Poetae lyrici Graeci 2 Poetas elegiacos et iambographos continens

311쪽

'Mθλὴν γὰρ ἄλλην οἶδα τοιουτου φυτοὐ

Ιστη κατ' ἡκην κυματός τε κἀνέμου.

Μετέρχομαί σε, συμβολον ποιευμενος.

Tρίαιναν ἐσθλην καὶ κυβερνήτην σοφόν.

λήτα νύκτωρ περι πόλιν πολευμένω.

312쪽

Mλλ' ἀπερρώγασί μ0

Παῖδ' Αρεω μιηφόνου.

Pausian. VII 10. 6: Περσεῖ τῶ Φιλίππου προς ' ιμίους ἄγοντι εἰρήνην κατὰ συνθήκας, ας ο πατήρ οἱ Φίλιππος εποιήσατο, ἐπῆλθεν υπερβῆναι τους δρκους, και επί τε Σαπαίων τον βασιλέα υβρούπολιν στράτευμα ἀγαγών, ἐποίησεν αναστάτους, αμαίων συμμάχους οντας. Σαπαίω ν δὲ τούτων καὶ Αρχίλοχος εν ἰαμβείω μνήμην ἔσχε. Contra Striino Sapaeorrem recens esse n0inen e Plini, qui ariti-ipiitus Sura dicti sint . perliti et X 4bT: τινὲς δε Σάμον καλεῖσθαί φασιν ἀπο Σαων, τῶν Οἰκουντων Θρακῶν προτερον, οῖ και την ἡπειρον ἔσχον τον προσεχῆ, εἴτε οἱ αυτοὶ τοῖς Σαπαίοις οντες ῆ τοῖς Σιντοῖς, Ους αντιας καλεῖ o ποιητής, εχ ἔτεροι. Μεμνηται δε τῶν Σαων Ἀρχίλοχος Ἀσπίδα κτλ. D. ψ cs. eulini Stratio Xll 549 et VII T. II p. 87 eil. Crauior. Sed Eust. ait Dionus. Perleg. 767: εἶτα παρῶ Αρχιλόχω Αἰσχύλω C.ὶ Σάλι καὶ παλιν Σάπαι liaec tria verint om . il

utriini lue nonicia Arctulo clio vin licai'e vi detur. - Ali lioc loco alieni inivi letur. iluuid significat enoniatis Arctii loclium deri lens ap. Euseb. Pr.

Ev. V p. 229: Oυ γαρ δὴ Ουκ εἰσι καὶ νῶν λοιμοι κωμωδεῖσθαι καὶ Σαβαῖοι FG Σαζαῖοι, Scit noule vin Σαπαῖοι corrigit). καὶ Aυκάμ- βαι. nani, lyialiuria ut lia tui illit,ie ex At entiloclio petitii iii est, potius vi lettir nonien i inpultici lioni in is esse. cf. ita. p. 228: AOιδορῆσαι μεν πικρῶς τὰς Ουκ ἐθελουσας ημῖν γαμεῖσθαι, ἄφασθαι δὲ καὶ κιναίδων, ἐπειδη τῶν ἄλλων πονηρῶν πολυ πονηρότεροί εἰσιν.

ῆγουν κλέπτη νυκτιλόχω. Scripsi φηλήτα, vel potius φηλῆτα, ut Antimaelius in B klc. An. III 1187: Πατρί τε κυανοχαίτα Ποσειδάωνι πεποιθώς. - πολευμένω, Liobel fort. rectius πωλευμένω.Fr. 47. Clioerobosc. I 139 Bolch. An. III 13933: Μυκης . . . σημαίνει δὲ και τὰ αἰδοῖον του ανθρώπου, ἔπερ ἰσοσυλλάβως ἔκλινεν 'Aρχίλοχος εἰπών Ἀλλ' ἀπ. μύκ εω τένοντες. ubi cod. Marc. Ἀντίλοχος, es. Crani. Α n. Ox. III 231, 5: υντίλοχος' ἀλλ' ἀπερρώσι μύκ εω. - v. 2. μοι adiecit Cobet. Fr. 48. Eiist. II. 518. 22: κλίνεται δὲ και ώς σπονδειακόν, υρης, υρου, ὁθεν κατ' Ιἄδα διάλεκτον ἐπεκτείνας 'Αρχίλοχος ἔφη ἐν τοῖς τριμέτροις ' Παῖδα A. μ.

313쪽

Ω λιπερνῆτες πολῖται, τἀμα δὴ ξυνίετερήματ'.

Πάρον καὶ συκα κεῖνα καὶ θαλάσσιον βίον.

Ως Πανελλήνων or ς ἐς Θάσον συνέδραμεν.

δ' ὁ Ἀντάλου λίθος τῆσδ' υπερ νήσου κρεμάσθω.

Γλαυκ', ορα, βαθυς γαρ ῆδη κυμασιν ταράσσεται

Fr. M. Aristoph. Pae. 603r 'Ω σοφώτατοι γεωργοί, τἀμα δὴ ξυνίετε ρήματα. ubi Soliol. : Προς ταυτα καὶ Κρατῖνος ἐν Πυτίνη πεποίηκε Ω λιπερνῆτες πολῖται, ταμὰ δὴ ξυνίετε. ἔστι δε πρὸς τὰ 'ΑρrιλorOW Λιπερνῆτες κτλ. - ω EX Aristopli. additum, nisi α Inalis. - ξυνίετε, in proecdosi συνίετε scripsi. Fr. 51. Athon. III 76 B: Tων δ' εν Πάρω τῆ νήσω σύκων) .. Ἀρχίλοχος μνημονεύει, λέγων Ουτως ' Ῥακτλ.- εα nio nosnlabum, ut apud Ilomeri II. E 253: τρεῖν μ' οὐκ ἐα Παλλὰς Ἀθήνη et saepius apitii Atti

cos poetas, nisi sorte hie vorsus est tetrameter iRInh. - κεῖνα, Solinoiclo in κεινά.

Fr. 52. Stricto VIII 370: Ἀσίοδον μέντοι καὶ 'Αρχίλοχ ον ῆδη εἰδέναι φησὶν Ἀπολλόδωρος καὶ Ελληνας λεγομένους τους συμπανet ας καὶ Πανέλληνας ' τον μεν περὶ etων Προιτίδων λέγοντα, ώς Πανέλληνες εμνήστευον αυτάς, τον δὲ ώς Πανελλ. κτλ.Fr. 53. Schol. Pind. Ol. I 97: υλκαῖος καὶ Aλκμὰν λίθον φασὶν

314쪽

πόντος , ἀμφι δ' ἄκρα Γυρέων ορθον ισταται νέφος, σημα χειμῶνος κιχάνει δ' ἐξ ἀελπτίης φόβος.

Rαὶ νέους θάρσυνε ' νίκης δ' ἐν θεοῖσι πείρατα.

Tοῖς θεοῖς τίθει τα πάντα ' πολλάκις μὲν ἐκ κακῶνανδρας ορθουσιν μελαίνηὶ κειμένους ἐπὶ χθονί, πολλάκις δ' ἀνατρέπουσι και μάλ' ευ βεβhκότας υπτίους κλίνουσ'' ἔπειτα πολλα γίγνεται κακά, 5 καὶ βίου χρζμa πλανῆται και νόου παρήορος.

ν κεροπλάστην ἄειδε Γλαυκον.

315쪽

ου φιλέω μέγαν στρατηγον ουδε διαπεπλιγμένον, οὐδε βοστρυχοισι γαὐρον οὐδ υπεξυρημένον, beti αλλά μοι σμικρός τις εἴη και περὶ κνήμας ἰδεῖν ροικός, ασφαλέως βεβηκώς ποσσί, καρδίης πλεος.

' τα γὰρ νεκρῶν πεσόντων, ους ἐμάρψαμεν ποοίν, χίλιοι φονῆες ἐσμέν.

πλέως. I longe aliam loetionum praul, et Dio, lihi vulgo καὶ ἐπιωοήρασιωδαούς, linde olina κἀπινώμασιν δαούς scripsi, sod. eomi. καὶ ἐπὶ κνημαι σι κνήμεσινὶ, quod non recto probat Emperius, qui intorpolationi is alietos osse censet v. 3 et 4, pro quibus liniin hunc a poeta prosectum esse putat rαλλά μοι ροικός τις εἴη κἀπὶ κνήμαιοιν δασύς.

At Dio momoriter linoe adscripsit. Goel coni. ποσσί, καὶ τριχὰς πλέως, Κaysor ναὶ etριχώματος πλέως, Selinoido vin καὶ τριχουλίη δασύς, ipsonii luntrito κἀπὶ γναθμοῖσιν δασύς eonio ci. Fr. 59. Pliit. vit. Galla. e. 27: manso δέ φησιν 'Aρχίλοχος ἈπΣῶ veta. , Οὐτω eότε πολλοι tos φόνου μὴ συνεφαψάμενοι, χεῖρας δὲ καὶ ξίτη καθαιμάσσοντες ἐπεδείκνυντο.

316쪽

Ἐρξίη , πῆ δηυτ' ανολβος ἀθροῖζεται στρατός;

Ἐλπομαι, πολλοὐς μὲν αυτῶν Σείριος καταυανεῖ, ὀξυς ἐλλαμπων.

Oυ τις αἰδοῖος μετ' αστῶν κἀναρίθμιος θανών

ea leni latino vertit Mar. Victor. II 5, 8: ,, Tetriinaetriina autem cat4L. Ioeticum, titio 1 Arctilloelii iam et Epicharmium vocatur, praeter ceteriι inlustre, egi aptum festinis 1arrationibus : ὐποθέσεις thoe est ὐποθῆ -καεὶ non sRtIs recte Mio luis argum ni uni iti terpretatus. Ipsum liunc versit in exhil et etiam IIephaestio p. 34, qui post Diana Arelii loclii fr. 97

317쪽

ου γὰρ ἐσθλὰ κατθανουσι κερτομέειν ἐπ ἀνδράσιν.

Ῥυ δ' ἐπίσταμαι μέγ ,τον κακῶς με δρῶντα δεινοῖς ἀνταμείβεσθαι κακοῖς.

Θυμέ, θυμ' ἀμηχάνοισι κήδεσιν κυκώμενε, ἐνάδευ, δυσμενων δ' ἀλεξευ προσβαλὼν ἐναντίου στερνον, ἐν δοκοῖσιν ἐχθρῶν πλησίον κατασταθείς

ἀσφαλέως ' καὶ μητε νικῶν ἀμφάδην ἀγάλλεο, obl

b μήτε νικηθεις ἐν οἴκω καταπεσὼν οδυρεο

καίπερ ευφημος, Porson καίπερ ἴφθιμος. - V. 2. γου Porson, vulgo μου. - v. 3. cancellis sepsi, nain videntur aphid Stobaoiani duo fing- incnta, fortasso utrinquo Archilochi, in unum Ouluisse. - Ρor On Coni. οι ζοοί κάκιστα δ' αυτῶ τῶ θανόντι Selineide vin κατθανόντιὶ γίγνεται, poteratque Versus etiarn aliter suppleri, velut κακῶν κάκιστα τῶ θ. γ. vel κακιστα δ' ω π α ῖ τ. θ. r.

Fr. 64. Stob. mor. CXXU 5: 'Αρχιλόχου ita A, orn. Iomina Trinc., qtu contrii CXXV 3: 'Αρχιλόχου oxhibet pro Μοσχίωνος ἐκ Φεραίων et 10 pro Tιμοκλέους Συνεργικα). Adde Clem. Alex. Str. VI 738 et Schol. Odyss. I 412. - κερτομέειν, Stob. κερτομεῖν. BPr. 65. Tlheophil. 11 I AutoIve. ΙΙ 37 p. 377: ομοίως και Ἀρχίλοχός εν δ' ἐπίσταμαι κτλ. - V. 2. τον κακῶς με scripsi tuaque IIecher), τὰν κακῶς τι 'edet. URInh. Ox. Hagae Corn. , sed aliuo τὸν κακῶς omisso Σι, Sclineido vin τὰν κακωστι. Aliis placebit τὰν κακόν τι.. Fr. 66. Stob. Flor. XX 28: 'Αρrιλ όχου. - U. a affert Dior Us. Hal. le COInΡ. verb. e. 17 sine poetao n. - V. 2. ἐνάδευ, A ἀνὰ δὲ εο, Vind. ἐναδευ vel ἀναδευi Grottiis ἄνεχε, Idebet ἄνα δέ, ego ἀναδεκευ vel ἀναδύευ, μένων δ' ἀλέξευ, Ο. Schneidor δυσνῶν δ' ἀλέξευ, Empori ius ἀντέχευ, μίνων. EUtidem nune non dubito, mi id Archiloclitis seripserit: ἀνὰ δ' prευ, secutus ut so tot Homeri sexena plum, velut II. η110: ἀνὰ δε σχέο κηδόμενός περ, nam liae e germana ESt Seripit rix, non ἀνὰ δ' Lσχεο, quae Aristarcho placuit. Sed delude utruna μένων sit sorit endrim, an alimi quid lateat, ambiguunt. Stoli scripsit ἄνσχε', ἐμμενέως δ'. - V. 3. ἐν δοκοῖσιν A Vind. itemv. vulgo ἐν ooκοῖς. URjcken aer coniecit ἐνδόκοισιν collato Hesyeli. t ἔνδοκος, ἐνέδρα. Possis ἐν δοκῆσιν coniicerct, e f. Ilesveti .: ἐν δοκη ' ἐν ἐπιβουλῆ et Uόκαι ' ἐνέδραι, παραΤηρῆσεις. II artung satis alid actor: ἄνεχε, δυσμενῶν δ' ἀλέξευ, προσβαλὼν εναντίον στερνον. ευ τοξευματ', ἐχθοῶν κτλ. - V. 4. ἀσφαλ ως, b Is ἀσφαλῶς. -- ἀμφάδην, A Vind. ab e v ἰμφάδην. - V. 5. μήτε Mein eice, vulgo μηδέ. - Οικω, b omω, It gen coni. o κτω. - V. 6 et

318쪽

ἀλλα χαρτοῖσίν τε χαῖρε κιὰ κακοῖσιν ασχάλαι η λίην γίγνωσκε δ' οἷος ρυσμος ανθρωποπς ἔχει.

. . . . M γὰρ δη παρὰ φίλων ἀπάγχεο.

. . . Mάχης δε τῆς σῆς, ωστε διψέων πιεῖν, ως ἐρεω.

Νυν δε Λεώφιλος μὲν ἄρχει, Λεώφιλος δ' ἐπικρατεῖ,

Λεωφίλω δὴ πάντα κεῖται, Λεωφίλου δ' ακούεται.

ως ἀνθρώποισι θυμός, Γλαυκε, Λεπτίνεω πάΓ,

et affert Apostol. XVIII 8 a. - ἀσrάλα b xv, ἄσχαλλε cotera libri. - V. 6. γίγνωσκε Stoli., γίνωσκε Apost. - ρυσμὰς Vin I. ut vulgo, ρυθμὸς A B a

Fr. 67. Aristo t. Polit. VII 6, 3: προς γὰρ τους Ουνήθεις και φίλους ὁ θυμος αῖρεται μῶλλον ῆ προς τους ἀγνῶτας, ὀλιγωρεῖσθαι νομίσας διὰ καὶ Ἀροίλοχος προσθκόντως τοῖς φίλοις ἐγκαλῶν διαλίγεται πρὰς τον ον μον οὐ γὰρ δὴ περὶ φ. α πάγ χε o. ina Solinei ter et Mein eice, ου libri. Hartiing ἀτάρ μη περὶ ν. - παρὰ Vierum is et argo ed. BRA., libri ut videtur o in nos περὶ. - ἀπάyrso, ἀπάγχετο ἀπἄγκετοὶ Ρ4, ἀπάγχεαι Pi, ἀπίγrso St, Ub, ἀπήγrho Ρ5. Hau l clial, te est ex eodem Enrinitio, ex quo is. 66 potitum. Fr. 68. Atlien. X 433 E: Thς δε δίψης Ουδίν ἐστι πολυποθqτότερον ... καὶ ὁ Ἀρχίλοχος ' Μάrης κτλ.Fr. 69. ΙIeroili lin. περὶ σχημ. 57, 2: Εστι το τοιούτον σχημα πολυπτωτονὶ καὶ παρά τισι τῶν ποιητῶν, ὼς παρὰ Αρχιλόχω ' Νυν δεκτλ. - v. 1. N- δε Λεώφιλος μεν A. νυν μεν Λεώφιλος Η, ν. A. μεν CD. - Λεώφιλος δ', Λεωφίλου δ' A, Naue Ic Λεωτίλου δ' ἐστὶν κρει v. - V. 2. πάντα κεῖται, conieci πάντ' ἀνεῖται, nisi nialis πάντ' ἀνῶκται. IIechor Λεωφίλου δε π. κεῖνα. - Λεωφίλου δ' ἀκούεται Porson, βεώφιλος δε ὐκovs AB. Λεώφιλος δε ἄκουε CD, Naueh Λεώφιλος δὲ μακκοῶ. Fortasse scribentium Λ ε ω φ ίλω δ' ακούεται, ut bis ido in castis repetitiis sit, nam grammaticus a litu παρὰ δε Ἀνακρέοντι επὶ τριῶν, contra alii x lioe ipso loco coniiciunt, mi R. or ilive is casit,us risum esse Archiloclium, itR lite Selui ei loWHi Νυν . . . ἄρχει, Λεωφίλου δ' ἔπεα Alire iis επος) κρατεῖ, Λ εωφίλω δὲ π . κ., Λεώφιλ' ἀλλα κλαυσεαι Alii otis δ' ἄκουέ μεοὶ et istin Tritzsclio Λεώφιλος δὲ κλαύσεται conieserat. Fr. 70. V. 1 et 2. Tlioo Pro niti. I 153 ed. IVnt2r χμζρον μετα- ράζων, o τε φησί ' Toῖος γὰρ νόος ἐστὶν ἐπιχθονίων ανθρώπων, οἷον

319쪽

και φρονε υσι τοῖ , οκοίοις ἐγκυρέωσιν ἔργμασιν

Eἰ γὰρ ώς ἐμοὶ γένοιτο χεῖρα Νεοβουλης θιγεῖν.

Και πεσεῖν δρήστην επ' ἀσκόν κἀπι γαστρι γαστέρα προσβαλεῖν μηρούς τε μηροῖς

Nμβλακον, και που τιν' ἄλλον η δ' ἄτη κιχησατο.

vorsum cum fr. seq., et sane videntur hace eotias rore. sod non continuo se excipiunt. Fr. 72. Seliol. Eiirip. Mod. 674: ἀσκόν τοίνυν λέγει τον περι τονγciat ἐρα τόπον ' Aornoχος ' καὶ πεσεῖ δρ. ἐπ' ἀ. κἀπὶ γ. γ. προσβόχλεινμ. τε μηροῖς. πεσεῖν ed. Ven. , προσβαλεῖν Et ingloy irisi miod προσ-βαχέειν et θιγ sis et πεσέειν ne pri etersa κηπι scripsit.

320쪽

μημάτων ἄελπτον οὐδέν εστιν οὐδ' ἀπώμοτον, ουδε θαυμάσιον, επειδη Ζευς πατηρ υλυμπίων ἐκ μεσημβρίης ἔθqκε νύκτ' ἀποκρύψας φάος 553 ἡλιου λάμποντος ' λυγρὰν ὁ ' ηλθ' επ' ἀνθρωπους δεος. 5 ἐκ δὲ tres καὶ πιστὰ πάντα κἀπίελπτα γίγνεται ἀνδράσιν ' μηδεὶς ἔθ' υμῶν εἰσορῶν θαυμαζέτω, μηδ' oταν δελφῖσι θῆρες ἀνταμείοωνται νομόν ἐνάλων καί σφιν θαλάσσης 4 χέεντα κυματα φίλτερ' ηπείρου γένηται, τοῖσι δ ἡδυ ην. ὁρος.

Kλυθ' ἄναξ Ἐφαιστε καί μοι σύμμαχος γουνουμένωῖλαος γε vos, χαρίζευ δ' οἱάπερ χαρίζεαι.

Aυτὸς ἐξάρχων προς αυλῖν Λεσβιον παιήονα.

106 ἄταν δ' ἀάτα 'μεταγνούς, qtieni quidem versum PIOPIE R I eundem modum correxi. - κιχήσατο, solet. roctius ' κιχήσατο.

Fr. 76. Allien. IV 180 Ε: N γὰρ ἐξάρχειν τῆς φόρμιγγος χιοπιδιόπερ ὁ μὲν Ἐσίοδός φησιν . . . καὶ ὁ Αρχίλοχος ' Aυτὴς κτλ. - Λέ

σβιον, Hochor Λυδιον satiis intempestive, et prnetere R αυτις Prn optat.