장음표시 사용
561쪽
A.c. - σκαρνανίας βασιλέα Πελαύνειν, το αδικεῖν ουκ αν ην διαφυγεῖν, τι δεῖ ἀν νυτα πονουιτας τον κακοπραγιαν επιτεινειν εαυτοῖς, και μη Πειλμένους ἐμοι τα βελτιω συμβουλευο τι,
σφt σι μὲν αυτοῖς αἰτιους γενέσθαι μεγάλων ἀγαθῶν, ημῶς δεολργου πόνου ἀπαλλάξαι, ον υ πομενουμεν τμῶς καταστρεφό-5μενοι. στι δἐ η ἐμο παραινεσις συμφέρουσα τμῖν, εστ χρησμο ι συμβούλοις τοῖς συγγενέσι καὶ ἔται ροις υμῶν 'Pω-
σουσιν αυτοί. εἰ oJν καὶ υμεῖς τὰ υμέτερα ἀνάθοσλ εμοcio α54tῖσεσει καλῶς ώς ἀληθεῖ καὶ δικαίω καἰ δυναμένον ευ ποιειν ἐπιστευσατε ἀνδρί. απολογίαν μῆν ουν επὶ τοῖς εἰρημένοις ἀπαιτεῖν ου δίκαιον νυνὶ, των πλειόνων τε ἀπόντων καὶ ωμῶν μελετζτων προς τοῖς λόγους οντωπι εκκλησίαν δὸ ἀθροί- Παντες καὶ βουλευσάμενοι περὶ των δεόντων, ἐς την υστεραίαν, 5 εἰ δοκεῖ, ἀπόδοτε τον λόγον. υ μὲν ουν εἰπών τοιαύτα προς
'A2ταίους, ἀνεχώρησεν εἰς το στρατόπεδον, Καβασίλαν καὶ τοῖς ἄλλους 'Pωγίους διαλέγεσθαι αυτοῖς καταλιπών, ὼς ἀνυπ' εκείνων μάλιστα ἐνάγοιντο προσχωρεῖν τῶ βασιλεῖ. 'Αρ-Cταιοι δὲ ἐκ των πυλῶν ἀναχωρήσαντες, εκκλοσίαν ἐποιου τοκαὶ ἐπεὶ εφαίνετο αὐτοῖς τὰ πράγματα εἰς τέλος ζζοντα ου κἀγαθὸν, ἐθέδοκτο διὰ μεγάλου δομεστίκου προσχωρεῖν τῶ βασιλει. καὶ ἐς τον υ στεραίαν πρῶς τος πόλεως γενόμενοι τὰς πύλας, ἐπεὶ καἰ ὁ μέγας δεμίστικος παρον τον λόγον απαι-
et si viribus ad imperatorem Acaritania ei rei enitum valeretis, non I Osse iis tamen inittriae opinionein iustigore, clii id, citiaeso, inarii tre; li Ora lites, iniseriana vobis prodiicitis Z Qui i1 ni illi salii taria monentiol sectileti tes , Et vobis liberrirnuin mi et iiiii adit i scinii iii et uos a tantillo labore, quoin vol31s ecloniandis stistin q, illius, liberos esse sinitis ZCctertim cohortationem in ea in iit non inutiloin rchus vostiis, Blaogia cognati ac socii vestri testabulitiir, si eos adlithere consiliarios Volueritis: qui cuni in ari itrio meo sua positissetit, quanta et ra lacneVO'lentia lite ab irnperatore dignati sint, ipsi loclitentiir. Si licin Vos Vestra auilii periniscritis, e Riciani iit eii lionatui veraci et itisto et qua benefacere possit, perinisisse praeclare intelli ratis. Responsioue ita iaprae3eus non Postulo , quando maior Pars abcst et vos respou leu- tu In non estis meditati. Ubi aeto conventu de stiriana a recit in deliberaVeritis , crastino die, si libebit. respondete. His Arta eos allocutus, in castra rediit, Cabasila et Bliogiis clitibiis laui relictis , qt Ortina impriuiis sermonibus ad imperatoris obedientiam reducere uturi Artaci a porta digressi, concili una coiivocant, in Ilio , ut res ad sinen Non bonum spectare visa est, Placuit se niestro Inagno clon estico ad
imperatorem traurire. Italae ute altero pro porea urbis Maute.,
562쪽
των, δεημε '' ἔφασαν , , οὐ μεγάλα τινὰ ἁόμεθα βασιλεῖ προ A. c. 333s κεκρουκέναι, ουδ' ota αυτὸν πρὸς ὀργον ἐκκαλέσασθαι τοσαυ- τον, ἄστε καταφοφισασθαι ημῶν πανωλεθριαν. 'Aκαρνανία
γὰρ εἰδότες πολυν ndo χρόνον υπὸ τοῖς 'Aπελοις ἀγομένην
5και τος ' μαίων παντάπασιν ηγεμονίας ἀΠοτετμζμενον, γυ- νι-ὁρῶντες βασιλέα καταδουλωσάμενον αυτον, Nικηφόρον DTε τον παῖδα παντάπασι τον αρχον ἀποστεροσανrα πατρόθεν προσοκουσαν αυτω, εκεῖνον τε ἀδικειν οιόμενοι και αυτοῖς
αγνωμοσύνην ἔφλειν τον ἐσχάτην, εἰ μο πάση δυνάμει συνα χοροίμεθα Nικοφόρω προς την κληρονομίαν του πατρωον κλο- ρον , τὸ εργον υ πέπομεν του τι και τὰς πόλεις βασιλέως ἀπε- στῆσαμεν, Ουδε αυτὸν οἰόμενοι ποι σεσθαι τοσουτον ἐν δειν P, εἰ την εκ πολλῶν η ὁ ο βασιλέων μ' προσουσαν τη 'Pωμαίων ηγεμονία γον, και υπ' αυτού υφ' ετέρου ἄγοιτο, ω μάλιστα I5προσοκει κατὰ τον διαδοχον. νυνὶ δὲ αυτὰν ὁρῶντες σφοδρα καθ' ημῶν ἐςωργισμένον και πολιορκοῖντα χρόνον ηδο σν χνῖν, ἄλλως τε καὶ τη προτεραία παρὰ σου καί τινων ετέρων των φιλίως προς ημῶς διακειμένων δεδιδαγμένοι, ώς εν δεινl P. 313
βασιλενς τον αποστασίαν ημῶν ποιεῖται κω ου παύσεται πο-
ολιορκῶν, εἰ μη προσχωρησαιμεν ἐκθντες, ἄχρις ἄν η λιμω η
οπλοις παραστοσάμενος ἐκπορθοση, οὐκέτι μένειν εγνωμεν εΠἰ τῶν προτέρων λογισμῶν, Ουδὸ βασιλεῖ και πῶσιν ἡμιν οὐσιτολικούτοις υπλα διονεκῶς ἀιτα Δειν , δείσαντες μο και ανάα3. Pro δείσανrες legebatur δεῆσαν rες. mestico praesente et responsit in poscente, Nos , inciuiunt, ut Putamus, non ita magnis in re inis imperatore in Ofrenui naus, nec qitae illuin in nos tantulit esserare debeant, ut extreInaIu nobis Perniciem inicule . Nani cum scirmniis Acaraianiani a Romano i inperio penitus abiunctam , Pluriinis annis in An re toruin potestato suisse, et videremus modo imperatorem eam sibi subiecisse Nicepti uinque puerum Pateri o Principatu exuisse, statuerentus alitem nos illi sacero iniuriarn nefandi sceleras reos soro , nisi eidem in patrimonio suo tuendo totis viribus daremus operam, lioc lacinus suscepimus et uri es abi inperatore alienavim iis, ne ipsum cliti leni a leo indignatur tua rati, ει Provincia, qtiae a multis lain imperatoribus sub ditione Roma IIo ruiu non fuisset, etiam sub ipso as alio regerethir, eui successio uis non iue impranais deberetiir. At Diinc aui ina luerte lites euin nobis summonere iratiim, tauriliu obsutioneni contiuuare, aithace heri abs te et aliis citiu)usdam amicis nostras edocti, illum 'desectionein nostra in pro re iniuriosa habere haberique veller nec obsidione destiturum, donec aut fame aut vi subactos ex pii gnaverit, nobis stat sententia mutare iactum, nec in peratori et vobis adeo uni liis eoutinenter armis restatere , timentabus , ne vastationem pro libertate in
563쪽
A.C. i 339στατον gre ἐλευθέρας θοσομεν την πατρίδα καἰ ημας αὐτους διαφθερουμεν συν αυτI. διὸ και του προς βασιλέα ηδο αποστάντες πολεμειν, σφας αυτούς τε και τον πολιν παραδιδου-
Bμεν διὰ σου αυτὸς δ' ἀν εἰδείης οτω τρόπω διοικησάμενος τὰ καθ' πατρίδι της ελευθερίας ηδίω την5προς βασιλέα δουλείαν αnodείζεις.'' ἐπαινέσας δε αυτους ὁ μέγας δομ έστικος ἐπι τοῖς ειρημένοις, εἰ μεν μο προς τέλος''εφ' ἡσυνετὸν η απολογία κατέληγεν τμῖν, ειχον αν αυτος, ωσπερ και τη προτεραία, διὰ πολλῶν Ουκ ἀδικουντα an οφαίνειν βασιλέα, αλλὰ πρότερόν τε υπὸ των ' γέλων ἀδικού- io μενον πολυν ηδ' χρόνον 'Aκαρνανίας ἀπεστερηκότων, και νυνωφ' υμῶν ἀφισταμένων οὐ δικαίως, αλλὰ παν ὁτιουν υφί-
στασθαι δικαίων οντων, o τι τοσουτων ἀναλωμάτων και πόνων αιτιοι κατέστητε αυτω. ἐπεὶ δἐ ευ ποιουντες τος ακαι-Cρον φιλονεικίας και τος οὐδένα νουν ἐχουσος ἐνστάσεως ἀπέ- i5στοτε και προσκεχωρηκατε βασιλει εκόντες οντες, χάριτας τμῖνεγῶ και υπὲρ υμῶν αυτῶν ομολογῶ πολλάς' ενὸς μεν, οτι βασιλει προσεχωροσατε καὶ οὐ τη αρχαία ἐνεμείνατε ἐνστάσει, V. αb5 ὐφ' ης ισως καν ἀπώλεσθε δευτέρου δε, o τι δι' εμοὐ, ῶς ἄν εχω καθαρὰν την ηδονον και σώσας αυτὸς καὶ βασιλεῖ ao προσαγαγών τρίτου δὲ, οτι τὰ δέοντα και σφίσιν avet OR και πατρίδι βουλευσάμενοι λυσιτελουντα, και εαυτοὐς σεσώκατε
cra legebatur δει. patriarn inscramus et cum Ipsa simul vispereantiis. Ideo bello cum
Imperatore iam superse lentiis , Iios ipsos tirlimat lite Per te de limus. Tu clii O Pacto res nostras a lministros nobisque et patriae subicctionent istam ipsa libertate iucundiorem reddas, liaud nescies. Probata resPonSione, magniis domesticiis, Si, in lirat, victa Vestra prudenti Iaustila teraniuata non suisserit, poterani , tit etiarn hosterno die, copiose docere, imperatorem nillil coiitra aequitatein coni inittere, sed et prius sub Angclis , longo iam tona porc Acarnaniam per nefas Possi teritibus, initariam pertulisse ct niinc a voliis , illii i in Probe defecistis, elim clii id vis petiti potius nierito ilebuissetis, tantariimque tui impensa mina ac inolestiarii in causa fuistis. Qitia vero , Ut deeitit, ab ini portlina conteutione et insipienti pei tinacia viscessistis , Voltaritariaque clemtione imperatori vos obtialistis, gratias ego Vobis et Vestra causa ingentes ago. Prainum, clii Oil ad linperatoiem vos ad- iiinxistis nec in pristina obstination o porclitrastis, clitae pestem sor sitati Voliis Peperasset. Dcitule, quod i l per tite si cri eii Pistis , Utti liii la Volii Plate persti uia i , clitonicini et vos solvavcrarii et ad lin Peratoris alictoritat stin sideri, que revocarina. Posti . illo, clitia hO Iesia et patria o frugifera constitii cntes , et vos et patriam couServatum
564쪽
διὰ την ευμένειαν την προς τμῶς πάνθ' υσα Προς τμας ηκει αγαθα λογιζόμενος διαφέρειν ἐμαυτω.'' Toια-α καἰαττα πολλος γέμοντα πραότ ος καὶ χάριτος προς αυτοῖς δια- D5λεχ εἰς, αμα Βασιλιτζη τω τος πόλεως αρχοντι καὶ τοὐς αλ-λους οσοι ησαν εν λόγl παραλαβων, ηγαγεν ώς βασιλεα ' συγγνώμης τε ἐφ' οἷς ἀπεστησαν τυχόντες καὶ πολλῶν ετερωνευεργεσιῶν, επανελθοντες καἰ ἀναπετάσαντες τὰς πυλας, εἰσεδέξαντο βασιλέα καἰ τον αλλην στρατιάν, την πόλιν παρα- roδόντες. βασιλεῖς δε καὶ προτερον μεν ἐκεκάκωτο τα σπλάγχνα καὶ διέκειτο πονζρως υπ' αυτῶν, τότε δε εκ της κακοπαθείας τος κατὰ την στρατείαν, μάλιστα δὲ καὶ διὰ τῶν αέρων τον ἀηθειαν, παρὰ πάντα τον της πολιορκίας χρόνον ενόσει καὶ 4 ἄλλη δὲ πάσα στρατιὰ διαρροιαις κατεχόμενοι καὶ πυ-35ρετοῖς καὶ κεφαλῶν ἀλγημασιν επασχον κακῶς καὶ ο λιγοι ησανοι διαφυγόντες το κακόπι ἐτεθνήκει δὲ οὐδεὶς υπὸ νόσου , ει P. 319
μη Σφραντζης ὁ μέγας στρατοπεδάρχης. επὶ χρόνον δὲ συ
χνὸν παλαιὸντες τη νόστ, ἀπηλλάττοντο. Iπποι δὲ καὶ ημί τοι, καὶ εἴ τι τῶν αλόγων ετερον ην, χαλεπῶς διέφευγε τοαoἀπο-i ειπι διὸ καὶ εκ πολλῶν ολιγοι ιππους εχοντες ἀνέ
ζευξαν. τότε δὲ ἐπεῖ ἡ τα προσεχώρησε, βασιλεῖς μῖν
διὰ τον νόσον καταλέλειπτο ἐκει. B
λζ. D μέγας δὲ δομωτικος στρατιὰν ἀναλαβὼν ηλθεν
ivistis: qii orti ni-Vobis pretia deberi confiteor, mi I amore laodam vestri omnia ad vos hona confluentia mea bona iudico. Talia Plura stravitatis gratiarum lite plena mini disseritisset, Basilitaem Praesectum et alios civitatis principes ad imperatorem adducit, qlii venia ac donis insuper aspecti redetintes , Portis reclusis, cum exercitu eum IIItromiserunt orbem lite dediderunt. Imperator cuin a itea Pa DP e intestinoriim dolore torqueretur et ex eis vehementer laboraret, tunc ex incommodis expeditionis et praesertim ex eaeli inso-Ientia toto obsidionis tempore aegrotabat. Exercitum praeterea tollam alviis citata exercebat febresqtie et dolor capitis divexabarat: ne pauci huius .mali expertes manebant. Nemo tamen Praeter SphranZem magnum stratopedarcliam interiit; seci dilatius cum morbo colluctati, convalescebant. Ecliti, muli et si quid aliud ani imalium erat, dim culter vitam retinebant. Quare de militis haud multi eum ePIis Yedieriant. Arta recepta, imperator ibidem ob afflictam valetudinem mansit. 37. Μalyniis domesticiis exercitum Thornocastro ante iam obsesso
admo et, ubi puer Nicephoriis, despotae filius, Tarento eum alii
565쪽
των φυγάδων ετι νοπιος ων επολιορκειτο. ουτοι δε ατε καὶ
ἐν ἀφθόνοις οντες διὰ το θαλασσοκρατεῖν, τριήρεων ου παρουσῶν βασιλικῶν, καὶ δυσπειθέστεροι, των ἄλλων μῶλλον Cησαν καὶ ουδε λόγου ' γοῶν φιλού ζιουν τους πολιορκοῖντας.5καὶ γὰρ καὶ του μεγάλου δομεστι κου εν δύο καὶ εἱκοσιν ημέραις, αῖ μετά τον αφιζιν αυτοὐ παρηλθον, προσπεμποντος αεί τινας αὐτοῖς καἰ τον αιτίαν ερομενου, δι' 'ν Οἴτως ἀσυμβάτως εχουσι προς βασιλεα καὶ πάντα μῶλλον αῖ υπομένειν η υπ' αυτον τελειν, οὐδεμίαν παρέσχον απολογίαν ' ἄμα μεν Io καὶ διὰ το μ' εκατέρωθεν γης πολιορκεῖσθαι καὶ θαλ-σσης φ α δε καἰ συμμαχίαν εκδεχόμενοι ἐκ Tαραντίνων ηςειν, Γνωοντο αυτοῖς λύσειν τον πολιορκίαν τοῖς Ῥωμαίους εκφοβοσαντας. μετὰ δε τον δευτεραν καὶ εικοστον ημεραν ηκον εκ του
Tάραντος αἱ προσδοκωμεναι δέκα τριζρεις καὶ πεντηκόντοροι IsI τρεῖς ' ας ἰδοντες οι πολιορκουμενοι εν Θωμοκύστεω , ηJ0νος τε ησαν innλεφ καὶ σωτορια εώρταζον καὶ επαιάνιζον απὰ
τοὐ τείχους, ώς ηδη των κακῶν ἀπηλλαγμένοι. οι δε ησαν V. ata οὐδεν μῶλλον ἐν ελάττοσι κακοῖς. ὁ μέγας μεν γὰρ ὁρμίστικος καίτοι εγγυς εστρατοπεδευμένος τος θαλάσσος, Ουδὸν μῶλ-aoasν εκινῆθ', ἀλλ' ἀτρέμας τῆς πολιορκίας εἴχετο. Ἀραντῖνοι δε ἐπ' αγκυρῶν ἐφώρμουν, της τε γης ἀπεχομενοι ώς πολεμίας καὶ προς τη πόλει Ουδεμίαν ποιούμενοι ἀπόβασιν.
Pro maod nihili est, ED. P. coni. αἱρουνται. II. Παντίνων legcbatur; ED. P. eoni. Tύραννος. fugitivis reversus, olbsidebatur. Thonaocastrii vellit copiis omnibus
eii cunassuentes, qliod mare obtinerent, ubi iniperatoriae triremeantillae erant, Intilio plus ceteris calcitrat aut nec verbis saltem nudis obsessores dignabantur. Eter ina cum magnus cloinesticiis per dies duos et vicenos ab adventii suo ait eos quotidie Initioret et causam ex Illireret, cur adco nullam cum i inperatore compositionem Paterentur et qlitavis quam ei parere mallent, nihil responsi dabanti
simul quia non utramque, terra mariclite, oppu nabantur: si in i quia Tarento auxilium exspectabant ,- quod, Romanis perterritis, obstiliono eos luaeraret. Post secundum autem et vicesimum diem Tarento Venerunt exspectatae trirena es decernet tres aliae, cliramina singulae Quin- Praginta retatis agebantur. Earaim conspectu obsessi pluraniunt exhilarati, diem festi m agebant ac do mirro divinas laudes , tit iam malis defuncti . concinebant: qui tamen nihilo Imagis minoribus erant in malis. Mamiis siqui Ioan domesticus , etsi propter maro eastra PO suisset, nec tantillum se commovit obsidionemque perpetuaVit. Tarentini stantes in ancoris, ad terram ut hostilem naves appellere ac Prope urbem descendere non audetrant. Tertio post dio suspica-
566쪽
εἰς τρίτην ημέραν υστερον ὁ μέγας δομωτικος υποπτευ-Α. C. ι33sσας τοῖς εν Θωμοκάστρω το φρονομα ουπενδο υναι, επεὶ Ουδὲν ἀπώναντο τvς βοηθειας Ἀραντινων, προσογεν αυτοῖς τους λόγους προσπέμπων τους διαλεζομένους. ἐφασκε τε θαυμάζειν P. 32o5μάλιστα αυτῶν, ἔτι συνετοί τε δντες και πράγμωιν ειδότες
τῶν ἐωρακέναι κατὰ τον πρώην την ἐφοδον,) νυν ου προσῆκοντα ποι Οὐσιν ἔαυτοῖς , οὐδ'-ων μάλιστα ἄν ἀπολυοιντο αιτίας. αυτοὐ γὰρ δὴ ἐπι πέντε καὶ εἴκοσιν ὴμέραις περι-Iοκαθημένου και την αιτίαν ἐθέλοντος μαθεῖν, ης ενεκα αυτοἰς το υπὰ βασιλεῖ τετάχθαι νομίζεται τῶν πάνυ αδυνάτων, μήτου παρέχεσθαι απολογίαν μηδεμίαν, μήτε εd gν πράττουσιν ωποφίαν ἐνδιδόναι, ώς σωφρόνων ανθρώπων χρῶνται λογω
σμοῖς, υφ' ων ἡ ἐμας κακώσουσι τοῖς πολεμίους η σφίσι
I5αυτοῖς πορίσονταί τινα απαλλαγὴν τῶν αλγεινῶν. αλ λὰ ταυ-Bτον πάσχειν οἷον τοῖς πολύποδας φασιν, οῖ ἐπειαν εIέλκων
ται τῆς θαλάμος , ἀν συμβαίη τινὸς ἐπιλαβέσθαι, - ρρδίως μεθιῶσιν, ἄχρις άν ῆ επιλείφωσί τι εαυτῶν, ἡ παρασπάσωντα
τῶν ὴμμένων. τοιοῖτον δὴ τι συμβαίνειν και Περι αυτους-aoἄπαζ γὰρ ώς οὐ βασιλεῖ προσθήσονται ειπόντες, τοῖς αυτοῖς λόγοις χρῶνται διηνεκῶς καi οὐδεμίαν επιδέχονται μεταβολῆν. καίτοι ει μεν περι ακινήτων πραγμάτων ἐσαν τους λο- γους ἐσκεμμένοι, ειχεν ἄν τινα λόγον ἐμμένειν τοῖς βεβουλε
37. θαλάσσης ed. V. vitiose. Respieit Hom. Od. V, 432. 18. Παρασπήσων legebatiir, unde Ε D. P. coni. παρασπάσωσι.
tus magniis domesticiis, Thornocastriis spiritiis paulatim mmprimi, clitando luidem Tarcii tino sill sidio non fruerentur, per interniantium eos in nauc sententiam verbis est aggressus. Se illos non Posse satis ad n irari, quod cum viri praulentes ac rerunx usu triti sint, lit quidem sana a praediceratur, nain ait huc recenti aclventit suo Pat Cos e mim Vidisse,) nunc existi inationi sitae minime servire ac neutiqitam ea sacere, uiuio se omni crina ino prorsus libereui. Ipso enim circiter quinque et vigiliti dies aci niviros sedente et avente eausam noscere, ob qtiam sit besse tinperatori prorsus intoleretibilo Vi leatur, eos iit Plane respondere: neque ex liis, quae faciant, suspicionem afferre, quasi alit hostilnis incoinnaodum aut sibina et ipsis molestiarum Vacilitatem praulenter mediton turr sed idem illis , quod polypis accidere, qui e ressi e latibulo, si illi id apprelienti erant, non facito dimittunt, donec aut per se aut vi abstracti, cliiod constrinxerant, dimiserint. Sic ipsos, cum semel imperatorem se nolle principem ηγoscere testati sint, idein scin per et praefracte testari. Quam qitam si de rebus immutabilibus ita meditato Io luerentur, haberent rationem aliquam, cur in iis perseveriircnt, liliae a Principio si
567쪽
μέρα των αυτων μενόντων, αλλὰ ποικίλας δεχομενων τὰς C μεταβολας, ποιουνται. ῶστε ἐχθον αυτοῖς καὶ τους περιἐκεινων λόγους ομοίως τοῖς πράγμασι μεθαρμόζεσθαι προς
το λυσιτελουν. Παρίνει τε αυτοῖς των συνετωτέρων παρ' αυ-5
τοῖς τινα πέμψαι προς αυτὀν, τε δ αυτοῖς οἴεται λυσιτελουντα υποθέσθαι. κἀν μὲν καὶ αυτῶ συμφέροντα δοκῆρ εἰ δὲ μ , αλλ' αυτοῖς γε ἐξεῖναι πάλιν si ἀνησειν οἴεται ελέσθαι. Toιουτους μὲν ῶσπερ δι' ἀκροβολισμῶν προς εκείνους ἐποιήσατο τους λόγους' ἐκεῖνοι δὲ ἀποκρινάμενοι ώς ει δοκεῖio αυτοῖς συμβουλευσαμένοις, πέμφουσί τινα εις την υστεραίαν, πέμπουσι 'Pιτζάρδον τον Νικηφόρου παιδαγωγὸν ἐπιφανέστε- D ρόν τε καὶ συνετώτερον των ἄλλων ἄντα. καταστάντων Mεις λόγους, τοι αὐτα προς αυτὸν ὁ μέγας δομέστικος διειλέ-N OV ,,ουδένα οἷομαι των πάντων, εἰ μο παντάπασι ἀπεστέ-I5ρ ut φρενων, μη προς τι τέλος ἀποβλέποντα ὁτωδοποτε ἐπιχειρεῖν. διὰ την τε αποστασίαν πρῶτον καi τον επι τῆ πολιορκία νυν δοκουσαν μεγαλοφυχίαν Ουκ ἄλλου του ἔνεκα ἐλέσθαι
τμῶς νομίζω η ἄστε Nικηφόρφ τω του δεσπότου παιδὶ εις τον αρχον καὶ Ῥῖν αυτοῖς εις ευπραγίαν ἀφέλειάν τινα ἐργά-aoσασθαι. σκεψώμεθα δ' ἐπ' ἀμφοτέρων κἄν μέν τινα ἐκ των εἰργασμένων η εβ δν αυτοὶ ἐλπίζετε δυνώμεθα ευρεῖν, ταυταπράττειν εξ δν ἀν εις πέρας ελθοι τὰ βεβουλευμένα ' αν δ' P. 3 2I ἐναντίως εχοντα η αυτοὶ υπονοοτε, μ' μὀνον μ' ἀφίστασθαι
tuissent. Nunc palam esse , eos de iis IoPii, Piae nec uni In diem sunt eadem , sed varie commutantur. Qi aro et verba clim rebus a Ieortim utilitatem oportuisse congruere r admonebatque , ut e priuieu tioribus ali Itiem mitterent, quem, ilii id ipsis expediret, docere Pos set. Et si quidein Is sibi assentiretiir, bene: sin autem, rilrsuri eis integraim fore, ea persequi, quae prosectitra ducerent. Sic ille Verbis quodammodo cum ipsis velitabatur. Qui cum respondissent, missi ros ali civem, si concilio placitisset, postri lie Bichardiim, Ni-eephori Paedagogum, ceteris nobiliorem ac prudentiorem mittunt. Congressus eum Eo magniis domesticus, sic ait: Neminem ego mortali una, nisi a metite desertissimum, non ad finem ali Itiem in qtri 1 usc.-lite actionibus suis respicere ivilico. Quoci igitur Pri in imsi leni prodidistis et nunc in obsutione istam animi. quae Videtur, altitii linein adlii laetis, non alia de eatisa id facere Vos autumo, qua nut Nicephoro despotae filio ad principatum et vobis ipsis ali lirid ad felicitatem aditi menti asseratis. Ergo age, utrumque consideremus et ita , ut si qui leni ex iis quae iacta sunt, aut ex iis quae speratis. invenerimus quippiam, Pio consulta vestra finem suum Sortiantur,
id ne omittatis: sita eontra invenerimus , Plani Tos suspicamini, ut
568쪽
τῶν μ' - οντων, αλλὰ και εμοὶ πείθεσθαι παραινουντι As . i 339 τί σ1' ισοντα νεῖς τοίνυν βασιλέως ἀποστάντες ουδενς εις
ωμῶς ἀγνωμονησαντος , προσεχωρήσατε τοῖς Tαραντίνοις - απλῶς ουδε αλόγως, ἀλλ' οἰόμενοι,δἐκείνων συμμαχια Ἀκαρ-5νανίαν δυνησεσθαι υπάγειν εαυτοῖς. τοῖτο δε ουδε ολιγου δει του εἶναι δυνατόν. αυτοι γὰρ ἀφ' εαυτῶν ἰδια κινουμενοι V. 257 πλεονεξια πολλάκις 'Aκαρνασι στρατω μεγάλω επεστράτευσαν
καὶ την χώραν ἐκάκωσαν ora μάλιστα ἐξον πόλεως δε ου- δεμιας ῆδονήθησαν κυριοι γενέσθαι, ουτε οπλοις βιασάμενοι Οουτε πολιορκια ἀναγκάσαντες ὁμολογιοα παραδούναι, ἀλλ' ἀν-B
χώρησαν ἄν ηγον ἀποβαλόντες Ουκ ολίγους, πλην ει μθ ων
αυτοῖς εκόντες οι Ἀκαρνανίας αρχοντες παρεχώρησαν, Ποροτίτζης και Nαυπάκτου και Bo εντού, ἄστε εχειν αυτους
σνμμάχους πρὸς τον προς βασιλέα Ῥωμαίων πόλεμον. οῖ ουν i5Ἀκαρνῶσι μόνοις πολεμουντες ουδὲν ηδυνήθησαν ἀνυσαι πλέον, τις ἐλπις περιγενέσθαι νυν καὶ βασ.λέως παρόντος αμα στρατιῶ, ος πρότερόν τε καὶ νυν ρῶον εζαρκεῖ Ἀκαρνῶσιν ὁμου καi Tαραντίνοις πολεμεῖν; Ου μην ἀλλ' ουδὲ τμῖν ἐλπὶς Ἀκαρνάνων τινὰς συναποστηναι' καὶ or γὰρ πρότερον 2oPώγιοι καiυρταῖοι συναπέστησαν , καλῶς περὶ σφῶν αυτῶνc βουλευσάμενοι τὰ δέοντα, βασιλεῖ τὰς πόλεις παραδόντες προσεχώροσαν καὶ σφίσι τε αυτοῖς αιτιοι ἐγένοντο ευπραγίας. πολλῶν γὰρ ἐπέτυχον τῶν βασιλέως ευεργεσιῶν καὶ τοῖς πολίταις τοῖς αυτῶν. ώς μἐν Ουν εἰ καὶ ης0υσι Tαραντῖνοι,
non solum, Prod verum et rectum non est deseratis, sed et niuilhene consulenti obtemperandum existimetis. Vos itaque nullo in Peratoris peccato offensi, ad Tarentinos transfugistis : nec id si inpliciter et inconsulio, sed rati ivortim opibus Acarmania potitiiros. Hoc autem quantum ab essectu abest y Ipsi enim sua privatim et pl- litato ct avaritia in pulsi, saepius in Acarnanas cum magno prosecti exercitu , restionem clii idem populationibus et maleficiis infestambueriint, ursem tanten nituam nec armis expli amiO CPPeriint, nec obsiden to ad deditionem coegerunt, sed copiis nou Parum inaminutis, remearunt: paucas nempe BotituZen, Naupacturn ct Bollarenti in excipio, quibus Acarnaniae principes, ut eos hclli contra imperato rcin socios haberent, cesserunt. Qui igitur cum Acarmanibus solis bello conterulentos, nillii egerunt, quae spes superati ros nunc PraesenteIn imperatorem cum exercitu , illii et alias potuit et nunc sacIIius potest cum Acamanthus et Tarentinis sirinii bellum gerere At neque vobis sperare licet, Acaraiatilina aliquos vestro exemPlo defecturos. Nam vi prius vobiscum defecerant Blios si et Artaci, rebiis suis probe consilientes, imperatori se ait lixcraint milliaclite sibi ac civibus suis ab eo dona consecuti, felicem statiini iuveue- Camacuetenus. 34
569쪽
A.c. ι339 ολιγα η ουδiν λυσιτελῆσουσιν υμιν, δέδεικται ημῖν Ori δὲ Ουδε ηζουσι τον αρχον, αυτόθεν ηδο πειράσομαι κατάδοχον ποιειν. πας γὰρ οστισουν ἰδιων ενεκα εγκλημάτων η ετεροις Ουμμαχων ἁπτόμενος πολέμου, ἐν ἀρχαῖς μεν μάλιστα και χρήμασι και οπλοις ερρωμένος εχεται προθυμως' εὰν δὲ5 - απαζ και dia ἐπιχειρησας σφαλη, αμβλυνεται. πριγκιπισσει Dτοιγαρουν, ώς αυτοι τε οἴεσθε και ημεις Ουκ ἄν εζαρνοι γενοίμεθα, Προθυμως του unἐρ υμῶν πολέμου ἁπτομένη ἐν ενιαυτῶν μάλιστα , ω πολεμεῖσθε υφ' ημῶν, παρασκευαζομένη, νυν τὰς
δέκα ταντας πέπομφε τριήρεις, .a ουχ οτιγε τμῖν, ἀλλ' ουδὲ io εαυτοῖς ἀμύνειν οιοι τέ εἰσιν. ἐμου γὰρ παρὰ θάλασσαν ἐστρα
τοπεδευμένου, Ουτε ἀπέβησαν ου τε ἀποβοναι οἷοι τέ εἰσιν, αλλ' oλιγον ἀπεοικασιν ἀφυχων. λειπεται δ' ουν κεναῖς
χερσὶ προς τον πέμφασαν ἐπανελθεῖν. ἐκεινη δὲ ορῶσα ῶς ουκ ολιγων τινῶν ἀναλωμάτων ου δὲ φαύλης πραγματειας igὁ προς βασιλέα δεῖται πόλεμος, ἀποσχήσεται επιχειροῖσα ἀδυνάτοις ' υμῖν δὲ ἐρῆμοις της ἐκεῖθεν βοηθειας λειπομένοις P. 322οὐδἐν αλλο λε Δεται n σφῶς αυτούς ἐν ανδραπόδων μοίραπαραδουναι ἐνδεια πιεσθέντας καὶ δούλους καὶ ἀναοτάτους γενέσθαι, η πολιορκουμένους ἐνταυθα ἀπολέσθαι πανδημεῖα oἐν φρουρίο/ πνιγορω καὶ πλήθει δυσωδιας κατακεκλειρομένους. εζεοτιν οἰν συνοραν τον ωφέλειαν, ης αυτοί τε καὶ κοτό-8. ἡμῶν Ε D. P. pro ἡμῶν.
runt. Tarentinos ita Ilio, etiarnsi venerint, parum aut nihil vobis
operae naVatii ros deInonstratum est: prorsus autem non Vent tros,
iude conatγor ostr Hier . Qiticu tuo aut propter Privatas ossensiones alit ut sociiis 1, elliin cetipossit, Principio quidern, duiu ab arnais et pecunia est instraictissi inus, impigre opus iuvadit: si semel iteriam clite id mistra lacerrit, lati guescit impetus. Princeps igitiar Tarentina Vestra
opiniorae et Vero etiatu Iiostra , proni pie pro Volais bellum calὶcssens, uno hoc anno , qt O a Ilobis oppiigna iiiiiii , eomparatas triremes hasce Inisit: quae tali tum abest, ut vos ite laudant, ut nec se ipsas queant defendere. Me eni in iiixta inaro castra luctante, nec descendera I telassiarii , nec quasi essent mortui ilesciuidere potuerunt. Reliqtit in Est, Iit Vacuis Inani biis ad eam reci alit, a qua missi sunt. Qtiae cti in intelliget, bellu in adversus impcrato rein nec modicis suinptibiis et magiiis egere labori biis , de cetero cinae enici non Possi ut, non
tental it. Iol, is vcro illo frustratis auxilio, aliud nillil restat, it, uana ut vexati et remana egestate oppressi, Pro In incipiis Vos traatis, ac se tibiis Vostris profligi servitutem serviatis, aut Ilic in oppidii lo aestia oso ac socioris pleno obsessi ct eonclusi, eum populo universo lutercatis. Qiramobrem itinc lituitatem, quam Vol isclim
levota vester ex hac desectione captii rus sit, perspicere licet. Quod
570쪽
ρος ὁ υμῶν δεσπότης ἀπολαυσεται ἐκ της ἀποστασίας. εἰ δ' A. C. 1339αρα καὶ συγχωροσαιμεν παρασκευῆ μεγάλη ραντινους εκτης οἰκειας ὁρμηθέντας ενθάδε ηκειν, ἄδολον μεν ει καιουτω δυνήσονται ημῆς Ἀκαρνανιας ἐξελάσαι, οἷ' ουδὴ πρὸς
5μόνους Ἀκαρνῶνας, και τοι γε πολλάκις επιχειρησαντες, ἰσχυσαν χωρις ζωιας ἀπαλλάξαι πολεμουντες. εἰ δ' αρα καὶ Bτουτο δοιομεν, το ημῶν αυτους οφθέντας κρειττους παοα-στησασθαι τὰς πόλεις, τότε γε υμῖν τὰ πράγματα ουδεμιῶς βέλτιον ε ει δυσπραγιας. ἀνάγκο γὰρ υμῶς αυτοῖς δουλεύειν. Ioου γὰρ δήπου γε ἀνοπαίνουσι τοσουτον, ἄστε ου πολλάκις ἐπεθωμοσαν, μετὰ τους μεγάλους πόνους και κινδύνους εἰ παρέσται, μνάγκης οὐdεμιῶς παρούσης Σμῖν προέσθαι. ὁποία δε η Tαραντινων και των ἄλλων -τίνων δουλεία, αυτοι ιστε πείρα βέλτιον ημῶν. ἄστε εἴτε συμμαχήσουσιν υμῖν οἱ V. 258I5Tαραντῖνοι, ειτε μὴ , εἴτε νικήσουσιν ημῶς, εἴτε ηττηθησονται αυτοῖ, ουδῖν - ελλείπει του μ' εἰς εσχατον κινδύνου
ἀφικέσθαι. ου μην ἀλλ' ουδὲ ημῶς ἐλιγωρήσαντας διά τὸνc
χρόνον ἀποστήσεσθαι της πολιορκίας οἴεσθαι, νουν εχόντων ἐστἰν ἀνθρώπων. ου γὰρ δ' αυτοιο καθεδούμεθα μέχρι παν-
γοτὸς υμῶς πολιορκοῖντες. νυν μῖν γὰρ βασιλεῶς οἰόμενος ἐξαυτῶν διδαχμέντας τῶν πραγμάτων, ώς οὐ λυσιτελούντωἐβουλεύσασθε υμῖν αυτοῖς, μεταγνόντες προσχωρησετε μυττιαυτός τε ετι περιμένει και Ουδε τὰς κτῆσεις ωμῶν τὰς εν
ταῖς ἄλλαις πόλεσι παρέσχετο ἐτέροις' ἔν δὲ ἀπογνῶ την με-
si etiam eoncederemus, eum ingenia apparatu concitatos huc venire Tarenti uos, incertum est, num et sic nos Acarnania queant depel-Iere : qisi nec a solis Acarnanibus, quamvis eos saepe aggressi , sine detiimetito potueriint discedere. quod si et hoc daremus , illos nobis potentiores existimatos, urbes subactiiros: nihilo minus tum quoque misera erit vestra et infelix conditio. Necessario enim illis servietis. Non enim prosecto adeo insipientes s lint, iit quod saepe numero cupieriant, si ici post magnos labores et pericula assequantur , citra ullam necessitatem vobis eomionent. Quale autem et quam durat In Tarentinorum alioruntque Latinorum imperium sit, vos experientia ipsa melius quam nos cognovistis. Qiiocirca sive adiuvabimini a Tarentinis, sive non: sive nos vicerint, sive a nobis vincentiar, nillil aberit, quominus in extreinis nialis versernini. Sed neqtie nos diuturnitate remissiores factos obsidioneni soluturos arbitrari prudentis est ii ominis. Nos ipsi quidem non semper Vobis assidebimiis. Nunc enim imperator, arbitrans ipso eventu cloctos, quam de vobismet male merueratis , mutata Voliintate ad se accessi ros, et ipse a Illuc exspectat, et mias in aliis urbibus habetis fa cultates, nondum in alios dispertit. Si vos calculum reducturos do