Poetae lyrici Graeci 2 Poetas elegiacos et iambographos continens

331쪽

m τευ μελαμπύγου τυχύς.

332쪽

Oγμος κακῶν δὲ γήραος καθαιρεῖ.

118.

των πανουργstάτων. viii. Hai interlir. et Pariae in. T. II 128. Illitiir si e ei sti etiana luul. ile solleri. anina. c. I G. iiiii soletasse ipsius Arelii loelii est, i letii legoluitiir. ut opinor, eliani in liuinem Mai gite.

γὰρ ων τὰ γένος ἐν Βυζαντίω δελφίνων βόλον ἰνsi1θίντων σαγήνη καὶ

potius fuit alba an eops indicio est, apud Arctii loelii irri lineo divo eo in sepiirrita sitisse, quae Imetrici se cliti re contiorum po taria in colasti otii ditio iii

333쪽

7 16

119. Tηνελλα. Καλλίνικε χαῖρ' α i/αξ, φάκλεες,αυτός τε καὶ γόλαος αἰχμητὰ δυο.

λλίνικε χαῖρ' ἄναξ, μάκλεες.

stituit: Ω καλλίνικε χαῖρ' ἄναξ Ἐράκλεες αυτός τε κἰόλαος, αἰχμητὰ δύω,

τηνελλα καλλίνικε. Sed lituic savot tantuni soliol. Pind. g 6: ὴ δε αρχὴ του μέλους ἐστίν ' Ἐκαλλίνικε χαῖρ' ἄναξ Ἐράκλεες, ceteri Onanes ω ignorant, nisi quod Arist. Aelio I. iitrii inque locum interpol κvit Dindorfili S ; quaro ARtiiiA duxi sequi scitol. Pind. st 3 sex cod. V1 qui dicit: τό δε ολον Οὐεω Tήνελλα καλλίνικε χαῖρε ἄναξ Hράκλεις αὐτ. τε καὶ I. αἰχμητὰ δύο ' τήνελλα καλλίνικε r. ἄ. 'Πράκλεις. Tριπλόον δε διὰ τosto ειπεν, ἐπειδὴ τρίτον potius τρὶς) ἐλέγετο et Οὐeto τὸ κομμάτων τοῖς νικῶσιν κτλ.

Prior igittir vorsius, cliti saepit in vi dotiir repetitus esse, est acephaliis triuaetor, ii leni vocarit naetrici, viii. fr. 99. Affert vorsus otiam schol.

I 4 iis lito ait αἰχματὰ δύω isto enini exhibet, se i Va2 αἰχμητὰ δύο),-gb nillil dieit, nisi μὴ παρόντος δε αὐλητos εἴς τῶν εταίρων ἀνακρουόμενος ἔλεγε ' Thνελλα καλλίνικε. Sed accurrit ius g2: ὁ Αρχίλοχος . . . ἐλbῶν εἰς 'Oλυμπίαν, θελησας υμνον *ναβαλέσθαι εἰς Ἀρακλέα ἐν τῆ υλυμπία , ἀπορήσας κιθαρωδοὐ διά τινος λέεεως μιμήσασθαι τον ρυθα ὀν καὶ τον ηχον τῆς κιθάρας ἐπεrεί- ρθσε συντάξας ουν τό κομματιον τηνελλα, Ουτω και τῶ ειῆς ἀνεβάλλετο, καὶ αυτὰς μεν τὰν ἐχον τῆς κιθάρας υποκρινόμενος Γλεγεν ἐν μέσω τῶ χορῶ τὰ τηνελλα, ὁ δε roρὰς τὰ επίλοιπα, olaC Ααλλίνικε χαῖρε ἄναξ Πράκλεις, καὶ εἴ τι ετερον, οἱον' Aut ός τε καὶ j. αἰχματὰ δύο. Tηνελλα. 'Εκ τούτου τολοιπόν οἱ ἀποροὐντες κιθαρωδῶν τούτο τω κομματι ἐχρῶντο, τὰ Tηνελλα τρίτον sieg. τρὶς) αὐτὰ ἐπιφωνουντες. De nimio θ 6: τὰ μεν Ἀρχιλόrου μέλος, δ τοῖς νικῶσι τὰ ωλύμπια ἐπηδετο, ην τρίστροφον, κοινῶς δυνάμενον ἀρμόζειν ἐπὶ παντὸς νικητόρου διὰ τὰ καὶ τῆς πράξεως αυτῆς κνιλὰν ζχειν τὰν λογον, μοτε δε ὀνομα μήτε ἰδίωμα αγωνίσματος. ἐφυμνω κατεχρῶντο τουτω' Tήνελλα καλλίνικε . . .. τὸ δὲ τριπλόος, οτι τρὶς ἐπεκελάβουν τὰ Ααλλι-

334쪽

Uήμητρος ἀγνῆς καὶ κόρης την πανήγυριν σέβων. 565

Sleplian. BUZ. Βέχειρ. . . . χρυσοέθειρ παρ Αρχιλόχω εν 'Iο- βάκχοις. δπερ ἀποκέκοπται του χρυσοέθειρος. s s. Crant. An. Ux. li4 l. 26 illii χρυσέθειρ, et clioeroliosc. in Psallit. 4 illai ἔθειρ scriptirna.

νικε ' ou καθόλυ δὲ τρίς, αλχ οτι τριπλῆν εχει την στροφὴν και πάλιναναλαμβανεται hiicii solio ex Aristiιrchi eo inimentario petita coniicio,

viii. seli. Ol. IX v. 33. Ἐρατοσθένης δέ φησι μὴ μινίκιον εἶναι τὼ Aρχιλόχου μέλος, αλλ' υμ νον εἰς' Ηρααλέα. τριπλόον δε ου διὰ τὸ ἰκτριῶν στροφῶν συγκsῖσθαι. αλλὰ διὰ τὼ τρὶς ἐφ iv νtάζεσθαι τῆ Καλλίνικε. Περὶ δε του et 3 λλα ερατοσθίνης φησίν, o τι, οτε ὀ αυλητῆς ῆ ἡ κιθαριστὴς μὴ παρ ῆν, ὁ ἔξαρrος αυτὀ μεταλαβὼν ζλεγεν ἔξω etos μέλους, o δὲ των κωμαστῶν χορὰς επέβαλε τὰ Καλλινtκε, καὶ Ουτω συνειρόμενον γέγονε τὰ Tήνελλα καλλίνικε. vi δε ἀρχὴ του μέλους ἐστίν Ω Καλλίνικε χαῖρ' ἄναξ Ηράκλεες. Haec intor so conciliare difficile r

eum EratoAtlienes ilicat ter repetit in esse ephyninium λαλλίνικε, olini suSPicat is Rum sitis e lianc germanain somnaui liuitas cantilenae:

Ω καλλινικε χαῖρ' ἄναξ. Πράκλεες. τήνελλα. καλλίνικε χαῖρ' ἄναξ Ηράκλεες αὐτός τε καὶ Ἱόλαος αἰχμητα δύο.

τήνελλα. καλλίνικs χαῖρ αναξ, φάκλεες. Sed nuru probabilitis puto taloni suis o cantilo nain: Tήνελλα ' καλλίνικε. ω καλλίνικε χαῖρ' ἄναξ 'Hράκλεες . τήνελλα ' καλχάνικε αυτος τε καὶ Ιὀλαος, αἰχμητά duo τήνελλα ' καλλίνικε. ω καλλίνικε χαῖρ' ἄναξ Ἐράκλεες.

sin n solioliastin in brevitas contra in esse non inimi me ac similiter constituit otiain I euisc Mus Pliilol. XI 731, nisi ciuod non recte tri Ietr Ini novissimurn alia erit: IULID Muit tres Sirnphilo binorarin versuum. Contra Rossbaeli Μotr. II 272 omnia in unam Stropliam redegit:

Tήνελλα καλλίνικε χαῖρ' ἄναξ 'Hράκλεες αυτός τε καὶ 1όλαος. αἰχμhτἀ δύο. Fr. 120. Hopliaest. 94: υλλο ἀσυνάρτητον oμοίως κατὰ τὴν πρώτην αντιπάθειαν ἔξ ἰαμβικον διμέτρου ἀκαταλήκτου και τροχαiκob εφθq- μιμερους, του καλουμενου Εὐριπιδεμ v. o Ioν τὰ ἐν τοῖς ά ν αφ s ρομ ε - νοις εἰς 'Αρχίλοχον 'Io βάκχοις' Uήμοτρος κτλ.

335쪽

Πάυτ ανδρ' ἀποσκολυπτειν.

. . si '' l

. . Πυρος δ' ην αυτῶ φεψάλυξ.

336쪽

Θυρέων ἀπεστυπαων.

. . , μυδρην χοιράδ' ἐξαλεύμενος.

. . Θάσον δε την τρισοιζυρην πόλιν.

. . Προτείνω χεῖρα καὶ προωσομαι.

337쪽

. . . Πόδες δη κεῖθι τιμιώτατοι Fr. 131. Atlion. III 107 F: χασουντίου δε λέγοντας et o ηπαρ, καὶ γυρ η συναλοιφή ἐστι παρ' Αρχιλόχω δια δcinioς' τηοὶ γάρ ' πιλην κτλ.

Gostoν καταφρονήσεως η λθον, ωστε και χαλινους αυτη περιθέντες παισὶν ἐλαύνsιν' 5sδώκαων. Noe in non lintiti si iniis in senarravitaso vi dotur Archiloelius, sed potitia 183. lilia seleplans et eam ius da r WDO contendunt. V alpes alitern utrilinque relicit, την μὲν κάμηλον, διότι χολην Ουκ εχει κατὰ των αδικούντων, qtans prorsus congruunt Elina Arellito elai vorsit, ut linoo vulpis fuerant verba. Arehiloclaus aut ira, maistiniarn novit, poterat etiam in npologo elepliniatum et eam olunt adhibere, ut liae apologus in nutrio ruin I ii liveariana fabri lamina si erit resere ia- diis. Sed possiant en lem haec Archiloclii vort,n otiana commodo ad cervum resorri; os. Seliol. I l. ci 224: λέγεται χολην Ουκ εχειν ἐν τυ ηπατι

deetiit calli lana viilporn ista oratione uti, poloratqtie poeta antima amsainam, mIae cervuna selle caroro perhibebat, etiain in apologo de leone negrotantis usurparo, minitaminin liuius sal Hilae summa aliorsum spectat. Antiquitus pnim, ut puto, sat an erat, cervum coriis earere: nam et trimi luna Et si alium nri DNni est: καρδια autern pariter animi fortitu- lineni Atiliae pr lora tinin signiscat, id qtioil vel Homeri ea carmina doconi liino apparet, non satis ruete do hae re in die ars D. Κ llo mini de iras c. sah. p. 340). C rvi timissitatem notat Nornpricus Aelii nos, cum dieit Agameniononi υραδαι ἐλάφοιο liabore. i. o. nullum plane cor esse. quemadmod n eeri or tinna liauit clubio poetae obversata est illa sanau. At Apsopi apologus eorvi stonili intoni iniustrat, niina cerviis, Mia bis loonis anima in mini, stolidum non itini tum se expromiti atqiro ea in rodiversae, mi otquot novi, huius apologi linrrntiones plano consentiunt. An liquissinan alitem saana cuin cervum coriis plano caroro portliberet, quonia in id rerum naturno advorsatur. Uriouincii se prirnias hunc apologum. con vidit, ingeniose finxit, vulpe in stoli ili cervi eor elana devorasse: atqite itilino quoqtie τὰ divorsne n nrrat iunctatas conspirant, voliti morti ante ne Ap.

Grinam Rei liliari p. XLVIII seq. et 381 sem, indiea Ap. Κellor p. 34os nisi quod ibi asinus in locitin eorati stubstiti itiis ost.) - Quod si Archiloclivis hune a polost ran arravit, possis hiae roserro 1 r. 107:

338쪽

133. . . Νόμους δὲ Κρητικους διδάσκεται.

'Aνδρας αμφιτρίβας

υ δέκα ταύρους,

130. Φῶμα μηρίων μεταξύ.137. Φθειρσὶ μοχθίζοντα. 138. . . . 'Iνας δὲ μεδέων ἀπέθρισεν.

Fr. 136. Cram. An. Ox. I 164, 24: ἀφ' ου τὰ φῶκου μ. μ. Αρχίλοχος.Fr. 137. Crani. An. Ox. I 441, 21: ἡ φθειρσὶ noti κῆ συνέστη παρὰ Ἀρχιλόχω ' φθειρσὶ μ. Fr. 138. El. M. 575, 20: Μέγαρ τὰ αἰδοῖα, ὁτι μεσα εἰσὶ τῆς Ουρῆς, μεσσεα ὁντα ' Σικελοὶ δὲ καὶ Ταραντῖνοι θέσα αυτ α αποκαλουσιν Ἀσίοδος ' καὶ ωπὸ μέζε' ἔθεντο ' ἡ κατὰ μετάθεσιν του es εἰς Ζ με δε

339쪽

Γαρεικον δι' ἐπιοίον.

Aelim. Var. Hist. IV I4: Πολλάκις τα κατ' οβολὸν μετα πολλῶν πόνον συναχθέ ντα χρήματα, κατὰ Aρχίλοχον, εἰς πόρνης γυνοικος εντερον καταίρουσι C ῶσπερ γαρ ἐχῖνον λαβεῖν μεν ῆα ὁιον, συνέχειν δε χαλεπόν, ουτω και τα χρηματα. diti ibi dein adlii beur υναζαγόρας ἐν τω περὶ βασιλείας, coli. 'A ναξαρχος.) Eollini respicit Nicetas clion. p. 360 e l. Boian: καὶ το του Αρχιλόχου ἀντικρυς επεραίνετο, ο φθσιν, εἰς εντερον πόρνης πολλάκις αεταρ ρυῖσκεσθαι τὰ χρονω καὶ πό νω συλλεγέντα μακιω, unde apparet καταρρέουσιν apuit Aelian. scrit,endunt esse: ΑPhiloclius aute in . cui iis veI'siis vix restituas, ilixerit ερ- ρυωκετο, 'id. 1lesyel .: Ερυῖσκετο, ἔρρεεν, ἐχεῖτο. Ad tetra inpiros liaec revocavit Meineice:

πολλά:ις γαρ ἐς το πόρνης ἔντερον ρυῖσκεται τα χρό/ω πόνω τε μακρω συλλεγέντα χρήματα. et Haililng: πολλάκς χρόνω πόνω τε συλλεγέντα χρήματα ἐρρυχατ ῶκα πόρνης εἰς γυναικὸς εντ ερον.

οτι τέττ ιγα τcs πτε ρου συνειληφ ας' . εἴπερ τινα ποιητὴν ἰάμ-Fr..139. Sela L Aristoph. Ibvsistr. 1257r πολυς δ' ἀμφὶ τὰς γένυας αφρὰς ἐνσειJ προς τὰ viilgo τους) παρὰ τω Ἀρχιλόχφ' πολυς δε αφρὰς ην περὶ τὰ stoe oniti. eod. Rav.) στόμα. Πολλος δ' Porson, in proe cdosi πολυς γὰρ scripsi. Fr. 140. Schol. Aristopli. Pac. 1148: Παρδακὸν δὲ δίυγρον' ουτωγὰρ καὶ Αρχίλοχος καὶ παρὰ Σιμωνίδη. sic vulgo, secl ven. n Issit καὶ Αρχιλοχom Παρδοκον δι' At ομν. Conieci, ut etiam 'Velcher παρδο- κὰν δια πεδίον, sod possis etiam cum Hockero παρδοκὸν δ' ἐπείσιον, alia suspicari, velut Eniperitis παρδοκῶν δ' ἐπ' ἐθέων, Moinelio παρδακοὐ διαὶ πέδου.

340쪽

βων ἀκούεις Ἀρχίλοχον , Πάριον τὸ γένος, ἄνδρα κομιδῆ ελεύθερον

καὶ παρρησία συνόντα, μηδεν Oκνοῶντα ονειὁίζειν, εἰ και O τι μάλιστα λυπησειν εμελλεν τους περιπετεῖς ἐσομένους τy χολy των ι-- βων αυτου. Eκεῖνος τοίνυν πρός τινος των τοιούτων α κούσας

κακῶς, τέττιγα ἔφη τον ἄνδρα εἰληφέναι πτερου, εἰκάζων Ιαυτὸν τῶ τέττιγι ο Αρχίλοχος, φύσει μεν λάλω oντι καὶ ἄνευ τινος ανάγκης, ὁπόταν δε καὶ τοὐ πτεροὐ ληφθῆ. γεγωνότερον βοῶντι. Ιαὶ συ δέ, ἔφη, ω κακόδαιμον ἄνδρωπε, τί βουλόμενος ποιητὴν λάλον παροξύνεις ἐπὶ σεαυτόν, αἰτίας ζητοῶντα καὶ υποθέσεις τοῖς ἰάμ

βοις; cs. Apostol. XVI 32. Arsen. 444. Arelii loclius versu dimetro dixisse villetur:

Atlion. IV IGT D: 1 ιοὐτος ἐγένετο και Αἰθίοψ ὁ Κορίνθιος ὼς φησι sqμήτριος ο Σκήψιος, ου μνημονεύει Αρχίλοχος' ὐπο φιληδονίας γὰρ και ἀκρασίας καὶ Οὐτος, μετ' 'Αρχίου πλέων εk Σικε

λίαν, οτ' εμελλε κτίζειν Συρακούσας, τῶ εαυτOὐ συσσίτω μελιττούτης απέδοτο τὀν κλῆρον, ον ἐν Συρακουσαις λαχὼν εμελλεν εζειν.

IIarpocrat. 17 l. 4: Στρύμη ... μνημονευει τῶν Θασίων προς

Μαρωνείτας περὶ τῆς Στρυμης αμφισβqτήσεως Φιλόχορος ἐν ε Αρχίλοχον ἐπαγόμενος μάρτυρα.

Dio Chrysost. Or. 60 T. II 666: εχεις μοι λίσαι ταύτην την απο- ρίαν, πότερον ὁικαίως ἐγκαλοέσιν οἱ μεν τῶ Αρχιλόχω, οἱ δὲ τῶ Σοφοκλεῖ, περὶ τῶν κατὰ τὸν Νέσσον καὶ την Βηώνειραν η ου' φασὶ γὰρ οἱ μεν τὸν Ἀρχίλοχον ληρεῖν ποιοῶντα την φώνειραν ἐν τῶ βιάζεσθαι υπὀ τοὐ Κενταύρου προς τον Ηρακλέα ραφωδοὐσαν ἀναμιμνήσκουσαν τῆς ros Ἀχελωου μνηστείας καὶ τῶν τότε γενομέ-νωπι ἄστε πολλὴν σχολὴν εἶναι τῶ Νέσσω, o τι ἐβουλετο πρἀξαι. Ait Iloe carmen respicit et scitol. Apoll. Illiod. l I 212: Ηρακλῆς γήμας Βηώνειραν την Οἰνέως θυγατέρα καὶ διάγων ἐν Καλυδῶνι παρὰ τῶΟἰνεῖ ἐν συμποσίω Κύαθον ητοι uerniann coni. Κύαθον τὸν Πύλητος. viii. At lien. IX 4ll A) τὸν Οἰνέως οἰνοχόον , Αρχιτέλους δε παῖδα, 40. Disi liros Corale