Epicorum graecorum fragmenta

61쪽

et longa pedem nunc esse compositiam, Iod ni 1 iaculentia ex brevi accessu in extensum iussum proferrentur, ut promptiore nisi telis ictum confirment. Auctor nutusviurationis' Arctinus Graecus is versibus pernibetur. δ)

NOSTI. Procl. - Συνάπτειε δε τουτοις τα των Νόστων

ruae Scuoll. Ven et Vat. ad ur. eo. I τύμβω φίλον πρόσφαγμα narrant, Τπὸ εοπτολέμου φασιν αυτὴν sc την Πολυξένην σφατιασθῆναι υριπίδης καὶ Ἱβυκος ὁ δε α Κυπρια η ποιησας φησὶν πὰ δυσσέως καὶ ιομήδους ἐν

62쪽

περι το εκπλου. γαμεμνων μεν ουν τον της θη-

νῶς ἐξιλασόμενος χόλον ἐπιμένει, ιομήδης δε καὶ

Νεστωρ ἀναχθέντες εἰς την οἰκείαν διασώζονται μεν ους ἐκπλευσας ὁ Μενελαος μετὰ πεντε νεῶν εἰς Αἴγυπτον παραγίνεται, των λοιπῶν διαφθαρεισῶν νεῶν ἐν τω πελάγει. οι δε περὶ Κάλχαντα καὶ Λεοντέα καὶ Πολυποίτην πεζὴ πορευθέντες εἰς Κολοφῶνα Tειρεσίαν η ἐνταυθα τελευτησαντα θάπτουσι των )δε περὶ τον γαμεμνονα αποπλεόντων χιλλέως εἴδωλον πιφανεν πειρῶται διακωλυειν προλεγον τα συμβησόμενα. εἶθ' ο περὶ τὰς Καφηρίδας πετρας δηλουται χειμὼν καὶ η Γαντος φθορὰ του Λοκρου Νεοπτόλεμος δε ετιδος ποθεμένης πεζῆ ποιεῖται την πορείαν καὶ παραγενόμενος εἰς Θράκην δυσσε καταλαμβάνει ἐν τι Μαρωνεία καὶ τὸ λοιπον ανυε της οδου, καὶ τελευτησαντα Φοίνικα θάπτει αυτος δε εἰς Μολοσσους ἀφικόμενος αναγνωρίζεται Πηλεῖ. πειτα μ)Ἀγαμέμνονος - Αἰγίσθου καὶ Κλυταιμνηστρας ἀναιρεθέντος υ υρέστου si καὶ Πυλάδου τιμωρία, καὶ Μενελάου εἰς την οἰκείαν ' ἀνακομιδη.

Apollodor. II, 1, 5, 14 d Nauplio ἔγημεν ως μεν οἱ τραγικοὶ λέγουσι, Κλυμένην την Κατρέως, ως δε

63쪽

54 NOSTI. τους νόστους γράψας, Φιλύραν, ς ε Κέρκωψ, ,σιόνην, καὶ ἐγέννησε Παλαμηδην ωκα Ναυσιμέ

δοντα. 2.

se δούλη) ώς με Ἀλεξιων, Πιρίς, ῶς δὲ νιοι, Tηρίς, θυγάτηρ Ζευξίππης ώς δε ὁ τῶν Νόστων

ποιητής, ἔτις τινες δε το δουλης κύριόν φασι διατ μηδέποτε υτ λεγειν τον ποιητὴν την θεράπαι

Ρaustin. X, 28 7 4) , δε υμηρου ποίησις ἡ ἐς 'Οδυσσέα καὶ η Μινυάς τε καλουμένη καὶ οι Νόστοι, μνήμη γαρ ἐν ταύταις καὶ Aιδου καὶ των ἐκεί δειμάτων ἐστίν, ἴσασιν οὐδένα υρύνομον δαίμονα.

Pausan. X, 29 6 3 Ἐστι δε πεποιημένα ἐν Νόστοις Μινύου με την Κλυμένην θυγατέρα εἶναι, γήμασθαι δε αυτὴν Κεφάλω τω Ληίονος καὶ γενέσθαι σφίσιν μικλον παῖδα.

Pausan. X, 30, 5 3 de aera Περὶ δὲ αυτῆς πεποιημένα ἐστὶν ἐν Νόστοις ἀπελθεῖν με παρθένον

1 Η - ari. M - Marc., str. R - Flor. 2 Legebatur, δὲ ὁ ων όστων ποιητής, τὸ δούλης κυριον ονομα φασὶ δε μηδέποτε λέγειν . . δούλην θεράπαιναν. Γιτις Η Μ γε τι R. ,et similiter haud dilis euam Est autem hoc MaoΥae nomen incertum etai Γέτις nam sic Salmas coraexu pro Γέτης ἐκαλεῖτο η γυνὴ του Φιλίππου τουχμυντου, ut reser Steph. yg. s. v. Γετία . Dind.

64쪽

Aυτίκα δ' Αἴσονα θῆκε φίλον κόρον ἡβώοντα, γῆρας ποξυσα, εἰδυίyσι πραπίδεσσι, φάρμακα πόλλ' ψουσ' ἐνὶ χρυσείοισι λέβησιν. Argum ad M. Med. Scholi Vol. IV, p. 1 sq. Dind.): Φερεκύδης δε καὶ Σιμωνίδης φασὶν λ η Μήδεια ἀνεψήσασα τον γάσονα νέον ποιήσειε περὶ δε του

πατρος αυτου ἴσονος ο τους Νόστους ποιησας νησὰν ουτως αυτίκα - λεβησι . AEadem sere habet Schol. Aristopli. ΕΦ 1321.

Fragmenta, ulna.

Pausan. I, 2, 1: αυτην την Ἀντιοπην Πίνδαρος μεν φησιν υπο Πειρίθου καὶ Θησεως ἀρπασθῆναι, Ποιζηνίω δε ιγία ' τοιάδε ἐς αυτην πεποίηται μα- κλέα Θεμίσκυραν πολιορκουντα την ἐπὶ Θερμώδοντιελεῖν, δυνασθαι, Θησέως δε ἐρασθεῖσαν Ἀντιόπην, στρατεῶσαι γαρ αμα ρακλεῖ καὶ Θησέα, παραδουναιτο χωρίον τάδε με υγίας πεποίηκεν.

65쪽

Clem Alex Suom. VI, p. 264 622 Distb. 743 ou. Ἀντιμάχου τε του ηιο εἰπόντος ἐκ γαρ δώρων πολλὰ κάκ ἀνθρώποισι πέλονται, υγίας' ἐποίησε -δῶρα - ἔργα M.

τοῖς νόστους ποιήσας Κολοφώνιος ηλέμαχον μεν φησι την Κίρκην στερον γῆμαι, Τηλέγονον δε τον ἐκ Κίρκης ἀντιγημαι Πηνελόπην. )f10 JAthen. VII, p. 281, B, C: φιλήδονον δ' ι ποι ταὶ καὶ τον ἀρχαῖόν φασι γενέσθαι Ἀνταλον ὁ γοῶντην των τρειδῶν ποιησας κάθοδον ἀφικόμενον αυτον λέγει προς τοὐς θεοὐς καὶ συνδιατρίβοντα ἐξου- σιας τυχεῖν παρὰ του Aia αἰτήσασθαι οτου ἐπιθυμεῖ. τον δὲ προς τὰς πολαύσεις ἀπλήστως διακείμενονυπερ αυτῶν τε τούτων μνείαν ποιήσασθαι καὶ του τον αυτον τρόπον τοῖς θεοις ἐφ' οἷς ἀγανακτη- σαντα τον ista την με εὐχην ἀποτελέσαι διὰ την ὁπόσχεσιν, πως δε μηδεν ἀπολαύη τῶν παρακειμε- νων αλλὰ διατελῆ ταραττόμενος, περ της κεφαλης εξήρτησεν αὐτῶ πετρον, δι ον υ δύναται τῶν παρακειμένων τυχεῖν οὐδενός. -)

1 2γίας Mergaeli ci Monac. II, p. 585. f. einelce Fram eoniic. I, p. 16 sq. 2 'Velch. bol ep. I, p. 286 sq. 3 Ivelis. l. I. p. 27s.

66쪽

Proel. - Μετὰ ταλα ἐστιν μηρου δυσσεια 'επειτα ηλεγονίας ' βιβλια δύο Εὐγάμμωνος )Kυρηναίου, περιεχοντα τάδε οι μνήστορες hὐπο των προσηκόντων θάπτονται καὶ υδυσσεύς θύσας Νύμφαις εἰς Πλιν αποπλεῖ ἐπισκεψόμενος τα βουκόλια, καὶ

ξενιζεται παρὰ Πολυξένω δῶρόν τε λαμβάνει κρατῆρα, καὶ ἐπὶ τουτωβ τὰ περὶ ροφώνιον καὶ Ἀγαμήδην

καὶ Αὐγέαν επειτα εἰς Λάκην καταπλεύσας τὰς υποTειρεσίου ρηθεισας τελεῖ θυσίας καὶ μετὰ ταὐτα εἰς Θεσπρωτοὐς ἀφικνεῖται καὶ γαμει Καλλιδίκην βασιλίδα

των Θεσπρωτῶν. πειτα πόλεμος συνίσταται τοις

Θεσπρωτοῖς προς Βρυγους ) δυσσέως γουμένου ενταsθα υρης τους περὶ τον δυσσέα τρέπεται,')καὶ αὐτω εἰς μάχην Ἀθηνῶ καθίσταται τούτους μὲν Ἀπόλλων διαλύει μετὰ δε την Καλλιδίκης τελευτηντην με βασιλείαν διαδέχεται Πολυποίτης δυσσέως υιός, αὐτος δ' εἰς μάκην ἀφικνεῖται κἀν τούτω η-

λέγονος ' ἐπὶ ζήτησιν το πατρος πλέων, ἀποβὰς εἰς την θάκην τέμνει την νησον ἐκβοηθήσας δ' δυσ-

67쪽

σωμα καὶ τον 'λεμαχον καὶ την Πηνελόπην προς την μητερα μεθιστησιν )' η δε αυτοὐς θανάτους ποιεῖ, καὶ συνοικεῖ τῆ με Πηνελόπ Tηλεγονος, Κίρκη ' δε ηλέμαχος.

milii scriptores Graeci, teste Clem Alex. Strom. I.

p. 266 628 B Sytb. 751 Ι oti aliorum operi exscripSerrant, αυτοτελῶς γαρ τα τέρων φελόμενοι, ς ἴδια ἐξηνεγκαν, καθάπερ υγάμων Κυρηναῖος ἐκ Μουσαίου το περι Θεσπρωτῶν βιβλιον λόκληρον κτλ.Clementem laudat useb. raep. vang. X, 2 p. 62 D. Eustalli. Od. p. 1796, 47 Rom. 597 Bas V δετην ηλεγόνειαν γράψας Κυρηναῖος ἐκ μὲν Καλνφους Τηλέγονον υἱον δυσσεῖ αναγράφει 'λεδαμον, κδε Πηνελόπης 'λεμαχον καὶ ρκεσίλαον Eadem

habet udocia p. 77, 11 - 14. Pragmentui, quorum sedes definiri nePan.

Tυρω Σαλμωνέως θυγάτηρ. σχε δε παιδας ε Ποσειδῶνος Νηλέα και Πελίαν Ἀλκμήνη Πλεκτρυωνος θυγάτηρ Μυκηνη γνάχου θυγάτηρ και Μελίας της

68쪽

Etyni M. p. 600, 8 et Gud. p. 405, 1 v. εκάδες Παρὰ μεν τοι κυκλικοῖς αἱ ψυχαὶ νεκάδες λε-

L AMPHIARA E LASIS. Sisid. v. 'Oμηρος II, 1 p. 1096, 12 sqq. Bernti.):υναφερεται δε εχ αυτον καὶ ἄλλα τινὰ ποιήματα Ἀμφιαραου ἐξέλασις. Pseudo-Herodot. Vita Homer g 9 χρόνου δε προΓόντος ἐν τn Σμύρνη απορος ἐων του βίου διενοήθη ἀπικέσθαι ἐς Κύμην, πορευόμενος δε δια του Ἐρμου πεδίου ἀπικνέεται ες Νέον τεῖχος Ἀνταsθα λέγεται αὐτον ἐπιστάντα ἐπὶ σκυτεῖόν τι εἰπεῖν πρῶτα τα ἔπεα τάδε τω δε σκυτει νομα - χιος. ἀκούσαντιδε των ἐπέων δοξεν αὐτω δέξασθαι τον ανθρωπον ηλέησε γαρ αἰτέοντα τυφλον καὶ ἐκέλευσεν εἰσιέναι ταὐτον εἰς το ἐργαστήριον καὶ μετέξειν ἔφη των παρεόντων. 4 δ' εἰσῆλθεν κατήμενος δ' ἐν τω σκυτείω παρεόντων καὶ λλων την τε ποίησιν αὐτοῖς

69쪽

60 CARMINA HEROICA. ἐπεδείκνυτο Ῥμφιάρεώ τε την ἐξελασίαν την ἐς Θηβας καὶ τους μνους τους ἐς θεους πεποιημένους αὐτω κτλ.Hoc poenia a Thebaide non diversum fuisse putat Welcter Cycl. p. I. p. 298-302.

II. OECHALIA EXCIDIUM. Suid. v. 'Oμηρος II, 1 p. 1096, 12 sqq. Bernia.): Ἀναφερεται δε εἰς αὐτον καὶ αλλα τινὰ ποιήματα Οἰχαλίας ' αλωσις. roci Clu estoni. I. de

Homero disserens Λέγουσιν υν αυτον εἰς se πλεύσαντα διατρῖψαι με παρὰ Κρεοφυλω, γράψαντα δε Οἰχαλίας λωσιν τούτω χαρίσασθαι, τις νυν ς Κρεοφύλου περιφέρεται. f. Strab. XIV. p. 638 Σάμιος δ' η και ρεώφυλος, ο φασι δεξάμενον ξενία ποτε πιμηρον λαβῶν δῶρον την ἐπιγραφὴν του ποιήματος ο καλουσιν Οἰχαλίας λωσιν Καλλίμαχος δετουναντίον ἐμφαίνει δι ἐπιγράμματός τινος, ῶς ἐκείνου μὲν ποιήσαντος λεγομένου δ' Ομήρου δια την λεγομένην ξενίαν ,,το Σαμίου πόνος εἰμί, δόμωποτε θεῖον πιμηρον δεξαμένου κλείω δ' Ευρυτον

τινες δε διδάσκαλον Ομήρου τοὐτον φασιν, οι δ' υτοὐτον αλλ' υριστέαν τον Προκοννήσιον. Minui. ad Il. B, 30 p. 330 42 om. 250 Bas. πη Θεσσα-

70쪽

61λικῆς δε Οἰχαλιας νυν Ῥμηρος μέμνηται. εω παιδε καὶ περὶ Εὐρύτου κεῖ καὶ της αὐτου θυγατρος γόλης, δι ην ἐπόρθησεν Ἐρακλῆς την Οἰχαλίαν, εἰς ην δοκεῖ γράψαι καὶ πιμηρος κτλ. )Oechalia ab Hercule expugnata ubi bisset, Iaerebat.

tiar Strabo I p. 438. ην δ' Οἰχαλίαν πόλιν Mρυ- του λεγομένην ἔν τε τοῖς τόποις τούτοις se περιTρίκκην ἱστορουσι και εν Εὐβοία καὶ ἐν ρκαδία, καὶ μετονομάζουσιν αλλοι αλλως ο καὶ ἐν τοίς Πελοποννησιακοῖς λείρηται περὶ δε τούτων ζητουσι καὶ μάλιστα τίς ν η υ πο Βρακλεους λουσα, καὶ περι τίνος συνέγραψεν ὁ ποιήσας την Οἰχαλίας αλωσιν. d. X p. 448. Ἐστι δε και Οἰχαλία κώμη της Ἐρετρικῆς, λείψανον της ἀναιρεθείσης πόλεως υπουρακλέους. is Mis. IV, 2 v. in a ad D. 2).

γύναι, αὐτη ταυτά- ἐν ὀφθαλμοῖσιν ρηαι.

Grammaticus p. ram. n. Oxon. I p. 327 de forina

ορηαι disserens τοὐτο δε ευρήσομεν καὶ ἐν τη Οἰχαλίας ' ἀλωσει, ' εἰς πιμηρον ναφέρεται, ἔστι δε Κρεώφυλος ὁ ποιήσας ιρακλῆς δ' ἐστιν o λέγων προς γόλην -'Ω - ρηαι -.1 Apud Schol ad lat. Remp. p. 42 Belch. Suid. v. Κρεώφυλος eophylus cum Stasino commutatus est. 2 VIII, p. 339. I χαλίας cod. 4 αἴ cod. Fragm. I. v γυναι, ταυτά τε ἐν Od.; emend. oechly coli. Od. 4 343 coni. p. I p. II.