Ethike poiesis sive Gnomici poetae graeci. Ad optimorum exemplarium fidem emendavit Rich. Franc. Phil. Brunck

발행: 1784년

분량: 364페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

311쪽

967. οταν α β ης. Veteres impressi habetuo ταν τοι si αἰν δεηθ'ης. In illlobus codd. ἴταν τι θυμόν- Exeiderat particulae linam reposui. 97I. εἰν-σ', Α- με. Sic bene voces distinxit Tu nebus. Perperam in Aillina ex elisum ti-Rκαλμε. Peia simi in in modum depravatus tric versus legitur apud Athenaeum p. 3Io. unde ad lanisi in altero hexametro

pro qno Theognidis eodd. hahent δηρι ἱέων, vel mendose 977. Ahius & Iv. δείπνου λώγωμεν. Wrnebus ex Athenaeo, δείπνου λήγοιμεν. Depravara est lectio Minendae manifesta. meridies hora erat incipiendi, non finienes prandii. Ante prandium aqua dabatur Iavaiulii in Isibus. Homerias οδ. 2I3. δόρπω ε ξαυτή μνησώμεθα, aerem or ἐν ιδωρ

χευάντων.

Vocabatiar haec aqua ante prandium , Ῥοδ ex his versibus, qui saepe in Odyssea recurrites, notum τχέενισα δ' οἰμῖλαλος προχοαν ἐπέχευε Φέρουσα

Post prandium ἀπονίψασθω dioebatis r. Coronati epulari s labant: nee donum Pinquam convivirim Peramini erat .eoronas imponebant capiti , sed statim atque manus laverant. Est igitur meridiana luce clarius seripsisse The gnidem τὸ H νιυ δέ' μ-αλεν , ουν τινα θυμος αγωγοι. Postrema illa sunt ex Athenaeo sumta. In Theogni e Iegliatur οπιυ-3υμος α νωγει. In fine huius fragmetui 3oinreamRtinam ραδιώῖς praestitit Athenaeus & scriptus & impressus. Sequuntiir Vulgo Platuor vorsus, vii sunt Tyrtaei in Eleis

312쪽

Perperam in libris ἔχων. Ilox νή habent Aia

videtur , eonject a restituit Piersonii& Verisim. p. 27. Vulgo ελε χει sine sensiti 99o. Post hinae um sum sequuntur Turgo sex versiis , quirunt Mimnermi in fragmento V-997. ματαιότεροι νοω. Sic bene Turnebiis & Nea tuler Inepta est Alitiuae essitionis lectio γίαι, quam tranen edit res havit petriaci per terso iudieio praetulerunt. Initio versiis dedi μεν, licet libri omnes habeant δειλοῖς τοι.wIα. Aldus, cui unus adstipulatur eod. α οἶφελῆς. In duobus Qua ευ gυφελῆς. Turmebi Iectionem. οἰσΤυφίλας Praelesti Io I 2. ημότερον κωμαν δεξε α αρπαλίως. Sla quatuor eodJR Tu tuebus. In Aldinae ημωργ μῶμον δέξετπι αργαλέως. IOIs- - δη . Sic restituenda erae mendosa Aliana Iectui σοὶ , non vero σοI P αυ. In uno cod. reperi σοὶ κενο- τε - quod etiam si neerim esse possit. IOIm μαρναμένων- MeliuS, meo iudicis, Iegeretur μα-

νομένων.

qui debebam, expressit Turnebus , ἔπι id est ἔαι-

τερπνοτερον.

Io 3. Sic versum hunc exhibet Ablilia editio: αξιοι στολα φ ιν βαρυς. ου γαρ επιγη - Sic etiam codd.

313쪽

nisi quod iuriis hahet si χαύν. In his nec sensus est nec metrii in . Versiri, nun Diuentiae, nitineios silos restitii relint editores, iiii or una est ista lectio : δωμον δ' αξιω- 2έρειν βωεύς. clii Oct nillil onanino significat, ne iit quillena quo lversio ait latias posita exilibet: Popilluni vero rogat νntilla ν avis. : δεῖ μέν σ αξια στομὰ ζέρειν βαρε'. Temtiitern P avia vΠιlta condigis ferre necese est , quandoquia deui usu id fuere , Flod ini non est isto idum. Ios 7. αποπήξας. Sic coit d. omnes bene. Ε litores Versum clauescare rati βρο&ον decleriant inepte. Aliud est βροχος, allitii βοο ος; altilii macilla retis , aliud cosiimi. Avis c reti hiis non aliter qllani abrii pio collo expellire potest , ea certe nota avolat. Occurriliat apirii veteres poetas quanilo flle versus ακεῖαλ.οι , quales quidem negata pilii Theogniciem esse Athenaeiis p. 63:. D. sed fefellit

IIo I. ευχόμενος oὲ Θεοῖσι. In libris ευχωω οε, quod minus est cone iniril m. I Io9. πλου raυδι. Sic Stobaeus. In Theogntile communis Drnia πλουτουνὶι. In se l. quoque ilisticho Stobaei lecti nem praetuli, qmini praestat etiam uniis cod. in Theognide. Vulgo ου T.

314쪽

Irra. Distichon hoc Tiirnebias e Stobaen in locarin suum reposuit. O in istiun cst in Atilina uilitione & in codil. iii 6. Post hii ne versum in impressas seqliuntiar quatuor disticha e praecedentilatis repetita ; quibus praefixum in eo illi. Hi uil, qtioci est in hac editione V. Ios 3. depravato ad hunc modum initio: ω νέοι, οἱ νοῦν ανδρες, εμοι γε μὰν II 3o. ἐκ τουτων. Sic Alitus & codil. Tilmiebus e falsaeoniectitra, ἐκ τουτου . Unxie in Praec. V. editores quidam contra librorum fidem dederiInt του οντι κακιον.

I 33I. ειθ' Sic Aldus. In codd. εἴ κ' εἰης, iiiiod praeferendum non Vul et Iir. II 37. τα τ εν - Sic eodd. unde depravata Alcli Iectio ταυτ ἐν - Turnelius dedit ταδ' εν II 42. βουλόμενος προ υ γω. Sic bene Tilrnelaus. In codd. ut in Aldina, προδυγεῖν. II 4s. α παλαίεοι γs ταπησιν. Sic optime Q vere uniis collex. Omissione insertae illitis particulae versus claudicat. Prima in τάπης apiria omnes poetas hrevis est. II so. αρότου. Perperam codd. & Primariae editti αρουου. Hesiodiis illis V. 4 8. εἶτ' αν γερανου φωνῆν επακουσης

ητ αροτοιό τε σῆμα φέρει. IIs 4. της αλης μνησβης ε κα να τιλίης. Ineptuni est hoe& manifeste depravatum. Quid sibi vult αλης μνησΤῆς, vel, ut Atiliis dedit, μνησθοῦς, e stilo sensus nulliu exis sculpi potest, qui boinis sit 3 Nam quoil habet vulgata versio alitire promissis causa navigationu , insulsi ini est. Scripserat Theognis, της αἰεὶ χαλεπῆς, Vel της πανῆα σμυγε- ρης, alit simile quiti. IIs s. κεκλαυγέται. Sic emendo. Tres codil. Ω Atiliis

315쪽

ποταμοῦ.

III 8. m: ε ι γίγim. Sic Stobaei cod. ψ. Perperetini in impressis συ μου.

a18h. Distichon hoc exstat apiria Athenaeirin p. οπ.Fragmentum e CALLINI Elegia servavit Stobariis Tre. M. De Callino Elegiacorum poesarum antiquissimodaui Iectu digna sum in Actis Academiae Parisiensis T. VII. p. 364. Tertius hexameter in Stobari eoi ld. omissus est rejus in locum cana errarius versum hune sit secrer ευ νύ Nς ασπίδα Θέσθω εν ανειτίοις πολεμίζων. quem recepit & in Versione expressit Grottias. v 8. Θ κτατος σε τότ' ἴσGται , ό πότε κεν θη. Sic bene Sto-haei liher scriptus. Grotius eclidis ποτ' εσπεται, οππο- τερον δή.I7. κν m παῖ . M in pugna eeciderat. De hoc euphemistrio utile quae notavi iniis ad Comici concion. II . Idem in Pace I69.

Quandoque

316쪽

verim protuli ut levem maeulam e priori senario ab- .sergerem. Male editum est επειτα κου

TYRTHI Elegiam I. Hobemis Lyciargo in oratione con tra Leocratem , ubi clauditur disticho quod in Elegia II. est undecimuiri commodiore sede, quodque ius ille lagi im itile visum est. 7. ἔχθιάος γαρ τω . D. Taylori emendatio est. Aldus habet iάθεος τοῖσι, claudicante versu. Venian nunc lectionem tenere mihi videor. Scribere debuit librarius,

εχορος γαρ γη τοῖσι μοέσσεται, ους κεν -- Elegia in II. servavit Sisaraeus Titi So. 6. In scripto Stobaeo legitur et κῆρας ἐπ -γασιν ηελίοιν ωλας. Menda manifesta. Grotius dedit κῆρας ἱ-ς -- Μinori mittatione veram lectionem certissime r stituit Vis domis in ΜΚ Il. Ohservis T. I. p. 128. ἰσα, ισως, ἐπίσης, insar, cm s σque. 9. πρὸς φευγόντων. Sic Stobaei eod. elemnter. Grotius dedit μετα φευγοντων. MPrificat εἶναι προς τινὸς, esse a paris

x6. εκν αἰσχρα. Hane scripturram requirit metri integritas. Perperam in libris αν αἰσχρα. In fine verseis dupliaeein lectionem praestat eodeX, κακα & κακου. Priorem praefero. 33. πιπλημενος. Perperam in libris πεπαλκαένος. 38. τοῖσι παποπλάταις ἐβέbo Igάμινοι. Sic Stobri eod. In Grutii editione πλησιον ιἀμμενοι.

317쪽

Elegiam III. servavit itidem Stobaeus Titi LI.

I. τιθελην. Vulgo legitur πιθ είην.13. κ αροτη , τό γ' αμύον ἐν αιΘρωποιο ιν αβMν. Sicili set into : at in impresso Stobaeo , τότ αιμον εν ποισιν genrῖον. as. Soloece in Issaris ei οε eυγη. Ignoriirirnt Iibrarii consti lictionem confunctionum D & αν vel οῦν, quas pei petuo commutatas reperias. Saepissime tamen in eclitorres clilpa transferenda, quod multis exemplis ostendere posem e collatione codicum Oppiani, quam forte ad manum habeo. 4a. Scr. εἴκοinra Vide ad Theogniciem via.

ΜΙΜΝΕRIII I. Ad hos verius respexit Horatius N

niicio scri irens: Si, ni iniretinus uti censet, sine amore iocis lite . nil est Iucundum, vivas in amore 3οzi Rite. s. Male in Stobaeo legitur εα ει δ' οδυνηρὸν επελγη , constriictio solaeca est. 8. π:οσορων τέρπετοci. Sic scriptus liber & Gesnera editio: in Grotii e litione προσοραν, , alia infinita menda praestantissimi illius operis tam in Graecis quam in Latitiis , typouictae imperitiae tribliendi in . Venusiani latratis fragnienti versionem quae exstat in Actis Parisieiisiis Acadentiae T. X. p. 294. nemo non libenter hic leget:

318쪽

Du soleti a iit, et ii si re la clari Vollis Ie fore de la vicisses. II. 2. α ι. In Stobaeo legitur αἶ4'. 16. Sic Stobaei collex. In impressis male V. Huius fragmenti tres primi verius desunt in Stobaeo. Eos e Theognide supplevi, apitii quein tria prima clisticha leguntii r in aliis eisition Rus ad V. IOII. VI. Disti ehon hoc legitur apud Diogenem Laertium in Solonis vita. VIII. In Stobaei ebilice primus huius fragmenti versus sic legitur Oiα φιλουσιν ἰατροὶ λέγεn. Senaritim restituo pro οἴα legendo οποια. Mox optimam lectionem praestat cod. τα Οείν υπέρτο . Impressi habent υσὸρ φόσον. SOLONIS I. Quatuor primos versiis exhibet Diogenes Laertius. Ultimum distichon lautiat Plutarchus in comparatione Solonis &Publicolae, ubi legitiir ποιμαιαι Θαν v.

Stolo aetina sequor.

II. Disticlion hoc lautiat Plutarchus in Solonis vita, st

III. Distichon hoc ex Hermiae Philosophi commentario ML in Platonis Phaedriini protulit ad cautimachi fraginenta

319쪽

nt unlao: sed superscripta altera ima Iectio, quam praeis

tulimus.

s x εργα δαείς. Postilininio tandem redit benineio Redi dieis genuina temo unpressis exulabat. In Genneri editione exciasum ἔναλα ri: χειραν. In antiqitissimaeodice scriptum erat EPTAΔΑΗΣ , quod qnam facile d prauari potuerit intelligent, quibus notum, quot in librismis snerant mendae ex confusione literare in A. A. A. Jam varias .eon ectnras, quibus hujus versus tentata suerat emendatio, nihil adtinet resem e. Omnium lane optima erat illa viri peraeque docti & ingeniosi, cilius amicitiae reco datio est eritque mihi semper Impundissima , εργον v. Μουσέων larilai debitit. In eod. Μουσάων. 6r. In hoc distieho forte quis deprehendet naturae illita areanum, quod nune in artem medendi inuicterra ineipis. quodque vocant is magnis e animaLες. Hoe dmehon & duo sequentis in Theoniiclis laniam ginem relata fuerunt, ubi leguntur Vulgo V. 68s. Tria ultima Elegiae ilisticha eo etiam inserta fuerant v. et et . z6. ωαπέ n κἄκ laos. In codice scriptum E

320쪽

VII. Laiidatur hie Solonis pse meter a Plu eho iuillitis vita, Εilito Brymi Post a. VII . Exstat apud clementem Alex. p. 69 IX. Lauitatur hic verius a Plinarcho in Solonis vita, &a Sophoclis SehoL ad Antigoneir 72I. X. Laudant hunc versum Eusebius P, Ε. p. 688. & CINinens Alex. p. 727. ubi pro σώματαν legitur παντη. Seq. versum habet illeat clemens p. No. XII. Hos versiis qnt in Themideis vulgo leguntnr adv. 7 I9. Solonis esse constat, Plutarchi testimonio, qui partem eorum laudat irritio illius vita. Sequens etiam fragmentum P utarchi auctoritate freti Soloni unice tri tutinus, quod inter Theognidea quoque legRur ad v. 3IRXIv. Hox Solanis versus servavit Philo Judaeus To I.

p. 2s. Exstant etiam apud clementem AleX. p. 8 4. XV. Citavit: hanc Elafain Demosthenes ita oratione de male gesta legatione Edit. TaFlory p. zo3. XVI. Hi vetitu exeerpia fiant ex Elegia euius m seriptio erat Salamis, de euaus momento viae plura rehum in Solonis vita p. I 8o. ubi primum exstat distichon. Cetera se vavit Diogenes Laertius p. 28. sequens etiam laudataHielim. XVIII. Hoe fragmentum apud Diogenem Laertium p. go , Ω in Plutarchi Solone exstat: sed apitii neutrum integraim. XIX. Laudant hos veritis Diogenes Laertius, Pluta ehus in Solone, R Clemens Alex. P, 328. XX. hos verius Plutarchus in Solonis vita. XXI. Distichon hoc profert Plutarchus in comparatione Solonis & Publicola p. 243. Reposita in sedem silani voce δῆμος, hexametro numeros suos re Hicini re.

SEARCH

MENU NAVIGATION