Anthologia Graeca carminum christianorum adornaverunt W. Christ et M. Paranikas

112쪽

Tropariunt in Triod. p. 356:

At illo lineo mi idona Minilitudo versiiuui non inin do graeco fonte, si uin de liobraicorii ni canticorii in parallelisuro, 'litein iliciint, derivandii osse vi lotur. In sino vero liuitis libri, iit vino clo nilo laygantinoriun niolOdomin cornu untntllS S in , ineo eXoni Plo conlpioben , nlupi at carinina in theodiscam lingitiiIn nitineris grauci exeniplaria sci vatis conversa Proponiana, Viae Sicut recitata miluis numeroso cadero Videntiir, cantata nescio an ningi Splaceant.

114쪽

iiii Glange des Licines gloicia ilina, nati dos Blutos Purpurkloid

Maelit,

116쪽

LIBER QUARTUS.

DE ARTE MUSICA BYZANTINA .

Saepo nuinoi O ia in niuitulinus cariuina coelestiisti ea n inolo lis byzantinis tacta esse, Ninu cauerentur, non mine legerentiiri uiui cle caiisa cuni in lilbro de sacra pOcSi lUgantina ne imodos Piuloin carinii una ni teli ve ni usicain neglegi par esse intelleXissona iis, lioc vio pio inuniis, Piamvis nOStris viminisinatus, subire aiisi sumis. Ne pio lioc nisi rei iura necissitate concitis soci; vereor uni ira, ne ilia pii lenti ne criniine ine ita ut i in inerito lacessant, viod ipse docendiis risios docoro conatus sint. Sed linearnenta tantii ni rei, lippis Pio sis oculis con8picuit, adii nil milio; plura mit Scire velit, oliva ad libros Ilio-

magis Pantii documenta servata sint, clii incillimiana ost ilictu, miid c hristiana ars Graecis, iliti l Ilulaeis accepta doli iit, nec ex tantis tone is alia, iit fieri solet, minin Signa mine lain Speciosii cini notat. At sic toni uxoυὶ viiii leni notatio citi pie carinini prilentissa ) sinitiis inoris a Iii lacis in psalmiκ obsci vati vido Εwald Dio poetisclion Buchur des litton Tostanientes I, 172 in in

nos continonefacit; sed ne liti te rei iusto plus tral uanius, Bygantini octotonis, novoin Vol lecena ni ululation uin generit,us Ilulaei utebantur', nelio mi id piain lo vicissitudine inter iitrii pie intercedente Ineinorine Pi'Odituna est. Plitra at pie certiola indicia veteris artis Uriiecorii in ad Cliristianos propagatao OXStant. Ne lite eniIn solunt in nai ratiuncula de Panabone abbate

dein res satis certa et explorata est; neque enim o to, Sed septena Ino domini generitnia votores Graecos vulgo usos esse Bacchii p. 12 Moib. testinionio

117쪽

suis maioriinis triui ita accepisse, sed doctrinae speciem ut venditarent e Platoniaci veteriunquo nuisicomina libris eritisse videntur. Quid 2 Piod ipsum nOInon fix V novunt eat nee a Veteribus Scriptoribus Nenera In Odoriran, tyi io T96ΠΟυc vel εχη Vocainint, significanda usurpatuin suit. Notis mioque aliis, quain veteres Graeci, ad naodos literis niandandos utebantlia'; sed lio ne tareris, veteritin Graiocomina notae Ianificae tant unplicatae ct inin dim-ciles ot ad intellegon luna et a I scribenduin otaint, ut novas et faciliores notas ne Inutata Piidein artis unificae disciplina sollertos hoInines continentos esse neutiquam veri dissimile sit.

IIt autoni radices artis musicae byetantinae spissa caligine obiectae sunt, itii propagatio eius ad latinas gentes et ad occidentales paries Eitropae in liprico posita, est. Una eniin cuni graeeis carininibiis, viae et initi in Gallia inclarisisSe sit preti p. XXV docui, cantus Pio pie et lanifica institutio a Graiecisa 1 Latinos translata sunt. At pie huius viidem rei aperiissinia testimonia octo tonoriun, qui greticeae et latinae ecclesiae conuniines erant, non1ina Praebent. Nomio eniin soluin distinctio tonomian plagiomun fix v πλαTiviv) et nulli ontoritin fixinv αὐθεvTQv siVo κυpitav) graecae Originis est, sed otiain tonitin prana iuu latini Inagistri viligo toniana protuna dicebant, ut ne in relatino vii dona noniine facile licenda graiecae stirpis Vestigia reli Iupierent. utio autem teinpore lineo disciplina octo tonomina exculta, quo a i Latinosperiata sit, in tanta testiinoni oriun penuria difficile ad disceptanduna ost. Hoc certuna est octavo Saucillo, spio Ioannes Damasconiis carmina Octoochi sectin liun Octo tonos disposuit, lianc ilisciplinana iani pervulgatam 1 uisse.

Soci cuna catliis nata et troparin anonynia milito votustiorii esse Videanti ir, nescio an iani Anthimi ut Tiinoctis actate, mi i qii into saucii lo ti Opni tormIn poetae floralisso seminitia , fundaulenta liuius artis hieta sint. Graeci Vcro non soliun nritStearn artein occlesiastieam eXcolueriint eX- culinin pio ad Latinos pertiit uni, Sed etiarn naulto integriorein, Pinin Latini, conservaVerunt, unde inulta, quae in occidentalibus partibus Europaediuiu in oblivione o 'uta sunt, apud Graecos usque tui luinc dictu perdilrariant. Sic neu Inatiun Scripturi, apti l nos iu edio aeVO ad finein vel gente Obliterata et alia scribetuli inodos natisicos ratione sitianota est; Graeci vetet i-

Latinas vero Soqilentias, graecis troparsis simillimas, postqitain iani diu in ecclesia cliniatii lesiorunt, nosti a monaolita viri docti ex bibliotii aruin tenet ius denuo in lucoin protrinxeriint; graecis in occlesiis vetorii cathisinata ut tropni'ia, quae Aeolentii8 illis vcl vetiistioriι sunt, iis leni inoilis, quil ius ante

ecclesiae graecae inulta singularia habet, ex remotissiniis teinpollinis quasilicreditate accepta nec niuitiiiii liis teinporibus variata, sine lana succincta

At pie pii intim isti dein voti istissiino uiore iiiit iplionio hantiis sei vato

118쪽

iislie ad litino diem apiid Graecos instituturn est, iit ouania carinina ecclesiastica a duobus cliolis per vices cantentur; Piodsi car men una stropha constat, eadeIn stropha priniuin a dextro, delirile a sinistro choro eantntur. UterPie autem chorias eX uno praecentore et Maatuor vel PlinPie pueris constat;

dextri chori praecontor πpviro ψὰλThc, sinistri λαμπαbtipioc dicitur; utrique in mitiori inis ecclesiis singuli apparatores, vii boμεcTiκoi aiidiunt, additi sunt. Ita autern inter prae sentorena et pileros cantus partitiis est, ut, dum praecentor Vocem Inodulato flectit, pueri sonitIn Principalena usole reti ni, vii clini IcOV Vocetur, ipsi lcoκparosvTεc Rudiunt. Hae cle caiisa omni ruis molo lsis in libris modulationii in nota soni illius principalis prraefixa est, multique sunt scriptores arti lini in vi et notione illitis Icou definienda. Cantores alitein antiquitus in excelso loco collocati errant, qui clyst V ab scriptoribus vocatur. Eius istin in concilii Laodicensis can. XVII montio fit:

τῆc ημέpac' conimentora luna inVeni. Nune liune morem aboluisSe accepimiis. Altemini signuin veteris canendi moris in ecclesiis graecis servati lioeest, quod oInnia carmina assa Voco canunt. Atmie luto quid om in re Clitistiani a inore Iiulaeomini, vios instrinnentis milSicis ii SOS QSSe inter omnes constat, ilesciveriant. Nam pata es ecclesiae qlio Inagis antinos lioniinum vortus .atoto sententiis carininlini IulVerierunt, fi liuni sibiariimque cantitui oInnesqiicalarimn delicias removendas curaveriant. Cum hoc more assa Voce canendi

praesentarent. . . AdditXeriint etiam iidem Inissi omne gentis organorum et Variarum roriIIII Secun ; qtiae cuncta aceiiriitissinio Stint in Opus conversa et

praecipue illini inusiconina organuin pretiostantissi iiiiiin, quod doliis ex aere conflatis follibusque taurinis per fistulas aereas mire perflantibus m gitiim

119쪽

pii loIII tonitui ibi atti , maretilitatuin vero lyrae vel cymbali dulce lino Coaequabat LCum alitent organis Graieci carerent, certe in ecclesiis non iiterentur, inanilia In Variis Inoti,is χε ipOVO; iu) cantum dirigebant; quod muniis nei imperatorent Piidem Tlieophilitan sit bire aspernaturn esse Cedroniis p. 522 Brulari. II is imanuum naOtilnis Ploci altitii linein, stupre8Sionein, flexiis Vocis significat,ant, notae nausicae, inulto post illae vii leui inventile, nomine χεipovo Miac conlpreliendoibantur; cons. Betti ligo S. 61. Quin etialia soritias notaritiunt otiis inantiuin inlitam Chrysant lius VεTu ΘεωpηT. p. 9I S l. rectissi Ine nionet, volui πεTacra Inaniis viasi ad volatuni levatae et κέvτημα digiti tiιirimia in ad pun cndunt pol recti sinultur linem reseret. Si in illinio vero ni Odo Ilulos pio pie vocis floxiis inanibus iligitisque sigillificare et adiuvaro salia iliaris

inciis Martinus Hatig in uin comtia unicavit. Non in in iis Venotamia sini Plicitiis cantiis ecclesiae graecae in oο conspicitiir, cpiod iis pio ad lyinc diuin intra filios votoris i inpolii bygantini coit conlitin pluritiin Vocii in Sive polypliori inin sprevomini. Solis in occlusiis Vinia dolbonae, Odessae, Loiulitisi, Tergesiis numinis incolumi in , polyplioniae tu inori

assiiosactis, hoc dandiuin osso oXistiniavoriint, iit a tonii itate linisoni cantiis desciscorent. Eiiii leni nitioni cantiis si inplicitateni in latina mio pie occlesiati solo ad dito lucinati in saeculii in vi =uisse Dec ei in uiuitiae prorsiis alnoctiin osse inter otianos constat. Citin unisono cantia autena illini Plowie colisteret, plod pitoliarii tu nihili erit ni Pie Voces viri mini Clintiti non admiscentur. Qitauimiain in Tlierapetitamina coctibus unuin cliorii in Vii rum, ulteriana nihilieritin

fuisso Plillo De vita contonii l. p. 902 ed. Par. a. 1640 retulit; veruiit in eanono XVII concilii Laodicensis Diodo laticlato cantores, noPie inluen Can-

trices commemorantur.

Cantomim ni odi ipsi antimiissiuiis teniporibus stinplicissi ini suisse videntur; sed illo enina cavorunt, ne nio tomun illi leo line et varietate lioininus Iriagis pernii licerentire, Piain remina MVivitate coin moverentur. Neque deerant, Psioinnes cantilenarmin pellccebras a severitato et alis teritate christianoruin

noriim alienas eSSe opinarentiir. Huitas rei testitiaonia suprii p. XXX Painbonis ot Nili abbatinu odicui attulitii iis, idern vero locupletissiualis alietor S. Augi Istiniis in Consoss. X, 33 liis volt, is significavit: Interdiunt niolos Ouino cantilenariim sitavititia, qtii biis Davidicia In psalterii tua frequentatur, ab auribiis Dieis reInovem velini atque ipsius ecclesiile, tittitisque nil lai videtur, viod lo Alexandi ino opiscopo At in iis io saepe ni illi dictuin eoinrnentini, qui uini in odico flexit vocis faciebat sonare li)ctoreiii psalini, ut prolatintianti vicinIOreSAet quam canenti. ' Necpie non concilio ecclesiastico n. 692 congi ogato can. LXXV provisiani est, iit ne cantores pii lotis et Inoctestino turini nos

120쪽

mina hirini taui Diodicis flexit iis vocis cantantiir et accentilbiIR semnonis adeo accommodati stini, iit fere in clausulis Solis hiberiores Inothis Inelismathim adnuitant. Sed hirevi post Pii niodulationitin varietate et petulantia delectiι-bantur, adeo auctoritate praeValere coeperunt, iit Verba carininii in ipsa praestrepitu nio tomian vix exaudiri intellegi ve possent. lΙoc Zonarras, grauaIna

Irule factum est, ut duo inodorii in generin distinguantur, alteriini tenue et laneve, χύμα sive cύVTOμου μέλOc vocatii na, alterii in flexuosiini et protractuna, quod ab tarilitate niolus apro v μελoc dicebant. Ne pie sol uni aliae odae ivllis inodoi tun go neminis titubnntur, sed etialia plerii pio carnaina bi e-Viominis otulciuvie tardiκ inodis instriicta sitiit. Clini iiii tuin breves illi ino liii scriaiocinationis tenilitate pariun ilisterrent, canones et Sticliei'a, quomitu

μov audit. Aliis et obscurioribus initioniblis saepe a bygantinis magistris arti uin die scriptoribus μέλη crixqpupiκθ, εὶpμMOTiκὰ, Παπabi κὰ distinguuntur. Duo priora noulina i actioni explicatuiti habent ex iis, quae de Sticlierariis ut1 Iimnologiis secundo libro p. I. XXII disseritinius; nancidiκὰ μέλη, quae tardis