장음표시 사용
521쪽
riam ex ratione beatitudinis, beatum
videre iii Verbo orationes nostrah que regulariter , neque uniuersalbter , neque eorum reuelatio necessario sequitur beatitudinem. Probatur
Pro utraque Parte; & pro prima, quia
illud,quod necessario beatus intuitiue videt ex ratione beatitudinis, est ipse Deus clare visus cum attributis suis: rationes autem nostrae nil sunt huiusmodi; ergo earum viso non est necessaria ex ratione beatitudinis. Pro batur secunda pars, viso necessario sequens beatitudinem non tranicendit
visionem quidditatum, seu quorum essentia visa est necessaria ratio videndi Deum in omnibus operibus sinscirca creaturam sed viso ii ostram orationum transcendit harum quidditatum visionem;ergo eius viso in verbo non est necessaria sequela beatitudinis. rta conclusio. Probabile est, quod Deus revelet beatis orationes eis iactas, vel ipsi Deo nomine eorum oblatas. Probatur,quia pie credendum est, velle Deum beatos esse coadiut res ad salutem nostram, circa salutem iuXta petitiones nostras eis ad Deum eorum nomine factas: sed propter improportionatam distantiam inter beatos in caelo commorantes, & nos viatores in terra h abitantes,impossibile e stnostras orationes scire,nisi fuerint eius ab ipso Deo in verbo reuelatae; ergo congruum,& pium est, has orationes in Verbo intuitiue videre, aliterenim non possent esse Dei coadiutores
ad petendum apud eum, quae nobis
Pro nostra salute necessaria sunt, pro ut eis nos coadiuuare competere sintest.
modis aliquis est in statu meredit aut sibi, aut alijs merito suo: Sibu in praeterito acquisito, & sic concedo,uod beati non sunt in statu aliquidbi merendi,aut impetrandi; sed ii go,quod non sint usq; ad finem mundi in statu merendi, pro aliis impetr sue, quia sicut impetrat beatus alijs, dc non sibi , ita causat quodammon meritum alij ,δc non sibi oratio enina sua est dispositio de congruo,ut per est
Deus conserat illud, quod impetrat iuli,cui petii r sicut reκ volem praestare gratiam ei, qui no statim effet dignus exaudiri, ad intercessionem alterius. qui maxime ei acceptus est, dat quod petitaicet ille ad intercessionem cuius praestat, nullum gradum amicitiae apud eum sibi meretur.
Ad secundum, & ad aucto itatem Prophetae, dico, quod solus Dςus ii
uit abscondita coroes, ut IudeX uniuersalis omnium talium occultorum eo
modo, quo nec Angeli boni,nec in ii, nec animae separatae scire possunt apropter desectum debitae praetentiae: Mali quoque spiritus multa talia non
cognoscunt,quae dum sunt eis inam portionata praesentia ad posse illan turaliter videre, o impediente , per cuius it pedimentum multa ignoratiquet possent sine tali impedimento scire naturaliter. D co ergo, quod sicut oculus corporeus animae coinunctae
naturaliter videt intuitiue quicquid est in me modo visibile, me intuitiue
vidente, se quoque omnis intellectu;
angelicus non impeditus, intuitiue vides qui quid est in uirellemi dc volorates
522쪽
An anima separata possit intelligere quidditates,&c. 49 i
cuiuscumque Angeli, de animae separatae & coniunctae , dc quicquid est in intimo cordis humani , dum haec sunt in sibi proportionata distantia prae entia, simul cum tota eorum essentia, et omnium eorum, quae in eis sunt;Deus autem solus nouit abscondita cordis uniuersaliter,eκ propria sua persectione,ita quod impulibile est, ut per aliquid impediens quid sibi lateat, omni
vero intellectui creato possibile est, Deo, aut alio impediente , omnia vel quaedam eos latere.
Ad tertium di in aliud est loqui debeatis in caelo commorans us, & aliud est de animabus in limbo, ct etiain purgatorio permanentibus a beatis
enim regulariter in verbo reuelatur,
quae ad Dei gloriam spectant, dc quae
eorum beatitudine augent,et qui ipectant ad causalitatem beatitudinis horum,ut est reuelatio orationum viatorum: Animae vero, quae sunt in purgatorio, & quae erant prius in limbo, Propter immoderatam distantiam, neque quae in caelo videntur, neque quae hic in terris, naturali notitia intuitiua licire possunt;quocirca dico ad mctoritatem Prophetae, quod ipse ibi loquitur de animabus Abrahae, Sc Iacob in limbo permanentibus, quae cum non essent beatet, re non potuerunt, quicquid contigerit Iudaeis filip e rum in lemtalem habitantibus, Sin terra pronailsionis , nec naturali noti ua intuitiua , nec notitia spocialis reuelationis, quae habetur in Verbo,cum
tunc non adhuc Grant in statu sus glori Mati Ad argu mea .psia in principio
o forma, quae est pars totius essentialis, est nata per se esse,&a suo subiecto est separabilis, & ut separata habet aliquas proprias operationes, si quas vero sine suo proprio subiecta habere non potest,tunc operatio Propria totius, ut quod potest etiam esse Propria operatio partis, dum est a subiecto separata, toto essentiali destria- Choe & lic concedo maiorem quoad mperationes, quas sorma sine suo subiecto habere non potest. Nego autem, quoad illas, quas sine suo subiecto, ut nata est per se esse habere non D:;Scsic minor non est vera,quia intelligere potest esse propcla animae opera tio,ut est nata per se esse, dc site subiecto. Praeterea maior est vera de forma ,quae non est nata esse per se, de a subiecto separata, proprias operatio nes naturaliter habere, de sic mino
est falsa. Ad secundum dico, quod illa A Gstotelis auctoritas est vera de intelle.ctione intellectus coniuncti, quia intellectionem istam nobis conueniet tem per eκperientiam solum pro statu isto nouit Philosophus; non autem est vera,de illa alterius status. Ad tertium dico, maiorem esse veram pro statu isto, ita ut non possit quandocumque intellectus in actum exire, nisi conseruato phalitasmate in Phantasia, propter ordinem potentiarum pro statu isto, ita quod non potest potentia inserior in actam exire, nisi prius natura eκeat in in aphan. tasiae, quae est potentia inferior,aut cogitativa sensiuua per eadem Phamtasma
523쪽
tasmata Nego autem quod ante sepa isto propter ordinem praed in m rationem animae quidditates per e tentiarum , non potest quidditates oes in intellectit contiruatas non sint notas actu cognoscere sine phantas' habitualiter notae , non conseruatis mare , non quod phantasma sic phantasmatibus: & sic concedo muto principium pria istiuum notitiae it rem,post mortem non habere phaim Iarum quidditatum, sed solum quiatasmata, sed non sunt in illo statu nem non potest intellectus actu aliquam cessaria, ut anima separata exeat de quidditatem habitualiter notam co- notitia habituali ad actualem, quia re gnoscere,nisi illam , cuius phantasma moto ordine potentiarum animaesta mouet sensum interiorem: sed in aliotus praesentis , sine phantasmatibus statu,amoto hoc ordine,intellectus si per species prius impressas potest in ne sensu interiori per illas specie peramini exire ad illarum quidditatum quasillae quidditates erant habitu notitiam. liter notae, potest actu cognoscere; Ad quartum dico , quod est alius, ct sic iamatur consequentia , quod S altius modus istius,& illius statusco' non possit separata cognoscere, qui gnoscedi quidditates habitualiter nor quid com imis i ii rustiςr cogno las,so in quoad hoc, quod in statu scebat.