장음표시 사용
281쪽
cupido I ore quod cupis datur assequi. Esto opere, non sermone DIO itulustrius. Itinere trito non it anima indiistria. Opus est laboret, esse qui felix cupit. . Nihil molesti retinet exactus labor. Iuvant labores, irransiit postquam labor. Ut fama perhibet, gloriae pater est Isios. Labore pulchrae res egent quam maximo. Labori assiduo nihil est quod non serviat. Ubique finem reperit assiduiis labor. Et ipse fautor est Iaboranti Deus. Habet laborans eonaborantem Deum. Si non laboris te piget, vives bene. Μeminisse dulce est, quae fuit durum pati. Quam multa hominibus otium excussit mala
Bonum undequa lue maximum prudentia est. Eris heatus, sapere si recte vales. Praestare semper crede quod tutissimum est. Perita cura vincit imperitam. Fortuna si adsit , sapere, duleissima est. Coinunis est fortuna. mens propriim bonum.
Odi professiim sapere, qui sibi non lapit.
Odio est, quicunque praeter aetatem lapit. Quid cogites, scit nemo et quid lacias, patet. Sapientibus Fortuna se fert opiferam. Non cuncta Prospectare sapienti datum. Valens sagaci mente, quod pravit m est, lage. Ni L AGERE TEMERE semper est tutissimum. Ratio inter homines obtinet fraeni vicem.
282쪽
Natura donat ae resorbet omnia. Natura generi cuique tanquam patria Natura superat omne doctrinae genus. Haud laesie commutatur ingenium malum.
In lucis auras protrahit verum Est moris exploratior humani dies. Omni medetur longa tristitiae dies. mala mulia secum lonD serae aetas solet. Tempus, communis messietis , tibi medebitur. Irae mederi novit omnigenae dies. Nullata cuncta tempus in Iueeni trahit. Aniant vetusta tempore instaurarier. Dies hominibns ipsa consilium optimum. Antiqua tempus sapere situr dictio. Tandem bonus quis vir sit, osterulit dies. Iudex & auctor omnium rerum dies. Res mollit omnis consummat dies. Oblivionem tempus affert omnium.
capias ut iterant, redde ceperas. Faeniis frequenter liberos servos facit.
Μendaeium recusat aetateni pati. vat fragi & sapiens odio habet mendaeia.
283쪽
Vitam dissociat mentiens caliInania. Se in I Rr latere quis lius menti trer nequit. Intcr laolios naeniliacio uti non decet.
VOX prava non pertii Uit ait inores bonos. Calumniae mos vincere id Pioil rectilis. Hominis mali est culpare stilem laticlaverit.
284쪽
VARIE LECTIONES, NOTAE ET EMENDATIONES.
286쪽
. 6. itati viis est pliiralis, ut v. 98o. Vulgo νκοινης, qliud ad eoAικας soloece resertiir, siquid cim eo ινιξ artior generis est inaseii lini. Callim. H. in Apoll. επενευσίνι Δήλιος σε τι Qοῖνιξ. Mendam vidit E. Vinctus, in eo tamen saltus, qtioil ραδιναῖς scribendum esse censebat. cetenim emtheton istud a rhombiis trilauitur, ut e Theocrito
opinor. Vide quae notavi ad Comici Thesmopli. 3eto. Istas feminini generis foranas commenti sunt librarii. Non melioris est continatis, quod vulgo legitiir in Hesiuili Εργ. 649.
σως δ' αἱ rε κακῆς ρίγαν απι ο ῖιπνολοχης. Utriusque generis sunt Θχοοῖο νος, δε οπολοχος, aliaque ejusdem compositionis nomiira.
Iet. De provectio, quod pulchrazin G, placer e ,r viile M. A. Mitreti Var. Lect. Iv. q. sto. ε metu. Sic bene Aldina editio e sequiores , subiere runt sine causa. Quippe voealis proillicitur tum vi caelitrae, tum ob sequentem liqui latri. get. Θευγνιδος. Sic quatuor a me collati eodd. Aldus e&dit Θεογνιδος.
z6. παντας ανδάνει. Perperam in uno coit. παντως. In
Eurip. Oreste v. I 633. ecidi recte, ut opinor: ου ναρ Μ in st
287쪽
αἱ κακαI. Id est, οὐχ οἰνδανουσίν m. Iam sorte ἁνδάνειν τιnα, placere a lactii, Graecum videbitur viro docto, qui Bibliouleeani Amstelaedanai in Iucem emittit φeujus operis in Parte V. p. de ista Iocutione quaedam seripta sunt consideratius retractanda. 3O. 'τ αρετὰς, μητ αφενος. Hoc postulat Graci litin nis eleg ntia. Vulgo his marsus 7s. Laudatin' a mnltis hoe distachon, quos recisset Th. Gaiaher Advers. D. P. I 74. quoririn habent quidam conseruiinit quatuor mei eo M. in vulgato μήσπια Vettit intakerus τNam disces sectando honos bonae: sin tibi pravi sint socii, periles & hona, si qlia ineranti
M. Penim emam, , flagitante sensu , in lanni Ioiaeum reposui, exhibent codices ici sententia quae in eipit v. 6ii. cum eo sedem suam commutaverae illa, qiu in v uutatis lis ris hoc loco pentiri , in nostra autem edit. est V. 6ia. ευγυντῆρα καλῶ ς υτριος υμετένες. 4I. ασθοι μὲν γαρ εασι σοπτρονες. . Sic Iegitur Mim Ioeoe,nhi miritas codis. distichon hoe exhibenti In hae vero senistentia viilaata rectio est: αHοὶ μαν γαρ ολ mοφρονες. n illiorem seqq. versimm interptinctioire alimrid ab operis
fuit turbatum, cujus inencli immuniS exemplarium pars.s6. εἴσω. Inepte vulgo ἔξω. Ista tacue ah sinperitis Η
brariis commutabantur, quod saepe factunt cleprehenes. Succurrit exemplum, v. in Euriptilis Iphigen. Aul. 74s. ubivium manifestum sit poetam scripsisse Airet: ροι-ος, εξω mxλει Θρων, σπανιος , libri tamen exhibent εἴσω. Per Mας αἰγῶν intellige amictum e pellibus caprinis, qui σπι ρα appellaiahatur, cujusque in militiae usus
fg. Isule vetiui subjici potuisset disti ehon, vini est lina
288쪽
v. ros 7. Ω-sententia quae incipit a v. I s. sine ulla homini fragmentoriani disycnilio , expuno. 6 I. Πολυπαιδη , ποtis 7ων. Sic scabritiem vulgatae M. ct ionis expolivi, quae habet muυ-αίλ. 66. πι Ῥις επ' οὐδεμίη. Sic optime unus e Regiis colla εα , plene ram, id est, Alii eum Aldo habent id q' metro reclamante. ceterae editt. ετ'. In seq. v. nomini δο- λους eopilla in s aeci, quae vulgo abest. 73. , perκque , pariter, quod a lverbium in The valdis poesi freviens est. Perperiun Vulgo o G84. Metia Sic recte edidit Turnebus. In Atilina & eod.Lμει. ι 87. εαε- Sic IV. eo lia Fulcro non husive versus: via
se δειλος , quae alioqui mila permitanturosa, Iloe distichon non latitur hoc loco in lituis, ubi est T. I M. In codd. Vero eodem loco Positii in est,
nempe post sententiam qua incipu M. sed subjectum duobus aliis, quae habuimum supra 87-9 λυς. ἐπιεινήσει. Sie bene unus e Regus- Alia eum Aldo
εασαινήσει, unde in sequiores ectit. Venit επαινέσσιι Im. σἰ αβ νάπων φων. Omillam Vulgo pronomen reposui. 1 . n δια Me scriptiam oportuit. SoIcece Vulgo a Sta .ris. μήποτέ τοι κακον Perperam vulgo τον --
ωον. In partuniis est articulus Q indoli Iiniatae repugnans, ubi de indefinita persona sermo est. III. πο ὶ μου κρηῆηρι φίλοι γίγνοντο - Sic legi- Hir hie versus in vulgatis libris , ubi iterum hoc distie noce cit v. 6M. Semel tantrum iastichon posui , melioremque
289쪽
elegi lectionem. Hoe loco vii IIIo legitur πολοί τοι πόσιος κω βρώσιος εἰσιν ἔταῖροι, iiiii versus in Pseudo is Phocul illis praeceptis exstat. III. ανσχετος α τη, id est ἀνασχετος, tolerabilis. Perperam in codd. Ω in priscis elliti. χτχε ς. I 24. ψυδρὸς ε ών. Unils e Reg ς. coibi. cum Aldo e λός, tres alii ψυδνος, quae sorte vera est Icelio , qua in lite ferenae poenitet non admisisse. ex eiau nilationi viri longe doctissimi D. Rithnken , ciij iis o observata viileas de fornia & si Daificatione hu)iis non inis in Epist. Crit. II. p. 2I . repetitae emtionis. Verum si litera nioclo differauit formae peraeque probae , significationis site neqtra quam iliis versae, κυδρὸς, κυδνός. απιδο ἰς, α γός. μολυχοὸς , μολυχνός.
quas recenset Heni stertiit si iis ad Hesychii glossant ἰαχανέ, illudni censeamus ex eadem analogia probas esse perinde voces ψυδρος &-Apud Hesuchium reperitur, ii seribentis ut videtur errore , 4υογη L. 4εινκ χέρσοe, ἀραια , ολίγη. Hoc in Versu vulgatu in ' εονος clupravatum est ex , quod sincerum & genuinum Theognidi restituentium. I 28. πειραλιης. Sic Aldus & codd. In ceteris editt. πει
I 29. ες ωνιον. Tanuam s rem venMn expostam spectatu- , vs vrarias. Corrupte in libris ες ωμον, vel con tincti in t σω. ριον, unde nata est insulsissima litterpretatio, qiram in aliis editionibus videas. et 47. ρυατευδεν, participium. Sic Aldus & codd. Perpe tam in sequioribus editt. ευσεσεως. I 48. πασά ος. Perperam in libris πασσάπινας. Nemini graece tantulum docto igno Nire fas est , quid intersit instrσω ψαι prima correpta & πάσασθici prima producta:
290쪽
quod si eiii ii inues sit compertum , Valelienarii Animadv. ad Anii nonium III. 7.iset. In Stobaro χαλεφίεις, quod non nemini exquisiti iis viileri possit, ita iit alteriim, in quo consentiunt libri mei omnes , pro glossemate habeatur. Sane in Hesyclito occurrit χαλεψαμενος , χολωθ είς. In pentametro idem Stobaeus habet, μηδ' α χρηιλοσύνην, Κύρνε, κακην πρό- φω, quod Turnelaus recepit. Nos vero Atilinam editionem& codd. sequimur, in quibus αχρη συνην Ουλομενην πρόφεμ. 169. αλοτε αλως. Hoc flagitat sententiae series, sicque
recte seriptum est in Reg. Stobaei codice. Perperam vulgo
ptum est. De hae varietate lectionis videndus Hem Iterhu sus ad Luciani Timonem p. 139.-sacete Μerelimus ad ista Theognidis adllidit. Cle inens praeterea , ut in Sto-haei , exhibet πετρέων. Idiotis nios Jonteae dialecti, usum fuisse maxime Theogni dein conis stat, a librariis obliteratos, omnes reponere parvuli laboris erat: vel tironi hoc facile. Sed πιτρεων legaturne, μουσέων, aliaque ejus formae , an μουσῶν, πετίων, nihil hoc ad mores. Id nobis citrae solummodo erit, ne soloecissent poetae
isti. με εῖν est a μαίπω. Sic in codd. nostras, in Atilina ,
in clemente. Sequiorum editor in prava sedulitate μgris exculani fuit. 179. γαρ ανηρ - Sic codd. & Aldiis. E Stobaeo Turnebus edidit πας πὰρ ανγερ - Ι 8 i. χρη ας ομῶς. EXelidi volui χρη τ' αρ' Ο ς. Id est χρη τοι αροι. Sicque scripsi in iapo rapho typothetae tradito. Viilgo χρὴ γαρ ο ς. Atqui nullus hic locus est paraticulae ratiocinativae γαρ.