίσιν, οθεν ἄν ευπ0ρῆσειε χρημάτων σκο- πων. ορῶν-αυτὸν ὁ μέγας δομέ-ικος συννουν, τον δε αιτί-
Ioαν ἀγνοῶν, ηρετο ἀνθ' oτου φροντίζοι. του δὴ την απορίαν των χρημάτων ειπόντος διὰ το μὴ τὰ δομόσια εισπε ἄχθαι,
και τον εις τὴν στρατιὰν απαραίτ ον των ἀναλωμάτων χρεί- αν ,,αλλ' εγωγε'' ὁ μέγας δεμέστιμος εἶπε τὴν τοιαυτον απο- P.M
ρίαν των χρημάτων σαφῶς ειδώς, ἄμα του σὲ τὰ γράμματα ἐκ-
I5πεπομφέναι ἀθροίζεσθαι κελευοντα τὴν στρατιὰν, και χρωια- τα ἐκ τῶν ιδίων συνεπορισάμην αρκέσοντα προς τὴν χρει ν και ουδέν ἐστιν ἐνδέον ἔτι, η τῶν στρατιωτῶν ἔκαστον τον
ἀποτεταγμένον αριθμὸν τῆς μισθοφορῶς ερχόμενον λαμβάνειν. ο δὴ και γενήσεται εις δευτέραν η και τρίτην ημέραν, κμιγοτου του γε ενεκα φρ ὀντιςε μηδέν'' ὁ βασιλευς δε ,,τῆς μεν εις εμέ σου εἰ ζκεν ,,ἀγάπης ενεκα ουδὲν χρὴ λέγειν, υσα τις ἄν
εἴποι πάντων ἐλαττόνων ἐσομένων. δυσχεραίνω δ' ου μετρίως και προς τουτο, οσα τε τῶν ιδίων εI που προς Ἀδριανουπολιν
ηλθομεν, εις τὰς κοινὰς χρείας ἐξαναλώσας σκοπῶν, και ἁ νυν
tem demoreretur: pensiones enim publicae exactae non erant, partim propter tumultiis bellicos, partim qilia ct agrestitim, illii Plurimum Pettilere consueverunt, alia suis sedibus piilsi, alii a militibus sonioris direpti erant: et quos iunior ad cristodiarn miserat, militari avaritia res eorum ferebant agebantvie, a litibiis nitiato mitius, quam ab hostibus tractabantur,) moerorem capiebat, et solliciti itine P X cle
batur, circumspiciens, unde sumptuni nanciscerotiir. Meditabun ilum ac tristern in tucns naagniis domesticus et causae nescius, qui l eirri
angat sciscitatur. Inopia pecuniae, inqtiit, propterca stilod Vectigalia coacta non sunt, et quam deprepari non licet, stipendio ratiu ersolvondorum necessitas. At Iut ego, excipit magnus donaesticiis,uius inopiae probe conscius, simul ac litteras ad evocandii tu ox r- Citu n misisti, pecuniam necessariam cle meis comparavi, et amplius nihil opus est, ciliam ut miles tinus piasque veniat, destinata in P emerco leni toliat: id quod vel cras, vel peron ne fieri poterit. Qitare IiaC de eatisa ne te excra cies. Tum imperator: Qii id tartilem satis cle tuo in me amore dici potest y Aegre alitem mihi est vatile obboc qu0Que, clito I quantum cle lacultatibiis tiris inde al3 a luentu nostro Aurianopolin ad comni unem usum impcn leris, et quas nunc inpendes multas auroomm myriadas, considero. Idcirco nou Ceus
177쪽
Βαυτος οιδα σαφῶς. διο καἰτος απορίας ουχ ησσον τῶν χρ μάτων το ἐν τοσουτοις σε χρημασι ζημιουσθαι καλκνεααίμου τος ψυχης ' παρουσα δε αὐτοῖς διαλεγομένοις καὶ ξτου μεγάλου δομεστίκου μήτηρ η IIαλαιολογίνα Θεοδώρα G,,αλλ' εγωγε'' εἶπεν ,,ου ζημίαν ηγγαι το ἀναλίσκειν ἐν τοις τοιούτοις, αλλὰ πάντων κερδῶν λυσιτελέστοπον τε ἄμα καὶ σωφρονέστατον. εἰ γὰρ λυτρον φυχος ἀνδρος ο ἴδιος πλουτος, ἄν θ' υπερ τῶν ιδίων τις αμαρτημάτων, ἄν θ' ἡπερ τοῖ ζην αναλωση, ον ζημίαν τὸν δαπάνην, ἀλλα κέρδος ξγεωθαι χρη ro ἄλλως τε καὶ τῶν ιερῶν διδασκόντων λογίων, άς , οπον ὁ θη-Cσαυρὸς υμῶν, ἐκει εσται καὶ 4 καρδία ωμῶν, παρὰ σοὶ, βασιλευ, ωειδη - θησαυρος αυτοῖ, καὶ η καρδία του μεγάλου δομεστίκου εσται. τούτου δε οντος αληθους, τῶν ἄλλων πάντων χρημάτων ἀς ουδενῶν καταφρονησει. mi χωρὶς δε τουτω- Isia, ἄν φειδόμενοι τῶν χρημάτων κινδυνευσητε περὶ τὰ ζην, οὐκευδολον, ου, θανόντων ωμῶν ἀτίμως, παρ' ἄλλοις ἐμια τὰ χρηματα, ἷσως δε καὶ πολεμιωτάτοις; φείδεσθε τοιγαρούνμήτε σωμάτων μήτε χρημάτων, ἄχρις ἄν τον κινοθέντα παλεμον η λυσιτελεῖ διάθοσθε υμῖν. ΣοD int. 'mi τουτοις αυτη χάριτας ομολογησας ὁ βασιλενς, V. οεξελθὼν εβουλευετο μετὰ τῶν ἐν πάλσε, αἰ χρὴ πρότερον ini Ἀπρω καἰ Γαρελλαν, η επὶ τὰς ἀφεστοκυίας πορρωτέρω τῶν
xl. Matth. 6. ED. P. liam ipsa pecuniae ilissiculias, pungit ac vellieat animum meum,
te tantum rei nummariae dispendium mea causa. perpeti. Huic col-Ioquio Theodora Palaeologina, magni domestici mater, pracsons intererat, quae sic orsa est: Equidem ego talibus in rebus sumptum impendere nullitin vispendium, immo Vero omnium quaestuum quaestitosissimum atque prudentissimum iudico. Si enim preti iam re lemtionis animae hominis sunt ipsius divitiae, sive viis pro peccatis suis , sive pro Vita sua qilippiam erogaverit,' haud in damnis illa erogatio, sed in lucris deputancta est. Adlioc, cum divinae scriptu- . rae doceant, ubi vaesauriis Vester Sit, ibi cor vestriam esse, apiri te imperator, auoniam tu vaesaurus mami do ineptici es, etiam eoreius erit. Quoia eum ita sit, ceterana Pecunia in ut rem nihili eon temnet. Se t haec mittamus. Si nummis Parcentes, in vitae discri
men incidatis, an non clarum est, Vobis eum cle tecore mortuis, Ve
stras ad alios et forsitan ad inimicissimos translatum iri peeunias PProinde ne vel corporibus, vel pecuniae parcitote . quoad bellum
hoc ad euiolumentum vestrum acco Inmodaveratis.
um Gratiis matronae actis, egreditur imperator, et eum Primoribus in consiliuni venit, Priusne ADros et Garellam, an exercitum ad ulteriorea civitates de ortrices adducat: Piod hae minus nocerent,
178쪽
Mλεων ἐλθεῖν' ἁς των μὲν ἀπωτέρω την μῖν βλάβην ησσονα πα- A. c. 13Mρεχομένων, ευαλωτοτέρων δέ' των δε μετὰ του μῶλλον βλάmrειν
και καρτερωτάτων από τε της των τειχων κατασκευης και της
εγκαθιδρυμέν ς δυνάμεως ουσῶν. εδόκει δ' εni υπύω ελθεῖν 5 πρῶτον. καὶ ἄραντες εκ Αιδυμοτειχου, επεῖ πάντα παρεσκευαστο, καὶ προς το μισθοφορικὸν το χρυσίον διενεμο , ηλειν P. 3 ἐπὶ 'Aπρω. στρατοπεδευσαμενων δε εκεῖ, πέμφας ὁ βασιλευς ησπάζετο τους επὶ των τειχων, καὶ προς το μάχης 'χωρὰ αυ- τω ἐπεχείρει παραδιδόναι το πόλισμα πειθειν, ου τε is αξτο- 1οκέναι φάσκων αυτους ουδεν, ουτε αυτὸν ὀργιζεσθαι προς αυ- et ους, ἀλλα τον αιτίαν τος αποστασίας επὶ τον βία κατασχόντα, ο υκ επ' αυτους εἶναι τους ηναγκασμενους. διόπερ καὶ εἰ προσχωθῆσαιεν ἀμαχεi, πολλαις ευεργεσίαις ἀμείβεσθαι εἶναι .δίκαιος. oι δ' επῖ του τείχους ευθυς Ουδ' ὁλους ἀναμείναντες 25ἀκουσαι τους παρὰ βασιλεως λόγους, κακως τε εφασκον ηκειν αυτὸν, καὶ τους απάτης γέμοντας τουτουσἰ λόγους Ουκ εκεμνοις, ουτε δεδοικόσιν Ουτε προς απάτην ουσιν ευκόλotς, αλλ' Bετεροις μῶλλον προσῆκειν λέγειν αυτοὶ δε τl τε πεπιστευκότι τον πίστιν τορησειν, καὶ τὰ φρουριον φυλάξειν ασφαλῶς. ὁ . Σοβασιλευς δ' αυθις πέμφας ετέρους, μο τὸ κακῶς παθεῖν συγ- ,εβουλευεν ελέσθαι μῶλλον ἐξ αβουλίας, ἐνὸν ε ζω τε κινδυνων εἶναι καἰ n αδεο ευ. των θῖ οριστικῶς ἀαοκριναμένων, καὶ λίθοις καὶ βέλεσι τους απεσταλμένους βαλόντων, ετερόν τε μη-.δένα πρὸς αυτους ηκειν παραγγειλάντων , ῶς αυτὸν ἀποκτε-
25νουντων, ἐπεὶ μο λόγοις εώρα πείθειν δυνατὸς ων ὁ βασιλεῖς,
et capi taciti iis possent, illae et pliis nocerent, . et cum striactura moenitam, turn inilitari intiis praesidio essent validissimae. Stet acIitentia, prius Apros ags redierulos. Paratis omni inis et pecunia in stipeuiuia nilnierata , Dictyn Oticho illuc movent: ubi castris communitis, caduceatorena mittit imperator, nauras stantes salutet, et ad hirbem sine climicatione de torulam impcllat, dicatque, non eos deliquisse qiiiiiquam , nec imperatorem ipsis ira ici: sed eiilpan defectionis Peries eum esse , qui deficere coegisset, non penes illos, qui coacti sitissent. Qiiamobrem si, positis arniis, ait si lena ossiciumquerelli reiit , multa beneficia promeritiiros. At enim qui in muris erant, ne totii in clui lena, qtioil clicebatur, aiulire sit stinentes, maligne ipsum Pnii e sticclainabant, et cantilenam istanc non sibi, qui omni essent expertes Incita nec lolis deludi facile possent, sed aliis potitis debere occinere: sc ere litora suo si leni et oppi cluni tuto servaturos. Iterat Inittuntur alii , cliti siletuleant, ne consilio naalo Pravo lite maleficia . iii anI lγeneficia , clim possint, experiri ni alint. Qiiii iis contiinacliosen 'sporulentibiis , lapiclit usque ot iaculis caduceatorcs appetentibus, ac de cinero quomquam ad se mitti volantidiis, nim cum oces In Vel
179쪽
i3a a Uaμακας ἐκέλευσεν ετοιμασθῆναι, ἐς την υστεραιαν ἐσομένης C τειχομαχίας. ὁρῶντες ει οι ἀπὸ του τείχους τὰς κλίμακας κατασκευαζομένας, ως ἀνηνυτοις ἐπιχειρούντων κατεγέλων, ου μόνον τη ασφαλεία των τειχῶν, αλλα και τῶ πλοθει των στρατιωτῶν οἰόμενοι περιγενησεσθαι του πολέμου. ησαν γὰρ οῖ τεs ἐκ Βυζαντίου κατὰ συμμαχίαν αφιγμένοι, ιππεις μεν εἴκοσι και διακόπιοι, και πεζoi τοξόται τουτων εἴκοσιν ἐλάσσους αγαθοὶ τοξευειν, ὁπλῖται τε οι ἐκ μηχανῶν ἀφιέντες βέλη τριάκοντα, ἐξ ων εἷς ἐπὶ τφ ευστόχως τῶν αλλων μαλλον διαβεβό-mo βάλλειν εγχώριοί τε ιππεῖς εκατὸν ἄπλισμένοι, τοξόται IOουκ ολ θοι καὶ σφενδονηται, Ου μὴ νον εγχώριοι, ἀλλα καὶ
τῶν περιοίκων πλεῖστοι διὰ τον πόλεμον συνελθόντες καὶ γυ-
ν εία πολλη. οἷς ἐθάρρουν, εἰ μοτι ἄλλο, το γοῶν ἁλῶναι ραδίως διαφυγεῖν. ἄμα δὲ πρωτ εἰς τον υστεραίαν or τε ε -
αν καὶ οι απὸ τῶν τειχῶν παρετάττοντο προς μάχην. καὶ γε- s
νομένης καρτερωτάτης τειχομαχίας, μέχρι μεν ἐνδομος ἄρας
ἀντέσχον οι απὸ τῶν τειχῶν αμυνόμενοι προθυμως' ἐπειτα -
του νέου βασιλέως ἀνδρία τε καὶ τόλμη τῶν ἀντιτεταγμένωνυπερσχόντες καὶ τὰς κλίμακας τοῖς τείχεσι προσερείσαντες, . τὸ πόλισμα εἷλον καὶ διῆρπασαν αυτό. δείσας δὲ ὁ βασιλευς,2o πάντων χρημάτων διαφθαρέντων, ανάστατος γένηται ὁ
τες ἀφορμὰς οι υπριοι του ζῆ , μ' εκλίπωσι τὸ ἄστυ. ἀπέθανον μέντοι ἐν ra τειχομαχία πλην ενὸς ὁπλίτου τῶν ἐκ Βυ-
ent; vita se verbis nihil prosccre videbat Imperator, scalas ad moenia postridie congcen lenda parari lirasit. Quod cum cernerent, qui tu moenibus stabant, hostitim conatum ut inanem irradebant, murori in excelsitate ac firmitate pro 'lignatori mole multitudine se inexpiignabiles fore considentes. Nam auxiliares Byzantio equites errant diiceni et viceni, pellites sagittarii duceni peritissimi r vavis Rrinaturae, aut e macti inis tela torquebant tris intat e qtribus unus a dexteritate uestinata feriendi prae aliis celchiral, atiir. Ε Iilites imH- genae cataplaracti centii in , sagittarii non pauci, et sinditores non iri ligenae nio lO , se i etia in e sinitimis locis clitan plurinii, quos bol- Ium exciverat, ct Iovis arnaatiirae militi, quil, iis omitiinis, si Dihil alit d. certe no capereritur se lacilo consecuturos sperabant. Postridie albente coelo illiique foras iiiiique intiis in moenibus erant, ad Pugnam instruebantur. - Εt chim Hs Ilio ad horam septimam acerrima fieret oppugnatio, oppillani so strenue tuebantiir. A l cxtremi ni iInperatorii sortitudine et audacia adversariis stiperiores, scalis applieitis oppiduliim capiunt ac diripiunt. Ibi ii incus i inperator, ne re- Iriis omni biis ilis per litis, Apriis ad solitudinem redis oretur, migibiis eavit: tit habentes vitae si bsidiiim Aprii ne ilisfugerent. In ea DPPugnatioue ex neutra acie quis piam praeter uuuna Byzantiniani
180쪽
χ υπο -τίνου τινος ἀποκτανθέντος, οτι αυτός τε και πλει-P. 88 ους σεροι ἐτραυματίσθησαν υπ' αυτοῖ ' τραυματίαι δ' ἐγε- νοντο κραι εκατερωθ εν Οὐκ oλίγοι. τους τε εκ Βυζαντίου ιπ-5πεας τε καἰ πεζους δησαντες οι στρατιῶται ειχου εις τρίτην
δὲ ημέραν τονς αιχμαλώτους στρατιώτας ὁ βασιλεὐς κελευσας
φερόντως πεπράχατε υμῖν αὐτοῖς υφ' ημῶν προσαγορευόμενοι φιλίως, εις λοιδορίας αυτοὶ τραπομενοι καὶ ἔβρεις. το μεν xoγὰρ μ' καταπληττεσθαι τοῖς ἐπιόντας ἀλλ' ἐγκαρτερεῖν ἀμυνομένους, ἀνδρίας αν τις τιθείηρ τὸ δε υβρίζειν τε καi κομ-Bπάζειν ἀπο τῶν τειχῶν, καὶ θράσους καὶ παρανοίας. διὸ καὶ συμβουλευσαιμι ἀν υμῖν, εἴγε πείθησθε, ἀνδρία μὲν καὶ τόλμηκαὶ χειρὸς εργοις ἀνθίστασθαι τοῖς πολεμουσι, λόγοις δὲ σω- .
15φρονεῖν. ου γὰρ h απῖ τῶν λόγων ἀκολασία, ξ διὰ τῶν εργων
δε ἐμπειρία καταπλ τει τοῖς ἐπιόντας. δοριαλωτους μὲν ουν
γενομένους τμῶς, η βουλοίμεθα εξεστι χρησθαι νωm πολ μου ἐγώ δε οὐκ ἐπὶ κακῶ τῶν Ῥωμαίων στρατεύων, ἀφίομι
ελευθέρους. εἰ μὲν ουν υπ' ἐμοὶ στρατευεσθαι βουλεσθε, προ- χονοίας τε α ζιώσω της προσηκούσης, καὶ τοῖς οἰκειοτάτοις εντά-
ξω - εἰ δ' οἱ καδε ἀπελθεῖν, καὶ Οἴτως εἶ ποιησας ἀποπέμφω.''
εὐνομῆσαιτες πολλὰ, καιρὰν εἔφησαν εἰς διώσκεψιν. διασκεψάμενοι δὲ, τῶν ιππέων μὲν εμειναν ολίγοι, τῶν πλειόνων
armaturae gravis desideratus et eum a ILatino quodam sectandiam pumain intcremptum, quippe a Ilio ipse cum aliis multis psset vulneratiis; utrimque tamen vulnerati non pauci. Victores Bretantinis equitibus iuxta ac pectitibus Vincula iniecerunt. Tettio clie captivis militibiis in mediiini pro luci iussis, imperator ad eos hilitiscemo uvecta locutiis est: Neque Praulenter, ne lite e re Vestra factitIn, quotla nobis arnice appellati, convitia et iniurias repositistis. Nam liosis instante non percelli, sed constanti animo se defendere, hoc virtuti: alios autem maledictis incessere et erepare mai nilo lita de moenibus, confidentiae ct amentiae adscribitur. Quare si me altiliatis, fortiter ait lenito et manu prompta hostem reprimetis, veri,is II Oilerabimini: qua lo non Verborum petulantia , sed ipse factora msensus invadentem terra sicat. Iana in Vos eaptivos statuerct lege bellica licet. Veruin ego, qui meis arnais ossicero Romanis ni in imo quaero , Vos libertate clono- Si stili signis meis militare vultis , imilii, ut ilecet, citrae eritis, et vos inter familiarissimos recipiam: sin donauna redire, Ptiam sic benigno cliniittam. Milites imperatorem Venerati eiusque Incritiiiii multis latralibus prosecuti, spatilina ad deliberandii ni potiueriint. ne deliberata , palici equites manseriante pedites ferme omnes sub co merere institu crunt: lios avnuo de