장음표시 사용
501쪽
Num resurrectio generalis si sutura.
Une suae sed habebit totam illam,qua
habuit in illo tempore, praeter illam, quam contraNit a Parentibus, hanc quidem totam, et alias Partes,quas successive habuit. lam ad fundamenta secundae OP- Dionis respondemus. Ad exemplum
de anima intellectiva res podeo,quod est ad oppositum illa.n. modo in intensibili, Sine κtesibiliter respicit materiam quocirca nullam Partem noua
in se habet per hoc, ouam Partem materiae in se pet ficit,sorii a Vero carnis cum sit inextelisibilis, nec nouam Partem habet ex eo quod nouam parte in materiae pei ficit.
Ad auctoritatem Aristotelica pateto ir, quae diminius Prima Propos-tione.
Ad argumenta in principis Amticulι p ita. t n D primum dico,patres corporis e re in duplici differentiarati m. sunt,quq ad identitatem totius sunt necessa rapae,al ae vero minime.Priores re di bunt, posteriores vero non omnes ν&in ea quantitate in qua fuerunt in corpore, sed tantum quo ad eius pulchritudinem erunt necessariae,ut capilli de ungues, alias summa deformitas esset in eo ; partes heterogeneae red bunt omnes, sed nunquid omnes homogeneae redibunt 3 Dco, quod omnes illae, quae ad compositionem
Partium organicarum erunt necessariae , sicque redibunt omnes partes,quae a Parentibus tractet sunt,& bae puriores sufficientes ad partium organicarum coiistitutionem , & hoc iuxta modos dicendi supra positos. Ad secundum respondet Scotus in vel bis: Credo quod non fuit, nec erit coma. Pars mLvsque ad finem mundi aliquid aeque
de veritate humanae naturae in dum bus suppositis, Sc ideo resurget praecia se i n uno, in quo magis fuit de veritate iraturae: magis,inquam, vel quia in ipso purius, vel quia magis de intentione naturae fuit pars eius . Si vero simpliciter et omnino contendatur,quod aequaliter fuit de veritate naturae v-triusque dico, quod resurget in illo, in quo ruit animata prius, ut ait Augustinus,&istud est rationabile, quia post primam animationem facta est illa ca
ro illius hominis, & si postea quasi φ
surpetur ab altero, non amittitur illa prima habitudo eius ad hanc materia; si autem illi,in quo fuit secundo de veritate naturet eius, sufficiunt ad quantitatem debitam partes aliae , quae suerunt corporis tui a successione viti sui Per nutritionem, eκ illis reparabitur,si vero non sufficiant ad debitam quantitatem corporis illius,supplebit unde
Ad tertium dico,q, illa costa no fuit in primo homine de veritate naturae eius, quia praeter illam habuit costas sufficientes, secundum quam competunt homini communiter, illa autem 'sibi data fuit tanquam superflua quoad hoc suppositu, sed necessaria quoad intentionem natuis; sicut in masculo est semen non tanquam is quid naturale ipsius suppositi sed propter generationem alterius suppositi. Ad argumenta in principio Contra uersia posita. Λ D primu dico, φ ris c tu nu qua
quoad subst .atia,atteretur in atteretur qu i mu ad c sficacii,vel iii si uetia in ista inferiora , quia post iudiciu cese
502쪽
intelligi illud Paulici Praeterit figura huius in laudi .Vel posset dici, quod liquitur Iob de illo caelo, de quo non in
telligitur iii si de caelo elementari. Ad secundum dico, quod ibi Salmnaon faciebat Oisciuin concionatoris, nunc allegins pro parte stultorum, nunc respondens secundum sententiam sapientum , illud vero dictu fuit concionando pro stultis, cui contradicit c. vllimo, dicens: Ibit homo in dimum aeterii: tatis suae . c. Ad tertium respondet Scotus uno modo, quod coim Osuum, potest redire idem, licet non redeat unio partium eadem, quia illa viaio non est deessentia totius, nec unio est illa entitas totain iis,quae est eX partibus,verum quia Vnio est simpliciter requisita ad entitatem totius,& non videtur aliquid esse idem numero, nisi illud sit idem numero, quod necessario requiritur ad ipsum. Alio modo, de verius dicendum,quod vitio redibit eadem,Sc hoc si acclinatur pro illa relatione patinam unitarum ad inuicem, non autem pro ipsa Pa ssione, quae non manet nisi in instanti resuscitationis, illa enim pintest poni alia, sicut illa mutatio est alia a generatione.Etlcum dicitur,quod illa viaio fuit interrupta. Dico, quod in
terruptum potest redire idem numero non solum si est absolutu,verum e tiam respectivum, si extrema eius redeant eade numeriti nam credo Sco tus inquit Beatis sinam Matiam habuisse eandem relatim em ad filium post resurrectionem,quam habuit at
te, bc tame illa fuit luterruptam mor, te Christi propter destructionem ter. mini, Scin morte Mariae Propter de structionem scindamenti.
Sed obines,quod haec responso videt ut sibi contradicere, quia negat lanionem passionem redire eadem: sed illa est necessaria ad seri totius ; ergo non erit idem totum, nisi illa una pas so eadem redeat, quia ut dicit haec secunda responso, non Pilest aliqvid esse idem,nisi sit idem id, siae quo effenon potest. Respondeo, quod unio ut passio fit necessaria ad fieri totius, Sconsequenter non possit esse idem fieri totius, nis sit eadem viaio,tamen non est necessaria adesse totius ac proinde licet illa unio non redeat eadem, potest totum esse idem , nec illa viaio passio est eadem cum generatione. Vel tertio dici potest, quod tim seritotiusquam esse erit idem,Sc similiter
eadem passio, quia in hoc nulla est
503쪽
CONTROUERSIA, SEXTA DECIMA.' Num anima separata possit intelligere quidditatesi sibi ante separationem habu
tualiter notas. Are negativa probatur , quia operatio propria totius no po test i sse operatio propria partis, quia necesse totale totius Potest esse partis: sed intelligere est pro -- Pria operatio totius, quia dicitur limmo intelligere; ergo non potest et se anim ae separatae, quq est pari ipsius. Secundo , nihil posse intelligere intellectus videtur, nisi illud, cuius Phantasma phantasiatur phantasia,
Per Aristot.in 3. de Anima:sed anima separata non habet phantasiam, quia est potentia organo alligata, nec Pha-tasin a,quia caret Phantasa; ergo non potest separata illas intelligere. Tertio, quidditates ante animae se parationem erant habitualite notae Per species intelligibiles in parte intellectiva reconditas,& per phantasmata in phantasia conseruata, sed post separationem non habet illa psantasmata, quia caret phantasia; ergo
Quarto, alius est modus cognoscedi quidditates, dum anima est corpori coniuncta, & alius ab illo separata; ergo quod dum erat coniuncta habitualiter cogitoscebat, non potest
separata cognoscere. In hac Controuersa sic procedam. Primo inquiram de qa aes o princi Pali. Secundo an separata pol sit no uam cognitionem acquirere alicuius Prius ignoti. Tertio ait possit reco dari praeteritorum , quae coniuncta nouit. Quarto an beati cognoscant oratibnes, quas offerimus. Ultimo ad argumenta in principio controuersiae posita.
gnaruma separata posit intelligere
quiaduates ante separarιonem fibi habituriιter notas.
Expositio opinionis D. Thomae. IN hac quaestione est sententia D. Tho. primae partis Sum.qusst 89.
art.primo dc so. dist.Cuarta, quaestio. Prima, quod anima separata intelli
gat per species sibi influκas a Deo , de Angelis. Pro intelligentia opinionis D.Thomae obserua primo, quod an mari stra habet duos modos essendi: unus est esse corpori unitar alius esse ab eo
504쪽
separata; ideo competit ei dupleκ modus operandi, Vnus ut unita corpori,
ct iste est per sui conuersonem ad Phantasinata; alius vero ut separata, Sciste est per i ut couersionem ad intelligibilia simpliciter sic alijs substantijs se
Secundo obserua, ut ibi dicit Caietanus, sicut ignis habet duos motus, unum naturalem , quo sursummouetur, alterum vero Praeternaturalem , id est, supra propriam naturam, quo circulariter mouetiar: Sc iste praeternaturalis est perpetuus, Sc conuenit ei secundum quod participat naturam caelestem,quod conuenit ei, ut obtinet primatum in sphaera elementari: sic anima intellectiva, quae est suprema Arma in materia, secundu in
sui supremum aliquid participat de
natura substantiarum separataru, dc
secundum seipsam alici uid aliud sibi
Proprium vendicat sibi; fecundu suam Propriam naturam vendicat sibi esse in corpore, Sc intelligere per conuersionem ad phalasmata,quonia est essentialiter pars essentialis; secundum vero Q participat substantias separatas labet quod sit etia extra corpus,ut
sunt illae substantiae, et intelligat per conuersionem ad intelligibilia simpliciteres ille intelligunt: dc ille primus modus est animet simpliciter naturalis,
hic vero secundus est praeternaturalis. Tertio obserua, Q non inconuenit, quod hoc praeternaturale sit diutur-nim,aut perpetuum , lata no dicitur Praeternatural quia a natura e Vorbitet,cum non sit contra illam, sed quia est supra illa, ut motus circularis ignis, qui semper ei actu conuenit, motus vero sursum non semper ei conuenit. Nec inconuenit et tale priter natur te ex natura ipsius nasci non absolute,
sed secudum quod participat ii, sui id
premo natura superiorem,ut patet iis motu circulari ignis, qui cum sit supremum in Iratura elenientari,partici Patnatura caelestem,quoad motum eius.
Vnde cum sit anima immortalisi scinfima inter intellectuales, habet duo rvnum est corpus,quod est medium inter contraria; dc alterum quod possit sola remanere. Primum habet eX pr Prijs,eX qui b. habet Q ratiocinetur, decolligat scieritiam evlens bilib.secu dum vero habet ex participatione s Periorum in supremo , ut intelligat
principia, Sc quod quid est. His igitur Praepositis, sitIVima conclusio. 1ojus intelli sedi
animae nostrae per conuersionem
phalasmata,est ei naturalis. Probatur, sicut se habet anima ad suum propri corpus,quoad modu essendi, ita se habet ad sui coiiuersione ad phantasmata in intelligendo: sed esse tuo corpori unita,est ei naturale , ergo intelligere per sui conuersionem est ei naturale Secunda concl. Intelligere per sui conuersiotiem ad intelligmilia simplicite est ei praeter naturam. Probatur
sicut se habet ad esse a suo corpore separata, ita se habet in sui conuersione ad intelligibilia simpliciter, sed esse a
corpore separata, est ei praeternatura .le;igitur eius conuersio ad intelligibilia simpliciter,est ei praeternatur2e Tertia concl. Animam corpori v nitapa intelligere per sui conuersione ad
intelligibilia simpliciter,est ei imposiliabile. Probatur,proprius modus intelli .sendi intellectus leparati est impossibilis intellectui coniuncto: intelligere vero per influentia diuini luminis eae proprium intellectus separati; erm' est
505쪽
An anima separata possit intelligere quidditates,
est impossibile intellrctui coniuncto. Haec de opinione Diui Thomae.
Expositio opinionis Domrissubtilis. S Cotus ver oppositam sentetiam
tenet in quarto, distinctione Αν. quaestione prima , animam separatam per species intelligibiles in intellectu eius , post sui separationem in eius intellectu remanentes , POL
se quidditates per illas species, quae in intellectiva memoria habituat terurant sibi notae, actu intelligere. uPro inteIligentia huius quaestio
nis obserua primo, omnes commu niter tenere, omnem actum intel ligendi , tam in animabus comun
ctis, quam separatis, fieri per spe, cies intelligibiles , praeter Henric quolib.quarto, quaestione septima, dec aua , & Gotfred. quolib. nono, quaestio. I9. negantes speciem inte Lugibilem. Est autem controuersia in ter Diuum Thomam , & Scotum; negat Sanct. Thomas animam separatam per species a rebus acceptas quid ditates uitelligere , sed solum Per influxas a causis superiori b.Scotus autem per species a rebus acceptas intelligere,&negat per species influXas. Secundo obserua, quod propter quatuor haec species intelligibilis est
Ponenda, per omnes has species con cedentes , & maxime per Scotum. Primo, proHer uniuersalitatem obiecti, uniuersale enim non habet 1iisi esse obiectum apud intellectum, di non nisi per speciem . Secundo Propter praesentiam obiecti in intellectu, non enim potest esse praesens
intellectui, nisi obiective, &ipsam heciem.Tertio propter ipsus obiecti
conseruationem, non. D. Pot eius es:
obiectivit, eiusq; praesentia obiectiva esse in intellectu nisi per specie . in arto propivr intellectus nobilitate nono enim intellectus habet rationem memoriae,nec potest quandocumque vult homo actu intelligere, nisi Perspecie, qd pertinet ad intellectus nobilitate. Tertio obserua, quod haec species habet esse permanens in intellectu cessante omni actu intellectu dc quoad rationem permanentiae habet rationem habitus, non autem quod sit habitus, qui est qualitas inclinans intellectum ad faciliter consideradum;
immo ipsa est prior hoc habitu, de etiam actu, quo hic habitus gignitur. 13s positis sit PTima Concl. Species intelligibilis permanet in intellectu post actum intelligendi. Probatur, ut intellectus sit subiectum speciei intelligibilis, no est
necessaria, nec per se requisita eius coiunctio ad corpus; ergo per non con iungi ad corpus,non aliter se habet in recipiendo specie.Consequentia pro batur, quia vibiectum n5 aliter se habet in recipiendo speciem seu accides Per Variationem eius,qiaod non est ratio recipiendi illud, nec aliquo modo necessarium in recipiendo, ipsa autem anima secundum se,&non quantum perficit corpus, est totale subiecta speciei,quia aliter Angelus non posse: esse subiectum talium specierum. Antecedes probo,quia species ista est sorma simplex immaterialis, vel ad minus spiritualis in hoc, v est inextensa dc inextesibilis: sed nihil simpliciteri- materialiter recipitur in intellectu, inquaratum coniunctus est simpliciter corpori, quia in quantum sic coniunctus; vel ergo in toto primo, vel illaco iunctio
506쪽
u Controii a Sextadecimam ni n
iueuictio erit aliqua ratio recipiendi:si-i i i deTrin.cap. 3 inquit quod peritiue sic sue sic receptum, non erit om- te actu cogitandi nihil remanet in in Hino linina eriale hoc modo'.
Secunda ConclusioSpecius intelli gibilis eodem modo potest informa te intellectum separatum , sicut coniunctum ι Sc tunc vltra , cuim species intelligibilis comulicta intellectu: a-telligentia, sed priusquam conuersa est ad n emistiam, receditab ea. Haec verba sonat , quod nulla species intelligibilis remaneat inantellectu habitualiter, cessante actu. Secundo, Avicen.septimo Natura. genti S possibili,cbnstituat rationem Par.leptima, caequinto, asseruit, quod Inenioriae perscchae, sequitur,quod in species non manet sine actu intelli intellectu separato poterit esse memoria eluidem rationis, quae suit in conisi isto: Et ultra, cum memoria aeque perfecta st aeque parens Persecti Rctus intelligentia, Sc verbi perfecti; sequitur, quod in iiitellectu separato Poterit ei se aeque talis notitiae & vergendi. Ad au ritatem Augustini dico, quod loquitur ibi , nisi de acie sensiti.
ua, quam vocat aciem cogitationis, quae non manet in anima separata. Ad auctoritatem autem Auiret .dico, quod ibi ponit duplicem modum hi gignitio, sicut intellectui coniucto; intelligendi, ab inferiori. Sc superi ergo anima separata per speciem an D: dc ab inseriori dicit quidem nou, telligibilem iii se retentam , culus cu-que obiecti intelligibilisab eo, dum erat wniuncta , re Piam,poterit habere actualem notitiain, ut priuβ ρο- tuit habere, dum erat coniuncta.Hqc
Conclusio est ad mentem philos Plii, qui vult primo de Anima, quod si nou pote st la ibere operationem se- Paratam, necesse. Et in tertio de Aiartim a ponit scientiam proprie in intellectu, quod scut anima per sensus est sensibilia, ita per scientiatii est sci-b:lia: scientia autem e X parte sua nata est incorruptibiliter permanere , dc Percosequens eX parte subiecti, cum ' Ars negativa probatur, s posset subiectu in se incorruptibile, habens L acquirere cognitionc unius ignotiam esse permansiuam, a superiori vero non . ibi autem loquitur de notitia accepta per eum a causa seperio. ri, quod species tantum durat quanis tum actus, quod dicit ad mentem --ctae suae Mahumeticae.
. n anima separata post acquirere
ipsam dc in potentia accidentali ad considerandum, ut Patet tertio, & 8. I hysic. ergo anima separata est iii potentia accidentali ad intelligenduin obiecta prius sibi habitualiter nota ', potest igitur ex se in actit in eNire. Sed contra has coiaclusiones argu mentatur Primo , quia Augustinusti, Pari ratione ek cuiuslibet . & ita dirustantia localis quantumcumque non imped:ret eius cognitionem, quod videtur esse contra Augustinum in lib. de Cura pro mortuis ageda, ubi vult, quod animet separatae non iiOuerunt ea, quae hic aguntur,nis eis eXprimatur ab Angelis, vel ad animabus ad
507쪽
An anima leparata possi intestigetet id litates,&c.
eas venientibus , quae illa hic noue.
Secundo, non potest esse transitus abextremo ad extremum, nisi die
Inediuiti: res autem extra est oisi no materialiter , in intellectu verbomnino immateriali ter; oportet mgOPer haedi uim transire, in quo aliquo modo naaterialiter, dc aliquo modo immaterialiter: hic autem in seimsu materialiter, quia secundam conditiones minuiduales s 6cim materialiter,quia secutidum ritilosophum 2 de Anima , sensus est receptiuus sine materiar materia, inquam, tali, quale requirit soritia realiter existens eX-
Tertio, si anima separata posset acquirere cognitionem alicu.us prius noti, tunc frustra intellectus uniretur corpori: hoc est falsum; ergo &antecedens. Probo consequentiam, intellectus non unitur Propter pers chionem corporis, quia tarma non est Propter materiam, sed Econuerso, e- iido Physici ergo unitur propter sui Perlectionem acquirendam, ut scilicet per usum senuium in corpore a uirat scientiam:sed hoc frustra esset, separata sine usu sensuum posset ea
in hac quaestione est duplex oppo
sta sententia . Prima est D. Thomae dist. O.q. quaest. I .& Henrici quolibe.
Io. I 2. dc litenentium partem ne-- gatiua in . Scotus vero eodemi lib. distinct.4 1. quaest. secunda, tuetur quaγν stionis Par
P Rosntelligentia opinionis S.Tho
i naae obserua primo, quod antis separata a m pore nihil potest: de iii uocognoscene per a pecies intelligibiales acceptasara vi, sed solitin perina fluentiain a substati, superioribus Deo scilicet, Se Angelis;&hoc loque do de naturali influet ita, Sc naturali cognitione. Ratio mouem ipsum adlnegandum, animam separatam pos se quid ignotum cognoscere per spe
cies a rebus acceptas, est, quia inter recipiens&receptum debet esse aliqua conuenientia , species autem in sensi. bus eXistentes habet conuenientiatii cum intellectu,in quantum suntlinei materiai cum rebus materialibus inquatum sum. cum conditionibus materialibus, Sc ideo conuenienter sera sus recipit a rebus materialibus, & in tellectus a sensu, non autem intelle chus recipit immediate a rebus matet alibias, quia non est talis conuenientia;& ideo ob hoc, ut post separationua corpore intelligat, non requiruntur aliquae formae receptae, vel tunc, vel prius. Secundo obserua, quod ne anum a separata sit priuata omni naturali cognitione,de his,quae in corpore unita non nouit, prouidit Deus per naturales influentias, tum ab eo impressas, tum ab Angelis, talia non cognita naturaliter cognoscere. His constitutis,sit Prima Conclusio . Intellectus noster est medius inter substantias intel lectuales, Sc res corporales; unde in li' bro de causis dicit, animam nostram esse creatam in horirante ternitatis,
S hoc quia Per intellectum attingit
508쪽
ad substatias spirituales, in quantum
vero est actus corporis attingit rescorporales.Hoc autem lic Probatur, omne medium quanto magis appropula quat vi ierit remo, tanto magis recedit ab altero,& e conuerso: sed anima rationalis, quae mediat inter substantias intellectuales,dc res corporeas ut
dictum est dum separatur a corpore, quodammodo recedit a rebus corpo ra I bus:igitur iuc accedit ad influXum substantiarum intelligibilium: unde
cum anima sic, stra in statu viae maxi
me ad corpus accedat, dum est illius actus,non habet respectum ad res in-
Expositis opinionis Dictoris subtilis AD intelligentiam opinionis Sco
ti obseruanduin primo, intellectum agentem animae ti strae etate.& sua ratione formali simul curii obiecto siue in se,& eκtra siue in phantasmate,sue in specie intellig: bili,s iodacere speciem intelligibilem; possibilis
vero cum obiecto siue eXtra in re, siue
in Phantasmate, sue in lyecie intelli gibili moueri, & simul cum illo priuiducere actu in intelligendi. Quod autem pro statu isto non ita sit, quod notellectuales,& ideo non recipit insue possit intellectus agens simul cum tiam a superioribus substantijs, ut co- biecto extra producere de illo speciognoscat, sed cognoscit per species a re'
Secunda Conclusio. Anima nostra in dormiendo , et in mentis excessu, cognoscit quaedam occulta. Probatur, quanto anima a corpore abstrahitur, tanto magis a substantijs spiritualibus influxum cognitionis recipit: sed in dormiendo, dc in mentis excessu est quodam odo a corpore abstracta;ergo tunc quaedam cacculta cognoscit , quae in uigilia , & sine mentis excessu n5 cognolcit.
Tertia Conclusio. Quando anima est actu a corpore separata, est paratissima ad recipiendum influentiam ab intelligentis superioribus, Deo scili- intelligibilem , & quod intellectus possibilis non possit ab illo moueri, de simul cum illo actu intelligendi Pr ducere,sed solum ab obiecto in phan
lasmate,aut specie littelligibili reluce te, hoc non e st neque ratione coniunctionis animae ad corpus , quia sic nec post resurrectionem misset intellige te,nisi dependendo a se ii sibus, villuc in statu isto; sed hoc est solum rationestatus natu ire lassae, Scotus ait insecundo Seiit.dist. 3. quaeli. 8. Sic quoq; quodlibet obiectum intelligibile, deX natura sua est aptu in debita praesentia & proportionata passo sibi proportionato hoc est , i ntellectu passibili 2 simul cum intellectu agente inicet,& Angelis. Haec Conclusio patet priinere dc sui ipsius actum intellige per ea , quae prius dicta sunt. Et se di, speciem intelligibilem, duila in-Per huiusmodi influentiam habebit
cognitionem maiorem, vel mianorem , secundum m .i dum suae capacita
sitione D. ut Thomae. tellectus antinae separatae est sibi in Proportionata distantia praesens si mul cum intellectu possibili in ipso intellectu producit sui ipsius actu in notitiae iiit uitiuae, & simul cum in teulectu agente ei uidem animae,m eodeintcllectu pol sibili producit speciem intelligib. lem pro sui abstract.ua n
509쪽
An anima separata possit intelligere quidditates,&c.
titia in eius e sentia, ut videmus nunc to artiseκ Plus recedit ab uno in idem obiectum sensibile, dum est in strumento in operando, tanto magis debita praesciitia sensibus nostris prae accedit ad aliud in operando Sed sens perducit invisita ensu coi,&lina quando medium .est sint ut medium ginatiua sutili tui uua notitiam , simul inessendo, dc in operando, ut anima de sui phantasma in vi phantastica, eon: ina corpori habet cise inedium quo postea abstractive sensibus inte- inIer substantia separatam rioribus idem sensibile in eius absentiacognoscimus. Secundo obserua,e si lapis, ct alia grauia, sic et Sc leuia, quaesunt multo viliora anima nostra, habet in se ipsis Scesse
cor reum, quanto recedit a corpore, tanto accedit ad substantia in se. paratam in essendo i sic etiam ino- Perando, hoc est, dum inessendo erat forma in Armans, operabatur Propria principia intriti seca, quibus cum corpore, ut aliae serinae, ct haeκ se ipsis possunt exire in sitas pro- buit modum operandilormae corpo-mas operationes, si non impediutur, rede, separata autem ira operando, multo magis tenenta,&alserendu ipsa eundum modum hab tin intelis est, anima nostra multo his Oibus gra ligendo, & volendo, quein substatiquibus dc leuibus excellentiorem habe separatae habent: sicut enim Angelire propria Principia naturali a attinge habentes intellectum cum obiecto in Δ suas proprias operatioties,nisi impe telligibili in delata distatia,intollectus diatur: propria ipsius animae operatio agens speciem iiitelligibilem,pro abest intelligere, & velle; ergo intellectu,& voluntate ex se potest exire inachum intelligendi, Sc volendi. Quocirca fatendum est,intellectum agente animae separate simul cum obiecto sibi praetente,posse speciem illius obie. Eh in intellectu pollibili causa re dc in Arachiua notitia obiecti, idem autem obiectum sua presentia simul cupo se sibili intellectu intuitiua causa: noli tiam; sic etiam &anima separata, non quod ipsa accedat ad substatias separatas in operando, ut ab eis influxu naturalem in intelligendo recipiat, ut c5tellectum possibile simul cum eode traria tenet opimo ; sed tum quoada obiecto actu intuiti uti in se causare,si- hoc accedit eis in operando, ut ipsa ea ne speciali influxu Dei, dc Angelorii. dem modum, aut similem habeat in Tertio obserua, quod triplex est .suas proprias operationes operando. medii im: in essend o, ut ignis in cor- Hspositis stpus esse caliduim in operando, ut in- - Prima CBI. Dicere aiam separatastrum ciatum naturalia tum artificia- non posse aliquod ignotu lcire, nisi alia: dc inessendo dc operando simul, substant ijs superioribus naturale in- ut corpus humamina, cui anima no-' stu Xu recipiat in naturasti cognitione, stra coniungitur; unde medium in alam intellectiva multu vitificat. Pro- essendo quanto magis recedit ab uno batur, quidquid pnt ex sua propria naeXtremos nessendo,tanto magis ada- turali virtute i pis,& alia grauia,aia in liud accedit, ut corpus caliduni in essedo quanto magis rccedit ab igne .ctaccedit ad frigidum corpus,tanto magis sit stigi duiu: sic est etiam, quan tellectiva multo viliora, multo magis, Subsq; aliquo eκtrinseco adminiculo nisi impediatur pol sua propria nam turali virtute ara itellectiva, ea quato
510쪽
4 8 Controuersia Sextadecima. s
natura nobilior, tanto virtus naturalis est nobilior. sed grauia ex sua propria naiarali virtute, sine adininiculo aliquo eκtrinseco nisii peruant Pnaturaliter descendant deorsum anima igitur mulio magis sine aliquo extrinseco poterit eκ se suas proprias operationes eXercere sunt intelliligere, Sc velle; ergo suis proprijs naturalibus principijs potest cum obiecto sibi proportionato, in ratione obiecti intelligere Sc velle. Secunda Conclusio. Anima separata pote si acquir* e notitiam abstractivam obiei Prius ignoti . Probo, actigo sufficienti,& passivo sufficienti sui fici epter approximatis, Potest sequi effectu Scs ag ns e It naturale, equitur essectus: nunc autem in ani-itra separata , habente lapidem, vel, aliud obiectum proportionaliter sibi
Praesens, ncurrunt i conania, agra
cilicet sufficiens, Sc passum sufficiens respectu cognitionis abstractivet, seu speciei intelligibilis talis obie hi, per quam habet notitiam abstractivam;
ergo Poterit acarere naturaliter notitiam abstractivam talis obiecti priusti ignoti . Minorem probo,quia intellectus agens cum obiecto est causa se ficiens speciei intelligibilis, nec minus potest eum obiecto eXtra, quam cumphantasmate, quod & contraria opinio concedit, quia mhil est in phalasemate, propter quod sufficiat ad causandum speciem intelligibilem,qui neminentius sit in re, cuius est phantasma: intellectus autem possibilis est illi sessus se te liter rece Ptiuus. Tertia Coctuso, Antima separata ' testi acquirere notitiam intuitiua ONiecti prius i ti . Probo, cause sus. scientes notitiae intuitiuae suiu obiectam in actuali existentia praesens, intellectus agens ,et possibilli: haec omnia possunt simul concurrere in ansema separata; anima igitur separata potest intuitium cognitione de prius i noto habere. Probo quod necesse ut, rem iptam immediate sufficere ad comitionem actualem habendam dei vicia species intelligibilis non sis
scit ad cognitionem intuitiuam habendani obiecti, quia illa species r pret seruat rem eΚistentem,& non eXlstentem, praesentena,vel non Praesentem. Sc perconsequens per ipsam nopotest haberi cognitio de re ut exist te,dc in propria existentia: requiritur ergo necessaria Praesentia obiectiadsui intuitiuam noti am, tam an ca
sando intuitiuum actum, qua, Sc spumintelligibilem pro sui abstractivan titia in ei absentia. Quarta Coclusio. Per solas species in fluxas a Deo,vel Angelis, non est possibilis intellectui separato utraq; intellectio: Sc dato quod illa abstractiva se Possibilis,quia nunc est naturalis possibilis , tamen secunda erit de ipsa te
in se existente, Scnon per talem in suNum, ut Patet in tertia conclusione. Praeterea immoderata distantia obiecti, impedit illam intuitiuam intellectionem obiecti: ergo non potest haberi per talem influxum . Probo,quia secundum Augustinum de cura pro mortuis agenda, animae illae nesciunt, quae hic aguntur, nisi ab Angelis diascant, vel ab alijs animabus de nouo
ad eas venientibus, quia illae animae possunt eis dicere, quae hic nouerunt: sicut Ioannes Baptista pr di is animabus f chis in Umbo Christ uni eo esse dei ensurum. Sic exponit Gregor. illam quaestionem: eius in Matth. Tucs qui venturus es3 unde si per sp cies iactavis cognoscurent illas eonditio-