장음표시 사용
561쪽
μονα δε τον Κορίνθιον, Ἀλκυόνης πατερα, ον Δουσι Κορίνθιοι, εχει το παιανι ν επίφθεγμα. παρεθετο δε αὐτὸν Πολεμων ἡ Περιηγητης εν τῆ προς φαβιον επιστολη. και ἡ εἰς Πτολεμαῖον δε υν τωτον Α γυ-
πτου βασιλευσαντα παιάν εστιν , ον αδ σι Ῥόδιοι
Gειν παιανας, τους πεποιημενους ὐπο 'Eρμίππου του Κυ κυψω εφαμίλλαν γενομενων των πα- ας ποιησάντων πολλων, καὶ του Ἐρμοκλεους ' προκριθεντος.
Ἐλλα μην καὶ αυτὸς Ἀριστοτελης εν τη 'πολογία ς ασεβείας, ' εἰ μη κατεψευσται ὀ λόγος, - - οὐ γαρ αν ποτε, Ἐρμεία θυιιν ὼς ἀθανάτω προαμρουμενος , ως Θ πω μνημα κατεσκεύαζον, κα αθα-
r τέννων fortam. 2 Aut hie aut supra ' με- κλέους, utique fuerit scribendum. 3 Duae voem desunt ό1d.
Alcmnae patrem. PVH tanunt Corinctii. paeanicam habet adclamationem. Adposuit illini Polemon Perieg ra in Epistola ad Aranthium. Illud item, quod in Ptolemaeum primum Aegypti regem canunt Rhodii. vere paean est i hahet enim adclamationem , Io Paean; ut ait Georgus sive potas, Gorgoni in libro De Rhoesi xuin Sacris. In Antigonum vero & Demetrium. Phil chorias ait, Actenienses canere paeanas, ab Hermippocvmeno compositos; cum multi paeanum auctores inter se de principatru contendissent, caeteris amem Hermocim Γιmmo Heranippiri J fuerit praelariis. Denique vero ipse etiam Aristoteles in Apologia adversus Impieratis crimen. nisi lapposuitia oratio est, ait: Λon sane egia n, s Hermeae ut immo si faciet are voltis an , anonumentum ut moriali Posui mr me, se natuia immo -
562쪽
p. 697. LIBER XV. suerti νατίζειν την φύ ν βουλόμενος, ἐπιταφίοις ἄν τιμαί.
Tοιαυτα λίγοντος του Δημοκρίτα, ο Κύνουλκος οῦ ' ,, Τί μ ἀνέμνασας κείνων -κλίων; λ κατα- σὴν 3 Φίλωνα δίον μηδεν των treρυδης ἀξίων λέγειν τι του γάστρωνος παρόντος ουλπιανοῖ. ουτος γὰρ τας καπυρωτερας άδας ἁ -άζεται μαλλον των .rπουδασμένων' οἴαί ' εἰ πιν αἱ Λοκρικαὶ καλούμεναι, γμοιχικαί τινες την φύσγν ὐπάρχουσαι. - Και ἡδέων τι πασχεις; si Mη π ας αμμ,' ἱκετεύω. πριν καὶ μολεν ' κε C νον, ἀνίστω' 'μη κακον μέγα ποι προ σε , ' καί με την δειλάκραν.
Gn prataeare Mimus erat, sepulcRad Ius smassent honoribus. 33. Haec marinritus quia in lo*Ieretur. Cynuleus diis xit: Quia me viorum cyesiorum admones A ut ait ritus Philo ;*aum lurcone Ulpiano praesente nutu Ndquam quod seomum aut grave sit recitarct oporteat. Hic erum arden, tioribus & latavioribus ) cantionibias multo magis quain seriis honestisque delectariare quaeles sunt quae Loeri vocantur eanuonra, quae hoc proprium habem in adulterinae sint; velut illud: - Etiam-ne volvtatis quL p n m pis Ne nos prodas , P eso. Priusquam ine redeat, syrge r
Κυκλια Grini in Loerie Grinina.
563쪽
νίκη , εν η και αυτος ' περινει καλαμίζων, μετα των Colabri. τους κολάβρους καλουμπους συντ Θέντων. εἴρηταιγλ, ὼ καλε Οὐλπιανε, τουνομα. καὶ ο γε Σκηψιος Δημητρια εν τω δεκάτω του Πωλου διακόσμα Cησὶν ού ς Κτησιφων ο Ἀθηναῖος. ποιητης των κωλουμενων κολάβρων , ον και o πρωτος μετα Φιλεταιρον αρξας Περγάμου Ατταλος δικαστην καθεστάκει ἀβασιλικων των περὶ την Αἰολίδα. ο δε αυτὸς εὐτος συγγρατευς καν τω εννεακαιδεκάτω της αὐτης πραγματείας, ννησιπτολέμου. φησὶ, ποτ1 του ιστορι γράῖου , του παρα Ἀντιόχω τω προσαγορευθεντι Mεγάλω πλεῖστον ἰσχυσαντος. υἱον γενέσθαι Σελευ
Κάγω παιδοφιλη ' πολύ μοι κάλλιον η γαμεῖν.
Tali ii in cantilenarum plena est illius patria Phoenice: in qua etiam ipse circinnire consile erat calamo Canens, cum eis hominibus Fu eolabrus quos vocitat componunt. Hoc enim vocabulum, o helle Ulpiane. etiam seraprum reperitiar. Scepsius sane Demetri , decimo libro Troia ni Adparatus, ita sci ibit: n oesiphon Atheniensis, poera labroraran Pli vocanriir, quem primus il Ie qui post Phialecterimi Pergami regnavit Attalus iudicem constituerat eortini qui in Aeolide regin parebant imperio. vi Idem v eo scriptor etiam deci trio nono libro eiu em operis scri-hit. Mnesiptolemi, Historiarii in olim scriptoris. qui apud
Antiochum cognomine Magnum plurimum Valuerat, fili nn fuisse Seleucum, filiarium eannonam poetiam; cuius illud constanter canere consueverrante Et ego pareros amabor praestat hoc pram uxorem ducere.
564쪽
e πως μεν γαρ παρεων κην πολεμω , μαλλίν επωφελεῖ.
βηναίων χορον ἔσπις timis. και o Οὐλπιανος' οἴει
η καν - ω σου πεῖροντικέναι, κύον α ι; ἀλλ' επει διδάσκειν μέ τι επαγγελλη, R σπονδάς σοι ποιο -
μαι οὐ τριακοντούτιδας , ἁλλ ἐκατοντούτιδας. οὐ δεμόνον δίδασκε, τίς ο Σοβναίων χορός. Τ Κλεαρχος, f ω λαστε, εν δευτέρω Περι I Ιαιδείας, οὐτωσὲ φησίν
is Λείπεταί τις ο Συρεναίων χορός, ων μαστον τοδοκουν ἐαυτω κατασαι λῖ, προσίχοντα ' οὐδὸν τω προκαθημένω καὶ διδασκοντι τον χορὸν, ἀλλ' αυτὴς πολυ τούτων ἀτακτότερός ἐστι Θεαρος. και, κατα τον παρωθον Mάτρωνα,
Nam paer etiam in bellum sequens, taneo mihi tifilior. 34. Post haec illum inritens, Mir At, quoniam mihi succenses, enarraturias lita accedo, quis sit Syrbraiarum ehorus. Et Ulpiantis: Pittas- ne, sceleste. me cis ea quae dixisti stomachari ; alit de te vel rantilliani la, rare, proterve canis Sed quoniam re me docturum aliquid promittis, inducias tibi paciscor, non ad traginta annos, verum ad centrum. Tu modo me edoce, quis Sy benaeorum choriri. Tum illa: Ceamhus, o optime, securitio lituo De Institiuione . ita scribit e . Superest vii quis S Thenaeorii in choriast in quo singulos Oporiet o Cinere cyiulmi ut cuique visum fuerat. nihil attendemes ad praecdemein chori magistrum. .ii ipse multo etiam his tumultuosior spectator est. Et, quod par Mus M
565쪽
Tων ἐπων, ω καλέ μου εταοῦρε , εως ἔτι εμμένομεν ταῖς σπονδαῖς. I.V. Και ο Κύνουλκος' Πολλαί τινες παρωδων ποιη
ταὶ γεγόνασουν, ω ἐτά-ς ενδοξότατος δ' ἐν Εὐβοιος .
guboeus, FIάριος, γενομενος τοῖς χρόνοις -- Φίλιππον. ρυ- τος ἐστιν ο καὶ 'Mηναίοις λοιδορησάμενος' και σωθ- bται αὐτου νων Παρωδων βιβλία - τίπιταρα, μνημο-
4 βορ- edd. Ita nempe omnes, pia olim fuerant, pra ano tu, viri, Euboeus, O Hermogenω, nobilesqM lini, iis igittar moniti sum, O misis Dbierunt domos. M vero quidam Geonicus, cisi immo lis obtigit senectus, neque mitariun irarus, nee scemorirari salutarium reui. ut morer s etiam DFatur, aerist Pre Fina. αAt tu, etiamnum vivus , praeclare Ulpiane, omnia minclem quaeris, nihil quidquam alitem ipse loqueris. Tum ille: Libenter verborum, o praeclare Emi , dum adhuc manent induciae. Et Cynulcus: Panisaram, inquK, WErae multi su in rant; amicum caputi nobilissimus vero Giboetu Parius.
qui Philippi vixit aenate. Nem hie est, qui Athenienses etiam maledissis exagitavit: & supersunt eius Parossi
566쪽
νευει ν αυτου Τίμων ἐν πρωτω των Σιλλων. Πολέμων δ' o τω δωδεκάτω των Προς Tίμαιον, - περὶ των τας παρωδίας γεγραῖότων ἐστορων, τάδε γράφει Και τον Βοιωτον δε, και τον Ευβοιον, τους τας ' Παρωδίας γράψαντας , λογίους αν φησαιμι xα τοπαίζειν ἀμ ιδεξίως, και των προγενεφάρων ποι των
υπερεχειν επιγεγονοτας ευρετην μεν ουν του γενους Ἱππώνακτα Οατίον τον ἰαμβοποιόν. λέγει γ- ου- Hipponata.
την ἐγγαστριμάχαιραν, ος ω A, οὐ κατα κόσμον. ἔννεφ όπως ψηφῖδι κακη κακον οἶτον oληται ,
βοὰν δημοσίη παοα Θῖν' ἁλος ατρυγέτοιο. Κέχρηται δε και Ἐπίχαρμος ο Συρακούσιος ἔν τινιτων δραμάτων ἐπ' ολίγον καὶ Κρατῖνος, ἡ της vin
min libri quatuor. Mentionem huius fecit Timon, primo Sillorum. Polemo vero, duodecimo libro Adversus Timaeum , de Parodiarii in scriptoribus Verba facienς, haee scrinit: n Etiamque Boeotiam & Euboeum, qiu Parodias scripserunt, laiulem mermisse vicam eo, quod ia- geniosa dexteritate liniunt, & superiores poetas posteriores ipsi antecellunt. Inventor quidem huius generis. Nipyonax dicendus est, iamborrum poeta. incit enim hic
in Hexametris: Musa . mihi Eis nutantem ciane Pontoetuus , glassium in ventre habenrem, qui immorice vorat.
Dα mru quo pacto malia fusa is mala morae peririt. mpus iudieio maris ad lixas septimosi lEodem genere etiam Dieliarantis Syracusius aliquanti per usus est suorrum in dramatum aliquo: item Gaianus,
567쪽
Σὶ πάντων ανδρων βδελυρώτατε, τὰ er' ἀαπειρον
και σπάνις, - πολλους Θασίων εἰς ὁλκάδα βαλλει
vereris comoediae γευ, in tantilis; & qui eadem aetate vixit momon Thasi , quem Len Iliam vocabant. Sic enim ille scribite
Thasum nis venisnum finaῶ eonteremne mulsis steremitura , O ad ns a vis ira mae eo eurias ro omnium hominum statisti ne, quis tibi pes Ut . pulerae ut erepti ae taluus insisteres pinus Uus ego omnibus hoc in um respondar asus me impulit senem O invitam ad n- , O inopia, multos quae Thasios ιn navem eo esse, feelestos imMes, O pendentes Pereuntraque viros; qui nune illie prave pra- eantu u. Ad idem genus cim his O ego, eum atavid nil possem, sive, inopia adductura me ac icissi
568쪽
ε π&ωομένης ' ἀλόχου τον Ἀχαλὸν ε αρτον ἐν άκοις, καί ποτέ τις εἴπη τι μικρὸν τυρῶντ' uri δουσα, si isῶς Φιλίων, Uρμην 7 παρ' Αθηναίοισιν ἀείσας, πεντηκοντ' ἐλαβε δραχμας, - Α μικρὸν ἐπεμ
ψαι εΤαυτά μοι ὁρμαίνοντι παρίστατο Παλλας 'Mηνη, χρυσην ράβδον ἔχουσα, και ηλασεν. Ἀπέ τε φρον' a is Δεινα παθοῖσα, Φακη βδελυρω, χωρ εἰς ' τον
και τότε - θάρσησα, ' και ἐειδον πολυ μἄλλον. , , Πεποίηκε δε παρωδίας και Ερμιππος ἡ της
Iterum vero quaestus eqssa non amor sed apud Thasios innoxiau nobile deponam argentum ἰne qua ginu Ael ι raran popularium succiinat, uxorem meam domi arenosum viaras panem fialgentem anoe qua , Apamam e cases placenmlam confinxem, dicas :nmision apud Anienienses Immum canens,n erarium accipit drachmas: tu vero parum domum mi i. amee an in mente agitata adstisit Pallas Athene, auream virgam trirens, qua me feriens dixit: n Gravia passa, Lenticilia fretista I abi in eeuamen i α' Tunc ego meri animum. O mulio nisi cecini. 16. n Etiam Hemisimus Parodias composuit, Veteris LVI.
569쪽
olinti Assienis. Euhoeus, parodus.
αρχαίας κωμωδῖας ποιητης. Tουτων δε πρωτος εἱση Θεν ές τους αγωνας τους Θυμελικους Γροριών, και παρ' Ἀθηναίοις ενίκησεν αλλαις τε παρωδίμου, και- Γιγαντομαχία. γεγραφε δε καὶ κώμωδίαν εἰς τον χάον τρόπον, ην ἐπιγρά*ασι Φιλίννην. Ο Ε βοιος πολλα μεν εἴρηκεν εν τοῖς πeιημασι χαρίεντα. περι μεν τα των βαλανείων ' μάχης bBαλλον δ' ἁλληλους χαλκηρεσιν ἐγχείησιν. περι όε του λοιδορουμενω κουρεως τω κεραμεῖ της γυναικος χάριν
πιτι δε ην τις περὶ αὐτους δόξα παρὼ τοῖς Σικελιω- ταις, Ἀλεξανδρος ἡ Αἰτωλος ' ἡ τραγωδιοδιδάσκαλος ,
ποιησας ελεγεῖον, τρόπον τουτον δηλοῖ '
comoediae poeta. Sed primus ex Par sis in scenicii ceditamina clescendit mon, & apud Allienienses victoriam reportavit, cum aliis parodus, trum GiMntomachia. Scripsit idem etiam comoediam prisco more, quam phisinnam inscinbunt. Euboeau vero milia in suis carminibus festiva clixit. Veluti, de balneorum pugna: Amsanι se in eran aentis hasis. sive, aeness vase Γs. Tum de tonsore, πε- κουροως, qui mulieris caussi co viciabatur figulo: qui τὸν πηλὸν, lutum, m&it: Neque in , s vis finis sis, eam hisiae a . κευ-
Fuisse autem hos homnes in existimatione vadam apti l Siculos. Alexari ter Aetolus, is qui Tragoedias docuit, in Elegia q dam his verbis declarat: Dissilire 1 by Corale
570쪽
πατρίδος. αρχαίων ην οσ' ακηρ προγόνων,
Pueroraran amore ossin, Fraut ille, inses t. oseia ι ais rem idem pulere, ad illustrium Homeri versism imitation- , si res, avit Dras impudenMs, aut passatorem quemdam ἰDeans somnis eum MPLUM: ira pariosus apud Syracusios enat. Quιsqias vero Boe
auiavit, is Euboeo haud parum delectabitur. α37. Talibus igittar multis, qitorieκumque una eramus. inter nos clisputatis, quando nobis superveniebat nox. Iumen de faces postulantes convivae, alius, Puer,